Petri L'Abbe' è Societate Iesu Eustachius seu Placidus, heros christianus poema epicum, ex legibus antiquis & nouis. Eiusdem Panegyrici, Syluae, & Eclogae, Miscellanea, Solitudo, editio secunda, erratis quibus scatebat purgata

발행: 1672년

분량: 275페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

8 MISCELLANE A.

. Forte tamen mea culpa fuit voluisse videli Regibus aequalem, & nullo Rege esse minorem. Olim parua fui, fateor, nunc aemula crevi ,

Auxit opes aetas, auXerunt aemula regna ,

Dum neutrum vult esse minus; si subdita quondam, Excussi seruile jugumisocia obtulit arma Gallia, pugnantem adjuvit, juvi ipsa iuvantem, Illa fuit per me victi x ; ego libera mansi. Agnovi deinceps socios ad praelia Reges, Ne tui dominos, volui par Regibus est e, . Et Reges volui esse pares, librata potestas

Profuit: interea longinqua per aequora Ponti, Finesque extremos velis, remisque cucurri . Et vacuos portus, urbesque & 'noenia cepi ,

Et mundi gaetas viriu'ue ad litto in vexi , Et nostro diuisi orbi, solemque cadentem ostendi Sinis, Sinasque cadentibus asteti S. QQuid nocui Europae. ξ locupletem ex pauperesecis Et gemini docui commercia jungere mundi. Gallia quid nocui quod nuper vincere sub Te Nolui,& inuitae pacemque ac faedera suasi 3 Persuasi, fateor, timui ne Gallia victrix Aut nimium vicina mihi, aut vicinior essem ; Equalem mundum volui, Regesque bilibres,

Nec me maiorem volui, nec me esse minorem vHoe si peceatum est, peccarunt omnia regna, Nullum alio vult esse minus. Vnum aliud timui, ne velles aequora mecum Partiti, & merces, & Eoi aeraria mundi: Tunc ego non Princeps pelagi, non regia Thetis.

Sed famula , aut humilis fierem sub Principe Nympha

Parce tamen, vinci timeo, si Gallia pugnas Armatas acies video, de pendentia bella, Deseror, & maius vincit mea laedera laedus

242쪽

MIS CELLANE A. 22'

Parce iterum, nolo pugnare aequalibus armis, Maiorem agnosco Regem, dc victricia adoro Lilia, & augustis submitto carbasa velis.

AD PRINCIPES EUROPAE.

V Rosa Proteres Hostis eommunis ad arma.d ir Nos omnes & ad arma vocat:gens portio mundLExigua, & modicae terrae circumdata Zona, Quam vacuae centum naues radicibus imis Avulsam, externas possent traducere in oras

Aut mersare mari pretiosam piscibus escam. Haec gens Myrmidonum vili de semine nata, Irtitare audet vicinos aemula Reges, Atque ipsum violare Deum.: gentilis adorat Antiquos, iuuenesque Deos, Veneresque, Iouesque Et Deus est quodcumque placer: peccauimus omnes, Dum nasci infidam gentem permisimus olim, Et natam augeri nostris & cresceIe damnis, Aut non debuerat nasci damnosa propago, Aut prima cum luce mori. Gallia Peccaui, sine me gens proxima cladi, Nunc ingrata mihi. Dominis seruiret Iberis Et populi audaces hodie, dominisque rebelles, Myrmidones,Dolopesque essent. Tu quoque peccasti dum vilem Hispania gentem, Et caput attollentem hydram, linguisque micantem, Non ambussisti nascentem vindice flamma,

243쪽

αso MISCELLANE A.

Hydra hodie, non hydra esset. Anglia cur Nautas ad remum, & retia natos, Partiti tecum pelagus permittis utrumque , Et Dominas Naues, & velis aemula Vela, Et signa, & titulos hodie praeserre magistros, Vexillum tune Remus erat. Lusitane olim ganges, & nobilis Indus, Centum urbes,& centum Arces,portusque, plagaeqae, Et seeli Reges, & vectigalia regna, Arma tua, & dominas naues, & signa colebant, Nunc praedo Hollandus Malacam,& proxima regna Inuasit, tecumque plagas partitur eoas, Nunc Dominus, Vix ante cliens. Et vos stellarum Reges, septemque Trionum, Communem populorum hostem, Regumque cavete, Ille mare, & fluuios vestros, portusque, sinusque Mereari quondam sperat,vestrosque Triones, Et vestrum superare Polum.

Electi Imperij Comites, Aquilaeque Ministri, Et Vog, & patrios apices, aquilaeque bicollis Imperium duplex Hollandus Navita ridet, Et labatis Audax Aquilas appingit eoas, Et Dominas sibi subdit aves. Ergo agite Europae Proceres, defendite probrum: Imper ij, & Regum causas, & publica iura, Et laeti iura alta Dei, & ludibria Christi. Hollandus praedo, populorum publicus hostis Restituat Dominis priuata & publiea damna,

olim nauta fuit, funesque & vela tetendit, Qualis erat quondam, famulus nune Navita fiat. Ac velut externis opibus, plumisque superba Garrula auis cornix plumas deponere iussa, Ablatas auibus,deplumem ostendere carnem Deformis metuens, latebris se damnat opacis, ,

Et solem, seque ipsa fugit; se nudus, inopsque Extremos fugiat trepidans Hobandus ad Indos,

244쪽

MIs CELLANE A. 23 IEt qualis suerat, fiat de principe Nauta. , Gallia praecedo, quamque olim pene cadentem Sustinui ingratam gentem, nunc vindice ferro iImpello ad easum, meritaque inuoluo ruina, Regum ultrix, vindexque Dei.

PARS QUINTA

Uenerabilis Carthusiensium: Ordinis Fundatori Sanctissimo,& solitariae vitae exemplari

illustrissimo. E L O G I V Μ.

V A L E M te appellem magne B R. V N o,: veterem Eliam, an nouum Stylitam i Hospitem mundi, an ciuem coeli ETerrestrem Angelum, an coelestem virum LΑ ngelus esses, si careres carne, Ne camen caro peno veria in spiritum,aa i eludi;

245쪽

Σ3x MISCELLANE A.

Exeludit honorem Angeli, nec Angelum. Hir vir pertaesus mundi, & cupidus caeli Quaesiuit sedem extra mundum, & inuenit e Catthusa illi sedes penE supra mundum fuit Si quaeris secessius causam, mundum timuit, Τerruit hominem umbra se accusans,& damnans, Ab ea umbra timere mundi umbras didicit: Intra Carthusiam tutus ab umbris fuit. Sed quam te appellem Carthusa sacra λΑn monte in Oreb in quo Deus videtur An montem Sina in quo audi rur An confinium Coeli, & pene suburbium EVt scias Coeli instar esse Eo ire septem stellas Hugo Episcopus vidit, Ducebat eas Bruno,& erat Phosphorus :Tot luere deinceps ut Coelum effecerint. Audi quid illic agatur, & coelum esse credes, Silentium, psalterium, ieiunium Effieiunt pensum diei, & pensum n eris. I. Silentium illic linguarum est, & quies aurium, Nemo illic loquitur nisi sibi, Nemo alium audit, nisi seipsum ue i Nulla Echo verba repetit, quae nemo dixit; 'Alloquuntur tamen Deum homines taciturni Sed hoc alloquium Dei est.& hominum silentium. Media hominum vita est psalterium,. Nee tristibus esse licet, qui semper canunt ;Praelibant immortalitatem ante mortem a Vivunt vitam olim futuram, '. .

Id agere incipiunt quod sunt semper acturi , Et visuri olim Deum pene iam vident. V 'Amueti coeli deliciis cibo vix egent , Apodum instat deuolant ad escam, & reuolant,

Oderunt carnem ex voto, ne amare possint. Agebat hanc vitam Bruno ignotus omnibus,

Fidit eum Vibanus secuudus dum oculos fugi ,

246쪽

MIS CELLANE A. 233

Euocatum Romam pene praefecit sibi: Ex Magistro orbis Brunonis discipulus , Regebat orbem uterque, dc Rector erat Vnus, Et poterat post Vrbanum secundum esse tertius. Fugit umbras Romae qui fugerat Vmbras Lutetrae, Et ne una Carthusa esset, condidit alteram, Arnauit tamen primam cui exteras subdidit. Obiit anno D. I IC aetat... Nee dubium est quin ed tuerit, quδ stellae eunt, Hugo Antistes vidit stellam esse dum viveret. Ne quaere miracula, edidit vivus,& mortuus, Ipse tamen Bruno primum miraculum est , Totum institutum Brunonis miraculum alterum , Idem Oido non mutatus, miraculum perpetuum,

REVEREN

247쪽

REVERENDISSIMO

PATRI P.

IOANNI PEGON,

MAIORIS CARTHUSIAE

Priori, & totius ordinis Carthusiensis Moderatori Generali.

DETNVENI artem lauilandi te etiam nolentem, Generalis sapientissime,

Prohibere laudes tuas potes,no potes patrias, Laudaui te in magno Brunone,& Brunone laudo in te: Succedis magno Parenti haeres non degener, Vivit in te torus Bruno superstes , Repraesentas rediuiuum, & apparet in te , Regit tecum magnum ordinem, & tu cum illoi; Commune est utriusque imperium, & eXemplum. Inde ille amor omnium erga te,& tuus erga omnes Scilicet amantur in te Brunonis virtutes, Amantur in illo tuae :Quod ille vixit hoc vivis, Quod instituit hoc sapis. Distinguitur aetas vestra, non vita,

248쪽

Quod ille dixit, hoc dicis,

Quod egit, hoc eXequeri S, Creditur auditi dum loqueris , Imperare dum praecipis, Imperat amor utriusque non timor, Atque haec est ars regendi optima , Imperare amore magis quam Dre, Et exemplo magis quam Verbo.

Mirantur juvenes id fieri a te sene quod a iuuene, Quod prodigio simile est, vidisti octoginta annos,

Et illi viderunt te , Atque in aliis octoginta anni senes, In te octoginta anni sunt iuuenes. Viue, meritissime Generalis, ultra vitam, Ego popularis, & assinis, & penὸ aequaeuus Opto annis tuis longaevos annos 'Et post tempus aeternOS.

I N S CRIPTI ONES

SOLITARIAE DOMUS. Propria m.

Τ E eurae, hare vaeua solitudo est. Ο Nemo hic habitat nisi solus,

Et vos non estis solae. Aula. Haec aula, & vacua semper,

Et plena semper est ;Implet eam solitarius animus,

249쪽

Et multitudinem facit, etiam dum est solus.

Facimus viam igni, ut in patriam tendat, Et nobis hie mundus hospitium est, alibi patria. Sequamur eam viam quam flammis facimus.

Sacellum. .

Doeet solitudinis pretium Deus , . . ubique solus est, quia ubique est unus, Nec Trinitas impedit Iitudinem,

Quia non excludit unitatem. Musum.

Hie lieet hospitem sui esse , I Hic animus apud se habitat domestieus sub Alibi abest a se, vix praesens sibi Bibliatheca. Hie vivunt homines superstites sibi, Hie loquuntur, & tacent, Hie audiuntur & siIent , Hie interrogantur, & muti respondenta .

Imaginem ustae eernis, dum hortum aspicis, Flores & homines Pari nascuntur, & intereunt modo , Id unum interest, plantae florent, Saepe homini florere non licet. Ambulacrumis Magnum haec vita lycarum est, omnes peripatetici sumus.

Fontes.

Amant solitudinem fontes, '. Quia illic innoeentes fluunt Deriuantur ad urbes inuiti , Quia illic nocente S fiunt. , . Inquinantur sceleribus, dum scelera abluunt. I Extra urbem nymphae. ' i Saepe intra urbem sunt veneresc

250쪽

Pulchrum est eum arboribus loqui, Respondent sylvae quod nesciunt, Catiunt aves quod non intelligunt, Loquitur nemo, & multorum colloquium est.

Fecit hie natura quod ars non faceret, Fulcit mons ruinam quam deberet opprimere, Rimas claudit aqua, quas alibi faceret, ' Destrueret ars opera sua, si sic extrueret.

Adeo solitaria est echo,ut nonnisi in speluncis degat, Adeo pudica vi nullusti aspiciat, a nullo Visa, . Adeo modesta,ut nunquam audeat loqui prima, Adeo erudita ut omnes linguas intelligat, Didicit quidquid semel aumuit, Toties parata respondere , Quoties paratus es dicere. . Index horarως.

Illustria solitudinis symbola sunt sol & Iuna, Neque hie esset sol, nisi esset solus ,

Adeo solitariae sunt horae, ut nulla fluat nisi sola. Adeo amicae, ut nulla alteri inuideat, Adeo fideles ut nulla alteri noceat, e Adeo aequales ut nulla currat, nulla sistat,

Omnis pars horae habet aliquid prius , omnis aliquid posterius, Fluxit pars horae dum aspicis, Tu quoque dum aspexisti, fluxisti.

Ostentat honores suos Pauci dum alas explicat, Penὰ exhibet coelum dum se euoluit in gyrum , Mox rotam contrahit dum pedes aspicit,

Hate illi solitudinis causa est, pudor sui,

SEARCH

MENU NAVIGATION