장음표시 사용
141쪽
TABULA LITER ARVM DOMINICALIUM
142쪽
TE R et 1 o sciendum est Hebraeos ut asias diximus cap.
. . nostroru paschaliu canonum lunares utique linienses, N. anno S , solaribus tam et insertos , post legem datam, ut antea Etiam obseruare: aut n comeniani : sue paschalis mensis initium quem Nisiam vocalit eodem mei die statuunt, cuius ante meridiem media praeceperit luminarium toniunctio, quae aequinoctio verno propinquior fuerit, sectis in se-ciindum transferunt diem, dum per momentum otiam postea occurrerit. Quod si dies eadem secunda st seria quarta, vel texta, siue excrescens ad huc fuerit anitus, tune sic an- .ni, ac mensis einfidem primationcm qui martio, ves Aprillex nostratibus correspondet ditiis de causis in alterum quoque transferunt diruit. Ita tamen quod praedictis amba Dus de causis interuenientibus etiam , duobus nunquam diebus integris naturalibus , quin minus horis aliquo a medio lumin nriti ni coitu pasciralis mensis neomeniam transferunt ; propterea &si in trutim oppositioni diem, vel in subsequentem saepius'palatini e sellum coincida π, non phista-ilien horis duabus vltra diem integrum quintaedecimae patachalis initium quod in occasu solis statu undi a plenilunio Praecedemi producunt. t Quod no, hic exemplari calanto demonstrabimus senaraque dies quatuordecinet, horas decem& octo si tempuz videlicet Oppositionis mediaer, omissis minutiis, coniunctioni mediae dominica die, hora quarta ab occasu praecedenti transacta .' addideris . tunc plenilunio arate solis occubitum horri duabus dominica itidem die cum quintadecima luna coincidentiatum ob lunae synodum post meridiem dominicet diei praecedentiam, tum ob secundae feriae inhabilitatem praesertim si modo excrescens fuerit annus tunc horis duabus vltra diem integrum, ab oppositione media ad feriae tertiae, siue decim aequintae inceptionem,pro maiori amborum interuallo, ambabus siue tribus etiam de causis inter inmientibus tantum inuenies. Qua in re maiorem neutiquam admitti dilationem testis est Paulus Foro. Edis opus secunda Paulinae parte . alter quoque Burgensis Paulus ad fidem Christi. D ex iud, ismo conuersus in additionibus Nicolai de Lyra sit per Matthaeum cap. a 6. Case darium quoque diebraicum latino idiomati donatum , nec non iudaeii omnes nostri temporis hoc ipsum etiam obseruantes . Neque enim cornicularis lunae aspectunt in conum cratione lunarium die tu hebrai
143쪽
rxi expectant, quod Gauricus autumat, quemdmodum de latinis priscis, vel aliis adhue sub rudi & impolito saeculo perhibetur; neque id a secunda templi in stauratione citra. . nec antea forsitam nisi in deserto degentibus, post Salomo
nis obseritationes minusque Christi. Domini tempestate obseruatum legimus, Gamaliele praesertim Salomonis cano nes , re cald .licari supputationem tunc temporis illustrante.
Quod cum ita sit, nec minus illud idein anno Christi. Domini trigesimo quarto per emussicatos haebreorum canones custoditum par est credendum. Fuit ergo anno Chri iii Domini labete trigesimo quarto sub sextodecimo decem nouem trali ecclesiae . atque hebraeorum tertiodecimo lunaris cycli numero media luminarium synodus octauo Martii, feria se
Cunda,horis . t t. minuti. a. post meridiem Urbis fan die Hieru. salem, quemadmodum astroia omica ratione, & Alphon si tabulis, ae nostris superius conrigisse decernitur . Ex quo neomeniam paschalis mensis anni illius ex iudiciali,ac legali iu- .re simul in subsequentem feriam tertiani rei huic habilem. ac nonum Martii diem, pridie novilunio transancto,ex praemissis affigi debatile haudquaqua in ambigitur. Vnde quia tam decimam mesis eiusdem , siue primum Arimorum diem .in similem Martis lucem , qui fuit vigesimus tertius mensis. atque oppositioni, ipsius dies sub. C. dominicali litera, pro- .pter a seri 1 tertia obseruatum suisse concludendum extat, a Iudς is tuae praecedenti sero , hoc est feria secunda, atque decima quarta itidem desinente,exinde paschali agno imo lato; non autem die Iouis penes Gaurici assertionem, duobus aeque diebus integris, & naturalibus post plenilunium transactis; quod neutra ex praedictis intercedente causa) Iegali. ac iudiciali simul haebraeorum ritui, ut praediximus , contrari atur. Media nanque luminarium oppositio eodem mei quoque Gaurico, ut dictum est, asserenteὶ Martis die hor. quinta. minutis . a 3. postmeridiem , atque hora itidem vigesiaritertia, vel parum post communis horologii, veraque horis septem post ipsum quoque meridiem, siue prima sequentis noctis hora, dum vigesimus quartus incipereia Mercurii dies ut eiusdem quoque Gaurici verbis liquet occurrit. Falmergo iuda os in hac paschalis suintaedecimae obseruatione ab eorum institutionibus deuianent, quin immo ipsum Gauracum non tam in ipsa paschalis diei i quini seriarum compaE 3 tatione
144쪽
ratione hallu et natum sitisse credendum extar: dum sic qui
tu in cimum lunaris naensis diem a tertia feria ad scxtam per dies quatuor transfert. Christumque. D. vigesimo quinto Martii,anno trigesimo quarto ac feria sexta cum quintaret supra extiterit passuna modo tradit, cum tam Pn plenili nium ex propria illius assertione vigesimo tertio, ac Martis die occurriste, proptcrea vigesimum quartum Martii dierniaquarta feria, atque vigesimum quartum sexta, anno ipso contigisse liquid iiImae constet; Vnde quinta feria decima septi ma , non quartadecima desinente luna, paschalis a Christis .D. ac discipulis comesus fuisset agnus, vigesimoque sexto Martii die &si sexta seria non vigesinioquinto mensis eius isdem, decimaque octaua existente luna contra doctora, atq; euangelistarum omnium sententiam , vltro mortis aculeum
obiisset . Secus errorem, vel mendatium Gaurici in ipso plenilunii die depraehendi necessum erit. Adde quod iuua iam lumine diminuta, nec in libra, quin in scorpionis signo die illo,ac Sol in Ariete, propterea non se diametraliter aspicien tes ambo deprshensi fuissent, diebus tunc integris duobus, . atque horis decem octo post plenilunium ilicet transactis; iQuod quintaedecimae obseruationi, ac Christi. D. expiatic ni minime quidem consentire videtur. Cum quintadecima. luna soli opposita, ac Iumine plena in altero aequinoctii loco ex catholica, atque hae braica , ac legali simul traditione, passioni dominicae necessaria omnino exquiratur. Quod .as.
Veneris dic anni labentis trigesimi quarti ob distantiam die rum fere trium ab oppositionis hora haudquaquam fieri potuit, ut scilicet Sole in Ariete, ac luna ipso plenilunii die in libra reperta, post triduum dehinc, vel paulominus in e dem luc quoque signo reneriretur. Cum ergo Iouis dies, vigesinioquinto Martii diei anno ip so. 34. concurrens, nullo unquam pacto possit passioni dominicae congruere, nec sequens adhuc vigesimus sextus Veneris dies negotio huie dictis modo de ca usi,accommodari potuerit. Minus quoque. vigesimus totius mensis, S anni eiusdem dies quem graeco 'rum aliqui rei huic opportunum assignarunt ) passioni dominicae idoneus censebitur; Et si nanque quintadecima luna penes hebraeorum obseruatione, diei ipsi vigesimo tertio competit, non tamen feria tertia,quim Veneris dies tantum, nec
alius passioni dominicae dies, assenti. mod si modo feria se
145쪽
κta anno aliquo vitae Christi diei huic vigesim o tertio Mart iconcurrat, tunc illi lunae aetas omnino diisentit; quemadmodum per propriam superius lunationum, atque oppositionutabulam innotescit. Sed neque vigesimus quintus Martii dies anni trigesimi quinti usualis ob lunae inhabilitatem rei huic propius accommodari potuit, quamuis sexta huic seria Occurrat, atque is iuxta Dionysiacam computationem trigesimus quartus vitae Christi. D. annus enumerari queat; Que-ves pluribus forsen errandi an an praebuit,qui & lunationem paschalis mensis anni trigesimiquarti usualis parum quidem at quintadecima hebraeorum discrepantem, & sextam simul seriam anni trigesimiquarti vitε illius que vigesimoquin eo si quidem Martii die anni trigesimiquinti occurrit virosque sicilicet & vitae Christi. D. de usuales simul confundentes annos, passioni dominicae, irrationabiliter tamen,accomodaxunt. Hoc pacto forsitan Gauricus ipse vel ab aliis intelligi noluit,vel se ipsum fortasse non intellexit, dum tractatu quo supra stanquam toto errans coelo modo quintam no quinto Martii . modo textam huic assignauit. Sed cum inhabilis omnino lunae aetas vigesimoquinto. Martii diei anni trigesimiquinti, ut dictum eth, oci 1 currerit, vigesima septima videlicet, siue eti-r am vigesimaoctava sexta licci seria hu-i . . ic rite quidem copetat ) hunc idcomodo dictum annum trigesimu quintum, quin utrosq;. l smul, tanquam pav . soni dominicae
penitus .abigendos omdecernimu
146쪽
V ARTO & v Itimo reiectis vigesimo tertio, atque VI gesimo quinto , nec non trigesti no quoque Martii di openes Paeuli Episcopi Foro. nostrariaque, dum linie assentiremus, sententiana, Tertioque Aprilis die anni trigesimi te
tit Vialis pro Christi Domini passione probabiliter assum .pto , Reliquum modo est positionem astain authoritate alia qua stabilire, ne sola nos Lucidi assertione suffulti, cornu
cum oculos, ut aiunt, configere videamuri. Primum ergo
non ignobiliorum ecclesiae doctorum Ioannis de Muris, ae Bogerii Bactionis authoritas haudquaquam aspernenda exis imatur, qui modo ambo Chri liv. D. tertio Aprilis die passum senserunt, nullum alium passioni huic dominicae congruentem diem vel annum , ni praedictum tantum inuenientes tquamuis ex Dionysii computo in numero annoria vitae Christi. D. decepti fuerint. Nec alii desiit inter catholicos, ac neotericos adhuc ccclesiae doctores, ut Alphonius Thostarus Episcopus Abulensis, qui iam annis prope centum elapsis in defensorio quaestionum suarum tractatum super hoc edidin.in quo diem quemlibet, & annum passioni dominicae inhabi leui, praeter hunc 'prilis tertium anni ipsius trigesimitertii, existimavi; nulli bi re licet de usualibus, aut emergentibus annis mentionem tradiderit,eosdem et, do vitae Christi D. annos, & usuales, ob id anno citius conceptum & natum,quam Dionysius, ct alii plures arbitrati sunt, suppoliendo, eodem tantu modo die,& anno, quo supra Christum. D. passum asserens, dum dies decem, ac menses tres supra trigesimum cudum aetatis egisset annum. Nec minus Burgensis Paulus
in additionibus super Nicolaum de Lyra neutiquam licet Romani mensis,& anni diem expriesserit, Hcbraeorum tamen, atque Euangelistarum more lunationem ipsam, quintamdecimamque mensis primi diem a Chri illa. D. ac Iudaeis obseruatam tradidit, quam per horas , ct minuta in coniunctione,& oppostione luminarium tertio Aprilis die superius descripta ni annotauimus ; quando scilicet Christum Dominum ex versorum annalibus in Parasceve paschae, hoc est in vigilia palchae, quae tertio Aprilis anni ipsius trigesimi tertii concurrerat, morti traditum commemorat. Cui quidem positioni ni modo Aprilis mensem , superstitiose nimis, ei de obli aere visum fuisset Paulus Episcopus Foro semproniens s libra septimo , ac nono secunda Paulinae parte forsitam arrisisset; - Et
147쪽
t nos itidem libro nostro paschallum canonum rus
aetas Christi. D. incongrua videbatur) in omnibus tere aliis assentiri videbamur. Franciscus quoque Esculanus math imaticus , ac rebus phisicis clarus contento ultimo super
sphera mundi, hoc idem fere sensisse videtur, dum lunam tempore pastionis dominicae soli oppositam in decimo librae , atque hunc in totidem Arietis gradibus collocat hQuod vigesimo quinto Martii minime , quin tertio April sntrita veram Ptolaemaicam supputationem , siue mediunheliaui solis motum penes Alphon si tabulas congruit. 'intimo diebus nostris Ioannes Lucidus Samotharus quaesti mnem hanc omnem per veram annorum Chrilii. D. ac mund1
computationem soluit , stilucidauitque , positionum ruo ipsam de tertio Aprilis diei, trigesimoque tertio vitae Cnris
L. D. anno probabiliter admodum consolidavit. Ex opu posito autem'minime obstat Christum. D. uon Martio men die passum, quod communi fere Christicolarum omnium ore Prosertur. Satius est nanque paucorum dictis rationi, ace itati congruentibus, quam multorum: opinioni irratio 'itiabiliter consentire . Sic nanque lunatione eadem Martii mensis mortuus psi Christus. D. qua pascha nostrum,& he brutorum simul celebrari diuina modo lege sancit una tuerat,
quaeriue a Martio mense inchoans, in Aprilem , ut nunc lae-ipius, terminarat. Quibus quidem Romanorum mensibus cum Iudaei careant, primum ideo hebriorum paschalem men sem Euangelistae quatuor ex eisdem oriundi per primum a1imorum 3c paschae diem simul, tanquam .eisdem celebe in riti vhν, insinuarunt. Quod vero Cirillus olim in epistori ad Carthaginensem synodum retulerit, eodena Christum D . die eouceptum, & pastum, quo Adam per peccatum, si ista tiria id elicet, mortuus est; Et codem quoque clie a mortuis surrexisse . quo mundus plasmatus fuit ,Ad hod dici potest, quod si Cirillus olim Alexandriae praesiui clicium hoc ad dierum mensium numerum , non hebdomadae retulicit quod posteri deinceps ad utrunque, plus quam dialetice etiam ampliarunt non illud ad die in mensium Ro manorum, quin ae zyptiorum . quibus modo praeerat, voli Aphrycanorum , ad quos scribebat, mortis Christi diem Proprius retulisset; Cum tamen quando Adam eiectus est
de paradiso, nullus tunc poterat vigesima quintus o e Sis
148쪽
ari cuius vel Arabum , aut aegyptiorum, minuS Romanorum cum nullus praeteritiset in enumerari quippe dies . Ex quo de hebdomadae die tantum, sexta scilicet seria , nec aliter Cyrilli dictum, quam de diebus mensis alicuius interprae tandum modo fuerat. Cum septem hebdomadat dies ubi libet ab ipsa mundi creatione in sacra deinceps enumcruntur Pagina , lunaribus exinde diebus in hebraeorum menses, & annos, non Romanorum qui posteriores longe fuerant proexime distributis. Quod ii modo ex ipso vernali aequinoctio
dies ipse vigesimus quintus Martii ad mortem Adae ex peccaeo, ad ipsum ue uniuerse creationis diem referatur. Tunc dicendum est , quod dato etiam mundum in ipso aequinoctio verno a Deo plasmatum fuisse quod non utique tamen constat, a pluribus licet probabiliter sentiatur non tamen equinoctium vernum vigesimoquinto Martii die concurrem PGeuisset, quamuis eadem quoque Romani anni quantitas ad
retro acta tunc tempora transferatur ; veluti neque eodem.
nunc Martii die, quo prius ἐulii Caesaris tempestate, nostris nequit inueniri temporibus. Quemadmodum etenim in annis sex quintille a Christo. D. vel ab ipso etiam Caesare citra a vigessimo quinto Martii die tuere tunc aequinoctii sede) ad decimum modo mensis eiusdem diem hoc ipsum delatum videmus; sic in annis fere quatermitibus a Christo. D. ad ipsam mundi creationem e contra in Aprilis calce, vel in Maii frontispicio forsitam inuentum fuisset. Ex quo vigesimus quintus Martii cum ipso creationis , vel mortis Adae die, vernalis aequinoctii ratione cum ibso passionis , ac mortis die haud quaquam concurrere tunc potuit , ob inoma alem videlicet annuae quantitatis reuolutionem ad eum cenini et in Zodiaco Solarem reditum , & propterea v riam , atque instabilem aequinoctii sedem , ut alias libro nostro paschalium canonum cap. s . aifatim disseruimus. Quod ce aliquo minime hebdomadae die usquam conti- Cum septenos quosque ab ipsa mundi creatione ad hac usque tempora ex legali , ac hebraica cbservatione, di ex nouae legis continuatione ex ordine deuolutos sentiamus . Ad diui autem Augustuat, Chrisostomi, Bedae quoque,& aliorum plurium promulgatam sententiam, Dicimus, quod veteres nouellae ecclesiae patres corum tantum , quae sidui inhaerebant, quaeque ad iplius modo crescentis
149쪽
scentis ecclesiae utilitate ni concernebant, migis quiim tri-mrium isti putationum satagebant , Ideo via. y rilli Νnius ex multioribus ecclesiae patribus , vel aliorum coasi arethoritate , non astronomicii , nee lunae , vel hebra q-rtim , vel latinorum cyclis suffulti e quibus' qua taediicit irae mre quintaedecimae paschalis ratio, tam a Chrisso Domino & discipulis , quam ab hebraeis tunc temporis stiservata de endet id pie rio bis ac bona ., ut aiunt , faetantum tradiderunt. Quod Alphon lus praedicius , Pauli duo, &alii nostris modo.temporibus, tanquam passionis diei congruum, ac resurrectionis sesto opportunum illustrarunt, aedemum firmata iam omni ecolaesiastica disciplina , atque uberrime explanata, disputationis, ut ita dicam, ae disserendi magis, quam necessitatis gratia, Ociosius, ac subtiliuς exposterioribus plures, nec irrationabiliter tamen, ruminarunt. Ex eo nanque, &aliis inde pendentibus, non pauca ab hebraica persidi circa inquam passionis dominicae diem , ac paschae cum discipulis anticipationem ) in apparentem quidem Euangelistarum dis
cordantiam , tum etiam a Graecis obiecta refelluntur.
Ad Alberti autem Magni dictum , non secus, qua in Praedicti , in vigesimum quintum Martii dicm consentientis quamuis an sun er Dionysii epistola ad Policarpum eidem Alberto addicta , expositio ipsius an alterius veru fuerit cum plures eiusdem nominis , non aeque magni
tamen fuerint) dubitatur; Dicendum quod , & si illud
idem de . as. Martii die testetur, homo tamen , ut aeque
omnes alii , fuerat , qui possunt aliquando falli ; Et propterea vel calculo , vel deprauatis adhuc tabularum nameris, inaduertenter quoque decipi potuit, sacrae tunc forte Theologiae , vel naturalis quoque philosophiae speculationibus magis intentus . Bedae quoque opinio in hae licet dominicae passionis die, & anno, trigesimumquartum approbet usualem annum, libro tamen temporia. τ . de die hac, in anno perplexe loquens, nec Dionysii cyclis, nec sui ipsus supputationibus contentus, ut aqua quod dicunt haesiit. Postremo siquis his, quae diximus, minime contentu s acquieuerit, amplioreinque ad haec responsione expostulauerit cumhreuitati magis quam curiositati studuerimus Alphon
si modo dicti, Pauli alterutrius, ac Lucidi scripta examinet.
150쪽
et Demum ipsum Reuerendissimum Episcopum Lueam G atoricum hic modo exoratum vesim, ut sim aliquo praedicto rum offensum se forte putarit, 'arcat mihi, quaeso, cum haec non animo iniuriandi, aut obiurgandi, quin veritatis propalandae gratia exarauerim4. Quodque si ipse authoritatibus doctoruna plurium fraetus in errorem modo dictum incidit; Et nos etiam Pauli Episcopi Foro. Oraculis, ac Dionysii cyclis inhaerentes confisi, haud aliter quam Ioannes de Muris, ac Rogerius Bachon & alii plures .
iuxta communem usum, vitae Christi. D. cotis numerantes annos,in errorem alium in- , cideramus. In cuius quidem exorbi . litatiunis emedatione, ut nobis, sic aliis utinam,iannucule In . Deo Maximo atque l . Opt. sat istacissς iuri s et Mil. videamur