장음표시 사용
501쪽
distribui curasti. In reliquis liberalitas tua, cum Alberti conjugis tui munificentia
Certavit. Ιm ut unus animus ita una quodammodo amborum manus fuit.
- Ubi virtuti locus , ibi Ferdinando II Caesari est. Nec illa sine ipso , nec hic sine imperii solio liberalitatis laude effulsit, fuit sane Ferdinandus Per jocum aliquam do dixit , si , alicubi in ditioni smiis aliquain auri uri argenti fori mapararat, non ve aggregaram , sed quantum petere a me quispiam daris honest . tinatim em libenterera garem Lam. Tam liberalis fuit, ut poene prodigus videretur tam munificus, ut au-
lici aliquid avaritiae in ipso desiderarent. Clim nullum benefaciendi modum fa- Ceret, tum vix unquam benefaciendo sibi ipsi satisfecit. Testabuntur religiosae familiae , inuicquid egenorum ejus aetate in imperio, Germaniaque Suggerebat consiliis quidam , ut Caesar sibi parceret, is pauperum supplices libellos alteri committeret, quod parum decere Caesarem Videretur , tenuiorum curis ac molestiis yacare. Sed ille subridens , non molassum inquit, est avari itans re, adire enim e&
502쪽
Gente Austriaea. Pars III. fraus sum voratus ama, libellorum qu odico sitione eoeliam Meramur. πω uiam, eum P risum, sis intendimus, dubito.
Idem cum intelligeret, multis in locis, Vocatos pauperibus deesse , quod ab iis nulla lucri spes esset, in simularum pr. Vinciarum metropoli , patronos constituit, qui pauperum, ac inprimis viduarum, pupillorumque causas tuerentur, siseque ex aerario suo stipendia decrevit. Quocunque iter habebat, viam utri
que pauperes cingebant i nec frustra, nam sua aut aliena manu singulis stipem erogabat. Nec arceri eos patiebatur, quὸ cibi Deum ess direret, Mi μιμνι ι . Idem rebatur etiam, ne quis ejus ope fortassis indigeret. Unde cum ei suaderetur , ut quendam ex aulae ministerio dimitteret, quod ejus opera Caesari necessaria non esithii Ar measne, inquit , si lausto est , vir
Non rarojam Caesar renunciatus,in x nodochiis epulum pauperibus pararijub bat, ipse Caesariis manibus ruum singulis ferculum apponebat, familiariter alloquebatur, de patriaihquirebat, consol batur. Idem 1 aula sua, dominicis diebus praestabat, quippe duodecim accersis undique egenos poscebat iisque ipse ministrabax.
503쪽
Nihil omisit,quod exigere a Christiano
Principe, vel pietas, vel liberalitas posset. Neque oblitus captivorum unquam fuit, qui vel in ergastulis apud Turcas, vel alibi in catenis essent. Nam in eam rem ex singularum provinciarum aerario, aliquid numerari jubebat. Nullos hic sigillatim recensere Caesares, aut Reges deberem. Fuit eadem prope modum omnium Austriacorum pietas, liberalitas , munificentia in hodie est. Audiunt Hispaniae reges, quotquot post Carolum . tot Regnorum gubernacula
tenuerunt, tanquam communes orbis patres Apud eos,qui pro Catholica religione exulare coguntur, asylum inveniunt; Principes regionibus suis,fatali bello exuti,pem fugium; religiosi omnes subsidium ἱ oppressi solatium .calamitosi refugium. Tanta monarchia miseris omnibus patet; in omnium auxilia, in xenodochia, in ergastula , in sublevandas innumerorum Calamitates,sese emindit. Satis est miserum aliquem esse , vel oppressum, ut auxiliatricem Austriacorum manum sentiat satis pro Romana fide pati, ut Hispanicis opibus sublevetur. Utvunt Reges illi, ut vivere aliosa ciant, plusque pro aliis, quotannis expendunt,quam pro se. Eorum palatium, liberalit
504쪽
ralitatis ipsius palatiumest; eorum manus, munificentiae ipsius manus. Nec preces ex peetant, sed praeveniunt, ubi verecundiapetibnarum dignitatem excusat. Alios j Vare, inpulent facere. Aultriacoru est.
D majestate , ae Auctoritate Mi pum Auctriacorum. Ajesturi auctoritas salus iustodia
sunt principatuum. Utraque reverenda quaedam. & singularis amplitudo, quae Principum Austriacorum, divinitus impressa, fuit Gravitatem illi semper cum humanitate junxerunt tamen, hinc subditorum in illos amor , cum timore quodam reverentia. Adeo nemo illos ad imperia natos dubiatavit. Quanquam etiam virtus iis majestatem attulit animos omnium concili vit; item formae dignitas,quae ab ipsis barbaris venerationem meruit. Nos eam seqq. . consigeremus.
In ipso familiae Austriacae conditore, Rudolpho I. Caes. tantia aeuitas fuit, ut praeter Christianos Reges, Principesque, amicitiamfoedusq; cum eo Perta, Turca
505쪽
mosci, vehementer eXpeterent tantam jestas, ut eorum legati, viri aliti imperte riti, atque adeo plurimi Germaniae Pri cipes , ad ejus conspectum contremiscerent, obmutes urentque.
Fatentur omnes , Obd de Maximili nod Imp. dicam. Ex ejus vultu oculisque, digna magno Principe majestas emica bat. Quippe rebellium etiam conscie tiam , vere Commovebat concutiebatque. Erat gravitas in eo quae debitam Veneraticinem, vel invitis extorquebat in unis versa corporis ejus lineamenti, regalem, imperatoriamque dignitatem reserebam. Habitus de incessus decens, motus temperatus, verba cum pondere, vero, dicam, hominum , quo volebat , assed usuris bati Heut aliique.
rum Principe In Alberto Pio, sedem majestas misi
videbatur. Intueri eum sine reverentia, nemo poterat,nemo sine aliquo commoti animi terrore. Imo nonnulli aliquando, quasi de mente deturbati Non aspectu, ita
506쪽
ita percellebantur , ut protinus collaberentur. Voluit nescio quis, sedarimia se monis audacia, cujusdam eum insimulare; at ubi vultum ejus intuitus fuit, subito in reptus horrore,temeritatis,& audaciaestae scenas, corruendo dedit. Quod si quandoque, quorundam Principumin heroini, non rectam fortasse vitae rationem, Verbo uno, magis tamen vultu, perstrinxisset, ejus ipsi aspectu de sermone sauci de incolumitate periclitati sunt. Nemo eum sine horrore aliquo allocutus est, nemo sine trepidatione im tuitus, nemosnemrodantis animi cx-- motione adivit.
Ipsi ejus in aula ministri, qui adibant quotidie, qui alloquebantur, qui servi
hant, nunquam tanta assiduitate inuasi familiaritate, eum excludere timorem p tuerunt, quem ejus celsitudinis amplitu . do , in eorum animis excitabat orati
Ad paucossortasse, quod nunc reseram, emanavit,evenit tamen. Apud Henr. lv. Franciae Regem, vir quidam illustii gen re natus , magnae audaciae , quod monar
e sorinnes οὐ mi intrepide posset e
507쪽
majψα audari s percisit. Nunquam, inquit ille meum animum percellet. Nescit hic animus cujusquam oculos timere. Bene est, inquit Rex sad/xperimento πω σὴ
ibitam 1ussu legatui .d Albertum, mandatini mox tibi expediatur, tu tacitineri accinge Paret
ille, sed Rex litteras ad Albertum celeri nuncio praemittit, de hominisjactantia
Vix Bruxellam appulerat, in Aulam de ducitur,in ad Principem, quem ubi gladio accinctum , ad mensae latus sedentem sub connopaeo, composito , ut solebat, ad gravitatem vult'oculisque,& toto Corpore majestatem prae se ferentem intuitus fuit,vix dum abiolatis salutationis,turbato jam animo,cqremoniis,penitus obmutuit, nec conceptum exordiri sermonem 4rbstina deficiente audacia,potuit. Ut loqueretur, jussit Princeps, sed ea vox altius Rus nimum in silentium demersit. Educituritaque ,hisn exposito mandato, Min Franciam reversus , Regi aifassus
est,Nusiam se in monarchis aliis rotam,quamiam in Arubotia re majestatem mspem ic am audaciam suam primum basis. Pradixeram
hortaraqvad Rex, tibi, majestare Alberaui βην'bui. acellit. Inderisus. - .
508쪽
Formaveriae natum Carcium V ad omnem Regiam , Caesareamque majestatem. Quippe in eo vult tanquam dignitatis quoddam theatrum , nec sine gratia; pense succulentae , frontis amplar incrediabilis erenitas, oculorum glaucorum , sed ad coerulei ditavitatem tendentium vigor admirabilis,nasus Aquilinus, ve erum heroum insigne Adeo vultu Corporeque tΟ-to dignitatem quandam augustam , 4-plitudinem praeseserebat , accedentesque in admirationem trahebat. Heut II . Lucanus quidam ex Luca Italiae civitate, coram eo dicturus, cisiispecta maj state Caesaris, subito metu perculsus obmutuit , ne exordiri orationem potuit. Idem pluribus evenit. Quaedam fulguraa majestate sunt,di terrent.
In Philippo, roli fili ea mi estrata v vitasque fuit, ut Principes, qui illi qumtidie adstabant mutumque o emtabant, quoties in ejus vultum oculos conjic rem,toto pectoretrepidarent, ac cum i
qui vellent, primis in Verbi desce m.
509쪽
Et quid ei tantam istam majestatem non Hispani tantiim , sed ipsi Inciae Americaeque populi reformidabant. Non semel coram eo Xterorum Principum legati, timore ves admiratione porculsi , vocem amiserunt
Semel vero , quidam vir sacri ordinis , religiosus, abi iis redux Cum expo- nere quaedam Philippo deberet, quod itaquἰdam in India Pro 'Rexjussisset, ubi admistus in Regis 'conspei mim fuit , omni memoria destitutus interclusa Ocehaesit velut Elinguis. Rex.ejus misertus,sa, de , inquit, pauli- ster, , animum6humo. - misturus. Voluit ille, id perturbatus, d Contremiscens
exitum non Veperiebat, ignarus qua parte intravitiet. Cui Rexe solio surgens sub latis aulaeis exitum benigne stendit. Cerv. Heut.& alii.
per eam majesta Caesarea deprimeretur. Sed ipse eam benignitate temperabat, non deprimebat. Quin imo nonnullos alis
510쪽
vitabat Hui tamennaajestate eliogites re
Testis est Tartarorum Regis quem Chamum vocanto legatus , qui in Serdinandi conspectiun admissus , cum loqui deberet , obmutuiti interrogatus deinde ab interprete, cur ita coram humanis-smo Principe haesisset Φρra, inquit,
De eontemtu Regnorum , ac divitiaram. Priameimis ui tria rum in striacorum Princimi animus, su- Iair fortunam rarma , cope. semper fuit. Vel idcirco magni. Bener gere, quam opes amplificare, semper maluerinit. plus in tute , vim in Regnorum amplitudine posuerunt. lnvideruntiuisalii Reges , tam iste patens imperium , sed inriderunt tantum, mi mim non cogn erunt.Nos illum Oxhibeamus,
Monebat ouidam h prima nobilitate, Rudolphum l. Imp. ut ditionum suarum pomoeria extenderet, fines amplifica- α ret,