Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 1018페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

DE SANGUINIS CIRCUITU. 29Sii excellentius gloria magno HARVAE omni it remiseritur, Ilippe qui omni usu primus adminandum hunc sanguinis in orbem motuin, ex inscitiae tenebris in lucem protractum , ac perpluribus Xperimentis stabilitum ante omni tui oculos posuit. Sunt,quibus ea est sententia, eundem sanguinis circulum antiquioribus atque adeo Medicorum vetustissimis futile cognitum ac perspectum, licet non ea perspicuitate , qua hodie cognitus est quemadmodum vander LINDE de H. ab ALMELom L id evincere annisi sitiat aenimvero si coniecturae locus detur, non adeo a vero alienum, sed potius ei simillimum videtur, illum veteribus non adeo incognitum futile, quam vulgo putatur: quippe non obscura eius vestiolati eorum monimentis, quae posteritati reliquerunt, disperseinveniuntur, unde id coniicere licet, hinc quoque est, quare genuinus ille atque integerrimus HIPPOCRΛΥis adsectator, Illustris FRID R. OFFΜANNV percruditis suis scriptis hanc cognitionem summo edicorum Antistiti ac Principi Hippo CRAT vindicavit ): quid quod CORNELI vs Er sus aureolo suo libello, digno, qui die nocteque omnium, qui AESCULAPI sectatores videri cupiunt, manibus versetur, idem haud obscure significavit, de RAsis ΤRA- To referens, illi inflammationem excitari vis ina esse, si sanguis in eas venas, quae spiritui accomodatae essent, tranfunderetur g . quidem non negari potest, fuisse plures Medicorum ante

Harvae memoriam, qui sanguinis circuitionem, licet non omnibus numeris absolutam, literis commendarunt,Velut ICH. SERVET SI IDO, REALD COLVI IBVS i). PAVLVysERVITA J4 CAEsALPINVs do, nemo tamen fuit, qui hunc sanguinis in orbem motum, clariorem,

magisque perspicuum reddit serpluribus experimentis atque argumentis omni luce clarioribus, ab interitu vindicavit, quam illud illu

312쪽

istrissimum Britannorum ornamentum II ARVAE Vs, cuius propterea nominis memoriam nulla unquam delebit oblivio. Quanquam vero hic tam manifestora evidenter hunc orbicum sanguinis motum demonstravit, non tamen defuere, qui eo audacia, ne dicam amentiae, processerunt, ut ne erubuerint, Veritati omnium ocu- Iis testatiori reclamare eundemque in dubium vocare, quorum incensu PRIΜEROSIUS, PLEΜPIVS atque ade RIOLANUS cum pluribus aliis fuerunt: at cum nostra memoria nemo ΜEDENTIVΜ an

tae sit pervicaciae, iit sanguinis per Vasa circumactum, negaret, inanem certe suscipere laborem atque iliada post HoΜERV canes mihi viderer, hunc profluum liquidorum per corporis canales motum multis ratiociniis atque experimentis hic comprobare coinnaturo, praecipue cum viri jure magni nominis eundem jamdudum tam egregiis documentis, experientiae sane rationis fulcris innixis demonstratum dederunt m . Misi1s igitur omnibus iis, quibus perennis hic liquidorum in gyrum processus alioqui11 probari assolet, ad ipsum humorum circuitum Xponendum ingrediar

Qiuemadmodum circuli nomine Matheseos peritis venire so Π9let ille motus, quem linea ex uno puncto ducta inque idem relata, servata aequali semper a centro distantia sua circumductionetae. scribit: tavinoque an Guinis per corporis vasa progressu ac Tegressus, ob aliqualem, quae huic cum Mathematicorum circulo intercedit, similitudinem. circuli nomine fuit ins1gnitus Sanguineu quippe late ex corde, tanquam fonte eXcurrens in va rum alveos diffunditur, inde in ramos magis ac magis gracilescentes derivatus tandemoue ultimis' arteriarum rivulis allapsus quaecunque corporis puncta rigat, a quibus in ultimas venulas, arteriis consociatas, refluus ramis sensim capacitate auctis refunditur, qui illum in venas revehunt cavas, inde in cor refluit:

quia igitur universa sanguinis moles ex corde per arterias Omnibi IS corporis partibus distribuitur: ab iisdem vero per venas in idem revehiti Ir, unde est, cur sanguis suo accessu ad partes de recessu in ἡJ Fri r ' manna Ubr. cit L libr. erim 136. seqq. RisA LO.

313쪽

DI SANGUINIS CIRCUITU. 2G in cor circum conficere dicitur. Lubens igitur largior , eius circuitionem per ala nequaquam cum Mathematicoriam circulo exacte convenire , nec aliud quicqllam illi cum hoc esse commune, praeterquam illud, quod ex uno loco , videlicet corde progrediatur ad corporis parte inque eundem revertatur : una vero haec denominatio civitatis jure in re Medica fuerit donata a primis hujus circuli inventoribus, quos pene jus erat ac potestas illum ita denominandi morosi s ui atque obstinati ellet ingenii, non ulla urgente necessiitate nec ullo ali convenientiori nomine, ab hac appellatione, omnibus jam recepta insitata recedere.

Festive non minus, quam Vere HIPPOCRATE enunciavit:

Izo descripto circulo nec pri1rcipium nec finem inveniri is). Ego huius fiat memor mihi γersuadeo, parum vel nihil interfuturum

esse, num sanguinis per vasa circumvec tionem a de X tro , an Vero

corde sinistro Xponere incipiam, praesertim cimi Viri summae eruditionis in eo inihi praeivere o P quamvis naturae rei e Xplican- dae convenientius videatur, a sinistro cordis thalaino si sermonis telam exordiar, quippe a quo sanguis in arterias Huit Prius vero sanguinis circuli partitionem, Medicis solitam praemittere lubet, quani ad ipsum excutiendiendi uia devenio.

Ut vero hominis fatus geminus Xisiit, alter, quo uteri materni claustris in stus tenetur, nec adris usura fruitiar alter Vero, quo in lucem editus, acre corpus suum ambiente utitur: ita quoque sanguinis per vas a circumductio eodem in homine duplicata est; aliter quippe sanguis in homine nato S respirante per corpus circumagitur aliter vero in foetu nondum enixo nec aurae usu gaudente, quippe in quo nihil cruoris, e dextro cordis thalamo, per pulmones collapsos ad laevum ventriculum transvehitur, cum contra in homine , hanc lucem adspiciente, universa sanguinis xii ac moles per pulmonum viscus transigatur. I. LXXXII

314쪽

Circulam vero anguinis motus in homine, in vitam ingres- 1 ac spiritum pulmonibus hauriente, dispesci commode potest in circulum sanguinis maiorem, minorem e minimum . . Ille est, quo purpureum liqziidum , e Ventriculo cordis posteriori egressum per arterias ad quaslibet coxporis partes, superiores aeque

atque inferiores desertur, a quibus per venarum ramos redux a Iaiectus, in ventriculum eiu anteriorem revehitur : iste vero, qui multo brevius iter conficit, est quo sanguis ex anteriori cordis specu per arteriam pulmonariam spirandi organo infunditur, unde per venas ejusdem nominis ad posteriorem cordis ventriculum reportatur hic tandem quem nuncupare minimum mihi liceat,

est, qui per solam cordis substantiam suum absolvit circuitum. Ternis hisce vitalis liquidi circulis facile plures aliae sanguinis circuitiones, quae sibi pariter quicquam proprium ac singulare in

quibusdam corporis partibus Vindicant, adiungi possent, velut peculiaris eius per corpora penis cavernosa progressus: item singularis ille δ admirandus eius per vasa cerebri motus arteriae enim earotides interiores, per peculiarem osseum canalem a mirando sane flexu mechanico apparatu calvariam ingresiae, OXque iterum intortae is lateribus ephippii antrorsum exporrect ae, ciuidem denuo incurvatae recha sursum ad basin cerebri alcendunt, ubi in plures sese spargunt uanaos, quorum posteriores arteri Reeervicali xy, a binis vertebralibus, simili artificio prius inflexis quam foramen occipitis magnum subeunt, progenitae,mutun anastomosi connectuntur arterios hi carotidum rami tam anteriores quam mediii posteriores sanguinem cerebr per tam stupendae multitudinis vascula suffundunt, ut fidem superet omnem punde per venas in peculiares sinus, a lamellis durae matris constitutos, reducitur losset huc quoque adferri singillaris ille anguinis per Venam portae motus, aliique, nisi sermo meus longius justo proveheretur, hos xculiares in aliquibus corporis partibus circulos suis ponderibus ac momenti expensurus.

f. . LXXXIII

315쪽

Prius vero fida naente stuideo, qIram sanguinis circuitum Pgredior, ut ea in memoriam revocentur, quae de curatiori temporis distinctione, quo ventriculi cordis c auriculae moventur, supra j. q. ex LANCisro cis ius relata leguntur iis enim recte cognitis ac perspectis, nillil quoque negotii erit perspicere, quio pacto tempore illae valvulae, quae vaserum ostiis praefiguntur 3. O. I. , suum munus X sequantur, c qua ratione cruor ex auriculis in ventriculos cordis extrudatur iisdem vero neglectis susque deque habitis, difficile erit intcllectu, qui fieri possit, ut sanguis ex auriculis in ventriculos cordis expellatur cum tamen nihil sit sacilius, quam ad haecce respondere, si consideratius per . pendetur, ventriculos in medio contractionis tum demum versari , auriculis sine systole occupatis 3 68.), ideoque satis spatii illis esse cruorem ab auriculis huc detrus o recipere, inque orificium arteriae pulmonalis protrudere. Verum ne his diutius inhaeream sed ad ipsum sanguinis circulit m deveniam ii id adhuc praemonendum duxi, me hoc loco duntaxat de sanguinis circuitu homine nato atque halitum ducente esse acturum; nequaquam vero de eius in foetu circulo.

g. 4 LXXXIV. Vitale igitur liquidum per venas caVas 3. 34. aggestum, in

saccum ipsarum venosum de auricidam attextam , nunc relaxata, ingreditur. Quae ergo utraque via corrugatione circumstarum fibrarum 4. 64.ὶ eo temporis momento, quo de Xter cordis thalamus in sine diastole versatur 3 68. , sese contrahere incipiunt sicque partem sui contenti sanguinis incla Xatum cor dextrum, nullis tricuspidibus hoc tempore obnitentibus valvulis 3. 4O. , Γ-I 2Pgent. Auricula vero eadem se coarctare perseverante Mad suae systoles mediam contendente 3 68. , his inde sanguinis ineundem dextrum ventricratum, eo ipso temporis puncto , sese contrahere nunc demtim incipientem, detruditur , qui ergo ab impulso sanguine distentus ad fortiorem renixum in illum exercendum, ideoque etiam ad validiorem incitatur coarctationem : parietes ergo eius aequabili undique gradu propius ad se mutuo ac-

P a cedunt,

316쪽

columni carneis 3. 48. connexi, eo ipso laxari ac retendi, sanguis vero jam impulsus premi incipiunt. Eodem hoc tempore, quo ventriculus dexter ad medium suae si stole venit, auricula sitiem suae ipsius contractotonis conficit , sicque reliquiam cruoris, quem adhuc complectebatur, in ventriculum, media in systole nunc Occupatum, expellit, qui ita angiuine impletus validiiis in eundem agit, inque finem suae constrictionis teudit sanguis ergo usquequaque a ventriculi lateribus pressus assurgit, atque exitium in auriculam, eo ipso in diastolen revertentem 68. molitur dum autem in laxatas valvulas , venos auriculae orificio aflixas g. O. I. incurrit, eas extollit atque explanatas inter se ita exacte coniungit, ut iam sanguini, in auriculam regressuro, intercludant qui proinde, ob interceptum hunc exitum, in arteriam pulmonariam β. s. sibi eo ipse, quo cor dextrum ad Snem suae contractionis pervenit, viam aperit, quippe in qua minor ipsi obiicitur resistentiari valvulis enim iis semitu naribus, quae in huius arteriae introitu defiguntur Cf. 2.), a suo mutuo Ontactu dimotis ac diductis, ipsum huius arteriae alveum intrat.

Late sanguineus a corde dextro in arteriam neumonicam ita exturbatus g. 84.), in itis latera violent impetu irruit, quae propterea a se violenter distrahit hocque pacto arteriam dispandit aq g. 6. eodem hoc tempore, quo parietes arteriae ab intruso sanguine violentia quadam diducuntur, villis eius muscularibus,

nimiam distractionem nunc sufferentibus, nova vis ac potentia motrix arcessitur, qua per nervos ipsis adlata oradita, in contractionem abeunt, sicque arteriae dilatatae latera rursus ad se mutuo reducunt, quae eo ipso momento in cruorem distendentem validius reagunt eundemque in motum profluum cient. Sanguis itaque ab arteriae lateribus, tanquam prelo pressus partim propellitur in huius arteriae ramos ad pulmonem pergentes , partimeo retunditur, unde effluxit; dum vero in dextram ordis ventriculum, nunc iam se aperientem β. 68. , recedere nititur, abducit

MVulas, quae bi huius arteriae introitu positae sunt, sigmoides lib

317쪽

DE SANI GUINIT, CIRCUITU. 3OIab eius lateribus, easdenaqtie eXplicatas in mutuiti ita cogit contactum, ut ostium arteriae accurate claudant, sicque relapsuro latici exitum in cor praesertiant. Dum vero interea temporis novus cruor eidem arteriae a dextro cordis ventriculo, similiter atque dictum est, ingeritur, cui emper alius atque alius succedit cruor qui eodein modo in arteriae latera irrumpit, ab iisdem vero resilientibus itidem partim retrorsum agitur facile apparebit, qua ratione sanguis ex trunco arteriae pulmonali in eius ramos, per pidmonum viscus diiseminatos, sensim provolvatur, ex quibus in propagines arteriosas, paulatim diametro sua decrescentes, tandemque in ultimos surculos, retis in modum in semet ipsos complicatos, progreditur. Commodus sane hic foret disserendi atque ostendendi locus, quid mutationis sanguini, per tam stupendae

e Xiguitatis vascula, qualia sunt, ita vesculis pnehunonicis abundantissime internascuntur, petananant accidat, pulmonibus in Ias respiratione alternatim inflatis rursusque subsidentibus num scilicet eius mole culae ibi calore incendantur, quemadmodum sententia quorundam fert an vero potius aliquantulum deferveant ac refrigerescant 3 item quae sit causa, cur truncus arteriae pulmonariae multo amplior sit eiusdem nominis Vena q), cum tamen omnes reliquae venae arteriis semper sint capaciores β. ni . Referri quoque pollet, quo respirationis tempore coccineus latex ex ultimis arteriarum ramusculis in venulas, mutua anastomosi ipsis nexas, itidem ultimas, transfundatur, utrum sub exspiratione, an vero inspiratione fiat Enim vero eXtra oleas vagarer, haec Omnia hic loci expensurus, quippe quae nec huius loci sunt, ne ad

institutum pertinent nostrinia explicatione propterea eorum si I- persedens ad reliqua progrediar meque ad metuD munus pensumque revocabo. Cruor igitur, a trunco arteriae pulmonalis ad minima eius vaseula provectus, in ramulos venarum pulmonariarum ultimos traducitur, inde ad ramos, gradatim increscente ac grandiores reductus in quatuor venas pulinonales 3 36. remeat,

quae eum sacco arma venarum, auriculae sinistrae adstrudi orac

318쪽

relaxato restituunt. Purpureum ergo liquidum ex sacco venae pul- morialis id auricula sinistra, in sui contractionem actis, eadem lege, ac de dextra dictum est auricula g. 84. , exturbatur in ventriculi posterioris cavum, eodem tena poris puncto in diastole commorantis f. 8.), qai tum demum coangustari coeptat auricula media jam in via suae contractionis versante g. it. , ergo in sanguinem sibi infusum eo ipso agere incipita cum vero Uricula ad finem suae coarctationis fuerit adacta quo tempore posterior Ven-126 triculus medium suae contractionis consequitur *. 68. , chordae tendineae, quae valvulas binas mitrales s. l. lacertulis huius thalami illigant, remittuntur; sanguis ab omni parte pressius assurgit inque dictas mitrales valvulas impingit, qua eleVata atque X-plicatas sibi mutuo suis marginibus ita aptat, ut venosum orificimn 3. 36. occludant sicque cruor exitum intercipiant qui ergo in angustias redactus a cordis parietibus, in finem dias oles g. 68. tendentibus perii iam aortae, valvulis iis semilunaribus, quae ibi collocantur, a se invicem dimotis Marteriae lateribus applicatis, in huius alveum sibi iam pandit atque irrumpit.

Minorem igitur sanguinis ciruitum qui e corde dextro per pulmones ad sinistrum ab luitur, si requiris, en habe eum licpaucis quidem explicatum, sed ea ratione, quae a vulgari Madhuc recepta opillione procul a rorret, qua creditum fuit, cordis

ventriculosvitque auriculas alternatim moveri, atqUe ita in alternis suis motibus sibi respondere, ut illis sua tens1one astis .feriantibus, hae in systolen cogeretitur auriculis vero retensis ea sua actione conquiescentistis, ventriculi in systolen transirent. Atqui ego nocissima rerum medit siturus cuiVis forte videret, a sententia, tot tantorumque Virorum calculis hucusque Omprobati civitati quasi in re Medica adscripta, desciscens, nisi perspicacissimus LANCis1us, qui hac in re mihi praeluxit , omnium primus docuisset, uiguinis per cor circuitum maXime elie alienum ab eo, quem Auctores suis in monimentis hucusque nobis tradiderunt hic quippe plura experimenta in animalibus per-I27fectioribus in primis mutem in requis ViVis, eiu CX-plo

319쪽

DL AEANGUINIS CIRCUITU. 3O3plorandi causa, instituit, nunquam vero rem aliter se habere ob servavit, ac recensui 3 67 68. . Quid est igitur opus plurimis

argumentis, usquequaque c0Πquisuis, liuius asserti veritatem evincere Sc ab aliorum reclamatione vindicare, ubi rerum testimonia adsunt omni luce clariora atque illusiriora. Et quanquam LAN-cisio nonia talia fuerunt Obiecta, quae eius observatis adversari videantur , ea tamen omnia perdocte ac solide diluit convulsit demonstrando, tantum abesse, ut hic a se observatus ordo, quo auriculae 8 ventriculi noVentur, institutae a natura oeconomiae praecordiorum repugnet, ut faveat potius plurimumque adiuvet r) amentatas igitur hastas in adversarios torquerem, prolaturus, quae in egregio ipsius libro fusius relata leguntur, quo B L. remittam

Cognito igitur minori sanguinis circulo f. 84. s. in eo est, ut, qua fieri potest brevitate declaremus, quo pacto maior eius per vasa circuitus β. 8a. conficiatur Sanguis itaque quam primum a corde sinistro vi eius systallica in tubummortae perquam elasticum, subconicum δέ sanguine semper plenum fuerit impulsus, statim eius parietes a se inutu diducit hocque pacto arteriarum diastolen efficit. Cum enim Omnes arteriae in vivo animali cruore semper sint repletae cbnfertae, atque suo insuper progressit constanter decrescant eo magis, quo longius a suis truncis abeunt 3 s . : quisque haud difficile cognoscet, illum sanguinem, qui arteriae alveo continetur, ei, qui ex sinistro cordis specu in 128 aortam propellitur, obstaculo atque impedimento esse futurum, quo minus in anagnam arteriam libere queat intrare. Quia vero systallica cordis potentia longe superior est ac validior renisu sanguinis, arteriam replentis hinc illud quoque liquidum, quod sinistro cordis simit inhaeret, facile inmortae cavum extrudetur Omnia, quae sibi inmortae introitu obiiciuntur obstacula vincendo hoc itaque in arteriae cavitatem intrusum in sanguinem sibi proxime obvium ut incurset necesse es: quem igitur propellere, ad

eius' ν 'Libr, cit. S.IV. est D. I. Prop. LXI p. 9 seq.

320쪽

eiris ramos protrudere conabitur: cuin atltem rementiae, quae in ipsis arteriarum ramis Omnibus sanguisti, a corde sinistro expul- Q. Opponuntur, multo maiores ac potentiores sint vi cordis sy- saltica g. 74. , ergo illam untaxat cruoris partem, quae inaortae segmento cordi proximo, reconditur potissmum urgebit: qui ita prestus inraortae parietes necessario ruet eos diducendo atque extrorsuimmovendos quod in cunctis reliquis arteriarum ramis a sanguine in earum latera nitente, eo ipso tempore similiter contingit. Dum vero arteriarum latera a sanguine in ipsa nitente violenter dis palum tur, nervorum 1- quid tu per nerveas propagines eo ipso muscularibus fibris subvenit quas in contrachionem adigit. Unde arteriarum latera ad se mutuo propius adducta in sanguinem validius renituntur, qui sic undique ab arteriarum parietibus, tanquam torculari subactus pressius, in motum concitatur profluum. Iam Verocum, arteriis se contrahentibus, orificiis ipsarum, quae in cordis ventriculos patent 4 42. valvulae semiiunares subtensae sint , quae regres bro sanguini viam ad ventriculos praecludunt ipsi nulla alia patet via, quam in arteriarum ramos, quo etiam ab arteriis coarctati urgetur expugnando omnia

tiri pedimenta , quae sibi suo in progressu moras nectunt.

Liquido nunc apparebit, qui stat, ut sanguis in motum cogatur circularem cum enim latera arteriarum omnium eodem

tempore in cruorem renitantur, fieri non aliter potest, quam ut sangui8, Squequaque pressus, in arteriarum ramos vel ultimos promOVeatur hi quippe cum eode1ntei 3poris momentos in s -- guinem in venulas , sibi immediate insitas, connexas tranS- fundant, quo arteriae in systolen abetint; illi cruori, qui a tergo ex ramis maioribus propellitur, intrandi locum concedunt. Id quod cum eodem modo in omnibus vel maximis ramis atque adeo

ipsis arteriarum truncis contingat, in proclivi est intelligere quomodo sanguis in motum agi queat.

SEARCH

MENU NAVIGATION