장음표시 사용
11쪽
P.alnas Regumque piar priorum,
Gaude , ignoti bone cultor oebis,
Quem novum Mundum libuit vocate . Cujus extremas Peragravit oras Tuiu, merus gQui Fidem verae tribuit salutis , . Et tibi uitae eomitem fidelem
Gratiam certam Dei, , allerentem . spem generosam. Nam saeerdotum veniet tuorum Fama virtutis reliquas ad oras . Regulas vitae quibus altioris Tu modo debes. Omnibus nunc hae patuere Agui rei,
In piis, doctisque Libris, quiliusque ob- Livionem jam domuit fritillam ,
Invidiamque Grandius fam, haud poterit sonate Glori 1m illorum Synodos, priores. Qui dedere o. bi , magis at patefeet Gloria Aguirris.
Invium tentas peragrare callem Meni mea. audace, revoca volatus . Hune virum digno celebrare eantui aud tibi fas eis. Hune virum doctum, sapientem . ami eum Gratiis divis, hene considentem .
Cuius de virtut merito eoronae Praemia donat .
Stultua imbelli malis aestuos C agitat cum Da penetrare fluctus, Qui vitum haud justa celebrare sperat Laude supremum .
Quoniam vero tanti viri Elogium deseripsimus, quo Opus ipsum Cardinalis de Agis irre quam maxime commendatur, opnortunum censui hoc loco
Elogium reser re, quod de ipso Abbate de Miro ad nos misi unus ejusdem Congregationis Alumnus, ut vel inde intelligas, quis, & qualis suerit Cat-dinalis de Aguirre, tantopere laudatus a doctissimo Abbate de Miro , estque huiusmodi:Joannes Baptista de Milo Graniani non obseuri nomini, oppidi Mediterranei non longe
a Stabiis natus eii A. Erae vulgaris Moetivi. Elim filium Paulurum . vir nobilis . Jurisionsultus, atque Advocatus Neapolitana. ex Catharina de Athenasio suscepit. Fratrem ve ro vincentium de Miro hahuit, unum ea Regni Curatoribus a Carolo Caesare electu tria.de in Surrentinorum Nobilium Collegio restitutum. Neapoli adole ciens Monasticam disti plinam amplexus est S. Benedicti, Callinensis scilieet Congregationis, in S. Severini Alceterio . ubi litteris sedulam nauauit operam . Philosophiae . ae Theologiae sui ordini Religiosos viros Doctores habuit. Geleeam singuam avide . celeriterque arripuit . eam praelegente Gregorio Mellerio, eximio Neapolitanae Academiae Proselibre . qui primus eandem linguam pene fati entem sustinuit. Hi ne veterum assidue lectione omnem haust sapientiam. Philosophiam in eodem Cienobio docuit a Barbarorum sordibus extersam . Inde venetias evoeatus . summo auditorum plausu Theologiam prosillus est . Plures poli annos in Collegio S. Anselmi Romae Saeros Canones maxima antiquae Ee-elesiae disciplinae eruditione tradidit . Filia virtutex noster oedo mustis honocibus decoravit . Primum Abbatem ; deinde universae Congregationis Generalem Procuratorem . ipostremo Praesidentem elegit. Aeees it etiam S S. Pontis et In noeentii Xi I. munificentia, , alterum vatieanae Bibliotheeae Custodem praefeeit . Tantus vir inter tot curas antiqua Philologiae studia . quae uniee deperibat . somni, et hi que pareus, numquam interiti sit . Ad eum nostrae Urbi, in re literaria Principes eonveniebant, , praesertim pranei seu Galluppus Gretiae . Latinaeque singula peritis, imus , euius familiaritate, atque omisn gena hientiarum , es totius antiquitatis eruditione magne pete delectabatur . Quin etiam ea ultima Britannia Differtationem . eui Titulus inseri plus. Origines Neapolitana Dr-bis . non alii legendam misit, quam nostro de Mi eo vir Clarissimurum Reinoida . Eius tamen sentententiae de Neapoleoa primis ineolis astensum noster Ah has praebere non po- ter fit. Hine Distertationem Epistolae forma pen illisma eruditione tefertam ipsi Reinoldi non sine promerito verborum honore eon seripsit ab opinione ejusdem Reinoida dillinistientein . Illam Anno cIIIII cer aeriae. praestantissimus Iam Phil. D' ot ville miseel lanei, obseruationilius Amstelodami editis interserendam euravit . volumine g. Tom. tertio.
12쪽
XII Postremis annis Bibliotheeae custodiae nuntium remist, ae Neapolim redist. Sanctissimus
vero Pontilea Clemens XI. sapientissimum virum jam rude donatum annua sargitione octo millium sestertium proleeuius est. Huic quamvis arthrilleo morbo laboraret . quem summa animi eonfiantia perserebat. sellae tamen . vel Iecio innixus a legendis Antiquorum monumentis oeulos numquam avertit . vir integer vita . ae moribus eandidus, vereque Philosophus oceubuit Anno Mocrari. aetatis suae Laiv. Plura ea stant apud nos ejus praeclari ingenii monumenta. a quibus edendis vir modestissimus abstinuit. Ex illis veluti ea ungue leonem dignoscere lieet. Haec partim ad Aeetesiastieas res, partim ad Philologiam spectant. Quin Mosas etiam Latinas, Graecasque amauit, indigna quidem quae lateant, quamvis multa servemus carmina . Haec sunt. quae tibi de vito Clarissimo, euius memoria est recolenda, nuntianda putavimus.
Hisponiartim Procora oris Generagis, Socrarumque Congregationum
S. R. Universo ii signi Dionis Dialissea oris, O me oram Rituam Con Doris, prae a Tomo I. primae ivitis veris edistinis. INiune una mihi a Reverendissimo Patre F. Thoma Maria Ferrari Saeri Palatii Apostoliei Magistro munus exsequutus , legi Dissertationes Ecclesia- sileas in Collectionem Isidorlaham Conciliorum, Epistolarum Decretalium, ,e Notas in Crine ilium illiberritanum , Aue ore Eminentissimo, ae Reverendissimo Cardinali de Aguirre. Qui quidem iam dudum Ocbi literario notus, tot scriptis immortali nomine comparato, viam tibi ad posteritatem seliei si me stravit. Cum igitur amplissimi Auetoris gravitas, suo potius nomine , quam meis laudibus commendetur , ea tantum proferam , ad quae Censoris munus me compellit ; nempe , deprehendisse me in hoe Opere maximum &etuditionis, & iudicii pondus, quibus omnia ad exaelissimam crisios vannum deducta, summa dexteritate discutit, ventilat, ae legitima quaeque ab interpolaiorum quisquiliis segregans, Epistolas tandem plurimorum iniuria in Ut piam relegatas, veluti poli liminio iterum reducit . Quare eum nihil in iis reperiatur , quod vel Catholieis moribus, uel disti plinae Eeeles asti eae ad r-setur, immo omnia e reconditis saerae eruditionis penetralibus feliciter eruta, digna existimo , quae in lucem prodeant, ut lucem praebeant. Ita censeo . Romae iv. Ralendas Maias, anno Domini MDCxci D. Censara F. Angera Iuliani orae P aedie. ra. Mog. Fidei olim tuo toris , iam Sacrartim Congregatrinam Iudicis, di mitiam Conina torii. DEmandante Reverendissimo Patre F. Thoma Matia Ferrari Saeti Palatii Apostoliei Magistro , perlegi una eum glossematibus, & Commentariis p. iuem annexis, Concilia Hispanica, quae Typis toties e usa, & recusa, iamdudum famae sibi eelebritatem eompararunt . Nune autem de integro promdilutis, ae cedunt amplissimi Cardinalis de Aguirre obseruationes ad Eliberi-ianum, & Dissertationes de Isidoro illo Mereatore, qui ob invectas , nono circiter saeculo , & praetentas Pontificum Deeret ales , ad magnum eriseos sorum exactus, compluriumque ibi sphaimatum, & paraehronismatum in si mulatus, tandem amandatus fuerat, e . As. in. . ad saera Deae Fabulinae. Ea vero, quae initi pensi erant, vir eximius assequitur tanta dicendisae ilitate , ae selieitate , ut quod olim Plinius senior protulit de penicillo Timani his pictoris, hue ego reserre possim de calamo tanti Scriptoris r In omnisai , aiebat , estis verutis plus semper intelligitor , quam singitur; is eam ars Amma set , ingeniam tamen istra artem est. Ne minimum quidem hie contra regulas In dieis ; immo potius plusquam multum, quod e re literaria si, ut prodeat, quo prosciat. Romae e Coenobio Minervae iv. Κal. Maii anno Christiani Orbis MDCXCIM.
13쪽
XII Ion Pa R. P. D. Ioavaris Miria Gipr euii Monoeboram S. Boersa A O divis Cisereten i rima oris Gene aiis, Gerae Theo egiae Mo i, Gerae Congregationis Indicis Cos Itoris, Sofremae, ac in seriolis Romana laeti v ionis Lao II eo foris, O demam S. R. L. Card natis , quae Iomo primae editionis Iegitar . Irene seeundum Tomum QIIectionis Maximae Cone IIoram omnIam resso viae, o meti Oaebii, in eredibili studio , limatissimo iudieio, & omnigona eruditione concinnatae ab Eminensissimo , ac Reverendissimo D. Cardinali de Aguirre ( eritis Inaenis , ut verbis B. Hieronymi de S. Cypriano loquentis apposie utar, super tim est indicem texere, eum sole etariora ni ejus vera ) honoris caulla iussus a Reverendissimo Palle Thoma Matia Fertati Saeri Palatii Apostoliei Magistro, inoffenso pede decurri, & citra , vel minimum orthodoxae sidet , & proborum morum detrimentum sedulo evolvi, eique optime congruere deprehendi, quod idem Maximus Eeelesiae Doctor in Epistola ad Florentium de Libro valde prolixo Synodorum S. Hilarii protulit: Noui loe esse Climanae animae flabistim , s in Lete Dei meis
ditetar die, ae nocte . Opus sane ingens, ac multiplex, in quo continentur Histotiea, Chronologica , Chronographica , Iuridica , Ethica, Exegetica , , Aseetiea. Canonica, Polemica , Liturgica , & Dogmatica , una eum variis lectionibus , emendationibus , Notis , Dissertationibus , ontatissimis vetetu uEpistolarum Deere talium ante Syrteium Romanum Pontiseem a neoterie is mordicus impetitarum vindiciis , aliorumque mss. hactenus magna rei Eecle itasti eae iactura, cum stu , carie, tineis, blattisque misere eos luctantium editionibus , caeterisque euiusque modi conseriptionibus, in quibus omnibus sun ima fide , & perspicuitate , magnoque Ecelesae bono , atque Eminentis inii nominis ornamento elucubrandis, Purpuratus Pater quam sancte adhaesit huie sapientissimo, ac gravissimo monito B. Gregorii VII. Pontifici, Maximi: Siptios doctrinas , s se ad Fidei conmaeit Anem Urtiendam , isse ad moram renitis nem pertineant, Iraeter sostolieas ad nos continuo sece Fon. propago as , di minori pals sinat ; ob dat , dimicei, Iro Disina traditione, si fro aris, O focis, diea que ram Tertulliano: Hae iunt doctrinae daemoniortim , Artinentes auribas , natae de ingenio sepientiae saecularis, qua in Boisinas set Ii iam voeani , caIIa mtindi in eo astonem e iam P-it m liae Ostis eIegit. Unde iure merito eruditissimus Seriptor profiteri potest eum S. P. Rernardor mlti ue loset quod Ioptior tuortim standitiis, po Ieant bonam malam , malum bonam, arque ita quemcumque beati Scant, n errerem indoetini; brando , sed serieulos laus , quam totidator se ea oryn desiderita onimae suae, O i Datis bene Iesiar Saaerant Eb jom in porsti Is Bablinis dulces , sed troeei matres , qaibtis Iae mortis emti e nis otios bIandis muleeant fatoribas, ae flammis nutriani lem Iternis. Sacris enim Eeele itasti earum Synodorum orae ulis sicut olim insana haereseon portenta profligata , vitiorum eolluviest dissipata , periculosae persecutiorum ingruentium procellae compressae, Mysteriorum asserta sanctitas, propagati saera Hierarchiae fines , servati Ecclesiasti et Ritus , propugnata Patrum iura, praescripta populorum obsequia; ita hae saeeulorum taee, ex hoe vasto Opere, ceu ex instructissimo armamentario, mille elypei pendent omnis armatura sortium contra recens probabilitatis commentum in dies irrumpens ad Christianae pietatis excidium, Catholici nominis dedeeus, de interitum. Eeelesiastieae disciplinae, quae, ut seribit S. Cyprianus, retinacalom fidei es.
etim vie foret res si or , eo sγι-tias notetiis adinsent .nIbas contrairet ; eo ut S. Gregorius Theologus constanter asseverare non dubitari te auia
14쪽
ratem, que frius 'frax, atque ortis ea Iers erat , orti Asnis reddiderunt, se novem q&ιdccm Fc iiii et gentii a foro ad Sancta translatae , O . theatris ad Socrariam et uigi oculii minime insectandum ; ita ut , si audacter hoc si ere incrarat , duae jam fener sint, inter quoi hoe dumtaxat intersit , enod IIIa emnibus fateat, hec q&ibusdam; illa rideator , haec in honore Ii; IIIo theatrica , haec Diri ualis nominetur. Propterea nemo laas Synodicas Sanctiones tamluain Lesbiam regulam, vel Lacedaemoniorum , seu Atheniensium Leges, aut salieni Graeciae Sapientum oracula, pridem abolita, &extincta, autumet; sed potius antiquam Legum Hispanae Ee Hesiae, & terribilem aciem debellatus error agnoscat, & Christianus qua late patet Orbis, piissimi ae Eminentissimi Auctoris gelum studiose
odia . i. aemulatus, eam ε'dinatam miretur. Cum autem ex Naniangeni laudati senten
vim , di mentia scientiarum sit hominem regere , avi mal omnium maxime sariam, di multiplex; edi nihil magni faciendum sit , pac d ad recte ho-n septie sidendum nibu offert , nec fui sus os meliores re II; ieeire ' eo horum voluminum lectores enixe obsecro , ut luce clarius videant sita
subiungere libet eum Lirinensii ) beatorum s io orum beata Dei esse ,
Donio si semer , quanto sueto , quanta conlevtione defenderit sus tres in I Religionis integritatem. Sicque religiosissimis his documentis imbuti, eum S Stephano Pontifice Maximo etiam in rebus ad Eeeleliasticam disti plinam spectantibus ex animo contellentur, praxique ipsa exsequantur: N hi a re M o. Innovetur, ni quod troilitum es, quandoquidem ex Magni Athanaiti suffla
sus eortim insitatio , sed a Irimis umque Patribus per motitii tradi a es , ct futidota iis feegestis . Ex Coenobio S. Pudentianae de Urbe iv. Idus Augusti, anno Christiano Mocxciv. Alitide, dem Censi ii radiciam Tomo III. primae edi Iovis prae vim .HAud immerito Latinus Pacatus olim de Hispania disertissime elocutus
est in panegyrico ad Theodosum Augustume Terris omnibos torra fe- .i. I r, eas excisendae, a que adeo di andae, impensius quam eae eris gentibusio emtis 2De rerum fabricator Indis D. . . . . eui quidem tini quicquid tibiqtie Iondo aν , ossietit ; haec duri mos Mi .es , laee everten i mos Dares, aestatis mos oratores, haec clari mos rates parit, haee Itidicum ma eae , laeet s. i. e ,- Pnec um ecl. Et speciatim Tudertanos Hispaniae Tarraeonensi populos li-ti,hh. teris addidit itinios graphice deseripsit Strabor Ili finemio potantur extritere, O liter aram sudiis vitantur, O memoratidae set otis foramina habent , Ioemata, Legei gusque ver si conscripsos e sex annoram miuistis Oe. Ju- te tamen lotige potiori Eminentitae Reverendi C. D. Card. de Aguti re , non tantum Iuli obrigae, Patriae suae, ae praestantissimae eiusdem Tarraconensis Urbis deeus, sed etiam Vaticanae Purpurae, totiusque Eceleliae ornamentum, det Hispania Christiana id ipsum demonstrat in Cotiemotio Maxima Conciet ortiis dis vitiis msaniae, ct Noti orsis, ubi sectatus eonsultissimum S. Syricii Romani Pontificis monitum Himerio Tarraconensi Antistiti propinatum , enixe adhortatur ad septiendos Conones, O Iuendas Decretales Sanctiones ; nam fastita so Ileae Sedis , dies Con uti, tenerabilia de ita noui Saeerdotam sp st, i Domini Ignorare es Dbeaeam . Et ut eonfimat S. Innocentius I. Heu F eorum Conontim norma noui esse debet ineunt a Sacerdoti, quia nestri haeeo Ponit e foris es iniseortim , maxime eam a Die s religio A Viris, elator , O e odienda esse dato vir. Ibi enim coneluditur orthodoxorum dogmatum altitudo, & exeulpuntur sanctissimarum vitae regularum axiomata, i. a. s. in annumeris Ecclesiasticis Synodis asserta ab illis e estibus Magistris, qui, A ss. PP. ut eum S. Maximo loquar, si ae fermonem continent, pisi Otin re so f-mamenti lumina sincunt, qtiorum Iacerna non comminutior, O eseam nonas mitur, O flamma non exitus Iur . Ut enim Magnus Constantinus Au- Apud Mei gustus Eeelesiis seribens testatus est et Sta aid in Sanctis Esimc oram Contii h, i s 2 ' Di, aeritur , Id etatio ad dis nam referensim es vetavratem . Ubi es ( ita
15쪽
apposite de elamat S. Gelasus Pontifex Maximiiq) quod feripiam esse DPMI
nos Patrum Inortim non tranae redieris , O , Interroga Patres itios, o oti-ntiariobatii tui, di seniores tuos, ct dice ut tibii teti istis alia ra desivi a mesortim , ast eur nobis non is cis , s gaid iduoroote fere eos amus , ptio iter ab origodoxis Porribus , O, senioribus Ualo ptiaeptie se mi ouda Iraeerata font, te a a Callo icae veritati s etiae non his proban-jor esse decreto p Nomptiid am faeientiores ii is famas , aut flore imis si mauultlitate eossare , is ea, una eon tituta sunt, fas, tiamtis 3 Opportunissimum , immo hae tempestate eum Probabilitatis commentum Christianaim Ethleam miserum in modum deformavit, summe necessarium argumentum at , Eminenti C. Authore pro dignitate tractatum, quo ad internecionem usque eon diuntur nonnulli contemptores stigio i atam veteram (verba sunt
Hormisdat Summi Pontiscis ) nosortim evidi quae novam , fotam stipontes fientiae rectam Diam etia uel eoneratam Dei Iate sententiam. Ibi sis, tiatiue eos ( ita subiungit S. P. Bernardus) a galbas fuerant infraendi, ostiant noveomperto, sed suo, deserauni Maelie ratem veritatis , ob ironi Ddieii sitis
psod ptiidem in eritis malam legunt principia , pocleriora Irodani; error nom- qtie es Asmanae mentis, non modo sonum Iutare malim, O maIum sotitim, otii sertim fassum, ij e convers, sed certo recoere Aro datus, dabia proderi s. Neque quispiam in praesentiarum audeat obieetionem a Nagianaen risibimet ipsi praestructam obtrudere . A AA' ira ii, , , s s. ,--xhon .sori ne feras vide tir, ingesies. Sed patet eius responsor uia ni Aa, ........
in eres, qui rei teritarem magis euro , immo solum curo 3 me enim se me eondemnaterit , sei asso serit, tot miseram, teI seatam reddis ii ;oibim aliis et nator, nitu nos; poemadmodum nee alienum smni
iam hemititim gratiam, quam tituitatem beatamaa . Rationem luculenti iii jam idem Theologorum Orientalium Princeps superius insinuaverat: h.
VI, in uni sitii ima , s. goodammodo sititia sunt vitia , ni Iroe feritos est, rumuom ab iIlIs , qas lora odi rertim fieti iam non Ieneni , res gnae amoliod esse Diueetur, quam revera rum , quod si rie tuis oce (ut veri sit me seripium est a Theodoreto) qui a rectavia deflectant, eo quod trita etia non amborant. A HII enim Irinisaeio ( ut recte ad verit S. Serapion Episeopus Thmu- eos ) proso errore cepeto in seladus erroris PI F, e re istit. Ite , eo etiransim es , ut ne minimo quidem errore sibi contingat, poIelerrimo aximae fros nocoti efficaIo ; se majore capiamur, para in sartiis Iobitor errore, aIiquando in majoristis, qui non es se actua a portis, e=It Daeonira majora munitus, ct Iuttis, ut ei re ei non fossit . Regiam tritamque viam ab omni discrimine liberam , munitissimumque animal adversus quo vis erroros popugnaculum exhibet Purpuratus Doctor in hoe tertio Tomo, de mandato Reverendissi P. Tholme Mariae Ferrari Sae. Pal. Apost. Magistri a me attente perlustrato, & a censorio stigmate prorsus immuni reperto; in quo demiratus sunt plurima sacra venerandae antiquitatis, pietatis, & disii plinae monumenta, ceu aequitatis indesexas regulas, alia nasi. a blattis, lineis, earie, stu, & ab interitu vindicata, in publicam lucem, Onaniumque eon speis una primo producta, alia variis, s isque mendis , ae maculis sordidata, prini aevo eandori reddita , alia mutila ,& lacera , exemplaribus undique eonqui-. sitis, pristinae integritati restituta , alia iuxta exactiorem elironographiam , &eocniographiam castigata, alia tanquam spuria, Ee adulterina purgati Limo eriterio deprehensa, atque explosa, pleraque accuratissimis Notis , & subtilissimis Dic sertationibus locupletata, omniaque ita suis ponderibus examinata, ut, de addod rinam ingenia, & ad virtutem animi splendidissime informentur, & hae tutissima via ad salutem eumsit grassentur . Quamobrem inter reliquos Tomos etiam iste tertius publiea luee dignissimus, quam primum prodeat, ac in eo Eminentiis. Author de tota Eeclesia optime meritus rectissime inseribat, quod millelmus Malmesburiensis in Prologo ad Librum de Pontis. Angi. praefatus est: mid est litis , ac doletas, quam majoram receninere documenta , titeortim doctrinam cognosas , a pnibus aceveris, radimen a Fidei , O in
Li.. i. de Confidat. cap. s. Lib. A. d. Coaha. cap. s. Epia. a .
16쪽
tita, tito beve visenili Z Romae ex Monasterio S. Pudentianae iv. Idus Octobris, anno Christiano MDCXCIV.
Utira a io R. P. Magi ri IId bonis de Mier Amo IV. Iraefixa . J Issu Reverendissimi P. Fr. Mariae Ferrari S. P. A. Magistri, Legi Tomum Quartu in Couectionis Maximae Conciliorum lamyoniae, O Notii orbis ,
Auetore Eminentiis. & Reverendist . D. Cardinale de Aguirre. At cum omnig re in eo contenta aliis, atque aliis locis, ac temporibus cusa fuerint, ac publicae luet commista, Apostolica Sede annuente , atque approbante; nihil inveni quod aut bene moratis, aut vere Catholicis ossicere possit; immo omnia apprime necessaria, ut mores a recto virtutis tramite exorbitantes iterum reducantur,
ae disciplina Eces est alii ea feliciter propagetur. In quo laudanda merito se osterunt Eminentissimi Collectoris industria , ac labor improbus, quibus ea quae hine inde dispersa, ae latitantia, nullius, aut minimi usus erant, sed veluti eaeca nocte tenebantur ; in ordinem digessit, ac nobilissima , amplissimaque editione tanquam in propatulo posuit . Quare digna censeo, immo e re valde Ecclesiasti ea , ut typis mandentur. Romae s. Nonas Novembres anno Domini
MDCXCIII. Utira alia D. Ioannis Mariae Gabriellii , qui fuit postea
S. R. L. Cardinatis, praefixa Tomo I EX alta, proscindaque sapientia pronunciavit Epiphanius: Κa diva havdi vo
em tamen trantia doctriue vii es ubique; neque aut eoosi utae in Germani L Eesesiae credueti aDIer , qui cor perdoceUI, oui quae in Milpaulis, ae GaIuli, atii ad Orieutem , - in in peto , vel Lybia , mediose Orbe saburtae . Hoc , quod de inconcussis orthodoxae Piuei dogmatibus protulit S. Doctor , diserteia etiam ipsemet extendit ad illibata Christianorum morum documenta Eeelesiae de-
cti bellus , ac legibtis Ioaca mili necesse est, deptie eortinis in frma aliqua iuntem ex Iarae seraeqai; quaectimque nimirum Iroprie ejim in Osa fersata sunt, hodieqtie Iersunttir , sortim expraecepto , partim ex in domotie an MI , Deo ex digeo litiae fae virtute fractum etiendam , totas aetemptie evieti e . Ad hoc enim Citieilia ce Ie/rari (ui Girardo singolismens neruose exprobravii Arnulphus Lexoviensis Episcopus) sanctoram Porro anxii factoritas, at inde mirtutum doctrina , majoram qne correctio Arotenire , θ sesii exerentis Di Dealtate conmsecta , laesam festinias E et Oeta maIer cognoferet, a odetergum titia severiai insurgendo , instantium beuoram trium bos posset eooraeviitis aso cari. S. ni
enim nonnalii ( ut sua etiam te ui pestite deplorat Cas iridotus ) qtii putant esse Iati tibi e , seaid contra antiquos sopio ut, ct o lasId nosi , tin deseriti sidean-rην , in eteniant. Hinc saltem intelligant neoteri ei aliqui seriptores, novarunc opinionum in Ethica Christiana opisees, ab una se , & recta veritatis orbita des exisse , quando in tot compugnantium , & tum a veritate saetis Canonibus sancita, tum a se ipsis dissentientium sententiarum divortia sunt delapsi , reclamantes. Iulio Ponti se e Maximo apud S. Athanasium et T. ,- ἐψε oo, d a. ἐσα κόι ab Ta
poliemel in Ecclesia oblinati, O a nodis toti motus es , in ipsum es, o saucis obrogari . Quam invictum autem ex antiquitate argumentum veritatis eliciatur ,& quanto semper sal statis praejudicio labciret novitas, longe prate larissime demonstrat Eminentiss. & Reverendisi. D. Cardinalis de Aguirre in Couectione Maximo cineuiorum omniam II gaeoniae, ct Nost Orbis , eruditissimis Notis, oedoctissimis Disiertationibus mirifiee illustrata, euius hune Quartum Tomuin injungente Reverendissimo Patre Fr. Thoma Maria Ferrari , Saeri Palatii Apostosi ei Magistro, accurate, cogitateque perlegi; ipsumque Catholi eae Fidei, 8 probis moribus adeo consentaneum suspexi, ut exinde eniteat, in Eeelesiasti eis illis Decretis,
17쪽
xvitere iis de Dogmatum altitudinem , de Endurum vitae regularum axiomata uno, aut altero contextu verbis paucissimis concludi, de hoc brevi compendio se nam , & summani Theologiam tradi, ae humani generis multitudinem ad virtutes, virtutibusque desponsam aeternae vitae selicitatem trajiei. Propterea dignissimum hune Quartum Tomum eensio , euius sibi lucem typi accersant, sapientibus post hae viris eum uiatissime accessuram. Quamobrem Eminentisiimus, ae Religiosaimus Auctor eidem pro coronide jure merito apponere potest istud ex Tertulliano ... .. s. et Fides in regu a s Io es, Babes Distem , ct saltitem ex osmervatione Iegis, exercitatio autem in curia Da e eonis
sit, habens gloriam j.Iam de Ierniae stidio . Cedat eurio Ias fide , desii
NMI a ira fire, Om,ia fies es . Romae e Coenobio sanctae Pudentianae,
Nonis Novembris , anno a virginis partu MDexe III.
Parte L sag. i g. F seqq. Matriti anno MDCCXL. AG ulrraeus, praenomine Josenlius, eognomine vulgo Saens de Aguirre Hi spanus Lucronensis , Philosophus praeclarissimus , magnique nominis Theologus, nec non utriusque iuris peritissimus , ex Monaelio Benedicti no , de Abbale Coenobii S. Vineeniit Salmanticae, in cuius celeberrima Academia publiee doeuit, Praesdeque Generali totius Hispani eae Congregationis, Cardinalis est e reatus a ven. Servo Dei Innocentio XI. die a. Septembris an . i586. Tertur Iosephum nostru in Libro a se edito, De Ca hedra S. Petri, adversus Deelatationem Cleti Gallieani publicatum die is. Martii anno a 6sa. Salmanticae in sol. anno 368 g. gratiam, ae favorem Ponti seis magnopere sibi eon ei liasse . Nee desuerunt ea tempestate homines, qui san per invidiam nescio Opus huiusmodi Aguirnei statum esse negarunt, & Salmani ieens alii Doctori attribuerunt. At noster Seriptor eo animi candore praeditus erat , qui non illum sineret tam enorme. plagium adeo constanter penes se retinere ; semper enim tuitus est tanquam suam scriptionem illam , quae Purpuram ipsi proemetuit . Quidam etiam e contrario Auctori nostro supposuerunt Tracto aude ii/erio Mas Teciem. GaIliconise , quem composuisse Antonium Carolumna ione Gallum, dignitate Piesbyterum, proditur in i istoria operis Eruditorum anno I 6s6. pag. qa6. Laudat mox, recensetque Auctor eruditissimus varios memorati Cardi
natis Libros, ae deinde de Collectione Coneiliorum Hispaniae ab eodem edita ita discurrit. Jam vero eum insignis purpuratus Collesionem Cone illorum Hispaniae moliretur, praemisit prodromum Libellum, qui Sal m. prodiit in parvo, anno sub hae seriptione: minia Concilioram Issoniae, o qtie Noti orbis,
Osam sectantium Magna ex sarie hactenus ine loram. Synopsin secuta est magni operis editio quatuor in sol. Tomis absoluta , quorum prior Romae publiei iuris factus est anno i 6ss. Insignis Collectionis speeimen exhibuere in Actis suis Literatorum Lip senses, eorumque analysin exscripsere Anonymi Auctores Mognae Bis Io le- eae EeeIesostea ; nosque operat pretium judicavimus randem hie sistere o.
Prius autem observamus, quamvis Noster , rationum , & authoritatum monumentis , ac euiusvis generis coniecturis undique petitis , Decretales Sum-
moruin Pontificum S. Isidoro Hispalens Episcopo vindieare voluerit , sere nihil apud exteros praesertim Seriptores argumentis illis suis assequi potuisse ;ferme eni in nullus post illa perpensa opinionem mutavit suam, aut probabilem saltim iudieavit Oppostana; quin imo vix unus, aut alter ex iis, qui post Nostrum hane controversiam versa tunt , dignatur quidem doctissimi Adversarii argumenta sibi obiicere, eaque quoquo modo diluere. Ipse vero Eminentissimus Author causa sua magna ex parte exeidere videtur, eum non invitus sateatur, Decretales illas, quarum Collectorem facit Doctorem Hispa.lensem , minime nos habere illibatas , de sine eras, sed insigniter eorruptas,
18쪽
xv IIIae interpolatas . Unde in Dissertalsone m. Exeursu vi. palam assirmat: misya id tiid in OUtius habe tir, probari debere telari AIam germanti, Pon iam , qaibas a cribunior, sed .eIectu vos e se. Plus certe aliquid ausus
fuerat asserere, & exstenti nune Collectioni tribuere Severinus Binius; hune tamen plurimum, nimiumque voluisse, Noster pro certo habet; quo eoneec se, victrix sortas te videri poterit praecipua adversariorum intentio, sita in hoc, quod nolint sateri, germanas , & genuinas esse illas Decretales, dignasque, quae tribuantur antiquis Pontificibus, quorum nomina praese ferunt. Delectus autem ille, qui exigitur a nostro Cardinali, etiam ab adversariis quodammodo necessarius agnoscitur; ex iis enim, qui Orthodoxi sunt, quibusque eordi est summa quaedam Apostolici e ulminis auctoritas, non omnia reiiciunt, quae in ptiseis illis Decretalibus continentur; plura enim agnoseunt vera, Cano-niea, & legitima Pontiscum potestate sancita ; plurima Cone illorum , Patrumque sententiis roborata. Porro minoris momenti quaestio est, an quisquam ab initio pta satam Collectionem sublesta fide eonfinxerit , an vero eandem prius rite adornatam, nebulo nescio quis, violarit , interpolarit, corruperit A Hoeultimum eum Aguirraeus ultro fateatur , quod caput controversae est , non ,
inultum interest , si Deeretales illae sint rei ieiendae, vel quia primitus eonfictae , vel quia postmodum adulteratae. Hi ne Pagius Iunior, qui in Bres. Poσ- iis Tomo t. pag. Ia. dc se l. Decretales Epistolas usque ad Syrteium genuinas non esse , cum omnibus se te Eruditis ( se ille ait ) multis eontendit, omnium pseudigrapharum inscriptiones in unoquoque Pontifice se allaturum promittit, & de facto affert, ne sei licet imperitus lector existi inet, omnes omnino Romanorum Ponti seum Epistolas genuinas non esse ; cum certum sit,
Epistolas S. Cornelii, quae extant inter Opera S. Cypriani; Epistolas Iulii I.
quae reseruntur a S. Allianasio Apol. a. Epistolas Liberii , quae a S. Hilario in Fragmentis recensentur; Epistolana Damasi ad Illyriei Episeopos, quam Theodo itus Lib. a. mset. Ecelem Cap. a a. exseripsit , aliasque eiusdem Ponti seis Epistolas apud S. Hieronymum exstantes; omnes denique veterum Ponii fieum Epistolas, quae a SS. Patribus, aut priseis Historiae Eeelesiasticae Seriptoribus reseruntur , genuinos eorumdem pontificum foetus esse . Unus post
Aguirraeum non in s mi subsellii Scriptor, P. Jo: Sianda in Lex eo Potiis. eius
sententiam, sed ipso nequidem citato , novissime complexus est , asserens, rationes, quae genuinas esse suadent , videtur maioris effe ponderis , quia controversas Decretales Epistolas, ut vere genuinas agnoseunt Eruditi Can
num Collediores, DD. Canonici, & Theologi, imo aliqui Pontifices , nempe Leo Magnus, Nicolaus I. & ante ipsos G asus; illaena etiam aliquando utitur S. Thomas de Aquino in suis operibus. Subiungit, nee dissitemur, aliquibus in locis esse modernioribus, & suspectae fidei manibus alteratas, & vitiatas. vide quae dicimus sub voce, Decreta es. Si stamus sana modo magni operis specimen ex Actis Eruditorum Lipsae, ut paulo ante promisimus. Sub initium statim ipsi monent in Actis an . 36s6.
pag. lao. E ninentissima um Authorem , mutata paulo animi sententia , non omnia illa monumenta operi ipsi inseruisse , quorum editionem in memorato piodromo pollicitus suerat. Sed visum illi fuit, pleraque istorum amandare in aliud opus, tum quod, ut ipse loquitur, minus opportuna suerint praesenti instituto, tum etiam quod illis capiendis vix quinque ingentia uolumina sussieere potuissent. Rerum quoque ordo ab eo, quem olim animo conceperat, nonnihil immutatus. Cum enim in exhibendis Hispaniae Cone iliis ad annum usque sos. procedere deberet , ex veteri instituto Tomus I. ultra Conei lium Eliberitanum ille non progreditur ; immo quaedam ad illa tempora adhuc pertinentia in Tomum II. differuntur . Ut vero rectius Tomi huius I. oeconomia pateat, sciendum, post praesationem , qua Operis rationem reddit, & perni eicisam probabilismi doctrinam, nata sibi oceatione, impugnat (quam etiam ipsum Ssortiam Pallavicinum ,
magnum eius quondam defensorem, relicto authentico r tractationis suae testimonio Nie. Mar. Pallavicino tandem condemnasse , ait ) veterem Garsae Loaici exhiberi Praefationem , ut & rari sisnaam Antonii Augustini ad Hieronymum planeam , De rebus C. anoMusae Epipolam , & , De Cone Ius Hispaniae in editis Dialogum. Succedunt deinde Gamaris Qui rogae Cardinalis, de Toletani Arehiepiseopi, De Conci iis Migaeoniae visolae; tarono ogis porro hae-ienus in edita Conciliorum Hispaniae usque ad Hispaniam a Saracenis oecupatam,
19쪽
ratam, de alia Gotthorum Regum , sub quibus Cone illa illa eelebrata fuerunt, ex pluribus Codie ibus Conciliorum nisi. & ex in edito D. Isidoti de Criti hi a Libro, ae Uulta Episeopi Chronico, veteribusque nummis eonein nata. Aili te itur illix Catalogus Pontigeum Romanorum, qui ad medium usque Geulum i x. Petri, & alius praesulum, qui prioribus saeculis Toletanan Cathedran tenuerunt. H ee exeipit novux Cardinali ad Coneilia Hispania Apparatus , quo praefationis , & Collectionis Isidorianae Conciliorum , & Deere alium Epistolarum ad Hispaniam inprimis spectantium prolixum satis examen instituitur. Quod eum praeeipuam sere so mi hujus partem eoustituat, ei aliquis diu immorari neeesse est. Abit Apparatus ille in tres partes , in quarum prima ix. Dissertationi.hus praefatio Isidori in suam Canonum , & Conciliorum Collee ionem illustratur. Cum vero Colleetio illa a pluribus Eruditis insigni illi deee pio et Isidoto N teaiori hodie tribuatur: Hispalensi Isidoro argumentis, ut ait , eam vin dieaturus Author noster, neminem inter Isidoros, sive Graeens, sive Latinos, de quibus erudite disserit, extitisse , cui Mercatori die o Couectio haee tribui possit , prribare nititur . Quod enim Ilidorum Seiubensem sub finem tae uti viii. Episeopum Mereatorem cognominat Coroni oti sutiani, nulli ut ponderis est; nullam enim esse illius Chronici auctoritatem , post alicis Ultos doctos, aliquot argumentis denique evincit. Isidorum itaque Hispalensem Authotem illius Collectionis esse eon eludit, non quidem totius , sed ad Cone ilium usque Hispalense ; quemadmodum eum nec Epistolarum Collectorem esse, eertum sit; siquidem illas, quae a Gregorii Successoribus sunt , alium addidisse oporteat; imo nee Praentionem totam ab eo esse, ex q. illius is paleat. Priorem itaque saltem , 3c potiorem partem ab eo esse primum ex vati eandi 8go. annorum Cod. Colleetionis Itidorianae , probat, in quo Is dori Episeopi adseripio nomine Praefatio inveniatur; quae etiam ad verbum in Is-dori Romologiarum, Lib. 6. Cap. 6. exhibentur, nisi quod s. i. suerit omis su . Aeeedere, quod eodem in loco Etymologiarum e uiri de IV. Cone illis Ceri talibus locutus esset Isidorus , de reliquis postmodum nonnulla addat, eorumque gesta in hoc corpore eontineri dicat. Indeque manifestum Authori nostro uidetur, collegisse Isidorum omnia Concilia eousque approbaia , quae certe in eo volumine exscribenda curaverit, ut proinde alii supervenientes, nova sila prist mortem eius celebrata addiderint . Omittimus quae ex Braul irini, de Etymologiis Ilidori loquentis loco pro hae causa addueit , levibus enim eonioeiuris ea niti, ipse sateri cogitur. Cum autem , inquit Braulio, is vae ' oIo eius Viri istitio vine a die. nihil vetare existimat , quo mi-rux ad illa reseratur illa CDileetio, praesertim cum, teste loe Griat, Cypriari, Suarea invenerit in ipsa Praenotatione Brausionis , in antiquo qu ,da in , C die F haee verba: in Cononico quopae, sui Iare permaxima composuit Instrumenta, quibus Collectione n illam Cannuum pariter ae apud Sige-byri im per Librum, De Dogmositis Ree essessile s, quem is Isidoro in Libro, De Vi Ai, uisset, ibas, tribuit, signifieari crintendit. Praecipue autem inniti videtur H in emaei Remensis aut horitati, qui Cap. ia. Epist. r. expresse Hispalensi Isidoen Collesctionem Epistolatum Priniis eum Romanorum a S. Clemente usque ad S. Geogririum tribuit. imo& paulo piast obitum S. Is doei, ae a . circiter ante Hine mari aetatem annis, celebres suisse Epistolas, hine patere putat, quod Patres siletani Conei lii X. anno G s s. & XUl. anno 6s i. ad quasdam earum respicere videantur. Respondet postea doctissi inorum Critieorum , qtD aliter sentiunt, obiectionibus, quae singulatim exequi, sine prolixitatis vitio licere
Secunda partis huius primae Dissertatici de Cancinum Collectionibus Is loriana antiquioribus agitur. Apta hie nascitur, oeeasione Dionysii E. igui, qui L.Canones Apostolorum Collectioni suae inseruit, de seniontia Isdori ei rea illos i
quendi opportunitas. Hos enim eum in Praesitione Collectionis, prout ea in vulgatis editionibus habetur, probare videatur Isidorus, eum tamen alibi eos ad apracrypha reii et it, existi mat Author , ea verba suisse assuta ab , liquo interpolatore , seu corruptore germanae praesitionis ab Isidoro editae . Prolixius illa materia tractatur tota Dr erratione iii . ubi &de aut horitate Cancinum illorum Apostolicorum, propostis , 3 excussi in utramque partem argumentis prolixe, de accurato studio diseestatur. Disserta irino iv. oecasione verborum praefationis Isidorianae: Deinde paclaeotidom Oolitarietis Decreta Viroram fossicofluvi Tom. I. e s ins-
20쪽
siserti mos, ides, Clementit, clua cla I cte. Epistolarum Ponti seum Romanorum ad Hispanos praesertim scriptarum examen instituitur. Epistolis illis neminem ante annum 8 so. litem intentasse , Author tradit; quin platius in summa eas apud omnes fuisse veneratione, ita ut Riculphus etiam Moguntinus Episcopus eas ab Isidoro collectas, & ex Hispania allatas deseribi, ac in Germania vulgari , teste Hinem aro Remensi in opusculo ad Hinc marum Laudunensem, Cap. et . Coll.Ep. r. Cap. I a. curaverit . Imo etiam antequam a Rieulpho in Germaniam accerserentur illae Epistolae, in Galliis iam notas suisse, siquidem praecipuae illarum ,
dcob quas potissimum impetantur, sententiae inveniantur totidem pene verbis inister Capitula Hadriani l. Papae , Tomo vi. Collectionis Conciliorum Labealiae, pag. i 8a S. ab Ingit ramno Mediomatricum Episcopo in Gallias translata circa annum 8 s. adeoque biennio ante Riculphi Episcopatuita . Horum in s. literis Gal- Iiei; Nicolai I. temporibus exaratum, in Bibliotheea Vaticana etiam extare, &ex illi, ipsis in Capitularia Regum Francorum pleraque translata fuisse; quod argumento denuo sit, in pretio fuisse apud Gallos Decretales illas Epistolas . Intransitu hie quasi exploditur Petri de Marca error, qui iudiei a Synodorum Pro
vinei alium irreformabilia esse contenderit. Sed ut ad rem redeamus , conflare haeratione arbitratur Rev. Author ad seculi usque I x. dimidium incone istam stetissehaeum Epistolarum authoritatem , donec inclinante eodem taculo , Hinc marus Remensis eam, quod appellationi Rotadi Suessionensis, & Hine mari Laudunens, ad Pontificem Romanum faverent, solicitare tentaverit . Nee illum tam et plane eas reiicere ausum fuisse, utpote quas suscipiendas esse ad instructionem venerabiliter dicat , sed eas solum insta aut horitatem sacrorum Canonum collocasse. Is a vero procella transacta , non tantum a Pontificibus sequentis aevi Leone IX.& In noeentio III. sed ab omnibus Scriptoribus Eccletiasticis, Carionumve Collectoribue, Anselmo, Ivone , Graiiano, dc aliis, qui recensentur, quam plurimis, Epistolas illas Isidorianae Collectionis allegatas suisse . Examinantur in sequentibus Magdabui gentium , Petri de Marca, Hinc mari Remensis , & aliorum eontra has Epistolas argumenta , quarum porro ex Capitulis Hadriani I. Papae , Notisque ad ea Antonii Augustini, quem perperam pro sua opinione Petrus . - . Marea, & Philippus Labbe allegaverint, ostenditur. Quamvis autem aut horitatem harum Epistolarum tueatur Rev. Author, negare tamen non potest, plerasque earum interpolationibus, aliisque uefectibus misere esse deformatas. Inecit ruptionum illarum Authorem peculiari Capite inquirit , quem neque Isidorum illum Mercatorem, neque Setubensem esse, ex Dillertatione l. nianis est uni putat . Theodi scio Isidori Hispalensis Successori ut eas tribuamus, Ild ephon sit noToletanum persuadere posse ait, qui alia quoque Antecestoris sui Scripta eum in odium Fidei turpiter corrupisse dicat. Verum cum ille locus I ld ephon si in Continuatione ad Chronicon Isidori quaedam minime cohaerentia, Ac talsa contineat ; eum ab aliquo sciolo assutum , adeoque parum coniecturae ei innixae fidendum esse persuasum Author habet . Et reliquis quidem o nnibus contra illam Ilde rhonii narrationem objectionibus, quae suspecta in eam reddunt, sorte responderi posse monet; illam autem insuperabilem videri , quod dieatur Theodi selus, Christum cum Patre, Sc Spiritu Sancto non unum verum Deum,
sed adoptivum solum statuisse ; id quod omnino falsum sit. Nec ullam Theo-
discli faeculo vir. usque ad medium vita. ex instituto enarrentur . Ipsam itaque de Theodi scio narrationem adulatoris cuiusdam Toletanorum Praesulum esse assumentum , qui XII. saeculo in exemplar Continuationis S. I lde phon si ad Chronicon S. Ilidori illud intruserit. Ignotum autem esse interpolatorem
harum Epistolarum tandem concluditur, & huic Dissertationi , postquam Binii quoque suffragia pro illis allata fuissent, finis imponitur . Dissertatio v. tota Petro de Marea, & Stephano Bal unio opponitur , qui illis Epistolis antiquatos fuisse sacros priscae Eeclesiae Canones, di novum ius obtrusum existimant; ille Lib. g. De Concordia Saeerdo i , ct Imperii , Cap. s. hie in Praefatione Dialogis Antonii Augustini anno 16 a. Pariliis cum Notis ab eo editis praemissa. Solicite hie Patribus viii. & I x. saeculi ignorantiae, & negligentiae labes, qua eos Balia Eius praecipue adsperserat , detergitur, opponunturque ei Patres horum temporum, eruditione non minus , quam
Eelo pro Eeelesiae disciplina conspicui, Gregorius II. Papa, Beda, Damascenus , Andreas Cretensis , Agobardus , Servatus , Lupus , Ado vietinentis, Hinc marus Remensis, & alii, qui longo ordine recensentur . Deinde dc Authori errare videtur Balugius in eo, quod primum omnium Ingi iram trum Me