Ad nouissimam Romanae Rotae decisionem in causa Venusina legati animaduersiones

발행: 1616년

분량: 29페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Romanae stoli Praetorium antiquitate primarium,dlanitate eximium ,

eruditione insigne, amplitudine honorificum, integritate praecipuum eo apud omnes,qui de serensibus rebus agunt,est loco,ut eius non immerito praeiudicata censeatur auctoritas. In causa tamen nuperrima Venuina legati eo nescio qua ratione descendit, ut iniuriam sibi fieri existim,re, & illis succensere non debeat , qui in sua sententia minime conquiescat. A tanti igitur Senatus patribus tenuitati nostrae venia, ut optatur,&vero speratur, non grauate dabitur si, non quidem ossicis vel expostulandi, vel corrigendi, quod nostrum non est, sed veritatis potissimum studio summis litigiorum disceptatoribus:qui cum priscis Iuris prudentiae auth ribus conserendi sunt, unice propositae ab eorumdem nonnihil iudicio alienum in medium a nobis asteratur. Equidem quin aequitatis ab iis arprime ratio habita sit, nec ignoro, nec dubito. Quia tamen,altera dumtaxat parte insormante ea Decisio facta est . rectissime pars aduersa ad hancvsq. diem inaudita concedi sibi petit, ut incolume ius suum,ac rationum

pro se momenta persequatur. Principio Rota ponit,quod in LTitio cetum S. Titio centumΠ. de conditionibus, demonsrationibus, illis verbis Iurisconsultus docuit. Aliud est matrimonis metu poena libertatem auferri aliud ad te metum,alias in correctis, certa lege ad matrimonium inuitari, sic ille . Et quod ad conditionem spectat,accedit Imperatorum Seueri,S: Antonini rescriptu in I. I.Ctae inst. O

, , substitutionibus.In haec verba. Cum auu maternum ea comtionesitiam tuam

,, instituto pro nai se Antillissio nugines ; non prius haeredem exsere,quam

,, eonditioni paruerit, aut Antilis Eo recusante, matrImonium impeditum e ,, rit manifestam cst. Haec eo loco. Vt alia complura non absimilia testimo nia mittantur. Assertionis huius auctores. OGradum, Ancaranum, ei, num, ouarruviam, Manticam, Sanchez,in Casilium, Rota commemorat

Alios pro eadem sententia maxime communi quamplurimos afferre potuisset.In his prae cςteris sunt. Gulielmus de Benedictu in c. Ronucius. In V.Cuidam Petro trajiderunt n. q. de Tesamentis. Baldus novellus tract.de Arepari6. priuilegio 77.a nu.3.

Lupus in eapter vestras de donationibus inter virum,ct uxorem.not.3.a I. Ludovicus Molina tra Lis primogenijs Hispanorum tib. 2.cap. I 3. Melc&-Pelam tract.de maioratibus parte I.quaest. o. Emmanuel a Costa in Leum tale Ssi arbitratu H de conditionib.ct demons7rationib. limitatione 6. Simon de Pratis tract. de interpretatione ultimarum voluntatum libro ε. --

3쪽

Qui ita in Regio Consilio Neapolitano iudicatum narrat. 1 Caesar Ursillas in additionibus ad Assisti decisonem 3 o.nu. I.

Ioannes Guttiereet con l. I 8. initio. Copiosius tract. de matrimonio cap. Io. ex num. . quinum. 24. de conditione hac a maioratus institutore adhibita

dissei it. -- .s

Marcus Antonius Cucchus libro s. institutionum ex nu. 2o7. & apud eum Castaneus conss. 3.ct mundus conss. I. Carolus Tappia libro .iuris Neapolitani rubrica I a. nu. II. . Oa νου Didaeus Spinus insecuti testamentorum glossa I .a nu. 9. . Ioannes Francisus de Ponte traf .de potesate Proretis tu.6.initio a nu. 6. Fabius de Anna eo I. I I. ά-3. l. Surd. l. a. cons La I .anu. I 6.9 decis3O.nu.27. Marcus Antonius rigenius conss. I 8.nu. 63. . I Leander GalganetlustrariI.de condition b. ct demon aliarte I .cap.8 ἀ n. IOAcatius Ripolius in LTisio centum S.I. Π de conditionib. demonserat.ἀnu. II, Iacobus Cancerius tomo 3 .variarum resolutionum cap.7.d nu. 29 I. Francisus Molnus trista.de ritu nuptiarum libro 3 .iectione 1.qu .a9.In r

solutione praesertim terti dubis. philippus Pascalis react.de patria potesate parte 3 .c. z.ἀnu. IO. adici

Silueser eodem V.quaes. 8.Ludovicus Molina tomo I. de iussita dissut.2o7 . initio. Oversic.Ahaereditas, aut legatum. bSancher libro I .de matrimonio dissut. 33.nu. 6. ct ali excenti . Hac doctrina constituta,ut probaret Rota Legatum factum a D. Principe Venusinorum Fabritio Gesualdo ducentorum millium aureorum Patribus Societatis IESU, si quado stminae ex filio suo D. Carolo descedentes nuberent extra Gesualdorum familiam,prout non ita pridem secit D.Principissa Isabella,proprie psnarrationem habuisse,proinde nullum esse, in hunc modum conformauit argumentum. Cum alicui ausertur ius pers cte quasitum, nisi matrimonium contrahat ,' nemo negat eam esIe pro prie, & vere poenam, quae adiecta haereditati,aut legato,vitiatur,&non

vitiat. At vero in re proposita stminis familiae Gesuald , si nuberent e tra familiam, adeptum est a Principe Fabritio ius illis persecte quaesitum. Ergo legatum,de quo agitur,est absolute petnalen irritum. De maiore dubium

4쪽

dubium non est. Probare illam Rota poterat plurimorum testimonijs. ex

his sunt Albericus in l. 2. II. de ijs,quanna nominet, Bartolus, ct Aretinas in I. Titian. de verborum obligationibus; Aretinus m. . proposita qui sticine,de qua respondit Otaradus conss. II .an patris prςcepto cogi filis iure possint,ut matrimonium contrahant cum filiabus mercatorum,ita, ut si cu . aliis contrahant, patris ii reditate priuentur,excepta legitima.cum autem id in adus affirmandum duxisset,ea fietus ra. ione, quia filij haeredes illa , conditione instituti censentur,& cum contraria exhaeredat his ab eo vet-

,, bis dissensit Aretinus. α uia, in q uit se praecederet institutio pura, ct sequere- M tur plex ademtissub conditione Procedere posset regula praedicta. Sed qua ,, do temator prius pure disposuit; Hea iniungit aliquod onus haeredi: si illud tim non implea priuat eum relicto; tunc dis iis pura non sit conditionalis ;jed ,. es ena adiecta a testatore quae resoluit ius purum, q situm ut in I. Uxo,, rem S. haeres Π. de is legatas 3. Ηqc Aretinus. Qus tacito nomine ad verbuex Bariolo mutuatus est in I. I.S.iteminitanu. a. Π ad legem Falcidiam,veν culo. Ad contrarium. Eidem subscripserunt Ioannes Faber in I.vismetum, institutionibus de legatis nu. 3. Iasen in l.ralisscriptura nu. I 6. Π delegatis

nu. 6 . Iosephus deberie voLI. decis3 I .unu. 39. Disertissime Prosper Pas rhus conf87.d nu. I. ad 6. Is n. 3. sic memorabiliter.Cum igitur in casu nostro insitatis,ct bona essent iam acquisita a tempore mortis te atricispriuatio autem flat solum poseea,quando contrabet matrimonium, ct nc Ango tem- . . p.re post aequisitionem sequitur talis lucripriuationem iam rassica I valero . . non debere. auia idem iudicatur de lucro iam radicato, quod de damno. Au

xander,ia n,ct alist . Hqc Past Ninor ab eisdem Rotς patribus probatur, quia quo tempore anno II 86. in a Priucipe D. Carolocum D. Maria de Aualos cotractum est matrimonius ia Principe D. Fabritio contemplatione matrimoni, inter eos coniuges suturi Castra omnia,Ciuitates,Terrς,& iura stud alia una cum integio statu supposita sunt pacto de succedendo ad fauorem D.Caroli, & Primogenitorum filiorum,& facta est ab eo promissio eiusdem status nulla ex partem inuendi,sed conseruandi. Qua quidem promissione, seu donatione,utpote validissima, inter vivos, irrevocabili, immuni a quocuq. onere in poste- tu bonis seudalibus promissis,& donatis imponendo, & uno verbo,coniugalis contractus parte, nemo negaturus videtur,quin perfectissimu acqui

situm sit ius PrincipisM Isabellet.ob id non auo,sed patri successite in iis bo

nis dicitur. Consectarie legatum ducentorum millium aureorum non ita paucis post annis in testameto Societati IE, V a Principe Fabritio relictu; si quando foeminet,quq in eo statu succederent nuberent extracesuald rum familiam, tamquam pure poenale,&ntitum habendum est. Allegare

5쪽

nos ad Tir uellum: gularem huius sententiae patronum Rote licuisset cuius in hac re iudicio sine discrepantia stare teneamur.Eius illa sunt huc

a me non intempestiua opera,vti ab eo conscripta sunt, translata ex tra I. de iure primigeniorum quaes.s ex num. I. Os tu hancpartem sequaris ,qua ,, mihi iussor videtur eam intellaeprocedere, nisialius quispiamfuturis coniu,, gibus, aut etiam iam maritatis Nihil enim iam inter utrumque interest

,, rem aliqNam donauerit ea lege,ut eorum primogenitus in ea tam accedat.

,, Nam tunc non esset liberum lis ipsis parentibus alios Aios ad eius reisu ,, resonem admittere inpraeiudicium primogeniti, cui id ius quaesitum es ex is promissionein pacto donantis. Argumento legis os mortem S.υltimo Π. de ,, bonorumpossession.contra tabulas Doctores in tit.desuccessione fudi, Baldus,, in authent.bi quas ruinas. .defacrofanetis ecclesis,ct alibi. Es ita nuncupa,, tim in bacipecie respondit Caserens cons I. I 6 .in praesenti causa libro a. ver,, Fculo sed nos loquimur. Neque enim ait alter ex contrahentibuspotest legem ,, contracti, et donationi appo tam immutare. Laliud Π. desolationibus ι. D- ,, gem c.de pactis.Et hinc quoque dicit donante olum e donatario reuocare,, nonposse. Sequitur Decius con l.q68 ct con I. 98.Viae infra quaest. 68.IG,, dicasEvir uxor Principis autoritate maioricatu, quem Hispani vocant, ,, eonsitu ent. iusprimogeniturae in omnibus suis bonis. Tunc enim nec a ,, ter ne altero , nec uterque e consensu Principis reuocare poterunt huius,, modi maioricatum. Ludovicus Bologninus conss.6 a. Hactenus Tiraquesius, Nihilominus aperte,ac solide Neapolitanum consilium apud Uincentium de Franchis deeifa os .& aqud Nicolaum Anionium Gietzareellum decisa a. ,, ubi nu. I 6 hsciunt.Et consat hunc esse casum deci onis,quia donator aona- ,, Missura, ct alia bona burgenstica ex causa necessaria , nempe contempla- ,, tione matrimonij contrahendi cum nobilissima extera mutie= e , qua opis ,, lenti ma dotem habebat,quo casu,es donatio facia es primogenitosuo: sa ,,imen censetur acta praesertim contemplatione nurus, ct Aiorum ex illo ma- ,, trimonio procreandorum ex receptissima decisione Guidonis Paps I S. O,, conss. 12.initissaepius approbata in nosro con lis. Haec ille , & alia pro eadem hac sententia complura.Pei legenda integra doctrina.Pro eadem sen , tentia innumeros congerunt, &sequuntur Framiscus Viuius libro a.d cisa 7.d nu. a. Qui ita in Apuliae audientia iudicatum testis est. Beccius consi. 2 O .a num. 3.Bertrandus via.3.consit. I76.Menochius cox I. 967.F bius de Anna, qui Menocliij doctrina praecipue nititur vol. a. conss. 136. Surdus cons I. Iq3. Francisus de Ponte irari .de Potesate Proregistis. ae iacen super dotibus 9. 2.ex nu.ai. Ioannes Petrus Fontanella Irari.depa ciis nuptialibus glossa I. clausula ε.Marius Giurba in commentarjs ad c suetudines Messanenses cap. I .glosa 8 .parte I .ex num.7 2 .Francisus Moli nus tract.de ritu nuptiarum G.3 MAI. I .quas.6. ex nu. et . Qui licet autu

mei donationem factam a patre filio contemplatione matrimonii de iure communi esse reuocabilem,nec irrevocabilitatem ex natura sua,sed ex vitantum

6쪽

rantum consuetudinis; sicubi rigeat illi conuenire ; quia tamen plerique

omnes,qui recensiti sunt irrevocabilitatem donationis huius conditioni per se tribuunt,& quia etiam si ratione dumtaxat consuetudinis donatio haec esset irrevocabilis,cuin tamen Neapoli siue ius, siue consuetudo seruetur donationis eiusmodi,nec ex causa quidem ingratitudinis reuoc de,

Ex his Molinus Gih.3 .de Ritu nuptiarum ferit. I .quo. II. concludit, si pater filio bona contemplatione matrimonii promittat, & eius promissonis spe a filio matrimonium contractum sit, eoq. contrabo filius,uiuo patre,reliciis filijs,obieriri nullo tamen facto testamentosatq; huius mortui filis p

te nepotum auus unum dumtaxat ex nepotibus ad successionem suam vocare velit,exclusis ceteris; minime id licere. Et ex nu. r. sic scribit, r- trana sententia es verioriquialatre defuncto , ius illico dicta promistone

AE tum es Aio, quia dicta promissis ,Ita donatiostatim valuit: Ideo filius

ius illud in liberos tuos aequa lue1 ἔ Umisit,propterea omnes pariter iiti su cedunt,3ή verosiliorum,Auum. e nuptijs. Ita Antonius Gomedius in L aa. Taura nΠ.2 stillus,Telous,Matthienetus,ct ab. Haec ille, Donationem factam a patre filio in Capitulis matrimonialibus ex nunc, prout ex tunc, secuta donantis morte, & econtra transferre in donatarium domini uam a die contractus perspicuum est ex Franchis decisa II. Uι ia decν 3a.n. 1 6. FGio de Anna eonf. t . initi de ex aliis apud D. Baptistam de Thoro incompendio deci=num At.Donatio,versio. Donatisfacta a patre Aio, subdit Molinus licere quidem filio donatario filios suos inaequaliter ad successionem suam vocare;auo non item. Diuersam aliam rationem no affert, nisi quia nepotes patri suo iure haereditario succedunt, auo iure donationis irrevocabilis respectu immediati donatarij,ac reliquorum omnium post

donationi factae a patre filio ex causa matrimonii ob rationem pers Gi iuris in filium,& ex eo descendentes translati non posse postea a patre donante onus ullum fideicommissi adhiberi, censent post Baldum,de alios sterius in Additionibus ad mellam Tholo nam decis qS . Iacobus Ca-cerius libro I. variarum resolutionum c.7.nu. Ia o. Manus Giurba in Com

Ego vero ante,quam Jonsius ad reliquam decisionis huius doctrinam accuratra. examinandam progredior,quod ad primum hoc caput spectat , an maduerto a Rota assumi in minoris probatione, quod neq; in Asto,neq; in iure ita se habere conceditur.In facto quidem, quia, ut satis constat ex Capitulis matrimonialibus initis inter D. Fabritium Gesualdum Venusi, Principem. D. Carolum Cometς Comitem eius filium , ct D. Mariam derivatos donatio , seu promissio studorum contemplatione matrimonis, non in Shs nascituris ex eo matrimonio, neque alijs ex eo im

7쪽

Eo successoribus quibuscunque Sed, nominatim ipsi Primogenito,

seu vnio enito D. CaroIo D.Fabritij Principis filio dumtaxat. Q at D. Carolus filius,si moreretur Principe patre donante superstite; succederet in studis promissis filius Primogenitus eiusdem D. Caroli ex eo tantum m trimonio,cnius causa donatio facta est . Hunc autem in modum Capituli

huius concepta sunt verba. Item si deito Signor Principe per contemplatione diritto matrimonis,&percti l . ,, cosi glipiace,riuocando prima, Mando,ct an tauri qua uomia Proteste, is Rivocationi,Donationi,Retrodonaitioni,Dispositioni,ct altri atra fors fatii, ,, faciendi con qua uoglia clausis,etiam derogatorie delis derogatorie, o fermati congiuramento,come nulli,ct inualidi. aut in fraude,perche coii,, gh dichiara ex nunc prout ex tunc, ct e contris,in casio,che apparisero fatii,

is o sifacessero in futurum,NHerbato si Regio ineno impetrando,promette, cheis Appola mone d esso Signor Principe succedail detis Sig. D. Cario Conte diis coneta tuo Alio Unigenito prostmo legitimo, ct immeriau successuro neutis fisi fudi iurauiuente . Et non Ioprauiuendo, quod absit,succeda si Ausis maschio primogenito di quem matrimonio,chesoprauiuera ne gli infrocrittiis Stati, O Feuai di Gobig.Principe, cte. Quibus ex verbis,.si veru quaeritur,no obscurὶ liquet promissionem ex causa matrimonij, seu donatione seudoru a die mortis,non aliis vllis personis a vi Principe Fabritio,nisi uni D. Carolo factam esse, qui unicus eius patris filius matrimonium cum D.Maria de Aualos contracturus erat. Neq; vero

primogenitis posteris quibuscumque. Sed D. Caroli vita functi primoge nito filio supe istiti,cx eo tantum matrimonio. Vbi quςso verbum in his apparct quo ut P. Cis interpretari placuit, generalis, & absoluta mentio saeta sit primogenitorum omnium posterorum Quid si D. Maria sinet. liberis decessisset, & D.Carolus ex alio coniugio Primogenitum suscepisset; an is ex vi promissionis proxime expositam successurus fuisset in . . seudis post suum obitum a Principe Fabricio D. Carolo ex causa matri ' monij cum D. Maria promissis Negabit id arbitror Rota ipsa, quemadmodum rcetissime autumarunt, qui in his rebus minime vulgariter intellexerunt Cassaneus cos. 3 3.num. 28 .insigniter . Ex quo inquit, vorastro cessit,quod tantumpraea Ia donatio fiebat fauore, O contemplatione illius matrimoni j Alijs ex illo tune praesenti matrimonio nascituris, quod fumus in alio casu,quam impliciter fui et dictum,quod donabatur Primo, Ita Caffaneus. Idem ex burdo de aliis concludit Mutius vol. I.consi. 9ψ. anum. 1 F.

Qui palam esse arbitratur donationem contemplatione matrimoni, facta filiis ex uno matrimonio nascituris, non deberi filijs natis ex altero. In iure,quia eatenus esset ius persecte quaesitum ob donationem contemplatione matrimonis filijs,di successoribus nascituris ex eo matrimonio,quatenus eorum in donatione facta esset expressa mentio.Quocirca,quemadmodum ratione iuris persecte in filium translati ea donatione post mortem

8쪽

tem donantis impediretur alienatio rerum donatarum,& quodcunque onus siue fideicommissi,siue aliud eiusmodi, ita ut sine ulla plane obliga- . tione superaddita peruenire deberet, secuta donatis morte ad donatarium filium,quod sibi matrimoni j causa a patre donatum est; ita eodein plane

modo res ob hanc causam donatae,immunes penitus, atque Omni onere

libere ad filios nascituros deferri debeant. Quod si de filijs nascituris eYpressis verbis facta mentio non sit in donatione contempIatione matrimonii; ericitur,nec rerum donatarum alienationem,nec obligationem ,

nec fideicommils,aut aliud quodcumq; onus consimile respectu filiorum impediri. Quare nihil prohibet,quo minus is, qui donat contemplatione matrimonij, 1 oluto eo matrimonio per obitum donatarij, alienare possit rem donatam,aut fideicommisso,aut alteri non absimili conditioni s ubiι- cere. Propterea quod posteris successoribus, quibus ea donatio iacta . . 'non est;nihil debetur ex vi eius donationis, sed tantum uti haeredibus,&suecessoribus eius, a quo primum donatio prosecta est. Quod est aliter dicere filijs non deberi donationem ut filijs,sed ut haeredibus. Et,quod c6sequens est,successores no habere ius perfecte quaesitum, in bona donata a primo donante,nec habere eadem praecipua,ac nullo a re alieno post donationem onerata, neque alii obligationi supposita, sed prout donanti collibitum fuerit,atque uti se habent, quo tempore ad haeredes perserun- tur. Ita omnium luculentissime Ioannυ Franciscus de Ponte via. I. consis. 8 o. his verbis,Hinc ad alienationea impediendas silentillae siem, nonsolum Aio ea sibys nascituris. Idque illjs,ut sillys,non,ut haredibus, us ac Musum intelligitiar. Haec Ponte.CuiuS doctrinam maximo commendat opere,& in Ciuitate Neapolitana usitatam este hanc contrahendi cautionem, fidenisecit Camillus de Laralba lib. I .conss.9.nu praesertim 6 a. Cum igitur donatio de qua litigium est,non nisi D.Carolo coniugium cum D.Maria cordi tracturo,eius matrimonii occasione, non autem filijs ex eo matrimonio

nascituris ab eiusdem D. Caroli patre Principe Fabricio iacta sit, sequitur. licuisse Principi ipsi Fabrielo respectu liberorum posterorum laudis a se iadonatis D. Carolo contemplatione matrimonii quodcunque Onus iure non prohibitum adiicere.Quandoquidem posteris successoribus nullum . perfectum ad ea ius acquisitum est. Sententi; huic adeo addicti sunt alit,ut eam locum habere contendant etiam iarespectu filii proximi donatarii,aut filiorum ex matrimonio nascituroru, quibus expressis verbis facta sit donatio contemplatione matrimonij, ut nimirum iiiij non ut filii,sed ut haeredes ad bona hoc titulo donata Vocati ccnseantur, nisi expresse in donationis instrumento declaratum, & cauru sit donationem fieri filiis ex matrimonio nascituris,ut filiis,non autem, v c

haeredibus. Ita Menoctius voL3 .conss. 286. cuius doctrinam aduersus Suη- dtim,de alios nuper anno I 6I6. in Senatu Pedemontano approbata . .

9쪽

Itidem Fabius de Anna vol. r.eonsis 1 .nu.M. Hine, inquit ,propius ad ea ,, fum nostrum Bertranssi conf73.libro a tan donationefacta silia contemplati Mane matrimonis,ct demum liberorum procreandorum, concludit, quod primu is acquisitor possit de re ad libitum disponere. Idem conss. 18I .vol. 3. O eo Lis 276 Iib. r i bi late concluditpersonam Aiorum eo deratam esse uti haere,, dum,non uti suorum. Hae Consilia alias υιῶ,nunc librum habere non con- ,, tingit.Et Ioannes Faber in LUt.C. depactis,tenet, quod illud pactum, quod is in contractu matrimonij , ut primogenitus ex illo matrimonio succedat in aliqua re,intelligitur, modo paciscentes in illa voluntate perseuerent. Et μ,, clare sentis reuocariposse. Et expresse Cappella Thol ana decis. M . Licet

,, non ignorem Austerium in Additionibus ad eum locum contrarium tenuisse.

- tri casus a fortiori decidit casum nosrum, in quo filii non sunt vocati in

,, in conditione tantumpositi. Et contra A rarium tenet Gratus consi a I. lib. I.

Η c Anna Iunior. Quidquid autem sit de donatione facta cotemplatione matrimonij filiis ex eo nascituris,cu tame iacta no est, nisi filio qui matrimonisi cotracturus est,a die mortis paternς, eam a patre ipso reuocari posse,& aliis oneribus grauari tam multi asserunt, ut eorum sententia haud dubie communis esse videatur, consulendi sunt ante alios Aegidius Belle.

mera consi. II. Marcus Antonius Peregrinus via. I .consi. 6 9. Andreas Mol

flus cons. 38. ex num raesertim 3 o post fecundum Tomum Commentar. ad Consuetudines Neapotitanas.Quj matrimonii contemplationem obseruant non aliud et sicere,nisi ut pater filio in patria potestate donare iure possit. Ceterum,quia donationis effectus ad diem mortis suspenditur, per illud tempus reuocari, sc onerari queat. Ad hςc Adelatus, quem virum doctissimum de Iuris Ciuilis illustratorem egregium appellat Natricus Zasius in Scholijs ad I. a A.Po ea. Π de origine iuris, de praestantisinum Iurisconsultum Decius conse 282.i ne.libro S .consi. 7.nu. a 7. in haec verba respondit, , Nec ob as, quod dictum M donationem eri contemplatione matrimonij quia ,, non tamen Ii i mulier e marito. Vnde nullum iuspotes prstendere . ,, Me enim donatio licet sit contemplatione matrimonij: non tamen dicitur ,, propter nuptias : quia tunc tibviset Mera uxori, esset conformis doli. ιυ ,, tima,cum Authentica ibi posita.C.de Donationibus ante nuptias.Sed in nostro is casuis licue t marito,ct dicitur donatis ob causam. Corensis confῖ ψ S.,, circa bona qua fuerunt. istum I .in noui mis. Otaradus cons. I .Nec obsat, is quia et in instrumentopromisit se factum donationem propter nuptias, quia

is talia verba non mutant reisubstantiam. Attendimus enim naturam contra Aus,non nomen,quo eam appellant. l. Insulam.Vbi Iason. II praescriptis ver-

,, bis.Non ob at , quod a inter c, quia forte abrique hac donatione ei non ,, - FG.Re pondeo. Sibi imp ter, qua non inuestigauit naturam huius dan tionIs.Lqui cum alio. Π- e regulis iuris. Neque hoc est interesse probabile o Alioquin non posset mari/μέ neqVe disponere des patrimonio, o alienare ,, quia uxorsone ei non nVlarc ,μuenato patrimonio.αuos tamen effaseum

a quia

10쪽

quia silum potes impedire que adsecuritatem dotis suae, O non ultra. Lis se constante. Π soluto matrimonio. Praeterea sud principaliter interes ma ,, riti. Vnde, eo excluso,non curamus de tali interesstfecundaris, ct remoto.is Glossa in e. uamuis.m .de pactis in 6 I. 35. Maevirum.verfNec eo moueri mur. n. de Minoribus.Nec obstat,quod interes Dagalte ratione 'Ilior quia is restaeo,quoi donati acta patri recipietipra , ct fuis haeredibus no bab eis locum revectu haeredum,seu liorum, nisi quatenus se rincipati quaeraturiri l. Eum quiri.Trict pitium. Π. de verborum obligationibus. Nec admitteremis tur nis essent haeredes patris. Bariolus in I.ex facto. g. vltimo. H. ad ,, Trebellianum. Vnde ni haeredes: ob bunt illis 1 aemet exceptiones, quae,. patri ob ant.Lauisuperatus.Vbi Bartolus Π. de Pignoribus. Decius cons L,, 2I6. Vbi in donatione facta eontemplatione matrimoni, ct fauore liberario,, concludit non acquiri ius aliquod Ajs sed tantummodo is donatariose mentionem liberorum factam potιus demon aliae, O propter commune

M votum parentum. Hςc Aleiatus.

Hqterea rerum prisertim seudalium e nostratibuvetate nostra scientissimus Marcellus de Mauro AElegatione 3 Dnu. Io.Qui primum ita tuit donatione studi factam a patre filio contemplatione matrimonij , si filius sit primo genitus, &necessario successurus patri proprie refutationem dici, ex memnia loco proxime infra afferendo. & passim alibi. ex Baldo apud Fetinum in cap.βuae in Ecclesarum. Non procula e . vers. Septima declaratio. de Consiturionibus. de ex aliis permultis. Vnde colligit filium primogenitum, cui a patre resutatum est Dudum illud non acquirere ex vi donationis,sed successionis.Quae doctrina significat Fcudum patris donatione ob causam matrimoni, non acquiri filio, ut filio, sed vi hqredi. Probat id Maurus, quia nisi seu dum acquireret, ut haeres,sed ut donatarius; sequeretur, patre mortuo,filium non teneri soluere Regiae Curiae relevium; cum tamen contraria sententia I rniae, Afficti in c. I S.Sed O res. Per quos flatim uestitura. communi Regis Camerae ritu seruetur. Addit deinde Maurus, donationem hanc eatenus propter nuptias,& ex causa matrimonii hab

ri,quatenus perdurat matrimonium inter donatarium, cui refutatum est seudum, & eius coniugem.Soluto autem matrimonio per viri obitum ;

udum ex pura, & uinplici donatione, aut successionis .potius titulo ad eius h tedes deserri . Soluto igitur matrimonio, si modo expressis verbis studi donatio facta non sit filiis nascituras, ut filiis; Maurus asserit don tionem factam filio, naturam donationis contemplatione matrimonii , si quam aliquando habuit, amittere ,&ut simplicem donationem ad fili j

donatari; haeredes pertinere.. Et quamquam non desunt alii nonnulli,qui censentdonatiouem factam contemplatione matrimonij filiis ex eo nascituris, si absolute facta sit, neque expresse declaratum eam factam ccnseri filiis,ut haeredibus, intelligedam saltam cile fius,ut filiis., Quibus mincupatim assensus est Franciscus de B a Ponte

SEARCH

MENU NAVIGATION