Josephi Benvenuti ... De dæmoniacis dissertatio

12쪽

DE DAEMONIACIS

Richardus Mead, Anglus Archiater, opera edidit, mihi olim comparaveram me tit enim ab eruditis laudantur, neque Medici bibliotheca illis carere potest. Postquam vero optimae frugis Librum, utiliter perlegissem, occurrit in fine

Cajacenus Episcopi rescriptum, quo Neapolitano supplicanti Ty-Pographo impiimendi facultas

Conceditur, dummodo ex Auctoris operibus variis, illud exclu

a datull

13쪽

datur, cui titulus, De His νῶ in Sacris Bibliis memorantur. Curiositate motus, reprobatum Librum

apud Italos plerosque Bibliopolas frustra exquisivi, donec tandem micus attulerit, Cum

Lipsiensibus nundinis rediret, certe adfirmans, pluries iam in Germania , in Gallia, post Amsteiadamensem editionem recusum fuisse Auctoritate a Sacrae Inquisitionis tribunali mihi jampriclem concessa. cum illuni legere exordirer, valde profecto admiratus sum , aegreque tuli; quod in ipsa praeratione Summum Pontificem, venerandosque Sanctae Romanae Ecclesiae ritus, Auctor contemneret, simul vero contra ipsam veritatem quoad Energumenos sentiret. En ejus

14쪽

verba. uis non merito irridet δε-υmnes istos Roma Pontificum ritus , sibus exorcia, tur , si loqui amant, Damoniaci, dum homines gestus quo fiam , e furores , simulare docti , qua- ω a malis gemis provenire putantur,

a ua strali, precibus quibusdam , quasi ι cantamensi, in compotes

ri. Et a Cacodamonibus liberari sese

gant Summi Sacerdotis, Christi in terris Vicarii contemptum verba ista redolere, facile agnoscimus idionestum utem Vtium non Secet, utut a Romanae Ecclesiae dogmatibus dimentiat, ma-rimi Principis dignitatem aspernari. Ego vero postquam mirari non desino, publica nimis in re, quae Catholicae Ecclesiae decorem valdopere laedit, jusdem defensioni contra Meadium scrib

15쪽

hendo , neminem prospexisse lamum arripio, Deoque favente, ostendere conabor, Viri hujus, caeteroquin clarissimi, ejusdemque asseclarum quoad Enem

menos sententiam, prorsus errΟ-neam esse.

Fateor me de hominum a Satana obse rum existentia min, me dubitare inter credulos tamen locum non habere, qui eorum multos dari opinantur, quique praestigia, spectra, incantationes, maleficia, ubique somniant reperiri. Utinam difficili hac in re ipsi Ecclesiae Minbstri, quibus exorcizandi facultas conceditur, aequo procliviores aequo erga illam amore excitatus, tametsi viribus impar, a

16쪽

sent ac ab idoneis quoque Physicis quorum est ea quae Corpinra naturaliter patiuntur explicareo antequam officium exercerent, exquirerent, num a Daemonis obsessione, an potius ab ineptis mentis aberrationibus, veroque vel fictilio morbo, --ra symptomata proficiscantur ita enim sacri iidem Exorcistae, neque desipientium deliramenta, gravi horum damno facile foverent; neque a vaferrimis mulierculis persaepe deciperentur qua quidem de causa, Sacrorum Rituum spretus , atque in Catholicis ipsis incredulitas , oriri potest. Id pro certo habendum, Redemptoris in mundum adventu , Diaboli potentiam in Homines, non quidem pro sus

17쪽

ablatam, sed valde imminutant fuisse qua de re non ita frequenter quin rarissime, veri Energumen occurrunt.

Postquam igitur sententiam meam circa Daemoniacorum existentiam, atque Ecclesiae in eos potestatem explicaveroci opera pretium erit praecipua signa indi eare, quibus Veri Energumen a fictis astutisque discerni queant aegros enim, ac mente imbecilles facile noscimus ne eorum fraudibus ac figmentis sacri Torcistae decepti, gentium ludi-hriis exponantur, eisque aptanda sit sententia Gi cito credit, uis est orde. GL I9. Indecorum Philosopho esse, rei alicujus existentiam admittere, causam Vero illius ignorare

18쪽

hodieres quidam pseudosapientes Opinantur, quorum aliqui haudita pridem ae Energumeni me- eum disputantes, inter vero Phi-u,sophos me locum non habere pronunciarunt errare autem illos, veri sapientes credunt quia potius hoc nomine indignos judicant, qui mirabilia captum superantia ex ordine naturae excludunt, quod scilicet ipsam excludant philosophiam, ut recte monuit Plutarchus Godammodo ph losophiam tollunt, qui rebus mirabilibus fidem non babent Sympos Lib. R. cap. 7. Humiliavit hominem Deus, ejusque intellectui limites circumscripsit, ea quidem de causa, ut Andabatarum more, quae praecipue religionem respiciunt, indubie crederet, magisque me

19쪽

reretur, si altiora se scrutatus non fuerit Vanitas exulet, desuperbia, ignarosque nos esse, qua convenit sinceritate fateamur. Multa quae non intelligimus Credere tenemur de iis, ro minime ambigere debemus, quibus ex Dei vel Sanctae Matris Ecclesiae praecepto, fides assi hibenda. Ut vero ad propositum deveniam , Diaboli potentiam in mana corpora, sacrorum tex- tuum auistoritates physicis rationibus mehorum denique ubrorum testimonio, demonstrabo. stus, cum humanam carnem aD

sumpsit, atque in terris habitavit, ad Coelum ascensurus, in

ultimo suo ad Apostolos, Disci-

20쪽

XVII pulos haeredemque Ecclesiam

sermone, inquit. In nomine meo Damonia eiicient, linguis loquentur novis m. Marc. cap. I 6. Rursumque ex Evangeliis , habemus. Et eum videret ius concurrentem turbam, comminatus est spiritui immundo, dicens illi Surde, θ' mure priritus , ego pracipio tibi ex ab eo amplius ne introeas in eum. Et exclamans , multum discerpens eum exiit ab eo , θ' factus est sicut mortuus , ita in multi dicaran , quia mortuus est Iesus autem tenens manum ejus, Amavit eum, ae surrexit Marc.

p. s. vers. s. Qui ergo de Evangelii veritate non dubitat quemadmodum clarisL. Meadium de ea non dubitare , in hoc suo Libro videtur Daemoniacos admittat necesse erit. Ne