장음표시 사용
51쪽
tur, legat uin consetai legatarius potest, hoc est, ita, ut iudex cinis, is soleinnitatibus & more iudieandi. illi eo ad exeeutionem procedat: quoties enim plures eiusdem rei nomine concurrunt actiones, una ex his experiri creditor debet, L nemo ex bri 6. I. J. do ν ζ ju . I. cum Mut 70. va-iit n. s. ri legatis a. concurrunt autem vita ordinariae superius recensite i neque uspiam in jure no,tro prerogativitatis invenitur legatis data. 1 tenim mnovstu I. cap.
. Ad qu quo ι non aliud m est, quam heredem
intra annum a judiciali in t ellatione computandum, implere debere voluntatem defuncti, si posset cadere
iure suo, Fachinaeus contrati N. lib. 5. e. 5 i. Ant. Thesaurus decis. Trinum. 26. n. IO. Plane nostris
de aliorum moribus, uti in plerisque aliis, ita quoque in legatis, solutio fiduciaria interim ex scriptura liquida deterni solet. Conser Rebussim de rent.
3. Licet autem in eo inter rei vindicationem dc
actionem ex te4tamento disserentia sit, quod seeundum ante monita legatarius etiam unum ex pluribus I,eredibus in solidum rei vindicatione convenire possit, si is solus possideat, actione vero ex testamento singulos tantum fro tria parte qua per testatorem gravati sunt, nisi res legata individua sit, ad quam etiam actione ex testamento quisque in solidum conveniri ae damnari potest, I. Meicommitra Ir. ri
rium nrant dia . lib. I. east. 26. num. 4. 5. tamen
quantum ad effectum oneris legatorum attinet, unusquisque pro ea tantum parte gravatus intelligitur, pro qua etiam heres est, L si edet i54. f. Eo i gatis I. adeo ut, si vel rei vindicatione, vel de re individua actione ex testamento ineundum iam dictauuus in solidum conventus. implere iudieium desun- solus in solidum eompulsus saerit, regressum adversus Caeteros ad indemnitatem pro rata singulorum
parte habiturus sit, A. l. ii. 2, ρ. do I gatir S. Nisi vel unum aut quosdam solos ex pluribus legatis praestatione testator Oneraverit, ut dictum supra ncim. i5. vel nisi singulos, in partibus inaequalibus institutos, pro virili tamen, non hereditaria portione, voluerit gravatos esse; quod di voluisse intelligitur, quando in legando singula heredu n nomina expressisi quia personarum enumeratio hunc essectum habet, ut ex uentur in legato praestando, qui si nominati non essent, hereditarias partes debituri essent, L si δεμ dsi nominatim i 24. f. M luatit I. IV. nonnsnquamas f. - Senature. Debest. Nec repugnat Ii . tu pia ietata 54. 6. ωθ. f. M legat it I. G. iis a cretii i7, s de Atiob. 'ir const. verbae enim illa r omnυ δε- δε-aιi fiat, nori id volunt, quod propria singulorum nomina expressa suerint . sed quod omnes onerati, di generali hereduis appellatione n minati sint ad legatum praestandum: nominare enim
non semper est nomine prayio nomina o cum Id vel
nomine p-π io vel amaestativo fieri possit, ct utraque nominatio sit, L γρι mi 5. β. nominatim S. rirniura. ru . irrit. re Iam, uuibus autem in casibus
plures onerati sunt legati pro hereditaria vel virili
portione, unius ino'ia caeteros non gravat, L legatorum pGBio M. fuae legaris a. nisi res individua. XXXII. Tit . unicu I.
legata sit, ad quam singulos heredes in solidu'a p 3sse conveniri, regressum habituros, supra monitum
ex L Deicommissa it . . i; in opera a . 1. do D-ga:is o. Si tamen unus ex heredibus defietat, portio
ejus accrescit caeteris cum Onere legati, sive coniuncti sive disju iacti sint, secundum lux novum, le3. unie. g. bii ita aer hir io. Coae δε eaAei; to I. licet ex iure veteri videatur hae in parte fuisse dis' sensus: dum Galus in I. quod si alte/ntro f. ad let. Gleid. Ac Ulpianus in L si Titio Metio si.
i. f. do legaris a. generaliter portionem .coher di cum onere legatorum accrescere statuunt: contra vero id Celsus negat in L pMe nrur 29. I. a.
f. de Ag. Git 2. 7. Quod si heres unus, velut ex asςe heres, ab initio oneratus sit, & in posteriore testamenti parte ei alius coheres detur , primus tamen integra legata solus prae,iat. Idemque est, si quis sciens, duos sibi
ab intestato vel ex jure praetorio successuros, unum ex his tantum fideicommisso gravaverit, L post m να-
eipiationem so. de legatir 5. Sed & statuto posito quod minorennis nulla immobilia, sed sola mobilia
ossit tutori relinquere, si quidem tutorem ex asseeredem seripserit & legatis oneraverit, tutor adieris
integra legata solus solvit, licet immobilia per he des ab intestates ei suerint avocata ; quod prolixo iuris responso adstructum vide apud Parent. p. mem. Paulum Voet de mali ibur ex immisit. en'. I 8. n. T. ω ro . Diversum esset, si quis credens, unum tantum sibi successurum esse, eundem oneraverit i nam si adhue alius ex jure praetorio aliove modo una cum
oner.ito succedat, Pro rata tantum parte, ex qua on
ratus eum effectu heres est, praestat legata dividua ssie ut reliqui legati partes corruant, nec ab onerato solvendae, nec ab alio, quem testator, ignorans sibi successurum, videri non potuit ulla legati parte voluisse gracare: individua vero nullo in o , cum neque partes recipiant, neque credibile sit, testatorem voluisse, ut individua in totum ab uno praestentur . si exeipias libertates legatas, ex singulari favore, Leum Dur Hoi e 76. I. eum pater 77. 6. eum eri ti
48. Petuntur actionibus supra enumeratis non m do res ipsae legatae, sed di accessiones earum, quae , quales cuiusue rei sint, colligi pκest ex iis , quae tradita in iis . de ari. omit n. 4. ex mul is reta. Inter alia alluvio quoque 5c insula ante surdum legatum nata, L. saepe legarum I 6. y G lGarit s. nee non fructus tempore mortis pencientes in re legata, quique . ex eo tempore perceμi fuerunt, eo quod legatarius ex eo tempore dominus intρllisitur rei lagatae; uti& usurae, positis usurarum terminis habilibus, a tem pore morie, i. ωsu a vicem M. AE is ururis, iuncti t. m,a fieri 5a. in bonae a. f. M urπνit. I. si qui b-n jam G legarii l. Resp. durisc. Holl. pay. a. consiti ii l. in με. Litat enim nonnullis in legibus simpliciter asseratur, manifestum esse, dc upuras di fructus legatorum a tempore litis contestatae exigi posse, L 3 . l. a. c. de usuris es fudiss: lorat. aut ex quo seiverit heres, rem legatam esse, L quaeritum est O.
f. do aequi . re . Amin. non tamen cum exclusione
temporis anterioris, adeoque quod legibus hisce deest, aliunde supplendum exl d. l. 34. ου 5λω a. f. do ω-sseis. Aaque hinc etiam praestandi veniunt fructus
52쪽
De Iegniis, is Meleommissis.' 53
pereipiendi, quid Vel heres vel legatarius honeste pin si perierit tali culpa aravati, qualem ille praestare se- tuiςset percipere L cum se ur Sa. . fruetur l. θ.daicundum leges obstrictus e St. Iermiι i. i t quod in Luit. C. a. Φυγis o le-i λ. uualis vero culpa per gravatum in lePtis deoni. rescriptum suit, in legaris S Me commissis fria-indeicoinmissis praestanda sit, aneipitis sane Lisqvisi-
eius fissi lii, contestatisnem , non G d: , moriri con-itionis esti quae ut felicius expediatur, tres Casus con-νωtiun υν, de legato rei aliena jam olim ab Inter- siderandi sunt: aut enim heres legato vel fidei compretibus aeceptum fuit, notante Gothosredo ad ae Limisso particulari gravatus est ψ aut ita gravatus e tuis. Interim de legatorum fructibus tk usuris varitilegatarius vel fideicommissarius particularis; aut de- varie sentiunt. Confer DD. ad iii. de ultiri; ἐπ γυ- nique heres universali fideico ramis o oneratus appa- Tib. Mai. Λnt. Fabrum C. 6b. 6. tit. M . de . i. oeiret. Si seres legato vel fideicommisso particulari gra--θ. seqq. Poregrinum de fideicommissit ara. Car-ivatus sit, eum ad omnem culpam, adeoque etiam lentovium de .so . par. a. comt. So. absin. 2o. 2 i. aa. vissimam, seu diligentiam, devi diitim esse, Ulpianus Faehineum com ovo t. Λb. I a. cap. 6'. GOmehium va- auctor est, L cum res leg ria 4 .. n. f togatis i. ia .r Io I. rom. I. eap. la. n. 5. Θ Σι. Gothostedum non ea quidem ratione, quoci heres considerari dein notir ad ae l. uis. C. de ustiris es μιA. legat. beat ut man latarius, qui adeundo sustipit mandatum
4st Porro, uti vulgo placuit, aliud pro alio invito sibi datum de praestandia legatis ac fideicommissis;
creditori solvi non posse, ita quoque pro rebus lega-imandatarius autem ad levissimam culpam ex uristis pecunia legatario reuictanti onerenda non ebi principiis Oblikatus sit, l. praeω aDG I. . I. in re etcommitra i I. ex bit appa et I 7. de iciatis mandata a l. U. mauduti , cum ita etiam legatarius 4. nee vicissim pro petunia legata res aliae; Iieetifideicommisso pateticulari, vel heres fideleommisso u- nulla in hereditate pecunia reperiatur; cum heres niversali gravatus, tanquam mandatarius S executor vel de suo dare compellatur, vel ex venditione rerum voluntatis desunm ex levissima culpa conveniri pos- hereditariarum, vel unde voluerit, L si pecunia lega-iset, cujus tamen contrarium mox apparebit. Sed p ta ta. f. do legatit a. adeo ut, licet heres peculiaristitis, quia hoc totum negotium, quod a itur testa assectione ducatur in rem, quam se ex causa legat timenti ordinandi gratia, inter testatorem de heredem debere confitctur, veluti poculum aut pratalium a m lati creditur, orea neytie IO. u. de restam. ordiuunioribus prosectum, audiendus tamen non sit, pro relate , adeoque in di positione testatoris principaliter aestimationem dare draiderans, L si domui Ti. 9. eum vertitur heredis utilitas; qui ob id circa res here-atieui 4. e. de ιqaIA I. Dive um seret, si res, quae ditarias, quales di legate sunt, secundiam generalem legatur, sin ut etiam persona sit, veluti, si hcres ser-liuris regulam de culpa levis inara obstrictus est, arp. vum hereditarium legatum neget se debere praestar l si ut certo 5. . nunc PIdesaeum A. in sine T. comwo- serie patrem suum, aut matrem, aut fratres natura-ldati. Quod si non here ς, sed legatar is vel fideleo n-les: aequissimuna est enim, concedi ei, ex hac causalmissarius particularis, te ato aut fideicommisso gra- aestimationem officio iudicis praestare; quia alia visa vatus inveniatur, si quidem nihil praeter id, quod fuit conditio nominum, alia caeterarum rerum, Ide spraestare debet, ex testamento accipiat, adeoque nul-que id in hominibus tantum benigna ratione ree itum ex defuncti iudicio sentiat comiti luna, dolumptum dieitur, ae i. 7ι. β. qui come υν S. V. . inimalum duntaxat eum praestare debere; alio luin etiam
o f. d. leo alii l. Guemadmodum etiam ex aperta culpam levem, γῆ t alios Africanus existimavit; rum testatoris voluntate potest in arbitrio hercilis,lsus, uti id in contractibiis bonae fidei sematur, ut si vel in arbitrio legatarii, utrum rem an aestimationem quidem utriusque contrahentis eummodum versetur, habere velit aut praestare. Ut tamen eo casu ἐs, cu- etiam culpa, sin unius soliuς, dolus malus tantumius arbitrium est, invito adversario partim rem, par- modo praestetur, I. ii rer Dur iegatur 1 I. g. cum quiatim rei ae limationem eligere nequeat, etiamsi res plu-itibi la. f. G Hatis I. unct. d. l. 5. u. a. 1 comm res simul Iegatae essensi vel plures heredes uno lega-liati. Sed si heredem non partieulari sed universalito gravati, 2 si ea toro st O uir. f. is legatis r. I. si fideicommisso gravatum ponas, magis es , ut Sei erquit δε--r i5. yae legati. 2. Sed &, si pars certa ad dolum latam ac levem culpa in in rebus heredita norum, veluti quarta, aut sexta legata sit, electioiriis prvitandam obligetur; S hoe est, quod Ulpia- heredis est, utrum rerum sin*ularum hereditaria ruminus voluit, cum scripsit: sed enim, si qn i ro etti ν- partes praebiare malis, an aestimationem, imo ad re-irtiitiore t editatem, es zel servi deceπεγint, turi aliarum individuarum, aut sine damno divisioneis hauJlνer perie MI, Nac I, non erat riam reta e , quod non recipientium, quae in heredhate sunt, aestimationemlbabet ae plane reddere ratianem , sed e r quin ex necessitate tenetur pro rata parte, L non amp. iuridolo prosma e r I. mulier, quae m. I. sed enim 5. f. υθ. f. δε legatis r. Sinit nec clubium, quin ex ad Senatu te. Treb. ubi per cui vi dolo proximam eul-
necessitate aestimatis te ali ci da sit, si res alienaipa levis denotatur. Licet enim in duobus iuris Ioeis legata suerit, quam dominus vendere non vult, euius-sper culpam dolo Mox - n Jesignata suerit culpa Iave immensum exigis pretium, L 31 domui Ti. qinita, propter concurrentes in istis legibus petuliaresco totuν 5. A. Eo I satis. Adde supra n. vel si verborum. Hiorum additorum circumstantias , tamen legatum sit id , cuius commercium quidem habet se-iubi simpliciter ponitur culpa dolo proxima,. non lata latarius, sed quod propter eorporis vitium, aut qua- sed levis intelligenda est , quia culpa latὶ non doloitatem reum, aliamve similem causam habere, te-ipmxima, sed dolus est, ut plenius tradidi in tit. δε nere, possidere non potest, ut ante dictum αλ uel Atabura. o nominat. bereae tur n. g. in ius. Nec si res legata vivo testatore legatario acquisita sueritiest, quod dicas, etiam in ae L eta. β. s. eulpam Gloex titulo oneroso, sic ut inde Utum inutile haudIproximam denotare culpam latam, quia mox ab Ul-
sit redditum, β. si res alis a K. luto ..ves deniquelpiano subiungitur, sed ae si, eum di imbere deberet .
53쪽
5 l Lib. XXX. XXXL XXXII. Tit. unicus.
6m uta etilpa, nem levi, S rebul ruit consueta nee lentia, hujusmodi νei pationem re est. Etenim Iicet vulgo legatur, sed si, magis, tenenda Hol andri lectio, qui habet, sed ii; atque ita hae vocu non connexionem eum superioribus, sed quamdam magis oppositionem scu a regula exceptionem continent ac sensus erit, licet heres fiduciarius regulariter fideicommissario universali praestet dolum ac levem culpam, seu culpam dolo proximam, tamen si , cum res distrahere deberet, id non secerit, de solo dolo ae lata culpa, non levi, tenebitur. h odem modo, quo di tutores, qui vulgo levem pupillo culpam praestant, de solo tamen dolo dc lata culpa obstrim sunt, si praedia minus utilia pupillo comparaverint, L tutor, qui P. eem eret a. ue . δε admin. et te is rit. Ratio autem, eur de levi culpa fiduciarius fideleommissario heredi obligatus sit, non alia est, quani quae di in contractibus probata, puta, quia uterqye tum fiduciarius tum fideicommissarius universalis succe sor Seu heres est, ct ut rivique principaliter vertitur utilitas; fideleommissarii quidem , quatenus ex restitutione ii reditatis eommoda sentit, fiduciarii vero , quatenus quartae I te belliani eae deductionem habet. Atque hine, si sorte per testatorem ex iure novo haee quartae deductio prohibita, ct heres quantocius hereditatem re-Stituere rogatus sit; sicut nullum ex ea commodum Sentiat, non erraverit qui hoc in casu dolum ac Ia- tam culpam, non vero levem, a fiduciario exigi oportere arbitratus fuerit, arg. A. I. si ;er ut oratiam ro'. β. eum quid tibi ia. 1'. de legatis i. junct. P. I. v. a. ff. commo IL5l. Culpae. autem per heredem praestandae cuius infinitae prope species sunt) etiam accensetur, Si ti gnum , quod testator legaverat, heres aedibus junX rit, atque ita essiecerit, ut pro extincto habeatur, sive civerit, sive ignoraverit, tignum legatum eSse, I. -- te a igitur 4 i. o. Dis. l. s. a. l. O.'. is legati; I. vel rem legatam in funus defuncti conbumserit, L si beret rem 6 . U. Eo legatis a. vel servum suum Pro prium, a testatore legatum, manumiserit, si res t Rata I 6. Art. l. h. I. si quis i DEFnstr ii 2. g. cum e ratim s. de letalis i. I. quidem ira 25. . si quis a. . a Senatu e . Treb. si modo eum manumiserit, pOSt- quam adivit hereditatem; nam si post mortem te- Statoris Sy apertas teitamenti tabulas, sed ante aditionem manumiserit, non. aliter tenetur, quam si voluntatem decinm non ignoraverit, arg. I. cum te. errogaῖων a . m. ae Uie at . I ata. Plane, si vivo i Statore suum Fervum , a testatore legatum, libertatEdonaverit, ad aestimationem, aut id quod intereis, legatario non tenetur, eum nihil sit, quod ei imputetur , si re. sua utatur, di de ea suo disponat arbitratu i nee de hereditate aut judicio supremo illius, qui adhuc in uiuis est, deque. executione aut impi mento eius, sollicitus sit. ConserIλD. ad β. ist Lur. b. t. Si dubitetur, utrum res legata iam sine dolo ae
culpa heredis extincta sit, an adhuc in rerum . natu ra, heres eautionem interponit, se eam. suo sumtu persecuturum, di si nactus fuerit, legatario restitui
52. Quod si pars tantum legatae rei ext inela sit, iniud quidem, quae peremta est, eaedem,. quae in tota re dixtincta, distinctione iam expositae, locum habent ;pars altera, quae superest, adhuc praestanda, si modo non sit accessoria : qua ratione si servus cum peculio legatus, mortuo servos, vel manumisso, vel alienato , eulii Iegatum extinguitur, . si quis ancilias IT. r. l. t. Et peremto equo, qui legatus erat, nee frenum nee ephippium de tur, Hugo Grotius mantiaeue . a Iinis. HAL Iib. 2. cap. aa. n. lo. Accessoria tamen pars non intelligitur area aut rudera, si destructa sit domus legata ψ nec caro aut corium aut cornua b
vis legati & extinctit unde Se hie omnia Iegatario praestanda sunt, L si grege letato M. f. de legati r arg. l. solum Pariem 49. g. r. f. δε νεν vindieat. licet olim inter legata damnationis di vindieationis vid a tur suis e hae in parte differentia, ut expositum intit. de rei tinae. n. a I. Adde Groene .egen που I. 49. . do legatis a. Ist quamvis Romanis placuerit, quadrigae legatum uno equo extincto in totum evanescin re, nisi locus eius iterum suppletus sit, I. peculio I garum 65. quuaerigae l. n legatis I. l. ra-
men quia legatis quatuoν equit, ac uno peremto, tres reliqui adhuc legatario prae,iandi Sunt, A. I. l. Nutri magis simplicitati nuγrum nostrorum, de voluntati testatoris conveniens videtur, id , quod ex quadriga restat, ex legato deberi, Groeno gen που d. f. 65. i. do legatis 2.55. Etsi vero ob interitum aut eorruptrinem rei legatae, sua culpa contingentem, hereo legatario devinctus sit, non tamen semper eodem inodin Si enim ante adita in hereditatem dc legati agnitionem facto heredis interitus aut corruptio procurata Sit, actione ex testamento tenetur legatario, cessante tunc legis
Aquiliae actione, quia laesio illata fuit, priusquam res pleno iure legatarii per agnitionem facta est, L er
legunte 7. .iem si servum 5. F. is dolo malo. Sili post aditionem Ac agnitionem, legatario contra heredem legis Aquili e actio comparata est, tanquam la-gnitione legati jam domino effecto, L libre Bomo r5. 9 υθ. 1 4. e. ais let. Aquil. eo iniao, quo id in restitutione hereditatis ex Senatusconsulto Prebellianorobatuin eat; ubi si ante restitutionem hereditatiseres rem restituendam perimar, aut damnum in ea det, actione ex testamento conveniendus est; acti ne vero ex lege Aquilia, sl demum post restituti anem, I. ri braei institutus N. F. xi herer I. F. ad SH
5 . Factum, seu dolum aut tu Ipam tertii ut nul-lus regulariter praestare solet, ita nec heres in re legata ; neque tamen ideo iactum tertii legatario absque ullo remedio damnosum est. Si enim post aditam hereditatem & agnitum legatum tale quid a tertio commisbum sit, dubitandum non videtur, quin legatario tanquam Mero legati domino contra tertium ita I dentem actio legis Aquiliae competitura sit, LBMν homo IS. V. tist. F. ais let. φnP. Sin ante aditionem & legati agnitionem iactum tertii laedentis intereraserit: distinguendum, utrum res lefata per ij lumi tertium eorrupta tantum fuerit, an an totum peremta: Nam si tantum deteriorata si , sie ut ad-bue existat, re ob id tradi. possit: legatario ae tradi debeat, simuI eum re corrupta cedenda est amo ex lege Aquilia, quae heredi ut domino quaesita suerat, . tanquam actio accessoria rei, quae ex causa legati prae-
54쪽
uatur, Lbtiis scripturae i5. Is ad let. Aquia. Si vero ita legatum 65. β. v t. f. de legatis I. are. I. quia
in totum ita peremta sit, ut nihil ex. ea Maperiit, a amen IO. non I Ium I. ast --δ νιρι fmet.
deoque nec praestari possit, actio legis Aquilis non amit. erit per heredem legatario cedenda, licet legatarias 56. Restat, ut circa has pro ligato competentes a- agnoscere legatum velit, quia hoc casu actio haecictiones observetur, interdum alterius nomen scribi in transire nequit tanquam accessoria rei praestandae, itestamento, alceri vero fideicommissi petitionem vel quippe quae ob interitum praestari non potest sedit aes competere, i. Ita comnii a i I. modum M. Me ut legata, quia non actis, sed res seu corpus lini de legatis 5. l. liberationem S. conrequento S. eatum fuit ἱ ut proinde actio legis Aquiliae apud hem de Gerat. I rara, ita ut non tantum nominato, sed redem remaneat, per hereditatem si Sila, d. l. 5. f. &.alteri, tamquam legatario actio tro legato compe-- let. Aquil. de tamen inietuitate ius Romanum hic tat; sic enim, si quira ego debeo Titio, sit ei lega- laborare existimemus, quasi legatario in totum peri itum mei gratia, ut ego liberer, nems me quoque ne-tet utilitas legati ex facto tertii illicito, di neresitabit legatarium; adeoque lcgatum utriusque erit
inde rei legatae luerisaceret aestimationem, ita cense stam meum, quam creditoris mei, etsi soIvendo sue- heredem, si sibi actionein ex lege Aquilia propter ro; eum intersie creditoris, plures reos habere, I. ι rem in totum a tertio peremtam servare velit, opor iis rationem S. ME. δε Merat. legaια. Sed di, silere veram rei legatae vitimationem legatario praesta- damnet testator heredem, ut rem alienam, certo more: aut, si id recuset, accommodandam esse legata-itio redemiam, Titio praestet, non tantum Titius ario doli actionem eontra tertium perimentem: quolgere potest, sed de dominus rei, eulus sorte interest ipso ci ficeretur. ut heredi actio ex lege Aquilia dein-lpraeter verum pretium consequi id, quod plus ci h ceps perinitiuncia non esset. Ita sane Paulus Iurisc. res pretii nomine dare iussus est, s si in enaresa. in I. arbitrio . . ult. st . d. dolo, eleganter de aper- invito l. 1. do fideicomm. libertat. Nec minus, si
te i si 1eroum, qtiem Iu mibi promii rear, aliut occi-ilini sociorum liberatio legata .sit, alterum quoque δενtr, de dialo malo actionem in eum Mndam pleri furistia tutu, cuius nOinen in testamento Icriptum non recte putant, quia Iu G me liberatus sir , ideoque I eSt, pro legatario habendum esse, si dc eius congis A. Di,iae actu tibi Pen gahhti . Et liret ibi aratur teniplatione liberatio relicta sit, Ulpianus docet, Ll de promissore, cum nobis de lae rede de Iegatario ser-Jωνatienom 5. nunc G 5. M sine ει g. 4. f. rimo fit; tanacta par heredi ec promissoris ratio est, liberat. I . Uuin &, at socer genero suo ita lega v
dum uterque rci lcgat .e aut promi,Sae dominus ac de-itit, L .cio rito genero meo meae nominae centum
bitor est. l beros mons Eato, tam filiae quam genero actionem 55. Si aula rei loratae Lama mutata sit, firmum l pro legato persequendo competere, julianus di Papi- nihilominus manet legatum ι nisi aliunde constet, aut nianus notant in I. tali fiata u. . 1 u μprobabile saltem sit, mutatam esse testatoris volun-JAt. I. Tatio centu 7 i. V. Titio genero I. s. de condit. tatem. Proinde, si ex lana legata vestis facta sit ,lo demonst . Quae ita obtinent, si modo app.rreat, vel ex legata auri Mas,a poculum, et vestis oc pocu- testatoris eam mentem fuisse, ut do eυntemplatione tum legatario praebiandum est, L Iana legara M. elus, quem non nominavit, vel quem non principauli. . de legatis 5. I. seruum fit 44. β. ii 'tiua litter nominavit, lUatum voluerit relictum esse , quodo , A. de ια-ris.1. Idemque definitum, si e con-lBc in plerisque ficti speeiebus ae legibus iam addu-ve so poculum legatum sit, ct postea in rudem ma ictis per Iurisconsultos expressum est. Si en in il sam redactum, a. 4 44. I. Sed de si lancem lega- testatoris animus non sit, etiam soli ei, cui benevoverit testator, dc ma sam secerit inde, mox poculum,llentiam testator praestare voluerit, actios pro ic atodeberi poculum responsum est, d. i. 44. g. seu ae si danda foret, utcunque etiam alius emolumentum in-5. At ea quoque legatδ, si .domus ei imponatur, de de sensurus sit ψ vel etiam in testamento a Ite ad ipsam deberi vult Ulpianus in d. I. 4 . β. ii areae 4. scriptus fuerit. Qua ratione si fideiussor leget cre- f. de legat/s l. autem I)aulus scripsit, lanai lditori, quod ei δ bet, debitori principali huius legata, vestem, quae inde facta est, Non deberi ψ dc ma-saati persecutio datur, non vero ereditori, cui nulteria legata, navem armariumve inde eonscctum non tum accedit beneficium, dum ei non plus legatur, posse vindicari, ae t. lana I aista 8'. m. oe . i. stae quam quotl debitum est, L si cui Iege υν 49. y. Ju- legatis 5. quodque aream legatam, si medio temporestianur 6. q. G I aris i. Et si testator damnet u in aedificata sit, peti a I tario non posse, sialsus de- num heredem, ut totum debitum creditori solvat, non finivit in L cbout 9. . pen. y. Eo laeditir 5. aede- ereditori sed eoheredibus actio ex testamento datur, ut nique Gaius legatum interire censuit, si domum le- ille solus solvat, quasi non ereditori sed coheredibus gatam testator seris erit, ec aliam eodem loco ae- eaeteris consultum voluerit, L nos solum 7. . sed si duo dificaverit, L ii ita lisalum 65. 4. ust. y. is togari,sbΛις. ff. de liberat. Iegatir, L 1ervo legato 62. g. ni a. id accipiendum vi tur de casu, quo ex circum-ite ratio a. e . de Iegat iis l. Denique, si fidei lie edi Manilit, colligi potes mutatam esse testatoris volun- committatur, iat ipse γώ. eum, id est, vectigal 'audeatem, unde dc in AE E M. a. 5. 4. -legati; i. tributum publicano pro ritio praestet, fideicommisiti singularum quaestionum desinitione de lana, de sum hoc vel legatum ex definitione Ulpiani non materia, de area, s iunxit Ulpianus limitationem publicanus petit, licet ei adseripi uin sit, sed solus
hanc aut similem, it -- duraueris, S murata noni ritius petere pciterit, pro quo legatum relictum ubi, it toluntas.Ie tutoris, sicut in AE L 65. . tili. e. i. Meteommi a tr. o. interdum la. ν. is legatis 5. de legatas i. adeo ut haec vo initatis magis quam iu- quasi probabile no: ν sit, testatorem in publicanos, sis quaestio cSSe videatur. Illud e sint, si domus i is genus hom1num invuum, potens, audax, atque tegata paulatiui ita resecta sala, ut. nihil ex pristina ma- merarium, L quant ia. f is publicanis j volui teteria Superiit, non ideo minu deberi, I. ι/4qaarndam conferre liberalitatet' ut ratiocinatur post
55쪽
56 Lib. XXX. XXXI. V XXXII. Tu. unicus.
ipsum Iuris connil tum iu d. 32. Λnt. Matthaeus de Ii . a. cap. 6. m a L. Quibus autem in casibus plures sucundum probabilem testatoris aententiam de eodem legato experiri possunt, & tamen una solutione heres de sangi potest, non aliter primo agenti ad solvendum damnari debet, quam si is ea-ὐerit, heredem lauti ratis ahe tim defensum Di, ut
5 . Sed & secundo notandum de his pro legato
competentibus actionibus, legatarium pro legato unius rei conse luendo unam ex his eligere oportere, lice posse partem rei legatae actione ex testamento petere, partem alteram vindicare; eo quod legatum
datum in partes dividi non potest, L .um situ; 76. pen. f. de legatis a. secus, quam placuit, si pluribus res eadem legata es sut ῆ tune enim existente eoncursia collegatariorum, alter suam partem vindieare, alter actione ex testamento petere non prohinetur, L si pluribus couun i m 55. ' legatis l. hae quamvis mortuo legatario, anteqaam coia,titueret,
qua actione uti vellet, plures heredes eius simul legatum ei relictum petere eupientes, audiendi non int, alter actione in rem, alter in personam agere uelit. Sed vel Sponte sua, vel iudice imminente seuecCente, in unam de aut actionem consentire, i. huiui nodi soratiam η uli. aeo legatio ι. tamen
si separatim agere velint singuli de partibus Ierati,s uti id possunt. dum actiones desunno competentes ipso jure inter licredes e us divisae sunt in ratio nullae t, cur minus alter eorum in rem, alter in pers
nam actione, suam partem persequatur, quam 4d plaribus elubdem rei collegatariis p rmissum est; praeserti in cum ex pluribus eiusdem legatarii heredibus .ique, ac ex pluribus collegatariis, alter partem suam petere, alteraeon Petere seu rePudiare possit, L legarantur pro π1 ff. de legatis r.
5 . Si quaeratur, quo in loco testata de fideicommissa petenda sint; videndum, utrum legatariu3 rei vindicatione, an ex testamento actione experiri malit. Nam si rei vindieationem elegerit, non dubium, quin eam illis in locis intentare possit, in quibus secundum generalia iuris sundamenta rei vindicatio tum mobilium tum immobilium moveri potest; quod late discussum in r. do iudiciit n. 6. 77. Sin altionem in personam ex testamento res e legatarius egerit in eo loco, in quo heres domicilium habet, L ii Moleommiratim So. . tist. f - udiei ς, vel etiam ubi hereditas per eum adita est, seu, ubi maior hereditatis pars est, d. l. M. p . f. do jud citc. Plane, si probetur, voluisse te, latorem, ut alio aliquo in loco fideicommissum praestetur, iure quoque isto in ioco peti potest, δ. l. 5o. p . d. do Iudistic, am. l. ii be/er 5. θ. de re quod cereo Deo. Sed &, sa res ipsa legata inveniatur in alio lom, quam ubi h res donate ilium habet aut hereditatem adivisse intelligitur, ibique per in alatium petatur, non debere praescribi ei, seu repelli eum non debere exeeptione sinti declinatoria, quasi major hereditatis pars alibi es- ,et .ab Ulpiano responsum est, L ced ri 5a.
D. Sicut autem inter plures coheredes ius areres undi Ioeum sibi vindieat, uno ex his non valenta aut non cupiente ad hereditatem venire, de quo actum in t. de aequiν. vor omht. bereae n. pen. Θυθ. ita quoque inter collegatarios: non tamen semper, neque etiam eodem modo. hcten ini pi imo quidem ex iure veteri in solis legatis vindicationis ius aeci sce: di admi Ssum erat, usque ad tempora legis ripiae Poppeae, per quam inductum, ut nota cupientis pars eaduca fieret. Ulpianus in f agment. t. as. non item in legatis damnationis 3 eo quod neres coniuncti ni duobus dare damnatus, singulis divisum dare damnatus videbatur, L si Titis ετ et 7. A. δε ι
a Dis a. disiunctim vero duobus eandem rem totam utrique praestate tenebatur, ademve alteri rem, alte ri aestimationem eius. Gaius in init. 63. a. t. 5.6. Ulpianus in fragm/nt. t. 2 s. II. Cuius prisci iuris vestitia adhue in pande is dispersa supersunt. Verum sublata legatorum disserentia, aliter haec iure novo obtinent ut ex sequentibus innotescet, dum modo meminerimus, jus accrescendi quibusdam in casibus non inepte, & magis ex vero, appellari .pos se ius non decrescendi, praecipue in iis, qui re tantum conjuncti sunt, I. unic. ubi amem legatariar l. in med. C. de eadue. rotaenae utcunque legesippae etiam talibus tribuant ius accrescendi, l. --τio funes pa .era . i. f. G legarit ia. uue dira dum etiani per eonjiunctos aliquando illi soli designantur, qui re di verbis simul eon uncti ; dae peri iunctor illi, qui re tantum coniuncti sunt; si
C. . e caducit. toα licet hi dirium ρ, quantum ad ius acerescendi attinet, pro conjunctis habeantur. unde de aeeurate mulus Isinus scripsit, conjunctimbo Her int ritui aut coniunctim tizari, hec rit totam 5 ed arem to a Ierara si viis aeria e Ge Ieramem concu tu sis λ, t. eooun Iim f. - lerat i5. h v qtiibus intelligere licet, disputationem subesse non posse de iure acerescendi, ubi testator ita duos coniunxit, ut uni rem, alteri aestimationem praenari voluerit d non enim ni concursu partes faciunt, sed prius agens electionem habet, utrum rem an aestimationem consequi malite quamvis in dubio, non nisi semel res debeatur, ct concursu partes fiant, nee aliter uni res, alteri aestimatio solvi debeat, quam si expὲ 'estim & apertis .ime id testator disposuerit, L si pluμibue eadem Io. 1. do Dratii l. d. I. unio. 6. tibi aut m it. C. de eadueie terisnd. Similique modo inde stiit, frustra suturum, quisquis ius
accrescendi assertum iverit in casu, quo singulis singulae res una Oratione legatae apparebit, vestiti Titio Maedio singulat seμnos do, lego, cum nee ita ullus duorum in eandem rem concursus sit, adeoque Iartes Concursu non fiant, L hujusmodi lciatum M. β. n. f. de legat it r. arg. l. pen. f. ae usu r. a
ω. Que cum ita sint, non aliud superest, quam ut d. tripliei eonjunctorum specie discutiamus , utrum inter eos ius aecrescendi admittendum sit, an non. Re tantum coniunctos quod spectat, quos ecaliquando disiunctiis dici, supra monitum, quinque
describuntur, quod sint, quibus una eademque res diversis orationibus sine partium mentione legat est, veluti Titio fundum Cornelianum do, lego, eun. Zom fundum Maediis lego ii eadem res 8. Inst. At. dubium vix esse potest, quin inter eos ius accrescendi, vel potius non deerescendi, locum sibi vindicet; quia in hae conjunctione sermo testatoris
56쪽
eranIbus & singulis prima isela solidum assignare . net , in quibus ius aceremendi laeum non habuisse, videtur, si e ut uno tantum ad legatum veniente di i supra observatum est. De legato vero damnationis
totum eapiente, legatum ei auctum non videatur, Iulianum agere, tum ex connexione eum paragra- sed solidum apud eum ex voluntate testatoris rema-ipho 7. b. 9. colligi potest ἱ tum praecipue ex eo, quodneat, nullius m ursu diminutum aliis vero super-itestator non suam sed alienam, Titii scilicet, rem Ie- venientibus, & partes a priore abstrahentibus, e lgaverat, quam per vindicationem legari non potuis- concursu illo legatum prioris diminuatur, ae L ume. se. sed tantum per damnationem, .ajus docet Inst. it. C. ἀνωι ἐν toli. d. n. Inst. s. t.lώθ. a. tu. 5. . 4. ae Ulpianus in far memit tit.
Quod si re et verbis simul coniuncti sint legatarii,lti. 7. Θ8. lsodem modo de legato danulationis acci- quales sunti quibus una eaden ue res una ea, verpienda, quae proponuntur in L si duo 1 l6. M. f. do oratione iliata est; puta raio ου moto fiandumlloratir a. nam ct in . t. eiusdem legis de legato da Corneliantim do, rio, nec tunc est, quod haesitetur,imnationis apertus sermo est. Sed di , quod Occurrit quin inter eos Ius accrescendi probatum sit cum dii in L piano, ωbi 34. β. i. conjunctim 9. . is letalionie solidum ab initio singulis datum intelligatur,ti. ad damnationis legatum restringi debis, maxime,
nec minus sermo testatoris unicus, quam duplex, eosiquia in pluribus paragraphis Maee ntibus etiam de ad eandem rem sine parte vocet: llic ut proptereairerum alienarum legatis tractatur, quibus sormula etiam concursu demum partes iaciant, ae anter eos legati vindicationis accommodari non potest. Deni- legatum scindatur, d. b. inst. b. t. d. I. unic. . ii .sque in L ω malio i eu Titio 74. . G e . o δε- C. e caduc. toia tu sane, si jus acerescendi inter eos monit . . rasus plane singularis est, & ratio peculia- locum inveniati, qui verbis disjuncti vini, seu, qui-iris, cur mulier sitio re . di verbis coniuncta, non vinbus res eadem orationibus duabus sine partium men-iniat ex iure accrescendi ad deficientis Titii porti tione legata est i longe magis inter eos admitti de- nem, ut ex ipsa lege patet, di monet Gothos redus bet, quibus una ratione res eadem sine harae dat alia notis ἰ de quo etiam egi in r. Eo condit. Instis. n. est dum constat, re & verbis timui eonjunctos in I a. in med. jure accrescendi prae tri caeteris omnibus, atque i- 63. De iure aecrescendi inter verbis tantum con-psis etiam re tantum conjunctis, L re conjunBir 89.llunctos, quibus una res una ratione pro partibus est si . de oratir a. Non enim ibi quaestio est de por-ilagata, veluti, Titio ου moto fundum Corneliantim tione ipsius Marcellae, an illa ei debeatur, eum delini tiis panibus is lego, non una Interpretum senteri- eo nulla vel minima subesset dubitandi ratio, quinitia est, dum quidam his quoque ius acere, cendi as- deberetur; sed de portione seii, qui, quia heres serunt, alii iure meliore ac rationibus firmioribus nerat, capere non poterat partem sibi sub illa condi-lsandum autumant. Tales namque verbis tantum contione Iesaiam, si heres non esset ἔ ae respondetur, luncti proprie coniuncti non sunt, Si consideres, con- hanc Sela non concurrentis portionem secundum ea,ilutictim demum inteli gi legatum , cum totum lega quae proponerentur, Marcella deberi: atque ita magis tum singulis datum est, partes autem concursu fuiri, ex ha c lege probatur. inter re & uerbis simul e iun-lae L conjian 'im M. ff. de legatiι 5. in sola autem illas ius aecrescendi locum habere. Non etiam est,iverbali coniunctione testitorem ab initio sinsulis quod dieas, tralatorem collegatarios re de verbis si-ipartes dedisse, L νε eoni,ncti M. f. de Ietatis . . a mul coniunctos, si Nulos ab initio tantum in partesideoque hos concursu partes non facere, quas ab ini- virilεs vocasse, L Lauius Titur M. Lucitis Tritisitio iam habuerant . jus autem acerescendi non aliter6. F. d. ligarit a. viriles enim ibi partes tantum legatarios adlirissum esse, quam si , utroque ad proponuntur quantum. ad Hectum, si scilicet omnesitum perveniente, scindatur inter eos legatum, ae ad legatum concurrant. Neque etiam illic quaestiol'. Ditis. s. r. arg. d. L M. f. do leg.ttit a. F acie est, an singulis res tota, an magis partes rei ab ini-lque pro hac sententia, quod olim in legato damnatio videantur datae esse ι sed quae singulis partes exitionis duobus coniunctim delicto cessaverit jus ac concursu secundum probabilem testatoris voluntatemicrescendi, non alia de causa , quam quia heres duo dere debeant, seu, an Seja sola secundum ea, quaeibus dare damnatus, singulis partes dare ab initio
a testatore scripta erant, dimidiam praedii partemidamnatus videbatur, L si Titio ου ei T. f. de laesistuvindicare sibi posset,&li rii omnes Ancti alteram a. Ulpianus in feraxm. r. 24. g. i5. lyraeterea aperte
dimidiam ἔ ac respon tur, perspieuam esse volunta- atque dilucide verois tantum coniunctis ius acere, rem te,tatoris, omnes ad aequales seu viriles partesiscendi denegat Papinianus in L pen. is usti . ac vocantis, adeoque Seiam solam ad semissem ex con-iersic scribens; cum ringulis ab Mνoribus singulis e- cursu non adnuitendam. Simili modo ad effectumlim dem rei fruditur legatur, frosarn separata viα magis , di concursim, quam ad initium dispositionis ιυν, non minet, suam si aequis persionibur, duobur se pertinet, quod dicitur, austi νuctu alii ionem reci-Jjusdem rei seu tur legatus esset ι rande iis, ut inte pere, adeo ut, 13 Euoltis legat ut 6eνit, ipso sero ais eos juς aec escendi non ιit. Comparantur scilicet in singuiar partes pretiarat, L istae tistis uesur 8 i. f. ad ea lege duae iactorum Species, quarum prior est, cum legem Falciae cum de caetero manifestissimum sit extringia;ι ab heredibus singuiar 'Dirim rei fia GH l toto titulo ae M inriata a uretconaeis, deficiente unolgatuν, altera, cum Moret eius em rei fructus lega- fructuariis, etiamsi iam ad iuumfructum concurrisset,ltur aequit Iorιionibu ac asseritur, neutro in casu alteri .accrescere partem eius. Quod autem in L bυ- tales coniunctos sed magis sopa atos esse, di ob id jusmodi letaliam M. u. rr I o. ectio do le-d inter eos non esse accrescendi ius , de rarerit' quia gatis l. traditum est a Iuliano si This Misio I isecundum Celsum, Neratium, ac Ulpianum,ga υς fueris Sichur, qui Nun erat, is biiυν papi S iacere cenaei est, diuotiens in aeti ut, qui in solidum chi MAEOD ἰ nam Titiυς, quamlux ad I gaium non ad-lbabsomni , tituis initii concursu oer ut e r, I. idem
57쪽
63 Lib. XXX. XXXI. V XXXII. m. unicus.
inintiis hisee iurIs locis aeredit & ratio a mente i icto, tanquam ei dem eum eo iurara ae iviestatis, a Statoris petita. Cum enim inter collegatarios ius. a leoque, tanquam di ipse re coniunctus. lsi hoe est, - ei escendi lorum sibi non vindiret ex quadam iurisiquod Iurisconsultus in I. 4 r. supponit, dum ait,neressitate uti quidem inter coheredes iuxta alibi in orae rire, in ea di si cescar, pys μα- I ga- expositaὶ sed tantum ex probabili testatoris volunta-iti cmqtis eo um, quisur fundut sepa-tim legatur olf, te, facile quidem intelligi potest, eum legatarios pi iaccrescat , fiandum iis repa atim logistωm asserendo res te, aut rere verbis simul coniungentem, adeoque non aliud denotans, quam eoniunctionem realem, qua singulis rem totam legantem, voluisse, ut di totumisingulis separatim, seu diversis orationibus, totus singuli ea perent, si modo totum capere possenti nonflandus legatus mes praut re tantum conjuns nossunt autem per rerum naturam, quoties ambo adl=MUDr Vpellari, di ai junitim vel etiani reparati,is legatum perveniunt, & ob id tune concursu partestiis legari, supra dictum est ex ae. l. D . P. I t. C. Asaciunt ex quadam neee,sitate naturae, non admitten- eis c. tou. Non etiam obstat l. s.' duobur i6. f. istis, ut duo eiusdem rei singini an solidum eodem do-- . Nam cum Diis ex mit/ιmo aequII Dνtu tirmini senere domini sint. At vero unus efficiat, quia rari legatur, partium expressio eanditionem tacitamiam alter nullo defieientis concursu totum opere im-rin se habet, si stori intit narret , maxime si e-- peditur, etiam totum sibi habebit secundum id, quod sideres, plures non posse 'eta tu edi, sie ut ob id ab voluntate testatoris, totum ei legantis, comprenen-linitio nulla pZrs certa potuerit videri data esse, ut sum est. At ubi sola verbalis inter imatarios eoniun-iproinde, non nato posthumo, Titius totum tabueritctio invenitur, in qua singuli ab initio, seu semper,llegatum Percipere, tanquam cui res non pm parte, partis a testatote sibi assignatas habent, si quidemisin in solidum ab initio legata silerat, arg. f. quiaeam uno deficiente, alter totum caperet, id in apertam reisattis 5. sim L st L 7. f. is , t dubii r. Un- Incurret testatoris voluntatem , quippe qui partes abide er in Q l. S ult. non dieitur generalius, non
initio singulis dando, credendus non est voluisse, ut concurrente post mσ, εω non nato posthumo, totum
totum uni obveniret, utcunque alter nihil eaperet.llegatum Titio deberi, adeoque si natus suisset post Graviter tamen hisce tum legibus tum rationibus ad- humus, licet legatum non agnovisset, tamen Titius versatur, I. re conjun I. 89. U. δε letarii 5. in cuius non ultra virilem habuisset partem ; eo quod nativia fine asseri indetur, verbis tantum coniunctos in iureitate post humi e Xistebat conditio, sub qua testator acereseendi potiores esse illis, qui re tantum con- voluit ut viriles eois tariis partes darentur, atque iuncti sunt; quod si uerum sit, absurdum fuerit, his ita non re, sed verbis tantum, coniuncti essent. Le . denegari ius accrescendi, qui in eo jure aliis ius ae-ive vero est, quod aiunt inter eoniunctos vigere juserescendi habentibus, praelati sunt. Sed seiendum est,faecrescendi, Verbis autem Con unctos etiam re con- . verbis conjunctos in illa facti speeis potiores esse ;ljunctos e se, L triplici modo 1 a. q. - ι b. suns. quia liret ab initio, & secundum ipsum testatoris ser-il. νε conjuncti J. do imatis 5. Sunt enim tales non em apertum, verbis tantum eonjuncti essent, rei ηbir coniuncti non re, di ideo etiam e currunt ire autem noni ex Ivit sacto. tamen, seu ob sequente mire, aut concurau partes faeiunt, imo, si quaeratur dotestatoris dispositionem inceperunt ex juris interpre-Iiure aecrescendi , pro conjunctis halaendi non sunt, latione etiam re coniuncti esse; ade-ue tanquamiam. t. conjuncti Vo. 1. at r 5. Frustraque ex- dupli i coniunctione, reali ae verbali, iuncti, praese-icipitur, talm verbis coniunctos conceptione quidem runtur illi, qui re tantum eoniuncti erant. Etenimiverborum videri ab initio partes habere, re Ipsa au- in hae sermula qua rasus lapis m. in fine eontine-item n n, quia non habent partes pro diviso I partur) p imo ae secundiγ ffindunt Coenritanuam aequit pa tres autem Pro indiviso etiam ab initio habere eos,ribui do, lego, eundem fundum traiis aeri leto, primus,lqui re dc verbis simul coniuncti sunt, L nomen Asia- dc secundus verbis tantum a testatore eon iuncti, fiuntirum itis. 'orthionit r. f δε - .. 1 f. I. legista Postea re quoque coniuncti, idque ex eo, cuia tertius inutiliter ι9. q. Ut. AE. δε legatis r. Etenta inter moduobus prioribus iungitur re, quippe ad solidum sun-rbi 2 tantum coniunctos, dc re ae verbis simul eoniundum vocatus alia oratione, ad quem priores duo si-lctos illud interest, quod verbis tantum eonjuncti sem-mul una oratione voeati erant. Ex tali vero adie-iper de ab initio ex voluntate testatoris partes proctione tertii re coniuncti priores quoque duos, quilindiviso habent, at re ae verbis simul coniunat s primo re coniuncti non erant re coniunctos fieri, col-imul ab initio ira pro indiviso quidem partes habent, ligi potest ex s. Maeotat funia gi. f. - ai;r a. ubilSed solidum legatum singulis competit, donee concumi saevius de Seius ab initio nullo modo conjuncti e-isu ρο es seceti tu, P. I. M. iuna. Da. m. f. de Ieranti non re quia pro parte dimidia sundus singu-lgam 5. . L J. pr. f. is ut ru. u acer se. Adeoquelis legatus erat, non Uerbis, quia id duabus sactumire di verbis simul eim juncti id incipiunt habere ex Orationibus, puta. Maevio fundi partem Hmidiam,lconcursu, quod verbis tantum coniuncti citra ullum Solo partem dimi iam leto ; quarum prior oratio el-ic eurSum ab initio habenti iitrique deinceps per liptica est, ac vocem lego subauditam habet, arg. Lliudicium communi dividundo a communione reces- . V. si amem 5. δε ιεν d. in r. I. θνρο- .d viri, dc sic pro diviso partes obtenturi. Quod vero C. do terram mit. Μaevio autem di Seio Titius posteaiattinet ad A. L i6s. i. f D' b. , gn8 ου I. 39. iungebatur re, in verbis additis, eun rim sundum Π-l6. ut . f. ri L AEt r i. non illic asseritur, re de vertio leto; dc quia is prioribus duobus re iungebatur,lbis ximul coniunctos ab initio partes habere, sed inde factum est, ut etiam priores duo, Maevius & Se-iid tantum, si duobus partes acquirendae sint , nee ius, inter se e perint reconiuncti esse; de ex eo sun-spartes designatae inveniantur , dimidiatas singulis damento Mevius qui nullo modo ab initio selo eon-l oberi prout etiam re di verbis simul coniunctii iunctus fuerat, ad portionem tamen Seii defieientis si concurSu partes saetant , dimidiatam singuli venit ex jure accrescendi una cum Titio re conjun- pro indiviso Partem acquirunt I neutiquam vero,
58쪽
deselante eoneium , ab testis singuli partes habent.
G. Etsi autem re coniuncti, de coniuncti re ae verbis simul in eo coi veniant, qucd uta tque gaudentaecrescendi iure; distant tamen in eo, . pro varia testatoris conceptione unus alueero in iure acer scendi potior esse possit, eo modo, quo id de pluribus heredibus per distincti enes expositum in ris. Aea AEqui . sol omiu. hered. n. 59. Ouemadmodum etiam inter illas illud Intei est, quod re tantum eon iunciis invitis aeerraeit portio deficiens, re & verbis conjuncto non nisi volenti: quodque re tantum coniunctis accrescit stae onere seu gravamine, quod degeienti legatario erat impositum; iis vero, qui re di verbis simul conjuncti sunt, omnino eum onere per rati nes ab Imperatore propositas in ae. I. vinis. u. Iis aQυm FI. C. Eo eadiuit totienae. 65. Porro laeum habet hoc ius acerescendi non tantum, si pluribus simul unum- corpus legatum sit, ed di , si quantitates seu res iungibiles, cum teras de jure acerescendi agqntes hae in parte non distinguant ι sive illae ut corpora, sive ut quantitates, legatae sint; si modo testator non . quantitatem Ainginlis concurrentibus solidam, adeomae saepitis, Ied a mel omnibus unam praestari voluerit, sicut id potest
promis 6. f. G Hatis 1. Nec est, quod. quem min eat , ipso iure quantitatem inter collisatarios divi-Sam esse, adeoque concursu partes non fieri, L eui
Jώα ut 56. st de rendis. ω demonitν. Non enim illat sere de quantitate pluribus legata, aut iure accre-l scendi quaestis est, sed tantum de conditionis impi mento disputatur, ae monetur, conditiones vel di vial duas esse, seu per partes impleri posse, vel indivit duas, quae ad jus accrescendi nihil faciunt; sed magis im quantitas pluribus simul legata non aliter inter ipsos divisa intelligitur , quam si ad legatum
concurrant, & ita ecncursu partes faciant. . Neque
Ptequam vetat, singulis totam deberi quantitatem, licet herea una quantita ibi legatae praestatione desungi masit i eo modo, quo id duobus stipulandi reis
. Quia autem supra monitum, ius accrescenduseeundum ipsa ruris civilis principia non ex quadam iuris necessitate, sed magis ex probabili testatoris voluntate inter cinissatarios lorum habere, hinc et iam minus hodiernis moribus a iure Romano hae in parte recessum puto, quam quidem ab eo jure ac crescendi, quod Romanis saepius contra testatoris v luntatem inter coheredes ex quadam iuris eiu illi su tilitate nimiaque scrupulositate probatum fuerat. Con ser Hugo Grotium manu uri. ad νυνi,muae Heloib. a. cap. 25. n. 4. 5. Radelantium ciniis intrate i. --
cit. 87. --. a. iam-en cent. forent, Par. I. Iib. S. cap. S. n. m. in Ano oe cap. 8. n. 57. Parentem P. mem. Paulum Met ad 8. Init. b. t. n. 5.
De annitis legatis, dc fideicommissis. SUAE MARIA
ιiatur , an is ipse reo rata ex annuo deducat δ5. Recenrentuν casus, in qqibur dubium, an sit afnuum legatum, an semel tantum PasIandum.
1ed non port-mis annis id, si cognatis omnius annutim inet, quod rivus p α tabat, nec tamen omnibυρ iaput printheris p Quid, si societaram unive talem eum uxore habens, ita Ioga - νὰ, ου contum Titio praestare sit rolistis,.an centum an magis quinquaginta debeantur' Otii praeitanaeum si simpliciso Rnnuum leget, . nec rem ut quam tem adisi q7. Sr menstruum aut diurnum relinquaru , idem obtinet quod in ann- luato.
59쪽
si ante 'nem pensionum omnium legata tur m
tarων eat. An oe in eoσMibui possis locum babore luatum AEnnua, bima, trima die praestandum p. Ia. Quia iuris, si testator Iusserit, annua, bima, tryma dio p-rtari Titio, cum erit auristum qua tuo iseim, is eam Asiatem jam Meetieris rab. Otiid DHr, si testatoν annuum leg t, seis duabus pention but praetrandum f3. A Nnuum lagatum dicitur, quod in annos singia IR Ios,seu annuatim relinquitur, di anno quovis vertente debetur: si e ut, annidi relicto, non unum, Sed plura legata sint, tot scilicet, quot redeunt a morte testatoris anni vertentis, & primi quidem anni legatum purum sit, ac dies eius statim a mo te testatoris cedat, non ab adita hereditate in
quo ab usustum legato distat, I. si in singulor 4.
r. h. t. cum in annos Io. I. I. a. p . et I .
aeter Diu friatur legisti caeaear. n. 5.ὶ sequentium vero annorum conditiora alia, si visat legatarius, utpote quo extincto, nihil ultra debetur, a. l. L ff. b. t.
a. f. Io. xx. I a. f. quanae. Eie; legat. eod. Ut tamensusneiat, initio cuiu que anni legatarium vixisse, adad, ut illias anni legatum ad heredes transmittat, cum
hujus legati dies eedat initio euiusque anni ae A.
Grotius manuae ad jurispo. Hore. Iib. a. cap. 25. n.
Mai. 25. licet non semper initio cuiusque anni legatum peti possit, maxime, si ex fructibus certi sui di annuum praestari testator voluerit, L Hνmis Heliod
26. V. pote a. qtiando dies legat. ted. quo Casu etiam, si anno uno minus natum suerit, ex ali tum annorum proventu supplendum, si modo ex caeterorum annorum ubertate dari possit, ι. legarum
ita 17. β. l. f. h. t. Et hoe sundamento, quω initio cuiusque anni dies annui legati cedit, nititur, quod eum testator disposuisset, fise m ae fu Iis cun
que vidua oris, in annot singulor temum heret meu trito, de filia minus annui temporis vidua fuisset, respusum merit, tota centum videri debita, tametsi intus annus nondum fuisset, L A is meae 23. f. r. Adde l. a vobis 5. f. h. t. Sed de ex hoe ipso illud descendit, quod non susticiat, tempore mortis testatoris legatarium capacem esse, sed per singula legata, jus capiendi inspiciendum sit, ι. cum in an
nor II. 1 b. t. eum in annot a5. quanaeo disci Iar. cedat, almae etiam annui legati praeseriptio risnan totum fiat, sed tantum respeM anni jusque separatii Πέ adeo ut annorum triginta petitis supersit, di tantum praeseripti censeatur ann. trigesimum excedentes λ eo quod annua pr.estatio haec non est acce4sio uuaedam alterius legati principalis, seu foveis, sed ipsum principale legatum constituit, assi. I. cum
Cui vero ineumbat onus probandi, si neretur vixiste, vide Wesel ad nodioliar constit. Vir veri. an. I,
a. u. d autem dictum, annuum legatum hane habere conditionem, ii pidiat letara ius, locum non habet, si annuum alicui pis to ου ἷ-rimur relictum sis ;quippe quo casu laerpetuum est, & heredibus ae heredum heredibus in infinitum debetur Ieg. in annali t aa. C do letariti iuuen admodum etiam perpetuum est, ast alicui ratione inicii sui annuum relinis quatur i veluti hierophylaco aut saeerdoti alicuius
templi, vel Principi qua tali, cum tune ossieri, quia
perpetuum est, intelligatur annuum datum esse, I. annua his m. v. l. f. b. 3. am. I. ρυσὰ Teinwipi m. d. Dratir a. Idemque obtinet, si quis collegio doeurionum aisi iones annuas, idest annuas praestati
nes inter eos dividendas, reliquerit ν eum collegium illud etiam omnibus naembris eius mutatis idem maneat L cum qui m 23. 1. h. t. iunct. I. μυ--
vardum L a. varior. cap. I J. Nec aliud dicendum,
si annuum ecclesiis aliisque piis locis, aut pauperibus, aut civitati legatum sit; L sancimur 46. si vero in L Mit. C. do Diςe. ει ci Pir, etiamsi civitati r lictum proponatur ad eertos ludos edendos, quibus heredes defuncti praesiderent: cum enim etiam h redum heredes in infinitum appellatione heredum contineantur, perpetuum Prud eenseti debuit huiusmodi legatum, L annum pectiniam 6. U. b. t. 3unct. l. l νώ r ovebaιio 65. f. ae ne s. signis Atque adeo omnia naec annua excepta, per legatum data, non longe distant ab annuis ex contractu debitis, quorum una tantum di pura re perpetua obligatio est, β. ni si ita S. Init. δε neνb. obliv. l. si Scis maut i s. l. L eoaetit. Nec dictis adversatur, quod usus fructus collegio relictus tantum duret centum annis ἱ de alicui datus pro se de heredibus primos heredes non rediatur, L an usu fructui 56. m. dourn uditi Θ ymmaae. qias mox. I. am lanitar C. de uructuri. in bisbisat. cum alia usu fructus, alia annui legati bae in parte ratio sit ; in usustuctu nini id ita placuit, ne, si is perpetuo duraret, pr
prietas inutilis esset proprietario, semper accedente usu fructu, arg. usu fructui I. in sino μι. δε ιν furi. quod non- ita metuendum in annuo legato. cum regulariter eo non soleat omnis rei fructus absumi : At, si absumeretur non ineptum silerit, idem in annuo legeso statui, quod in usustuctu, ut dice
5. Sieut autem aliquando morte legatarii annuum legatum non extinguitur, sed ad heriara eius transit ; ita quoque vim legatario propter apertam testa toris voluntatem evanescere potest obligatio eius ἔveluti, si testator Attiae decem lepet, astra nupserit, . oratiam ita a T. l. ritiae a a. m. b. r. veI filiosiami lias, quod in poteri te statrie frueris, l. Dis. m. h. t. vel decem annua ais alimenta in deconium, L σε eum m. o. quando ἀρν luat. ceriri vel, si testator annuum quia legaverit ob certam causam sutinam, puta administrationis susceptionem, de illa causa cessee nee eulpam legatari L aut etiam aliquando ca- .su, I. - amico in. l. Maenia i 5. ' . ω i. U. s. t. de quo latius egi in t. do condition. in ιλώιλο--- n. Pa. Plane morte gravat, annuum legatum non interire, manifestum esta nisi is, cui in fructus legatus erae, annua legato vel fideicommisso
onerat .su: tunc enim cessante usu fructu. annue quoque praestationis cessabit necessitas,' si non appareat, voluisse testatorem, ut etiam post extinrauia
usummictum annui obliblio duret, st id, quod dudi
60쪽
m annuis Iegatis G sdeicommissis. 6 ν
te usu cta a linatam pereeptum est, ulteriori annum vimciat praestationi, I. Titis, berede 39. h. t. L Subur murisis M. Titia a. s. aes alim. ω eib. letatis. 4. praeter illud. quod annuum legatum morte legatarii regulariter extinguitur, alia insuper hu s i nati singularia sunt, veluti, quod rapitis diminuti
ne legatarii non evanescit, maxinis, ubi annuum a
meorum gratia relictum apparet, L m singuor iust b. r. I. Don. m. is capite minurit. Uuodque, cum tigatarius rideicommisso gravatus regulariter deducat tantum ex fideicommisso, quantum sibi per i
gem Faleidiam deductum exi, L malor aes;- 5a. s. si Tuis 4. U. - ira. Fascia tamen si sandus at cui legetur, di is ex reditu fiandi annua praestare iussus, detractionem Falaidiae passus sit, integrum annuum sine ulla diminutione praestandum est, ubi
non alia apparet mens testatoris, L Gorto uin a I.
u. a M orto m. b. t. 5. Quia vero dubium aliquando, . utrum M. quod
matur, semel tantum, an annuatim praestandum sit, singularea quaedam factorum species proponenda videntur. Annuum itaque legatum in dubio datum intelligitur, si resistor qui dari iusserit dis natalis itii, licet nullam annia menta em secerit, L cum Voidam G. H. b. t. v et si quid legaverit μν ς--iennium cenam 'is aut tari allauitas s tune enim Perpetuam pensitationem per quadriennium, non in
mimum tantum quadriennium, videri relictam ab Imperatoribus rescriptum est. l. pen. m b. t. Sed etsi testator dixerit, ramum do rio Attis, donee --pseris, vel Aonec Maeua stieris, nee addiderit, in an--t 1iπυών, antina tamen centum legata eensentur,
I. uratio ita νιν i7. U. b. t. ouod si testator caverit, a via prineν id, qa- a - viso annui nomine συμπιν , σωυσι centum dari volo, annua quidem dinbebuntur praestari solita. sed semel tantum aurei centum, L SUO amico io in i a. β. b. t. 6. Relinquitur annuum variis modis, adeoque velata, ut uniformis annuatim praestatio fiat , veluti arcem annua 4 vel ita , ut athid uno, aliud a, tero anno praestetur , qua ratione nihil referre Julianus aetipsis, singuli aurei in annos sit'ulos i gentur; an in annum primum mille aures, in s cundum homo, in tertium frumentum ι ae tune non semel, sed per annos singulos legatum cedere, ex UIpiano subjicitur, L nec ν en ii. l. a. m. U. quando coes letat. ce r. Vel tertio, ita ut nulla res certa aut quantitas, quae quotannis praestanda seret. adjiciatur, sed testator dicat, se legare ammum Uod ipse Distis ripa λoruus arat: quo casu sola is viden-riar rellata, quae certam sarrium erogationis annuae, non item, quae incertam liberalitatis voluntatem, aut sumptum in ipsius testatoris utilitatem saetimi,
habuerunt, L Seis amico io. modico i. 2 .iar.
o. h. t. Et, si varie annua praestirexit, ea debebuntur, quae mortis tempore praestare solitus sui e , .ive plus tempore conditi tenaxnenti, quam se quod mores proximum suit, dederit, sive minus, arg. L Meia
isti a 4. g. iod si a. st. δε alimomi, NI eib. Lumiν. Sed eae, si alia praestiterit soma qua Iegavit, veluti. si
averit rρia pondo Mu i annua, quae uiuur praestiniat, de vivus nummos adnumeraverit, tria pondo annua ex causa inati debere praebiari, responsum est, L 1μ- herede iis ἀι. ff. b. e. Quin uno, si, anteδforte praestiterit, sed postremis annis nihil. tamen
annuum, quod ante plures annos praestare solitus sue rat, legasse videtur, arg. l. testamomo ita 19. d. dea im. εω es. 'leratri excepto casu L Geius Tritu rm. Gιtur ri, V. do. luinis a. Et si libertis aut gnatis omnibus annuum deget, quod visus praestabat, ac appareat, non omnibus, sed tantum pauci ribus annuum a testatore suisse praestitum, omnibus tamen libertis aut cognatis annuum ab herede praestandum est, L a filio i5. ωθ. V. de atim.'euσν. oraιir. Sane, si societatem cum eoniuge universalem testator habuerit, de annua rentisn Τitio praestare solitus, eidem legaverit, quae νῖνυς praestabat, non centum, sed sola quinquaginta annua, quae pro sua
praestasat parte, litata intelligi, Maevosa tradit, L
vel denique ita, ut non facta mentione ejus, quod praestare solebat. simplieiter annuum leget; quo te gato ex interpretatione benigniore illud continebitur,
quod testator ipse vivus secundum ante dicta pra- stare solitus erat, de quo si non constet, v Mendum, quantum caeteris eiusdem ordinis hominibus annuum dari voluerit; si neutrum apparuerit, ex -- eultatibus desuncti & dignitate personae, ac caritate eius, mi annuum reliEtiam, statui oportet, quantum
legatis, i. si remiar minium Io. b. uir. f. is legatis r. ae plerumque credendum est, annuit Simpliciter legatia, testatorem, qui vivus nihil praestare solitus:
erat, relinquere Iegatario voluisse attinent uin annuorum praestationem, ain. l. 1erunt μιι 16. I. Gunua is M. F. b. t. i. Sites in M. F. Γιia a. f. dori mentis Mi ιώ. Iesaiar, Cubeius μεat. J b. t. 7. Aeeidit interim sulunde, ut annuum hea tun, legatario in luxum forte dc profusionem prono, non
intis uatum sit, ac propterea testator ei menstruum
quid, aut hebdomadale, vel etiam diurnum, ici est,
singulis mensibus, aut septimanu, aut diebus . Prin standum relinquat di tunc in his menstruis aut diurnis eadem, quae in annuis observanda sunt, ae locum habent, L pecuniae torrem . de alim. ιῶ. legar ir, L min. Ir 8. eam 6. F. δε tranςad i. I. annuo I 5. f. δε --ι. irere vis. ω uxor. I. codicia tae 13. r. I. liberto suo al. g. filium a. s. h. t. 8. Fit de aliquando, ut annui legati, praecipue pa peribus nilai, distri initio pauperum curatoribus, sed arbitrio proxinaiorum testatoris, permittatur, Mo ea su an proximioravi plenum et absolutum arbitrium, an magis arbitrium viri boni imperat, haud den
gandum per eos, inloties curatores pauperum ita diastribuunt, ut vir boniis ex aequo arbitratur essec, utrimque disputatum vide in Responsis Jurisc. Holl. Par. Σ. comiI. a . 2ῖι. mg. 45a. ω re '9. Legato annuo simile non est illud, quod annua bima thima die, id est, tribus msionibus. praestandum est; quippe . quod non multiplex, sed unum de purum linatum esse intelligitur, cuius solutionem testator solummodo dividere voluit, heredis exorrandi gratia, ne protinus ad solidi prastationem adiagatur I ae ideo integri; huius lint L dies,statim e dit, sic ut, morienta inaratis ante solutionem, i gatum ad heredes eius transmittatur licet interim