L'arte poetica di Quinto Orazio Flacco

71쪽

Nee semel hoc feriis nec, si retraetus erit, jam

Fiet homo, et ponet famo 2 mortis amorem. Nee satis amaret cur Mersus jactitet; utrum Minxerit in patrios cineres, an triste bidentalmMerit incestuareerte furit, ae Melut ursus Obeetos eaMein Maluit si frangere elathros, Indoctum iactunisue fugat reeuator acerbus. Quem Mero adripuit tenet Oeciditi ue legendo, Non missura cutem nisi plena eruoris hirudo.

72쪽

De la vers e pinu vers e semper Vera,

73쪽

O major juoenum; quampis et Moce paterna 366 Fingeris ad rectum, et per te sapis, hoc tibi dierum

Tolle memor; certis medium et tolerabile rebus Recte concedi: consultus juris, et actor Caussarum medioeris abest Mirtute diserti Messallar, nec scit quantum Cassetius Aulus: Sed tamen in pretio est. Mediocribus esse poesis

Non homines, non Dii, non concessere columnae. Ut gratas inter mensas symphonia discors, Et crassum unguentiam, et Sardo cum melle γρωσο endunt, poterat duci quia coena sine istis: Sie animis natum inoentumque ρο a juvandis, Si paullum a summo decessit, Mergit ad imum. Ludere qui nescit campestribus abstinet armis, Indoctusque piis discloe trochise quiescit,

Ne spissae risum tollant impune eOronae: Qui nescit persus tamen a det fingere. Diqiligeo by Corale

74쪽

Pero se mi ve doo on avvertiment

Per esempi on dolior o on avvocati Senga vera ne on Palletia ne on Maroech

Ne a cor in di sentin con dolet i pee, Per no scussa de buff, e sam sis cialf pur, articol vers, no gli' ε balossche no glie daga dent a pu non p05s.

75쪽

- 7 6 Quid ni r

Liber et ingenuus, praesertim census equestrem Summam nummorum, vitioque remotus ab omni.

Tu nihil inVita dices Delasve Mineris Iu tibi judisium est, ea menS. Si quid tamen Olim Scripseris, in Metii descendat judicis aures,

Et patris, et nostras ἰnonumque Prematu in annum. Membranis intus positis delere Eeebit Quod non edideris: nescit Mox missa reperti. Syloestres homines sacer interpresque Deorum caedibus et Mictu Ioedo deterruit OrPheus, Distiirod by Corale

76쪽

Sora at tuti pinu pensee ehe i vost talent Van spes in eoss de sugh, e a fin de bent Orsee eont i sinu vers I' ha indoit Ia gentΑ Iassa in ea et corteli, e a voress bene

77쪽

- γου Dietus ob hoe lorare tigres rabidosque leones roetus et Amphion Thebaram conditor arcis Saxa moMere sono tessudinis, et prece blanda Ducore quo pellet.

Fua haeo sapientia quondam Albliea prisatis secernere, saera ρro a is et Conectitu prohibere raso: dare iura maritis: Oppida molirio leges ineidera ligno.

Sie honor et nomen diuinis patibus atque Carminibus Menit. Post hos insignis Homerus Tistaeusque mares animos iu martia bella Hersibus exacuit. Dicis ρer carmina S aes, Et Mitae monstrata pia est, et gratia regum Pieriis tentata modis: ludusque rePertia ,

79쪽

n longorum operum sinis: ne forte pudori Sit tili Musa strae solera et eantor Apollo. FIN I S.