장음표시 사용
21쪽
d vis er. l. . . e re VI. - . l. 7. D. dae inrepair La . D. de liber causi a . D. Aepoeu. . . . a. si is F. D. de iure ci Elz. a. ac I C. de alend. liber s. Alibi separatim scribitur
Marcias Antoninus, Marcus AeliusAntoninus,quia
VI lignat Marcum Augustum seniorem, atqVehuc spectat cons itutio, Claro de Cethego Cois promulgata, anno V. C. DCCCCXXlli . . . CLXX.
inae legitur in Codice . . de pestit hered. Nulla
autem lex in universo iuris volumine reperitur, quae solius quidem Veri, Augiisti Iunioris nomine inscribatur. Contra multae extant, quae unius Augusti Senioris nomen titulumque praeserunt, in Codiceaeque in pandectis. Accedit ad hoc Capitolini testimonium, leges a Marco latas commemorantis, sed quas Verus eorsim 2nxerit, A sit nomine promulga verit, nusquam indicantis. Haud ἡmper eadem sui haec imperandi ratio, cita rescriptorum formulis Augusti iunioris nomen omitti potuit, interdum, quod res ipsis loquitur, omissum est, indicio praecipui, cuius mi illa, nec incerta documenta sunt, maxime sub hoc tempus, quo duo erant Augusti Marcus. Verus. Non enim habeo ambiguum, necque inficiari postium Augusti iunioris potestatem aliquando suilla pleniorem, id quod expedite colligunt, qui Caracallae& Diocletiani tempora contendunt Sed in numis, quod omittere no-
22쪽
lim, contueri licet Augustos statres, sinit in selio sedentes, simul pro tribunali iura statuentes , simul congiaria dantes, dextrasque iungentes, consectata potestate , concordiam firmantes aliquando de simul stantes, fructumque belli in Oriente gesti, dcvietoriae ibidem partae imul capientes, titulo Al ME lACI PARTHiC , simul utentes, ob eamque causam flumina duo Orientis insigniora sibi subiicientes, in quorum altero Marcus, in altero Veriis pedibus insistit, ille 'Phri,n,iste Euphratem calcibus premit. Haud secus, atque Danubius quondam oc Rhenus , tanquam victi domitique signantur initimis, iste speciatim habitu procumbentis, victoriam Marci a Marcomannis relatam illustrat. XI. De sivi rapto Imperatoris titulo multa passim mentio est apud scriptores, cuius si scipiendi audior natus fuit, eoque nihil adiecit ad potest tem Oetavit, quam antea habuit, maximam, sied honoris, praecipue auctoritatis in republica sit minae testimonium dedit, cuius videlicet ea vis e Et,
ut nemo illam non coleret ac vereretur. Dio Cas-
is, qui diligenter haec persecutus est, siabduxit rationes temporum, confirmavit, anno urbis condita DCCXXV collatum fuisse Imperatoris titulum, ut hoc maximae potestatis argumento exae-qVaretur cum patre Iulio Octavius, atque ab aliis
discerneretur imperatoribus, qVos Sercitus in castris
23쪽
stris, senatus deinceps in albe appellasset. Lib. LII.
Nam id morit, is institutis RotDanorum conveniebat, ut imperatores, ance imperatorem tulium Dictatorem duces belli essent, copiasque regerent, de summo tantum militiae magistiatu fungerentur: Postea rerum potiti, de praenomine tituloque imperatoris sum natam regendi ius adepti, multum nihilia ominus iudicio senatus tribuebant, eiusque consense gaudebant, ut potestatem hauc armis quaesitam, ex legibus habere videri vellent, qVam tamen ante SCtum omnibus partibus persectam, alcive adeo an te legitimum senatus decretum, non obnoxiam se natui, nec precariam populo, nec vicariam io mine populi, nedum a populo dependentem habe bant. Non praetermittenda est vetus inscriptio, quae
promulgati eius decreti Veritatem tuetur.
SENATUS POPVLVSQUE ROMANUS.IMP. CAESARI Di VI. lVLI. F. COS. VINCT. COS. DESIGN. SEXT. MP. SEPT. REPUBLICA CONSERVATA. et in Pi O litati consulat magnum rei
stae momentum affert, tempusque definit, quod cum anno Dionis congruit, fastisque Romanorum exaei e respondet.Cornelius Tacitus memorat, es auvium,qui ab senatu imperato Is praenomine insiliagnitus est emere vicies alppellatum fuisset eratorem, idque diversa ex causa, Ob is orias pro
24쪽
sperosque belli eventus Annal. I p. in testimonio pondus accedit ad fastos, quibus num i in scriptiones auxiliantur, maxime hic in constituenda Dionis letitiones, quae ad di numerandum, Vod hic quaeritur, temporis intervallum, annos latam ct viginti exposcit. In quo omniare numariae monumenta constentiunt, annum V.C. DCCLXVI. indicant, quo postremum es imperator salutatus. Etenim propter belli auspicium, hono ille Oetavio decretus delatuscive est , non ut et,quod antea monuisse memini, plus auctoritatis adderet, sed ut felicitatis augusae,Maum tot Victoriae distingverent, testis ille titulus est i communisque gaudii signum , sitae erga Principem reverentiae gratulationisqve
argumentum idcirco Tacitus cum Dione in concordiam redigendus, cum utroque inscriptiones conciliandae sint, ut definitus annorum numerus,
quem haec disquisitio postulat, intelligatur. Consentiens enim temporum ratio Tacitum tuetur, admonet, ut Dionem Tacito recentiorem, huius
etiam vestigia secutum , idonea, atque ex ipsa scriptoris penu deprompto subsidio adiuvem, verba-Ve eo, quo par est, modo componam. Quodet, si collocatis apte orationis partibus, experiar leniori remedio,&caveam, ne scriptori vis inseratur. Convenit autem historiae, & rerum temporumque argumentis, ut unus Qvicesimus Octavi annus
25쪽
statuatur, eaque de causia legatur, ν ἀκοσλ quod
maxime cum Tacito congruit, nec multum ab antiqvis Graeci scriptoris vestigiis recedit. Secus at cive legi sistet, ἐνί-σι, quia ineptum, cibinstituto Dionis alientim est, εικο ι, quod ne moniatore quidem eget. Amplius utitas satiam, adducor auctoritate inscriptionis veteris, nullo, cuius vel tenuissima suspicio sit, vitio inquinatae, quam Arimini repertam est constat, non mutilam, neque mendosam, certe talem, quae instauratam Cassii le-etionem defendat.
IMP. CAESAR DIVI F. AVG. PONT. MAX. Cos. XIII IMP. XXI. TRIBUNI C. POTEST XXXVII. P.P. Nomina titulorum, notaeacmporum consentitisat, 'vorundam sive incuriam, sive errorem
produnt. Equidem Cas ubonus in diversis abit, de quartum decimum Oetavi consillatum ponit, argumento inscriptionis , quam ab Onuphri , iii multum debet antiquitas , contignatam tradit, in qua Oct avi Consulatus anno XIllici appellatio Imperatoris XX. Tribuniciae potestatis XXXVIII. de finitur. Sed annum ibi demptum portuit, quoniam terin decies Consul fuit, neque exuperavit hunc numerum, quem Vetus inscriptio in fano Pu
26쪽
audaciam, rationes aliter ineuntis, de quartum decimum Octavi Consulatum , contra Taciti sententiam comptitantis. Neque enim Tacito repugnat
Dio Cassiius, nisi quod Xylanderitertim culpae affinis, nominavi notas temporum perturbavit, lib. LV ubi omnino legendum est. Γ Κήσαρ υγους ουιος. Contra quam vulgo legitur C. Κάλπαραυγους δε το ιδ. Numerus ex ingenio additus, qui
tamen extat in fastis Siculis, quorum magnamVidem est uectoritas, sed non praeserenda Romano
historiae augustae scriptori. Ad A. V. C. DCCL.
Hunc secutus est Papinius Statius, consulatum ter deciesque gestum, versibus manda vit S D. LIV. car. I. Caius ceteroquin ille Dionianus, Agrippae Iuliae filius, cum Lucio statre ab Oct avio Augusto adoptatus est, quem Consulem populus creavit. Hinc COS DESIGNATI titulus etiamnum legitur in pervetustis inscriptionibus, quae historiam confirmant, aut minimum illustrant. Tranqti in
Aug. cap. LXIV. Non destinatus est tantum ab Augusto Caius, sed etiam a populo designatus, sicut inscriptiones fidem faciunt, in Cos designatorum numerum relatus. Quod Taciti causa obse
vari par est, qui festinantis more, hoc loco magis Au sust cousilium aperit, quam eventum Anna II.
Addatur Dio lib. LV. Sed redeo ad exqviren dam, suisque veluti ponderibus examinandam in scripti
27쪽
scriptionem, quam ab nuphrio sumptam Casau-
bonus adduxit, cuius numeri non congruunt cum rebus Octavii, rationibus temporum adversentur. Nam explorate cognitum est, T ibuniciam potestatem Augusti, septem triginta annis, non pluribus, nec paucioribus, contineri. Ergo aut ex ingenio, quod opinari nolim, aut per incuriam adscriptus est annus Oct avus trigesimus, quem Romanorum fasti non signant. Onuphrius ille Romanae antiquitatis heluo, reecte iniit numerum At husti Constulatuum, quorum postremus fuit tertius decimus, vere: sine vitio ab eodem descriptus. At numerus, IMP. XX. mendosus est, quem haud in tori cura expressit Caldubonus. Subiicit tamen Onuphrius, Augustum MP. XXI. appellatum, idque ocere Pacisum, affirmat. Recte id quidem. Nec tamen ignoravit hunc Casau bonus, sed Dionis testimonio, quod in Minata lectione nititur, confisus, in mendosum inscriptionis nuptirianae exemplum incidit, de errore haud animadverse, approbavit. In rationibus annorum Tribunis faepote miis dissident Caseu bonus Unuphrius, ille annum iusto maiorem XXXVIII hic contra, quam rati ne postulant,minorem ponit Vterque contra veritatem historiae, contra auctoritatem inscriptionis Ariminensis, contra fidem timorum, Vorum unus est ex aere iis, care mihi aestimatus, pro a terea
28쪽
pterea quod eosdem annos designat,& maximo consensius argumento , eadem verba retinet, exceptis duabus literis, S. C. quae Senatusconsultum indicant, quod ita perspicuum est, ut facile omnes,etiam tyro es, siciant. De Onuphrio natior, vidisse cum lapides, cdesicripsisse, sed temporum illas notas numeros, describentis industriam fefellisse. QVam culpam alibi non stagit, annumque tribuniciae potestatis nihilo acclaratius tradidit, ein portamque ordinem turbavit. Non fugit hunc laborem, me ostendit nuper Antonim Pagi, in distriatione hypatica, quanquam in hunc locum non incidit, quem censura mea dignum putavi. Alibi tamen agnovit Onuphrius, Augustum per XXXVII. annos continuasta tribunitiam potestatem, eamque habuisse perpetuam summa regendi auctoritate subnixam, Danq. in Aug. c. XVII. Non enim iure magistratus, hanc dignitatem gessit, ut Tribunus populi, neque ad tempus retinuit, quasi reposcendi facultas populo esset, neque populi nomine exercuit, vel administravit, delato iam ad unum hunc impeii , quod summo rerum arbitrio utinebatur. At historici interdum minus accurate loquunturin axe, viam imperium Romanum, quod non modo regia potestate constabat, sed etiam hanc persectiones splendore stuperabat, Romanam Rempublicam vocarit, in Ammianur
29쪽
Marcellinus lib. XVI c. Ia velen in Pol io in Claudio cap. XL equo enim iudicio. iustae
excris tioni locus est, quum de re ipsa, S iure regendi inter scriptores convenit, quod ne administrandi modus, ad quem genus loquendi populare exigittar, non mittar. NeqVe tamen nuphrius, quod moneri attinet, omni praesidio nudatus est quum auctoritate, exemplis bene multis sententiam firmat, usumque tituli iure victoriae quaesiti, alit sponte sumpti a concessitone senatiis legitima distinguit, ipsas adeo habendi causas discernit illa
enim concesso, cuius Dio, scriptor alia mente praedittis .reciam civilia momenta aestimans, memiruti epocham habet selennem, ct singulariter animadversam. Idcirco non est, quamobrem argua
tur Ontiphrius, quippe qui non inficiatus est, hunc titulum multo ante ab Augusto sutile usurpatum. inod propter uberium Golabium subiicere volui, apud quem etiam in anno mendum inest, quem Onuphrius D CCXX V. temporum rationibus haud repugnantem tradit in asos animad vers. p. 23 K. idonea ergo est quaerenda ratio conciliandi nurnos inscriptiones, historias, ut ne inter se
pugnent, nec temere Opponantur. Veruntamen
hoc peratoris praenomen non semper praescripsit Augustus, neque eo, certe in numis, titulum auxit successor Augi isti Tiberius, potestate, quae
30쪽
vocabulo denotatur, contentus, exemplum pariter in numis omittendi aliis praebuit, quo num orum monumenta inspicientibiis non potest esse obscurum. Praeterea cauto Optis est,ci interpretibus observandum, ut non modo explicandi huius vocabuli significatus siro quoque loco, rationem habeant, verum etiam inexplicationibus legum, quo quisque iuris conditor tempore vixerit, diligenter attendant, in quo Antonium Augustinum aliquando haesitast animadverti, quod utique evitasset vir summus, si inter Augustum aevum, Vocons itutum es imperium,&secula eo priora proximi remotiora distinxisset, rationesque temporum explicatiores inlisi CXII. Cum illo ipse, quod explanavi, Imperatoris praenomine erat plerunque coniunctum Pa tris tria cognomen, cuius initium nihilo magis certum, latio perquirendi minus expedita, nec facilior explicatu est, quam ea, quae paulo ante suit. Onuphrius, quem rursiis inter primos nomino, in annum urbis DCCLVIII reiicit, quo Consillatum gesserunt Cn. Cornelius Cinna, ML Valerius Messala, quos Dio sit hoc tempus consignavit, HLV. Fidem facit Calendarium Praenesinum,
quod totum vetustas conficere non potuit, quamvis reliqua deperdita sint, cliterae aliquot, quae numeros signant, detritae, aut depravatae illud