Joannis Voet jcti et antecessoris in Academia LugdunoBataua Commentariorum ad Pandectas libri quinquaginta, in quibus, praeter Romani juris principia ac controversias illustriores, jus etiam hodiernum, & praecipuae fori quaestiones excutiuntur

발행: 1828년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Ba Lib. XXXIV.

mittit petendi ius, I. r. pr. f. h. t. Legatur vero tib

ratio seu remissio debiti vel expresse, vel tacite, cum debitori legatur chirographum, quo se devinxit, L Iib rationem 5. - et i I . f. o. i. Adde r. aco pamir n. i5. non item, si Iegetur pignus in crediti seeuritatein datum I quippe quo casu sola pignoris, non

debiti remissio eat, si non alia voluntas testuoris sit,l. I. I. l. f. h. t. quod ipsum & alia similia, de praesumto liberation legato , Mantica aes emis i. ub. volum. lib. 9. t. η. Sed ec secundo vel in totum, vel pro parte, idque non modo directo, sed di per accidens, dum praeter illud nomen, euius liberationem l gaverit, nihil habet, de nihilominus aliis quoque legata reliquit ν quo casu quid singulis cedat, quid ii redi ex lege falcidia, explicat L quae UMων Na. .ad bi. . Tertio denique vel ad tempus, via in

Perpetuum, L n. Π M. um T. pr. I. nso ratum nostrum

n. p. ρασιι ri qui1 S. Inu. do Iegatit. Duo modo in per tuum legata videtur, si heres picti

beatur a Pitio petere, i. nou solum re talo S. I. r; qui, tu b. t. ad tempus contra. si vivo Pitio potere prosibitus sit, L Aureuo ao. U. s. r. a. Relinqui pote,t lepatum liberationis vel debitori testatoris, vel debitori heredis, vel debitori cuiusvis tertii, vel denique fideiussori testatoris, qui se protestatore debitore obligaverat creditori eius, i. Γb

rationem 3. 6. vh. l. 4. n.rar sorum mitru n η. i. si a bi-to Il. b. t. Nec refert, utrum debitor, cui liberatio legatur, locuples di solvendo sit, nec ne , cum capere videatur eo ipso, quo liberatur, L conuiue

intelligatur, ac quod ad se attinet, dives esse, L quae-Hebatuμ 6a. fero in ρ . f. Dd. t. Aon etiam interest, utrum ex contractu vel quasi, an ex malefieto, vel

quasi debitor sit; cum omnibus debitoribus ea, quae debent, recte legentur I. I. p . L non solum 6. β.υh. f. b. t. Quod si liberatio legetur ei, '.qui naturaliter quidem debebat, sed non civiliter . prodesse poterit legatum tale ad id, ut cessent effectus obligationis naturali, adeoque liberentur fide jussores &pignora, si quae sorte pro tali obligatione data sint, nee fiat talis debiti comi ensatio, ac errore solutum condici possit tanquam indebitum. Sed si liberatio relinquatur alicui, qua Si deberet, qui neci naturaliter nee civili iure obligatus suit, inutile legatum est, licet certa quantitas expressa sit quasi dnita, veluti, si testator damnet fieredem, a Titio non per re viginti, quae tibi debet, D I Titium libeωνo a ae bitonti eapum vj nti, quos tibi debet έ eo quod nihil apparet. cuius intuitu liberatio per acceptilationem xut pactum de non petendo fieri ab herede posset. Ita que sandamento nititur, quod, cum heres damnatus .es et l'itium, sola derem debentem, liberare viginti, Ulpianus scripserit, legatarium saltem liberandum e se in decem, L non tolum I. sed sp elisorem a.

f. h. t. Et sane, si inutile &, nullius momenti legatum sit, cum creditor debitori, qui se perpetu exreptione tueri poterat, legasset quod sibi de bat, juxta L ti credBoν i5. f. b. t. si, petitore vel I-sessore damnante heredem, nr centumvioalo iurietum υνe ar, ita demum utile legatum videatur si malam causam adversarius testatoris habuit, adeoque ei ad dandum aut restituendum obstrictus sit, &contra nihil intelligatur esse in legato, cum adver

rit. III.

sarius testatoris bonam eausam fovet, teste Paula in L petito8 5o. f b. r. nulla ratione defendi potest, illam, cui liberatio a centum, quae debita non erant, legata fuit, legatarium existimari, emque centurn illa, quae ipse non debebat, ultro petere posse, quasi sibi iam ex causa legati coepta deberi. Sed di si imstator sie dixerit, haeret mmi cemum aureos, quas

misi Titur ae bar, damnat eclo ei dare, de Titiasn hil debeat, ne tunc quidem Pitium posse centum ex causa legati petere, Paulo placuit, nec videri legataeentum eum salsae demonstrationis adiectione ; cum in illa formula dan P ωνbum ad is Hum F

tetratoν exiuimaverit, i. laganis Ti. io G. in meae. m. b. t. id est, uti opinor, cum testator voluerit, ut

heres daret, quod heredi qua heredi debitum erat; ae proinde, cum nihil appareret heredi debitum, heres id, quod nunquam accipere. poterat a Titio, tan- quana debitum, etiam nunquam secundum testatoris damnationem poterat dare. Uuod si testator ita eaverit, centum, quae misi Πrtur debet, ei do lego ; re set Ant. Faser, non rnodo tune, cum Pilius debitor

est, sed Sc, cum nihil debet, utile legatum esse . adeo ut, si vere' debeat, liberationem illius debiti ex

causa legata nanciscatur: sin nihil debeat, centum ex causa legati petat, tanquam quantitatem certam

eum salsae demonstrationis adiectione datam, quam testator eo casu magis, quam ius liberationis, lega se Midetur, ae L let. legavi Titio ax j. b. t. iunct. . tio. in fine st incipii f. b. t. Nec obstare, quod in

ta videantur : posteriorem enim sermulam in dict. l . 25. supposititiam esse, & non Pauli, sed imp riti interpretis exemplum, ad rem non pertinecis , eontinere. Anton. Faber conis turarum lib. 5. e. z. sed hisee non ob tantibus, magis.est, ut 8icamus, inutile hoe casu legatum esse, tamquam continens rei nuspiam apparentis demonstrationem 1 eo modo, quo inutile est legatum decem aureo--, I xtim in area, si nulli in arca aurei sint, L riseror leg-ιut i M. β. qui quiuque i in st. do letarit t. quod de aperte tantum in L si iis oratum 75. β. quod si a. in pμ. f. de loatit r. Nee in contrarium moverebet P. L 25. A. b. t. Paulus scripsit, quod si inbiIdebeat scilicet legatarius, cui centum, quae debet, legata erant in polo it He , quasi Disa domanti ali

1 tenim, eum implicita prorsus de male composita sint Pauli verba, si lectionem serves, nee tale quid de Paulo, aperte atque dilucide mentem exprimere solito, praesumendum sit, addenda videtur parilauta non, di legendum, quod ri Ubii debeat, non poteris

diei, quatefitia a monstratiose infecto, etiam pinrisuod comyrrhentum rae, idque quia seeuncium Ulpianum Paula eoaetaneum, de de eadem facti sp cie respondentem, MIeν fiauam conditisn m sitae caa xam mutrum intereri, a. L 7 . a. m. do letarit r. Atque hae admissa emendatione, iusto pror, t-mite decurret Pauli sermo in ae l. 25. y. b. r. ac sensus atque connexio haee erit ἔ quod si ritius, cui testator legaverat, cen tim quis mibi Tisiue debaer, nihil debeat, non poterit diei, etiam peti posse quan titatem, quae tali legato comprehensh est, quasi falsa

82쪽

De Iiberatisne legata. 35

denaonstratione adiectar sed hoe quod nempe di- 4. Caeterum moribus hodiernis, si heres liberati

ci poterat, peti non posse quantitatem expressam )lnis legatiun implere nolit, breviore via legatario eo dici poterat, seu verum quidem dc certum tune erit,isultum est, dum simpliciter implorat officium iudicis, cum ita legavit, centum aure,, quae mibi debat, vel ut is, vocato herede & causa cognita pronunciet, Siclum, quem a bra, b γει mesa cammas orto non ie-inihil deberi, & perpetuum heredi silentium impore. Quod si sic dinit, beres nisur cererum arareor, ἐρ-inat, l)arens .p. m. I 'aulus V et ad ei. 15. Intris. δε mibi L. ius debet, damnat esto ei dare, tune etiam luatis n. 5. t 2 licet heres ad liberationem facie illud tentari poterit, ut petere legatarius possit,.qua-ldam a testatore damnatus, videatur ad sactum obi si salsa demonstratione adlem, ec quaai plus sit inlgatus esse, tamen non est, quod in cMu, quo heres eo, damniat era o b et dare, Titio cent om quis Tniurii actum illud implere de remi, interesse arbitrio j misi debet, quam in eo, damnat esto δργος non pse dicis aestimandam petatur, sicut vulgo in omnibus ter , oec. quod tamen nequaquam placet, cum dandilreceptum est sacti Ubligationibus , eo quod interesse verbum ad debitum referre se testator existimaverit,ihie certum est, in eo solo consistens, ut is, cui li- secundum paulo ante exposita. beratio legata est, liberetur ab Obligatione, desinat-5. Liberationis legatae essimas pro varia leganditque debere, Weici de connub. societ. Irad . a. cap. s. ratione, mi personarum, quibus legatur, diversitate uum. 35. varius est. Nam si liberatio debitori testatoris, vel 5. Observandum tamen, si berationis Iegato debis debitori heredis legata sit, debitor non modo exee-itorem tantum a debitis ante te, tamentum conditumptione tueri sese potest, si ab herede ad solvendum contractis immunem efficiέ non item ab iis, quae P conveniatur; sed ultro amone ex testat nento ad υer- stea demum coeperunt deberi i adeo ut, licet testator Sus eum experiri, ad id, ut vel acceptilatione, vellpriores conscindens tabulas, in secundo testamento pacto liberetur. Accepti latione quidem, si tota obii ldatuin, di post prima' sed ante secundas tabulas in- tio, liberationis legato eomprehensa, extingui de- cepisset eundem debitorem sibi ex alia causa devIn-beat quantum ad omnes, qui obligati erante dumictum habere, ne hujus quidem debiti intuitu libera- vel unicus tantum debitor est, vel cum plures cor-itio contingat, L Ati Hius ars. V. to tamento I. Θαrei debendi essent, aut aliter eandem rem deberent,d f. h. t. nec ratione eius, in quo debitum post testa- testator omnes voluit liberatos esse.. Pacto vero, sIlmentum eonditum suit ampliatum , L ult. β. ωθ. ex duobus correis debendi, vel ex duobus contutin j. s. r. licet verum sit, suturi aeque ae praeteri-ribus iudicio tutelae obstrictis, uni tantum liberatiotti temporis usuras videri remissas, ubi debiti libe- ita legata sit, ut alteri correo aut contutori prodes-iratio legata est, L Auraeitur U. legatum 6. I. se non debeati ne alioquin, si unus acreptilationetuis. pon. d. ooc rhulo eo modo, quo & nomIne liberaretur, alteri quoque reo vel contutori legatumllegato, usurarum adhuc debitarum accessio simuI le- prodesset, dum acceptilatio solutioni comparatur, stata intelligitur, ut dictum t. de offutit nuω. m.

quod in dubio non fit, nisi mrrei debendi insuperidies S secundo sciendum, Iiberatione legata, reminiciter se socii sint, L liberationem 5. g. ne A. Sisas tantum videri actiones in personam, non item . son fiatim T. 6. si is, ciai 29. I. uis. g. Bom quaest lin rem; quibus nan ut debitor, sed ut possessor se tuμ a. f b. t. Idemque dicenaum, si fideiussori libe-ite conveniri poterat, secundum ea, quae latius tracta- ratio legata sit, quippe que in dubio non prodestit in t. is tutelae ct ration. aettras. n. ii-nus alia debitoli prinei pati; litet e converso per liberationem doceri possit mens testatoris, a Q. LTiἰώ cum M. .

debitori principali legatam. etiani fide ssor eius li-i νυν 5. j. δε ι alii Lberandu& it, nisi is ita intereesserit, ut regressumu, o. Quod si debitor id, cuius intuitu liberatio ei contra debitorem principalem habere neoueat, L L-llegata suerat. ignarus legati relicti, solverit debitum, νε-- 2. I. ιί ινυξι reum 5. p . ω l. ν. b. t. Quod indebiti condictione solutum repetere potest, L si non si Beator eonductori liberationem a conductione i isonem m. adeo amom 7. 1. do conHEI. indis. si

gaverit, non modo remissa censetur merces in prae- modo post mortem testatoris neredi eius per errorem

tertium debita. verum etiam, quae in futurum usque solutum sit, arg. I. cum MPes a f. b. t. Nam dc, si ad illius Ioeationis finem praestanda fuisset, tenetu iliberatio sub eonditione lenata suerint, & ea penque heres gratuitum eo iamri conductae rei usum dente heres praeoccupaverit, ac deditum megerit, e prabere ad finem conductionis, eumque a con-itininam haud debet censeri legatum, ubi conditio ductione liberare, L si ei cui sun in i 6. I. i I L i8. deinceps extiterit; quia in arbitrio heredis esse non b. t. Sed si eum Silenus aut Pamphilus alte ldebet, ut quandoque conditione ex litente, ipsi leg native deberetur, testator heredem damnaverit, netiario non deberetur legatum, si tune vivat ec capere Stichum petat, legatarius ita liberandus est, ut nee possit , L non rotam autem uis. l. si ij, quodaI.

Pamphilum ultra debear, ae L a totum autem 7.l . tia. A. b. t. Neque his repugnat, quod Ulpianus . si D. r. J A mi o L si υσυρ MI . saae si tiAlex mente Juliani scripsisse videtur, n e patrem a potitur S T. G pactis. Adhue debiti puri remissi ictione de peculio, neque maritum actione de dote no legata sub conditione, . heresiquidem interim p tbligatum repetere posse solutum , si eis liberatio i tere debitum haud vetatur, sed solutionem non a trala sit, let. ιi--- 5. irim Iuliantit a. . b. 3.tinet, nisi muliona legatorum nomine interemita, LlEtenim verba sila, saνω Me sotatiam ν te e naum' 5. A. δε daei ει moria e rem L. non ιο-- torse, eo pertinent, ut proin Iulianus, patra, qui nonias. U. h. t. Denique legatae ad tempus liberatione, habet in peeutio, & marito, qui non est solvend . nec usum medii temporia praemoda sunt, nee mmiliberationem tamen recte leseri, quia debitores Wnt,na in casum morae promissa, cnon solum παυώ-8. quod ut evincat, ait, eo, si quadem solverint, Lolαι-

a. U. b. r. arg. leg. lecta et D. U. δε rebinitiam repet e non- porro, si scilicet liberat Io Iegata nonc euim. 4 , sit: utcunque id Vlpianua in marito ad uat, in

83쪽

84 Lib. XXXV. Tit. III.

patre neget, in d. l. 5. β. a. in sine f. b. t. dx in Lllum 5. 6. Mis. θ. H bis quae pra mn serant;r, tamen ea

quod nomino S. ω9. m. de eondiri. indob. Diversum non fuit perpetua, aut in omnibus probata , eum eesset, si debitum, cuius liberatio legata, vivo testa a converso alia juris regula dictet, novum non esse, ut tori solutum fuisset; perinde enim tunc extinguer ira, quae semel utiliter constituta sunt, durent, licte. tur legatum, ae si alla quacunque ratione debitor aiille ea us extiterit, a quo initium capere non potu creditore liberatus es,et, L non rotum amem 7. 6. δε- runt, L in ambiguit 85. . non est l. f. de N. juνit. bisatio ι. I. si id, quod a l. p .er . I.f. b. t. nisi a lovin S, quod pure debetur ex stipulatu aliove stri- pareat, testatorem vivum non ea mente exegisse, autissi iuris negotio, recte legatur, quia qirantum ad u-aolutum acceptasse, ut ligatum perimeretur; argu-isurarum obligationem ex mora plus est in legato, un-mento eorum, quae de nomine legato, & postea per de illae debentur, quam in stipulatione, in qua usu- ipsum testatorem exacto, dicta sunt in t. do letatis rae non incipiunt ex mora currere, I. r. rarasit Mi G. n. 22. er seqq. aut nisi testator letaverit Titis, ρυώI6. r. f. Eo legatiς I. Id quoque, quod honoraria d debuit, & ita non eam ius liberationis, quamlbetur actione utiliter legari, Ulpianus monet: quia certam quantitatem debitam, Iegare voluerit, L ais.spro honoraria actione ex edicto praetoris componiam. f. b. t. Plane, si inter debitorem, cui liberatioite, & ut plurimum anna Ii, praesertim si poenalis ex , legata, & testatorem creditorem novatio intereen idelict3 sit, civilis ex legato datur, quae perpetira est, Tit, verum quidem est, priorem perinde tolli obliga-lae. l. si creditoνi ars. m. M l Hir i. Adnaee, si debitionem, ae si solutio facta esset; sed quia in locum tor exceptione sese tueri adversus creditorem potu prioris novatae subintrat alia, hactenus saltem libe-irit, legando debitum censetur eam, quam tutus erat, ratus in dubio intelligitur debitor, quatenus ante n lexceptionem remisi si κ. l. . pr. ρ δε letarii l. Divationem debuit, si rimo manserit testator In eademiti e eaetoo debitori a g. n. b. t. Denique si legetur, Voluntate, id est, si voluntas eius mutata non sit, L quasi debitum, quod debitum non est, salsa demo νιθ. V. tit t. f. b. t. arg. I. cum pitur 76. . beres meusistratio non vitiat legatum, si modo certa res aut is. do logistir a. quantitas expressa sit, exemplo eorum , quae de dote

. Vidimius de effectibus, ubi liberatio debitorii lprelegata in titulo M ae te praenatis dicta sunt, L statoris vel heredis legata fuit. Si debitori tertii li-ilegavi Num a5. in seri l. Aurelio in uis. U. b. t.

beratio legata sit, dum testator heredi suo injungit,IL qia uxo i i8. ν δε - σέ AE emo, mundo oee. μDt pro Titio debitore solvat ereditori e)us, vel er se uit, L si sie legatum II. . si mihi I. f. is legatiι i. ditori Titii legat, quod Titius ei debet, essinus eiust Q. Luetur Tisiur M. β. qui quis io. f. do offatis a. est, quod utriusque, tum debitoris, tum creditoris Ie-loirpmvius Aesin. O . pari s. eonitit. 9. desin. aa. satum in dubio intelligatur; debitoris quidem, ut 9. Si quis quantitatem debens, simpliciter quanti- liberetur; creditoris vero, quatenus ejus interest, qu8sitatem Ieget, nec adiiciat, se eam debere, in dubio defendi reos habere, licet debitor solvendo sit. Etleompensare voluisse non praesumitur. Qua ratione, si quidem debitor hoc casu ex causa Iegati experia-isl maritus, qui quantitate in dotem aeceperat, uxor tur, nihil amplius heres praestare debet, quam ut ramiquantitatem leget, plaeuit, eam & a marito relicta adversus ereditorem defendat: sin creditor agat, noninaneisci, de dotem recipere; nisi specialiter pro dote aliter heres ei eondemnandus est, quam si eaveatur et maritus illa reliquerit: quasi alioquin manifest ei, a pertur debitorem Asars Di, L. Libo rionem S. Disimum sit, testatorem, qui non hoc addiderit, v . l. 4. f. b. t. l. ti cui l 'tu s9. quod si idem.7.iluisse eam utrumque eonsequi, ut ait Imperator in

f do letaιii l. Sed de, si debitor fideiussori suo lis lL .nie. pνimum itaquo F. Coae do νελ uxo ari. Ferationem legaverit, eo ipso seres ejus obligatus imisi pater pro filia dotem promiserit, Minde exheredatelligitur, ut vel solutione, vel alio fideiussore aut tae, vel etiam emane patae ae praeteritae legatum Pignore creditori volenti dato, aut alia quavis sa-lderte, filiam de dotem praeipuam, de legatum habitisfactione, vel cautione, fideiussori legatario liber itutam, Pomponius seripsit, L si patis L f is aerii tinnem procuret, let. si Ab ων M. . b. t. coliatiano, nisi pater nominatim eam ntitatem l 8. Sicut autem ereditor debitori liberationem, ita gaverit, tanquam dotalem, de quo Meipiendus vide- vicissim debitor ereditori id, quod debet, recte le- tur Iulianus in L b ulmodi seratum M. cum uogat, si modo plus in legato, quam in debito sit, a- F. do legatis r. vel nisi eireumqtantiae aliud su deoque intersit creditoris, ex testamento potius age- deant; uti id aecidit in easu, L Nilia eum 54. β. re, quam ex pristina obli atione, 6. ex ebm-- s .linsisa 5. U. do legat ν a. I. 1I eum dotem 22. . si ρ Instit. δε loratir, L si debito M.U. l. t. veluti sid ite U. rotato matν -,io, ubi, eum pater inscia centa leget centum debens, aut pure leget, quod sublaut ἐnvisa fixa de dote egisset, eamque exheredainconditione erat debitum, sie ut legatum subsistat,lset, & a filio herede instituto fideleommissum dotis etiamsi vivo testatore conditio extiterit, ae . rsnon nomine ei reliquisset, aequaereretur, quantum a so obstante, L debit, decem ba. f . - legatis a. cumitis mulier consequi deberet, responsum iuit, em ibi vel per eonditionis eventum inutile dieatur esE-lpensationem legati eum dote usque ad eo Iurentem ci legatum quantum ad effectum, dum non amplitastquantitatem admitti debere, quas, non emet veris ex legato, quam ex obligatione praeresente, legat imile . patrem dupliei praestatione dotis, filium euri

rius consequitur: vel seeundo oecurrat vestigium di idemque heredem onerare uoluisse, praesertim cum p sensus veterum Iurisco Iutorum, quem sua sustinia-iter putaret se esseaeiter, liret non e sentiente fi-nus sustulit Meis one, asserem, non sibi placuisse lia, institvissct adversus renerum o dote actino . sententiam existi antium, extinctum esse i arum,lConfer Menoebium is a bis μ. tuae. m. a. eusua λqvia in eam musam' pervenerit a qua inei pere non Iohannem de Casti Solomaior do m. ismo es. γλpotest, is Instit. de legatis, licet enim talis ,-linit. de Amictis ae eis. 4s Carptomum AP . foris antiqui regula extet, propollia in L 1I in metri. ρον. 5. comis. II. d. . uuod si debitor credi-

84쪽

- assi mendιs pes transferendis Ue. 85

tori mo pignus legaverit, quod in erediti ineuritatem tιnquunt ιν, tibi de defectu conditionιs, morta Ie- ei obletaverat, Paulus respondit , creditorem non i- gatarii, antequam cerate diea legati I aequisiti deo prohiberi pecuniam creditam petere, si voluntas na rei legato. ex causa lucratis a. Quid, at aeroo texatoris compensare volentis evidenter non osten- donetur quod domino legatum erat ρ Quid, si nouderetur, L Diauorem, cui M. f is leuaiis a. comvs , sed quantitar togata ais, illa a tertio

TITULUS VI.

De adimendis vel transferendis legatis vel fideicommissis. SUMMARIA.

. . Lmum non a ιιmit, nι si qui dedit a nee alteri simitur , crvavi evi datum, nec aliud .Himitur , quain quod est dinum, aut pars ejus, quod exem plis docet u . s. Quo modo ex iisIvntala testatoris extenuetur IeRιν

gemmast ornamento testito detraxerit via , si pure legatum legetur ori adimatur rub conditi ne Si adimatur sub conditione, quod pure in utiliter legatum erat , an confrmetur

cta deeiurara . Quia juris , si quis duobus I'it itales erit , deinde uni Titio ademeete, nec προ- reait, de quo Τιlis senserit P . reo otione generiali prioria ooluntatis etiam I

5. Multis modia toeita Iemra Mimuntur t tibi de d Iritone legali, declaratione Ierusarii ingrati, ex ctione nominis legati, aut dehiti, cuJuq liberatio Iegata erae ι item de capitali inimicitia , r conciliatione seeuta, tum jura cloili, tum moribuo. Et quia, at legatarius uxorem testatoria Multerio polluerit, aut testatorem accusando in periculum evitis d/duxerit Quid , si testator ima olous Iegalam , aut partem uti terrario dederit, aut unam rem ex duMus alteram os legatis Quid, si alien eriι ex tib eo Poluntars , oel necessitate Et quia, si est natio nulla fuerit non per redemtionem re otoircat togatum alienationa extinctumst Si testa tor, quι rem cer iam Titio lega erat, postea omnιaava ιona Minoio donet, an adhue Titio legatumia debeatur γγ mea te Iesala etiam adimuntur translatione , da re in rem, ae casu in casum, aut de Persona honoriua in alia m An legatum tori sub eonditione

νει cum onere datum , ex translationa transeati . cum illa eonditiona oes onere An onere tran/IMo in alium, est iam logatum sit translatum st Ar laga una translatum adhue priori debeator, si porc .aterior inea Me rit, set anta testatorem moriatur ,

Mel eonditio traAslationi apposita duleiae 3 An legatum . idecitur translatum hae formula, amplitis, quam Titio legavi heres mens Seio daeem dato R An in translatione letini ae persona onerata in aliam contineiatur taetra ademtiost.Si testator rim in generaliter omnes heredos legato gra oerit, deinde em eae, ne unus as heressi a det, an νHiqua imum dare ae ant/ Si testatoris idolum Me luata multis modio ema etvr tegmario ' sevia , si audiram testamentis res eadem Oidem legata arta est' is ex primo remant eaeptimationern acquirat st O. E. anescit re udiatione. An pendente conditionam ait rerudiari legatum An heres, simulque I gato honoratus, repudiando hereditatem reρvdie elegatum e Perti, oi testator redimia servum alienum, cui legat erat . An non serous yostea liber factuν, legatum adhuc 'etere possit e l. Au extinguntur legatum , si legatarius rem albiavb eonditione legatam pendente eonditione emat ab herede sciens aut ignoraria st Et quid, at rem pure legatam sciens aut is orans emat, herede I x. An manescat legatum , si testator roget Iegiat

sario st

tralatilium sit, ambulatoriam esse homi- nis voluntatem usque ad supremim ullae h litum, L quod si atomm 5. f. b. t. mnsequens est, I gatum testamento vel eodicillis relictum, posteriore voluntate contraria adimi posse, vel extenuari: dummodo meminerimus, non alium adin ere posse, quam eum, qui dedit. nec alteri recte adimi, quam cui legatum eSt, adeo ut filio aut servo alieno rei ctum domino aut patri non recte adimatur, utcunque hi γr filium suum servumque acquirant, L legatumnulit a I. ec, si servus alteri legatus sit,

de ipsi quoque servo lagato legatum, datum, deindo ipse inter vivos manumittatur, eique iam libero se

adimatur, quod ut servo legatum fuerat, nullius m menti ademtio est, qua videtur ex manumissione n vis homo esse, iliat ademtio rata esset, Si εervus talis non manumissus sed alienatus suisset ἱ quia alienationem in servili nerdurans eonditione, non intelligitur novus homo lactas, I. re nut tremu U. pr.

W. F. Eo /olin. Denique non aliam rem utiliter adii. quam quae prius legato data fuit, ratio diluat. LInde si iandi iuusructum leget testator, dc iter adimat, non 'valet ademtio, nec vitiatur legatum ἱ sicuti, qui proprietatem iandi legat, iter adimendo, legatum nociminuit ἔ eo quod iter neque usus fructus neque proprietatis pars est, L ιι qnit ita 5.mii loci ρ. b. t. Diversum rasot, si iando legato, usus fructus adimatur, vel etiam p rietas, tunc enim priore in casu sola proprietas, in posteriore solus usinfructus in legato manet, Liυn o. a. γ. ω β. t. quia sundi legati dominum duabus constat partibus Integrantibus. pr prietate, di mustuctu ι quare di tunc. eum. Ominus proprietati coniunctus est, d in i pars esse dieitur in . mu fructui ε m. do in rasti. Θ qtiemadmodum μῖν Diat. de quo latius Ebam adiit. do ut ructu m. 3. 5. Extenuatur autem seu mInuitur legatum ex e statoris voluntast, non modo, si partem rei legatae aperte adimat, vel in alium transserat . dummodo

res talis legata Herit, quae pro parta dationem κ

85쪽

Lib. XXXIV. rit. IV.

ademtionem natura sua recipit, ae l. a. uult. l. letata inmi iseν i . . t. f. b. . . cum 23. C. - έα tD, sed de aliis multis modis. Istenim, homine in genere legato, si testator Stichum adimat, Iegatum hactenus extenuare videtur, ut Stichum legatarius eligere non possit, i. qui homin- 1 . L 2. U. b. t. ornamento quoque aut domo l ata, si testator tigna, columnas, marmora detraxerit, dc in alios usus transtulerit, vel gemmas quasdam ornamento detractas, alteri ornamento adiererit, non manet in causa legati. quod ita detractum est, L. Sejo ad 6. m. et r. m. de auro, argemo, etc. IV. quod ibi plenius expositum n. 5. Gntingit insuper legati extenuatio, quoties testator id, quod prius Pure legaverat, postea sub conditione lesat, quippe imminuens ita legati spem, sive aperte conditionem legato, prius dire dato, apponat ἰ sive legatum pure relictum adimat sub eonis ditione I cum utique ea ratione intelligatur sub contraria demum conditione datum, in tantum, ut dies legati non eedat ante des in eo aditionis, di legatarius, ea pendente decedens, I atum haudquaquam ad heredes transmittat, L sὸ legatum Io. L legista inmittit i . st . h. t. Si tamen degatum pure inutiliter datum sit, ademtione conditionali subsecuta haud confirmatur ἰ quia ademti O, quo minus, non quo magis linarum debeatur, intervenit, ae L legata inutiliteνιε. b. t. S. Adimitur legatum vel expresse vel taeite. E. presse, veluti quod nis legum mis do mus leto , prisistit. b. t. ia modo contraria illa voilantas non. simplielter sed solamniter declarata rit, secundum exposita in tit. δε - λ - irris. reuam. n. r. Quod si

duobus quis Titiis legaverit, deinde uni legatum adimat, nee apparet, de quo senserit, si quidem separatim duobus ritiis issaverit, neutra ademtum creditur, Iet. 1ἐ quἰt ita s. g. ra Hebut 7.ν. b. t. sin con iunctim, utrique eensetur ademisse testator e dc de hoe eam, uo e iunctim duobus Titiis legatum fuit, aeeipiena L ii suo ii to. Is de reb. aeusAr. Licet enim non aperte mentionem nabeat Mati duobus Τitiis eo j-B- dati, tamen, cum in ae. l. 7. r. b. t. quae eontrariam definitionem hahet, nominatim legati dii bus σπονat in relicti Casus proponatur, non incon-mium fuerit legem alteram in f is rebul dubiir, simplieiter loqueo tem, restringere ad illam s. i, , clem, qua non rem alim sed con E im duobus Otiis legatum fuerat. Militat, quos testator in dando e iunxit, hos dc Jn adimendo videtur eonjunxisse; quousque ex opposito diis iunxit in datim hos eum re in adimendo disiungere. voluisse, probabile est; ae proinde un ex coniunctis adimens, nee satis designans , eu , utrique creditur adimere voluisse; sol ex adverso uni adimens ex disiunctis. nee satis pedisonam denotans, mi adimit, neutri ademisse cens tur, quia non eonstat, cui ademtum vvluerit, nec tamen probabiis est, eum uni adimendo utrique separat ' honorato voluisse adimerας quo fit ut non ius

detiliandi legatum uni, Fed magis probatio, henesi gravata deesse videatur; ac ob M utrique lemi p titio perihittenda: sit, am. . duo rum Nilis γα ra

4. Ancautem remeam generaliter anteriore dis' Sit me, etiam revorata censeantur legata piis causis relicta; an potius remeatione speciali opus sit, vise quiri solet. Speculam quidem requirunt auctores Respons. Holl. pa . I. eontII. m. Sed salso fundamento

quasi testamentum ad plas causas privilegia tum esset, & privilegiata voluntas non nisi expressa posset infirmari revoratione: cum tamen nequμ privilegium ullum testamenti ad pias causas probari possit ex Li. C. de lacros. eciae iis, uti id monitum t. qui testam. fac. poti. n. I9. neque voluntatis privilegiatae revocatio specialis ulla lege desideretur, seeundum tradita in r. is iniuri. rupe. irrisi text. n. s. 5. Tacitae ademptionis plures modi sunt; puta, de letio legati consulto facta, i. intreest i 6. st. s. t. ain. tot. t. f. de bit quae in restam. delentu . Declaratio, i gratum esse legatarium, sive in eiusdem seripturin parte posteriore, sive in alia scriptura in expressum sit, L. Div. revo ut IS. I. ita tur 29. f. b. t. am. I. M-

νωπas 4. de his quib. ut indigniς. Exactio debiti, euius intuitu liberatio Ierata erat; aut nominis a teri legati, ubi ipse testator vivus id fecit; de quo latius ad i. do i garFr n. aa. aal Em t. d. meo Haran. 6. Capitalis quoque ini estia, Ii et instituti temhaud perimat, forte quia vel favorabilior est institutio, vel non semper luerum, adeoque nee beneficium eontinet, dum hereditas damnosa esse potest legatum tamen facit intercidere, si inter lepararium& testatorem orta sit, nisi iterum in amicitiam inhdierint, di testatorem paenituerit prioris ostensa , L quod ii ita 5. β. tili. i. 4. l. ex par. aa. d. b. t. Et quamvis GrOeneno ius pnst alios existimet, moribus nostris solas noo sufficere inimi eitias ad legat, ademptionem, Sed expressa re et ratione opus esse, ad A. I. 5. O uis. U. b. r. debilius tamen eius fiuidamentum est, cur hae in parte a iure civili rere lendum foret. Licet enim inter vivos donatio post i gratitudinem a donatario commissam aperte ro eanda sit, nec ipso iure in irritum de eatur; non tamen rem inde ad legatorum infirmationem arguis mentum petieris; eum utique donatio natura stin i revocabilis sit , at legatum omnino legantis arbitrio remeari possit. ac proinde nee mirum .ideri debeat, Gellias legatum, quam inter vivos donati nem, ex inimicitiis capitalibus p st supervenientiabus, imo iure infirmarit quod de plaeet Hugoni Gro

es 45. Ad has vero inimieitias rapitales haud perperam retuleris, si legatarius uxorem testatoris adulterio polluerit, utpote ob quam causam etiam seudum vasallo ademtum fuit, lib. α seud. r. M. β. a. neque probabile est, testatorem velle Mi clim I gati collatum ei, a quo tam gravem iniuriam perpessus est. vide Anti Matthaeum sta aemia 6. num. d. is meae ubi de agit de relictis ipsi uxorῆ adult re, ae vim versa. simili modo Hie reducendum, sileratarius testatorem are anila, la pericus in capitis eum deduxerit, L n. pon. m. s. t. aut Status controversiam ei moverit; liret hoe eam relicta fiseo

iadumtω6. Ad ridie praestatio seu datio rei ligatae pn ipsum testutorem vivum facta, exactionem lisati impediti idque quarenus praestita est; in reliquum enim. M necdum legatario a testatore donatum sue at, salvas ex testamento actio est, L L-ων πιλας ax m. legatis a. L f. ia i t. C. Eo letatis, Responsa Iuris

ML pari S. eoAE A. O. imo sὲ asternative lagatus esset latichus aut Pamphilus, deinde Stichum test

86쪽

De adimendis pel transferendis Ue. 8

tor Imtam donaverit, Pamphylum adhue ex Iera- , est, utroque tempore, tam testamenti sacrendi, quam to peti posse, responsum est, ι. ἶuiusmodi legatum Mύ. si Titio ii. 1 t. e legatir i. Sia dc taeite legatum

ademtum censetur, si i icta sit alienatae voluntaria rei legatae, veluti donatio; non item necessaria, ad quam etiam reserenda pignoris obligatio; eo quod ex voluntaria animus adimendi praesumitur, non ex ea, quae ex necessitate fit, L fideicommina ii. g. si rem suam I a. 1' do legatisi S. I. rem legatam I . m. b. g. ra rem suam a. Inst. de legaris , L qui poli S. Coa. do togatis L se ibit Quin tir M. rtem I.

Eo aura, α g. mundo e c. legar. Nec resere, utrum

alienatio voluntaria eGctum habuerit, an ob legis prohibitionem nulla sit, dum sorte maritus id, quod alteri legaverat, uxori donavit, L legatum rub 24. g.

1. U. b. t. ut tamen post alienationem voluntariami gatarius, aut Post necessariam heres audiendus sit, .i ille voluntatem defuncti perdurasse, hie vero eam mutatam esse, probare possit, d. i. ri. β. ra. de le- tin S. Quod si erat*tor rem legatam. de libera vo-Juntate alienatam, postea redemerit, non redintegra, vir legatum, quod alienatione extinctum erat, nisi

Iegatarius novam probet voluntatem testatoris, I. ciam se ut 15. n. b. . Nec hie recte argumentum petitur a reconciliatione, qua reviviscere' legatum

inimicitia canitali extinctum, supra diximus ex L 5. sis. ω l. i. m. s. t. hienim inimicitia interveniens

est ipsa & sola causa ademptionis, ac proinde, ea cessante per reconciliationem, effectum quoque ejus seu ademptionem Cessare, necesse erat. At alienatio nequaquam ademtionis causa est, sed Μtius mutata mens testatoris. quae mutatio inter alia etiam ex eo colligitur, si testator rem legatam ex libera alienaverit voluntate, quasi non suisset sine necessitate urgente alienaturus, si non voluisset legatum intercidere. Unde dc in si rem xvam i a. rast. de legaris, Imperator simplieiter definiuit, si non αδ-endi nimo rem suam legulam ν---rit, nummiaur δε-berie, sic ut non Venditio, sed animus adimendi, levium perimat. Quibus consequens est, ut, aliut a Iienatio ipsa non est causa amittendi Iegati, ita quinque redemtis non debeat esse eausa eiusdem redintegrandi; praesertiin cum di multis aliis rationibus testator ad redimendum moveri potuerit , dum rem nane ex causa iterum indiget, quam ante tanquam sibi superfluam atque inutilem sponte distraxerat. Non etiam adversatur, quod , cum testator servum suum instituit, eumdeinque dei neeps alienat ac rursus redimit , institutio per redemtionem rata efficitur, t. qamis 9. si remur I 6. L se Dum meum M. f. do b odib. inrι. Diversus namque lite casus esti cum alienatum non sit, quod relictum eςt, sed alienatus fuerit is ipse, qui honoratus seu institutus est, post eaque redemtus: circa quem dubitandi ratio erat,

an non inutilis esset effectu institutio per id, quod

medio tempore servus ille vel ex persona novi domini ine ax factus erat eum novus dominus In pax esset, secundum ae l. So. vel ex persona sua, si maxime novus dominus capax sit, in quantum pristino domino non amplius ipse heres neces*arius esse sibique hereditatem acquirere poterat, juxta E. I. D. . ses. 6c respondetur, redemtum adhuc ex testa mento heredem esse posse, nee medium tempus, quo ipse vel ex propriri vel ex nQvὲ domini incapaeis capite hisapax sitit, vitiasse in titutionem, quia verum Frtis, eum servum testatoris proprium fuisse, de exuris constat principiis, medio tempore inter tactum

testamentum ac mortem testatoris ineapacitatem, seu iuris mutationem, heredi non noeere in extransir

cum in I. re viat legartis 27. f. h. t. dicitur legatum potast p Medere, si trevus a ienatur redimatu , id non

ad servum legatum, sed legato honoratum pertinet. Non obstat denique, quod elso placuit, servum logatum , si interim manumittatur, di postea iterum servus fiat, adhuc ex legato peti posse, L si cho tir

s. g. vis. 1. Eo legatir 5. Notata enim a Paulo fuit illa Celsi sententia , tanquap iam ante improbata,

dum scribit, admirrum non esse quod C ut ais, si idem νυ tur Iego ariqua se put es t xis, peti euare Potae: in perpetuum enim σιι Maram obsigationem --3titui non pone , L qui per suas si aream 8. 6ν in γ. f. aer solui. iunct. L seμDur legatum 27. I. I. st. h. t. Dicta autem de alienatione voluntaria, de in

specie de donatione rei legatae, locum habere non vi dentur, si testator, qui rem singularem legaverat, postea omnium bonorum donationem in tertium contulerit; quia magis generi per speciem, quam spe ciet per genus derogatur, I. in toto jure Q. f. de να. Iuris, nisi ex circumstantiis alia appareat mens d nantis. Resp. Iurisc. Holl. paμ. 4. conril. III. Eriue

facit, quod, si uni res singularis legata sit, deinde in posteriore testamenti parte alteri genus aliquod rerum, sub quo dc species priori legata comprehendi posset, priori tamen , hoe ipso legatum speciei haud ademtum intelligitur, L uxorem 4 l. Fructitimo P. f. do letatis a. 7. Denique etiam translatio legatorum taeitam

quanda in involvit ademtionem, sive de re in rem translatio fiat, dum testator pro centum aureis ante legatis landum legat; sive de casu tu casu, mn pu ro ιegato conditionem apponti, atque ita , nisi existente conditione, praestari non vult, L ιranslatio G. 7. 3. b. t. sive de μνrona bano ata in re tonam hinnormam, veluti, quod Titio leganὰ, Myo aeri lego, . I. init. b. t. vel Titio decem beros motis Eato, ii Titio nonae aereit, eadem decem Sempronio aeato, I. 5. r. a. I. ii letatumio. . I. f. h. t. um Casu legatum, sub conditione datum, sub eadem conditione tran latum videtur, si non conditio priori permnae cohae reat, seu per

sonalis sit, L legatum rus I 4z f. b. t. uti dx cum eodem onere, L GaD MD IS. V. de aliment. Tei

cibar. legat. sleut e contrario, translato in altum nere legatum quoque tramlatum vigetur, cum onussere legatum exhaurit, i. aismnα So. g. ab heredi bur a. m. b. t. Et, si in eum transferatur legatum, eum quo testamenti sectio non est, priori nihilominus ademtum intelligitur, L in t anife-m m. U. b. t. t. piam, tibi Sc ff. de legatis r. uti δέ, si vivo testatore moriatur is, in quem translatio facta est, L ideo '. m. b. t. Diversum foret, si sub conditione translatum sit Iesatum, de deficiat, tunc enim adhuc priori debetur, nisi alia appareat mens testatoris, Lquod ii aiat 7. q. b. t. Non tamen translatio legati est, si testator dixerit, ampliut, quam Titio legaui, beret metit S Io deram dato. sed potius Titio suum

legatum manet, ex Seio nihil amplius quam decem dAentur, L si reνpur legatur ro'. si. si ita 7. U. ἀνυgrtis r. Seeus, at tertator ita locutus esset, herer

87쪽

88 Lib. XXXIV. Tit. IV.

--ν illisiatim dato, Sola heu amplisi is mi tune enim Seium di sundi partem dc amplius decem ex

testamento percipere debere, Macianus se l. si risDemur I 3. V. do legatis 5.8. Quod si de persona onerata seu gravata in perinsonam gravatam alia translatio Nati fiat, dum testator id, quod prius a Titio dari voluerat, postea a Maevis aeui vult, vix est, ut tacita ademtio ei imelusa diei possit. Lieet enim Paulus statuat, hoc λ- testatorem videri dicere, no Titius AH; dc ita Titius liberatus efficiatur ab onere legati, L trant iatis 6.m a. is h. t. tamen, quia legatarius idem prorsus a Maevio capit, quod prius a Titio suisset

percepturus, ipsius intuitu ademptio non est. Atque hinc etiam, cum testator ab omnibus heredibus ita legasset , quinyuit mihi heres erit, damnat esto Titio dare centum , deinde infra comprehensum esset, ne unus ex heredibus ei daret ; ae quaereretur, reliqui heredes utrum tota centum dare deberent, an deducta unius illius hereditaria portioneὸ responsum fuit,

verius esse. reliquos heredes tota centum debere, cum ex significatio verborum non repugnet huic xententiae, de voluntas testatoris congruat, quod nempe transferretur magis legatum, quam minueretur, Labomnisur icis. is legatis r.

9. Observandum porro, multis aliis modis, in quibus neque expressus neque tacitus adimendi animus apparet, legata intercidere, quae initio inspecto recte data erant, puta, deficiente legati conditione, vel l gatario ante testatorem aut conditionis appositae existentiam moriente; de quibus ad rh. de sit, quae pro non reνiptit, & lit. ςtiando diei letat. cedat. vel si legatarius vivo testatore rem legatam non eX Onerosa sed lucrativa causa nactus sit , eo quod quae causae luerativae in eumdem hominem di eandem rem concurrere non possunt, β. si in aliona 6. Inu. Horaιις, nisi id, quod mihi Iegatum est, alius meo servo donaverit; tune enim mihi adhue actio ex t stamento salva erat, ι. si seμtitit Icitatui I . si id, quois t. f. de legatis r. vel qua latitas a testatore i gata proponatur; eo quod in quantitatibus legatis regula superior de causis duabo luerativis haud eoncurrentibus locum non habet, L Tuia SVO S. J. Gugmir a. Eo quod idem cornus non nisi semel, at eadem quantitas saepitas maestari potest, a Dplase,

rum testamentis a duobus testatoribus res eadem ei-dam legata sit, interest, utrum prius ex testamento unius rem consecutus Sit, an aestimationem, nam si

rem habet, agere non potest, quia habet ex causa Iuerativa, Sin aestimationem, agere potest, . . 6 6. Nec huic contrarium est Iuliani responsum in L hu-- mori legatum 64. q. si Semproniur a. d. is legatis I. Non enim ibi res eadem testamentis duorum legata erat animo bis praestandi, sed Titius e ,empronio heres scriptus, iussus erat Maevio fundum dare post biennium, ex ut legato plenius satisfaceret, quo jam pravatus erat, eandem sundum Maevio pure seu praesenti die legat. adeoque emolumentum huius Ἀ-gati per Pitium relicti tantum consistit in repraesen latione, seu maturiore praestatione : dx re ipsa Τitius tantum pure Maevio legaverat, quod ei iam ex certo

die seeundum Sempronii voluntatem debebat, eon venienter ii , quae traduntur in . ex contra D- ειil. de legati t.

ita Repudiatione quoque Ietati per ligatarium sis

cta legatum intereidere, nec ex paenitentia posse post ea teli, manifestum est ex iis, quae de re diatione nereditatis dicta in rix. de aeμὰ . νοι omist. b

ped. n. 55. Θ Gq. ad a. D. Iiret pendente die vel eonditione sacta vaeatl repudiatio inutilis sit, L Milia iit M. g. ri sub ε,1 a tetistir a. nisi pacto vel

transactione fiat. Vinnius aeo pariit east. Iη. u. 5. erepudiasse lagatum intelligatur, qui eum institutione de legato honoratus esset, hereditatem repudiavit, ut monitum ae tit. Est acquir. hereae. n. M. Denique, a servo alieno quid legatum sit, de is postea ab ipso testatore redimatur, legatum extinguitur, quia hi eam causam pervenit, a qua incipere non potest, Lit iis metallum 5. 6. sit. ν. de bir quae ρμο non icinpiὰρ, neque enim domino leganti aequirere potest. ex manifesta ratione; nec sibi, quia liber non est, nec libertatem ei testator testamento dedit; adeo ut ne postea quidem libertatem aliqua ratione adepturu legati persecutionem habeat, L remiι te ramento a. C. legaι ii, licti Justinianus ab heredibus piis expectari voluerit , eos liberalitatem testatoris, & servi-Ies labores debita remuneratione haud defraudaturos, L pen. V. ino a. c. do nec Ga . ι vir bereae imis. t i. Non tamen legatum extinguitur, si legatari

post mortem testatoris, rem testatoris, sibi sub eonditione legatam, emat ab herede pendente conditi ne ; sed aestimationem eius consequi poterit, I . Na--, ubi 34. β. quia si rem T. f. ae legaris i. arg. l. ii ror aliena 6. Atr. δε legarit, sive sciens sive ignorans eam sibi te tam emerit, eo quod pendente con ditione nullum ius ad rem legatario quissitum est ἔut proinde nee videri possit scienter emendo repudiasse legatum, sibi sub conditione nondum existe

te datum, seg. ri ita sit 45. V. si ris i. f. aeo letalis

a. Liret in eo inter Imatarium scienter de ignoranter ementem disserentia sit, quod ignoranter emens etiam actione ex emis possit pretium repetere ab herede venditore, sic ut . existente conditione, electi nem habeat, utrum actione ex testamento, an ex emto aestimationem exigere velit, L etii νer sub I9. f. A AELI. emti, cum ex adverso is. qui sciens emit, s

lam habeat ex testamento legati petjtionem; tanquam in emtione, nec dolo heredis deceptus, rare errore ullo lapsus. Nee his adversatur, quod in L hu-jtirmoaei loratam M. . qui remum 5. J. aea legarit t. ,mei fiee mentio fit legatarii ignoranter ementis rem sibi Iegatam, idque videri posset, aliud statuendum esse in eo, Hii sciens emit. Non enim illis de Iet to condit Ionali agitur, sed eo, quod pure relictum

suera, quo casu ignoranter ementi suecurrendum quidem fuit, at non ei, qui sciens, sibi pure rem de riex eausa legati, nihilominus eam emere voluit; quippe qui, eum aeque facile ex causa legati, quam exemtionis titulo, rem legatam persequi potuerit, imo iure dominii vindicare tanquam suam, sciens emendo renunciasse videtur iuri legati. FAque pertinet, quod a Pomponio scriptum est, suae rei emtionm non valere, sive sciens sive ignorans emi ; sed si ignorans emi, qued Solvero repetere me posse, quia nulla obli Milo suit, L tuae rei l6. A. ae contrab. emi.

ia. Similitet nec inutile eme itur legatum, legata-

88쪽

Hi liituitu , si testator rem leget Titio, de eam iubeat restitui Sempronio, moxque iterum Minpronio adimat , cum utique Senatus censuerit, defieiepte fi- delammissario, poeiorem legatarii fideicommisso gravati, quam heredis causam esse, i. Iuliam/r ait Go.A. , Matir a. I. cum ruit isceaem 57. β. qui retramesero i. t. parra filium fideicommisisci. f. M legatis 5. Nee est, quod dicas, noluisse testatorem, ut vetatarii emolumento res i-ata cederet, dum restitutionis onere eum gravavit. y tenim ex hoc ipso , quod legatarium ndelaommissario restituere iussit, illud quidem manifestum est, maluime testatorem, ut Meae missarius, quam ut legatarius, rem haberet, adeoque, uti in mortis causa donatione, praetulisse quidem legatario eum, eui restitutionem fieri iussit,iad tamen etiam magis legatarium heredi, arg. I. xi

sane per id, quod legatarium fideicommisso gravat,inatum ei in totum haud intelligi ademisse, vel inde constat, quod , fideicommissario fideicommissum

Receptare nolens, vel ante testatorem aut conditi nis eventum mortuo, vel incapace essecto, legatum In perpetuum ex iudicio leuatoris apud litatarium remansurum sit d. v. uaae cum ita sint, probanda omnino videtur coniectura Antonii Fabri, existimantis, in L pen. l. f. b. t. linendum esse, nisi pνο- poni, cu non ad matrem perti-ret, addita negati ne, quae vulgo decSt, Conjeci. lib. I. cap. 18. n. i. I. Sed di e eonvers γ, si testatot, qui treatarium fidei-l commisso gravaverat, deinde legatario legatum ode- merit, fideicommissi persecutio nihilominus fideicommissario salva est adversus heredem legato gravatum, si non appareat, te,tatorem rev- .ndo tueatum si--l voluisse fideicommissum revocare L

De rebus dubiis.

νtio non admittenda. Dubia interpretari poIest /

dum. An legatis p aediit, quae porsidebat, cen ea

rem' Ouiae, si uni serὐ os textores, alteri vernas kget, et quidum servi ut simul verna ac re t

et ad Pianae Tom. U.

5. Apua quor eatur dubii ultimarum voluntatum

quaerendi sint st

r. 1 Ioluntates testatorum aliae clarae atque perspM euae sunt, aliae dubiae & ambiguae. Quod ianulla in verbis ambiguitas sita etiam volun totis quaestio admittenda non est, L ille aut ille ai β. r. f. is legatis 5. Jacob. Coren obsera. ι r. n. 55. 54. 35. Sin

obscuritas de incertitudo, ea vel interpretationem recipit ae explicationem ab ipso testatore, vel a lege, vel a Judiei bus de duriseonsultis. Interpretatio ab ipso testatore Licta nova non requirit solemnia , quoties nulla voluntatis mutatio involvitur, sed tantum scurius scripta aut nuncupata explanantur, eo quos tunc nihil dat testator , sed tantum ante datum a gnificati veluti, si Sticum Lgaverit, cum plures Stichos hauret , vel Τitio, eum plures l'itii ei ami ei

es ent ἱ nue declaraverit, de quo sentiret ι aut In ii mine, praenomine, cognomine erraverit, eum in compore non errasset i adeo ut sine sutaequente ' deela-

ratione legatum inutile futurum esset, ouasi non jus legatario, sed probatio deficeret, L hereaer palam ar. . si qui tortam. Ge. mir. iunct. I. duo sum Titii . do terrament. tutela, L it fueris I . f. b. t. a. Si testator ipse dubia haud explicuerit, ad Iegis interpretationem di definitionem consutiendum, quoties 'illa invenitur; adeo ut, lige dubium determinante, neque ad usum quidem testatoris, neque ad Dortem regionis, reSpiciendum sit c cum certum c. f. is trietico vino vel oleo legato, I. si alii fundum . de ει υς ει ut P. legato. Interpretatur autem lex ambiguitatem, tum eam, quae in verbis testatoris haeret, tum eam, quae ex incertitudine eventus Oritur. Et quamvis sparsim in explicanda ultimarum voluntatum materia casus dubii plures propositi ae ex legibus definiti fuerint consultum tamen videtur hie velut spici legium quorundam exemplorum ambiguorum instituere. Si ergo tu stator o muta, ςsae possidebat, p aeia legaveris, cum & propria possideret, &aliena sibi pignori data I sola propria, non pignora ta, legas,e intelligitur, nisi haec in proprium patrimonium, quod sere cessante debitore fit, redacta sint. I. qui babebat icti . f. de legatir 5. arg. be. unaetur quἡ

a. U. L init us . vel intινum. legato. Nec est quod i di eas, etiam prEdia rignori data possideri a credit re, L dum ae tortit . b. g. I. I. 33 p.rnur 57. 1. δε ρμl gnorat. aEI. Cum enim ea non iure dominii possideat,t sed tantum iure pignoris, non vid tur de iis in le-l gando cogitasse, nisi aliud suadeant cireumstantiae rl si enim sundi Seiani. ex parte dominus, cum alterami partem sibi pignoris iure devinctam haberet, pνaedium

Sejanum omne legaverit, eam quoque sundi partem,l quae pignorata erat, velut ad se pertinentem videtur reliquitae, LIubano . . de oratii 5. Pacius en int. cent. 6. n. 24. Quod si testator ita scripserit, Seio cum ducenIir , quae a Dd eum de o ni . trecenta lego , non trecenta sed. quingenta deberi placuit, quae summae

junguntur, L ii ii, qui i5. p . f. b. t. Sed & cum quisl legasbet jundum Mantim herei meut Arrio cum Di no Maevii ιν po dato ἱ dubiumque cesset, an Dion qu

m rediis dubiis.

89쪽

Lib. XXXIV. TA. V.

niue sundas leDtus esset, an mapli ipse Dio Omundo, responsum fuit, non solum fundum, sed etiam servum Dioncm legatum esse . maxime si nullas i

stator iustas camas habuerit Dioni legandi, ae l. 15.6. ouis i. m. b. r. Amplius, si testator habens Flaccumitillanem it Stichum pistorem, Flaceum pistorem l

faverit, nee appareat, de auo senserit, seriptum a avolano fuit eum deberi, qui nominatus esset, si drminus nomina servorum nota habueriti tametsi in

artifieio erratum esset sin ignota ei nomina servorum fuerint, pistorem legatum videri, perinde ae si nomen ei adiectum non esset, Loen. r. b. t. incia si

Titio septies texto et omnet leget, Maevio vernat omnes,

ct quidam scrvi eius vernae simul ac textores sint, Labeo ait , eos, qui textores simul ci vernae sunt, Titio ae Maevio communes fore; quia neutrius lega re meepti sunt, L Titio M. V. de regaIis I .. 5. Propter incertitudinem eventus variae quoque actorum species dubiae decisionem a lege acceperunt.

Si enim ita seriptum sit, si filius misi natui finit,

ii ne o fila mili nata sitieriι, o e triente herer ὐs, siqua parte uxo heret orio, di filius ae filia simoi nascantur, caelis ae Iuliano visum fuit, assem in septem partes distribuendum esse, ut ex his filius quatuor, uxor duas, filia unam partem habeat;

ita enim secundum voluntatem testatoris filium altero tanto amplius habiturum, quam uxor ῆ item uXω rem altero tanto amplius, quam filia, I. 1I ita seri

filio aut filiae nasciturae quis centum leget, pluribus natis, tantundem singulis legatum videri. si non evidens ait contraria testatoris sententia, Ulpianus d ret. i. qui filiabur 17. u. t. I. e. do legatis i. Conser dissentientem ex parte Gomerium Da . rex rom.

I. e. a. n. I9. Sed &, si libertas ancillae data sit rubconditione, si primum ma em pepereris, dc haec uno utero marem de taminam pariat, ac ineertum sit, quid prius sit editum, nee possit per subtilitatem iudicialem manifestari, humanior sententia probata fuit prasumi priorem masculum editum, Lir fuerit Io. f. h. r. In commorientibus quoque uno naufragio aut ruina aut incendio licet plerumque neuter alteri supervixisse intelligatur, quoties id non probatur, sis ut in viro quoque ac uxore simul morientibus id I cum habeat, L si inιeμ d. i. quod de pariιον M. soqq. 1. b. r. l. cum bis iratur Oa. si ambo Is . a donat. inter vir. ω uror. tamen aliquando ex legibus a Iter alteri superstes fuisse praesumitur. Ita namque, si libertus una eum filio sive pubere sive impubere naufragio mersus sit, in dubio filius ante partem moro

tuus creditur , reverentia patronatus id sugsterente ,

ut hereditas legitima liberti tamquam sine liberis defuncti patrono deseratur, L qui duos s. si cum a.

e. h. t. Hi si quis hereditatem restituere rogatus sit, ii lino libeνD -νiartiν, filius simul cum patre extinctus patri supervixisse non intelligitur, ubi id printiatum non est, fideicommissi favore, ne ejus conditio videretur dc cisse, i. ex fucto L7. β. μου. β ad Se nartise. Treb II. Adhaee, si fratres duo , alter prolem habens, alter xine Oro te, , nauseagio pereant, superstitibus aliis praede sun rum fratrum filiis; visum nonnullis suit, praesumi in dubio oportere, praemortuum fuisse fratrem, qui prolem habet, ut ita fratri , pr ii succedant in capita fratrum liberi atque ita aequales capiant partes quos aeque propinquω per se

natura constituit, ita suadente naturali aequitate. Sert alios D. loK. a Someren de repraesentiatione ea se I. I. n. . prataupposito, quod juris Rumani dis spositio circa successiones ab intestato hac in parte recepta sit. ordo quoque mortalitatis, aut aetas, alia quando hac in parte praesumtioni locum saeit: qua

ratione extra casus iam eXpositos pater aut mater

eum filis impubere commorientes, etiam in dubio sum pervixisse censentur, quasi minus obluctari impubes potuerit, dc corporis viribus de iudicio inferior, quam quidem patentes. Contra, si filius pubes sieriti, quosi tune secundum ordinim mortalitatis mors cuiqua supervenerit, i. qui Euoi 9 6 cum seno r. 6. uia. l. eum pubere M. i. 25. o. g. t. Carptovius risin. fori

bus praesumtio tolli posse videatur etiam dispositione

unius tantum testis , iurantis, se alterutrum vidisse ultimo superstitem talis enim testis ait ex certa scientia, at nullus ex certa scientia contradicit, aene adversarius quulem; sic ut ipsius depositio nullius inficiatione cum si indamento elidatur, Clarari ius δε- . fori par. I. const. IT. de . i5. in M.

q. neque testator ipse, neque leges Obladefiniant, a rurisconsultis tandem atque Iudicibus ambisue desunctorum mentis interpretari saetenda est: in qua Praeter r Fulas quasdam generalest de I

gum interpretatione in x. As Iemrbiar n. ao. Et teqq. propositas, ulterius Obβervandum aest, eam prirno qu dem ex usu oc consuetudine testatoris petendam es

se, uti id constat in legata supellemie, veste uirili, annuis alimentis, nummis, instrumentis, ex L sup I. Hici 5. β. ult. f. de sum L loata, I. - vertem 55. f. de an o, arg. mundo e e. orath l. pen. f. do alim. u.I eib. letatis, L si cui annuum I 4. M. Eo annuis I satir, L nummit 75. E. de lMaris I. I. si servus m-νium M. DP. V. de legatu t. de quibus singulis actun suo loco. uod si de usu testaretis haud constet , ex more regionis miligendum, quid in dubio testator voluerit, adeoque inquirendum, in qua praesumtione sint homines, qui in quaque reg one commorantur , L etim is ianimis Ire item cacaboρ λ

tate & assectione, tum legatarii tum testatoris aestimari oportere, quae testatoris voluntas fuerit, patet ex δ. I. M. β. ust. f Ao legatis r. P. I. l . U. Eo annuis legatis d. l. pen.J. δε alim. MI eis. letatis. Nee minus ex antecedentibus aut subsequentibus restamenti resebis . dc ex eo, quid aliis eiaciem ordinis hominibus relictum sit, ae 1 ρ n. ργ. f. de ahm. vel cib. oratir a. I. M. . uir. V. de legatis i. ael. 75. m. de togatu 5. Ut

generaliter a propria vocis significatione naud aliter recedendum, quam si manifestum sit, aliud sensisse testatorem , L non alite 69. U. δε letatis 5. quem etiam aliud sensisse eredendum est, quoties fer ala propria verborum significatione inutilis esset dispositio eius; cum utique in ambigua oratione comm dissimum sit, id accipi, quo res, de qua agitur, ma lis valeat, quam pereat; nixi quid aperte contra

eges Cautum inveniatur, L quorum in I a. I. ea

verborum 2I. U. loe t. arg. L in ambigua 9. m.

90쪽

De rebus dubiis. Di

do legibu . Atque hine, si quis perperam In testa- I. 1 an e causa relinqui dieitur, quod heredis coer- mento scriptum sit, benigno interpretari de inus , cendi gratia relinquitur, ut satiat, que ipsi& secundum id, qu credibile est cogitatum senten- inutilia aut infra ta sua sacturus non fuisset ι vel netiam admittere . I. cum ni testamento as. b. t. sfaciat, qae utilia ipsi aut grata, di a quibus alio-π- visater a 4. C. de testamentis, am. i. I. g. si aυ-squin sponte non abstinuis,et; di si contra Leerit, rem 3. ει f. ιυ μνώ. Et in universumllegatum prastat; veluti kθω metie si fretum Siseula in explieandis supremis desunctorum iudiciis se ictum, vel ex adverso, si non arieu.; de is, decem Π tentia praeserenda, quae humanior est. non modo si iis diato, Sc. ωθ. Litis. de riuri . Ulpianus i de libertate, sed di si de aliis quaestio sit, i. si suo- fragmen. it t. 24. 17. Diu rique in materia legat rix ro. 6. . in fine . b. t. l. cum iuroμ I . in sine rum pinna a causa , quo causa in Preteritum, 'VnRC. de fideicommin. me . Ac, si quae videatur con- in futurum consertur, I. st hia lega mn ι a. p. de conae. trarietas. aut pugna esse, diatinctione contrarietas,lae rimonis . & aeque iure veteri ae novo legatum quoad eius fieri potest, in concordiam redigenda est,ivalet, cui causa apposita est, adeo ut ne falsa qui arg. a. I. I . ff. b. t. αί as. aer testam mis, Re .sdem causa adlecta legatum vitiet, . imge m.ag t SI. uris . Holl. paν. . comiI. ι69. et 'ar. I. Dol. I. eom Innit. δε legarit, at mmae causa relictum iure vete-3il. a M.qυρήr. 2. Plane, si pugnantia inter se in t iri nullius momenti suit, si e ut nec in militari testa. Stamento iubeantur, neutrum valet. I. ubi pugnamia mento valeret, nee Princeps illud agnosceret, neest . de να. ju it, di si nihil occurrat, ex quotlibertates poenae nomine date sustinerentur, ae . ώθ. dubia testatoris locutio illustrari queat, vel id, cu-sinitit. Eo legatis, idque, quia legata in id ad inventa jus alioquin incertus exitus suit, dicendum est, esse-lsuerunt ut quis amicos, COI ,anguineos, benemeren ctu destitui testatoris dispositionem , quasi non jureites, beneficio anteiat; unde tit legata dicuntur non Sed . probatione deficiente, L aeuo sunt . f. de terram. sine eausa obvenire, sed ob meritum aliquod acce-rm. ι. 1 out quias fi ad Sena .use. Deb. I. ir f--ldere, L nec adjecit 9. tu me s. pro socio , cui Con νit Io. F. b. t. uuemadmodum etiam inutilis magis sequens erat, ut ex natura legati legans velle debe-ot dispositio, cum testator ita locutus est, ut neque rei ad legatarium legatum deveniret cum ex ad ver propria neque impropria vocis signifieatio mentemiso in legato poenae causa relicto teratis malit, ut te ipsius complectatur, sed aliud eum dixi Me, aliud sen- statarius legatum haud capiat, Ulpianus inferam. a. sisse in aperto sit, L ιν ροις in findi 4. A. δε leta-ixit. 2s. β. i T. ubi Iutem maenain, que naturae lega- Irr l. neque enim videtur quisquam dixisse, cuius non ii adversa erat , detraxeris, nihil ex tota testatoris suo nomine usus est; di licet prior atque potentioridi,positione, poena legatum continente, restabat, quam sit mens dicentis, mam vox, tamen nemo sine voreinudum testatoris praeceptum, veluti in exemplo a dixisse existimatur, d. Labeo ait 7. u. Seroisi a. inlpra dato, ut vel ierat Stichum aErnaret; quomodosi, V. d. iis Io I. legata. ' etiam praeceptum appellatur is l. tintc. C. b. t. nuda S. Quis vero multorum verborum, quIs pluriumlvero praecepta non obligabant heredemi utpote qui Particularum, quis clausularum variarum sensus sit, impune poterat iis non parere, I. Aitit amittar mi-oc quo usque operentur, cum per universum ius di-lles ii . Div. Severtit i4. f. δε legati, r. l. pote

spersum sit, ad hunc unum titulum referri, aut sin-4ssium Sue. u. Iuliue ri Upa 4. I. Lucini Titur M. gulatim explicari, non suadet instituti ratio, sed haeel . de tefarit S. Ses iure novo sustinianus legata hec

ex iis petenda auctoribus, qua verborum significati spodinae causa voluit rata eme, ac sustineri tanquam in eX prosesso tractarunt, vel clausulas atque di- eonditionalia ψ di merito, cum legatum pinnae causa iones usu frequentiores interpretati sunt, inter quos selle per verborum transpositionem in conditionale aecipuus Augustinus Barbosa; vel de coniecturis converti possit, eodem sensu manente. Quid enimu-timarum voluntatum atque plηsumtionibus com-linterest quantum ad essectum, utrum testator dixerit, mentarios locupletes is lucem ediderunt. Misi mrur, si Stichum nos Hienaverit, decem Datis Aaro, an ita, Tiro do lego incem ei Stichum non a- TITULUS VI. si Moerit. Atque hinc etiam a Marciano scriptum, 'adi ab Imperatoribus rescriptum, maenam a condition 'De bis, quae menae causa relinquuntur- --tar terraroris sest, triar, o an p.rna. an condisios

s V m M A R I a. b. t. denique ex eo sundamento esse puto, quod 3. OGM ris legartim poenae eausas' Cυν Me olim n-lPaulus scripsit, utile legatum esse, si ita legetur,

R. Cis degatum minis causa reiictvim inutiis risi rilis is, L si ita letetur 5. y. H. legatis a. considerans probrorum quid aut turpe eomnisint, eum alias illud tanquam lais tum conditionale. , vulgo turpir condisio legato a porha pro non νιν - a. Si autem legatum pinnae causa relictum inpos-pta ιab πιυν sibi Ia, aut legibus interdicta, aut alias probrosa, M- S. Et olim boaeie Marii poena adri potore, ii σν iredi gravato imponat, dispositionem totam inutilem

Datur ea non prinrtet. - Θ g--τω postis a esse, nec quicquam legati nomine debere praestari, rnrπισω ρνiuaνἐ Hirile, si voluntati ejur non Meoque etiam neglecto testatoris praecepto gravatum re t ἰ oe an non aliquando moνa 6se Oxem lsine ullo servari damno, Justinianus constituit, βωθ. 1- , mois ρος ea akb- ρον at J An, si tenatist is fimo In tit. de legatir, L unie. in Me C. h. t. ne bono alit adimat retiria, qsando voluntatem effiniati ii in eontingeret, heredem puniri, dum ae probro

imprauant, i si ad c Woliria eapiam, νἱ juitum abstinet. Quibus non adversatur, invid condisiopes πως probabilem εα e λαι - νω- tamam,i possibilas& turpes in institutionibus de legatis pro licet tara dem r-minbam non seriptis habentur, P. imporarunt Io. Inu. a, b -

SEARCH

MENU NAVIGATION