장음표시 사용
81쪽
g. IV. Tertium demonstrationis nostrae, idemque haud minimum argumentum in eo consistit, quod ιLudom-ciis de Thuringi ae Landgrauiatu a Lothario Imperatore exillorum selliu solennitate fuerit inuestitus, ' a at que tali modo lauringi nostra fuit laudum vexilli Principale nimi s-Fal. Le ,--Non Gquidem dissitemur Comitatus quoidam insigniores Niam per vexillum fuisse conatos, os prout in saxonia Comitatus Ascaniensis, crae finis umenis hiemi Curia iam comitatus Germanici investitur , nullum forsan adlegari poterit exeis plum , quod iniuratuum
atque principatuum inuestitur frequens. vi Inde etiam facium putem, quod Comites Imperii non abripis Imperatore, sed a iudicio aulico saltim inuestiantur. Per solennem ranc in uestituram Principibus iura in Comi. te 8 Vasallos suisse concessa, Germanorum Leges antiquae testantur se Elucescit hoc tanto magis ex eo
quod ipsi Reges Imperatoribus Germanicis clientelares, vel per gladium, vel per vexilla fuerint inuestiti, quod indicium est tuos, qui per vexillum suerunt inuestiti, totius prouinciae veros esse Dominos, Comites e a. sillos Domino prouinciae tanquam Landiss*γs e sit biectos Litterae inuestiturae e tamantiquae quam re
82쪽
hvs potestatem fuisse concessam docet in ramis L PRECHT ap. XXXn De Musi sis uiam 'ast n
83쪽
84쪽
Lebn, te . De in Reicbs Us beatro ante Maximi in de a Vorste πρ Irr. 1 ff.Fao FZr, a , falsas se Falsum esse putat Autor er Gegen Dednrit p. 3. quod Lu-- limicus a Lothario cum multis vexillis fuerit inuestieus quia hoc non fuisset solitum per multa vexillarinvestiri sed per unicum. Ast licet sit Hoeret dixisse huringiam hs udum vexilli, sue per unum suae per plura vexilla
seudum fiterit conata, errare tamen dictum Autorem Historiae docent. Audiamus enim Ottonem Frisingensem, scriptorem fere coaevum, qui dum transactionem inter He
ricum Leonem &Henricum Noricum dei Friderici I ULIL e. XXXV. describeret, ait Erat autem hae summa con-eordiis Henricus Maior natu, Ducatum Baioariae per UIL . vexilla resignauit Quibus minori traditis, ille duobus vexillis Marchiam orientalem cum Comitatibus ad eum ex antiquo pertinentibus reddidit. Exinde de eadem Marchiaci cum praedictis Comitatibus quos tres dicunt,iudicioPrinci- pum Ducatum fecit, eumque non solum sibi, sed, uxori cum duobus vexillis tradidit. Diploma Philippi Sueui ThoaSabaudiae Comiti a Ieto a concessiim apud VICHENOVIVM Lib. VL p. I. de manu recipit, nosque eum iuxta priscam Imperii consuetudinem de uniuersis bonis illis. prout Principum4 Curiae notae sententia, per tria vexilial in uestiuimus. Deinde pergit Autor de Gegem Ded. . per multa argumentaria incere Thuringiam nostram non esse
latum quoddam intestatis inde Schwarabursicos Sooni.
85쪽
diis non subiectos; rum Modadtacat metu attinet equidem id quod dentur intriuii in perivio in Thuringia, rarum quidem est tides interris mediaris invenire, sed si quodam inueniuntiir, nullae sane sunt quam quae ex Palathiatibus mlhuc supersunt ut monet Isi tu M MESES in μα rim ubi cap. V. I. s. Hae Urbes vero eram sedes regiae, quas Reges in prouinciis extruebant I situ AMESES eas. . . ILde Ciuitate Erflari vero negandum nota erit hanc fuisse cμ. lim Ducatus Thurinyci, ex quo restituto huringi Lan&grauia tu, tot eximiam eandem iura exercuerun Landgrauit. Quod ad Ruda aliorum alimetin quidem ad Comitatum Ho-hensteimine dubio olla, iurisse Lan auiis sit sibi Osiis, at proculdubio per incoriani solutus ruit Munera De M AFul M ad Hirschfeldensibus piovnon randum, superstitiosa enim illa temporantis nota sunt, quibus crede
Quartum Thuringi et LandasIratus retinenturit, exinde patet, quod Thuringi antiquitus interprete Ducem ter plinque Germaniae populos reputati, electionis, insitiorum aurium Imperii uel et Participes Dum vero Duces cessarent, si uringiae prouincia per Comi-ies fuerit rem, nulla illorum amissius is mentio in G, initiis. Restitiuo vero Principatu Thuringiae resta ratum hoc ipsum ius istis murior nn atque electim
nis imperialis , a quo Thurin 1 fuerunt exclusi, quod rostituto demimi principatum Philippi Imperatoris et
86쪽
Germaniae, in quidem a douic Duce Baiiariae; Berii,
itardo saxoqiar modi, taeterico Marectione Misnue, ripiscopis Magdeburgensiae salisburgensi, coeteris onibus i Episcopis per Thuringiam. O Huic vero, lectioni nomine sotius Thuringi interfuit Hermai nus Laudgrauius ac Barones e Episcopo Thuringiae
repraesentauit. H Licet enim Nobiles, Comites, Magistratus Ciuitatum adsuerunt, tamen hi non aderant ut in limul igerent Imperatorem, quod ad Principes saltim spectabat, qui nomine totius populi eligebant Comites vero nobiles, ac populi saltim aderant, ut nouiter electus, iis statim innotesceret, u ut mandata ac seges huius iis statim post electionem publicarentur, illique insimul cum Principe suo iurarent. MARNOLDUS LUBECENS i lib. VL. e. u totum robur per Philin adhinebat Coa tunata igιtur multitudine Halarorum is Principum de Franconia, Saxonia, Sueuia, B
G AVTOR quidem de Gegem Deduction p. . I Mo putas Thuringiae Comites iam sub ncmine Seniorum virorum M gnificorum . ce innotuissera a nullo quam Rege dependisse, imo voto ac sessione in Comitiis ac electioae gauisos es- si verum res usum adhuc iam fuit bacariris. II.noti,
87쪽
mitum Tituri communitim sibi reo. Extincti, enim cum Henrico Rasmos aurium an rauiis, seruisquedissidiis inter Sophiam radimimam, Henria eum illustrem Misita Minionem, a Thuringi
nostra nouum accepit Dominum, praedictum Henricuna Mimiae Marchionem, inde mutato regiminis Statu, Cois mites huringi per pactum expressum Thuringiae Landgrauio nouo se subiecerunt eique omnem fidelita. rem omneque obsequium promiserunt, H prout linc maxime probant ipsae litterae reuer Ies a Comitibus Thuringia Landgraui nouo Henrico illustri datae, se in quibus nomina Comitum inueniuntur expressa, de Leuernburg, de Rabinsvvald, de Schvvarzburg, de
Belchlingen, de Holinstein, Sion ri&c in quibus litteris fatemur, quod ipsum Henricum illustrem , pro .ero Domino suo Cia grauio Thurin aeti revet. Ientisc. Ex his sequitur, quod si isti Comites non an Htea iamdum Lan viis Thuringue sitissim subiecti, sine contra prudentiam politio eosdem esisse , si iuribus suis immediaiis reniintutant, isegiae Lan iraui Henrico se subiecissent, Quu dem iisdem expressionibus, quibus ipsi Adiu viuiitus, trioa illum pro vero suo minino uan4. habere vellent. Neg ri itaque haud poterit, quod
Thuringiae Comites Serenissim rum Ducum Saxoniae tanquam Thuringi Landgrauiorum sint Laiidiassii,duni praediisto Henrico iamdum hoc promiserant, quidem per reuersales, im per iuramentum, quod sane Dini. me fecissent, nisi antiquorum Landyauiorum rura in
.πὶ ipsis si irint cos. - , Se quod Henrisus illustris
88쪽
ad haec recuperanda sufficienti potentia esta instructus iustas habuisset causas d a de quibus supra Sin. II. f. III. H Latius haec quoque habet AVTOR Deductionu iuris si fami lis
Jo Comitum Schwarab Sigillo 3. nomina conlitum Hemrici Gun heri in ipse domimento inuenirentur in contextu vero san alius sub nomine ipsum statum istius temporis hoc maertere quia Comes Albertus de SchwarZburg Comites Glichenses&c a partibus Sophiae Brabantime stetissent contra Heitricum illustrem si subditi Landgraui rum fuissent, cur non obsequium Henrico praestitissent, imosilitum fuisse in Germaria nosti a, quod vasalii domino, sinss udate, DOMINO GO VERO appellassent, ii ira sin non potuisse, quam quod pars quaelibet illum acutiis
Iasset si , , ii Murei nece compositionem ni ali iid nsumiuisse quam ut firmareturius aselli Verum ac haec reis spondendum 'uidem ad 2 quod litteras has suppostra si tat quia Sigillum diriersum effeta Comitum Schwarib sigilla hoc ei quidem concedimiis lubentissim qii odium insigniabus Schwar 2b non conueniat. verum sigilla frequentissitne diiserunt. a. Putat exinde manere suppositas esse has litte- ras quia initio desumenti memorentur Comites Guniberim
89쪽
legi perlegi hoc documentum ac ne verbulum inuenire potui in contextu totius Diplomatis quod Comitum quendam Schwareb nomine Λ appellaret. Quod ad . attinet, nihil derogat iuribus Henrici illustrisis successesum suorum quod Ribertus de Schwarrb. Comites lichenses die a partibus Sophuae Brabantinae steterint, haec enim aequale imo potius ius luccessionis habere putabat prae Henrico Ac multa iam occupauerat hinc faeile diuersas ob causas fieri potuit,
ut hi Saphiae rabantinae se associarem, quod vero Domini seudales quoque veri domini appellammirhoe quosFe colla cedani, verum alius prorsis erit sensus ut diplomatis contex
tua asserit.&non so-m ui Vasilli per hocpactum suit confir-ciarum verum 3boninia Lanhraciorum iura in Gaures. g. VII.
Seretri mimorum Saxoniae Ducum ius Land lassiatus in Thuringi probandum quoque ex eo est, quia sem per iurisdictionem Saxonicam agnouerunt, a S ex Cancellariis illorum Seso varZburgicis praesertini appellatum fuit ad regimina prout tui alia Saxonica quae appellationes in on nibus processu una generibus ciuiribus nempe Consilior talibus4 criniinalibus factae sunt, si appellationes sub poena reiectae fuerim a Regimi nibus Saxoniae prouincialibus , Cancellariae clivvaret
igicae mandata petierunt, ut hanc poenam possent exequi se imo in epistola quadam Comitum Oschvvarrburg Cliristiam in illaebia nempe Antonii
Guniberi ad Serenisurnum Saxoniae Ducem Vinariem seni data , petunt, ut intercessionales iis dari ad Sere.
nissimum Ducem Gothanum reis verba sunt:
90쪽
nirgentanders ais on hier Arnsad scit nata V marsehen, rechim g tu remitteis αδ c Et sic ipsorum Conritum adest confessio, quod appellationes procedant e terris Schvvar urgicis ad Serenissimorum Saxoniae Ducum regimina prouincialia. Et quid naultis, praxis continua laoc quoque satis comprobat.
9 supra quoque Seiff. I. g. iam demonstratum quod domino Territorii ius appellationes ac prouocationes recipiend com hetat. b prout haec pluribus probat AVTOR Dedunionis iuris friecti in Sachen Sachsen mima contra Schinaraburg Amsais p. ι . ' inprimis in Appendicesub Lit. . a. num. I. sque ad assis Dis a LVDENIG deprimos subfudorum Imperii cap. I. IX. se hane epistolam habet ΛvTOR Ded ur c actim AP 'endiaeesub Lit. U. num L G eontra hanc thesin AUTOR er Gegen-Deduction p. V. te AUTOR es grundiichen eueses das dis iis laus Schisaret ritia ubraber froer ummittesbahre Reichs-Stand sc.p. I. reo mouent, quod ius appellationis quidem ol tineat verum certo solum modo: hoc nihil facere ad probandam Superioritatem territorialem vel ius Landsasliatus quod nullo modo ex Appellationis iure probari posset hine allegat VIETOREM e Caus Exempl. Conc Id. qui dicit plerique ' concludunt appellationem iurisdietionis tesseram esse quoatamen signum non plane omni exceptione maius est&t qui in sequ ad exempla Polonorum qui Magde burgum ad iudicium Scabinorum appellissent, tomerania Vrbium Lube-cam cc deinde allegat 'milustrem Domjnum DE LYN- CKER Resp. I. I θ qui dicit : Nainis ad quem appellatur non statim pro superiore reputandus est porro putat hoc argumentum nihil valere, quia i e palmam anno i 69p. cum P itntissimo Poloniarum Rege initumi in tuo extrusia trans