장음표시 사용
151쪽
eommuninavi, commentarium pleniorem pararum habeo, sed quem adhuc premo, quia tot loca imsigniter depravata, et quorum medicina i solo honae notae codice sperari potest, occurrunt, ut
nisi illa nova luce persindantur, nihil operae Pretium me facere posse videam. Quare si quida Te aut amicis aliis subsidii sperari posset, sustunerem, et ad alia interim elaboranda me accingerem. Vocat certe me et invitat, quem a prima aetate dilexi Ovidius, in quom curas Belusii secundas, prioribus duplo auctiores habeo, sed majoris otii, quam adhuc fruor, labor ille videtur. Si ea nobis felicitas obtingeret, quae vobis, ubhus munera luculentissima et tanquam haer ditates sine sacris eveniunt, sorte plura em siremur. Sed retundunt omnes generosiom nismi impetus catenati, velut in Ergastula labores, et ita Academia totos sibi nos vindicat, ut vix Musaeo aliquid tribuere possimus. Vale Vir Reverende, et nos ama. Trajecti Batavor. a. d.
152쪽
154쪽
Diu est, ut vides , quod ad te scripseram, hactenus tamen cessavi eas mittere, partim in dio horum studiorum, maxime autem quod meo uti consilio decreveram, neque quenquam amis eorum his nugis immiscere. Nunc autem has tuae comitantur ne me ulla ex parte ossicio deesse conqueraris. Ut respondeam ad novissimas
tuas, Principio, Ioco te illam sententiam proto lisse puto de hemide et Phemonoe. heministam ipse in meis attigi, quae non foemina est, sed ea ιτανα Promethei mater. Nimium recedis a vulgata lectione do. Helae, et toto quidem coelo a sententia. Quid multa Audi Deuem in Prolegomenis ad Lycophronem:
gis deinceps Π-λους τε νίσω, --λ-εις ἐπενδυτας Bis faueris ino non habet futurum neque alia tempora quae inde formantur: sed mutuum sumit δεμώ. Quod si haberet, 156 in dubio primam syllabam corriperet. Dixi in epistola de κτενίσαι κτενίζω. Hom. II. o.
155쪽
chriam ην-ει, πείρινθα τε δῆσαι ἐπ' αὐτῆς. Itaque accedes ad emendationem meam νῆσαι, piod vetam bisaraam accipi potest. I. pro Hφαίνει, unde Homerus Od. I. Eνθ' ἐν π α ι επτοί, ἐυνητοι quo Sophocles ευ νἀς vocat in Trach. χρεις μοι τονδε γ ευ γῆ n-
στλον. e s. νοσω, σωρευσω, accumulare, condere, et reponere Vestem, ut O erat antis
quorum. Om. Od. β. οθι νητος χρυσος καὶ χαλκος κειτο, 'MORI τ ἐν ζήλοισι αλις τε δε ελαιον. et II. ζ. υτη δ' ἐς θάλαμον κατεβήσατο κηώεντα, Ιων σαν οἱ πολ παριποίκιλοι et Il- ω Η καὶ φωριαμῶν - λψριατα κα ἀνέασεν Ἀθεν δώδεκα μω --αλλεας δελε πέπλους eis. Porro emendas Tere νομοῦ νεβριδ αειν ἐπενδυτην. Idem prosecto mihi in mentem Venerat, merit vero repudiavi. Quis enim sensus et sententia ερ- γ suo frustra interpretaris rebus gessis Memari Potius legas ζους et a- vel Mosi, quam meo' sentias. Cur istud obsecro Nemps
μέν eius non alibi leguntur. Legas illud
fragmentum Porphyrii a me editum et sentem etiam mutabis. Di bis arist ιό legitur in ipso Si Itaque certissimum est legendum esse ζώμνη nisi literarum desiderari velis. amo verin ζάμιν et os promiscue et scribi et pronuntiari i
156쪽
tuerunt Non ετσι α λήμνονται semper in ΜS Alexandrino et vetusto illo Cantabrigiensia 57 λήμηνεται et λημφοντα exarantur nox, αὐ- et κάμνω apud Hesychium et Studam Scio, ante 'μ' hodie efferri tanquam μου. - --mis tot pithon, δν πο- tom pocon rudis tamen vox apud Graecos in sua literam exire metuit ut tu scis ipse Pergis Ionis elegos odirigere, χρυσος ωνον χων κιον - - ἀργωφος - ταν passive accipis pro pomaetur, eluatur, abriematur. Sane si hujuscemodi emetisdationes tibi helle procedunt, Nil intra est Meam, mihi extra est in nuce duri. Ipse, si bene,
inini, sic legebam: ὁ δ' καστος οἶνον Ῥυων χειρο ν ἱζέτω εἰς ἔδαφος Possim etiam pro-kus accedere ad receptam Scripturam hoc in do ὁ δ' ἐρυθρον οἶνον etc. οἶνος ἐρυθρος familiare epitheton apud Homerum. --ψθ σῖτον καὶ δωρ καὶ οἶνον ερυθρόν. Lhentissime etiam legeris νδρὶ φῶτι, ἀνδρὶαπειρα Non me sugerat ast locus Home . Illam tamen correctionem merito contempsi pratante altera mirum enim quantum discrepant
αν σπείρω et αδδρι ν αναιρετικῶ IIIa ἀ-hil concinnius aeque propinquius dici potest. δrovoco ad aliosum judicia Paucis, ais, pi
157쪽
moribus, nedum approbatoribus contentus ero: in quibus te, Vir praestantissime, magnopere numerari velim. e raris iuvat auribus Iaeordi Videor mihi illud probe scire, βοαδ esa e via in Poeticam n me es hi in Etharratione
usurparaim se. Quid de σωπα et σημαντ-7 158M et ibi abnerius palmam a hi praeripui,2 um doniquo est illud πῆξε πέμφιμ ειυς- ς σωρον Qualis, dii boni, versiculus D in
terita de trochaeus, in putria spond--. Mat unus et alter locus, de quibus, etiam si inaria οὐ de eret, melius esset tacere quam ames
RRUDITIsarat Ar MCIS INE ARNARDE, Quanquam in praesentia et parum bima usum valetudine, et alibi nimia oecupatus nolui tamen responsionem ad novissimas tuas literas
in aliud tempus diffsrre. Vide ma sim a sentia da illa ἐνέσει Sophoclea tamen-m omisnia eius oneris duntaxat orieoturis hamue, haud meseste sero, si aliis lux videtur. Ipse etiam non invitus a clam suu δ c insilium , - erit ora Nodinu. - qu- orges de μοι - aliis quotis iidem se iam cprimunt a
158쪽
15seula Sibyllina et Hermem Trismeminin magnosco verum Hecataeum Abderium rio Moesse, vetustiorem, sed scire potuisses ex dissertatione librum. istum de Iudaeis ubi versus isti prole in pro commentitio haberi sim iis ceraruit Herennius Philo, et hodie magema S liger. Dixi de πολλον Πολλοὶ autem λεπτοὶ ίδρυσάμεθα - - ι -ntrages amabo insad hune modum loquatur. Dabis mihi veniam vi non possum in opinionem tuam concodero. 'μι--ι- ais, quasi O ἐρα---, i. e. α - στα - - Principio nihil agis nisi - in o..cis compositione eam significationem labeat. Atqui aliam habet toto coelo diversam, ριγε--- ῆριπόλη, ριθαλὰ etc. nimirum eam quam dixi εαρι vel πρωe. Quandoquidem autem is hum emo hactenus inauditum est, occurria sommand --, -- ut πένω, πόνος. . Ahi Amicorum carissime παῖόν σε ἔ- φυγεν ἔραος ἀδόντων Si Grammaticos audis, κύ- a --πω. ii quidem τυπος τύπτω De -Mum ue -mniavit quidem. Imo vero quod Paeo eorum dictum sit, κοπος est radix sive thema, ut μος, φυφος, δολος, φόνος λόφος, - ρος, ποθος, μυγος, λόγος, λόφος, υλος, λως. et alia multa. Iam quod dic am*naso uou ammadvertisti, ierim nemo Mi
159쪽
quod sciam. Ilaba ista in omnino a linguae Graecae genio aliena est addo et Latinae. Σκ- quidem admittunt, sed cedo mihi re vel 16o in principio vel in medio vocabuli et viceris. Unica vox est iam Op Verum non hepsos pronuntiabant sed essbs. Ita rempia non esse λmus Sapso, sed Sino tam in Latinis nulla syllaba est e natura breVis -- cepa et cepisti est κηπ. Auceps et prinHeps est κεν In eas,
Im obliquis, principis, forcipis, quia se episet princepi linguae natura non serebat certe quantivis pretii est haeo observatio, et necessume ut repudies sententiam tuam de κεπω. Quod ad Philostratum et Hevehium attinat, decrevi et stat sententia, ubi semel periem quod ad Μalelam exorsus sum, humanioribus literis num iam mittere. Saltem in iliquod tempus exinanibus deponam; et nescio an unquam postea potestas erit aut animus ea studia revisendi.
R. s. Ubi Dodmelli tuamquo sententimi audive
in erit quod de ιμπαιος tecum Velim. Illud de in satis arguit aut ῆρια--- scri hendum esse, aut verbum esse a barum.
160쪽
Nunc eo tandens deventum est, uia milis consilio et initio tuo est opus. Si quidemion a in Corollario diligenter retracto et corrigo. Proinde enixe te rogo ut pergas de me h ne mereri, et iudieare locos in epiMola nostra,
qui tibi de niendo se comperti via suspecti innia Simia etiam ut significes an bona tua venia liceat mihi hunc appendi in celeberrimo tuo nomine honestare. Principio, de W--ως admonebo πεπροι labam alienam esse et a Graeco se mone, et a Latino et propterea id veri,um Mi istim mihi videri. Tu uertiorem me sic, an aliquid hic tuum interponi velis: De suspecto loco S se lis ex Hecataeo. Quid si in hunc modum Perimam quod exorsus sum Vir CL EL Besenardi per literas me monuit, Non oportere temere doctrinam et odichim Josephi, Cl mentis, et aliorum in dubium adducere. Nam in illis versibus