장음표시 사용
11쪽
in altero capite artis quae exstant monumenta tractabo. Nam inde a elevero monumentis persaepe litterarum quaestionibus inopia subsidiorum obscuratis lux affulsit ita, ut nunc, si quis de tragicorum fabulis agat fines officiorum longius proferre et monumentorum auxilio uti porteat. Qua Via progressus eum utraque perSequereri POSt- quam ad haec studia Euripidea me incitarunt, ab utriusque scientiae, philologiae et archaeologiae, viris doctissimis et longe peritissimis, ab Udalaico de Wilamowitg-Moellendorsset Georgio Loes hcke, unoquoque gradu adiutus et promotus sum, quibus gratiam ex animo refero debitam. Praeter hos magistro carissimo qui inde a litterarum primordiis consilio et opere studiis meis perpetuo favit, gratia quam maximas ago. Vald Bruhn.
I quomodo fabulam e fragmentis re8tituendam esse
Quidquid de Antiopae fabula scimus, argumentis tragoediae apud grammaticos Servatis, parvo fragmentorum numero. Ruci chartarum resegminibus traditur. roficiscendum est ab argumentis, quibus, quamvis pristinam fabulae formam accurate non referant, sed iam antiquitus retractatae, immutatae, auctae sint, ubi consentiunt, plerumque certa imago et a fraude et errore aliena datur. Ex Antiopae argumentis quae in Hygini fabulis, in Apollodori bibliotheca, in pollonii Rhodii scholiis servantur', cum praesumas toti fabulae, magni sunt momenti ex iis enim, quae de fabuli restituenda concludi possunt, partim ipsa per se nascuntur. Antiopam cum Sicyone, quo fugerat, retraheretur, partum in Cithaerone monte edidisse tenen
1 mugin fab. 8 Apoll. bibl. IIII, 5; schol Apoll. Rhod. IV 1090.2 Wilam ita disposuit. f. infra P. 26.
12쪽
cuidam tradidit Quae, ut in proximis memoria teneas, quaeso nunc iam ad prologum accedimus.1 ProloguS. Acerrima est philologorum disputatio, deo an homini attribuendus sit prologus, quorum maior pars Matthiae, Welcher, agner, Hariungi ahn Johne, elix' Mercuriolavit. Sed hunc deum praefatum esse nullis argumentis firmari potest, nisi forte eum nuntium deorum hoc munere functum esse dicis. Quo iure deus ille se arva Oenone habitare dieit 3 Nullo Ex Ione Mercurius irrepsit. Libero deo Ribbeckius primus indulsit, quem Secutus est acconius, qui gravioribus argumentis pro hoc deo insistit. Nam cum nihil sit, quod Mercurium cum his regionibus coniungat apud Liberum rem aliter se habere contendit, quod omnino probo. Sane ab oppido Eleutheris simulacrum de ligneum Athenas traductum est et On- nullorum librorum auctoritate Eleutherae cum aliis oppidis de natu dei concertabant. Qua de causa et propter Cithaeronis montis propinquitatem Liberi his in regionibus cultum floruisse nemo negaverit. Quod Liberi dei in alio fabulae fragmento 203 mentio fit, eiusque cohors cum Dirca regina in scenam irruit, talia haud inscite excogitata sunt;
tamen ad rem probandam non sufficiunt. Concedendum est posse uti deum Verbo αιεtu, quod
saepius legitur in Homeri carminibus et apud tragicos e. . . , 166 Suc ἐθfp vαlio, Soph. ni. 1122 sqq. ,
Βακχευ, Βακχα ὁ λατριπολι Θ jβα, αιεtωvj. Dum autem Oppidorum et locorum sacrorum templa et sacella habitat, ut sacris faciundis dierum festorum tempus Spleat, D PUR, silvas, montes se confert Liber Numina tantum rustiea sicut Pan arva habitant, qui in montium et Silvarum saltibus meridie aestu fervente pastores et armenta terret. Qua de
causa ab homine dictum esse D. 179 iam ecklinus, Grassus,
1 Taccone, Rivista di filologia XXXII p. 49.
perrexit fortasse poeta similiter atque in Andromachae fabula. Accedunt aliae cogitationes fabularum struendarum artem obsereantibus. Argumenta fabulae, quae a multis grammaticis aliusque generi scriptoribus traduntur in eo potissimum congruunt, quod a pastore educatore anagnorisis fit. Si deus praefatur, disserendum ei est de casa rustica pastoris, de pastore imprimis, tum de Antiopae eiusque filiorum fortuna. Pastorem ipsum, qui in insequenti fabulae cursu tantam mutationem perficit, cuius mentionem in prologo diserte seri necesse est nullo Oculo conspicit, sed Xauditu tantum novit spectator. Omnia faciliora et planiora fiunt, si pastor ipse in prologo de sua et ceterarum personarum vita et sorte dicit, quod dicendum est. Obiicit
Bel Vero, in quant non 8 pu ammettere, Secundo lui, che Euripide abbia ripetuto ne drama due Volte la tesSacosa. Sed minime offendimur, nam si conferimus Ionem aliasque fabulas, in agnitione semper aliquid iteratur nempe id quod summi momenti est et quod ea de causa iam in prologo dictum erat. Quare cavendum erat, ne, dum relata iteravit, langorem et molestiam spectatori afferret poeta. Summae autem agnitionis partes hac iteratione maiore accentu afficiuntur ideoque ab audientibus facilius
comprehenduntur. 1 Wechlein Sitgb hayr. h. 1878; . Gras, Die Antiopesage,
Ηidie 1884 Η. de Arnim Supplementum Euripideum, Bon 1913. 2 Teste Dione rus 16, 9 pastoris et gregum dominus eneus, Pandionis filius, eponymus isoης sed in ceteris eXOrnavit narrationem
13쪽
Primus Antiopae, quam scripsit acutus, Vergus apud Varronem l. 1. V 6 servatus est: ut ante solem ortum eadem stella vocatur iubar, quod iubata, acui dicit pastor: exorto iubare, noctis decurso itinere' '. Teste grammatico haec tribuuntur pastori, nec alio loco possunt stare verba ista, atque in ultimo initio fabulae i. e. prologi. Quibus cognitis pastorem praefatum esse fabulam nemo nisi, qui frustra edocentur. BezaVerit. Sine ulla dubitatione prologo attribuendum est D. 181
ubi veriloquiorum ludo nomina geminorum praebet poeta. Cum iam Aeschylus ' et Sophocles M talibus lusissent saepissime recurrunt apud Euripidem et latoneni conamina etymologica, quae e sophistarum consuetudine - Ostieraclitum prima philologorum studia, afferre seni per gaudebant β) ac hoc fragmento plane apparet: IaStor Sane noverat matrem, nam unum geminorum Zethum appellat, quod mater eius locum partus quaerebat Si casu quodam invenisset pueros, matrem locum partus quaesivisse nescire eum oportebat; sed a matre ipsa pueros tradente certior factus est. Filii ipsi, unde nati sint ignorant paStor Iovem patrem esse nescit Hoc postea ab Antiopa, imprimis autem a Mercurio dicitur lastor regio loco eos nato et propter stagitium matris expositos AS Scit.
2. ParoduS. Contra priora conamina non statim ut in Bacchis horum in scenam introducimus, sed censemus Amphionem venisse lyram manibus tenentem, cantasse, ut eum audirent, venisse senes Atticos λ), ut a Cicerone de div. II 64, 133 docemur qui circa Oenoam habitant eodemque pastorum munere funguntur atque geminorum educator Atticos eos esse, etiamsi haec lectio apud Ciceronem non esset tradita, e fabula ipsa concludi posset. nam in chartarum fragmentis in Aera pto anno 189 apud vicum ouro FH sim repertis, quae finem fabulae exhibent, ineunte exodo Lycus, Thebarum rex, ubi in scenam Venit a choro agnoscitur, quod
regali pompa incedit. Et contra rex, ut postea Videbimus, dum Antiopam fugientem persequitur, primis Verbi chorum, quibus e finibus satellites mulieris sint, interrogat Qua de causa, si ibi recte restituimus, regni confinium haud longe abesse apparet, neque ullo loco maiore iure recita interrogare potest nisi prope Oenoam ) Nam est angulus Atticus, ubi de agris et terminis de angustiis et castellis Semperi erant iontroversiae Et num cum spectatores Antiopae fabula delectabantur, Oeno in Ore Omnium erat, nam autumno anni 11 Aristarchus castellum illud Boeotis proditione tradidit '). Ergo ut totam rem contraham: hebanis vel Boeotis in finibus Atheniensium neque iubendi nec vetandi potestas est, nec regi Thebarum cum armatis intra eorum fines ingredi licet, nisi forte bellum eis infert. Quare Antiopae res in confinio Thebanorum aguntur, lud ilouIχορτα πεδi ται τ' Ελευθεραι sub dicione Thebanorumi. e. Lyci sunt et senes Athenienses trans fines in Boeotiam
14쪽
Quaerenti, cur senes Attici in Boeotiam se contulerint, venisse eos ut novi cuiusdam et inauditi instrumenti artem cognoscerent, qua Amphionem, pastorem quendam finitimae regionis, excellere audierant, Verisimillimum est. Certe statuendum est colloquium inter chorum et Amphionem. quod aenigmatice de instrumento est et quomodo ipse musicus factus sit, demonstrat. Nam aeui Antiopae in fragmentis, qui uripidis fabulam expresserat, iocus nitidus servatus est, quo Amphio chorum et spectatores delectavit testudinis dico aenigma, quod poeta sine dubio ceperat e
Quadrupes, tardigrada agrestis humilis aspera brevi capite, ervice anguina. Spectu truci eviscerata inanima cum animali ODO.
Ita saeptuosa dictione abs te datur, quod coniectura sapiens aegre contuit: non intellegimus, nisi si aperte dixeris.
testudo. Postquam his ambagibus novum instrumentum chor ostendit, Mercurium id invenisse et fabricatum esse et ab eo sese instrumentum accepissae chorum nocet. In ultimis fabulae versibus Arnim. p. 21, 70 breviter idem audimus ουπερ ιδ' Egρηνι' ἔσχες, Aliptae, via. Ad hanc narrationem Amphionis r. 19 pertinet
quibus verbis Mercurii furtum tangitur, qui incunabula et Maiae custodiam effugiens pollinis fratris boves rapuit λ).Fr. 192
1 Respicia quaeso hydriam Caeretanam Mem ita ΤΙnst. J Ib Rein. 6p. Uri et cylicem rubris figuris pictam Arch Zeit 1844,
cum insit sententia ita musicus lactus sum, loco movi et disputatione fratrum huc transtuli et cum eo fragmentum
Restat, ut infuisse huic parti magnum neque ignobilem hymnum, quo musicae suae artis documentum dedit, teste Probo in Verg. cl. 6, 31 doceamur. Initium eius carminis in D. 1023 erVatum esse gaudemus
Ρaro dum totam ita disposuerim cantasse Amphionem hymnum illum, deinde exstitisse stichomythiam de instrumento ipso et de musica inter chorum et Amphionem, supervenisse Zethum. Haec e vestigiis et e tragico more admodum certa restitui posse crediderim reliqua omnino
In ultimis vitae fabulis Euripides talibus additamentis paro dum egomare et producere studuit, modo lyricis partibus insertis ut in hoenissis Antigonae, in Ione' Ionis cantibus, modo aliis novis rebus, ut resonante imagine in Andromeda Aristoph. Τhesm. 1060 et crotalorum sono in
Hypsipyla Arnim. p. 49, 9 Aristoph. an. 1305 Wilam. , Die Spurhunde . Soph. Neu Jahrb. XXIX p. 13 adn. 2).20 vaninoorn, De vita atque cultu puerorii monumentis antiquis explanato p. 9 g. 3 - Rein. 6p. I 57).1 Probus in Verg. cl. 6, 31 p. 21, 6 sunt qui binis princIpus mundum discriminent nam Xenophanes Colophonius terram et aquam prodidit: - consentit in numero Euripides, sed speciem discriminat. terram enim et aetherem inducit principia rerum esse in Antiopa. Conferendum est Chrys. h. 839, ubi immutatam Anaxagoream philo-wphiam profert meta. f. Wilam Anal Eur. 163 Valchenarius iatri cap. V 37 Leo, Satyros iocet Ebριπιδ ou achr. Gott Ges. 1912, 3 p. 278;Dω harme p. 39 sqq. 2 Iam agnerus Τrag. Graec Fram. III p. 273 hoc fragmentum ad Antiopam referri voluit et Wilamowitgius robi textum correxit scribens aetherem Anal Eur. 164). o magis miror, quod esuetus dubitat de hoe fragmento, quod nimius quoque in fragmentorum seriem non recepit. f. Philostr. Imag. Ι 10.3 Ionia fabulam a rangio de forma stasimi p. 43 adn. 1 recte
in hoc tempus traductam BEM OD .
15쪽
- 10 3. 4etus alter. Iam ad nobilissimam omnibusque temporibus dilectissimam partem accedimus, ubi disputationis fluctu aestuant, ubi frater fratri insistit alterque in suas ipsius parte alterum deducere conatur Cuius disputationis Iragmenta multa exstant in grammaticis vel thetoribus semata, ut maxima e parte disputationis cursum sequi aut restituere possimus. Si qui quaerat, qua de causa hac e disputatione tot reliquiae servatae sint pluribus modis responsum datur. Ostendit Euripides his in versibus fuisse se in Ophistarum consuetudine, novisse se eorum dicendi et disputandi rationem; senserunt audientes, qui ipsi elegantiam linguae excolebant y posse superari illos rhetores nobili dicendi forma, argumentorum magnitudine et pulchritudine, animi profunditate et urbanitatem sermonis et disponendi facultatem poetae perceperunt. Celeberrima omni tempore haec
fratrum fuit disputatio. accedit, quod id, quod Euripides
proferebat, etsi a profano volgo alienum tamen ab eruditorum cohorte ut capessendae virtutis imago suspiciebatur. Nam cum Olgarem opinionem neglegeret cum normam et regulam statuere vellet viri, quem Graeci μουσικο appellabant, etiamsi a rebus politicis abstinebat tamen ericlis nobili illa sententia quasi in fundamento positus erat, φιλο
quod in amphionis quoque ratione dicendi et imprimis
agendi ex insequentibus manifestum erit. Ε una parte iam vidimus uripidis ipsius peculiari indole ac ratione hoc effici ex altera accedit, quod genu Sin fabulas suscepit quod Athenienses cottidiano usu haud ignorabant, rationum dico forensium Saepius igitur in fabulis recurrit, quod μιλλα vel Iω λο sae appellatur,
imprimis in Suppl. 403 sqq. et Med. 446 sqq. ).1 In his Aristophanes quoque. cf. Arist. r. 397 D et scholium
Sententiae illae volgares, quibus Vitae humanae genera et condiciones, vitia et virtutes describuntur, ab audientibus vel legentibus saepe adhibendo et iterando sicut apud nos gestugeli Norte fiunt ). et cottidiano usu tritae per hominum genera SerVantur ut modo hic modo illic recurrant. Quare in comicorum fragmentis haud raro tales versus tragicis inveniuntur ). Quos imprimis florilegiis colligebant et servabant posteri quorum prima iam Alexandrinorum aetate exstiterunt ).
Iam multi viri docti et acuti huic disputationi restituendae operam navabant. Si ego quoque OV conamina proferre audeo ut faciam, ea cauSa adducor, quod contra
priora ε ab argumentis traditis exeundum ideoque alia via imprimi Platonis Gorgiae 484 D pergendum esse eri- Stim O. arum ut puto curaverunt viri docti verba tradita apud auctorem ad Herennium II, 27, 3:'ita verendum est, ne de alia re dicatur, cum alia de re coiitroversia dit inquae eiusmodi vitio considerandum eSt, ne aut ad rem addatur quid aut quippiam de re detrahatur aut tota causa mutata in aliam causam derivetur: uti apud Paculum faciunt Zethus cum Amphione, quorum controversia de musica inducta est, disputatio in sapientiae rationem et virtutis utilitatem consumitur.' et similiter Cic. de in v. I. 50 94: ut Amphion apud uripidem, item apud Paculum, qui vituperata musica sapientiam laudat.)Refutanda est sententia eorum qui a Zetho Amphionem at venandum invitatum eumque repudiantem fingunt et
1 Quomodo haec fiant, primo Luciani de conser hist. disSertationis capite optime demonstratur.
2 Diphili in comoedia, cui Σουωρὶς inscribitur, Antiopae r. 187 unus versus cum alio Iph. . 53 coniunctus est, Ath. 247 B. f. Stratiis in hoen. apud Ath. 160 B. 3 Η. Dieis, Deutache Lit.Zig. 17. Oct. 1891 Mus Rhen XXX P. 172 sqq. Fliud. Petr Pap. III 1. 4 Ualchenaeri Diatr. cap. 8 Nesti p. 35 Dωharme p. 2; eu, Εtudes surra dram antique p. 23, 240 Arni, Suppl. M., m
iragmeIita sola aliter coniungit misso propter spatu angustIa textu.
16쪽
fratrem lacessitum esse statuunt. In utroque loco apud Platonem et apud auctorem ad Herennium und et quomodo orta sit disputatio, manifestum est de musica. Et scenico ordine melius probatur quam his argumenti8, nam cum Amphio iam adesset et caneret, frater recens advenit illumque canentem obiurgat, quare Zethus prior verba facit eiusque prima verba sine ulla dubitatione requiruntur
ἀρIlv φιλο tuo χρ si ματω ἀτημελη ). Quo facto logico quodam ordine cetera Sseruntur, ut disputatio cum enarrationibus et apud auctorem adierennium et apud Platonem congruat. Ium sequitur fr. Ν3
Hominum labores et gaudia maxime inter se disserunt, alter hoc, alter illo munere fungitur, alter his, alter illis gaudiis delectatur; unusquisque autem ea semper ibi attribuit, quae ipsius corporis et animi viribus et facultatibus eXSuperantur. Dum ego si fortasse pergit totum diem laboro, Venationi me do, stabulis pro sto, quid facis tu 3 Unumquemque diem canendo fidibus et cantando degisl Amoena et sane percommoda vita, apta hominibus in labore remissis atque ignaris. Sed repudianda est laboriosis et strenuis, nam D. 18i)1 Postquam prior versus semper fere e pedestris semonis senteI1tiis Dionis 23, 10 et Sexti Emp. 754, 1 consertus est, Wilam de trag. frRgm. P. 2b, dum tono et tiaoμφopo pedestria esse ostendit, rem ita instituit. ut insequenti versui Sexti Emp. 43, 3 ἁρThv pikotVO χρημα ζω απη- 1ελη-ntemneret Eur frag. ine. 39b, cuius κατάρχει Me fragmentum in initio disputationis ponendum esse satis Probatur.
ὀτα τλuκεξας 4 Zov c sociae it ly). In insequenti Platonis textum praebeo notatis eis sententiis et verbis, quae ex Antiopa sumpta es Se identur, nam
inde a Valckenario maiore licentia hoc in fragmento 18b)grassati sunt viri docti nec latoni interpretando satis
Inter Nauckii V. et ea quae antecedunt, lacuna Satis magna hiat, nam artiδος utε i. e. pugnam statim sequi nequit neque aliis consulere par es'. Interponendum est,iluod apud latonem legimus και ut α δἰκης . .'. ubi Verba ut α δικης βουλαtot poetam ita sapiunt ut initium Versus alicuius imissi esse appareant. Ad haec optime Nauckii adnectuntur 1 cf. Diphilus apud th. VI p. 247 C.
2 Archelai fr. 236-240 omnia e Zethi sententia dicta sunt, i. e. Euripidem eum Archelai fabulam in tyranni honorem institueret, inem sententiis immo Antiopae fabula, in Macedonia usum esse satis apparet. 3 διατρε tat F coniecerat rotius : διαπρεπεti M': διαetρέψεις Ualchenae Platonis opera ed Burnet). Dum Platonis cod F lectionem ReeiPimus, Recusativum pucit ad διαetpisat referri quam in textu Platonis participium λαχω, Wed excidisse malimus. Οχης verbo misso inim)
17쪽
υεαυικι, obλεονια βουλεισαι leti . Eiusdem ozω quoque haud displicet. Quod apud Olympiodorum haec frustra quaerimus, eum ut par est. Dii Opam e scholiis tantum novisse satis apparet Nilam. 3. Quo filo sententia post h. 18 perducenda sit, e verbis i botcIαρ ιχεται apparet arte coniunguntur cum latonis Gorg. 486 Α καὶ uot φυχης δε τευναια διατρέπεις, nam generalem sententiam prioris fragmenti nunc in fratrem transfert Zethus. Ita hanc alteram D. 185. lato Gorg. 486 Α)partem haud inepte superiori fr. 187 posse adnecti enseo. Asserendum est D. 186 quasi conclusio huius partis,
λαβουοα τεχυη pin liri κε χειρονα; Nunc lacuna maior hiat, nam nullo modo reliqua eum antecedentibus coniungi possunt. ostquam adhuc Zethus de musica sola et de huius artis vi nocendi et periculo disseruit, e compat attolle cum fratris responsis et fortasse chori D. 206 de quo suo loco agetur. D. 219 interponendum St, κοolabo δὲ IlI c τε φανος ανδρο ou κακοu' et δ' ἐκλαλob touθ ἡ δονης LEV πτεταt. κακι δ' labiληνι', I θευε δε καὶ πολε t. Omnes, qui tractaverunt, pastori haec verba attribu serunt, quem quamquam OSSet, unde nati essent gemini silentio hoc secretum se Servaturum ess confirmantem finxerunt; equidem a Zetho contra artem rhetoricam dictum esse credo. Nam quid Ssent in re servi verba ad ενες ε και
πολεt Wilam Herc. p. 80 v. 1334 rectam lectionem et interpretationem huius versus dedit. Quare omitto est letinterpretationem, qui hos Versus hominibus qui magistratu vel munere publico funguntur, attribuit Zethi argumentorum seriem clauditur. 1881 Apud Arnim suppl. ur frustra quaesivi.
de quo restituendo permultae controVersiae exstiterunt, de quibus nobis non convenit. missis ceteris Arnimi conamen mihi displicet propter Versum alterum in tres partes SciSSum παυοα μελων - , δε πολεν ων cibis.OuGιαν, quem ab uripide longe alienum esse crediderim. Ego
contra Olympiodorum et Arnimium p. 13 v. 21, 22 Platonis
et collat D. 20 v. 6 sic scribendum esse censeo. Argumentati in responso Amphionis tractando dabitur p. 19). Amphionis responsum haud difficile restituere possumus, nam casu quodam fausto ea maxime fragmenta servataeSSe gaudemuS. quibus, dum Xprobrationes fratris nonnumquam isdem Verbis tangit, suas ipsius sententias diserte et acule exponit. Ε prima rationis parte quae de musica est. Dilii Servatum est, nam D. 19 et 191 parodo attribuimus. Tum pergit disputatio ad aliud argumentum, ubi vita se at divitiisque praedita homini sitne pericul0Sa necne, quaeritur fr. 19 δ).1 karχος hoc Platonis loco non argumenta, sed Socratis ipsius agendi, disputandi, docendi rationem significari constat, quare a Zetho minus apte dici videtur placet e conexu et statu rerum Naucrii 1aλω- δῶ, et Wilam et mihi. 2 Et in chartarum resegminibus et in codd. Stobae hoc fragmentum Servatum St. v. 2 tu, pap. non tubis ut legitur lind. Petr. Pap. Additions and Corrections. v. 3 Stobae codd. SΜ lectio charta Jo ourtoeta Thibente Probatur; ιδαιμου gententiae non convenit; Hengelus ab interpolatore additum existimat; uechelerus b=qμovα; ingen IOS quam novimus Sagacitate . ruhnii, qui per litteras abδαι- tabulo mihi Proposuit, Vereus emendatur. Quare etiam Sophoclis r. 297 cum auehi Τrag diei ind. R. v. tDδαἱμωυ tu Διδ κ stato: ispouaθαι
18쪽
ad Zethi D. 187 revertitur Amphio ') nam hoc quoque loco enuntiatorum concinnitatem Videmus.1 Uereum , quem Arnimius denuo recepit, et auehius et Wilam. Ηerc. p. 330 v. in ut interpolatum abiecerunt. 2 Nesile l. l. p. b19, 21 in v. 4 erscheint θοὐδ auffallend: ait hconj. πολεως Me Ruch Iph. Aul. 373. Da aber aue an let2ter telle χθουδ stehi, Wir man sic de Sprachgebrauch fuge musae cf. Fuppl. 508 sqq. Tenendum est θρυός, nam similiter utitur Euripides voce' 'pro πόλις Phoen. 24b, ubi Thebarum urbs επταπορIoc 3 I a nomi.
3 Gradatim Amphio fratris opprobriis Oppugnat sicut Euripides in anis 89 Orat.
Sicut D. 186, ab Amphione conclusionis D. 193 dicitur coeti δὲ πρασοει πολλὰ λη πραGGει παριν, μωρος, παρι c iv ηδέω ἀπραIlLOVα. Nova pars a D. 199 quasi a propositione thematis incipit, quibus verbis corporis infirmitatem D. 18b defendit: et δ' ἀσθενέ μο και et Mixo ἀματος καχύ, 2μένι p οῦ ε γὰρ ε φρονει ἔχω, κρειIIo, 6δ' laeti καρtερο βραχιονος. Quid mihi corporis infirmitatem quandam et mollitiem cri inini das Nonne corporis vires indole et animi facultatibus superari scis Magis timendum, ne ei homines, qui corporis tantum viribus nituntur et excellunt, deficiente victu et luxuria mali cives fiant eorum puat facilius dilabetur fr. 201:
19쪽
Et quomodo hoc efficitur quo instrumento usus civium turbas in tuas deducis partes Arte dico rhetoricat 'In hoc certamine unumquemque fratrum a longiore argumentatione coepisse, tum brevioribus responsis alternantes colloqui crediderim. Stichomythiae quae dicitur formae ne vestigium quidem apparet, sed inter fratrum responsa chori interiectiones' requiruntur alteri plausum, alteri offensionem dantis. Qua de causa postquam Amphio artis rhetoricae singulares virtutes vehementer laudavit D. 200), chorus eius Sententiam non comprobaVit eum
2 cf. Alexandri fr. 6. 3 Propter allocutionem A κα equidem choro attribuo r. 20 et propter sententiarum Onegum in disputationem fratrum in gero. Sed obstat versuum numeriis, nam horum, eum in disputatione persona activa non esset, tot versus interiecisse haud verisimile est Wilam. D. 206 insequenti Amphionis et Antiopae colloquio et Antiopae ipsi dandum esse proposuit ubi Amphioni de geminorum divino natu dubitanti haec verba Opponeret mater, nam ita sententiam refutari censet, credendum non esse Iovem geminorum patrem esse fr. 210 .
-- I9 Quo an dit Zethus ortasse pergit: Comprobo et his argutii saepe fit, ut multi, quamquam ipsi rectissime et Optime Sentiunt, relicta sententia propria eloquentiam ευ-Iλtoo οἱαν oratoris vel amici sequantur': D. 220
Quare huic arti virtutem inesse praefracte ego contra suo tempore tacere Saepe cap to est. D. 219 κοσμoc δὲ otτης στεφαvo ἀνδρις O κακου cf. Wilam Herc. p. 480 v. 1334). Postrem cum fratris Verborum D. 199, 2δε τὰ ευ φρονε tu
2χω recordetur in D. 188, quid illi mittendum, quid contra faciendum sit. imperat in praescribit ἀλλ' 116l
Hae verba e latonis Gorgia 486 C et Olympiodori in Archius Phil. u. Ρaedag. vol. 14 p. 285 a Valckenario
viri docti πολέμ- δ ευμoboiαv. Sed quo iure Zethus fratrem hortatur, ut bellis gerendis et bellicarum rerum studio sed et Nee venatio πολεμ.oc dici potest. Olympiodori verbis magii a difficultates extu asterri libenter concedo, attamen quem apud Platonem habemus textum uripideos versus
20쪽
esse crediderim praeter vocem ἐλπιω, cf. p. 153. Cui cum Naucrium secutus substitueris μελψδωv, Versus e Zethi sententia et e conexu cum antecedentibus percipi posse demonstrare conabor. Disputatio, ut iam vidimus, cum in ultimas partes pervenerit, ab utraque parte alternando habetur. Dum oppugnat sententiae fratris uterque argumentis suam ipsius comprobare conatur. Quare longae rixae pertaesus Zethus finem facit: Iam satis musici studiit Rebus gerendis et labori incumbere te deceti et uni in V. 5 pergat: ἄλλοι et κομφα ταυτ αφεὶς OFζGματα, artem rhetoricam vel potius oratorum argutias Opponit rebus gerendis idque probabilius est, quod brevi antea a choro similia audierat D. 205
Quaeritur denique quomodo coniungantur R. une Ilumerantur in v.
cum studio belli gerendi γ Nonne melius opponitur otio Summusicae studium rebus gerendis, quarum generalis Sententia accuratius describitur in insequenti versu 3 mmo vero πολέlio, inepta est explicatio. In fine positum erat fr. 202rio, μὲ ou αδοιμι καὶ xlIotput t
ubi Amphionem fratris argumenta minime probantem videmus, attamen eum fraternis cessisse moribus ex oratii epist. I 18 42-44 docemur et utrumque Venationem paravisse verisimile. Quibus peractis cena Omnino perSOBis nudata St.
Plato Gorg. 486- 18b)186199 201200206220 219 188 202 Quid in hac disputatione quibusve rationibus quaeri potuerit, Ostendimus eo denique venimus, ut Vestigia eius in Platonis dialogo Gorgia consequamur. Quid potest esse opportunius disputationi restituendae, quam quod in purissimo illius temporis peculo non ira et studio turbatam, Sed serena luce philosophiae hillustratam imaginem eius Videmus,
ut non sicut plerumque si fragmenta Omni conexu carentia, sed sententiarum copiam et ordinem et contextum rerum perspicere OSSimus. Quomodo Antiopae fabulae sententia inllatonis Gorgia, qui longiore spatio intermisso, ad annum 390 fortasse de- See BdRmus, scriptus Si '), recurrant, iam p. 484 C manifestum est
2 Wilam, ini in die griech. Tragodie p. 133 idem Phil. Unt.
p. 213 sqq. de nonnullorum metarum eiusdem temporis Perum Oniunctione egit.