장음표시 사용
51쪽
tit. de paenis c. presisteri. In concilio etiam Triburtensii, quod extae e. q. habetur quiddamsimile. Et postea. Interfectores sic etiam in Pannomia. Vaticanus codex habet interfem. In Capitulari letitur: Prest teri interfecti Episcopo d cuius parochiam pertinent,seluantur,secundum capitulare eloriosi Naroli genitoris nostri: ita videlicet oec. Verum in Decretalib.'apua Furebardum, Iuonem hoc modo. Presbyteri interfecti compositio Episcopo, ad cuius paro chiam pertinebat oluaturi ita 'Udebere oesmilis locutio habetur in concιbo Triburiensi c. A. Sed quoniam es initium eapitis,nihil sum est hic mutandum reliqua autem hunt emendata ex locis indF-catis. Et postea. Vuireretri ntea legebatur Renaldus. Emendutum ex ceteris locis inducatis,praeterquam ex Decretalib. disti abest utra ue vox: Ieritur tamen in prima collestione. Caput a. depuems in editione Romana ita seriptum est. Ex concilio Trisuriensi. Pres-breteri interfecti compositis Episi po, ad cuius parochiam pertinet, soluaturata ut medietatem cyc. in maret. Est in concilio Triburiens sub .Arnulpho Imp. c. 4. Sed aliis Ῥerbis referunt Burcharias tib.
6. decret. c. II. Ius par. IO, c. I εO. GP Gratian.siue Palea II. q. q. c. omnes presbyteri.
4 Capitis terti, de Neptis 3 r. q. a. in eodem libro insicriptis est.
Item Urbanus Iecundus Sanctio Regi raronum. Et in notIs. Sanctis )Sices emendarum ex vetustis exemplard. Pannormia, historiis Regum Aragonum. Nam antea erat Sacratio. Et In ma g. Ius p. 8. c. 24. Pann. l. 6. IO'. Capitis 2. Tua. eius d quas haec inscriptio. DEcontra Hormi a Papa stribit Eusebio Episcopo J Palea.
Et in notis. Palea haec in Decretalib. Ulc. l. tit. de despon. pu. in vultatis quidem citatur ex Honorio . sed in prima Decretatium collectione, ex Hormisda, ut hic. Ei d. cap. I. de despons impu. in eadem editione ιUcriptio est. Hormisda Eusebi, Episcopo. Et inmar . cap. 2. eod. rit. in I. compit.
1 Distin. 4 . cap. De Iudaeis. in eodem labro ita Ucribitur. Vn de in concilio Toletano . c. so .satutum est. In eod. ita legitur. Si. cu ad Eum est temporib. retitiosii Omi Principis Sisebuit. Et in marg.
consultu piissimi, ac rebrios simi domini no Irι Sisi mundi Agri
52쪽
scribi debuis, Sthenanii pro Sisemundi.)6 Inscriptιο cap. 2s. Ita nos. 2S. q. a. in libro Romano hae est. Unde Gelasius papa scribis. Et mox. Ita nos ollacaenorum caedes Geminata Pontificum Et in marν. al. Squillatinorum. al. ollanorum . . Pol . l. 3. tit. JO. Ansel. l. 6. c I 8. Iuop.
7 Dytin. lJ. cap. 2. Sicutsancti. in eodem libro irascriptum est. Quintum quoque concibum pariter veneror , in quo epistola, quae Iba dicitur , erroris plena reprob.itur , in quo Theodorus personam oec. in quo scripta quoq; Iheodoriri, per quae beati C russi fides reprehenditur c c. Male in case uterque Theodo-νM dιcitur.)8 In Gregoriana editione cap. 69. cau. II. q. I. inscriptio, ct initium est. Item ex libro undecimo Ecclesiasticae brsoria Rufinie. I8. cum apudThessalonicamseditione exorta σαελ Eodem in libro cap. 49. Posquam hostilis. I 6. q. I. inscriptis est. Idem s Gregorius j Ioanni Episeopo Veliterno lib. 2. epist. 3s. Et ps alia. gubernationemque Trium tabernensium Ecclesiae
prouidimus committendam oec. Et in marg. Ioan. diaconus l. 3. c. II. oe . q. I. Temporis qualita . .HU. l. F. c. aq. Pol . l. I. ti. 9. Et in notis. Tyrum tabernensium) In vulgatis letebatur Treuerena
sum. Emendatum est ex aliquot metu tis, moriginali, π Ioanne diacono. Nam ut is testatur raec epistola scripta est Ioanni visiο-po Veliterno. Oppidum autem Trium tabernarum Velitris vicinum est, Io Nomina propria melia edita fiunt in Gregoriana eritione, quam in ceteris. Erratum tamen est in bis. Zoomm pro Sosimo,
Melchiades pro Miltiade, Hostiensis pro Ostiensi, Calixtus pro GLliseo, uinin pro μαλο, Sixtus pro X seo, brachinensis pro B carens epherium pro Zephorino Thelephorus pro Telesphoro.
53쪽
. PERMITTiΤvR tibi B. in Gratianum dicere; sed ita , ut singulis criminibus pro- bationes adferas, nisi res probatione nouindigeat. Conditionem accipio. Ea enim adferam , quae nemo negauerit. Et Anastasio secundo videamus, quem ait ab Ecclesia Romana repudiatum, dca Deo fuisse percussum. Haec Gratianus distinct. Tix. extrema, & caussa prima . . . cap. xcvI.'ADixisse fateor Gratianum , sed non solum. ρ α - Idem enim adfert Pontificalis verba, ς quae etiam Iuo, i &liber Caesar August. ς & tuus Tarraconem. f B. Maius cri- δώ- men falsi intenditur, cum verba Pontificalis corrupit. Ea enim Iuo Carnotensis diliber Caesar Augustan. referunt in hunc modum. Et quia occulte voluit reuocare Acacium,& non potuit quia diuino nutu percussus est Acacius. Gratianus voce Acacius deleta,&alia voce quia,ita scripsit. Et i.
quia occulte voluit reuocare Acacium, de non potuit,diui- o si. I.
non utu percussus est. A. Deletum id a Gratiano probare debes B Non refert ea verba. A. Ita fortasse in suis libris
legerat. Vnde quod ad Acacium erat referendum, ad Ana stasium retulit. Sed & non in omni b. libris ca vox Acacius legitur. B. Deceptum esse Gratianum fateris non persequar haec latius cum id satis acerbe Albertus Piguius,&alij prosequantur. A. Modestiam in eis requiro, sed caussae suae inseruiunt. Mihi hoc verum videtur, Acacium fuisse diuino nutu percussiun, Anastasium ei numquam communicasse. Quod si suspiciones suorum effugere non potuit, non id nocet alijs,qui culpa carent. I. B. Aliud adferam crimen, quod aduersus Romanos Pontifices his vel bis uritur distin. Lui. post cap. I. Exemplis,dc auctoritatib. non solum saccr- O.
54쪽
dotes sed etiam summi sacerdotes fieri possunt. Loquitur autem de filijs presbyterorum. Mox addit. Vnde Damasiis Papa scribit Hieronymo presbytero. Osius papa fuit filius Stephani subdiaconi, Bonifacius Papa Iucundi presbyteri
dcc. Mox alios enumerat, qui longe post Damasi, 3c Hieronymi tempora fuerunt. Cur vero Osium ante alios numerauerit & eum subdiaconi filium dixerit, cum depresbyteror. filijs agatur. quaerendum. A. Si in eo crimen versatur, quod dixerit, fuisse aliquos summos sacerdotes filios presbyterorum: dixit hoc Ilio in praefatione excerptionum his verbis. Et ita genitos ex presbyteris non solum ad presbyta teratum, sed etiam ad summum sacerdotium promoueri permiserunt. Et ut de nostris temporibus taceamus, sicut Iegitur in gestis Romanorum pontificum Felix tertius&c. Et in panormia ex libro Pontificatus, vel potius Pontificali, ut in veteri libro est, eadem referuntur. Felix tertius&c.
Sed & in ipso libro pontificali, qui exstat, post Damas collectionem de vitis pontificum,sequuntur aliorum vitae. In singulis nomina parentum adscribuntur. Unde credendum est aliquem coniectile verba ab Iuone, & Gratiano relata. B. Cur ergo Damaso tribuit Gratianus, quae alior. sunt ZA. Id non Gratiani, sed Paleae erratum esse suspicor, cuius nomen edidit Demochares. Aut si Gratianus id scripsit ex titulo libri pontificalis Damasi deceptus est. B. Cupio scire a te, unde Paleae verborum initium sumas. A. Aut an illis ver bis, Unde Damasus; aut ab illis; Osus papa. B. Finem verborum paleae quemnam facis A. In illis verbis, filius Iu .cundi presbyteri. Vt ea, quae sequuntur, Felix enim tertius, sint Gratiani, vel pontificalis libri ab eo relati. C. Cur non totum illud caput, Osius &c. paleae adscribis λ A. Qilia video elim proposuisse exemplis ostensurum, aliquos sum. mos iacerdotes fuisse. Huc accedit, quod Iuo de Felice tertio,&alij sex libro eodem Pontificali siue ex gestis Ro manorum Ponti f. idem assirmat comprobari. B. De Osio nihil dixisti. A. Fateor me nihil habere,quod dicam.Tantum scio,inultos Episcopos olim Papas fuisse dictos.&Osij Cordubensis nomen celebre est tam in concilio Nicaeno, Disiligod by Cooste
55쪽
quam in Sardicensi. Subdiaconi filium fui me ignoro. 1 B. QDndo te patronum habet Gratianus; tuas adferam reprehensiones. Apud Gratianum ex Theodosianis legibus verba referri scimus, quae sunt Pauli in libris sentcntiarum, dc eius interpretis Antani. Gratianus caussia se- a P Gib. s.cunda quaestione v t. capite xxII. &aliis quinq. capitib. . cum ignoraret, quae Pauli essent, quae q. interprctis, o in-nia congessit. A. Sumpsit haec Gratianus non ex ipsis n- - πtib. sed ex Iuonis panormia aut ex decretis, siue excerptis eiusdem. In panormia ita scriptum est. Excepta de legibus Theodosianis, quas interpretatur Paulus Propter sua perfluam &c. In Theodosianis legib. cap. XXXVI. Ab eo 181.18 18s.&c. Sic etiam in decretis paucis exceptis. B. Qui fieri potest, ut Theodosianas leges interpretaretur Paulus, qui sub Alexandro &Gordiano vixit Z A. Nulla ratione fieril otuit. Sed existimo, Theodosianas leges dictas esse eum ibrum Alarici tempore conscriptum, quod etiam Contius notat in quo ex Theodosiano Codice,&Nouellis, Mex Cais institutionib.&Pauli sentclijs excerpta sunt mul-
ta. Sic melius est Gratianus locutus, quam Iuo Carno. tensis. 3l B. similis error est causia xxxv. quaestione v. extrema. i Enumerantur gradus adgnatorum , MCOgna' dis. q. r.e.c. tor. totidem verbis, quot Paulus uti tur lib. I v. sententia. primorra .rum. Sed & interpretis Aniani verba referuntur mixta Pauli verbis.&inscriptio est: Ιtem Isidorus. A. Si credis Demochari, Isidorus eadem scripsit lib. IX. cap. v. etymo- Iuobb. .rit. lo . Si vis antiquiorem scriptorem, Burchardus lib. vii.'
cap. xxi IX. ex Isidoro de septem gradi D. conlangumitatis. Idem Iuo in panormia. At in excerptionib. sic ait. Haec ca-
fututa de septem gradib. consanguinitatis S. Isidorus dii genti inquisitione descripsit, & in figura apertius depicta ordinauit. cap. r. de septem gradibus consanguinitatis. In margine Iuonis adscriptus est locus Isidori inely. mologiis a Demochare notatus. B. Quid si Isidorus a Pau
lo si fatetur, sumpst: si negat, surripuit A. Id minime dubium est, non a Paulo solum, sed ab eius interprete sumpta omnia esse. B. Habeo, quod volebam. Vcnio
56쪽
nunc ad Miltiadis verba, quem ut heri diximus, Melchiadem appellat. Fuit autem is, ut nosti, Eusebij succetar,
Siluestro vero prior. Gratianus caussa XII. cap. XU. multa
verba ei adscripsit, ex qui b. eum posteriorem Siluestro facere videtur. Romani, inquit, Principes, qui totius orbis monarchiam tenebant, ad fidem Christi, & baptis mi sacramenta cocurrerent. E quib. vir religiosisI Const1-tinus primus fidem veritatis patenter adeptus, dedit licentiam&c. Nonne videtur hic longe ab illis temporibus abesse tum dicendi inelegantia, tum his verbis, quib. appareat, alios fuisse Principes Christianos, qui tum monarchiam tenebant, e qui b. Constantinus primus fuit. Quid ' quod de baptismo Constantini loquitur ante Silururi tempora 'Sed & Nicaeni concilij facit mentionem, quod xx. anno imperi, habitum est sub Siluestro, ut omnes scribunt, paucis exceptis, qui sub Iulio habitum esse dixerunt. Nam venisse Romam Miltiadis temporibus Constantinum, ex Augustino, &Op tato, & Eusebio eli. ci potest. Multi Siluestri temporib. id actum scribunt Sed haec vetba quis ferat λ Idem vero Imp. praesidens an .ctae synodo, quae apud Nicaenam congregata est &c. Sic enim malo, quam Nicenam legere. A. Non primus Miltiadi Gratianus illa, quae dicis, adscripsit : sed ante eum Burchardus libro tertio, dc Iuo, b& alij, ς ex decretis Melchiadis Papae cap. rix. x.&xi I. In conciliis sine nomine scriptoris haec leguntur ante donationem Constantini hoc titulo, De primitiua ecclesiae,. dc synodo Nicaena. Miltiadis esse non credo. B. De donatione Constantini Gratianum 4 non reprehendo habet enim Paleae noemen adscriptum. &eam defendes Graecis verbis Bal monis ad Phocium tir. t Ix. cap. I. Aluone, ς atque Anselmo, i de alijs g collectori b. s 6 De Eusebii verbis videamus. Crucis Domini nostri Iesu Christi, quae nuper nobis gubernacula sanctae Romanae Ecclesiae tenentibus v. Nonas Maij inuenta est, in praedicto Kalendar. die inuentionis fessum vobis lemniter celebrare manda musia Placet ne tibi Kalendari appellatione etiam diem v. N
57쪽
nas venire λ A. Mihi quidem non placet. B. Iam hoc quo facto defendes, ante Miltiadem, &Siluestrum crucemio ni nuentam esse sub Eusebio Pontifice A. Gratia. num excusare possum, qui viderit, aut videre potuerit
Eusebii Papae epistulam tertiam, & Damasum in Eusebii
vita,& Iuonem parte. IV c. III. excerptionum,& librum Tarracon. tuum. B. At historici h post concilium Nicaenum iter Helenae matris Constantini Hierosolymam conscribunt,&maxima hominum frequentia dedicatum apud Rufi ,. K.
esse templum, illic etiam conuenisse Arianos Episcopos narrant. Si his credere nolis , in vita Siluestri Pontificis,& Helenae dicitur, matrem post fili, baptismum cum Iudaeis aduersius Siluestrum Romam venisse; & non ante credidisse, quam Iudaei a Siluestro victi fuissent. A. Video
dissicultatem ι&quae ita contraria sunt,non facile in concordiam ducentur. Aut dicendum est, mendum esse in
illa Eusebi) epistula, &Damasi scriptis i aut si illa recipi
musce zera contemnamus oportet. 7 Sed tu alia Gratiani errata propone. B. Non ego solus sum , sed a tota veterum schola Gratianus reprehenditur, quod Gregorij tertij verba ad Bonifacium Legatum Germaniae, ς ad Anglorum indulgentiam retulerit a B. Gregorio conces.siam. A. Legantur Gratiani verba. C. Illud vero Grego iij ad Bonifacium Anglicis pro tempore permissum est, io.et. ων
qui b. B. Gregorius in quarta,&quinta generatione con--ς. 78.
iugia contrahi permisit. A. Iuonis, Gratiani M libri IcMi.ib.. Caesar August. ς inscriptio illorum verbori ad Bonifa- y .cium, quaenam est C. Gregorius Iunior Bonifacio Epis. eopor apud omnes. Additum tamen est a Demochare in margine: Gregorius II E. ut etiam ab eo, qui Excerptiones Iuonis ediait. A. Ego eadem verba in Coloniensib. concilior. editioni R inueni B. Gregorio adscripta in epist. ad Augustinum,& Gregorio tertio ad Bonifacium. Sic fa cile excusari posset Gratianus, nisi addidisset illa ad Bonifacium ). Nunc tantum dicam in voce Anglicis esse erratum. Fuit autem Bonifacius ex Anglicis quorum origo ex Saxonia Germanor. regione fuit, ni in Britanniam in
58쪽
sulam migrarunt, ut Beda refert. 8 B. Iam vero illud propono, apocryphis scripturis, deincertis illum uti. A. Semperne incertis Θ B. Non hoc dico : sed aliquando incertis. A. Nonne idem Burchardus secit, & Iuo,& Deusdedit,&. qui se authenticis uti professus cst, Anselmust B. Ab his cauere debuit, in quib. illi lapsi sunt. A. Nomina. ν;a r. is indica 3pocryphorum. &incertorum. B. Liber Pastoris
I br. 3. e. as. apocryphus est teste Gelasio,& Lxx. Episcopis in synodo Hoc idem referunt Burchardus, ς dc Iuo. Hermes in
t ' libro Pastoris. Ego dixi pastori. Domine siquis mulierem
c Bu . libr. , S c. Haec posuit Palea causi xxxiv. extrema. ς Refert Ιuo
in panormia, s & in excerptioni b. g dc ut ex concilio Areii latensi Ber. Papi en. &Grcgor. IX. Hic Hermetis li- exstat, dc verba relata possita sunt mandato quarto eius . . t. e. . libri. 9 J Adduntur illic alia verba ab Iunone quoque in f cxcerptionibus relata, quae Gratianus, &Iuo in panor- . iraia i Augustino adscribunt. Sic enim ait Gratianus caussa I. decret. xxii x. Idem Augustinus de Adulterinis coniugijs libro se- , ἡ, Iis. cundo. Non ibium moechatio est&c. A. Si libro Pastoris ij. 3 M. uti crimen est od Paleae ob ij ci debet de Iuoni. Atqui verbah 28. q. . . , Ausustino vel Arelatensi concilio tribueriit. IIuoli. .ω. . neq; id primi secerunt,sed aliorum ladem secuti sunt, cur aceri e accusandi sint, non video. Ante Gelasium autem
hic liber in pretio fuit, ut ex Athanaso, dc Tertulliano,& Hieronymo cognouimus. Damasus quoq; in Pij vita,&ipse Pius Pontifex epist. i. cum probare videntur. Eius verba exstant apud Gratian de consecratione distin .III. c.XXI., s. ' &Iuonem parte Iv. cap. iit.&c XL v. B. Nihil illic delibro Pastoris scriptum est; sed Hermes laudatur, eiq; apparitisse dicitur Angelus in habitu pastoris, eiq; praecepisse, ut Pascha Domini die dominico ab Omnibus celebraretur. A. Iuo haec refert in libro Pontificali scripta esse. Sub Pij Papae Episcopatu Hermes librum scripsit, in quo mandatum continetur , quod ei praecepit Angelus Domini, cum venit ad eum in habitu pastoris, dc praecepit
ei, ut pascha Domini die dominico celebraretur. Hera eo. s. men,&qui cum eis: fratres sunt, inquit Hieronymus in Diuiti ed by Socrate
59쪽
eccles scriptor. asserunt auctorem esse libri, qui appellatur Pastor, & apud quas d. Griectae ecclesias etiam publico legitur: re vera utilis liber, multiq. de eo scriptor. veterum usurpaverunt testimonia. sed apud Latinos paene ignotus est. B. Vt posteriores cogitationes Graeco pro- uerbio meliores esse dicuntur : sic etiam posterior aetas
certiora de libro Pastoris statuit. io A. Habes ne alios
dicere aut incertos, aut apocryphos libros a Gratiano relatos 'B. Maxime. Canones Apostolorum, & canones
sextae synodi repetitae in Trullo. A. Magnas tu quidem
turbas moves, si hos omnes canones reicis. Legisti ne umquam Fran. Turriani mei librost B. Legi: dc hominem ipsum , ut doctum, dc piuna,&tibi coniunctissimum , valde diligo. A. Probalneis, an improbat omnes illos canones ZB. Apostolorum canones quinquaginta probat, ex ceteris aliquot reicit. Sextae synodi improbat aliquos alios non recipit: sed ut antiquorum Patrum legi posse ait, licet careant illa generali auctoritate, qua Gricci existimant excellere. A. Fesiciores fuimus his temporib. naisti, quam multi ex maiori b. nostris. Clementis Romani
octo libri constitutionum Apostolorum, siue doctrinae Apostolicae , Graece, Latine editi sunt, qui fons est istorum canonum , qui dicuntur Apostolorum. B. At Gelasius in illa synodo Lxx. Episcopor. apocryphum este , ait librum canonum Apostolor. Et sextae illius synodirepctitae Patres octo libros illos Clementis ab haereticis icorruptos esse aflarmant, sed xxcv. canones Apostolorum recipiunt capite secundo, cuius pars posta elia Gratiano distinct. xv I. cap. IV.-VII. hab Iuone in panormia. .&in excerptioni b. ς &refert liber Caesaraug. si ij Isido- piacmit. oec.
rus quoque in ea praefatione concilior. quam Gratianus refert capite primo illius distinct. xvi. sic alta Canones .i,.se,s V qui dicuntur Apostolorum, seu quia eosdem nec sedes 4. Apostolica recepit, nec sancti Patres illis assensum prae . buerunt: pro eo quod ab haereticis sub nomine Aposto- dCU. r.eMo. Iorum compositi dinoscuntur, quamuis in eis utilia in- Meuiantur: tamen ab auctoritate canonum, atq. Aposto-
60쪽
tica eorum gesta constat esse remota, atque inter apocrypha deputata. Haec verba in omni b. veteribus libris His paniae conciliorum inueniuntur, non illa, quae Isidoriis Mercator in praefatione conciliorum scripsit, quae etiam s. . ρ. I. dc- Gratianus capite quarto eius d. distin. posuit.Neq. distimst . λβ. xit varietatem horum scriptorum, ut debuit, cum contrariUicerent:hic enim Mercator hos canones probat, quos ille reiecerat: sed utrumq. Isidorum vocat.Tantum capite primo ait. Hos non recipiendos, sed inter apocrypha deputatos Isidorus scribit dicens. Demochares in margine additi Isidorus in principio concilior. de qua re Contius dubitat. At de Mercatore Gratianus cap. Iv. ita scribit.
Epistola Isidori in capite canonum. Isidorus seruus Christi
ti. e. lectori suo conseruo. Propter eor.auctoritatem&c. Apud p no . , luonem in veteri panormiae libro dicitur Isidorus Merca
L . ' 'tor. Et in excerptionib. sic est. Ex prctatione Isidori in opus/ canonum Isidorus Morcator seruus Christi & c. Idem no. men scio in quibusd. veteribus libris conciliorum Romae inueniri. In margine tamen Iuonis Peccator appellatur. Te quoque ipsum sicio exemplum illius Hispanicae praefationis Romam ad Michac lem Thomas uim S: Pet. Ciaconem misitic,&hanc varietatem notaste. Illos q. & ceteros selectos viros valde fuisse eo munere delectatos, propterea quod fontes ignorarent illius capitis primi Isidori. ia.) A. Quid plurib .verbis opus esit Media via inter eos, qui pro- bent,&eos, qui improbent, placet. Cuiusmodi est Huma Humber. berti Siluae Candidae Episcopi Cardinalis Leonis IX. Le- cuius esse exiitimo verba Leoni IX. adscripta, quae cismιni. Gratianus: refert capite tertio illius distinctionis. Clementis librum, id est Petri Apostoli itinerarium, & Apostolor. canones numerant Patres inter apocrypha, exceptis capitulis L .quae decreuerunt Orthodoxae fidei tractatores. 2 ---Hxcetiam Iuo refert. sed pro, orthodoxae
a. par. .cios. fidei cractatores, habet. Orthodoxis regulis, aptius. Sic in Corpore canonum ex Dionysij Exigui interpretatione,&in Didoti Mercatoris collectione tantum hos L. canones - inuenies. Hoc Gratianus veteres collectores referunt, item Ra-Diuili od by Coos e