장음표시 사용
381쪽
neque gladio, neque ignibus, neque ulli alij solenni poenae
subiungetur, sed insutus culeo cum cane,& gallo gallinaceo, S xipera, & simia, ct inter eas serales angustias com prehensus, serpentium contubernijs misceatur: &ut hoc reo ionis qualitas tulerit, vel in vicinum mare, vel in amnem pro ij ciatur, ut omni elementorum usu vivus carere incipiat,*ei calum superstiti, terra mortuo auferatur. Haec ille. De par- .
ricidae poena tractaturi, in primis quidem asperrimum crimen committit, qui parentes occidit, vel sane alios qui con. licentur in l. I. st.de parrici. & in l. unica C. de iis qui parentes occid. Si in g.alia. Institui.de Publ.iudic.& regia l. i a. titu. 3. pari. 7. Et uti capite ad calcem istud crimen discutiatur,
lud i nosse oportet apud Aegyptios, qui parricidis exqui . .
stam imposuerunt poenam. Nam articulatim praeacutis calamis caesos,iubebant vivos supra spinarum aceruum comburi , maximum inter mortales iudicantes scelus, ei mo rem per vim inferre, a quo vitam accepissent, uti hac in re commemorat Diodor. Sic l. de antiqv. ter. libr. 2. de legib. Aegyp t. sol. q. col.2. Patribus vero, qui filios occiderunt, Ionge alia erat poena. siquidem eis non erat poena mortis
indicta, sed tribus diebus noctibusque continuis edictum ut circa defuncti corpus assisterent, publica etiam custodia astante: Non enim iustum putabant eum piluari vita, qui vitae si ij, author fuisset, sed potius continuo dolore iactique poenitentia affligi, quo cateria simili iacto auerterentur. Author est Diod. sicut. loco prs citato. Et de illius atrocis-smi criminis poena paulo altius quina abscribentibus perpendatur, huic res multum conducit illud. De hoc enim erimine legem non tulit Solon, quia no sperauit suturum patiricidium, teste Cicerone in oratione pro Rosc. Amerino.Quibus & illud subijciam apud veteres Romanos, homicidium omne, parricidium vocati, authore Festo lib. I . di- , Δ, citur t autem parricidium, idest, paris hominis occisio, quasi , 'per syncopam pareoticidium, sicuti Quintil. etiam libr. 8.capitu. 6. existimat per abusionem matris, aut fratris intemfectorem patricidam dici. Siquidem olim suere in republica iudices, qui de homicidiorum causis cognoscebant, uti hac in re commemorat l. 2. g. deinde st. de olig. iuris. Tai
dem primus huius yelcris perpetrator fuit Luc. Hostius, qui anno sexcentesimo ab vibe condita, patre occiso par-Y i ricidium De parrici
382쪽
ricidium eommisi,ut Plut eo loco, quo paulo antὰ morat. Illud etiam proponam. Iure antiquo parricidi j pce,3 na locum sibi vendicabat in t eo nempe qui parentes, ae proinde ascendentes trucidabat:longe quidem aliter, si sanὸ liberos intersciebati Siquidem lege eos poterat trucidare, ex l. i.& per totum T. ad leg. Pomp.de parrisid. idque eon IH - . - tutissimum est ex allusione vocabuli. Et est text. ad id praestantissimus in i .in suis. ad sit .st. de liber. & possitum ubi lieite pater filios vel descendentes impune poterat occidere. suffragatur ex eo. Siquidem poterat dubio procul eos filio, , Venundare, sicuti quamlibet rem propriam, text. est in istas. l. 2. C. de patrib. Qui filios suos distraxit. In huius criminiso. parentes, vel ascendentes occi- boti, i dentes liberos,lext.est ad id celebris in l. unica C. de his, qui' 'parentes vel lib.oecid.&in g.alia deinde lex. Institu.de pubi iudic.Et utrobique glos communi consensu stabilita. Quia hus conuenit regia LI 1.tit. 8.par. 7. Albertc. in l. Pomp. de parricid. Salicet .in d. l. unica C. de hic qui parentes vel liberos occide r. tametsi in his tutibus usque adeo
neque verbis, nec nutu consset gradum, ad quem istud delictum extendatur.Glo. tamen in l. i.Tad legem Pompeiam de parricid.& in prscitato g.alia deinde lex.s equentiori do. ctorum calculo receptae, existimant ad omnes ascendentes vel descendentes in infinitum extendi. Quibus nouissime diligenter pleraque alia congerens Antonius Gom eZius t mo 3. deli,. 3. numer. p. accesit. Et conuestiri posset isthaec sententia ex eo in materia reuerentiali: dispositum in phtre vel in matre,extenditur utique ad omnes alios ascendentes in infinitum,ed maxime dispositio ius naturae respicit,l. . . g.parentes T dein ius vo c. & inibi gloss. communi consensu. approbata, pleniori manu per Bonifac. in rub.de parric. Abb. in capitu. primo,eodem tit. Sin l. I. C. de patribus qui filios
4 Et huius t criminis poena competit contra occidentem fratrem , serorem, vel transuersalem ad quartum gradum usque, textus in prς citata l.prima ff. ad legem Pompeiam de parricid. Et inibi glossa frequentius recepta ,&omnium diligentissime explicat Ioannes Faber in dicto g. alia d inde lex . Ceterum huius eriminis reus sit utique eadem ycena afficiendus de marito occidente uxorem, vel versa
383쪽
vi ei filiusque naturalis interficiens patrem sit eadem Pin Da coercendus: quid de secro, priuigna, patrono, patre spirituali,& alijs plerisque,suo loco statim discutietur. Et antea quam ulterius progredi liceat in huius t criminis authotes statuta est poena. Insutus eu leo in mare preeipitetur, cuius Cicero meminit in eadem oratione pro Rosc. Amerino, ad tanti facinoris ultionem authores inibi voluerunt in culeum vivos, atque ita in flumen deijei, de paulo post inquit , Motiuntur , ut eorum ossa terra non tangat, ita iactantibus, ut nunquam absuantur: ita postie-ino eiiciuntur, ut ne ad saxa quidem mortui conquiescant, hare ille. Item Valerius Maximus libro primo , capitu. primo,de hae nefandi criminis poena: qui autem olim parentes occiderunt, commemorat Ludovicus Caelius libro 6. Lectionum antiquarum,capitulo.39.&capit. I. refert etiaDiodorus Siculus, euius paulo ante meminimus. Hodie tamen extat de parricidij poena Modestini celebris,l. poena. E.ad leg. Pomp.de parric. Sc alia pleraque iura in principio citata: quas leges libuit breui q uodam epilogo tantisper explicare,cum quotidie in controuersiam veniant,& paucishomprehendi nequeat: satius propemodum fuerit non extricare, quam non explere studiosorum auiditatem. Poena
siquidem t parricidii est : Primum virgis sanguineis verberetur, & in culeo mittatur cum eane, vipera, simia,&gallo gallinaceo, & sie intrusus in mare, vel flumen proximum proflciatur, uti explicat l. poena .ff. ad leg. Pomp. de parricid. & tex. in t .vnica. Ctae his qui parentes vel liberos occider.& in praecitato g. alia deinde lex. & regia l. i 2. titui. 8. parte septima. meritoque hac poena assiciendus est, siquidem contra ius naturale delictu perpetrauit: ita nempe eum dictis animalibus sibi inuicem contrarijs mittatu r. Et ideo huius criminis poena hoc in loco discutienda est, Sc ptimum virgis sanguineis verberatur, uti Iurisc. in d. l. poena. tradidit. Accu. eo in loco in errorε caeteros attraxit in priori glossemate inquit, sanguineas, dumodo sanguis exeat: qua sententia explosa existimo has virgas sanguineas dictas nomine, proprio fructicis, aut arboris,de quo etiam meminit Plin. lib. i6.cap. 18.&iterum libro L .capit. Io. in liqc verba
scribit: Neque virga sanguinea felicior habetur. Deinde huius steteris reus iasiuitur culeo,uti de hae poena tradentea
384쪽
34a Epito me deli istorum Lib.I.
Cieero, Valerius Maximus, Modestinus coasultus locis praecitatis explicant. Erat culeus sacciis ex utre bubulo, uri constat mirum in modum ex Theophil. in prς citato Lalia. de quo etiam meminerat antea Iuvenalis Satyra octaua, inlise verba, Cuius supplicio non debuit una parari,
Simia nee serpens umM,neque cutem unus.
Caeterii miculeo insuitur cum gallo gallinaceo, eane,vupera,& simia. Ea ratione siquidem, bestis similes pati, eidς haberi videntur: nam ex his alis parentes occidunt,
aliae non se continent,quin cum illis pugnenti & author est locupletissimus Theophilus in praecitato g. alia. quorum. animalium,neque utique Cicero,neque Valerius Maximus neqoe Ludovicus Caelius,neque Diodorus Siculus, membnere: sed utique consultus Modestinus, id tribues moribus, ac consuetudini maiorum,& post eum omnes doctores, tam
ciuilis philosophiae, quam regalis, quorum mentio paulo antea facta est. Q uo in negotio perpendere lubet, que sit specialis ratio horum animalium in huius criminis punitione potius,quam aliorum:in quo tametsi plura extet doctorum tesponsa in huius criminis ratione, nos breuitati studendo, quantum seri potest , ad compedium reducemus, Spotissimum canis huic poenae adhibetur, ut sceleratum hominem ostendat & immundum, qui parentem occiderit. Sicuti hac in re Virgil. I. Georg. Canes immundos appellat: quam rationem Stephan. Forc. tu necyomantia iuris,capit. 34. adducit. Et Theoph. in dicto g. alia . & immundos , &obscoenos canes ab Horatio nuncupantur, lib. Epist. I. ad Lelium,& impudentissimos ab Esa .eap. 36.& illud Eccles. quae communicatio sancto homine cum cane)itidem Plutarc. in proble. Graeco.c. 3. scribiti Canem in Atheniensem arcem admitti fas non esse, nec Delum insulam attingere eam ob causa m,ut nonnulli dicunt,quod immundi sint, Si in propatulo& passim coeant: qua in re aliorum animalium dissimiles sunt. & illud August. suffragatur in cap.nuptiali. 27. q. I.filiorum procreationi operam dandam non canino more, sed honesto ordine coniugali. Et quod Diogen. ille Cynicus ita dictas est,quod passim more canum publice, &Θnonnuqua in foro venerem perageret, & mirum in modum ab omnibus vituperatur: sicut definitum est apud alietum Diog
385쪽
mem Laertium in vita illius, & constat ex Chrysest. homil. in Matthgum 3 6e ad Corinthios homil. 3s. & Augustinus de vita Dei libro r .capit. xo. quod satis iam satis desultum est:& isthaec poena alia adaptari posset ratione, Canis siqui dem est fidelissimum animal homini id circo ad arguendam infidelitatem parricidij, statutum est ut cauis cum eo in e leum inittatur, it hinc Uirg. lib. 8.Aeneidos.
Quo loco Seruius adnotat & illud Salust.in Romaua historia,Siphax inter duos canes stans Scipionem appellauit Itidem Virgilius libro nono, eiusdem operis ,&libro 7.&Pollux in Honomastico ad Commodum,scribit: Sectabatue
autem Herculem canis,uti erat mos antiquitus,canes simul cum heroibus in concionem ingtediebantur. & Aelius libro tertio de natura animalium: Et denique canes omnium animalium in terra deeentium, siue rationis expertia sensitiata a magis sunt,vestigia sequuntur,& scrutantur , ex illo virgilio libro Aeneidos.
Quae ratio colligi posset ex Plin.lib. 8 .cap. o.& ex Fran. Patri.de reg.lib. I.tit. 6.& Lactan .libr. I. scribunt quoquφhistoriograph. Iasone Lycio interfecto eius canem cibum να- quam deinceps capere noluisse , & tandem per multos dies per inediam consumptum esse . Itidem canis , cum domini mortem cerneret, cibo tandiu abstinuit, donec moreretur. Sicuti existimat Fran. Patr .loco praec. Canum fides admitanda omnino ella cernitur Lysimachi regis canis . cu cerneret dominii erem ante accenso rogo se flammet iniecit, & viuus cum mortuo domino cremari voluit. Idem etiam secisse Syracus.regis canem Plin.testa. loco prςcitato nulli certe ansem alium praeter homine maior est memoria, ac fides: itinera enim quamuis longa,atq; in via,canes diutius meminere, dc homini b.ipsis memorat,atq; ideo canes nobilissimos appellae Quin .Cur.lib.9.atq; generosam indole habere dignoscatur,ex Colu.lib. .rei rustic g.c. II. Rursus Canis ea ratione
parricidij couenit poene, teste Pli. lib. Io. c. Io.gallus gallinaceus pugnax est,cuius a ectu leo formidae, sicut existimat Procul. Platon. in lib.de Sacrificio,& magia.& Lucr. lib. . de Albertus libro animalium 13.Alexan. Aphrodisaeus in prin. eipio suorum problematum,Aelianus libro ii, animalium,
386쪽
Cslius Rhodiginus lib.6. antiquarum lectio.ca. t r. Et hine Pergami omnibus annis publicae editur spectaculum gal- D eu, m lorum seu gladiatorum: S authore Aeliano , id etiam Ath tastarum nis fieri solitum eli, teste Ludovico Caelio libro nono capita apud per- II .lect. antiq. galli siquidem aduersus serpentes, & viperam pugnant :& ne sim alienae laudis occultator, ad huius poenae rationem adducitur Stephanus Forcatui. loco precitato. Et ut nihil penitu, hac in re desideretur, gallus gallinaceus dictus est, ex eo quod latino linguae periti, gallum gallinac iam appellant, huius meminis auem, se.
cundum. Quintilia . tibi O septimo . ob idque plerique di- , cere solent gallinaceum absque galli adiectione , ut Budaeus in dicta l. poena parricidi j. admodum diligenter notat ex Plinio S Columella, S gloisa in dicta l. poena. existimat gallum castiatum esse debere, qui fortius pugnat cum serpente. Angelus vero inibi existimat gallum esse quoddam animal, quod quidem est in tetris Fori. Iu lii. Et est secundum eum animal ingentis magnitudinis. S simile gallo gallinaceo, habensque faciem nimis gros.sam. Huic accedit sententig Gregor. Luppus in praechata l. Ιχ. versic. gallo.
Tettio simia ea ratione parricidi j conuenit poena quiasmiaium generi praecipua sit astellio erga foetum, uti statur Plinius libro 8. capitulo . s . adeo plerunque amplectendo catulos suos necat. Secunda sane possit assignati ratio, ut nulla sit tanti facinoris imitatio apud homines, quos nullum animal perfectius imitatur, quam simia, α ex Plinio potetis aliquot rationes huius rei coniicere. Tertia denique erit ratio, quς Forcatulo placet loco piscitato,quod simiae similes sint hominibus interim deformes ,
scuti particido,qiii sub figura hominum immanitatem belluarum gerunt.
Post renio neque silentio praeterire libet, quare vipera cuparricida culeo in Qitui. Ea siquidem est, ut simili sito vit, .m d licto : quia cum ipsa scisso parentis utero perrum4M nisi νεν pix lucem,parentemque ipsum occii i , sicuti enarrat Plia parite,diti n/turalis historiae lib. IO.cap. Reminam prs dulce--- coeuntis maris caput praerodere triditum extat. Ed
.is.. rus Apollo scribit, viperam non nisi per parricidam inlucem venire utero matris praerupto. De qua quidem ratione
387쪽
ine minu Ludovie. Cilius libro antiquarum lectionum
ea pitu. 1 . Si nouissimc For catulus in pr citato. capitu. 34. Quibus accedit Iacobus Baullen.in tepet. l .capitalium. g. famoses.ss. depqnis sol. i l .col. i. tui existimat horum animalium eommixtionem,ad maiorem perpetrantis scelus poenam fieri. Ex eo si quidem quia naturaliter simia timore perterrita fugatura cane, & limia gallum gallinaceum fugat, S gallus viperam, Si cum vipera Di omni destituta auxilio
ingreditur quasi suam ultimum refugium in delinquentis corpus. Et isth qc sane poena imponitur parricidae , uti vivus
omnium usu elementorum carear,& superstiti desit coelum,& terra mortuo, ut hae in re explicat Cinus idem existimans indicta l. unica . Iacobus Baullen. loco praecitato his tandem sociatus animalibus parricida insutus culeo, ea ratione,quam Cicero reseri,in mare proximum mittitur. Demari in hac re meminit Modestinus indicta l. poena. de Ualerius Maximus ubi supra. Cicero vero de flumine loquitur quamobrem in ditio g.alia & in praecitata l.unica. pr miscugmatis, S fluminis mentio fit: nee ratio dictat contrarium, ex eo , quia mare significat quincunque aquarum
congregationem, uti constat Geneseos eap. I. vocavit Deus aridam,terram ecogregationesque aquarum appellauit ma
ria , uti hac in re explicat Ioan. Montolo. in promptuario tutis dictione mari, & dubio procul constat ex illo Ioan .ca. 6. Tyberiadis mare appellatur. Quasi sit peculiare Hebreis
qua ncunq; aquarum congregatione mare appellate. Quod
ex Plinio libro s.capitul. is. Iosepho libro i8 .anti fluitatu capitulo quarto, constat. & est glost .ad id praestantissima inprqcitata l. poena. Et mirum tu modum idem professus adnotat Caelius Rhodignus libro i . lectionum antiquarum capitulo. I .& Pomponius Mela libro secundo, capit. quarto. Se omnium diligentissime Exesaphus explicat de excidio. Hierusalem libio quarto capitu. I 6.&apud nostros idem existimat Bart.in tract. de Ini .in plinci p. Unde etiam illud Ciceronis in oratione pro Sexto Rosc. loquentis de poena parricidarum . quos lex Romanorum insui iubet in culeum uiuos,atque ita in flumen deijci,noluerunt nudos in flumen abijcete,ne cum delari essent in mare, ipsum polluerent,quo caetera violata sunt, expiari putatur:&illud
quoque Catulli ad Gellium de profano quodam & iniusto.
388쪽
in patrum,qua non sinit esse maritum. - ' Et qui scis quantum ho/piat scelitu, suscipit o Gelli quantum non visima Thetis, N egenitor nimpiarum abibit Oceanus. .
Nouaque consideratio attignati potest in huius eriminis punitione , ob quam causana parricida in mare siue fluuiumehciatur: siquidem cum aquam omnium rerum principium esse lateantur , Thales Milesius e septem Sapientibus unus, uti existimat Tullius libr. I.de natura Deorum,Vitruvius libr. 2.capit. i. Iustinus in admonitorio gentium, Lactantius, libro I.capi. s.& lib. 2.cap. Io. Plutarchus de placitis philolaphorum libro i .cap. 3. Tertullianus libr. I.aduersus Marci nem, Eusebius de prs paratione euangelica libro I.cap. s.hicque accedit Galenus in libr. de historia philosophorum , α
Ausonius ait carminibus, Milesius Thales aquam qui principem
Itidem ex Homero libr. 4.Illiados constat, Oceanums deorum generationem 'matrem Tet m. i ii Et rursus eodem libro, Oceanin qui generatio omnibuι factinest.
Ex Virgilio libro 3. Georgi. Oceanumque patrem rerum Et inibi Servius explicat ideo vocat , quod ex eo omnia gignuntur & originem ducunt. Quo fit, parricida in marei ctatur, utpote ingratus patrem interimendo ad rerum principia redeat, utpote immemor tanti beneficij, eo maximὰ cum ingratus filius patrem interimens censeatur.& Mernandri est sententia ab Ausonio tradita, Ingrato homine peim nihil erat. Vt non immerito ingrati apud Persas seuerissimὸ plectatur,ut praedixerit Xenophon in Pedia Cyti,lib. I. explicat Tiraquel. 9. lege connubi. numero a o. est siquidem naturalis quedam obligatio , ut eos diligant, a quibus gubernautur, quod non modo in hominibus cernitur, qui rationis compotes sunt, verum in brutis animalibus, quae nullum cum ratione commercium habent, Xenophon tamen S craticus ingratissimum omnium animalium in rectorem suum hominem este sentit, quando nullum aliud animal insidiosum est et , quo alitur, nec fructus abnegat praeter
hominem Ansetes nutiliores suos adeo amant, ut quasi s Pere
389쪽
pere & intelligere videantur . Scribit siue Suetonius in Augusto cap. 33. poenam istam eulei minime solere inserti pasericidis, nisi & bi consumi fuissent hoc ipsum crimen. Multa pleraque id genus alia de particidis congerit LudoviciCarr.
Ceterum Modestinus estistimat huius criminis reos bestijs esse obini edos,si non sit prope fluuius vel mare,in quod iactentur dicta l.poena.& Paulus in receptis sententijs, libr. .ad legem Pompeiam, resert pro regionis qualitate parricidas ves bestijs obi jci solitos, vel vivos exuri. Et Thomas Grammaticus in consilio s . ad suem. & Ludovi. Carrerius Ioeo praecitato,num. I 47.quam poenam intelligendam esse existimo in ijs paulo antea citatis, longe quidem aliter in alijs consanguineis ac affinibus lege Cornelia de sicarijs t neri,iuxta l.3. Ede sicari j s. tametsi hodie nulla adhibita i ris disserentia quo ad omnes eadem poena infligitur. l. I.C. de patribus, qui filios suos distrax. Bartolus, & Hippolytus in l.j.st.de partic.& huius sententiae authores habeo Abb. in
cap. I.eod.tit. Ang.in tract. maleficiorum,uer sex interuallo. Bonifac in rub. de partic.tametsi Bal.& Salic. in praecitata l. - . .
I. adstipulentur eam poena minime nostra tepestate in usu oesse, quinetiam reos huius criminis lacerandos dari in his
tamen regnis usu receptum est:& praxis obseruat legem Partitae, quod mittatur in culeo cum his animalibus paulo .. ante ci tatis: in cuius criminis punitione reus criminis interficitur,a vita discedit,cadauerque eius utpote poenam IUMIem sestineat,in culeum utique mittitur. Quibus Stillud subiiciam, huius criminis reus ecclesi stica sepultura carere, uti hac in re probat textus in praecitata l. unica ad finem. C. de his qui parentes vel liberos occid. vbi Imperator in haec verba ait, Vt omni elementorum via rvivus vareat, & caelu superstiti,terra mortuo auferatur . Ad quod multum adnotant Baldus & Saliceths,inibi Bartolus, Alexander in l. I. T. de parricidiis,quibus accedit Ludovicus Carrerius,loco & numero prscitato, & Antonius Gom .iatomo I. delictorum .cap.I. num. 3. ad finem. & praxis ido seruar. Siquidem in mare vel flumen deijcitur, reus ut inde is
Rursus huius criminis reus nec eius si ij succedunt occiis
sed fiscus,vr existimat Bart.in l. fin an si quis aliquem testari
390쪽
348 Epito me delii torum Lib.L
prohibuerit. Itidem in l. clim ratio. de bonis dam. nat.Baldus in l. haeredem. Γ.de his qui b. ut in dig. & in i .eamquam. s.colum. C. de fideicommi L quibus accedit Ioannes Andreas in Specul.tit.de successab intest. r. rubr. Barto. In l. codicilli. g. matri. q.de legatis secudo. Scin l. I.col. vltima.ff. de haered.institu.&huic sententiae se subscripsit Bonifac. intit.de bonis malefae. .colu. & omnium diligentissime B logn.consi. I 6.&rursus i62. Anan. in consit. 6 a. apud quos
longa est huius quaestionis disceptatio. His sane prae inistis insignis admodum est ratio huius punitionis: parricida asperrimum t sane crimen eommittit sibi naturam similem trucidare, ea sane ductus ratione,filium corporis patris partem esse, sicuti costat ex Aristotelis
libro . Ethicorum,cap. s.& iuris constitutio annuit in i .cii simus.de agricolis Seensitis. libro I i. l. fin.C. de impub.9.ei vero.Instit. de inutilibus stipulat.argumento optimo deseruit textus in l. qui iurasse.ff. de iniurijs.l. iste quidem . ad finem. T. quod metus causa. Baldus in consilio 23 . decretum magnifici.colum. I.volum. r. patrisque & fili, una caro est.cap. hac authoritate. 3s .distini'. glois. in capi tui. studeat. versicu. siti. s .distiact.capitu .super eo de testibus.eenset pa trem & filium unam eandemque personam esse.glossiin ea. tibi domino.in verbo,& iuuare. 63. distinct.glo.in capitu.4. de poenit.distinct. 3. Baldus in l. a. ad finem. C. delegitimishqred.&argumento optimo deseruit text.in l.fin. st. de vis ruct. Francis.Auiles ex nouioribus in capi. I. praetorum . niti I .in versicu.nihilominus.& Paul. Castren.in consi. 26 . iapraesenti causa.colum .3. lib. 1. ubi existimat carnem fili, ese se veluti carnem patris auctam, ita quidem tametsi nouus homo essiciatur propter nouam hominis animam , mini-ox me tam ε dicitur primus homo omnino extinctus post eius mortem,idem decantant carmina Ouidiana ad Macarium.
Cum mea me roram soluas inimiem in adtas Viscera montanis ferret eaenda lupis.
Diripiunt avita viscera nostras . Et Dido ipsa Ouidiana ad Aeneam.
Porsitan in valuidam Dido stetiriae relinquis, Parsquι tui latitat corpore clausa meo.