장음표시 사용
21쪽
gaperturae juri. quod ex potestate imperantium suprema dimanat, fuisse rein unciatum.
Conventio enim. si juste explicetur. forsan tantummodo de eo casu accipienda, s-ctibi Caesar, armatis quamplurimis circumdatus, quales, prasertim e Teutonica gente lecti, Italis mirificum semper terrorem incutere consuevissent, ingrederetur. Imo
nequicquam ius summi imperii perimitur, aut status perfectae Libertatis formatur, quando Princeps Exercitium alicujus juris Maiestatici, uti aperturae, Ratione Status jubente, vel alia suadente causa, tantisper dimittit; utpote quod in Germania etiam, tempore imprimis belli. non raro restrimam fuit, atque denegatum pro uti; alios inter Scriptores, STRUUlUS, C. XII. Syntum. δεν. pust g. Io. observavit. Cet rum est eommonendum . de hoc eom filionis aν ietilo nihil commemorare, quum reis liquos refert, AMMl RATVM. atque IR lCVM , qui totam rem plenius declarat, istum se consgnasse, ut Imperii jus exinde firmari inligniter ae illustrari queat. Uer-ha Historiei haec sunt: M Che S. M. si eontentaste per Graγia speciale di non entrare in o Firenae ne menci in Terra alcuna murata, det suo distretto, dati altro canto do- vestero i Sindathi desta Reipublica Florentina a nome d' essa far la debita Som- missone, e rendere ObbedienZa alia M. S. e riconosceria per vero imperatore. Ex iis, quae hucusque fuerunt disceptata, abunde quidem possit liquere, perperam a rebus Caroli lv. in Hetruria gestis testimonium Libertatis florentinae quoddam
idoneum extorqueri posse. At, ne contutationis ordo interrumpatur, vel inlaetum
quidpiam relinquatur , dispiciendum est, utrum , quid hic referat, an conventio, de certo censu praebendo, Magistratui Florentino titulo vicarii imperialis tribuendo, itemque iurejurando praestando inita, personam Caesaris ejusdem egressa fuerit. sve minus t Jam vero nihil interesse, exinde merito conjicitur, cum iussiciat, Florentiam, Solutio ad censuin annuum se obligatam, agnovisse summum Imperii Romano-Germanicirributi dominium. Neque existimandum est, obligatione post mortem Caroli sU. secundum ηρώ Compostionis Herarum veluti exstincta, Florentinos immunitatem a tributis fuisse consequutos. Nam Caesar vix poterat iura imperii sine consensu Statuum Τeuto
L ' , H, nicorum imminuere, vel prorsus resignare, neque in Regno electitio, Iure Gentium s a D. manifesto, Succestores indistincte obstringuntur. praesertim , seuhi de praejudicio
quodam vel alienatione iuris agatur, censente GROTIO, L. II. C. t.. g. Ir. seq. Quod intellexere satis imperatores Romani, post Carolum IV. ad dignitatis Imperialis fastigium evecti, quod censum, jam a Caroli M. aevo dari consiletum, jure potestatis suae a Florentinis exegere, his nequidem ad pactonem, cum Carolo lU. initam, provocare auss; cuius rei exempla infra recensentur. Quapropter duo hic commisceri via dentur, quae probe separanda. Nam eo usque forsan promisso personam haud transit, quousque summam a cocioo. florenorum aureorum fuit complexa. At nihilominus facultas exigendi veterem censum 4 o. florenorum, a Carolo M. singulari privilegio constitutum atque restrictum, perstitit intemerata; praesertim quum verba Arante sua ista, majoris roboris gratia fuerint potius adjecta, neque adeo exclustonem quandam succellarum illico innuant, utpote ad quain expressa et fgnificantia utique requiruntur verba. hic penitus deficientia. Plane remissio censias in perpetuum valitura, a principe facta, minus verbis aequivocis et ambiguis constituitur, sed suecessorum diserte mentio fieri debet, sic, ut hi de concessione immunitatis semper agnoscenda veluti commoneantur,ac ii, qui libertatem hujusmodi obtinuere, liberi et immunes utcunque pronuncientur. Neque licet concedatur, succellores obstri iactos esse . a remissione tributorum ad perfectam libertatis et exemtionis dationem ilia lico concludere, fas est. prouti demonstrat MOCKIVS de Contritat. C. XII. MAI. ι. n. ar. Mirandum vero est, p. XVII. existimari, pecuniam tum a Florentinis nomine jurisdietionis minime, sed potius ob alias causas fuisse extortam, quae . Iure Gentium, libertati et majestati nil adferant detrimenti. Etenim certissimurn est, Caesarem, cen sum a Florentinis exigentem, nullo alio fundamento fuisse suffultum, quam jure is perii, in Etruriam pridem quaesito; viceversa autem Florentinos ideo Iooco . florenorum solvisse , ut, tam ab obligatione residui, tributorum et aliarum praestatim num nomine Imperio debiti, semet liberarent . quam, sententiis proscriptionis, antea pronunciatis, rescissis, gratiae Cesareae iterum participes redderentur. adeoque censas
annui promissione renovata, id peregisse , quod subjestionis et obedientiae natura Omnino exposcebat. Ita enim verba Gmposse ionis Pisanae, apud AMMI TVM ibi: per eo ensatione di censo, it. TRONCIvM; in recognitioni di cense.
22쪽
Praeterea, quod cit. pag. XVII. circa Uicarii Imperialis titulum, Magistratui Fl rentino, quem contulit Carolus Iri movetur dubii, facile distolvitur, sicubi verba TRONCli probe expendantur: Chei Priori delle Arti, et ii Gonsalonicri, che sbno, e che peri tempi saranno, douessero essere perpetui suoi vicarii Imperiali. Quapropter liquet, AMMIRATO fidem haud esse habendam, cum adjicit; ille o dedastia vita. Uerum, utcunque res sese habeat, nil interest , quoniam fortioribus longe argumentis jus Imperii sustineatur, sic, ut operae pretium haud sit, indagare, an Magistratus Florentinus unquam titulo isto fuerit usus. Deinceps ead. pax. AVII. perperam censetur, jusjurandum, Carolo, Imperatori, gus praestitum, tum mille personale, tum ad ea restrictum, quae in concordia contine-r. tam. bantur. Nam formula Sacramenti figmentum abunde redarguit, quam recenset AM- εώ ς
Mi RATVS, alii, atque, in dubio jurisjurandi vim ad omnes eius Successbres, cui prae- m statur, transire, Iure Gentium ac Publico constitutum est. Neque ulla apparet ratio, cur Imperator debuisset recedere hic a formula jurisjurandi, in Italiae Regno pridem 'reeepta; de qua inprimis SIGONIUS, L. VII. post A. y I. f. ιγσ. OTTO FRISINGEN- is . GisSIS , et RADEUICUS. Praeterea, quid sibi velit hic Sacramentum Concordiae, non- persona. dum ostensum fuit a PETRO BUONINSEGNIO, L. III. pag. 43σ. Etenim opus est, te M. ut utrinque juretur; prout i quoque in materia foederum fieri aliquando solet. Ne-bendum. rue actu iterato, ab Antonio Adimaro, et Ioanne Medicto nomine civitatis, postre-itum Caroli, iam coronati Imperatoris, Pisis suscepta, res indiguisset, nisi jusjurandum fidelitatis et obedientiae perpetuae fuisset praestandum, quo referendus est AMMIRATUS, pag. fra. ρα Denique, si, ex ipsa adversae partis conclusione, jusjurandum ad ea omnino referri debebat, quae in concordia continebantur si consequitur, idem ad summissionem, obessientiam, recognitionem, ibi sancte promissam, referri debere. Uerum superest adhuc, ut ea, quae p. . VIII. pro diluendo Caroli IV. Imp. δε- ρώdi
e o proposita , itidem refellantur. Enim vero non satis constat, an protestatio Mus- tur commodi, qualis hic narratur, unquam fuerit interposita. Neque Florentinorum Histo- ricorum testimonium omni est majus exceptione, utpote qui plerumque, amore pa- Guiae commoti, suavia commenta prodidere, vel, res Imperatorum, in Hetruria ge- , , stas delineantes, Florentinorum subjectionem flentio praeterierunt. Quin compem Cri tum est, protestationem, facto contrariam, nihil Operari. Certe omnes, rerum peris, riti, satis intelligent, quantopere Carolus IV. jura Imperii in FIorentinam civitatem Gi lari vindicarit; quicquid, ex contraria parte, Conventionis Pisianae Tabulae, et alia . quaeu Caroli eo tempore celebrata , sinistram patiantui interpretationem. Etsi enim, quod paria IV. si ter urgetur, Florentini Carolo IU. jubenti, ut insimul adversus Bernabonem, Medio- m tu Iani Vice-Comitem. arma arriperent, minus initio obtemperarim; tamen, poenam
majorem submisse deprecati, mulcta haud exigua fuere affecti; testimonio NAUCLUSURI, in Chronograph. Generat. ALVI. p. asy. POGGII BRACCIOL. L. I. Histor. popid. Hor. p. 3 s. et AMMIRATI, p. σσσ. An vero id extollendum adeo magnifice, quod
Imperatorem, Romam proficiscentem, 2 o. equitibus comitati fuerint cives Florentini λ Sane quaelibet civitas Italiae, subdita Imperio, Caesaris iter Romanum instruere debuit, neque hinc unquam Florentiri a fuit exemta. Quis unquam sibi habuerit persuasum. Imperatorem Florentinis salutem suam et incolumitatem commendaste. et depositis propriis, susceptisque illorum signis, Italiam commeasse' Romam enim ingressium mille Caesarem, Sooo. armatis munitum, testantur PETRUS de AND-LO, Imperi Rom. L. H. C ff. ALBERTUS ARGENTIN. Chron. p. ros. PETRARCHA, Oper. p. spo. Ac foedus, cujus memoria pag. AIA. revocaturi magis e facinore quodam turpissimo originem ducit suam, quam in defendenda libertate Florentina conspirat. Ipse Gregorius XI. summus Pontifex, dum Caroli IU. Imp. auxilium implorat, in literis , quas BALvLIVS, e Bibliotheca Coibertina, Coactioni act. ad vitis Iesimo Paparum Mentonens. Tm. II. n. IS.. p. go . inseruit, Florentinos proprios Imperiistibilia ni tos, appellat. Quin Imperator idem a Scriptore inedito , sed coaevo et Italo, ad Gregorii comprimendos in Etruria rebelles invitatus fuit, Sponsatque naturalis Domini Italiae ad PM
dito elogio. Quod quidem scriptum in Bibliotheca Augusta Vindobonensi reconditum est, summo in pretio habendum, pariter ac Designatio, apud DΑHIUM, unde noti-1. tia Ligae sive foederis . contra Dominum ' Caesarem percipitur, quale Imperii auctoritatem evellere nusquam potuit, cum perfidia, ab ipso Summo Pontifice gra- ριγZo
23쪽
viter improbata, exemtionem aegre pariat, ac vinculum societatis quoque sub Ruperto, imperatore, mox fuerit rescissum; qua de re AMMl RATUS, L. M. p. γ o. s . ubi de legatione ad Vencestatam, Imp. missa. Cur ergo in perversum adeo et a veriratis via regia aberrantem sensum facta Carol. IV. Imp. detorqueant nunc defensores Libertatis Florentinae, forte non ignorantes, ipsum a I 364. Petrum Episcopum Flcirentinum. Principem Imperii creaste, Academiam Florentinam. variis privilegiis, auctoritate Imperiali, ornatam, confirmasse, iudicem in Tuscia supremum constituisse, de receptione appellationum, nomine Imperatorum perficienda. Ausposuisse. itemque Leonem X. e Medicea DomO Ρontificem, ann. Is Is . harum Constitutionum Carolinarum quasdam repetiisse et approbasse i Di omissa exhibentur infra sub G t. I. R. L. Tucta Fa lis Caroli IV. Imp. diseustis. et in omni dubio, quod jus Imperii infringere, pertii vel implicare videretur, liberatis, itidem est demonstrandum, res gestas Ruperti,smi peratoris, longe testari magis de jure eodem , quam de Libertate Civitatis Florentiis is fianae. Ranc Ruperium Florentinis, tanquam subditis S. Romani Imperii, electionem
,h,, bis suam denuntiaste , abunde comprobant ipsorum literae . quibus Caesari, prouti decet. . si responderunt, apud MARTENEUM, in Thesauro Nov. Metriri pag. os . itemque ινλα MISSlVA. Arorantisti a st nata dia . Le. p. Isss. ibi; fideles; iterum alia Epistola, patris δε- ssos. ibi; cilitatis no rue Aurentinae , nomis et Sacri Imperii fritilus et de iis , etc. Compertum quoque habetur. Omnia privilegia, ae possessionem insimul locorum,quae antea occupaverant, futile singulari gratia Augusti confirmata, teste Diplomate sub Lis. M. ubi haec clausula notabilis addita: Praesentet quoque literas, sive praesens privilegium durare volumus toto tempore vitae nostrae , et ad beneplacitum Im-' perii, et donec per Succeilbres Nostros legitime intrantes expresse et specialiter fuerit revocatum. Praeterea Tabulis conventionis, inter Rupertum et Florentinos initae, quae, ex MARTEN Fo decerptae, sub Lil. N. exhibentur, iste non solum Domin uno ster Rex diserte nuncupatur, sed quoque hi Semiatores sei fritissmi vocantur; quo pertinet POCGIUS, L. III. p. r. o. Dubium vero, quoa adhue ex tabulis istis dupliciter movera possit, sive persona Imperatoris . privilegium concessuri, sive anniam census ejusque quantitas, ibidem minus expressa, respiciantur, tum ex contextu Diplomatis , paulo ante memorato, tum exinde haud difficulter enodatur, quum omnino conjiciendum si, Ordinarium censum quatuor mille forenorum fuisse hie tacite indicatum. Neque verbum. Menas. iisdem Tabulis comprehensum, temere captandum
est. Libertas enim in Sensi a stilo minime intelligenda, sed intuitu Galeacii, Mediolanensium Ducis , Florentinae urbis. Imperio immediate subiectae. libertati gravissi-inas struentis insidias; utpote qui jam alia loca eiusdem eonditionis subiugaverat. Id quod perspicue evincunt non solum et laram verba postrema: Item , quod Do- minus noster Rex teneatur et debet pro posse delere statum et dominium dicti Co- mitis Virtutum Galeaeii et cum totis suis viribus persequi, et ipsam civitatem Florentinam, etc. manutenere in libertate sua, statu et donatione, ac etiam poste tenus
T IL Monon p. 1313. alii. Ceterum ex contentione, ge persolvendae pecuniae termino exorta . ac justissima Imperatoris indignatione nihil uspiam elicitur, quod Libertati Florentinae. adversus imperii majestatem asteriae, inserviat. Quin potius inde liquet, Florentinos nec Osticio iacule satis, nec, prouti devotionis exegillet religio promulis stetisse. NMO, Fridericum Ill. qui melius rectiusque IV. adpessatur) in Italiam capessen lae e stir D- ronae gratia prosectum, a Florentinis civibus amplissimis honoribus suille affectum. Ga Fri- equidem pag. A X ia . conceditur. At simul insignis AENEAE SYLVll. Scripto --risti ris coaevi, pariter ac gravistini, locus fissior. Hidem p. y I. callide nimis praetermitti-θη tur, ubi commemoratur, imperatorem, coronatione Romae peratia, ibidem ut Im-
ρι πώ peratarem et Dominum fulisse exceptum. Neque objectio. a literas su i Gnduesias me.
- - XXI. repetita, Florentinae Libertatis causam adjuvat, quum non soluiri Florentini ipsi Mosen met. teste eo em SYLVIo p. sa. urbem suain civitatem Imperis detotam appellent, sed sum quoque jure conducendi Regali status Imperii atque Civitates adeo Germanorum imia mediate utantur,sc, ut olliri Flectores, si eligendi Imperatoris causa convenerint salvum conductu in ab 1is en agitare debuerint, quorum territoria erant permeanda,ies tes JRφ
24쪽
STRVVIo, Synta n. I. P. C. VII. g. ra. et XAVL. r. Igitur locus ALARRICI GENTILlS, qui cle Jure Gentium et gentibus prorsus liberis loquitur, hic frultra applicatur. Imperator etiam, quod apprime notandum, Florentinos, ut publicam pra herent in itinere securitatem, litteris nullibi commonuit; sed omnia haec curae ac Si
dici Summi Pontificis reliquit. Quare ex literis Imperatoris, sub N. VI. addestis. ni hil prorsus elicitur, quod comprobet; istum jus perfectae Libertatis Florentinae agno-Vtile. Gratias potius, prouti saepius Summi Principes erga subditos consueverunt,ide agit, et, se civitatis ejusque salutis memorem fore, benignissime spondet, quod obsequii sui expleverint rationem, exemplum aliarum Imperii in Italia civitatum lubenter imitari, utputa quibus a pluribus jam seculis id officii incubuisset, ut Caelarem, Romam adeuntem, comitarentur, portas urbium ubique aperirent, hosipitium, mansionaticum et fodrum praeberent, atque itineris incommoda quocumque modo sublevarent, uti jam supra fuit demonstratum. Quo autem omnis prorsus scrupulus eximatur, adhuc proferre lubet, quae de literis istis salvi conductus perhibet SYLUIUS. p. sto. ibi; placuit Aeneam Episcopum atque Utricum Rediet ad Florentiam an- tecedere, qui litteras publicae fidei innovari peterent; nam quod fama ferret, Caesarem Alfonso, Arragoniae Regi, Florentinorum inimico. Uicariatum Etruria: concessisse. verebantur, ne alienati ab eo es lent civium animi) illumque petitioni
colorem praeberent, quia salvus conductus sub nomine Regio datus non videretue ad Imperatorem extendi; jam vero Imperatorem ex Rege facturri mutari, litteras oportere. Ea res satis insolens Florentinis visa, qui nomen imperatorium non vim litteris ademisse, sed adjecisse robur aiebant. tumque maxime obnoxios Imperatori Florentinos cum Romae coronam accepisset. dolere se, tantum aemulos suos po- mille, ut fidem Florentinam Caesari dubiam redderent etc. Quocum conveniunt
ANTONIUS, Archi Episcopus eo tempore Florentinus, in Histori MS. AMMIRATUS,
Part. II. L. a a. p. MACHI AUELLUS, in Hypor. Horent. Neque vero ullam prope confutationem meretur, si Florentini idcirco a civitatibus,Imperio subjectis,segregari v lint quod Fridericus ad Convenrum,Franc furti ad Moenum, mense Octobr. ann. I 4 4. nequicquam Ratisbonnae, vel I4440 institutum, Florentinos saltem vocaverit, Principes vero urbesque Imperii jusserit accedere. Enim vero inter istos, quos vocatos scribit ΑΕ-NEAS SΥLVIUS,non reperiuntur. Solummodo Florentini, sed itidem Ianuenses, Senenses, Lucani, quos Imperii jurisdictioni potestatique tum mille obnoxios, prorsus cxpeditum est et nunquam ab aliquo negatum. Igitur saltem Italos a Germanis AENEAS ideo discernere merito intelligitur, quod ii, jure Civitatis Teutonicae minus instructi, ad Statuum Imperii numerum haud pertinerent, et proinde speciatim ad Comitia imperii Germanici a Concilio quodam, proprie sic dicto, valde diversia) invita di essent. Quin idem AENEAS Italici Regni Proceres ac civitates satis caute, postquam dixisset: videbimus quantus erit nostrorum Italorum fervor ; a Regibus et Principibus Europae supremis separat , ibi; Raegibus quoque Frantiae, etc, literae dantur etc. Ac quid demum frequentius formula: Ordines, Subditos, ad Comitia, etc. con- Ocare lPosteaquam argumenta, hucusque ex parte adversia infelici valde successu conge-Vindiasta . satis copiose fuerunt discusta, ac ea, quae Libertatem Florentinam probare de-cam rhebant, prorsus eversa, ordo rei postia lat, ut jam demonstretur quoque, ex Annatibus et Diplomatibus Caroli V. tantum nihil solidi validique pro suprematu imagina-:
rio derivari, et produci, ut potius exinde jura Imperii maximum declarari, instrui, et penitus omnem extra dubitationem in conspectu universi terrarum orbis collocari queant. Siquidem enim Documentum M. VII. ex Archivo Palatii Horentini de- riselli promtum, vel paulisper saltem consideretur, apparet, nihil aliud ibidem contineri, tur arquam confirmationem cujusdam Schedulae, qua Carolus U. se Florentinorum privile-gmnen-gia sarta tectaque conservaturum fore, itemque civitat cm tuiturum, summo Pontifi-DV
ci, Leoni X. pollicetur. At quid promissio ejusmodi, ac subsequuta rati habitio, pu si blico Instrumento facta, ad eruendam Florentinae civitatis Libertatem l Praeterquam LI enim quod privilegiorum concessio certissimum summae potestatis civilis praebcatv-
gumentum, itemque confirmatio eorundem facultatem superiorem coarguat, quum inauditum sit, liberam gentem ab altera privilegia et iura efflagitare, quae ad statum proprii territorii formandum atque instruendum pertinere intelligantur; facili itidem
25쪽
lx accesserit, nunquam essectum fuisse sortitam. Quando enim privilegia Florentinis confirmata, et quo Diplomate Civitas, Terrae, Castra, oppida, etc. a potestate Imperii ac jurisdictione liberatat Certe quidem jus Imperii abunde his quoque verbis Chartae, de liberatione et exemtione conceptis, indicatur et supponitur ἔ in quibus V Imperium seu imperator jus aliquod forsan haberet, etc. liberaremus. Uerum, exemtionem huiusmodi obtinuisse Florentinos, quorum praecipuae rem publicam inm quoque dirigebant iam Medicet, nusquam probatur. Enimvero quum Leone X. Summo Pontifice, e Domo Medicea, ann. I 2I. vita defuncto, quocum Carolus v. adversus Gallos arctum contraxerat amicitiam, ac Hadriano, Ultrajectino. sustecto, parum amplius de Florentinis solicitus esset Caesar, nihilominus ii omni opera eo comtenderunt, ut, excitantibus imprimis Mediceis, gratiam illius captarent, ac civitati quavis ratione prospicerent. Sed consilia eorum irrita prorsus et inania fuere. staut iidem . qui ad tantam libertatem capessendam adspirabant, paulo post, graviter coerciti domitique, regiminis forma immutata. ejusdem Domus Mediceae gubernationi, hucusquc acriter declinatae, subjicerentur. Promissionem igitur, de confirmandis Civitatis Florentinae privilegiis, itemque de liberanda ista a iure Imperii peractam, temere hic urgeri, non tantum ex iis, quae iam disceptata, evidenter liquet; sed confirmationis ipsius verba subsequentia etiam magis adhuc evincunt, quo animo indulserit eandent imperator, et quam inaniter Libertatis Florentinae testimonium
quoddam hinc exquiratur; ibi; Majestati Caesaris hactenus fidelillimam, it. dictum Dominium Florentinum in nostra devotione permansit et permanet. Neque, etsi ejusmodi testi inonium ab Imperatore pure fuisset editum, hoc supremo dominio Imperii quidpiam detraheret, utpote de cujus juribus alienandis, vel aliis negotiis arduis et maximi momenti, haud Bruxellis, vel Vallisoleti, sed in Germania, consilio omdinum imperii legitime adhibito, causaque exacte cognita, tractari concludiquc pridem consuevit. Si vero ratio haud sequuti complementi hinc sit arcessenda, quod Clemens VI , e Gente Medicea, imperatori adversaretur, sive aliunde petenda, nihil attinet, quum sussciat, demonstraste, in Documento adducto praesidium Libertatis Florentinae aliquod frustra collocari onfessio Neque autem imperialis confessionis, ad quam porro pag. XXII. provocatur,quid- quaeis piam amplius ex Epistola, ad Clementem Uli. ann. Is 26. perscripta, et GoLDASTI .am -- Constit. Imp. Tm. III. p. xI.se'. inserta, poterit derivari. Caesar ibidem Florentinam perios civitatem a reliquis Italiae, imperio subjectis , nequaquam secernit. Licet enim ex-- psss'eelsea Respiabea Dominorum Horentinorum memoretur, nemo tamen, paululum Prudens.
, , illico, hac formula adductus. censuerit, istam liberam et ab omni imperii nexu im- L Ebi munem Carolum U. judicasse. Certe Senensium civitas eodem loco aliquoties Re Boison pucdicae nomine cohonestatur quam tamen Imperiali ditioni subjectam , et supra alias omnes Italiae civitates adeo ab omni aevo Sacro imp. addictam, illiusque de votioni allectam, ut nil supra desiderari queat, diserte Caesar pag. ρ s. profitetur. Deinde quum idein Augustus, jurium Imperialium in Italia strenuus defensor assertorque, eod. Le. causam vinculi atque subjectionis Civitatis Senensis praesertim in eo constituat. quod habeat illa ab ipso Sacro Imperio Nostrisque praedecessbribus am- plissima privilegia etiam per nos confirmata; non aliter sane de statu Florentiae potuit judicare; utpote quae non solum confirmationem privilegiorum suorum a Maximiliano I. Caroli V. avo, paulo ante obtinuerat, teste ipso GVICCIARDINO, IIVI. L. ILL ad ann. Isop. sed eandem quoque, intercedente Medicea Domo, a Carolo summisse est agitarat. Neque est praetereundum, ipsum Caesarem p. 1 t. publice profiteri, foedus, cum Leone X. percussum, uλde quidem praecipuum hucusque testimonium Carolinum arcessunt defensores Libertatis Florentinae, non aliam ob causam Rille initum, et arma in Liguria et insubria arrepta, quam pro Sedis Apostolicae. Sacrique Impreii juribus ae dignitatibus luendis. Quinimo duo summi Pontifices, e Medi deorum stirpe, nusquam illa, sicubi Florentia spectetur, in dubium revocarunt; quicquid ceteroqui de Parma. Placentia aliisque, litem Caesari movere conarentur;
de quo quidem ausu in cit. Epistola hic gravissime conquestus. Eisi ιν Seci quid praeterea de facto Caroli V. GUICClARDINO, L. AVIII. enarrato,
o Ium sentiendum 3 Εquidem, scubi exactius diluatur, non prorsus liquet, utrum quoquaauώ- Legati Florentini custodiae fuerint traditi. Nam ex HLUI ERO, L. A C. r. HARALO,aam C - Annal. Ducum I rabant. ad ann. rsa I. BELCAMO. reri Ga . Comment. L. AI I. saltem rati R. intcili-
26쪽
intelligitur, Regis Franciae. Ducis Mediolanensis, ac Venetorum legatis id facti, nulla habita distinistione, contigiste. Causa enim, quae Imperatorem ad legatos detinendos compulerat, ad Florentinos nil pertinebat, utpote quos tum itidem adversus oratores Caesareos, vel alios in Italia commorantes Ministros, aperte quid fuisse machinatos, non constat. Et quid si, secundum GUICCIARDINUM, legatus Mediolanensis, tanquam Subditus, ex Aula non sitisset dimissi is, atque aliter, quam Florentinorum, retentus, non illico suprematus cujusdam agnitio inde elicitur, quum Caesar. Duci Mediolanensi ejusque legato cur imprimis irasceretur, sat praegnantes causas haberet. Quibus accedit, quod idem legatus Stortiae una cum ceteris Bajonae iterum fuerit
dimissiis, neque adeo hujusmodi singularis modus, qualem GUICClARDINVS ex suo
magis ingenio effinxit, observatus. Itaque facillime iam cognoscitur, omnia Imperatorum Romano-Germanicorum, Defectι atque praesertim Caroli U. facta, quae, ante constitutionem Principatus Medicet de V Libertate Florentinae Civitatis testari, ex parte contraria existimantur . ita compara- ta esse, ut non solum veritatem subordinationis Hetruscae certissimam, animis tot meis Potentissimorum Europae Principum , eorumque, qui publicae saluti sincere student, νώ, neque jura Imperii in Hetruriam vetustissima optimaque ignorant, pridem insitam Ueris i evellere nequaquam possint. sed itidem abunde ostendant, quam lubrico fundamento mere uia commentum, temere excogiturum, sit superstructum. Plane tantus Diplomatum et,cisur. Documentorum, quae, ex Archivis passim desiuinta , caussam Imperrii prorsus deci rant, et omnein Suprematum Florentinum palam redarguunt, et infringunζ, apparatus adest, ut valde sit mirandum . quomodo pag. XXIII. contendi possit, in irritum recidisse omnes labores, excutiendis Tabulariis, ac erudiendis pervestigandisque monumentis antiquis impensos. Quae quidem egregia Diplomata, in fine adjecta, etsi ad evincendum Imperii jus, sola penitus sussiciant, Scriptorum Florentinorum testimoniis tot genuinis et manifestis aliisque praeclaris adminiculis conjuncta, omnem controversiam tollunt, neque disceptationi locum amplius relinquunt. Quemadmodum vero, priusquam Principatus Mediceus fundaretur, nulla I iis cis bertatis cujusdam Florentinae atque exemtionis apparuerunt vestigia; ita Carolus U.rali ι in illo constituto, potestatem imperialem in Hetruria magis adhuc corroboravit, atque Etruria possessionis antiquissimae, et per tot secula continuatae, qualeatem novis documen-c re iis declaravit. Quae quidem si pro dignitate ponderentur, adeo eminent, ut, per- qm ψω sectissimam tum juris Imperialis probationem iisdem contineri, tum, etiamsi ante in praescripta quadam ac usurpata exemtionis possessione Florentini fuissent constituti, is interruptam istam fuisse et siublatam, merito censeatur. Jam Vero, cum tres diversa bis Leti
veluti personae Carolo U. pig. AA IV. affinguntur, atque ab omnibus, quae Augustus tam gloriose in Hetruria gestit, et selicissime perfecit, auctoritas potestasque imperia- solaesius lis excluditur, aliis titulis et nominibus simulatis et peregrinis longe suppositis; Argu riunt menti imprimis ac instituti exposcit indoles, ut solide ostendatur, quantopere Florentinae Libertatis assertores decipiantur ; utpote quos, dum orbi Europaeo tam mirifica hue V . dogmatum portenda obtrudunt. ipsa ea Diplomata et Annalium monumenta ad quae provocant, gravissime reprehendunt. Quapropter I. disquirendum est, utrum Carolus V. in compescenda urbe FlΟ-mmo, rentina, et Medicea Familia, hinc paulo ante ejecta, restituenda , personam Princibyri ripis tantum gellerit Foederati l Equidem pag. Ast. pro sustinendo hoc ossicii genere, Carolon excitatur Foedus Barci Mnse, d. 29. Iun. Is 29. Caesarem inter ac summum Ponti, incoλ fieem Clementem Ull. initum; atque ibidem nihil de juribus Imperii vindicandis,ledci tantummodo de restitutione Familiae Mediceae, auxilio Caesaris procuranda. perhiberi, magnifice statuitur. Sed, praeterquam quod nemo, vel paululum prudentiae. z. civilis et rei Historicae gnarus, persuasum sibi unquam habere possit, Carolum V.-ῶν. i. tium suorum retinentissimum Principem. et vindicem majestatis acerrimum, Flore unam civitatem, quae per integra septem secula sub dominatione Imperatorum et Regum Italiae . quin Mi adhuc et proximi Antecesibris, Maximiliani I. continuo feriame floruisset, nunc demum prorsum liberam effecisse , atque veluti emancipasse, idque post bellum sumtuosum ac grave, cum refractariis civibus. pro ipsis imperii juribus eonservandis, ac restituendis Mediceis, clientibus suis, gestum; ita nec scrupulum cuis ci is quam injecerit argumentum , a foedere Barcinonensi petitum. Etenim, quamvis de ιaior sederu
27쪽
Deaeri, existentia et contextu. Seripi. advers. APpendici sub N. Iu inserto. dubitare haud , sinant G UICCI ARDINUS, L. AIA. p. φον. seq. itemque JOVIVS , L. XIVII. tamen' argumentandi modus ille , qui adhibetur hic in Florentinae Libertatis defensione, penitu, nihil concludit; nec juste consequitur: Gν olus. Pontificis o Mia ea Gaio 'ην. . . in hHinscii gratiam Me iureos, Bria pulpos . Flirantium rad xii s ogo ipse cirοια, iis, in Florentiam nialiam hiatiis . aut si quoὰ habuse, perdidis. Imperatoris non minus quam Pontificis referre videbatur . ut, statu Italiae fortiter com p sto, alma pax
afflictae diu satis regioni reconciliaretur. Sic enim IACOB Us s ALUIATVs iis E L isti ad Bal hasarem, Comitem Castilisnaeum, Pontificis, in Hispania Nuntium, L. II. Hi h lere di Principi, p. Is . disserit: MHa ii prefato Reverendissimo Cardinale di M sunta Croee) reserto la huona dispositione di sua Maesta Cesarea) circa ali' assettae .l le eo se δ' Italia, la Salute delia quale puo V. sis. pensare che sa la principat eura, che 3 sua Beat. Labhia. Ne puo sua Maesta far te se put grata. che conservar quest ani-M mo at hen d' Italia . e publico delia Christianita; add. p. 133.M. Imo potissimum
intererat Imperatoris, ut cives, criminis laesae Naajestatis et feloniae reos, quod hostibus sese junxerant, et in Galliae Regis concesserant clientelam. armis mature ad pristina obsequia reduceret; quare .memorante JOVIO, L. AIMI. hssor. p. ryo. e aevo, voluntate Imperatoris, foederi Barcinonensi diserte adiectum fuit, ut postquam Fl rentini adversum Caesarem confisi incertae Gallorum victoriae arma tulissensi maje- 'M statis rei facti, libertate et antiquis superiorum Caesarum concessis immunitatibus M severe privarentur, etc. Igitur hinc apparet . in Foedere Burcinonens tam de salute Familiae Mediceae, quam de puniendo Florentinorum atrocis4mo facinore. adversus Imperium commisso, fuisse actum. Quod itidem ex UARCHIO. Seriptore Florentino, apparet, qui L. M p. a 34. distincte commemorat ea, quae Cancellarius imp ratoris, hujus mandato, Oratoribus Florentinis, Ianuae ann. is 29. s foedere Barcinonensi jam percusso omnem Obedientiam demississimo cultu nomine civitatis spondei tibus, severe respondit, ibi; Andarano pol a trovare it gran Cancelliere, ii quale M aspeltava ii Capello ae Ora in Ora, e gli raccomandaran con molle parole; e per molteragioni la Cicia; ma egit allat rigidamente rispose loro quasi Hren e fuse Feudo des imperio, che i Florentini, per aver em mandato se genti loro in aluto de Re di Francia, a Monsgnore Lutree, contra la Maesta deli imperatore, aveva no tum i loro privilegi antichi per dulci, et consequentem ente delia loro Liberta . M per si grave eccessis, e mancamento caduri; pur non dimetro, se si fori metes ero Malla sanita dei papa. eh' era pur lor Cittadio, e henemerito delia sua Patria, e lo ricevessono in casa in quel modo eis egli era innanaiche inel caeci assero, si polrebbe
perdonare ait' ingratitudine, e perfidia loro . nra curarsi, per la umanita, e beni-Mgnita deli' Imperadore di gastiga ti, come per la Fellonia commessa, e per la HLL
'tione loro . meritato ave vano. Quae vclba. a Ministro Caesareo pronunciata, cum
recensuisset, ingenue pergit idem V ARCHlus: Non si dubita , ehe queste parolo
M uenissero da Roma dalla hoc ea di Clemente, e si dicessero con consentimento di Caesare. Quin adiicit; clausile imperatorem Oratoribus ae denegasse ulteriorem omnem accestim, cum mandato eonditionem se anulae liber istis intelligeret insertam ;metuisseque ipsos, ne custodiae manciparentur; quo spectat relatici SI ElDANI, Astis vi Re . et Reipus . sis Carolo V. Lia ad ann. ssso. Quibus constitutis, illico apparet, Carolum V. non solum tanquam foederatum summi Pontificis. sed tanquam Imperatorem quoque, Florentinis Oh perfidiae delictum iustissime irascentem, urbemae universam ipsus ditionem amnis oppugnaste; itemque perspicitur, proprio nomine, propriisque copiis ac vis fias cuncta ea fuisse peracta. Certe ideo Summi Pontifi- eis nomine bellum haud potuit geri cum causa ejectionis ae Spotiatoriam Medie eorum
risi sionis a Caesare taet cognoscenda, atque dirimenda, neque congrueret, ut Clemens VI l. auctor in proprio negotio exstaret, Florentinae civitati agnatos suos it rum obtruderet, vel de horum exilio judicaret. Sicubi nullum jus Caesari in Flo rentiam competiisset, neque is Mediceorum caussam tueri legitime valuisset, quia rea publica, quae summa Iuris Gentium libertate pollet, ejiciendi cives, principatum adfectantes, facultate utique est instructa, nec a principe extraneo,qui jurisdictione omni in eandem rempublicam destitutus, alioqui vero ob expulsionem minime laesus est. ut cives eiectos recipiat, juste adigitur. Quomodo igitur copiae, ad evitandum ejus urbis periculum, nec non ob publicam Italiae quietem etiamnuin millae, auxiliares vocatitas illZ G Dν
28쪽
voeari possint, atque regula Iuris Gentium ex VANDELIO proseres, ad casum praesentem minime applicanda 8 Ceterum neque ista, quae inter Pontificem Maximum, convem et Philibertum de Chalon, Arausiensem Principem, Caesarei exercitus ducem, Romae iis sitam d. ra. Aug. ann. I, 29. fuere conventa, movent, quum Pontifex ideo tradit sonem et laris, in consignationem locorum, in ditione Florentina, auspiciis Imperialibus occupandorum, λ μ νε sibimet stipularetur, ut Mediceorum restitutio eo certior esset, integra ubicunque Cae- 's' saris suprema potestate; cui identidem parum decessit, quod in eis. Foedere de statu Reipublicae Florentinae ad Pontificium arbitrium constituendo aliquid cautum fuerit. ιών Verba enim sic potius explicanda, ut Caesar promiserit, sese arbitrium Papae. ac, ut certa tandem et tranquilla regiminis forma erigeretur , et Mediceis novi Principatus commendaretur gubernatio, petitionem haud fore neglecturum. Plane constitutionem reipublicae ipsam neque Pontifici, nec ulli alii unquam commisit Carolus, vel, ut iste negotio semet immisceret. palliis fuit, probe sciens , ejusmodi cessionem majestati Imperii valde refragari, deinde forsan contingere poste, ut Clementis VII. Q eessbres ius quoddam, aut dominium directum in ditionem Florentinam sibi adrogaiarent, nec aequum fore, sicubi Papa, Gente Medicea oriundus, et suam agnatorum que causam orans, partis simul, advocati, iudicis et Commissarii vice ac munere defungeretur; de quo mox plura. Argumento, quod ex Foedere Barcinonensi fuerat desumtum, abunde discusso, a ri, indagandum Il. est, utrumne Carolus V. Imp. Amicabitu Compositoris personam quum seriura Mediceos restitueret, indutus fuisse censendus sit 8 Sed ea itidem quaestio. quicquid Amis pag. XXVI. XXVI l. et XX IX. obmoveatur, neganda esse merito existimatur. Nam M/s licet, deditione civitatis in manus veluti Caesaris ejusque Ministrorum peracta, id in psι simul fuerit conventum, ut daretur isti potestas formulam futuri regiminis statusque πιε
praescribendi, hinc tamen nequaquam consequitur, facultatem a populo Florentino fuisse demandatam, neque potuille Imperatorem jure proprio eandem exercere. Certe huiusmodi jus demandandi, vel delegandi, nunquam iis juste adteribitur, qui, cri minis laesae majestatis, subjectis solummodo, non liberis gentibus proprii, rei judicati . paulo ante idem illud, instar poenitentium maximeque dolentium , fuerant confesti. Sic enim ipsemet AMMIRATUS L. XXX. pag. III. I. Rurentini, ait. deli- berarono costretti della necessita mandar quattro loro ambaseiadori per impetrar perdono da sua Maesta Cesarea se mer je dei passato governo Ia lor Rep. havea in Compagnia degli altri confederati ardito di prender i infelici arme contradi let, o prometiendo per l' auuenire di doverte esser amorevoli e obbidienti in tutio quello,
che fuste lor commandato. Deinceps inauditum prorsus et tantum non ineptum est, officium compositionis amicabilis, vel mediationis, adsignari ac tribui ei, qui jus, de refractaria civitate pro arbitrio, et vi supremae potestatis statuendi, justis lime sibi inindicat, atque ob perfidiae scelus privationem et ademtionem privilegiorum gravis. sime cominatur. Nam hic ubivis dominium tam supremum, quam subjectio integra et adaequata, omni Iure adfirmante, requiritur, quum contra mediationis munus. quod usu Gentium pridem invaluit, non nisi liberos inter et nulli mortalium obnoxios populos soleat regulariter exerceri, itemque personam praestruat, mediam interutramque partem, atque adeo a studio paritum remotam, definiente COCCΕJo, P. LI. Exereit. Curiosi f. o. et Io. Iam vero, cum Florentina civitas domesticis turbiς
civiumque dissensionibus agitata , ac illae ab Imperatore partim armis, partim De-eretis atque Edictis sive Mandatis compositae, bellum inter liberos populos gestum haud fuit, cui tertius quidam transigendo placide interveniret. Neque Iuris Gentium et civilis prudentiae ratio permittit, ut is, qui, durante contentione, altori partium vinculo foederis conjunctus fuit, ac ipsius causam defendit, deinceps mediatoris officium suscipiat, praesertim si foederis finiendi tempus ad litem prorsus sublatam demum sit adstrictum. Saltem liberas inter gentes exempla officii mediatoris, foederatis delati, non apparent; quin magis ii quoque repelluntur, qui, licet bello componendo sese minus immiscuerint, atque mediatores jam jam fuerint agniti, inter pacis ipsam tractationem , ad alterutrius partis favorem et arctam amicitiam deflectunt; de quo COCCEIUS est. Ac. F. II. Quapropter merito concluditur, cives Florentinos, quos itidem rebelles memorat MAMERAMUS, Scriptor coaevus, apud SCHARDIUM, T. H. Script. Rer. Germ. nunquam dedisse Caesari Podestatem, quam ipse non
antea habuerit; neque adeo in articulo prae limi ri l. aliud quid, quam declarasionemo iaculi
29쪽
facultatis Imperialis et agnitionem concilieri. Neque obstat, quod certum temporis spatiuin scilicet IV. meni ruin fuerit adjectum. Lubenter enim admissile idem Caesar videtur, praecibus Pontificis et Familiae Mediccae commotus. Imo, quum GUIC-CIARDINVS , L. ILL solum III. men Ics memoret, JOUIUS vero, quem optima totius rei cognitione mule instructum, ipsiimet concedunt, de Certa temporis determinatione iii hi perhibeat, soran hinc colligi potest, terminum saltem pro forma, uti dicitur, fuisse adnexum, ac nihilominus Caesarein, Florentinorum felicissimum victoremae domitorem, liberrime statum civitatis publicum ordinasse. Sed quid si amicabilis Compositoris nomen atque onicium, a mediatoris conditione, paulo ante explicita, scilicet distinctum, Carolo V. tribuatur, compertum tamen est. Supremae Imperatoris jurisdictioni optima ratione illud conciliari. Etenim summi judices quoque saepius inter eos, qui jurisdictioni lubjecti, concordiam restaurare, et lites exortas transactionis amicae medio sopire solent. Atque tunc ea itidem differentia, quae mediatorem, et judicem, partes amice componentem, intercedit, praecipue semet exerit, quod iste nequicquam possit vel Decreta promulgare, Vel Veterum beneficiorum atque immunitatum privilegia confirmare, vel iis mulctam gravem poenamque, in transgressores directam, inserere ; quum contra cuncta haec ad judiciariam facultatem spectare i telligantur. Iam vero Carolus v. Decretum sive Diploma publicum edidit nonsolum
quale quidem jus ad Regalia pertinet) sed quoque eodem Florentinorum privilegia
comprobavit, et, quod praesertim animadvertendum. petpetuo ut Constitutio servaretur, impera2it, et his, qui violaverint, viam et Imperii sacri indignationem, et poenam centum marcarum auri puri, ad medietatem usque fisco Imperiali appli- candam, indixit. Diploma Caroli V. d. 28. Oct. ann. Is 3 o. Augustae Vindelicorum . in publicis Celsissimorum Imperii ordinum Comitiis, concinnatum, sub Lit. O. in sine, exhibetur, quod recensuit itidem IOUIUS, cit. Ac. Cui ibidem accedit Ins
Neque vero justissimam Imperialis in Etruriam juris defensionem quidpiam impetit, quod clausula fuerit annexa: Salva libertate. Etenim verbum: libertas, secundum Seculi illius morem et notissimum genium. non nisi de conservatione privit giorum, jam dudum indultorum, ac de regimine, per magistratum novum moderate administrando, accipiendum essie, praesertim ostendit exemplum Civitatis Sene sis. Haec cum, imperante Carolo U. ann. Is s s. eandem obsessionis et oppugnationis sortem sublimet, deditio hae simili conditione a civibus facta, ut salva quidem enset urbis libertas, salva populi iura, privilegia, immunitates. sed nihilominus jus Imperii integrum permaneret, et facultas rem publicam formandi soli Caesari relinquoietur, memorante NATALI COMITE, Lib. u. Hist. sui temp. p. Ipo. Aq. ibi; Cae-
sar protegendam urbem atque rem publicam Senensem acciperet in tutelam Sacri Romani Imperii, ac denuo eidem urbi ac reipublicae libertatem antiquam confirma ret, veniam omnibus concederet, qui pro defensione arma sumpsistent. Senensi- bus perduellionis crimen condonaretur. Ut res publica praesdia acciperet, quan- ta et cujus nationis Caesari placuisset. Vt Caesar ad quietem tranquillitatemque rei- publicae, servata tamen auctoritate ac libertate civitatis, possit illam ad eam so mam administrationis perducere, quae sibi aptior visa fuerit. Vti in ea reform tione habeatur ratio privilegiorum proventuum castellorumque ipsius reipublicae, M uti conferre videbitur , salvis semper rationibus Sacri imperii Romani. Quocum conveniunt ADRIANI, ne a floria di μοi tempi, L. AII. p. go . CINI, ne a mita di Cosimo,
L. IIL p. rga. et imprimis L. M. diae littere di Principi, p. Psy. o . os. a Io. Qua quidem cuncta ad quaestionem praeuentem sunt adeo accommodata, ut causa Imperii hinc eximie queat illustrari, praesertim quum ex genuinis Documentis et Annalibus appareat acgre, libertatem Florentinorum ista aetate praestantia et amplitudine ejusmodi Senensium autonomiam superasse. Deinceps JOVIVS sententiam hanc manifestam satis perspicue confirmat Alet. Ac p. 333. verbis : Sic tamen ut incolu-
mi libertate Florentini suis antiqui juris legibus utantur; itemque GUICCIARDINUS, p. y p. ibi; reipublicae forma, salva tamen libertate ; et NARDIUS, Lib. I . desie sor. Horent. p. 33 a. Certe sicubi a Conservatione libertatis, ad supremi dominii jura liceret argumentari, Civitas in Germania NeZlaricnsis ab omni vinculo subjectionis foret pridem liberata. atque a jurisdictione Imperii prorsus exeinta; utpote cui Rudolius I. Imp. ann. raso. libertatem antiquam, remista omni nova, nou semel,sed repetitis
30쪽
repetitis verbis corroboravit, in Charta apud LmM ANNUM, L. V. Chr. spiri C. p. Cu ρ. σ36. Quomodo autem Carolus V. ipse libertatu vocem voluerit intellectam, id sane Diploma, quo uti jam dictum, novum urbis regimen constituitur, clarissime ostendit, ibi; privilegia, jura, concessiones . exemtiones, libertates , gratias et indulta reipublicae Florentinae a majoribus Nostris, etc. Unde patet insimul, Caesarem veram libertatem populari gubernationi, atque effrenae vulgi licentiae non recte minusquam sapienter opposuisse; plane ut LlUIUS, sua iam aetate , L. RAN C. ar.p. 327. Haec natura, inquit, multitudinis est , aut servit humiliter, aut superbe dominatur, ' libertatem, quae media est, nec spernere modice, nec habere sciunt, et non ferme desunt irarum indulgentes ministri, qui avidos atque intemperantes plebeiorum antia mos ad sanguinem et caedes irritent. Respicere huc videtur GUICCIARDINUS, apud MANUCCIUM, in vita Cosmip. s..heq. aiens; Che egli non sopporterebbe mai, che larepublica, uri altra volta tornasse alle mani di Ciompi, e cite a perpetua im
famia di nobili occupasse ii governo delia loro republica uia altro si inite a Michele di Lando, peltinatore di lana; qua de re BUONlNSEGNIUS, L. IV. p. 1σδ. IS eq.
Quo autem evidentius adhuc appareat, minus opponi hic libertatem indefinitam, Dhertas excluso Imperii summo dominio, potius libertatem populi, nulli Principi, vel Duci εώ era unquam subditi, sed immediate eiciem obnoxii, Principatui Mediceorum hereditario, atque id saltem cautum fuisse ab Imperatore, ut juribus civium et privatorum nil γ 'Φ damni iste adferret, neque Medices regimine despotico, et illimitato uterentur m-ιών tu monendum est, omnes turbas, initio novi regiminis exortas, adversus Imperii iura ργὶ,is, fuisse haud directas, sed magis contra Mediceam Familiam ; quam quidem, adver- Imperii sua genuinum Decreti Imperialis sensum, Florentini populi privilegiis de evertendis, dominis. eoque in servitutem quandam redigendo laborare, plurimi gravissime conquereban Ieae Pri tur, Caesaris, tanquam supremi Iudicis, praesidium ossiciumque demisse imploran ς ρ- tes. Enimvero Florentini omnino existimabant, vocabulo Principis, Vel Ducis, non
dominiam juris Gentium significatione ) notari, sed magistratum, partim civilem, partim militarem, sed caput Senatus, atque ductorem exercitus. Quapropter Alexander, Mediceus, principio, ne in Palatio quidem publico habitavit, in aedibus privatis tantisper commoratus, teste NARDIo, p. yy .sta'. cujus verba memoratu dignissima; Alexandro de Medici tu creato, e chlamato Duca isella republica florentina. La. qua parota secundo Ia sua vera significatione non significa Signore, ma solamen-- te Capo e Guida, e con uno stipendio limitato per suo salario, etc. Creato it Duca non torno come Signore ad habitare net publico patagio della Signoria, ina tu con- tento come citiassino, e civile magistrato restarsi neli' habita toni delle sue private
M case. Praeterea, cum Alexander, concessa potestate coepisset abuti .. ac domina- tionem exercere valde saevam, exules quosdam Florentinos ipsitus tyrannidem co-
ram Imperatore graviter incusesse, commemorat AH ll RATUS, L. ATAL p. t. ubi haec querelae et accusationis formula : che cona' at vigor dei capitolo, salva la liberta ii Duca arrogandosi tutia l' auctorita delia republica, non havea lasciato, che di quella si vedeme pur Ombra 6 vestigio alcuno in Firenae. Nel che non solo elli
Florentini, ma venirne offensa la Maesta tua, contra la cui mente, e contr' alieno-
te delle cui parole s havea queli' auctorita usurpata. Itemque ADR ANUS L. I. p. tr. perhibet, Alexandrum pariser ac Pontificem, Clementem VI l. tuisse accusatos, implorato enixe Caesaris auxilio, ibi ; che capitoli alia fine della guerra d' aeeordo stati conchiusi. havevano in molli modi violati, che la patria loro contra it doue-M re, contra la mente, e contra la sede di quella Maesta Caesarea) era oppressata daM gravissima servita, et e in somma quella citia serva e amitta dicevano. desiderare, da sua Maesta. che tornando in sua francheraa, e allegerita della crudelia, e rapinaM des Duea Atellandro, potesse vivere solio l' Ombra di quella. Apparet igitur,plures Florentinorum, eosque nobiliores, novae servituti minime assuetos, suppliciter a Carolo U. efflagitasse, ut, abrogata Mediceis reipublicae administratione, liberi. stein redintegraret; civitate sub umbra tanti Principis ac dominio supremo Imperatorum Romano - Germanicorum constanter Vivσe ac florere semper gestiente. Apparetiorro, formulam. chesia confiemata talibereta, juribus Imperii nequicqu)m ἰ duer iri, sed dominio unius, et Principatui Mediceorum fuisse obiectam . vel ita saltem a Florentinis ipsis, iisque libretatis amantibus , malle oppositam ; e quorum censia