Prælectiones academicæ in duos tit. singulares iuris canonici 1. De decimis, primitijs, & oblationibus. 2. De vsuris. in quo & de antichresi & censibus siue reditibus annuis. Omnia in certa capita lectoris gratia coniecta. Auctore Henrico Canisio Nou

발행: 1609년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

tiones omni suspicione fraudis eareant, impune non recipiuntur, aut si receptae sunt, per dissue-

tudinemrecte abolentur. , i

Vt hine profecto colligatur Pium V. sanctae memoriae Pontificem, omnes conditiones con- 'stitutionis suae in creatione census, non praecise'&necessario requirere, ne usuraria dicatur; sed ' tantummodo 'as respexisse, quae in fraudem usi rarum concipi possunt inter improbos de auaros homines. 4od non est in illis conditionibus . quae nulla ratione in suspicionem malam rapi

possunt.Et baee de constitutione Pij v. fPorro posterioribus legibus Impeth vid licet 'sub Maximiliano I. in Comitijs Augustanis Anno 1ςoo.&sub Carolo V. Imp. Antio I 48 tem . . . sub Rudolpho II. moderno Imp. Anno Is 7 . sub tit. de usurarijs contractibus,sancitum est, ut . census siue reditus annui non nisi redimibiles ex parte venditoris, non emptoris constituantur, & quidem quincunces in singula centum, semo- : itis omnibus pactionibus quae oneri esse possunt.' . Verba constit. paulo p6st recitantur, cum inter- pretatione latina. i .

In quibus nec ulla hypothecae vel pignoris

mentio fit,in quod sine ijscosistere possit censes siue reditus annuus, inspecta natura contractus: pignus vero siue hypotheca securitatis cau se censui accedat.Vt&hinc venditor cesus siue eiushq res pilus iure coveniatur actione venditi,qua leta ', eius hypothccae possessor actione hypothecaria, a ' iuxta '

382쪽

iuxta Avuhent. hoesidebitor. Qis pignoritis. sea nescio quomodo hodie contra accidat, ut relicta venditore census vel eius haerede, directh&immediate conueniatur possessor hypothecae &abeo auocetur hypotheca contra d. Auth .horsi debitor. Sed credo magis id fieri ex recepto usu Extra- t

ad hane hypothecam.ut videre est in constitutio,. nibus,supi a recitatis. Postremo occurrunt nic tres quaestiones: qu. rum prima est, an pacto 'redimendi adiecto pra seribi possit ab emptore contra venditorem, Vel eius heredem siu e alium siccessorem 3 Si sequa- mur Pij V. Extrauagantem decensibus,res expe- dita est,in postremo. si Doctorum sententias,plainneimplicata est,cum plerique asserant,alij contra sentianti ut late videre est apud Drquellam de

ob exu.c. Qui igitur asserunt his argumentis po- , tissimum ducuntur. Primum est,quod haec cuia tas redimendi censum venditori siue eius haer di competat ex personali obligatione, videlicet, '. ex pacto emptioni & venditioni adiecto. At vero omni actioni, omnique iuri ordinarie, ut minimum 3 o. vel 4o. annis praescribitur. ι secui s.

simi Λpraesicriptionibus. fit,ut etiam id o tinere elint, licet adiectae sint dictiones, quando niueo er,perpetuo: nec enim persenalis obli

gatio

383쪽

gatio ideo magis perpriuatur, eum eerto tempore constricta sit. ex didi. sicut , er--d &dissiridet infinitas, quae vitanda est,hoc est, ne in infinitum emptor maneat obligatus ad reuendendum siue restituendum, contra inquis in deperiςulo π eommodo rei venditae. Ur Lbona. is. g. in isde damno infecto. cap in. exti .do 'rebriosis do. e. religionum. eadem titi 'n s. c. cum caumfam. f. olentes. e significauerunt. F. mandamus. extri- detestιbus. Qua ratione Baldus consitIo3. num. 3. asserit non valere pactum quo sine temporis pret- finitione usque in infinitum emptor teneatur re uendere rem venditori. Vbi& praeterea addit, praescriptionem 3o. annorum esse odiosam ; &proinde ei renunciari non posse. per ea quae tradit Bartholus ad c nemo potui. num. I9. cumseq.de

Hinc etiam Angelus ebns s. quem refert D que id.loco.nu.7.-Franciscus Balbus intractatu depraescriptionibus. in θ parte. . prisc. q. 3 .idem quoq; procedere existimant, licet pactum reuenditio nis iuramento venditoris confirmatum sit: cum hiramentum recipiat conditionem & naturam actus,cui ad ijcitur inuti cod. de non numerata pecunia. Alterum argumentum desiimitur ex L eum no- . tydimi. 6. g. eod. iure. C. d. tit. deprascriptionibus so.

M. qO. annor. quo ius offerendi exclWditur per tempus longissimum,id est. 3o.vel qo .annorum; 'erso & ius redimendi censim annuum, quod a . . ' M 3 , iure

384쪽

H vero contra censent his duobus argumentis Praecipue nituntur. Priore:quod pactum collatum in liberam alterius voluntatem nulla temporis praescriptione tollatur, per textum in L .fud quoque. .g, .s de haeredibus instituendis: ubi filiusfamilias heres institutus sub conditione potestativa, hoc est , quae in sua potestate est, nullo tempore dicitur praeteritus,eo quod hanc condia: tionem possit semper dum vivit, adimplere. Igi tur & redimendi faeultas collata iμ arbitrium . venditoris, nullo tempore excluditur. Vt hinc profectum sit, quod vulgo iactari solet , ea quae sunt facultatis, eje impraescriptibilia. ΣΤ devia

putarati Cui tamen argumento ita occurrunt a-.

iij, quod recte quidem procedat in simplici siue

mera facultate, quae ex nulla actione descendit Pitta, ire per forum publicum, per viam publicam. At secus esse in facultate quae iure actionis competit: Nam sicut tune actioni praescribitur Ο.Velqo. annis, uti ante probatum est, ita&s cultati aliquid faciend i, quae ex eadem competit.

Alterum est; quia emptor qui promisit venditori redimendi facultatem, scit se ad hoc obliga tum esse: quare praescribere non p.test propter malam fidem. e. h. exti de prae crape. Vbi disertis, verbis unocentius III De min, N Mila valeat

385쪽

M qu. bona Depraestriptio, tam canonica quam G. Utis. Cui & conuenit tui is regula : possessor ηυμι fidei, Hu tempore nonpraesermit. ea. posse r.de regulis iuris.in 6. Atque hanc posteriorem seri tentiam multis praeiudicus in Camera Imperiali comprobatam esse testatur Mynsingerus centobsi s. Ediuerso vero Andreas Tyra quel. duoe. n.28 refert pro priore sententia in Senatu Pari sensi fuisse decisum, Anno Domini i3is. quod scilicet facultati redimedi etiam quandocunq; so. annis praescribatur. Sed animaduertendum est Tyra-quellum loqui de pacto retrovenditionis praedis Eum praedium ea lege venditum est. quod possit

venditor refuso precio, idem praedium recupera- .. Te.Iuxta l. 2. depa lis inter empi Cruenda cus y

m putat in reditibus annuis, & lic aliud in proposta quaestione. 'Eo quod hoc ius redimendi coniunctum sit cum iure excipiendi cuius natura est, ut perpetuo competat. pure. s.f.' Adedosi mali,

Quare si constituamus post P. vel 4 o. annosmptorem census agere 3d solutionem pensionis; venditor vero eam deneget, sta offerat redemptionis precium, ut ab obligatione census liberetur ; videtur utique-venditori quaesitum esse ius excipiendi, ne in posterum conueniatur. Vt enim natura exceptionis perpetua est. dict. 6 An.

ha& ius offerendi precium & redimendi, quod est sequela exceptionis perpetuum esse debet

386쪽

- DE CENS In Vs, . - . nulloque tempore praescribi. Ita Tyraquess.dict. 4

Glossa Quae tamen ratio mihi solida non l

videtur. Nam tametsi verum sit, exceptionem k lreo conuento perpetuo competere; propterea, iquod non sit in potestate rei quando conueni tur,sed id pendeat ex arbitrio ipsius actoris,' inon tamen video, quae exceptio venditori com- ipetat,si ius offerendi priscriptione temporis sub latum sit. ' u Itaque potior hare ratio est i quod venditor

census soluendo singulis annis pensionem censeatur soluere vigore praecedentis venditionis, quae qualitatem hanc annexam habet, sicut & ex Parte emptoris, cum pensionem recipit. Vndi praescriptio io m habere non potest: cum si gulis annis ea interrupta suerit. Quemadmodum dicimus in debitore qui agnoscendo debitum nupraescribit contra creditorem. d. cum notistimichimo er istud. cr ibitiosi Cde praejcriptis o. A 'Q.

annorum.

' Quare procliuior stim in posteriorem senten, . tiam, quod scilicet pacto redemptionis praescri binon possit, tam in venditione praedij, quam, annui census siue reditus Motus praecipue obseeundum argumentum posterioris sententiae quae in priscriptione requirit bonam fidem. Vnde non obstant argumenta prioris 'sem itentiae, quae de iure Ciuili procedunt, non vero Canonico, quo necessario in omni praescriptione ' requiritur bona d.c. .extr.δεῖν crit. er d.

Diuit ipso by Corale

387쪽

elossessor ma dei, etiam quod attinet ad forum

Civile. Nam eum in ea agatur de peccato, utique ius Ciuile cedit iuri Canonico : adeo quod ne- que statuto,neque lege aliqua contrarium induet

tur, nec in Camera Imperij admitti praescriptio

nem cum mala fide. Et licet sint,qui distinguant inter actiones re

Ies&persenales; luod scilicet,illsa malaesi ei pos- sessore priscribi non possint;hae vero possimi,ideo quod in personalibus nulla detur possessio, ergo

neque praescriptio. Praeterea ex parte emptoris, , qui ex pacto tenetur rem a se emptam recepto' precio restituere.n5 potest statui mala fides, eum per eum non stet, sed per venditorem cur precium redemptionis non offeratur, ipse interim paratus sit precium recipere. Verum hane distinctionem actionum realium& pcis alium,reiicit idem eap. .ext. praescripti ubi generaliter deciditur, nullam valere praestriaptionem absque bona fide. At vero actionum tam realium qua persenalium datur praescriptio, ι. 3 Cr L . de praeseriptione 3o. - ΑΟ.annorum, cr LI. C. de annali exceptione. Nec enim decisio, Ξα- fn.rationem habet possessionis,sed malafidei qus in omnibus actionibus praescribendis abesse debet. Eo enim ipse , quod emptor se obligatum, iat, venditorem oblato precio ad redimendum M s admit-

388쪽

admittere debere . censetur esse in mala hoc est, se habere conscientiam alieni suris,quod ex paeto venditori competit,unde fit, quod nute iuri offerendi & redimendi praeseribere non pos si emptor. iNec mouet, quod per venditorem stet quominus precium ipse offerat , ut sic rem ab emptore avocet , vela censu se exoneret; quia ob hoc non desinit emptor esse malae fides : cum nihilominus intelligat ius redimendi compet re vendi ori. De quo latius Balbus in tractatae depraescriptismi in Iecunda parte s. princip.

Et quod dictum est a iste, de infinitate

da , nihil ossicit sententiae nostrat; cum ea non bique improbetur, sed suis casibus, quorum na turae repugnat infinitas. ut testatur textus in ciseu . Wrscriptu . bbro se to , dum . inquiri, his verbis : Cum in multis iuris articuia infinitas' reprobetur et non autem in ijs quorum obligatio infinitatem non respuit; Vt in pnesenti em-' ptione & venditione eensis aliarumque rerum. quae in infinitum ad theredes utrinque trans qnt. Sicut est in concessione seudi,quae & m per petuum ad heredes transfunditur evite pria mo, F. beneficium. tituLin quibus causisse m amit- Altera quaestio est priori eontraria; Vtrum seles licet, venditor census aut eius successor se tye

xi possit praescriptione so. vel M. annorum, qui

389쪽

bus eensum non siluit, ne amplius eo nominet conueniatur λ Quae quaestio non minus contro

uersa est & dissicilis, propiter diuersas Doctorum sententias : Siquidem sunt, qui existimant in

tollenda praestatione annua , quae per stipulatio - nem siue alium contractum constituta est, sussiricere praescriptionem 3o. vel 4o. annorum. pro Umnibus annis etiam subsequentibus, incipien'do scilicet, a tempore quo cessatum est in sol uendo. Quorum sententia probari videtur per

textum, in cap. de quarta q. eum e.seq. extra.deprae ,

scriptionibus. quibus locis ius decimandi amitti tur 6o. annorum spatio. Item per text. in cod. de praescriptionibus longi temporis, Ubi seruitutes etiam discontinuae, veluti, iter, actus, , via, & similes dicuntur per non usum tolli. Er-: Eo & praestatio annui census. sue reditus, 3Ο. ialtem vel qo.annorum prεscriptione abolebitur. Sunt alij qui diuersum sentiunt, quod videlia,cet,in praestationibus annuis pro integro tempore non currat praescriptio,sed quot sunt anni qui-:bus solutum non erutotidem sint praescriptiones Eoque fieri,ut si so.annis census solutus no fuerit. non omnibus annis sequentibus, nempe 29.&23.&deinceps praescriptum non sit, sed tantummodo tricesimo anno, propterea, quod singularum praestationu annuarum separata &distincta , sit praescriptio. Horum sentencia aperto textu nititur in ceum notissimi 6. g. in his etiam. Q deprαβν uoia 3 o. l o. annorum, ubi his verbis textus:

390쪽

In his etiampromissonibis, vellegatu, velalijs obligacxionibus, quae dationem per singulos annos menses, vel aliquodsingulare te in continent ; te framoratarum praescriptionum non ab exordio talis obligationis, sed ab imitio cui que anni vel mensis, vel aiaterius singularis temporis,computari,manifestum e LSunt tertij, qui distinguunt inter praestationea annuas ex stipulatione vel alio contractu descendentes,&eas quae ex legato: ut in illis sussciatvna praescriptio pro omnibus annis; in his vero requirantur tot praescriptiones , quot sunt anni. Hanc rationem reddentes, quod praestatio annua ex contractu una sit,atque idcirco unica praescriptione tollatur. At legatum annuum non unum

est;sed plura;ae proinde in eo tot esse praescriptiones, quot sunt anni. Quippe annuum legatum pro primo anno purum est, id est,statim debetur. pro sequentibus vero annis conditibnale,hoc est, ii vivat leporius, istissingulos annos Isingulos 8. π cum in annos Ir.jde annuis σ menstruis legatis. Atque hanc disti ilictionem communiter recepta essea Doctoribus,testatur Ioannes Franciscus Balbus in tractatu de praescriptionibuι in parte, princip.q. q. quam probare videtur textus in LStichum aut Pamphilum I S. F.stipulatio. f. de verborum obligat. Cuius haec verba sunt: stipulatio huismodi in annos singulos, na eas' incerta ac perpetua , non quemadmodum simile legatum morte legarari sinitur. Cui conuenit textus iniserat d. I. f. D 1.de donat.c.mortis.

Itaque

SEARCH

MENU NAVIGATION