Tabulæ genealogicæ gentis Carrettensis et marchionum Savonæ Finarii Clavexanæ &c. Manuductionem præmisit totumque opus accuravit Joannes Bricherius Columbus patricius et orator Finariensis

발행: 1741년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

TABULI

GENEALOGIC T

CARRETTE SIS

IOANNES RICHERIUS COLUMBUS

6쪽

Is meruit vera sibi nobilitatis honorem, Quem genusin genii nobilitavit honor.

7쪽

GENEALOGIAM

i Uamquam pra ceteris Historiae partibus, quae ramilia

Dium genetim tespicit, dissicilli laut, ubi praestertim a remotis sedulis eandem au irati instituti ratio exigat, nihilo tamen, minus in re perietili εχ invidia plena, quamque calumniari proclivius est , ae a me demonstrari polsit, animus non frangitur; sed rebus ipsi , gestorumque veritate retus, quae graviis mi Auctore; de inexo rabilia monumenta suppeditarunt, qualemcumque invidiam de elinare confido. Haee itaque en inter Principes, optimatesque Italiae a nobilia late ac potentia sua diu eminuit neque illvis splendori quicquam obesse vi fletur, quot modo non tuatur amplius tot Statibus, quot eidem in an teeellum paruerant, eum ci varia linea , in quas dissecta propagataque est tum ob illorum temporum ealigines , quibus nondum satis innotue rant apud primores di nobiles Italos uin i mogeniturarum sed iure Longobardorum Beneficia inter liberos indiserimitiatim dividebamur indiuiderentur adhue, si ita laudis dignitatis, sive regalibus modum a d. invenisset D. Hiderieus I. Imperator sua eonstitutione. b Aeeessit ar

8쪽

dua tunc rerum vicissitudo, motibiis factionibusque perduellionam per turbat tora Italia quae tamen omnia au splendorem, aut iura familiae

temerare non potuerunt.

Plures Scriptores, Semenealog olim, Maevo nostro hae de re scribere instituere sed ut inani veteres veram tiri usee Gentis originem elate de distincte docuissent sepositis fabulis, aliisque ad complacentiam

excogitati coincitentis, quae recentiores tantopere exercuerum isti v

ro plus peritati indulsissent, quam ingenso; e genuina gloria eupiditate in hae parta operam bene navatam putasset,i, ubi sine ardui labruris sermidine, quae falsa non lint, argum elatis tamen idoneis de lituta tradebantur, supplere, validi testimonii confirmare, explicare obseura p Lxa, sin 1 ula demum , t par est, illustrata, D ferre, istius quam cimola impetere sategi sient. Profecto consteiste L rem maximam, propuli1ssentque gravissimorum hominum suspicionem , quo nempe testimoniorum auctolitatem religi cinemque parum coluerint in iistoriis Maiores nostri quodque in Genealogiis pleraque incerta, om me titia multa, nonnulla etiam ridicula oli truderint; unde etiamnum frequenti perieulo edocti in ea, in quibus iis veritati litarunt, recipere trepidamus,

nisi ri r H o examine expensa subsistant. Hoc pauci otium milii saetiim esse

rum Auctorum quibus etsi hae Gens illustrillima porro semper viis fit, in ancipiti tamen pendere illius originem credi voluerunt. Quot quamquam de eoris speciem prae si serat, aemuletur terum conspicuarum, veluti urbium nobilitatem; a in splendore tamen certo a. miliae, impetiali tegioque sanguine propagatae, admitti nec potuit nee Unus filii Samuel Guiehenonus, iii Deilem viam huic Geneat giae ste ne te paraverat, dum Regiae Sabaudiae Gentis origines se tutabatur. Haesit tamen, si claristi motum hominum erisim attendas, neque eluasit, qua ratione Beroldum aut enoldum Comitem Motiennae, qui floruit anno tor . derivaret 8 per eonsequens qua ratione Aleram propago eum Sabaudi ea Domo connecteretur. B Guichenoni aut Iam agere alienum esset a meo propositi argumenta tamen, quibus ille usu est, ubi eae me esse sensero, instruamis corrob rabo nova itiam addu eam ne ad legitimam, legalemque probationem quicquam deesse vi- Potissima dissi eulta in seculi X. εω l. versatur, quotum, erat illorum temporum scabies, historiae monum eat in rebus Italicis defi ciues, dum omnia bellis, re in is vastabantur. o Cognominum usus, qui obsoleverat, necdum restitutus, d ipse multum obfuit adeo

ut stultra exigas quocumque etiam eo inprobatamque testimoniis m. Ni ut unt, e 1 cep,ione maioribus historiam restitui. Quod tamen et

9쪽

ditiores emunctae naris magni e B nomine reputant, tibi aliquid lucis affulgeat, quod verisimiliori probabiliorique ratione regatur, a mei .stitum iri fortasse non frustra polliceor ita ut reetum cuju&que judicium libente ad assensum pertrahi se sentiat, de documentorum fideliter ex. cerptis elausulis morem gerere quae imo diligenter indicabo ubi repe riantur, ne de illorum veritate Se fide ambigi possit prout alii eordatioribus in hoc genete tractationi perrepe usu veniste deprehendimus. Hoc pacto negotium a me eonfici Voluit vir oreatissimus iuxta aeiliuitiis imus Hiem nymu&e Marchionibu de Carretio de Balestrino, dum el&boratam a se messem hujusce inelytae Genealogiae atque optime abun. danterque indua juventa praeparatam, jam mihi senio consectu commuis Nicabat concredebatque, quo magis discussis quotundam molesti disseultatibus, elatio .facilior erudito orbi exhiberetur. Principium orationi desumam ab Aleramo, sive Aledram , Almarano, latano, Atran, variant enim lixe apud auctore; nos per petuo eundem Aleraniunx o abinuis, de qua incerta vulgo reputantur

omni x, si id unum excipias, aevo Divi Gitonis, Divi Hentici I vulgo nune Rutupis filii eundem inter Italiae pnaecipuos tincipes floruisse. Fuit se Oreo ex impet xlcitibus Romano Germanici hujus noministrae a Carolo Magno XII. quod sane in laculum . incidit, ut proinde aetas Aleta mi eodem seculo figi jure metitoque videatur. Sed quo genere suetit, qua origini palliat quando natus, quando mortuu a quibus vixerit moribus unde, quando, Si quomodo Comitis marchionis comparate titulis usius sit qua sive quibus copulatis Moribus , quot qualesque filios reliqueri de laeeessores demum a quo, seu a quibus seuda bonaque ad quili verit, aeque ambiguum reputatur ac illud, num inde ariet ensis

gens, an quam a sonte4 radice derivetur. Sic, inquam, vulgo reputatur; quorum tamen plurima mihi vi dentur satis explorata, nullamque recipire dubitationem, utcumque D viis me a nonnullis Scriptoribus in contro et iam rapta sint. Et te vera latamam Saxonico sanguine genitum quis mihi neget, postea. omnium eonsensu ita comprobatum est, ut, si eetera deficerent, hae sa. iis este crederentur. Minime congrueret, si iundamenta, quae plurima hanc in rem extant, hoc loco prosequerer de ea propter omnicidius insta expendenda teliqui. Hoe itaque tanquam firmum certumque assumens, primam ab u. lam ex lia eum ero Leorino uenens Professore desumptam fi pro sero, qua Saxonicae Genti proavi enarrantur. Nec enim is sum, qui alieno Iahor invideam; imo libenter utimur, quoties oceasso ferat, vindicias luee que Germano Seriptori, quem in Italicis quandoque rebus haesisse non miramur, quantam potet Perietati, sedulam operam

10쪽

min hae tabula spe flabimus Withi hin dum Magni

dignitatem perperarii abiudieantem Petrum Luci Uann auctorem novi, a is adversu Philibertum Pigno tum editorem Schematis a. X initi , Iat,audiae iscum, ex Reusnero illo excerpti, contendere, Withth indum Magnum non fuisse Regem. Hoc amplius I festingenis ad i. triarium b salsimonii insimulat communem, quam sequimur sente ita io tenditque it hi indum nequidem solis est phalis inter Saxo ne retri auctoritate praefuisse. Adversius tamen ambo hosce Seripio. res h litoria fides, iublica moti umenta rem luculentissime testantur. Illustii Augustae Vindelicorum inlati pii est, ante tempora letonymi Henragii, te Reu tieti, in haec verba concepta.

DIEM SUUM OBIIT . ALEND. FEBRUARII ANNO SALUTIS II. MONUMENTu FlERI CuRAVIT FRIDERICUS III. ELECTOR SAXONICUS IMPERII LOCUMTENEN sANNO DXIII. U. IDUS MAJI.

Germani in universuti Greges habuere, si easdem aciti tempore ex o bilitate ereabant si Neu a, i tu de S Xon uti e viilentio te est, Ulia apud Suevos sociosque osos, quos Cluerius S mellatius d modet. 3os Sa Lones ille solius a stu ne uti detraon ut aiunt, te iam ait toritatem auditumque regium nomen, mi diversa studia Cherusicos, oscis, aliosque

exacto Motoboduo liberam utique externi dominiis habuere provin. ciam opsum tamen Arminium proprio mare Ee jure Saxoniam N est piralia in tim illa, myrati noto domestici Auctores agnoverunt Mamst, diu post hie status ita tanae ut Reges precatio iure regnandi, de auctoritate si adendi, lici jubendi potestate praestiterint, uidue adeo

SEARCH

MENU NAVIGATION