장음표시 사용
21쪽
Franciso Bueo Iero riderious Leo S. P. Relegi nuper, qualis e Sohoellii manibus prodiit riuoul-tum fabulam soni poetae haud immerito dilectam mihique merito
et inius et tuo Praeter ceteras aram quam quotiens in manus sumo subit animum et possidet lectionum tuarem suavissima r oordatio, quarem opera factum est ut hae sanem, via et exemplum, in his studiis mihi non defuerint quod si paucula quaedam sed non nuper excogitata illa docta aliisque Plauti fabulis prolaturas tuo potissimum iudicio a commendare animum induxi, si id et v tibi, debere et boni se consulturam solo quodcumque adfero, dum ne indigna audoresoant vobis et seminario
Atque emendationes in Trudulentum tuas reoomos Mem me inprimis advertebas quam non soleas traditarem litterarum vestigia deserere, sed eisdem fortiter insistens ad veritatem Moendere. quae in eo firmius tenenda est quo magis sensu mas litteris
verbiaque dirimendis mutilandis permutandis scribarum ignorantia effecerit quid quod in ipsa Treeulento, quae pessime videlicet antiquis iam temporibus habita est, ineas mihi etiamnum videntur quibus sola sontentiae distinotione medearis ita v. 25s III, d) aequam nimis iraculentum Stratullacis sermonem timida salutatione Astaphium exovii salve' certe non respondebit illo sat mihi eae tuas salutis quod nihil est, sed sat mihi salutis est.
tuam non moror sat salveo'. id ipsum qua ratione, verbia scilicet per indignationem animumque oolioqui repugnantem discisis, servum pronuntiare poeta voluerit, Ambrosianus odex ostendit,
qui omittit ost post tuae ' voluit enim: ML siave Sis sat mihi tuae salutis nil moror sat salveo' ubi ad sat mihi apparet subaudiendum aso salveo quod et ipsum deinde sup-
22쪽
a Leopletur nisi praelars parentheseos figuram qualis exta v. 3ο5. Asin. 35 au. nam non salveo 2 parum recte in libris praefer
Ambrosiam1m tradi sequentis versus cum ista conexus docet simili condidiore v. 332 II 3, 11 claudicant sie 'non tibi dioe-ham post illa si te revocavi'. scribendum di me perduinto sit revooavi non tibi dioebam i modo ' nimirem dixorat v. 32s i intro ac nuntia'. responde Astaphium, aut potuit respondere: quid non revocabas, improbus nihilique homo i quae tibi res mille passum pepererit moram' ulterius versus similes habes v. 365 53s ex tua emendsitione 8 . non pro 'iam' in legitur v. d.2 hic me' post 'iam' in B non aliam originem habet quam vel in titulo G Iso1s, quem tu in anthologiae epigraphicae primo specimine tractasti n. i5, 11 pronomen idem: quontam me fortuna iniqua non sivit frui'. non multum a v. 332 distat ratione et fortuna vorsus Rud. 1226, ubi pronuntiundum sis meas replevit auria, quidquid memorabam, licet ', eum vulgo post iuris finalis ponatur distinetio. f. senoma in Moohoisoni annali CXVII p. o. Sed parva hae et minuta progredior ad alium Stratulla nasormonem, uiua magis recondita corruptela est, oris quidem illa unius lineola detraotione quam ut audacter reponamus novo fit nuperque reperio subsidio loquor de v. o su 2, 2, quem rem si fradant eodioos: numquam edepol mihi l quisquam homo
mortalis posthac duarum rerum creduit, ita ego ero maiori vostra laeta donarravero , orte nihil egerunt veteros interpretes intellegentes hae duo Soae' et 'non' aut divina res et humanas, aptiorem tamen illi ensum requirentes quam qui ut suarum rerum an duarum nudorum' ooniecerunt, nescio quae aliona oonferentes. oonferri autem debuerunt, quos partim iam Pareus attulit,
omnes Vssingius ad Amph. 65, hi versus quos adsoribam ut in eodioibus Ioguntur: Baech. o nam inhi divini numquam quisquam Meduae. Amph. Thnhmquium edepol tu mihi divini quioquam re duia post hune diem. in. 85 noque divini neque mi humanis thac quicquam
Poen urio quid si divini aut humani aequom bradere psonioe iuranti sibi id quod dolvisum rege Mount ut fidos in
possem derogetur servus postulat scripsit autem Plautus non divini alieni Modoro ita a Plauto amplifieaeum mi ut di me
23쪽
duarem . sed ruinarum', forma sua contracta quam festatur titulus Spoletinua a Bormanno editus in mimedaneis iuvenum Capitolinorem p. 5 suam deinde operam expertus muse Rhenani
volumine XXX p. 62T. ubi hanc ipsam formam deinustassus vindieasti Plauti versu Epid. 31d. atque Truculenti versum quominus si dimetiamur: quisquam homo mortias post hae diu,rum
rerem rhduit , caesurae lex verit. scripsit poeta:
quisquam homo mortalis inaram phsthao rerum rhiluit. neque enim in dioetivi ' mortalis pronuntiativo oo quidem septenarii loco quisquam offendet quod ad Amphitruonis versum attinet, una duabusve syllabia iusto uetiorem, iure illi 'quie- quam omitti videtur, quamquam id legum in simili Asinariae versu et inducto tu contractam adiectivi formam restituere possis. quod addam non habeo praeterquam quod Mil. et nescio an poeta, quisquis fuit, scripserit potius 'hi quem in dinis robus sumas sumptus sapienti luerose' quod in divinis' oodd. ' robus sumptumst sap. Rilaoholius). Monet autem adiectivum illud plenioris substantivi formae, quae prae exiliore fere evanuit, Vivus divit servarunt nomen vetus et sollemne ut tuo verbo utar Mus Men. XXXIII p. so)praeter alios titulos antiquissima dialeoti Latinae monumenta nuper in Quirinali otio lacuque Fucino inventa, servarunt Plauti eodices a tem Aul. o. 2s Mere. 8 2, restituit e g. Truo To Bothius, Moro d36 Semortua stud Plaut. p. 6 adn. 5 . restituendum praeter hae et alia Amph. 35 cita divis est laeuum, voluptatem ut mahror omhs consequiarum' et fortasse Rud. 122s, ubieerte alterum sapias fronomus reos delevit et 'danunt in eo- dioibus est ut sil ut seribendum sic si hias, Ebeas quod danunt divi bonit similem medelam adhibeas eiusdem comoediae vorsibus 1ο et 1316. denique Men. 21 nhque hodie, ut te perdam, moream deorum divitias mihi pro deorum quod in legitur 'deum', id si per divum interpreteris, lopide sonabunt divom divitiae'. Alios quosdam adsoribam tibi moulenti versus, emendatos
nisi me fallit opinio sed videbis ipse. v. 1 iI 1, 12 haeo
Diniar o reddam 'quia nil habeo unde animum moveam domnae,
' nequo divini neque humani redoro alioui , non alia ratione qum Trin. Igil neque de illo quioquam neque emeres neque venderes', quis
de figura loeutus est v lenus in indio Berotinensi a. Ire p. 6. Ut Men. Is 'ad domnam dolaretur damnum' oodd. 'dominam Dias deus)c GJmneis in lege agraria.
24쪽
. Leo agam preoario , v. 13 IV 2, 33 si inventia tuis usus sum: nullo dum isti lubit, dum habet, thmpus eoi reus sed unotam promo ven. atem tuam amissi, ut gaudeat eum perdis', v. 886(IVM, 33L propter uno spes etiamst hodie inanitum iri militoin aeuundum v. 12 istum exinani' v. 51 IV 2, 383 In hine valo. Din resiste A. Omitto. I . sine hirim intro.
A. ad te quidem. D. Immo istoc ad vos licetne P . non potest, nimium petiR.
sed et de his et de alii Truoulenti versibus infra loquendi dabitur eoasio nunc subsistam in loco quem tu emendatum proposuisti in Mochoisoni annali vis. To, non quod do illius integritate dubitem, sed quia aliorum quorundam admonet, de quibus dubitationem mihi folles si placebit nimirum cum v. 112(I 2, 16 Unam mas videns eorum oum s eum eorum Palatini egerimus bona atque etiam ultro ipsi adgerunt ad nos certo non minua bono sua aut psorum ona dio possit. Qua autem sive ' eorum in re simili ipsi Cioeroni haud semel plaouerit, non
video qua ratione pronomen demonstrativum his Mois excusari possit, quos paullo ocuratius video motandos esse.
Trin. 1ovi Stasimus de pervorsis Mouli moribus declamana homines perfidos omni populo malo adoro oonfondit his verbis: m1la fidem servando illis quoque abrogant etiam fidem qui nil meriti quippe eorum ex ingenio ingenium horum probant. quae intellegi omnino non posse nisi ad aliud subi tum ' abrogane, ad aliud ' probant referendum esse statuas, famisarum est quam ad utrumque verbum unum idemque subiochum Plautini sermonis noeessitate requiri ut sententia qualis oria Pors. 212 uorax ingenio moros alienos probaa hoo oo ferri non possit id optime sensi Ruscholius, uiua hae oat adnotatio: pro eorum ex exspectes suo ex vel sine ex L ipsorum aut suopto', ut ad idem subiectum referatur probant . etenim suam per maligni
Ad eiusdem scaenae primum versum III hoo adnoto, Plautum Terentiumque ubique suum motum a re', nusquam posuisso officium facere'. ergo et acta reo in fugiismus non quaerendum est eugseamus laedi thendum aegimus Chr. vos vostrem Ourate officium, ego aeolium meum' es Poen. II, 8 'fugio M. meumst istuc magis officium quam suom c fuge fuge' pro 'auge eugo in libris Aulul Sin, nec Trin. 63 Plauto imputandum neque mons officio migrat', sed suo inserendum est post 'mens ri monas Palatinii glossa Placidi isse ficio migravit ab officio recessit'. f. epigramma in I IOII, II nulla in avarities ossis, officio' de Sen Phoen. Io ct observ. P. 2.
25쪽
I Quis mugitivi starem uti innocentium ingenia hominibus Ognoseonda dare, i. e. similia malignitatis onvincere dicuntur, ut etiam aptior evadat instrumentalia ablativo veram quis Gredat pro ' eorum ex ingenio reponendum esse suopto vel psorum ingenio' PTer. Ηeo. Ira Parmen Pamphilum, postquam uxorem duxit, consuetudinem cum Bacchide non intermisisse, at importuno illius ingenio magnopere vexatum esse narrat turn pergit v. M
diiunxit illum ab illa, postquam et ipse se et illam et hane quae domi erat cognovit satis,
ad exemplum ambarum mores earum existimans.
versum 163 eicienti Guyeto ut recte obloretus est Benueius, ita non recte emendavit ad amussim . sed ad exemplum ambarum' coniungi non posse et ipse et reliqui post Donatum et M phium intellexere nam quis umquam ita loeutus est moros earum ad ambaram exemplum existimavit tamen, it tradita verba sunt ipsum pronomen demonstrativum, quod ac moros' non applieare non licet, ilium non conoedit expiloatum nam Donati et ingraphu ommentum, sui ambarum aram' oniungentea ad exemplum absoluto positum esse voluerunt, et per soeadit et Benileius refutavit. hoc ipsum scilicet dictum oportuit,
ad uxoris exemplum meretricis, id meretricis uxoris imaginem examinasse iuvenem. ergo omnis quaestio solvitur reposito pro earum pronomine ipsarum ut ambaram mores ad ipsarum
exemplum aestimasse Pamphilus didatur. sed qui fiet ut ' moros ipsarum versu stoeommodetur Mil. 18 hae Palaestrio senem puellae nuntiare iubet, quorum priorem versum unus Ambrosianus servavit:
profecto ut ne quoquam de ingenio degrediatur muliebri earumque artem et disciplinam obtineat dolere. in initio 'heret pro 'profecto alecheisenum seripsit, dioito eleganter Ribboohius. sed ipsum profecto et v. 2so satis tutatur profecto vidi' e. q. s. o Poen IV 2 85 prohoto ad inditas lenonem aediget' i. q. s. et Pseud. 261 quom versum adferi ueneras pros Plaut. p. 2d et Spengelius de T. Maeoto Plauto p. 113 facile unus Pseuduli versus emendationem patitur, quem et ipsum cum Mecheisenus reum Deneras pro . Gryph. 1866 p. 6 intactum reliquerunt offendimus autem reum Rissohelio Moeheiseno aliis in alterius versus initio positoque ibi pronomine
demonstrativo. quod cum ex nota figura explicant, cuius exempla
26쪽
s Leo Plautina Lorongius ad h. L, recentiora quaedam Madvigius ad Gie do n. p. 62 praebent, illorum locorum nudus plane huius similis si siquidem ita nunc Palaestrio loquitur quasi ipsam
non in mulierem numero reoenseat Philouomasium atqui hic oum maxime animo eius inculcatum oportuit ne oblivisoeretur
ipsam se esse mulierem ergo non priore versu reponendum est
eum retrachio iud loes Rosiua. 185M, qui saltem ex parte accedit Flecheisenus p. orit p. XXV, mulierum pro muliebri ,
sed expectamus ipsaram artem et disciplinam obtineat Oolere . Duarum igitur rerum optio videtur data esse aut ut tribuaillia loeis eorum earum pro ripsorum ipsarum positum sue Medamus quod ne faciamus Trinummi saltem et Beonae vera prorsus vetant aut ut fer librariorum incuria ipsorum ipsarum in eorum earum abiisse statuamus; quod cum per se parum
probabile est, tum verum nοn esse comprobare possum nusquam
sodioe in Plisuti et Terenti domoediis legitur illo pronominis genetivus ipsorum ipsarum', neque usquam in reliquorum veterum poetarum fragmentis ne in Lucreti, ullique carminibus nam
quod Ter Ad 82o Y 3 3d in editionibus habetur consuetudinem ipsorum', id a Calliopio est, in Bombino odio 'amborum'. Quod si notis uti votamur, ignotum aliquid subesse videtur: illud porro, quandoquidem formae alicuius singularem defectum
observavimus, non in verborum syntaxi, sed in formis quaerendum est atque nemo nescit pronominia de quo agitur in vetere latinitate duplicem fuisse declinationem, ut aut prior eius partioula, i. e. pronomen demonstrativum, aut altera flecteretur i. e.
fixum quale pio se in opto Festus p. 11o); nam in pse oontineri pso rem alio pronomine so coniunctum, quae Cors- seni opinio est A spr. II 8 6 Κ. Z. XIII 1s B v. g. itat. Sprao . os sq.), id satis refutavit . Sohmictius intutati anniat XIX p. 265 sq. probatur illud duobus potissimum vocabulis in eandem syllabam desinentibus: sepso quod Pseud. 33 ubi do eaepse cogitandum non esse Ritscholius indicavit, et Bureius PhiloI. XXXI p. 25T in rostitui iussisti deci lat. p. 52 M. Windex.), quodque apud Umbros adverbii vicem tenet t. Ig.
VI 11 et siremps siremps' onius naturam idem declarasti Pop. Iguv. lustr. p. 12. atque similis declinandi ratio rem apud Graecos extitit in Loabiorum pronomine Tuavdeusvnoi Ide Ii nuperique in titulo Larisaeo apparuit missio To veou iuxta Tove TME, v. Ηermae vol. XVII p. d68), tum in Oscorum Vmbrorumque linguis extitit fortasse, siquidem recte esu essus', quod illis
27쪽
Epistula Plautina et idem quod ipse valere extra dubitationem tu posuisti, ex Seso pronomine eum fons hon hunt init conivnoto tuo 's' quasi animal eonatare sumpsisti Mus Rhen XXX p. dd1 . quamquam iri formae explicandae praeter vias a te indidatas haeo quoquo Patere videtur nempe cum risus nominativum neque Vmbrorem neque Oscorum lingua pistoretur nam do pus' tarea praefueus nondum dirempta lis est et nuper sententiam dixit I. Bohmiditas, Z. XXVI p. 3T2 sq. et ore ne non satis intellegeretur verendum erat alia enim adverbii ratio 'ehsa ex X fieri potuit ut in fine onsonans mutatione afficeretur et sumederet
littera qua nulla latinae a similior in Italorum dialeotis extat f' quod non improbabile mihi videtur, quamquam et in ollitur apras 'aedormitiora ' in 'n' in 'r eoaluit et in allia ut
spata 'horri 'hohin eandem eius litteras originem esse veri uerte simillimum est et in trivorsi saltem anteoedit consonans(de quibus in Iechoisoni annali CXI p. 132. 322 ei in tabularem III. IV explicatione p. 12 loretus es). fortasse igitur
Vmbri et Oaei pronominis iso eundem eas usum voluerunt quem in eadem re rami norant, apud quos ueto signia in 'mae' es , et ou αυτ eius ei Seis Cessos'. haec rectene disputarim an seous tu diiudioabis. hoo ortum est, ipsum Pronomen quo est ipse inter Italas Latinorum proprium esse. Aliae oritur quaestio de formarum usu, quae si Propter Dο- vietum litterarum Latinarum originem solvi non potest, at prae teriri non debet extat sollicet et ipse et ipsus', et eapse et ipsa' et ' ipsum' et 'eumpae', et ipsam et eampse , et eopae sta ipso', socianium ipsius 'ipsi' et pluralis numeri ipsi' ipsis Si os 'ipsas . nusquam ipsorum'. ergo neque fuisso videtur tempus quo altera utra deolinandi ratio una valeret nequo
Mnquam promisoue utramque Murpabant Paro eo duoimur, ut olim duo formarum gener invioem ita se supplevias statuamus,
ut ad formandos bipertiti pronominis ama partim prior partim altera eius particula flectoretur simile qui in suorum lingua
de usu pronominum i et 'esso et Bureius X. Z. V p. 2 oti (οah moit p. 22 observastis; nam de Umbrorum i et oro
set Audi et Urehh. II p. 2Td non plane orta res simile illud dico sed specie simile diversum est e ratione et origine ratione, nam ' et 'osso ita so supplent, ut reos casus illo utantur, hoe obliqui 'ipse' et ipsus eo inter se differunt ut pronominis i casus in vocalem aut m axeuntes servati, reliqui aut numquam formati sint aut amissi damnumquo alterius particulae flexione
28쪽
s Leo reparatum origine: nam ausam divorsitatis a ius in re suam esse apparet, nempe alteram flectendi rationem inveniam esse dideritandam formarum asperitatem quale fuerint 'elavae genetivus, vivae nominativus similesque a ante pae' otiorenisa.
quod si quia biolat olidi potuisse a ante 'p' et 'oopso pro
eospae pronuntiari, sive ipse confers, brevis voealis est, sive opis', ut Catonem extulisse per Paulum omperimus p. 3Ts , hae pronuntiandi ratio ne invia oeret sermonis perapimita prohibebat hae si re e disputata uni fuit oum hae formae solao extabant: ipse eapse eumpae eampse eopse eapse et psius ip
splur. ipsis ipsos ipsas omisi singularis numeri dativum et pluralis genetivum tuum tantum novimus ipsi', sed nihil ob- si a Dominus formaretur elemae ipse' hunc non invenimunapud poetas antiquiores ita deolinatum apsorem ipsarem nee solo ubi nune legatur ante Vergilium Aen. XI 1s63 analogiae prorsua
oonveni ac eorumpse eammpae . numquam formasse videntur ea se 'i, etsi ignoramus num extiterit nominativus eas' aedoonsentaneum erat masculini Sipat exemplum sequi femininum paulatim autem et multum ante vetustianimo un scriptam tempora seeundn formarem posteriore particula deolin arum anhlogiam nasoebantur illae ipsus', quod omnes aetate videtur ant eodere certe e Numae lege vetustam lamnam apsos testari
videtur Paulus p. ), deinde ripa ipsum ipsam ipso ipsa quae
sensim linguis se insinuantes pristina forma hominum ore prorsus eximebant, nisi quod ipsus' nominativus rursum Maienoriolo illi ipse . quem ex se ipso detraota a procreaverat, ut onus ollo' et eius generis multa et nota iam rem litterarum monimenta rendi oepta sunt, utriusque generis formas, ubi Oxtabant, promiscue lingua usurpabat quod quo modo ipsi poetae sederint ne quaerere supersedeamus uno rea ipsa mone haud laesiis quaestio est in voeabulis obsoletis et in librorum memoria perraro integris corta veri vestigia aut in verborum orruptelis relicta sunt aut ex erauum numeris apiendis.
MMoulini generis nominativus in plerisque Plauti et Terenti comoediis ita invenitur positus ut etiam discrepantibus inter se
Sio Rud. 663, ubi eoo ipsae in codicibus est, non suadeam ut quis eme ea se scribere animum inducat, sed retinendum Reitii eccas ipsae huc egrediuntur'. f. Langoni librum p. 3. Pseud. 33 supra tetigi. Itidem, ut haec tantum memorem, ipsus Liv. trag. Isto ipse Naev mm. 26 metro flagitantur.
29쪽
Epistula Plautina saut in falso eonspirantibus libris, et ipso passim et ipsus' metro confirmetur. si in Trinummo quinquiens ipsus . noviens
culento asu factum est, quod quinquietis ipsus', semel ipso legitur, neutrum metri lege necessarium'. Reliquorem singularis numeri casuum eum nullus ait quindeclinationis post Menidorem poetarem fabulas logitimae formis comprobetur quamquam apud Plautum perrum illae metro unioe
aptae sunt ui psum Cam. 15 pso reti 122o Trin. O2, apud Terentium frequenter , alterius et librariorem temporibus obsoletae declinationis formas haud multas odices intactas et suis litteris peraeripias tradiderant: eapse Ciat. Ira IT Cure.161 Rud dii ' unus B Rud dT8 of Rissohelii nov. exo P. 52 adn. 13, A Cas. III d 12 'eus' et fortasse lich. 5ο1 'eumpse nunquam, eampse Men. T2 et ut videtur Cist. I 3, 22 Rud. 12T8; eopse Cure. 538', 'eapse curo M. Trin. Te creapse Fest. p. 2T8 Pacuv. 26 p. 286 Paeuv. Id de Cioomne et Neu II p. 1sT). reliquis lodis omnibus eius generis formae ita in libris obareratae sunt ut vel ab se pro eapse vel eo se,
eum se vel ea ipsa, eum ipsum elo scriptum vel prima pronominis particula rem antecedente voeabulo coniuncta vel etiam usitata forma in obsoletae locum substituta sit atque his qui- 'ipsus grammatioorum testimonia Charis. p. 5 Diom. 33 P, II 6 f. Prob. in . . Id et quae ex illis sumpserunt Albinus Dosithous Beda in omposuisti ad anthologiae tua Gryphis ab densis n. 2s 3 IR IISTL ot ipsus etiam sedulo finxi nova'. - ovaeso ipsa Paul. P. T. De ipsus eum pronomine reflexis of Luohsius in Studemundi
Legebatur ut eapse siri succincta aquam alefactat ut lav mus , leo essenus modo insereis, legendum videtur ut ei e su cinctant aquam ut calefaciat, ut lavemus', nam ipsam aquam a vicinia rogatura processit Ampelisca. Curo 638 eopso eapse reli.), ut Truo. 88 II 6, 15 apsa se mi abs se in ), quale formas ne per sapsa satis defenduntur
' apse', quam formam veteri latinitati vindiearo studuit Ri, Minius tragarim. p. XXXVIII, movisse quidem videtur Consentius
30쪽
to Leodem locis iure restituerent viri docti eapso' Aul. 161 M. III
pro eumpse non eampse A praebet eum ipsum non eam ipsam ,
Ηa potissimum eius generis formaram depravatione qua sollemni credibilo redditur aliarum memoriam prorsus oblitteratam esse librariorum inscitim atque primum quidem dativum aliquem eipso apud Latinos aliquando extitisse probabili mihi videor ratiocinatione conclusisse; sed nimis hae forma suis littoris ovicini cum nota illa et usitata, quam eius loco in linguam se insinuasse opinor, neque inveni versus quibus metri necessitas quasi p. 3s6, 35; sed et illum et fortasse Verrium Flaccum Fest. p. 28M deduxisse opinor illam ex reapse , quod maluit sine dubio ex re eapse nec Scipionem Ahioanum scripsisse credibile eat reque apso'. promus enim recedit hae forma cum a pronominis stirpe et naturatum ab Enalogia linguarum Italicarum quae quod in Plinii libris Montidem videtur tradita esse, id propterea factum est quod notum aliquido ab se' ignotorum loco ponere solebant librarii Philoxeni glosa aal, ac, propiov, κα καὶ 'λα' quid sibi velit non liquotiMil. do Ribb. 'am pro eam in Ariegitur. Cf. Κiesslingit an . l. ait. p. V. nihil est eampsus quodeverba lassit uiatores de re meis. p. do , of Κoohius in I hiasoniantiali CV p. 32, neque quioquam rempso' cf. Truta si). Moro proh TV eapse mercia vomatum undique Soaliger versu nondum emendato coam semper scis v. u. ACV.