De titulo Augusti, praeside Conr. Samuele Scurzfleischio, prof. P. disseret M. Io. Erdmann Daschitzky, Vratislav. In auditorio maiori, 9. Kal Augusti, 1696

41쪽

ineo titulo inesse constentur. Idcirco ex Dionisiio Xiphilinus haec reddit. ΓΙάντα τά ἐντηχοτα τα H ιερωταῖοι . ἀυγουτα προσαγορευHoc . Q ae ex libro eius LIII excerpta,&bona fide repstitastini, ut plane intelligamus eiusmodi hunc esse titulum, ut supra omnes titulos constituatur. Aliis enim aliunde dignitas quaerenda est solus Augusti titulus seips contentus , nihil peregritium affectat,in omnia titulorum ornamenta excedit. In quo Latini S Graeci sium ma ratione

consentiun illi quidem domestici eius tituli interpretes hi integri hic omnino periti testes, vim nominis, veritatem rei declarant illi vocabula requirunt, hi abundant, utrique studium O operaim conserunt, ut verbis commutatis, sed maxime

aptis, perspicuisin propriis, in explanando huius vocis significatu utantur. Addo, quod Graeci,Latinae loquendi consuetudinis gnari, ct sagi alim historiae augustae scriptores, hoc titulo excelsissimum aliquid insigniant,ac vocabulosuperlationem notante, altissimum augustae dignitatis gradum describant. Vni ergo Romanorum Impeo ratori, proprie debetur hic titulus, quo nullus est neque sanctior, neque insignior , neque excelsior, neque veneratione maior. Cuius gloria tituli non minus in auspicio dignitatis, quam in splendoremu-nois Misse cernitur, propterea quod eo nomii e

42쪽

designatur limina quaedam inter gentes auctoritas, quae singularem ei venerationem conciliat, climul e scit, ut hac ratione inter Onanes Reges in perator Augustus singulariter emineat, in ceteris Re ibus, tanquam Regum omnium maximus distin vatur. Quae sitamma veneratio coniunct aest cum honore praecedendi bienniore, Minsignioris Elii, sellae, ac pompae curulis, in congredJbus Regum conciliisque moratiorum , aut certe Christianarum gentium, si quae haberentur, aut haberi deinceps communi earum consensti placeret. Nam diaetior illa dignitatis augustae aestimatio, quam firma opinio in animis principum populorum inseruit, cum effectu praerogati vae intelligenda est, ne fiastra sit, aut pro inani mnio

habeatur. Quo sundamento praest ruino colligam licet, honoris certe solennioris gradum Imperatori Augusto ex hoc capite deberi, ac merito deferri. Hoc enim titulo noscitur ut maximus Regum,di maxima inter Reges veneratione dignus,

adeo ut huius ratione in concilio gentium, si quod diabendum stat, non modo praecedendi' nore, ted etiam praefidendi auctoritate ungeretur. Exinde sequitur, neminem, nisi Romanorum Imperatorem, cognominari proprie Augustum, ne Regem quidem Romanorum, etiamsi e

tero Reges praecedat, cin Impsio RQ. ac augusta

43쪽

dignitate ipse iure successionem consequatur Tantum abest, ut externi Reges proprie dicantur Augusti, ut potius consecratum confirmatumque Romae auspiciis titultim seli Romanorum imperatori, dolummo Vrbis domino, non sine documento venerationis Augusto debitae, relinqvant. Etenim mperatoris per se titulus, civem affectarunt quidam Reges iturparunt, non dat ius limendo

Augi ii Augustissimiquetitaeo, C 'ippe ratione

Imperii Romanorum acquisito constanterque servato, &ad omnes in eo succestares valido ac sempiterno iure propagato. Vnus autem in terrarum orbe est Imperator Romanus,&quod ab hoc sonte

manat, unus inter omnes,' VOtqVOt imperant, August us, unus, inquam,'Vi Vero ac proprio Augmsi nomine censeatur. De industria omitto Reges barbaros, intrari extra Europam sitos, qui regna

armis domita, in vastam unius imperii molem conflarunt,&ideo peratores appellati, sed Augustititulo secrati non sunt, xo bli Romanorum m- eratores gloriantur, eoque per eminentiam ab a- iis, etiam cultis dc Christianis Regibus, sed inprimis a dominatoribus istis barbaris distinguuntuti Quocirca magnus dominatus in Thracia constituatus, multas quidem Europaeis Asiae regiones compleetitur, regnaque sub unius potestate coniuncta habet, postquam Imperatore Graeci, sor- 1 tunis

44쪽

tunis eversi, ferocissimo hosti succubuerunt. Non tamen eius Imperii, quod hic sipecto, nom in e cdignatione continetur neque enim commut tum, sed extinctum est pristinum illud Graecorum Imperium, quod ab urbe Latii, Roma veteri translatum, ad excidium principis Thraciae urbis permansit ac eo usque retinuit Romani nominis singulare decus M Augusti tituli honorem summum, Caesareamque dignitatem , quippe quae

vere ei conveniebant, propter noVam Romam,

quae tunc erat Constantinopolis, omnino debebantur. At haec secrata auspiciis ornamenta celogia nihil ad barbaros Thraciae imperantes pertinent, quorum dominatus Sullanicus, a secro no

vae Romae imperi plinimum distat ac dissidet,

certe Augusti nominis venerationem non capit, quam eversio Romae novae imperio, ius inter Christianos Principes obtinet, iure bo promeretur secratissimus Romanorum Princeps antiquita

te imperii primus, Maugusta dignitate summus

idem ac maximus imperator, cunctisque adeo Regibus, imperatoribus non-Romanis ordinis honorisque ratione praeserendus, nec Romae novae Augusto cessurus, si quisquam extaret hodie, Graecumque Romanum imperium, Romano veteri bcundum, superesset. Tricantur interdum exteri,

praesorum Galli quidam , nominatim Scipio

45쪽

poixius, regliam nomen Imperatorio antiquius dignius putata s. om. I. 'his generat de France. Contrarium res ipsis loquitur, quando omnes Christianae gentes venerabilius aliquid

eminentius in illo Imperatoris nomine agnoscunt, barbari etiam Asiae Reges regio tituIo non contenti, imperatores dici volunt, non alia de causis, quam quod Imperatorium titulum multo digniorem esse arbitrantur. Quorum iudicium eo minus negligendum est, quod praeter Orientis Reges, etiam in orbe Christiano Galli Hisipantque interdum assectarunt hunc titulum, quem hasid dubie nobiliorem es se autumabant. Nec tamen e V lere poterat recens sumptus ille titulus , ut Galliae Hispaniaeque Reges honoris gradu, dcultu Augi isti

nominis proprie dicti, cum Romanorum Imperatore exaeqVarentur. Quare deinceps hoc titulo abstinueriint, cum novi exem pli esset, nec venerationis augustae gloriam tueretur apud ceteros Reges, quos nihil forsan impediebat, quin eundent asciscerent titulum, suorum quisque populorum Imperatores se phellarent. Neque id non licuisset ex diversa causa Imperatori Ro Augusto, maxime propter antiquissimum Germaniae regnum quod inter reliqua Europae regna praecipuum ac honore primum, d soli Romanorum Imperio, cuius summum caput eligit, ut originis auspicio, sic

46쪽

dignitate est secundum, arctissimo celemqvinuc

s napiterno foedere cum eo coniunctum uvae

non redis assecuti sunt Gomas Imolphi Iunior is Philippi Beroaldi Bononien Is,

qvorex eorum episeolis Benevenuti Mensis libella, qui Augustalis inscribitur, subieris patet, quibψ disceptatio de nomine imperatorio

continetur. Frustra autem contenditi se xii fraudi esta Imperatoriam dignitati, quod ultimis seculis ignotum sitierit hoc nomen contra illustrisin pervagata Regum fama extiterit ante imperatores, eo, quo dixi, significatu appellatos. Nam ea cause non est per se idonea, quamobrem nomen regium imperatorio praeseratur, quia Ro Impe rium altiori dignitatis gradu constitutum, titulo augusti nominis secratum , ac super omnia terr rumorbis regna evectum, hodiernis etiam, quaecunque superiunt, regnis antiquitate non fabulosis praestat,dc explorate coῖnitatemporis diuturnitate, multisque aetatibus seculis longe aliis dominatibus & regnis antecedit,gloriamque huius rei siopte, nec ab inani ostentatione quaesito praesidio, si stentat. Accedit moratiorum consenses gentium, quae non modo non in dubium vocant splendorem huius nominis, sed quoque ultro confite tur aestimant, ac Imperatorem eo praeditum, siammo loco numeroque habenti Quo praecipui

arguis

47쪽

argumento ne sulcit angusta dignitas, si ovid innovetur, iustam contradicendi causem praebet, his maxime, ad quos ea respertinet, Ut contra tot sectilorum consuetudinem nihil mutetur. In eo enim profecto cum Imperatoris, tum reliquorum omnino Regum ius versati ir, nequid unius auctoritate Regis fiat, quod eiusmodi sit, ut titulorum inter Reges aequalitas tollatur. Idcirco D Agariana, Hispanus, idemque diligens scriptor, haud adduci potuit, ut crederet, Innocentium II comprobasse institutum Alphon si VlI. Castellae Regis titulum Non receptum, neqVe regio non maiorem capessentis. m. X. c. Ici de rebus ripam Ante hunc

Rodericus Tositanus lib. VII c. Rodericus Santiu pari. III. c. II. Alfonsu Cartagena cap. LXXVIL Lucius Marineus VIII amcisci Tarapha an MCVI. Ergo, fatente ipsemet Mariana, iniuriam Germaniae secisse intelligitur, qui alienum usurpavit, titultimque sibi non debitum ascivit a moriturus denuo extinxit, revocato, ut par erat, nomine pristino, duobus filiis, cum Regum titulo, heredibus institutis inosa ne modo Alphonsius VII libera vi conscientiam, siccestarum tranquillitati consiluit, eosque ossicii admonuit, ut sit blata aemulationis causa, Reges ipsi graves Regum si usas, ac pericula vitarent, atque in proposito aequalitatis titulorum retinenta do

48쪽

do perseverarent. Vivum cetri Alphotissim nemo Regum pro Imperatore habuit, neque Imperatoreum agnovit, aut hoc nomine titulocive unquam appellavit. Eodem fere modo exsimare secet de Sanditio maiore , apud Hieronymum Elam cam in commentario rerum retonensium p. GI. XVI. Quamobrem non est, cur a priori sententia me deduci patiar, eorumque in opinionem discedana, qui negant, hunc Augusti titulum Ro. Imperatoris est proprium, quippe quem Clodo-vaeo Francorum Regi collatum, striptores omni exceptione maiores testentur, eo quod Anastasius, Graeco Romanus Imperator Augustus, missis ad Clodovaeum codicillis, eum honorei appellatione Augusti cohonestarit. Nam in rem ί

gen o Gregorius praesu Turone is,

perantiquus rerum Francicarum scriptor,qui haec, quae huius loci sunt, radiici ab ea die qua Clo vaeus ab Anastas codicisios accepit tanquam Consul Augustus est vocitatus. Hi or Fr. lib. II cap. 9S. De quorum sensu

verborum diu magna contentione inter ipsesmet Gallosrancos disputatum est, quorum aliqui de imperio Augusto exponi posta arbitrantur, nominatim Carolus is Cointe annal eccos. Francor. t.

clis eri.

49쪽

JHert hypat. pari. I c. I. At enimvero hi odicilli ad Consalarum Vrbis honorarium, non ad

I in perium, aut summum Romae principatiam spectabant. inocerte indicio hic Consulatus, qui dici risolvoque dicitur, nihil itaris in Romam,

aut Romanorum imperium, aut competentem e

iras ratione proprium Augusti tituluin dabat, sed Q-lo honore externo, per Consulatum ab Anastasio concessiim acquisito continebatur, ultasque ceremonia inaugurationis extra Vrbem in transalpino Franciae regno, a quo PQR. longissitare aberat, peragebatur. era igitur dignitas hoc nomine significatur, quae non erat perpetua, neque ad Uccesseres transibat Contra eius propriusque Augusti titulus cum summaso imperatoris potestate semper ibique coniunctus est, omnibusque successoribus debetur Honorabat Regem

Imperator, sed non secum exaeqVabat, nec potest alis, neque tituli, cum ea nexi, consortem reddebat idcirco Gregorii testimonio abutitur Coinatius, quum Clodovaeo plus tribuit, quam ei convenit, atque ab hoc anno , quo Anastasii voluntate

Consulatum accepit,annos p id invia ierat,e

que a regnoClodovaei distingvit. Perinde ac si huius concessu tituli novum in FranciaGallica Imperium, quod i genios eccmminiscitur,constitutum suilli t. Magni enim honor ille habitus, russis ab A nata

50쪽

stas insignibus,publice collatus est, sed sitam ipsus

dionitalcm, S propriuna tuae dignitatis titulum in omnibus concesso in formulis imperator excepit, neque Clodovaeum creaVit Imperatorem , leo Consulem declaravit, nec parem sibi constituit, ea nova, OcnunqVam Francis amibuta dignitate condecoravi quae in Urbe quidem&in Orbe Rona no plandidissima, augustae anaen non aequalis sui Titulum sine imperio datum concestumque res ipsa evincit,4 constans regii nominis, quod Mbulis Clodovaeus praesicripsit, usius, regnaqVe, cum heredes institueret, divisio, nulla, neque imperii,

neque imperatori tituli mentione laeta. Verda Turonen siummae eius dignitatis, quam Imperatores augusto nomine praeierunt S suo ac perpetuo iure obtinent, imitationem quandam ostendunt, cinsignem adhuc diversitatem inter utrosque, Imperatorem megem, alterum concedentem, alterum accipientem relinquunt. Praeterea

id nativa conditio rei concestae requirit, na tura acIm concessonas sequitur, ut Coniselatu intelligatur, regio honori congruens, quos ini dignI