Disputationum anatomicarum selectarum : ad chylificationem

발행: 1746년

분량: 1018페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

DE VASI CORDI PROPRII s. in

cellulosam secundam sequit hir. Huius aliquando desed uira, compensis alter perpetuus, sursum recedens ad ortum arteriae Pulmonalis, vicinumque adipem, undeo adaortam surculi porriguntur. III. Alii amici dextrorsum ad sinum dextrum duoetresve procedunt, quorim Unus insignior, prope Venam innominatam penultimam ortus , sursum tendit per sinum, atque persedem foraminis ovalis ad sinum usque sinistrum. IV. Longe majores rami ex latere sinistro e , quatuor aut quinque producuntur per planum superius, quorum unus insignior comes est Venae innominatae penultima Oreliqui reliquarum proximus jam acuto margini f. V. Ubi autem pia, num adtigit inferius , atque venam sequitur mediam , truncus ipse ramosus admodum vanescit. VI. Sed frequenter educit insignem ramum qui longius ad posteriora productus g), fere adoram usque Obtusam, comites dat ramos Venae Coronariae.

ri Quale est V ε . T. X'. f. 2.b Haec id tu Arrere grassetisse neu g. . . f. r. quam pro distineto trunco describit p. 68. in orta pingit T. l. f. 2.9 An ea tertia Coronaria visa antom , anciso , inins ob st Bene depingitur ab Eu-saclio T. V. f. a. 4 -I3. . XVI.

f. I. ad 2.

i Plane blam, ut cuius ramus comes I Venae Coronariae,cognove. Iuni Auctor I de Us pari Carpus, Car Stob. alii, qui unicam fecerunt Coronariam Arteriam. Ortus trunci

382쪽

stram b), in ipso margitae obtuso, anterius tamen. Inde procedit sinistrorsum, retrorsum, atque post breve te finditur in ramos aut duosis , aut tres, quod frequens est. Horum qui major oest y Trunci nomine dignus, descendit per marginem obtusiim,

petit posteriora, adtingit in summa ea ora Venam Coronariam, cumque ea per septi Cordis partem maXime anteriorem inferioremque, ad mucronem usque ramosus tendit sinistrorsum.

In eo plano superiori, sub ortu Arteriae pulmonalis, frequenter se subducit pone stratum extimulo fibrarum Cordis iisque tegitur e , donec post unius pollicis iter denuo emergat. Aliquando

haec ipsa arteria ultra mucronem reflexa redit ad planum inferius obcurrit Venae mediae.

Huius ramus e ipso trunco prodit abeuns ad substantiam Aortae f), cuius foramen distinctum intra Aortam patere visum est. A. IIlius paulo minor, inferius, arteriam pulmonalem abitu .

Ex hoc ipse trunco prodit insignis ramus qui pros vocari meretur, abscondit vero se retrorsum ex suprema sede marginis obtusi, perque fibras septi carneas adeo se demergit, ut intimo tantum strato ab ipsa cavitate Ventriculi deXtri distinguatur. Hic ipse ver , alio surculo sinistrorsum , productus sequitur septi directionem alio b se per totam crassitiem septi, adusque pia

IJ Eus. l. c. . trasse. V rostri de debit fibr.e Tuncque Arteria i . Vill. ramus 'εὐs. p. 6 . penitus alios adest ejus que in Trunci nomi ue dignum ortam Itiam h Ep. str. Alli. f. I.

f. g. 6 8. T. Vita f. l. ID. 23. f. ff. a. q. . T. Vlli. f. . . T. Vesul. .. l. fg.lli. F. fig. IV. L. X. f. a. a. Ex Aortae trunco visa Ruoch. bes HV, . ill f. a. Ep. lil prodiici id. p. 67. Lancisius ea OnT. lil. f. L. Liantis. T. IN. f. i. I. visa adteruit, ad musculosiain cordiae Eaque in sede cordis substantia subtantiam exiles tantum ramo per. adeo ost eu uis, ut ad latus septi dex venjre Prop. XXXIX. P. I. terius, sub Arteria pulmonali , stylus aliquando per solum adipem intra a b meum T. VII. . . . , Verim ex triculi dextri visus iit pene- e Id. b. 2.

383쪽

DE VASIS CORDIS PROPRIIS. 36' planuin inferius penetrat. Haec Arteria Vena conpares desti

tuitur.

3 VIII. ia Aliquando Ram superioris g. I. ramus est a', qui alias

ex trifido Trivico prodit, is Ramus insignis, qui per marginem ipsum obtusum, duobus fere parallelis ramis, in plani superi rois cum inferiori limitibus Venam e coronaria ad mucronem fere coismitatur. Ex ea communicante rami transeunt ad ramos Arteriae Coronariae b), in plano inferiori enatos.

Alter perpetuus S primarius Arieriae Coronariae superioris sinistraeque ramus est a qui retrorsum primo sursumque , inde

antrorsum reflexus nempe circa obtusum marginem, in plano Ori dis inferiori b), ad radicem sinus sinistri, comes Venae Coronariae, sed profundior δ adipi immersus, ad usque eius insertionem procedit. Di tibi pervenit aut comes Venae Mediae aut posterior paulum, inflexus denuo, sinistrorsum ad mucronem properat ' juxta septum, sed ad Ventriculi magis posterioris limites. Surculi huius alii sinisteriores, atque inferiores, in plano inferiori decurrunt paralleli inter te ramisque parallelis niti, comites ramorum Venae Coronariae. Alii dexteriores sunt de superiores quorum

384쪽

HALLER DISSERTATIO quorum anterior superiorque e fere ex origine sui trunci, ad Arteriae pulmonalis radicem, auremque sinistram abit, cum comite vena ex Coronaria. Aliis multo insignior f), longus admodum, incedit per sinum sinistram, ipsi ut videtur peri cardio pro- spe cturus is autem in plano oritur inferiori, magis tamen posterius, quam Vena sinus sinistri. g. X. Hae Arteriae sanguinem situm adcipiunt inprimis a in cordis a diastole, quando reliquae in corpore humano Arteriae in Systole sunt. Evacuant se in cordi Systole, atque sanguinem suum tradunt Venis comparibus, ductibus intra cor patulis, forte cipsi, retrogrado cinere, ortae. Quare synchrona est earum repletio cordi, alterna cum Arteriis omnibus.

Venae Cordis sanguineae ad tres aut quatuor runcos trunco

rumve classes referri possunt In facie superiori ad marginem

Epist. Probi. X. T. l. f. I. a Omnem, quoties arteriae haerone valvulas oriuntur. Quae sentenetentia etiam est Disens .Xl. p. 76. thsta Expos an T. v. dela pultr.

9 I. Boerib, inst. Med. I 83. Santori I. Observ. Anat. c. II l. f. 6. MOVero exissimarem , etiam me valvularum tutela, Coronarias tamen arte rias sanguinem paucissim iam aut nullum adcipere in arteriae diastole tum, quod norta exten adoramen adeo exiguum fere obliteret, tum quod per canalena ad angulum obtusum prodeuntem vis ex trunco inpellens sit pene nulla , tum quod contrahentisti Cordis durities fibrarumque striis ctura sanguini illapsuro resistat. Ad notavit uidem contra eam Dinio ena Lanei tis, in canibus molossis diastolanaoriri cum diastole Arteriarum coro . nariarum synchronam si de motu cordis p. 63. . Sed & ipse fatetur minorem sanguinis partem, neque tam alte, in Coronarias se penetrare quando Aorta in diastole est , ad extremos autem ramulos inque Venas tum demum propelli, quando arteria

contrahitur. Ea enim sanguinem valvulis ortae coercitum , ne in cor redeat, ad angulum acutum , magnavi potest in Coronarias deterna inare. Quod ipsum porro denἰonstrat Cordis in systole sua ex anguis pallor, rubor in diastole , manifestunt indicium, Cor dunt coiitrahitur, sanguinem in tra arterias suas nullium habere. a Unicam equiden Anatomicorum longe plurimi faciunt Venam Coro

385쪽

D VASIS CORDIS PROPRIIS

16 Atusum, continuatio Venae Coronariae conspicitur. Ad septum

medium, alia huius productio. Versus marginem actitiam Venae innominatae. In facie inferiori a margine acuto ad mediam faciem, aut nulla aut Vena inferior dextra. In medio septo, Vena

Media. In reliquo plano inferiori ad marginem usque obtusum,

Vena Coronaria.

g. XII.

Earum princeps est quae Coronaria ' dicitur, magnitudine in 1 reliquis praestans, atque itineris longitudine. Insertio c eius est in medio fere plano inferiori, amplai fere digiti minimi capaX, in partem omnino posteriorem sinus dextri Inde procedit retrorsum, juxta radictan sinus sinistri in cum Arteriae Coronariae sinistrae ramo f. IX. adusque marginem obtusum. Circa

hunc

Anat L ll. c. XX. p. at 8. Qel Isag Anat. a. t X. m. l. F. 272. Riolan Antiri opog L lli . . . Vian. horne Microco na. p. 88. Higbmor. Di L qui sit Anat L l. P. H. c. lj l. p. I 36. Martiati Comp. Ana t. p. 94. Molimre. Diis Ariar. Pa. h. L. V. ι ll. p. 23 o. Di v. Cours d Anat. p. 26. Visus de rei not. prox. P. I. aliiqui plurimi. Neque nisi aliquanis do duas umi ierunt Laurins Hist. Anat . . t X. c. X. Barthol. Anator nov. p. 3s7. Diemerbroech Anat L. ll. c. l. p. 26 . qui tamen frequen tiam binarii numeri Adgnoscit. a Quod eam cor ani hire existima

rent. Ei S tamen non penitus dimidian circn inferentiam cingit ut ni- nais Coronaria picta lio a. Art. Venar. II magnam vicisi sim pronunciat Velan . Ill. 270 recte, cum plures in lignes corporis humani venas amplitud ne aeque aut superet , Phrenicas , permaticas , Maminarias ipsas c. 8 longe a agis Venam Cordis anteriore ni quam Oαdem loco ni agnam vocat Galenus.

e Paulo inferior justo , Iiud Eust. T. Vni f. 6. T. V. f. 6 78 6.

386쪽

HALLEM DISSERTATIO litui refect1tur e starsum, antrorsium, donec in partem superiorem faciei superioris adscenderit J. Ibi comitem adcipit Arteriam Coronariam anteriorem inter Aurem sinistramin arte ilriam Pulmonalem. Inde leniter derictit deorsum fere ad septum usque Ventriculorum, ibique porro rectius sinistra petens ramosa, cum Arteriae Coronariae io sinistrae ramo Anteriori . VI ad naucronem usque properat, septum semper sequens, sed propior ventriculo sinistro b .

g. XIII

Ram ejus ex superficie dexteriori sursum ad sinum pulmonalem prodeunt aliquot a), quorum unus haud longe ab insertione prodeuns L satis insignis est. II. Ad ipsam flexionem circa obtusum marginem alius iuri comite Arteriola g. I. in ad Aurem 1 9 sinistram de Arteriam Pulmonalem abit. III. Sed majores c sunt

qui versus mucronem cincinnati meant, recta in universum linea,

nisi quod serpentum more infectantur. Sunt vero isti inter se paralleli, atque transversis ramis conjuncti d). Eorum etiam posteriores cum ramis ex Vena Media adscendentibus continui uniuntur e). Eorum maximus f est ad obtusum marginem, qui inprimis conspicua inosculatione insertam recipit Venae Mediae propaginem,

et istis, T. I. g. 2. M p. f satis ad dextra sis periora Rosch. TL U. . ill f et ad . superius Lanci . T. V. f. I. M. L et L. optime uuffens . . . . . . t V 2. . . l. f. . nisi quod nimisi implex sit. Ea in sede incipit Pli ussinio audire eine Coronaire nurifin re P 7. Nimis prope mucronem circumflexam pingit Eusinub. T XU.. f. a. 47 i 7. T. XV l. f. I. I 2I. f. a. I - O. Habet eam ahel .la.

Eusae, T. vi. f. a. bene Rusb. Tiles. N. .cili f. i. Uietissens fere nimis parvos . . . . . . . T. lv. f. a. 3. 3. 3. . i. f. a. h. Eustach. T. XVI. f. a.

h. . . f. I. 3. 3. Ra cb. l. c.

387쪽

paginem. IV. Quam primum in facie cordis anteriori adparet,

trans Arteriam Coronariam anteriorem VI EVS SENII, tuam ea in

sede sibi tingit, ranium dat in Areteriam pulmonalem. V. Sub Arteria Pulmonali deinde variis ramis satis inter se similibus e at sequitur atque ambit Arteriam Coronariam, magis tamen in stiperficie sita, ad niucronem usque Cordis. g. XIV. Mna Cordis Media a plani inferioris , perpetua, inseritur in idem cum Coronaria ostium. Ex eo flexu quodam facto deor- suin , recta deinde tendens ad sinistra, describit lineam septo cordis parallelam, atque cincinnata admodum cum Arteria Coronaria dextra ad mucronem usque descendit, ultra quem dc ad planum superius visa est ramos dedisse. Raini ejus posteriores , reflexi

dextrorsum ei sus basin redeunt, atque inseruntur ramis Venae Coronariae . XIII. Alii autem rami antrorsum, ad marginem acutum, cum Ue11a innominata maiori vel cum Vena anteriori,

si inferiori, si adiit distincta communicant transversi. Dimidia

fere parte minor est quam Coronaria.

Irinae Innominatae Cordis, perpetuae sunt, sed admodum variabiles. Aliquando plures sunt ab exiles ductus ex maiori parte plani anterioris oriundi, atque parallelo fere ductu inserti radici auriculae dextrae Alias, unus b alterque maior est, isque aut paulo

a pro ramo Coronariae videntur steriora, quae dextra, ipse superiora habuisse Vela L. vi. g. 6. D. . quae posteriora, ipse sinistra, quae Eustach. cuius optima est figura, licet anteriora, ipse dextra, vocare solet propior paulum Margini acuto T. vid. p. 7. v. l. f. a. L. Iv.f. E. 2. XVI. . . O- et Mer decla circul. . . f. . . . fg et ad B. Talem saepe deprehendi a V al. L. VI. 1c. s. ne en T. Luncis. Prop. Lai. p. 66 huc is l. f. i. iri iri T. v. f. a. sine lit. Qua stium minus Prop x Liv. p. O. Sed te exiguae reperiri solent sine trunco nomen primus imposuit me ens, o majori, quoties insignis Vena Cordis cavitque Dine posterieure si Coeur uti anterioris inferior adest. in universum, quae inferiora, ipse po- hJ Qualem magnam Venam descripsit

388쪽

paulo superius, aut inferius auriculae se inmittit. In iuperr1ma arsectione , praeter exiguos alios trunculos, duae visae sunt Venae memoratu dignae, quae commune habuerunt osculum , unde cutraque ante truncum arteriae Coronariae dextrae incessit, sinistrorium versus mucronem tendens. Earum alia superior,minor fuit, comes rami cuiusdam Arteriae Coronariae dextrae. Alia inferior amplior, observavit marginem acutum, atque fere ad mucronem producta est huius rami cum Venae mediae ramis plus uno loco nosculantur. 3. XIII. Minores etiam uniuntur Venae Coronariae anteriori r . Hae prospiciunt Ventriculi, qui

dexter dicitur longe maiori parti, quae inferior est atque anterior. g. XVI.

Vena Cordis anterior inferior a , non perpetua, Ventriculi 2 3 qui dexter dicitur, partem anteriorem c inferiorem ramis suis pererrat, in qua, si ipsa desit, rami Venae innominatae atque Mediae varie nosculationibus ludunt. Inseritur autem ad priora Venae Mediae prope alvulam eius. Inde transit sub trunco A teriae Coronariae dextrae, roblique ad anteriora Vergens marginem acutum sequitur fere ad mucronem usque Visa est ramis paraustra ipsit Galen Dissect Art. Sienari xI f. . tum Neleso, em canali C. ll. est. V na Anterior Administr. men us p. II. Cfg licet inaniat L. VII. c. . Minorem autem es posteriorem partem auris eum inseri dicit . Ial. L. ill p. 2 9. ex eo minus bene addat Cona stero sui .rdus p. 69. Eam insignem sed insertionem unius depinxit illum 1 in media fere auri insertam Eusach. T. xxxv I f. 3. a. Satis huic obser-r i vationi conveniunt cones tioch. E. T. v. f. a. 47 It T. VI, pist Anat. X. T. l. f. 4. B. Thes, IV. . lli. f. a. I, ra6' 3 ex proseo contra Heussens ab I. f. i.

ialium , rudi videtur Similis cicon a Nemini haec dicta, neque deis Ruin b. Epist. ill T lli. f. a qui sibi lineata videtur , nisi forte eam intel- eius inventionem adscribit cons id ligat Lancis. Prop. XLI. p.66. quan- Epist. X. ad T. Xl L . Thes Anat. do de tribus Venae Coronariae seu, IX. .. ni. not. 3. p. 16. Ad vers. lis loquitur, atque de Vena agit a AEnat L . . p. 16. Eadem nota dextra faciein anteriori cordis adve

fuit etiam Verhebeno nomine Venas iente. Primunt visa est mihi. an- Coronariae alius visa, L p. 177. no i 727. Whis quidem inter corda T. XXI. f. a. e e. non bene, exque eo quatuor, neque minima, quum ae

Pu Fn Anata Chirurgici p. 5 . . quale fere Venae mediae fuerit

389쪽

parallelis cum Vena Media quidem poserius, cum Vena vero Coronaria lateriori, anterius, commi inicasse. In ipse sui trunci ostio, recipit ramum ex substantia sinus dextri P.

Valvsae in Uenis Cordis milii non aliae visae sunt ab quam

quae ad earum orificium sunt sitae. Liberrime enim quacunque via aer meat, remeatque b). Sed ostia Venarum Cordis perpea tuo cibrica valvulos muniuntur , neque id inmerito. Ea enim nisi adesse , sanguis vi magna ex Vena Cava atque Aure nitens, in diastole cordis irrueret intra Venarum alveo S, atque Obviam factus singuinici contrario itinere properanti in cordis cava,eius

turbaret motum,.

Vena Coronaria maxima, patet in medio fere snu dextro,paulum inferius, sub fornice superiori δ finistro alvulae Eustachii. In eo orificio fiepe una, alias tres , aliquando sex valvulae visae sunt, quae Omnem omnino regressum sanguinis impediunt. Quando unica adest i , quod frequentius esse videtur de mearum

dicit in olculum aliquod ex conia uniis bus aperiri. e descriptae antisio ad orificia ramorum ex liorum Thebesi p. IO. qui ni odo adfirmatas in dubium videtur revocare in eadem pagina Unicam adgnoscit in Coronaria neu bLLO er C. I. p. q. is . relinc. canic. V. T. ege . O . mod cit. Rupych. passim. Ita aer per orificium Venae mediae inmissus, prii num ad mucroonem usque contra ductum vasis liberrime incedit, ni o per Venas In nominatas aut anteriorem inferiorem .per truncum Venae Coronariae prodit.

e is ipse vero sanguis adprimens valvulas parieti cordis ostia vasorum elaudit, bique obex est. Quare

inaniunt se Venae Coronariae in systole cordis, facile tunc in relaxatus sinus E que aures cedente anguine. Replentur autem in eius diastole, cum inpetus ortae ob expeditum hiecirculationis genus sanguinem simul in Arterias, atque in Venas etiam Cordis inpellere valeat. ad Huius inventor Eusae bividen na fine pari Antigr. N. p. 263. 26 sT Vllh f. 6. 46.as T. Vt f. 3

Anat. Append. . vlli. . . i. 2I8. Quam cum quidam no, te Noble tribuerent, Eusachio vindicavit Bogdianus no tir, p. Barthol. Cent i l. p. LXXVs. p. 647. Eam QRiolanus habet Anthropol L. ilic

390쪽

observationum numero, c consensu omnium scriptoriam, tune a 3 ea tendinea, lunata, expansione sua a roducit parietem superiorem Venae Coronariae b), cornua vero stia utrinque infigit inui Mediocris est alitudinis, saepe superius lacerto aliquo carneo firmatur. Ex duabus membranis fit quae mediam recipiunt tunicam cellulosam c). Minime autem infrequens est , adcedere alvu asilam carneam, crassam, fere ab ipso fornice alvulae Eustachii descendentem, a superiori parte deorsum protensam Frequentior autem est forte perpetua, alvula Venae Mediae din, quae sinisterior quam prior utraque, c ab iis abscondita , alias simplex est, alias duabus pelliculis semicircularibus emcitur Eleganter aliquando sex in hoc uno orificio coniunctas vidi valvulas.

Extima, carnea erat Sc cras i, quae e parte posteriori auris orta,

lunato dultu ferebatur sinistrorsum, antrorsumque. Altera tendinea serpetua oriebatur a lacerto quodam Auris dextrae, antrorsum dextrorsumque tendens, incedebat ad dexteriora prioris, inserebaturque binis tendinibus membranae sinus dextri Retro has quasi obculta erat alvula tertia crassior , anterior tu inferior, ad decussim valvulae primae orta ex parte sinisteriori ori

ficii

Anat ili f. et D. Bar bol. Anat re nov. 337. aliique longo ordine. Inis primis vero neu sens p. s. . it.

n. T. X. f. I. h. T. X. . . . Comper T. XXXua . . . H. Lanci

Wnsum. Expos Anat. V. r. de DPM r. 73. Eamque defuisse Lancis. Prop. XLil. Glas de circ. sang. P.S . Quales sunt cones e lii L. Vt C. 7. G. Lomueri T. I. f. I. - . it. . meos de remot. Improx. . l. . aliorumque. D Quare eam vocat Venae Coroanariae parietem intra sinum produa tum rem de dist. inter nat ac nonnat. f. lX p. 9. Icones vero dat, T. I. f. II. g. Lia. d. f. o. h. T. ὶ et 8 r. f. 36. n. cum parte eonae s 37. h. eodem modo . it. f. I. 6. . t V. f. 58. o. g. O. f. Sed veram valvulam esse videtur demonstrare , tum diversitas fabricae tum multiplicatio ejus frequens quae parietis prodiaetio dici nequit, tum reticularis structura observata Morgagn. Adv. . p. 3 a. Iussi p. s .e J inter duas has mein branas aer Arteriis coronariis impulsus subit si , in sacculum elevasse valvulam visus est.

d Cuius, imo manterioris in se

riori ostium videtur exprimereLO E . T. I. f. i. e. e. indeque Bartho A.

nat ren. . ll. c. 7. p. 39a. f. a. e. e.

Sic duplex alvula visa Lantisio.

Prop. XLll. p. 67 quarum iana minus Uium dictum eidem Prop. XLlV. o.

SEARCH

MENU NAVIGATION