장음표시 사용
21쪽
buntur. tertius autem rhythmus, qui pastonicus a musicis dicitur, hemiolia rutione 3 subsistit, quae est sescupli ratio. hemiolium enim di eunt numerum, qui tantundem habeat quantum alius et dimidium amplius, ut si compares tres et duo: nam in tribus si duo et seorum dimidium continetur. quod cum evenit, trisumos arsis addisomon thesin accipitur, id est tres paries in sublatione habens, duas in positione, Seu contra. quam rationem maxime incurrunt paeonici versus et bacchii, ita pedibus
quae continuam rhythmopoeiam laciunt. Aristoxenus autem ait non omni modo inter se composita tempora rhythmum facere. nam coitus') temporum communis est rhythmo et arhythmiae. unde si apte congruant spatia, rhythmum faciunt, si contra, arhythmiam, ut intellegamus et in ipsa concursione temporum non fortuitam, sed certam esse disciplinam. Iam videamus, num in his verbis aliquid insit, quod necessitate quadam aut verisimilitudine ad alterutram verborum arsis et thesis vim admittendam nos cogat. Et primum quidem non neglegendum videtur, in pedum descriptione semper arsin s. Sublationem praemitti, licet do iis pedibus sermo sit, qui θε τιν Aristoxeniam priorem habeant, id quod s. c. ab Aristide Quintilano fieri non solet. Quanquam huic argumento haud magnam vim tribuerim. in iis, quae de aequali ratione dicuntur, nihil ost quod non
possit ad alterutrum usum reserri. In secundo rhythmo primum describitur iambus, ad quem solum pertinent Verba. monosemos enim αrsis ad disemon thesin comparatur, quae non ad universum rhythmum trahi posse, inde patet, quod ionica metra, non minus quam troeliaeus ad eandem cum iambo rationem 1 selata, non tribus sed sex temporibus constant; nulla igitur causa est, cur trochaseo, cui contraria iambo partitio tribuitur, et ipsi di semon thesin et monosemon arsin cum Aristoxeno dari statuamus, non cum proximo victorini capite longam arsin brevemque thesin. Idem in ionicorum descriptionum cadit, in quibus disemos arsis ad tetrasemon thesin est seu contra, quae verba secundum legitimum sermonis usum significare possunt tetrasemon arsiti ad disemon thesin, ex Aristoxeni autem usu, ni egregie fallor, potius omittenda erant et in iis quae ad ionica et in iis quae ad iambica atque trochaica metra pertinent, cum ratio mathematica indicetur verbo ad graece πρὼς) uSurpato, neque ratio, quam habet disertios arsis ad tetragemon thesin, differat ab ea, quam hab0t toti asemos thesis ad disemon arsin. LX altera vero explicatione non solum ordine earundem partium pedes discedunt, sed et arses et theses ipsae inter se diversase et contrariae sunt. Hoc confirmatur eo modo, quo grammaticus Ambros. verba ἀνάπαλιν si ἔμαλιν ad significandam pedum diversitatem adhibet. Itaque ne nunc quidem commoveor ad accipiendam eam sexplicationem, qua slph. Rhythmih ed.
1) Interpositum a Keilio ratione Hensius suo iure om. - substitit codd., quod iam editio princeps
2) ita nobis metra gradientsbus codd. sartientibus pro gradientibus Hensius. Nihil mutandum in
codd. lectione, quae resp0ndet ei quod apud graecos metricos in usu esse constat: τὸ μέτρον βαίνεται. et apud latinos scandere versus. Quanquam commendari possit Milii emendatio collatis locis p. 40, 6. 57. 4
3ὶ coetus codd. Cur displicuit editoribus 8
22쪽
III p. 226 contrariam ionici a maiore et ionici a minore naturam a metrico nostro in solo Ordine positam esse contendit. Sed ut hac de r0 controversia esse possit, minime de hemiolio numero dicta, quibus summam vim in tola quaestione Westph. tribuit, cum Vera rerum natura conveniunt, sisseeundum Aristoxeniam disciplinam explicantur. Ita enim huius generis ped0s aut has haberent formaS se id , aut haS Si quidem nostra verborum seu contra iniserpretatio iis adhiberetur; excluderentur igitur eae, quas prae ceteris commemorari exspectamus Neque aptiores evaderent, si illam Wostphali sententiam iis verborum seu contra significatione hic admitteremus, pedes formae alterius
hi sic enim omitterentur omnes, quos rhythmici et metrici statuore solent: creticus, qui iri semon habet thesin ante arsin disemon, bacchius et palimbacchius, qui et ipsi trisomon habent thesin, sed illse aliter dispositam, hic post arsin collocatam
L l , l L.). Sol Um Rutem hune Creticum Obtineri flo , ne iis quidem
placuerit, qui hanc primariam esse eius sormam Statuerunt. An hoc quidsem in loco Marius cum W0stphalo Aristoxen. p. 83. Rhythmik p. 225) ita explicandus est, ut verba
seu contru ad tri semon thesin et disemon arsin reserantur 3 Tum eodem modo distingu0ndus erit ionicus disemon arsin et tuti asemon thesin habens ab eo, qui dissemon thesin ante tetrasemon arsin exhibeat. Quod cum nemo admittet se possit, lola ista demonstratio ad nihilum mihi videtur recidere. Nihil autem difficultatis habui, siquidoni veterum metricorum doctrinam spectamuS, id quod ex eorum usu in nostrum locum explicandum adhibito emergit, hemiolium numerum cerni in pedibus, qui aut priorem partsem trium, alteram duorum temporum habeant, aut priorem duorum, posteriorem trium. HOe autem prorsus convenit eum iis, quae grammaticus Ambrosianus de duplici creti ei sorma atque de duobus bacchiis docet, et quae Victorinum etiam in praecedente capite non dissentientem a Terentiano Mauro proferre statuimus. Quanquam ne opus quidem esset, ut in nostrum locum id quod illi de duplici cretico docent translarretur, cum ad eum seXplicandum creticus tria in sortiore parte, duo in debiliore habens tempora, bacchius sit palimbacchius sufficiant. Denique non Omittenda est eorum convenientia, quae de sescupli numeri natura apud Victorinum et graecum grammaticum leguntur: hemiolium enim dicunt numerum, qui x ιυλιος δε ἐστι λογος ὁ περιεχων ἐν ἐαυτω tantundem habeat quantum alius et di- τον αριγμῖν τον Γαυτον s. ciλλονJ oλον
midium amplius, ut si comparps tres et καὶ προσέτι το γ μισυ αυτου. δ γουν τρία duo: nam in tribus sel duo et eorum Τπεριείληφε τον τε δυο αριθμον καὶ το dimidium continetur. ἱ μου τουτον τον ἔνα.
Qui ha0c scripserunt si censendi sunt non diversam disciplinam sequi, etiam in reliquis non praeter necessitatem inter se divellendi serunt. Quae si recte a nobis disputata sunt, nihil e Marii Victorini verbis de pastonici generis pedibus secundum rhythmicam Aristoxeni doctrinam dispertiendis colligi potest. Hoc est quod aspero arduoque itinere non repudiato demonStrandum et sustinendum nobis videbatur.