장음표시 사용
21쪽
quam ut possient donationis ac ni eatici injecta est. Scilicet, ut qui sientiam jam elatius patester ineipiat, haesit inho quoque loco nimias aeris Abbati N Marchionis Mala spinae diligentia Pa cujus alioquin mei ita in huju Genealogiae capite de filiis Ale rami, a fabulis 6 ineptiis vindieando, maxima agnoseo, & mecum Eo ni omnes profitebuntur. Nulla itauue eidem suboluit AIeram proles, ex ter indo eo nimio laseepta dum totus in exesu de udo Bonifacio
men more maiorum, seivatum voluii Aleramus uod lup defuncto Guiu
lielmo defeeerat. Huius ullielmi personam suggerit diobis Abbatia Lu- tedii, qLiam anno Oi p. illius filiu Bonifae tu tadisi ea vi seu tella Maiavit. δε Com praemortuo altero ulli elmo nemo prudens hunc conia sandet, qui Gra Eanensem donaticin m te petat, diti item rerum gestatum, Omniaque simul omponat. Quandocui idem oportuisset, si praein ortu uxille Guillelmus hujus Bonis,cii pater extitisset, iam tunc nati nepotis, qui patrem suum repraeseritabat, recti reatum est Aleramum , ubi Anselmi meminit Medonis filiorum, quibus idem in bonis jus erat cum Gullielmo, N, hoe Bblato, cum hujus filio Boninaeio. Sed quod undequaque dubium eximit, tempora sunt, quae supputes. in anno enim si quo jam natus este debuisset hic Boniti eius, ad
Poestita docto, quo exedississet Bonisaeius, jam natus anno si. His
Lexivitiatam octo si tres addas supra triginta totidem enim sunt ab anno restaurationis Abbatiar o I9. ad annum rosa tempus mortis Bonifaeli ex fide Armilphi de Hermanni Contracti, se anni prodeunt lor, quos vitae Bonifacii tribuere, ut ut diu senem vix iue eonstet, nimium est. Fue rit ergo Alerami nepos ex altero Guillelmo, ex filio videlicet Gelbergae equiuem in hoe unice omnia & ipsa tempora, quatuor ve I quinque i sttis eo pacis decrescentia, eo sentiant. Haud sem nestius pletisque persiuasumene, praeter hunc ullielmi Bonifacium, alium ejusdem nominis eirea haec tempora extitisse, ipsium
natu maiorem in patruum Bonifaeli alterius. Incerta hae nimium sunt, Et periculo a fuerunt si ii iideri, ibus in judicio de fiuccessione ad Maria chionatum Montis stitati, in quo cecidere optima caussa defectu proba nis contra vero praevaluinent, ita indieavit Inm erat , siti erro e remoto. Gen alogiam quan , instruere poterant, rectiu&inltruxissent. Et sane deho quem aiunt, i oni latio, nihil adhue document aliquo exploratum est, D
22쪽
terfectus occubuit,ptope dixerim paradoxa de eo feruntur, ob iri emi seime seculi intervallum, quo vixisse oporteret. Non damnabo largien absolute iiii malint, hanc opit, ionem, de qua non constituere tutius esti, nulla enen te necessitate quippe nihil ad rem nostram conferat e usque demum Boianistaeii linea, prout neque altera Guillelmi di aliunde etiamsi confierrent,nilii Pellat absurdi, cuni pro moribus illorum temporum in seudorum dia
ob rem nee admodum etiam adversa ter Sigoni , quum ait filios Montis serrat Marehionis, ab Imperatore Marchiones vae, Salutiatum, Boschi, Pon2oni, arrecti Be Busicliae fuisse declaratos verum enim vero quia sub Ottone Ill acta geliaque haec ult, quo tempore Carreti nomen necdum innotuerat, neque Salutiarum de Baschae Marchionatus adhu uagnoverant Ieram deseendentes, obveneruntque demit in eis Ll rara Ut Adethaidem Petti Marehio mihi taliae,in Bonifacii, Thetis filii, conjuge:n, serenda non est e que minus,'sua re diligentius excura, l 1 p Icti I,
hodie satis explosis, de septem Marchionis Monitissertati seu leta miliberis, totidemque Marchionatibus quam inter tot alio Sigonium quoque, accuratissimum lieet striptorem, hibisse non indignamur Ita explanatis dissicultatibus, qua genetis qua patriae de origini
Alerami tum etiam quae circa mores titulos Comiti in Matellionis, uxo rum liberoramque numeros movebantur, de boni operosius negotium
suseipiam, a quo nempe seu quibus seu da bonaque ad quuiverit. Praeit utique in ligne, celebre Diploma Ottonianum, quod Italiae n strae, quid quod etiam Germaniae eruditiores calamo frequente exetcuit, eju*que veritas auctoritas contentio si judicio primum iis dubium revo e ta, exhibito demum exemplati authenti eo quod in seretiissimi Sardoi Regis Archium conditur, coram D. Carolo V. ab ipsis distentientibus Mantuanis Ad catis d agnita est. N anno 136 3. Novembris Genuae declarata . te ubi tune divertebat imperator. Sed ejusdemma et hujus diplomatis ratione impedimenta nectuntur, num videlicet seu datis concessio sit, quemadmodum divagam amplitudinem aurit plerique negarunt; dc per eonsequens num alcidia potius, quam, quae dicimus
sethere manu politissimi Icti, irino tamen cona'tu quippe vestituram esse laudatem responderint inclytae Italiae Ae ademiae, MDD. Im
23쪽
tus pue iudieiis toties e toties deelatarintrat eonfirmatini. In historia
seu dati potissimum peccatum est, dum voluere distetitientes, quae piis gesta sunt, Κ, ut ita dieam, injuris laudatis infantia, ad eorum normam di mure , quae poster tu langa experientia innotuerunt, ad Conta dum nempe II omine actorum, quousquet adolevere quodammodo jura laudo rum, a vel ignoto tune hujusmodi vocabulo, de undecimo demumste ut in vestitutis adhibito, obtinentibus eius vicesmilibus, fio rum, b neficii cyci nominibus ibi Postea quidem vigorem suum longe lateque diffuderunt, ertis statisque reguli per Mediolanenses Ctos co . elusa anno 1i o. vel etiam, quod alioquin minus probem, is . orimo Imperii D. Frideriei Sed uti die uia elliet anhistores ex hi tegulis Otatonianum diploma interpretari ita has regulas in eo esse servatas exigere non oportet,in suffeere debet, si a D. Imperatore sub jure patronatus, baro alteri Lo:3gobardorum ieitire, ejusdem plane sensus: potestatis: d exigit vel ipse praeeipuorum regalium concellio, veluti pugnae indicendae facultatem; ibi aut primm Detirare se. Porro vocabula et e B πο- tisin, in diplomate usurpata, aut ad Grui pertinent, aut ex his veniunt explicanda, quibus cola erenti ut nempe quae obtulerat licini Aleramus in beneficium sibi conserenda, eadem eidem annuerit Imperato plenistina seudi jure & sub tutela perpessa, nulloque possent praetexta viola ri, prout disertissime habet altera lausula dis siue tris M, .hur in
his re, quo Destituram inde strareris sempore vim habuerit Ge. Denique iura
menti fidelitatis defectus nihil obest quia de jure ne eessarium non est, e γε ex consuetudine duntaxat, di non ubique interponitur, in potuit. que ab Imperatote remitti, cui vel solo verbo laudam constituere competit. g Quanto itaque magi ob naturam Alodiorum, qualia vetes Aleramo exhibita, in quibus nulla homagi praestatio requirebatur, sed solum eminentis dominii te cognitio. λ Plura quae tactandorum ordo suis loci siparsina insieri requisivit.
supervacanee addidinem ad uberiorem rei eonfirmationem, abunde ex ad ductis exploratae 1 ne video quid supersit amplius haesitare, num bene.
fietast fetida fuerint, alodia, quae possedit Aleramus Ianicum ergo, a quod
24쪽
quod erat reliquum jam aggredi op rtet, a quibu nempe haec omnia a plici libello ejusdem Aleram distinctiis me en trαperator in qu itin
His majoranu S cInjb hac l&que .iniae Lat ita uel id ventitia, quae sicilicet multi
nnam aut contractibus, aut iurisdictione, aut sui meritis si hi ab extranei ob enere. Qua vem sueti ii determinate adventitia, quaeque he teditaria, aegre divinabimus in tanta vetustate, nec si nota improbabile elueeant conjecturae, nonnulla inconcussi doeumenta. δ ottonia nae tabula nihil amplius prae si ferunt, nisi cones, quas a ceteris secernere possinu; puta a I fue auaro, is adultim is in ista ex ad linin D. Cetera autem, quae iti Comi arti quensi λυωensit meum Assensi, MI tissimisti Tauriuε , e mereeians, Parme, ramnsi seu be meus possidebat Aleramus, sine ulla distincti ne in unum eo mecta sunt, ut ne.
Lias vel illud an non sicut integras quasdam ex his post edit provincias, ita etiam omnes possie derit an vero ab opposito quia nonhulias tantumctum sit quicquid in illis possidebat seu aequivalentet qua hys Lit. Nos inti is: ibo mole ita disquisitione 6 perieuli pleni, quae lassicit consu novisse nec exquistiorem hodie postulant diligentiam jam mihi exempli praeeunte clarissimo litatorio. e Hoe modo teneamus eundem petiitI sibi omnia confirmari de concedi ad utri u que se xus familias Haec petitio, illa bono tum distinctio utrumque mihi in tuisse heredibus sexus praesertim sequioris. Atque hoc apprime est ius benefletorum, seu seudorum, quod tune erat, in nullo sue cestores transiens: di eli, quod sibi vindicabant leges Salicae Ripuartaein antiquae Saxonum, distinguentes inter avitica dicina 8 adventitia, o non admittentes nomminas ad avitica alodia; aeceditque adeo nedum ad eorum confirmationem, quae de morious Aleram iam supra diximus, , amplius dicend huic loco reservabamus, sed praeterea pro asserendi laudatibus bonis Aleram firmiora argumenta stuppeditat. Alte
25쪽
Alterum quod in eandem hane tem tran fetam Cortea sunt Italiel Morii, quibus Aleramum donavit Imperator. Ut ut enim Hei fuit ut esse alodia, si ea e ausula halici, an abesset, quod elatiis motu ratorio a observatum voluistem, ita hae extante dubium quodcum que excinditur. Neque facessere amplius potet amplissima dominii trandatio, quae ex his clausulis de dueitur: σχωi uia ibi di fas nisi io is
D od in amis rami A dram Mares immis sub vim, T v jus jus egentur, S Omnivi tr-mundantur. Reservatio enim iuris Su. prematus etiam on expressa semper inest, quippe translatio dominii rese vatici em involvere intelligatur, R duntaxat factam esse juxta subjectam materram quare illa verba non tantum omnimodam uti translatio nem ' superiorvatis inducum, quam etiam reeognitionis, cellitatem, in qua Suprematus consistit. Quod si liberam indi finitamque alie nandi facultatem habuisse videatur Aleramuς, verbis: aleamqtie et sta
non laesit subjectionem, imo cum his temporibiis compatiebatur; nam demum sub Lolliatio II se ac niderim 1. d posteaquam alienatio nibus mi um indulgere didicerant vasalli, ei dem interdictitim fuit. Sed aliunde enipla Mian burdisisti seu inpeciali protectorii concelsitu, quem sibi tui que heredibus an ut consecutus et Aleramus, ubiectionem in dicat de otionem, sine qua consistere non concipitur. e ldquud recte in nuri Sigonius MAtque hactenus de seu disis bonis Aletami, ex quibus Marchio nabar, ει modo comperet tot bonorum extensio evidentissime evincit. Non enim faeile tune hae dignitate pollebant cibi lex sed tinei pes viri inelytatum stitionum accessione ita demum laeteris distingui voeatique demerebantur. L Cave tamen putes a Monte serratensi prae alia re. gione a testionem dictum Aleramum. Hae enim talum erat Comita tus . t Comitatu nomine iii Diplomate enune latur; neqtie si quicuuam ti ibuendum est illorum actum sententiae, qua Mare hiones eos dun taxat Comites dicto Deommenti unt qui Mari littora tuebantur, alit et esse post et, quia Monsistratu ad littus mari non pertinet, sed tune erat regio inter Padum di Tanarum amnes, quos non excedebat ut lux diplomate luculentio testis, in quo videa a flumine Tanaro 'ste ad euinen ibae' litius ni aris de novo concessas Aleram Cortes, ab his distingui, quae eidem eontirmantur; qua nempe jam intra Montemser ratum possidebat Aleramus, in quo nulla re ab Imperatote donati depre. hendimus, quam antea idem non habuisset. Quare tum Muratorio is eici,
26쪽
eio, metretto non assentior Montis ferrati Comitatum ad tam usque Ligusti eam extendenti ho ipso diplomate quo tamen nihil minus fit, dubio procul astetori, cetera eruditii imo potius quam diploma, Sari piolius praeivit in ena trandis Montisfertati confiniis. Sed distinguenda erant tempora, quando nempe Aleram Sobolesie n vox laudotum ae questu , promovit ut ita dieam Monti ferrati pomoeria usoue adeo ut ex privilegio Friderici I. de 3 non1 Novembri 1i64. Gul 1elmo at chioni concello, triginta octo Castra seu Oppida eodem conteiita Risse videantur. Nolim tamen illi JCrum sententiae qui equam fidere, quae doctissimi vitis non sine ratione displicia in to tincte eommutatorem secu tus, Marchionem nempe Comitem Mareae, Marcari positum ad diste- fetentiam in serio tum Comitum , seu oraim, qui cuipiam tantum Civitati
esse Mare ionem Aletamum, neque sola Montisse traii ditione illius ti
tutam definiti de here, quae demam a D. Ottone III anno φ . Marehio
Me non latet neque dissimulabo D. Caroli IV Vestituram annixa se pro Joanne II Montis sertati Marchione ob in qua Aleramus ejusdem ditionis primus Marchio dicitur , cujus exemplo Sigoni ucse quoque conformasse videtur, quum ait: e Atremum genreum sutimis rebDM---υ ----M Otto Imperator. Sed praemissorum fit uiitatem raud quaquam iret bis moti labe iactere quin potius opinati eonvenit, A eramum per Ometum N adminis lationem Monati ferrato primum praefuisse Marcirionis honore, non ratione domi
natus pro ut revera praesuisse eo sonat, qua Generum Berengarii, non
climi in arcam erecto, quo de agimus, Statu idque esse, quod impe rato asseruit, quodque dixit Sigonius, immerito vapulans, d de opportune usus verbo de avit, verbo inquam , quo non quae fiunt, sed quae jam fiunt facta, exprimuntur. e Atque liactenus de Aletamo, a quo propagatos esse Carretten. ses, veluti e divertieulo in viam ted ens, pergam post hae ostendere.
Beliquerat ergo filios ille superstites, ut supra patefactum est, ex se eun.
do onjunio Gullielmum ode Bonisaei dubi Lavimus hex primo autem Anselmum Oddonem, quos inter testamento ne patris, an ure in- restati non liquet, dividi debuit ejusdem patrimonium. Gussielmus seu etiam Boniti eius, ambo ad Montis serratensium lineam pertinent, iisque ille Status, sive quiequid illic trabebat Aletamus, obvenisse videtur. Oti do vero, seu ito decessit improlis unde unus uperest ejusdem germanu Anselmus Aleram filius ex primo conjugio, qui hanc Gentem
27쪽
Debuit quoque hic Anselmus ceterorum bonorum heres fieri; ade que petam pisim possedisse patrimonium,in majus ulli elmo, quivi qua nempe extra Montem serratu ni , Savona Mati Langliis ceterisque Italici regni provinciis, quarum . Otis meminit, tenuerat Aleramu . Non eo tamen a Wonae archionem eundem appellatum constat restrictior namque ea erat appellatio ; sed ut ullielmus a Montes errato
si is desertis nempe as 1 Id a Marchia Ili, Meottudite Vas hi me ruit appe Iara. Nei 1 tamen, n non Ioc Pso hic lamm M ta toti L b con e turae quis plana velificare volet, Savonae nempe Mareani Dis feribb altera Genuensi eomprehensam. Neque sit opponam Od um
quIppe verisimillus iniit hic uberius Malchio ex sensibu , quos aliunde, in mare Genuae sted iram eidem Murat otia iam QuIedmque talia e putet, seia velim, quod etsi ego elatissimi
cimur Uzritatis eruendia studio, ut comperto antiquissmarum rerum ritu, semiant omnes quae sibi c&nveniant, nec expetant ulterius, si quae aliena si ui venire arbitrabantur. Distincta itaque tune etiam e fuit Sa voirentis Narca sive Status a Genuensi, nec, nisi posterioribus temporibus tu post pulsios Carlettenses, eidem additus est alioqui in ante sum ad Romanos usque clarissima Ipsa Liguriae urbs fuit Wapud Geographoscesebiis, aeque ae ipsa urbs Getiua, reliquae orae Ligusticae civit res, Aloimi milium Albingaunum, Pollupices vada Sabbatia c. Neemini illi licia sub Longobardis, quorum immani deeruto, tantae sortitudini lii Uulia, quae usque invalaribus Lisure si tenuissime rellitera iit, e Rhntatio Regeed ieente eum Genua Albingauno, Vati eoti, bitergio, de Luna funditus eversa est, leu que vocari eum eteris jussa. Paullo post tyranno sublato sensim tellit uti illis ei. itatibus Savoui etiam eva stat dis in icta remansitis Urbe Genua separatasque exercuit ratione F ideo Catoici Magno in Ptovinciam reducente eam regionem, linia Maris non Gem dici reperitur se, Sic coniuncta iterum dιstilis isse
28쪽
eio ore per tres itas, Meseidum, Macedonem, Fe vulsetium orae Ligustieae, a quasi tribus Marchiis Deputatos. Neque a te agro mouens Savona nitur, b nis posteaquam in dies excellens urbs, modo Pt inceps, GENUA, Catte tenses de sua possellione dejeeit. Sed quis ergo fuit Aubertus ille Marchio, qui quorundam regalium
eaussa convenit cum Savonensibus i Inter Catre uenses sine hoc nomine Lippa tem nullum reperio. Novi quidem Raphaelem a Turre, inquiore tieet pro his temporum ei reumstantiis in Finari ensis Marchionesque dominos, vetustior cuipiam Genti subdidissi eundem Malchio natum; O salsius tamen in ipsa veritate convincitur, quia quos voluit ex his in itionibus eam memorare, Gentis fiunt Carretiensis, eosque suis i perpetim partitis Savonam eo ipso emerget Guichenonem itaque de eeptum ne dicam, pro Aselma Thitis filio, Si nostri hujus Anselmi ne pinte, circa ea tempora Haro, legisse eritim facili erro e in onsulione nexibusque litterarum, quibus scatent vetera monum e lita, Dis in qui bus non semel erravit Guithenonu , doluitque nuper tantam em de so eo id iam in describendi ve ipsis marinoribus ita insigni suo the lauto e terum inscriptionum Muratotius an potitas, Bod veris 1lius putem, si quid auctoritatis chartae illi uibuendum est, conventio sileti inter Sa vota enses alteriusque ditionis Marchionem, intrutum turbolenti illis tem potibus quem admodum satis prae se ferre videtur, Eu hujusmodi cmnven tiones usu venisse apud nostrates, Finarienti uincies gesta cum Genueniasibus aepe confirmant. Ceterum, ut die ham, Marchionis Savon artitillo appellatum Ansel. mum,nullo adhuc documento nobi innotuit:sed huiusmodi eundem fuisse. intermissa numquam uetessionis series evincet Hoe exploratum modo stet onjugem duxisse Agnetem filiam Comitis Pictavorum. Superest
de Fetrania ab antiquis Marchionibus asti fundata, in qua Pictaviensis illa Comes in se tibi tu nutus Athalaliae , qualem ailse matrem A selmi, primam Aleram coniugem, alibi jam coirstitit, di ampli u liquet ex memorandi ejii fidem Anselmi pietatis testimonio , nempe ex in stiumento undationis Abbatiae S. Quinthini de Spigno anni par ubi An selmi patentes memorantur Aletam usin Adhelassa Ias riptio tu usmo
Hae ieeuhant fossa matris venerabilis ossa, Cuius erat pabulum vita boni speculum. Hare PICTAVORUM COMITUM stirps nobiliorum Pulchra sui Dei e , NURUS ATHALASI. E. Desunctoque vito, longe post ordine miro Mundum deseruit, sitque secura fuit.
29쪽
Flinei se Augi istini ab Elelesia a nuga , sue meridiana elatio. res non motor immo doleo tantam sui irridendi nobis hoc loe dedisse
Ex hae Agnete Thetin reliquit Anselmus de plenus annorum deeelsit. De Theti eonveniunt omne Seriptores, in eo tantum diversi,qure vatient in statue ado fueritne lite Thetis Anselmi filius, Male tamine poε an potius pater Anselmi hujus, &4e itus Aletamo. Sed post bui illa doeumenta, quibu patuit Anselmum immediat ab Aleramo descendisse, Tlieti dix filius esse non potuit q tibus si addas Aleramum nullum
Thetin exalterutro conjugio suscepitae, annorum rate lium, quod intret An elmum, de Boiii facium de quo mox, intercessit, eundem Aleram nepotem ex Anselbno eo nitituere cogeris. Foeelli dus hie lietis poli tiri et eo niuguim eum Theode in ea,
tot Stephani Regis Hunnati Ρ, b deinde ex Helena filia comitis
intimilii tune potentis in Liguria, procreavit Bonifacium, Gullielmum. Otionem, Anselmum , mansitedum sive anfledonem Bonitieium Thetidi filium diset te deelata in umentum dotationis Abbatiae S. e. tri de Ferra ia, de anno toς . in Scripturi ariensibus alia assem. ttim i Bonifacium a ille di sive Manli et . . saltem, sciet consequens Mansredum Thetidi filium uilla eodem instrumento admonemur. De 1eliquis Guillelmo, uhone, & Anselmo istorieorum te flatu tonsensus. Gii Ilielmus Otto,&Anselmus improles de cellate; Anselmum tamen uxorem uxillis mox inita et eam de ceteris hoc circa compellum nihil habeo. Mansredus ex eonjuge, de qua necdum imiotuit vel nomen vel stirpi filium suscepit Henticum indicante clauset mox anterelati inlitu. menti, ubi patruos memoratur Bonis eius, timentiens nepos isti is misi te et Mais e ms et s. Bonifaei filius. Sed Se hie ipse HenrieukManfredi lineam ulterius non propagawit; proinde omnia devenere in Bonifaelum, eui quoque generis tota propago commista remansit. Se ideo diligenter debet secerni a tot aliis hujus nominis Malchio bus, qui ne dum in hae Gente sed per Italiam tu e temporis elatuere. Binis ante hie Bonifacius consequenter opulatus uxoribus, qua . tum prima nec nomine nec stirpe nobis agmia est alteram tantum Agne tem Oeatam accipimus, ejus genere necdum explorato, sterile egie utrumque coniugium. Tertiis votis deperibat ille viduatam Anselmi fratris sivi. Matrimonio obstitit Gregorius VII. Summus Pontifex per Tau. 1 inensem, Asten siem te Aquensem Episeopos ita uti supra jam attigimus. Ee demonstravit Franeiscus Augustinus abraeelesia, nonnulla etiam x-eerpta illarum littarum Ponti fieis obis eum ommunieatus, apud quem videte poterit, qui volet. Paruit, ut par erat Bonifacius, de religio rem praetulit cupiditati quate eum dethei de Petri Marchioni italiae, Centis vetustissimae a temporibus Caroli Magni d 8: Franciei sangui. ni , tertias nuptias celebravit. o Be DL a Dari et . . . . o. b nurela A
30쪽
Benedixit DEUS hute eonjugio, qui prius nullos liberos exee petat, jam longa filiorum fieri foecundus, ea nempe, qua ni ores nostri excogitatam fahellam de septem Aleiam filiis, totidemque Marchiona tibus ab Ottone amo, vel Ottone III. donatis incaute nimium rece pete, Mansire dum habuit, Hugonem A stimum, Henricum, Gullielmum Bonifacium motionem. Suus color errori, quo faciliu adeo decora , it in promi Quix Aeethaidi iuq ilia illud Helena primum avia deinde Adhelai mater auxerat, vel doleve suis bonis, plurimi tui isdictionibuς,6t Marchionatu Salutiatum de Baiasthari a Pietatis Bonifaei hae Sali habemus indicia restaurationem Abba tiae Sancti petii deae frania, s hi Comitis Pst avi ensis aviae suae olla con debantur, quam praeterea auxit, citavit, ut ex paulloante attacto ins frumento anni 1Ο97. videre licet auxili anno sequenti op8. pluri. mi boni , id quod testatu Letinensi historia. Illud tamen singularem
Bonifacit pietatem eum mira tractandarum rerum dexterit ath coim unctam evine it quia dillidentes Palatialem II. Summum Pontificem, de Henricum IV. Imperatorem, V vero Germaniae Regem, b ad totius orbis tran.
mortem quin in diversia studia di ad divisones pertrata fuerint. Quo an no divisio contigerii, notitia metior non est, quam quae ex initis conventionibus inter ipso ,, tunc Commune Genuae deductur. Has conventiones ex Setellissimae Reipublicae Genuensis Archivis in lutem eduxit Raphael a Turi luctus, illarumque vetuitatis auctolitatem eju deni fidei relinquimus Antiquior, quae innotuit annum non excedit ii o Zarae decennio aut octo annis post mortem Boni aei patris inita fuit, in qua quinqueeuuneiantur fratre Mare redus Hugo, Anselmus Henrieus, Oddo leu Cito unde Guillelmusis Bonifacius separatas jam tune temporis rationes a reliquis habuisse videntur, quippe nec illotum, nec Gullielmi descendentium, quos reliquisse constabit, eo i)ttahentes ullo moda meminerint. Ea tamen divisione nota obstante Marchionum ait no mine, quo antea insigniebantur, D venerunt adhue postea omnes an no ri84 eoque pertinet oratio coram Divo Priderieci, eridie idus Martias ab Aleucandrinis habita, de petendis auxiliis a proximis Civitatibus Papia