Phosphori Austriaci De gente Austriaca libri tres. In quibus gentis illius prima origo, magnitudo, imperium, ac virtus asseritur, & probatur. His praemittitur Methodus legendi historias & adjicitur Appendix de nobilitate, ac officio curialium

561쪽

belli usum fusione, ita vehementer oblectabatur , ut unam quotidie horam, iis inspiciendis tribueret. Ex L Orar

f. X. De Mathia Lamp. Rudolphi frater, Mathias L Imp. siquid otii , a publicis curis nancisceretur, ad torno polienda ligna se conferebat, in hoc otio in statuas, instrumenta bellica accuratissime sormabat. Quis neget exercitio, quod natura ingenio addidit Germ. script.

Venationem in aucupium Fordinandus II. Imp. tota vita amavit. Edo, ut Carolum fratrem venationi deditisi in tam, imitaretur , moin alios majores suos. Quanquam, medici eam , valetudini ejus conducere omnino censebant. Ipse vero cum sciret venationem , mi litaris artis Tyrocinium esse , in ea exer-Cere se desideravit , ut par bellicis laboribus , cum opus esset, existeret Cupiebat etiam aulicos suos nonnunquam ab otio abducere , quod non ignoraret, otium

saepe ad improba aditum esse.

562쪽

Gente Austriaea. Pars III. Nec ullum ipsi ex venatione commodum erat; quippe praedam omnem , aut legatis, aut principibus viris, aut religiosis familiis addicebat Solam ipseanimi remissionem spectabat. Et ne eipub inter oblectamenta deesset, rusticorum causas , in campis& sylvis audiebat, ac plerumque decide bat. Si quae intelligeret damna, a ferisi, lata , ea aesti-bat, paratoque pretiosar-

ciebat.

Musica quoque oblectabatur, sed in sauris potissimum aedibus. Idem Theatralibus scenis, sed quae pudicitiae non ossicerent , aut martyrum la reas exhiberent. Nihil Ferdinando place re potuit, nisi quod sanctum Lamotas. XII. De Alberis III. Arrhid. De Alberto IH Archid Austriae, Alberti I. Imp. nepote hoc tanti dicam, studiosissimum eum astronomiae fuisse. Et vero ea tantopere oblectabatur,ut vacuum omne tempus , Astronomorum dissertationibus libenter daret, quas ut saepius a diret, etiam media nocte somnum abrum pebat.

563쪽

VIrtutem ne ipsa quidem morte Pri

cipes Austriaci deseruerunt. Fulsit illa in eorum vita , in morte eorundem re-Φlenduit. Nec aliter ex hac vitae statione migrarunt, quam in ea degerimi piissimi, Cluristianissimi. Quos igitur vlairmis, cum tanta virtutis gloria viventes, in ψω Vise tutis sinu morientes CD remus

Fridericus III. Ι . interrogatus aliquando, quid homini optimum contingere in hac vita posse pisom, inquit, ex Minvita exitui. Unde cum fatalem sibi immin ere horam sentiret, muniri Sacramentis. Ecclesiae omnibus voluit, ut vel sic Ecclesiae filius obediret, necam uin institvris recederet. . Addiditetiam , vel idcirco libenter se mori, qud pacata universa esset Germania dc Principes in optata tranquillitate deSerent. R O.

564쪽

F. II. De Maximiliano I. I . Etiam in morbo , facetus Maximilianus I C lar fuit , sed mortis nunquam oblitus Gravis illum semel morbus lecto amerat, nec sine mortis periculo morbus esse videbatur. Acceriebantur undi que medici , iique peritissimi , rem ma gnam , si periculo Caesarem eximerent, omnium opinione facturi Vix inrant Mie nieliuscule sese sentiens , 1ngulosi sesan introduci ad se mandat; ghac voce 'compellat, Mi a quot ud sibi ea interrogatio vellet Unirabantur primo,velut muti,di attoniti deiqe silebant. Ingressus demum qui nacaeteris experienti ci ctrinaque clarior, in

rursum quaereret Imperator , Mario quou pace dioris , inquit, o Casa' -- ror, L1bera ista confessione delectatus Maxi-- milianus, risit , & adjecit Inoua ista eo sessio , t medicum Cas reum fecit, sed tu ρον ι '' ιη rime uixi, morus assti , .imunt siua uter . . Cum palatium ad Oenipontem, ingenii sumtu construi mandasset, operi praefe-Qui, levior cingo, rore visus est consentitae Quoscumanimad vertissetCaesar.

adstanti sibi nobili viro in aurem dixit: Izy parum

565쪽

parum hic fecit, quod me delectat aliam mihi domum constituam, quae placebit. Eodem die, capulum funebrem omni necessaria supellectile instriin parari

jussit ac secum, quoCunque proficisceretur, arcae inclusum deferri. Cum autem procerum varia esset de arcς istius usu coniecturi, ac nonnulli thesaurum in ea late- resuspicarentur, subridem,ac sibi conscius Caesar. Hamaream, inquit, in usumrei miluinim ι- α ehari a , - - δεμε.

Quotie nque ii mo metirum istud Oculos conjiciebat , in illud autem fere

semper defixos habebat)hanc vocem audire sibi videbatur, uita mori. Ac tum ille ita secum: idia, Maxi,niliane, dilatas, stextendis iu multa pinuos plura appetis r innovistia, tot Regnatem optum, at ta

Quiri, qu0d multo ante mortem tempore , non Caesar, non Rex , sed Maximilianus tantum appellari voluit. Maxim liane,vere Maximus fuisti, id res a re gestae dicunt, sed haec potissimum circa morieri Ubi diem sibi illuxisse ultimum, instaremortem sensit, Nihi Lincini jam eorum

omittamus, qua Divini numinis gratiam parant,

566쪽

hunt Mox peccata apud sacerdotem expiavit sacram Synaxin magna animi submisesione sumsit, sacro oleo inunctus fuit. Jussit etiam plurimis in locis , rem divinam pro delici orum suorum expiatione fieri , ac tandem inter adstantes sibi facem dotes, virosque religiosos , quidi solabantur. animum addebant, ter mortales esse desiit. Heut.

I. III. De Carolo G IN.

Qui imperium,totque Regna,tanta cum gloria rexerat, Carolus v. nec tanquam Imperator, nec tanquam Rex , mori voluit , sed tanquam homo , qui se hominem esse norat, ac poene tantum, si non infimis, Certe par nobilibus Abdicat. imperio, quod ex principum electorum voluntate , Ferdinando fratri reliquit, translatis in filium Philippum, tot regnis provinciis, in Hispaniam secessit, Mi Ihausti monasterio, cum duodecim antlim famulis, ut Deo vacaret,&admigrandum ex hac nasus componereto

delituit. '

Hoc in loco primum edixit , nec ala, ne Augustus,sed Carolus duntaxat appellaretur. Cum Regnis titulos etiam,&nomitia exuit, aemque honorem contemsit.

567쪽

Idem cum intellexisset Franciscus Bor'

gia, protinus ita exclamavit: virum manum , qui cinis dehostibus totis triumptamis, s ipsum tandem icis. Seddi illum invisit , triduoque apud eum moratus cum abitum sararet, ducentos illi aureos, dono Caro .us dedit, adjecitque. Exi in id --ψ,

fateo , sed memineris me tot Regms , tantisque bonis exutum , privatam arare persοῖ - ,

Di si statum conmoes , nunquam majus a ma iamficium accepissate ornosces. B ut a 'Vixit in istii solitudine, blemato nondum , integro,quo tempore die siem totos ctesque fundendis ad Deum precibus insumebar, saepiusque , mundos jam im ct veri, in omortis vitainutilem dis aps esse .di' cebat. Cumque s cra Synax fere quotidie reficeretur , tum postquam imminente morte S. unctionis Sacramentum suscepit. iterum sibi sacrosanctum Chrisu corpus dari , vehementer expetiit , recepitque Gultimam propemodum vocem in haec verba composuit In me manat o Chrsa, O Qρ iste manram Sur ann. I, 3. Quinque ante obitum annis,inter maxuma regnin um negotia , Sarcophagum ex . strui sibi quoque, Maximilianum imitatus , Mavit , in quo ea omni supel-l x , quae ad illum sepeliendum necessi ria, M vGacre ivnc apud se au

568쪽

oissimis consciis , he ostentati uti vel simulatae fortasse res ioni tribueretur, atque etiam cum Miseiolanum, adversus Gallos proficisteretur , semper harbuit. Non poterat tamen e res unumquem-que latere; unde fiebat, ut illi, quibus re rum maximarum cura demandata erat, ac frequenter cum Caesare agebant, existimarent , secretum thesaurum aliquem, aut eterum historiarum libros, aut rem

ingentis pretii aliquam, cum Caesare de-fςrri. Sed ipse non aliter, quam Maxi- , milianus, rem sibi omnium Charissi, mam ibi latere subridendo in stitabat. P. Georg. Tol. l. 1. de Repu ex Orat.

Quasi esset Austriacorum Principum rlata virtute niti, Ferdinandus I. Imp. btulos quoque augustos honorificas mpellationes Contemsit. Nihil ao ieris apud mum prastare asserebat monem aqualem minas risiare , judicium conditione monais, futurum, me asium se esse, quan nonaum, anisi ias alii. naturatam lane larram, Theat. R. aliique.

masai

569쪽

sis Tractatus de Augusissima.

mam adstantes Principes horam expectarent; mi , inquit uinte item rabo Apostose

sacrum fatis concedam Ita decrevit caeleste -men, ut q-emadmodum in paret inui vivi nos in Hispania fuit, ita ego in Germania peregriner.

praesaga mens sitae mortis diem praeri- dit Obiit ipso, quem praedixerat, die, Julii Id unum opi vit in morte, ut ECCl sam tranquillam , pacatamque relinquere

posset

Sanctissimae mortis tuae, Alberte II. Imp obumsci nunquam posteritas poterit.

Rex eras Hungariae. Bohemiae, insuper imperii auribus ornabaris. Cum vero ex Hungaria Viennam aeger redires, o mnibus te libenter regnis, imperio a dicasti, ut securus morereriS. Nam cum ad Vicum Nesmelium pervenisses, via morbi propinquam mortem indicaret quam primum voluntatem ultimam scri Isto mandari j-m , ac denisque, ut Christianis sacris , Catholico ritu munireris, unica ora fuit. Obtemperarunt proceres tui supremo mandato, sed tua ultima vox omnium I chrymas oncivit. qaec fuit, cum exspira- τω. mritumi auro Dor, ν ψω - , qvi

570쪽

- causamonii existunt, et iis se insimo, sed propter εunosco. r. vero , ut mei miserearis, oro, Misorque Vix dixeras, animam cum voce Emisisti, sexto Cal. Nov. anno supra

Non potuit non piissime mori Ferdibnandus I. Imp. cujus imperium non aliud, quam pietatis amperium fuit. Duo vehe menter optabat, priusquam e vivis excede rei. Unum, ut religionem Catholicam in antiquam possessicinem , ac jura reduceret: Alterum, ut pacem tranquillitatemqu) disitis bellis Germaniae redderet, in uir .que multum profecit, neutrius tamen e cani mitrium comviri fuit. .i Ideirco tertium votum adjecit', ut filius Ferdinandus tu imperii habenas post obitum suum acciperet, ultimamque manum parern operi adferret. Hujus voti compos factus , quasi supremum a Divinam ei te bene ium ac passet, imperium vitamque deponere paratus fuit. Et omni-

Nam Ratis nae, finitis comitiis, pommam filium imperies diademate corona-nim vidit, morbo correnus, deferri se Viennam curavit umque supremum immis