Iteratæ vindiciæ, iuris coronandi reges romanorum pro Archidiœcesi Coloniensi

발행: 1656년

분량: 101페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

th emitas in spirere:sed,nec desunt studia partium,

quibus quanto magis animi scribentium imbuti sunt C tanto corruptiorem veri gustum habere solenti Sane in contriaversia coronaria, adebm

gna est historicorum discrepantia, ut vix ulli bipe idem firmum figere liceat. Coloniensium quidem scriptorum conditio tanto melior videri potest, quod causam Principissui,Pontificum, Imper torumque diplomatis munitam habentes, de historicorum luppetiis, veluti incerto lubricoque praesidio,minus illis liceat esse solicitis. Moguntini px adverso, a maiotibus auxiliis nudi, fidem hi

storicorum,nec satis expensam, nec si recte expen , datur, satis sibi securam, magno tamen molimine nobis opponunt. Videntur autem tres potissimis, veluti characteres.temporum observare , quibus totidem diversorum Regum coronationes ad fui ciendam praetensionem suam adducunt.

Et prima quidem nota temporis ponitur in coronatione Pipini, i S.Bonifacio, uti volunt facta. haec enim si eut fuit tempore antiquissima, ita primatum in jure coronandi, Moguntinis Archiepiscopis contulisse ab eorundem scriptoribus pera ἀhibetur. Nos rem in vindiciis non dissimulatam, hic propius inspiciamus. Nico Serarius lib. not. .

sex numerat historicos, pro coronatione Pipini a S.Bonifacio facta: nempe Annaleffranc. Aimoinum: Matianum Scotum,Regin. Sigeberi. Lamb. Schas nab. Quatuor verd pro negativa sententia, , qui Pipinum a Stephano Pontifice coronatum

92쪽

volunt. Anasta Biblioth.Paul Diaeon. Egisses&& ipsum Ludovicum pium Pipim nepotem. his si addatur The anus auctor, Mogunt mis saepe laudatus & Theophanes a Baronio citatus; erit parine gantium M affirmantium,sicut numerus kitai&m desinisi quod auctoritas Ludulci pii Imperatoris, de eloria avi sui a Stephano coronati testantis, mnibus preeminere debeat. Cum aute scriptur aesibi contrariae, in judicio productae fidem non faciantc.i 3 de fide instrumetorum, profecto nec historici sibi contrarii quippia probare censebunturi. Nunc si quidem Advocati Moguntini Carolum quarisia Imperatorem,eo loco,quo de praerogativa cia ronanai agit, volunt ad morem priorum temporum, fidemque historicorum respexme,dicant ipla Nobis, ad utram L Negantemne an affirmantem sententia se reflexerit; quidquid dixerint, tam fac Ie erit nobis, primum eorum fundamentum everistere,quam pronum fuit illis ponet icum historici numero sint pares, negantes auctoritatui merio mitto Coronationem Ludoicim ab Hildeboliado Aquilaram factam,pro qua nos decem In Vu diciis telles adduximus, ipsi, qui id diserte negent,

Altera ergo nota temporis, est in celebri coronatione Ottonis primi; is enim ritum e ronansu, per centum fere annos post Lotharium, ex divi1o, discerptoque Imperio, aliquantulum turbatum, loco, ordinique suo restituit i quatuor fere sunt a iu uioles scriptotes , qui ea de re testici possunt: semit indusMDulanarus,intonis Imp.o Inchrωι,Ut.

93쪽

D BEpus es de S fio Gobesurus Persona. π ills-k in dus asserit , certam e luisse inter Coloniensem& Trevirensem de Coronatiun e, q uodque ambo honorem illum tandem cesserint, Almitati, id est, dignitati, te virtuti Hildeberti l loguntini, non lu-ri Dioecessis,cuius ibi nulla est menti .qpod M guntinus praevias & subsecutas caeremonias per gerit.3 quando ad ipsum actum coronationis peta Ventum est, claris verbis asserit idem mitikindus Ottonem ab utroque Moguntino & Coloniensidiademate regali cinctum,& oleos cro persu sun esse.vbi vides, .loridum Coloniensem, sic volu isse honoratum , l&admissum Hildebertum Mo'guntinum in hoc actu, ut neutiquam pateretur se et inlusum.addit Dithmarus Coaevus Ottonem c ronatum a Moguntino, cum licentia Coloniensis;explicat hoc Gobe Persenaallam licentia seu po-

tellat. mi pro ea sola vice concessam;quartus Otto

Blasius adiungit Coloniensem & Trevirensem prae ipso Moguntino videri in illa Coronatione privilegiatos fuisse. ita antiquissimi & pro-hainfimi hactenus omnium Iudicio scriptores, rem illam gestam posteris tradiderunt. Ex qua nastratione qusd tandem exsculpent pro se Moguntini, tum cuncta aliena ab eorum commentis esse,

omnibus manifestum fiat aut, quo tandem existimant Carolum quartum in A. Hrespexisse ; dum dignitatem colonandi Colomenii. Archic piscO

94쪽

Colontans quiete&inconminabiliter permansisse; verum de altero membro summum silentium. Nemo enim omnium assprit,Archiepist. Moguntino vi transactionis aliquando factardus coronandi, Imperii quacumq; parte,

unquam decretum fuisse. Lumb. QDa. fuit subditus&cliens Archiepiscopi Lupoldi, quid mirum si de primatu eiusquippiam favore historico inspergat,cuius nullus alius

ex antiquis, neque Herm: contram neque Mariau.Scot. neq; Sigeianus eorundem temporum, dic coronationis scriptoreS meminerunt, qui actum Illum totum Archiepiscopo

Coloniensi , t sine ulla mentione Moguntini attribuunt. de primatu porro vide vindicias. sed& ipse Lamb. mox se corrigit,dum asserit,jus coronandi ab Imperatore Henri co posthabita quacumque praetensione primatus Mo-guntini, Hermanno Coloniensi vindicatum esse ; ubi nota tres quatuorve insignes titulos Iuris Coloniensi s. primus est, auctoritas Imperatoris, id jus Coloniensi vindia cantis & adjudicantis. a. est privilegium cuius Historicus

S Imperator meminit,quodque a Leone . primitus collatum, deinde a Leone nono ante biennium eius temporis roboratum N confirmatum fuit,quae bulla etiam nunc in manibus versaturitertius titulus claritas generis. q.Occa'so dioecessis,quae duae posteriores causa erant potius partia Iesi mpuIsi vae de populares, qua adaequatae, motivae 6c finxies.uti in claritate generis patet. porro de Dioecesi prudenter Imperator meminit,quia illa sola,isto loco & tempore poterat s urficere, res enimAqui rani gerebatur,alio loco, aliam daturus fuisset. Dicant nobis iterum Advocati Mo-

guurini, quo tandem Carolus. . in lege Aur Bullae. respexisse putetur,an ad Lamb. historicum Mogunt. Archiepiscopo blandietatem, an ad Henricum 3. Imperatorem Archiepiscopo coloniensi privilegIum suum vindicantem.

95쪽

xistis 'manorum ibidem comitandis Eorum , quae antiquitus gesta sunt, notitia, triplici terEvia ad posteros perfertur;historia strumentis, Ecdoacumentis publicis,traditione deniq; Si populi sensu, ipso-due tacito temporum usu:quam traditionem solam sus, eientem esse,ad probandum antiquum privilegium docet tam sua, sib Meleribus c. 8. plerique Theologi & Iuris-eonsulti. Cum autem Moguntini scriptores noVIS, repeti iisq; scriptis,regale coronationis sedem, in Vrbe Aquensii a Carolo Magno positam oppugnare,evertereque reon eruisbescant,vistren et eam quaeitionem hic exactius discutere. pro hac ergo regaIi sede , splendidissimo totius nationis Germanicae, Si potissimum Archidioecisis Coloni estis ornamento,possunt in rem praesentem adduci, antiquissimi& celeberrimi scriptores. Imprimis rem indvis mitio lib.ti accuratὸ & curiose describit, qua solemnitate, primo quidem Principes; Ottonem Magnum ad regale illam s e dem& solium in Ecclesia Aqui tanensi positum deduxerint,

moreq; sioRegem fecerint deinde quomodo adem into, a M6guntino &Coloniensi oleo sacro perfusus,& diademate cinctus,ad idem solium inter duas marmoreas columis nas in Basilica Aquensi constructum per cochleas ductus sit undeipse Imperator populum spectare, abeoq; spectari potuerit.Idem confirmat mippo in coronatione Conradi, Lisse nempe Aquisgrani Regalem thronu, a Carolo olim ibidem collocatu;ad quem Conradus liceriam coronatu S, proclamandus tamen & publicandus accesserit. Idem a s erunt illo antiquiores Alcvinus,Nithaedus nepos Carol

96쪽

plures recentiores; si mas lib.7. Aventinus, Onuphrius, M unsterus &e.diciturq; illa sedes, etiam nunc hodie eo loco monstrarumcedunt Insuper testes, quibus contradicere,

insanum sit,&impium, i pii principes Electores, quorum est coronationis celebritatem peragere, qui scribentes ad Innocentium tertium dicunt, Orionem quartum a se Electum&Aquis rani in sede a Carolo Magno isti dignitati deputata collocatum est e. ita apud M. Continuato romBaroucin Ottotia , Abunde ergo fides historicorum nobis hic patrocinatur. Neque a solio regali duntaxat privilegiulocale urbis Aqui ranensis illustratur,sed & ab ipso diademate Magni Caroli olim in eadem urbe asservari conlaeto ad coronationes peragendas. Ita testatur oculatus testis, qui descripsit pompam coronati Maximiliani l. habeturq; inter si riptores germanicaru reru, apud me tomo quinto, ubi bis asserit, imperatore coronatu esse corona D. Caroli Magni Aquil grani aliar, ata. idem allarit alter tellis oculatus In coronatione Caroli V. Hieron. Balbus Episcopus G u rce n sis lib. quem scripsit decoronatione; nempe certi csimum se testem esseCarolum V.ea corona insignitum, qua Carolus Magnus primum usus et . quid tandem omnia illa regalia insignia, Sc veluti Sacrae D. Caroli exuviae Aqui Lgrani relictae,nisi illam este prae omnibus aliis, Urbem coronariam nobis de nunciant' inventus est tamen non nemo ex scriptoribus, qui mera fingendi lubidine scribere ausus est, Chionem Magnum Aqui rani coronandum sitam eo coronam propriam attulisse ; eam nempe, quae non sub incude,sed in vertiginoso cerebro istius scrip toris fabricata sit. sane neq; Otto Magnus eo usqi , ne Vparens eius Henricus auceps unquam corona usus legitur.

97쪽

Quods ab historicis,ad Regum & Imperatorum diplo

mata transire lubet,quibus nihil unquam ad fidem faciendam sanctius habitum fuit, esierunt Aqui*sanenses, in primis Caroli Magni Originale privilegiariu diploma olim Friderico Lann.ii66aexto idus Ianu. Aqui rani exhibi tum, abi pse,postquam Omnia,uti loquitur, diligenter examinata sunt, agnitum Scoram pluribus testibus, ipsoque

Archicancellario Moguntino probatum, sigilli sui Imporiasis charactere,bullisque aureis munitum, ac novo dipi

mali ad fidem posteris stabiliendam insertum. Idem fecit

Fridericus a. an. 32q6. Idem reliqui fere Imperatores cum tanto tot saeculorum Ss populorum applausu. Nos ergo in possessione fidei tot saeculis imperturbata consistimus, Idoguntinos in rem praesentem vocamuS,adferant, opp0nantq; literas literis,documenta docuimentis, vel unicum quo illius privilegii fides ab an . II 66. v ἰ ad an. 16 3. in dubiu fuerit vocata. Nam quod nescio quis ab heride n udius tertius vix notus sannio,repetito quide scripto in cunctos: Imperii ordines contumeliosus omnem hanc Imperatorum & Principum auctoritatem sanctamq; tot saeculorum fidem fabulas falsissimas appellat, Biderico I. Obtrusas,eui non nostro,sed alio calami genere fiscatiq; virga castigandum re mittim uS, cum nihil fortius quam suam insolentia& ignorantiam probet. Enimvero,inquiunt Moguntini scriptores,com plures historieoru totius illius celeberrimi actus in quo de Basilica Aquensis a Leone 3. consecrata,d privilegium Aquensibus collatumdicit Rememinerunt,

quide: Quid de privilegio ex historici dici possit,fatis superq; paulo ante ex miti k. N aliis patuit. de consecratione Ecclesiae si libri taceantdapides loquentur. nain Saxis ipsis iversus sequentes insculpti adhuc hodie leguntur.

98쪽

tla Ecce Leo papa, cuius beneδξ sucta Templumsacravis, quod Carolus aedificaris. Lubeat autem scriptoribus Moguntinis inspicere regulas dialecticorum apud Petrum Rusicam. G. 3M quomod

argumentum ab auctoritate negativavalidum ducaturivia dicit,nihil concludi tali modo , Aristoteles non dixit hoc esse,ergo hoc non est' verum ita inferendum, Aristoteles dixit, hoe non esse, ergo non est: quia sicut non entis nullae sunt qualitate ita non,& nihil testantis, nullae sunt probautiones. Nunquid ideo Constant. Magnu' non est baptiraiatus a Sylvestro Romano Pontifice, aut Imperium Roma. num non est translatum a Graecis ad Francos, quod multi

Historici hoc non dicanis ' iobii buoia quo

Secudum etiam telum,quo nos Moguntini petunt plumbeum est.Carolus,inquiunt,magnus regnum de Imini peri um suum divisit i n tria regna,totidem q; filios', q uo rum nepotes vix coronati leguntur Aquisserant: Ergo Caroluvprivilegium coronandi non concessit illi Vrbi. Qua- sivero nosCarolum Prophetam faceremus,qui 'diphthera Iovis,&Consilium Deorum inspexerit, inde vicissitudines temporum, casusque posterorum suorum docendus Nunquid eodem modo arguam , vix ullus ex Nepotibus Caroli, mperii Romani titulum exercuit in natione Ge manica, sed potius in Italia, ergo Imperium non fuit translatum ad Germanos. Eodem modo, Clodovaeus primus, regnum suum divisit inquatuor regna & toti idem filios, ergo non instituit Remis in regnis Parisi cn-isi coronationis ritum r sed nec Carolus, dum vixit; sui moris negligens fisit'. Nunquid enim filium suu mi Ludovicum , 1am bis in Gallia coronatum inde

ra a

99쪽

sub finem vitae evocavit Aquisgranum bidemque ab HiIdeboldo,nimi m&consecratum,corona a seipti imposita Imperatorem promulgari voluit e quod si postea inter

nepotes Caroli, imperio turbato, belli Rite mutuis divulia ,ritus coronandi intermissus aliquantulum fui 'idem ab Ottone Magno,ut primum licuit,loco ordinique pristino restitutus est. Quid enim Ottonem reliquosque Principes commovit,ut ex Saxonia totvrbibus neglectis, psaqν Mo. guntia, Aqui 'ranum accesserinliquos etiam Moguntinus subsecutus est, nisi privilegii saepedicti memoria & religio. Ex eadem pharetra, futile & somnio simillimum i ludest, ideo Ottonem reliquosque imperatores futuros,accessisse Aquis ouod Carolus ibidem sepultus esset. Nugae suli non sepulthrum Caroli, sed coronam quarteiabat Otto. Audiant,quid alterum Carolum magnum, id est. Quintum,ad idem iter, neglectosiro Principumque periculo permoverit. Testatur enim Hermane Maurus in ea consultatione quae tum habita fuit, praesens,uti in vindiciis Caroli V.responsum fuisse, constanter se decrevisse antita qui moris respectum habere, nec alibi nisi in antiqua Carolorum sede, regni diadema assumere. sed nec Aquensis Civitasse pulei rum Caroli, verum suum vetustum prividlegium ibidem allegavit. Quinimo ipse Archiepit copus

Coloniensis Fridericus ab eodem Carolo ea occassione peti curavit,ut sui & eximiae praerogativae suae, de non immutando,aut innovando,in coronatione futura haberetur ratio, Additque Maurus se Aqui rani cum aliis Principum

Consiliariis interfuisse , quando antiqua monimenta in eam rein adducta sunt Et ecce quid tandem ad haec irrefragabilia testimonia Moguntinorum quorundam scriptorci

100쪽

offutire & assaniael contra quas S quorumcumque cavillos stat aere perennius, Aquis granensium privilegium, splendidissimum totius nationis Germanicae, in eaque firmati Regalis solii aeternum documentum. Firmato itaque regali in Basilica Aquensi 2 Caroloe structa solio,locatique privilegio,ad quem tandem inter omnes Archiepiscopos Germaniae, eiusdem privilegii usus pertinere censebitur,nisi ad illum,cuius Ecclesiam illam es.se voluit Carolus, idque non ture Dioeceiano, sed eiusdem instituti me, prout in vindiciis observatum. Neque sane opus erat, hoc in privilegio locali exprimi, uti ibide visum,

atque ex aliorum regnorum usu patet: nam postquam S

omine caelethi, S: Clodovaei primi voluntate Remorum in regno Pariliensit Vrbs constituta est sedes regalis corona: tionis,apud Hiacmarum & alios, nemo unquam a S. Remigio exegit, aliisque consecutis Episcopis, ut Jus suum cOronandi, aliquo novo privilegio probarent, licet coronationes subinde, incidente aliqua causa,in aliis Vrbibus fieri contingeret, uti avorum memor in Henrico A. id quod que in Urbe Toletana, eiusdemque Episcopis observatum quoque fuit. nam si sus Dioecesanum hic immiscere veli mus,Carolus non Aquiserans, sed vel Inget heimii,vel Caroloburgi, regalem coronationis sedem locaredebebat: de quotiescunque deinceps Imperatores electi smt,vel ex Saxonica, vel Bavarica , vel Austriaca familiaribas singulos Dioecetra sequi oportuisset, quo Jhactenus nemo somniavit. Praerogativa igitur coronandi de eiusmodi sum m regalia non ex ture Dioece sano,sed Sacrosanctis Pontificii Caesarumque oraculis petenda sunt, prout haec, de qua agimus Hildeboldo , prunum collata apud subsequentes

Archia

SEARCH

MENU NAVIGATION