장음표시 사용
381쪽
XV. Jus concedendi moratorias universales.
XVI. Ius nundinarum solennium. XVII. Ius dandae Civitatis. XIIX. Ius Postarum generalium. XIX. Ius abso Ivendi a juramento ad effectum agendi vel excipiendi. Xδ. Ius proponendi in Comitiis. s. Distinguuntur a S euero haec reservata in ea, quae aliis communicantur expedienda, & quae non communicantur. Illius generis dicit esse: Ius creandi Comites, Barones, Nobiles, quod Archiduees Austriae &Duces Sabaudiae &c. Imperatorio tenent privilegio. a. Ius renovandi Investituras seudorum regalium minorum, quod competit Senatui Imperiali Aulico. 3. Ius distribu endi quaedam Aulae ossicia. . Jus absolvendi a Iuramento ad effectum agendi quod Camerae etiam competit. s. Ius conserendi honores Dodiorales, regitimandi, famae restituendae. c. Ius extremae provocationis. Hujus vero generis ait esse: Ius cognoscendi de seu dis regalibus, de controversiis vectigalium, de privilegiis authoritate Imperat ria concestis. Sed de his omnibus Senatus Imperialis Aulicus etiam cognoscit. E. Ius investiendi de Principatibus, Ius confirmandi Academias, Ius conserendi titulos Regam, Archi-Ducum, Ducum, Principum. &c.
382쪽
munia, vel primo unanimem omnium & sin gulorum consensum desiderant ; vel adόPer majora expediuntur, vel 3tio separatim literis declarato eorum consensu perficiti tur. unanimem Omnium & singuloriimeonsensum postulant. GI. Ius introducendi novi vectigalis, veteris augendi &c. vid. Capit. Leopota. art. at secus erat anterioribus Capitulationibu vid. Capitul. Ferian. II. art. II. Forvin. III. arc
II. Ius stapulae. vid. Capit. Lεν. art. ae diversum in Capitul. Ferian. V. are. ιρ. 'Per majora Electorum vota collegialiter quae expediantur, haec a Dd. recensentur. I. Ius declarandi in Bannum maxime statum Imperil. vid. CV. Leo'. art. as. II. Ius concedendi regale monetae. vid. CapitoLFerin. Πί. art. 31. Leo'. art. 3 IlI. Ius alienanui de oppignorandi bona Imperii v. CalituI. Fred. IV. art.9. Leos. are. ia
IV. Ius lauda majora, invasivii relidi
Quod separatim per Legationes S litera non collegi aliter, expeditur, est : Ius itidi
eendorum Comitiorum universalium. v. C pisAl. L eop. art. I. s. Quae praeter Electorum omnium Statuunt Diqitigod by Cc oste
383쪽
iva tuum requirunt consensum, dc Iura Comitiorum,qiiod non nisi in Comitiis expediantur, dicuntur, sunt. I. Ius legum serendarum, interpretanda- rum, abrogandarum, vid. Leop. art. a. Instr. me. oenas . art. 3. II. Ius ponderis&. mensurae universalis per π Imperium art. 3. Instr. Pae. Er Rosor. Posit. de anno Vio. tu. von und Ec. II l. Ius corrigendi defectus monetae. O .l Fὸνd. II. art. 32.
IV. Ius recipiendi quempiam in Statum Imperii, dc dandi sessionem ac suffragium in
V. Ius excludendi dc suspendendi Statum Imperii a voto dc sessione. vid. cap. Leoe.
l VI. Ius mutandi vel transponendi ac abro- gandi Suprema Germaniae Iudicia,Judicia
Provincialia Sueviae, Cameramque Roth. ilensem. Instrum. Pac.d. art. circa Ila. O .
L VIII. Ius imponendi tributa, sive collectas
Imperiales. Inser Pac. d. art. IX. Ius delectus dc hospitationis militum. d. art. Inser. Par. vid. tamen CV. Leost. art. ιβ. T. Ius nova munimenta tu statuum territo-
384쪽
bpECIALIs SEcr. I. - riis extruendi,aut extructis praesidia imp nendi. d. I. In . Pae. VIus Pacis nomine Imperii concludendae ci
XIII. Ius mittendorum , dc recipienciorum
Non possumus,antequam ad specialem enumeratorum iurium explicationem transeamus, non albo hic notare lapillo foedissi
tiquorum quorundam JCtorum, soli Imperatori Romano regalia de iure, coeteris omniabus Regibus, aut RebuspubI. fallem usurpatione quadam competere, contendentiu uerrorem. Si enim hoc verum esset, tum Romanum imperium genuinam Rempubl. esse coeteras de facto fallim Iibertatem sibi ae Majestatem vindicare, admittendum foret. Sed istud quam absurdum sit,quamvis iisdem ipsis Romanis quoque olim, nescio an se- .rio, creditum. vid. Iob. Sehmidoc in Osservat. Boxhorn. Dig 3. de Rom. ad verba: omnem sirentiam. fatis argute ostendi: ere. Gentit iss. I. de jur. bessi c. 23. G t. a. er P aa. num. ι3. Conring. de M. I . Nec id sequitur, etiamsi Imperiorioitro prae caeteris Rebuspubl. aliquam prae
385쪽
rogativam ordinis ac splendoris concedamus, quam ipsi tribuunt Franciscus Carolusi Dux Saxon. ap. Laus in Orat. 8ro Greman.
De Iure principu circa Sacra in genera, ct ins eis de Iure Primariarum precum, UT Iure constituendi ferias generales.
Jura imperii praecedenti capite relata sinis
gula nunc exactius eo ordine, quo recenis
fuimus, explicaturi, initium facimus a se Primariarum Precum , quod pars Iuris eirca sacra, quorum curam ad cujusvis Reipubl. Rectorem pertinere, haud facile dubitaveris, si eum communi politicorum Schola supposueris, ad omnia illa Reipubl. Rectoris euis tam sese debere extendere, sine quibus beatitudo Civilis & Salus Rei p. consistere ae obtineri nequit. Nam sine cura religionis ae eultus divini dc rerum sacrarum nulla diu selix ac constans esse potest Respubl. , id quod ingenue pridem eonfessus est D. Lactantim libr. Mira Dei. e. ra. inquiens, stismorsea sunt, qui rustodiunt hominum inter se serio ratam. Rationem ex parte assignavit Cyrus
386쪽
dit 8 PAR Tis spicIALis S Ec T. I. Malor ap. Xenophontem da Ejm Institui. Λί. ubi subditos suos hoc sibi addictiores , dcat
omne virtutum , legumque obsequium pro niores fore existituat, quo Dei essent metuetiores. inquam, nec enim dubium quin in ipsis quoque Principum, Rectorum que animis ad aequius, humaniusque ivbd tos regendos magna religionis vis sit t. Hinc Aristot. I. Pol. ιι. Principem hortatur,ut serante omnia religionem curet, aut minimcurare se simulet ; Et Numa Pompilius tecum dus Roman. Rex religionibus & divino jure populum devinxisse fertur. Tacit.I. Anna a 2. Ex dicto Principio facile quoque de fi
nitu est alterum, quousque nempe cura Sacrorum ad Civilem pertineat potestatem, quinam limites sint,quibus ut Lampadrio lquitur) Ossicium regium dc Sacerdotale dstinguantur. Scil.quantumcunque religionfacit ad salutem civilem, id etiam ad civit Imperii pertinet curam, quod vero ab ist alienum, illud quoque non subest Principi, Secularis curae atque facultati. 3. Caeterum hic praesupponendum quo
optime tradit B. 9xt.in Compend Theoti mra .rit. de legibus' σ1.2 DEuM ad duplice finem humanum genus dirigere, natura Ie
alium, qui homini secundunt se & pro prsenti statu conveniat,alium supernaturale limites naturalis felicitatis longe excedet
387쪽
Capuae V. tem. Varique diversas leges, diversamque . sui cognitionem accommodasse ; Priori quii dem tales, quae non supra vires humanas positae, naturali cujusque lumine paterent, cum,
quae ad posteriorem obtinendum faciant, per naturae vires nec cognosci, nec impleri ponsint, adeoque ad hoc, ut cognoscerentur, peculiari revelatione ac supernaturali ope sive gratia indiguerint. Unde colligitur, cum omne civile Impcrium non ad aliam, quaml naturale duntaxat felicitatein dirigatur, ea P quae ad supernaturale illam ad coelestem bet titudinem spectant, ab illius arbitrio& dire, stione nullatenus pendere, adeoque de natu xa It tantum Theologia cuius capita collegit Urat. obr. 1. de urrit. Relig. Chrciis v. 2 a cipienda esse, quae antea de necessitate reli-h gionis ad civilem salutem dicta sunt.
4. Licet autem non omnium Theol. naturalis capitum ad beatita dinem Civilem parsit necessitas, negari tamen non potest, ii nihil horum sit, quod sequior in Republ. superstitio corruperit,quin longe haec felicior censeri queat ac debeat. Apparet itaque hac ex, Parte omnino exaetani ejus curam ad civilisi imperii moderatores pertinere. Et quidem cum Reip. Salus non contenta sit exterioris altem religionis specie, vanaque rituum solennitate, sed, ut ipsa doctrina ac praeceptis
hujus Theologiae recte imbuti sint animi ci i
388쪽
PARTis specta Lis sEcet. Lvium, requirat, ideo nee officium potestati. civilis externis tantummodo.istis adhaerebit quod Lam d. . tinum. 1ρ. seqq. nimis genta raliter assirmat, notante quoque ibidem ringio, sed vel maxime ad ipsa quoque do octrinae hujus penetralia progredietur, non quicquam circa ea mutet, id enim in nullius hominis est potestate, verum ut id omne a
gat, quo illam omnes subditi animis ampIctantur, Vereque exerceant, quod tribu commodissimξ fieri poterit mediis: Cura re ctae educationis, euia assiduae institutionis denique propositis praemiis dc poenis. s. Prospiciendum 3utem est imprimis premae potestati civili,ne Atheism=,ac superostitio, quae omni religioni sunt contraria,ses ingerant in Remp. Atheismo enim nulIa gra
vior pestis Reip. oriri potest. Unde Plura
ebm Libr. advors non immerito censui
facilius esse, ut urbs sine sole, quam sine opianione de Diis Resp. persistat, & melius fas
sam habere religionem, quam nullam, multatis rectὸ observatum. vid. i. eis. Si quos ergo omnem sensum ac re v rentiam Numinis divini abiecisse comperiae stos d. coerceat, maximὸ si aliis eandem ita pietatem persuadere laborent. Superstitio autem, quae est persuasio voluntatis divinae de eo, quod tamen DEUS nunquam
iuit) etsi , si praeter jus aut religionem nai
389쪽
pro voluntate divina obtrudatur, quod oppugnet ac destrnat praecepta Theologiae naturalis, quin tum ea maxime bono publico nocere post; t, non facile quisquam dubitaverit. vid. Hor. tib. I. cap. ao. Iacob. Zvecor. in Observ. Potit. 6. Hai fenus ergo indubium est, a quorum mae in imperiis Potestates vim regiminis publici consecutae sunt, ab eodem tributum quoque iisdem fuisse jus curandorum Sacro rum, quatenus sine iis tuta satis ne beata esse nequit Resp. Et eum quidem non fortuito, vel sola institutione humana, sed ab ipso arutissi mo Numine tanquam fonte suo omne extiterit Imperium, hanc quoque eius partem summae rei moderatores divina aut horitate iustissime exercebunt, nisi aut ipsi hactenus vltro jus suum:communi consensu alteri permiserint, aut speciali mandato divino ea iisdem abrogata, unique generali ιερομona chae vindicata constet. Certe ad hominis Imperium haud opus fuit eam deseri, cum .ummi rerum Principes in his terris neminem
390쪽
PARTIs SpE 'I ALII SEc T. I habeant, ac ne habere quidem possint, cujus legibus obligentur. . Sed Praesules Romani tamen utrum qui hactenus sibi arrogare visi sunt, tum quod so Iis sibi omnium fac roru cura a Deo nova lege imperata sit , tum quod omnibus Regibui Principibusque superiorem auctoritatem nacti, hos quoq; mandatis suis obstringendi facultatem habeant. Ast divinae illius concessionis nullum uspiam exstat vel levilli mum indicium, sive generale, sive speciale Reges autem ac Principes ipsis ultro hanc juris partem cessisse , tantum abest, ut qui quam probare possit, ut potius in contrarium constet, qua invitis iis ac rei uctantibus illud sit ereptum, dc quibusd. ne eripi quidem potuerit. Sane in hoc nunquam ambitioni pontificiae concesserunt Reges Galliae. Impera tores vero Romani, potissime Henricus III quem ideo, nescio, cujus haereseos damnat
Baronim in anno ro s. Item Henricus IV. V.
Fri de r. quoq; I. & II. denique Ludovieus IV. quantopere se magno saepe dignitatis suae periculo opposuerint, Historiae illorum te ni porum satis docent. Sed cum tamen obsi Duerit tandem fastus & protervia Hilde brandina, tamque per integra quatuor secus Ia, vix quoquam contradicere auso, Hirear chiam suam exercuerint Pontifices, praescinptione sorte tuti, jusque contra Principes S