Dissertatio de numis monetariorum veterum culpa vitiosis ...

21쪽

proseram, id manifeste conficiunt Derum frequentia lis est Sunt equidem nonnulli, arguto ingenio, qui, quae alii monetario-

rum menda, aut Iibere appellant, aut me-ti iarito suspicantur, ipsi arbitrentur mysteria. Hic enim Vero eruditionis, in fecundae imaginationis vim omnem exserunt, nom vas vetustatis eruendae semitas rimantur, Wingenii sui ductum , ut cum Poeta loquar Metam. lib. III.

Quaque est scilii, quaque est via nulla, se

quuntur.

Hi conjecturis quibusdam freti, in eosdI-lserte declamant, qui Monetarios Vetere Serratorum saepius arguunt, Oggeruntque haec talia: Monetarios Veteres erroris illico postulare fas sit, vix quidquam reconditi expeditum iri: esse hoc aut ignorantiae, aut socordiae effugium L ita nodum oblatum scindi, non solvis instaurari denique hie etiam posse querelas illas hv-

trique esse volunt inquisitionem veritatis, o ad fa- cilia, ct magis parabilia sese lubentius convertunti converso alii illam arguti ingenii Iaudem nihil pensi habent, dum ad veri tatem propius accedant modo: ad quam neque dificiles aditus horrent, neque falciles aspernantur De num orum Vitiis,

22쪽

cusent neque nimium securi, ut ambIgua illic damnent; quando in re numaria item

Securae nimium solicitaque manus caritat. Lib. XIV. Ubi ratio major, numorum consensus ad Monetarium damnandum , quam ad eX-cusationem, novitatis, mysterii plenam, extorquendam facit nodum scindere malunt, quam in scirpo quaerere quae certo comprobare possunt, X plicant de nonis

nullis dubitant, in conjecturas , siquas

haud vanas fecere, conjectura S, non oracula haberi volunt de quibusdam candide profitentur se ea nescire cum existiment sapientiae laudem non exiguam esse e Scire, quantum nescias, quantum scire non pos is Itaque, siquis est, qui se penetrasse credat omnia maxime, ab eo disissentiunt maxime, qui fortasse Quod mecum ignorat, solus vult scire videri.

Horat. II. D. I.

rtiba Sunt eorum non pauci, qui in sincer Israto numis lapsus Monetariorum nolint agno- μ' sceres neque vero desunt, qui e subaeratis 4tibis etiam eius cemodi Vitia excusando delere, ria atque hos num os ad instaurandam Histo- vitia. iam valere contendant. . Eius rei exempla, opinionis fautores qui quaerit, adis eat Memoir de Trevoux Ma I7a9 Cui tamen sententiae ab nonymo illic etiam

23쪽

acriter contradicitur his verbis LonDi cas de cette sorte de medailles, e dis fourrees,

parce u esses ne pelivent erre contrefaιtes; mais

qui momenti aliquid in subaratis illis numis ponant; propterea , quoi miles fingi hoc rempore non possnr. Verum, quantum ad biflorue dem, ii non magnopere prosunt. Nam adulterina monera cum sint, authenesica instrumenta dic nequeunt. Accedit, inis re complures, quos conIrectaveram, ejusmodi uis nos, paucos fulse , qui non errata quaedam praeseruierint, aut repeiitis, quas adversa monet facies exhibebar, in aversa titulis, aut plane certis anain

chrori mis. Ab hac sententia nihil fere discrepant ea , quae laudandus saepius R. P. Iobertus , Instructione 3 de subaeratis id genus numis eorumque vitiis breviter adnotavit. Unum hic moneo r haud esse subaeratos num os ideo certo antiquos, quia similes nunc efformari non possint. Ipse enim maiorem monetam ex argento, qualis in Gallia cudi solet, contrectavi, plane aia fabre subaeratam simileque numismam Odernum Gallicum se aliquot abhinc annis

Vidisse, alius mihi, vir omni fide dignissi

mus, retulit.

24쪽

Iam vero, ut de Monetariorum lapsi-- hus, quae praeVie pertractanda sunt, per z spicue , atque ordine porro exequamur; ρεeed quinam illi, de quibus perpetuus sermo,

rint sint Monetarii: qua deinde rat 1 one, modoque ab iis admissa sint in numis , in curis rentia in rem literariam vitia, Videamus. Nρ Monetarios dum appello, nolim quisquam RV de illis me III. Viris vel IIII. Viris Moneta. libus , qui . . . . . auro argen-- to, ere, flando, feriundo praepositi erant,neta loqui existimet. . Hi vetustissimo Magistra-i tus, etsi minoris, jure gaudebant, etiam legibus XII. Tabularum expressi, e quibus M. Tullius lib. III. de Iet haec referte nores Magistratus domi pecuniam publicam custodiun-

blice signanto Neque tamen ipsi moneta inflabant, aut signabant quamquam L. I. f. de Orig. jur. S. 3o de iisdem hae memorentatur: Eodem tempore constituti sunt Triumviri monetales deris, argenti, auri flatores Ubi sunt,

qui legendum cum Frehero putent Flandi, feriundi Iatores Ita etiam licet in Flaminiae Familiae num apud Vaillantium legatur rL. FLAMIM CHILO PRI. F. Lucius Flaminius Chilo primus flavit. , Non continuo emiscitur ipsum Flaminium admovisse manus, sed supremam flandi Denarii curam es sisse id quod manifestius alter, apud eundem l . a illantium, num us ita exponit: LENT CVR. X. FLAND. Lentulas curavit

25쪽

Denarium flandum, aut Lentulus Curator Denaiariorum Flandorum. Signandae itaque pecuniae hi Monetales Magistratus praeerant, uti subinde Monetae Praepositi, ab Ammiano Marceil. Lib. XXVII cap. I. compellati sunt; Neque manus ipsi signandae e Cuniae, sedi curam imperium adhibebant, typo rumque formas, ac inscriptiones designabant. Qua in re ab ipsis , quippe Viris rerum peritis, ac tanto muneri omni cura intentis , nihil peccatum fuisse existimo, cujus quidem eosdem Certe arguere pos

Monetarios autem, de quorum lapsi-Ddbus hic agitur, intelligi volo, quales apud se 'Suidam appellantur: ονητάνοι ι περὶ το ε

νόμωσμα τεχνίται, qui circa num mala fabrilemnis operam exercent. Horum duo genera praec os .pue in considerationem veniunt, alterum Seorum, qui formas , seu typaria sculpe- et irent qui metallum flarent, ferirent, si-: gnarent, alterum imborum quidem certe manifesti lapsus in moneta antiqua

Atque eorum , qui figuras, ac literas -- artifici scalptro chalybeis typariis incide- MMrent, Varia σφάλμιατα, epigraphen vitian-T tia, comparent Cum aut omissae , aut ad-o iecta aut transpositae sunt qua non origo. loportebat, iterae, aliove modo per Oblivionem, inscititiam, aut oscitantiam dei pravata est iu scriptio. Fabrorum porro

26쪽

monetalium, qui feriundis numis operam navabant , festinatione, aut indiligentia

cum varia alia Vitia monetae accepere, tum illud non levis momenti, quo nempe, capitis typo formam a Versae partis, aut Augusto alteri propriam et aut ejusdem quidem Imperatoris , sed ad illud capitis leonium impertinentem adsignarant. Error iste, in tanta typartorum arietate, coinpia, nihil pronius erat, quam ut interdum admitteretur dum formam unam, alterius loco, saepe per similis, arriperent, non probe antea inspectam, aut cognitam seu memoria etiam lapsi, utram priorem adinhibuis Tent. Atque illud animadvertendum est: non nisi eorundem, aut quam proXimorum temporum sphragisteria, quae nempe tum ipsis una inter manus versabantur, publicos Monetarios mendose uni num o consignasse id quod exempla suo loco sta-hillent. Falsa Inepta hac facierum, ac typorum com-ri' missura adulterinorum num orum fabri fre-

μ' quentius lapsi sunt Ejus rei originem

tho, praeter oscitantiam, imperitiam, aliam se etiam fuisse mihi persuadeo. quem Falsari isti quos inter monetae pu- - blicae fabri interdum fuerint hi pecuniam, ab sincerae conio nihil ab ludentem, procuderent, e publicis Monetis ita etiam officinae monetariae nominantur Myparis, ubi-

27쪽

ablubi poterant, sublegebant, iisque per unias abditis in locis signabant. Alterum horum D. Bieronymus in vita .entomi Erem nos docet, dum refert falsae non et se authores in eremis antra ibi pa-

asse, furtivae, falsaeque monetae ossici-aas. Ita etiam in insulari. Jacobi, quae ex Jiomedeis, seu remitanis una est, in antro

id mare in rupe profunde eXca Vato, malineos, incude S, cineres, monetas re-3erta esse, memorat Benedictus Ochorella in Iescriptione remitanae Ins. Lib. II cap. I. apudi avium Italiae Vol. XIV. Alterum Lib. 8. F.

Leg. Jul pecul. S. 6. haud obscure indica-ur Qui, cum in moneta publica operarentur,xtrinsecus bi signani pecuniamforma publica, sive

gnatam furamur c. Non paucae sane sincerorum num Grum Usticae formae, in adulterinis Denariis ca- iti, cui non conVeniunt, ad unctae con-piciuntur, ad eadem tamen, aut propius emota tempora pertinentes. Id quod ne-essitate haud rarius, quam dolo , aut ignO-atione factum esse arbitror ; cum alia, agis fortasse congrua typaria suffurarias non possent. Negare tamen nolim,ropria sibi itidem iconia , parum , aut illi omnino a publicis abhorrentia , fal-irios efformasse. Qua in re admodum autos illos fuisse , uti, in avertendis haragmatis publicis, non nisi usu proba-ssima sublegendo, inde colligora quod sculpto-

28쪽

sculptoris error vix ullus in adulterInis monetis deprehendi soleat. Reliquum est , ut quae de Vltiorum veris perinde atque adulterinis numis inhaerentium arietate is origine hic delibata sunt, productis Veterum num orum nonnullis exemplis uberius prosequar,

confirmem.

CAPUT II.

De Sculptorum erroribus

certis, in formis nil morum

sincerorum.

leti TTRrores μουφο α formae sculptorum, pta an alii certi sese offerunt in moneta Ve- μ tere, alii dubii,in qui excusari etiam non ' raro mereantur. Verum in excusando T; modum excedere videri possent ii, qui ut dam artificem ab errato in literis typario in. μ ii sculpendis admisso, purgent, acut inter pretandi genere singulis e literis, Ocabula singula comminiscuntur. M Cujus rei felicia quidem extant supermia graecis latinisque numis suscepta ab eru-- ditis tentamina magno tamen cum dele '' tu hoe exponendi genus opus habet, ne Meti nimia subtilitate divinando item, ut L ndi mium altercando fit, veritas amittatur Quare, nii aliorurn uinorum exempia

29쪽

complura, aut scriptorum veterum ingens consensus, aut res ipsa denique, ita explicari debere, moneat mallem candidum quoddam nescio proferre r aut si clariora

adsint indicia, Monetarii μορφοχαράκles lapsum compellare Sane vir eruditissimus R. P. Haruulnus , cum de aliis pluribus tum de celebri illo altient num agens, in quo legitur L GALLIENAE AUGUSTAE. VBIQUE PAX. non erat Cur prodigiosam istam expositionem daret, quae singulis fere literis , tamquam initi Elibus , singulas voces confecerat L GALLIENO. Augusto. Edua Augusta. Urbis Grya

iJuin. art. 63. Maae etsi ingenii felicitate, & antiqui sermonis lepore suavia atque ejus modi sint, quae ita concepta suisse merea nisi tum quis tamen credat si long or etiam hisce sub literis lateret oratio eam inteis, re , riteque post tot saecula ingenii viri- Hus quempiam assecutum esse , aut etiam Dotuisse muls vero non hic potius, etsi ire id quidem omnino certum sit, lapsum culptoris arguat, qui Orthographiae tor asse non satis gnarus, soni similitudine

id quod dem vir Clarissimus antehac

30쪽

senserat, erudite , more suo , allorum numorum testimonio comprobarat Num. Saec Con antin. p. 448. in Oper. Selerit. Nam

in Carausi num legitur FORT. RAEDUX loco REDUX & in alio ProbloPI AETAS AUG. Qin alio Maximianir BAEATISSIM in EN AUG. E conis verso BONO REI PUBLICE. in umo Flav. Victoris itidem CESAR non nunquam loco CAESAR. mendos insculis

plum observatur. Mitto haec, atque ad certa sculptorum errata gradum facto , quorum illustriora duo exempla, ad alterum Augustorum saeculum pertinentia, initio adducam nora alia suas deinde in classes dispertiar. Primus exhibetur numus Traiani Argenteus. integerrimus, cujus epigraphe ita habet et

IMP. CAES. D. TRAIANO OPITIMO.

AUG. GER. AC. Imperatori Caesari Divo