L'arte poetica di Quinto Orazio Flacco

51쪽

- ga Indoctus quid enim saperet liberque laborum Rusticus urbano confusus, turpis honesto δSic priuae motumque, et luxuriem addidit arti Tibiem, traxitque Magus per Paestita Mestem: Sie etiam siribus Moces crepere εω is Et tulit eloquiunt insolitum semesis ρ-eps, ' ἰUtiliumque sagax rerum, et disina filitiari Sortilegis non discrepuit sententia Dei is. γ

mmine qui statim Mitem cert it ob hircum i P. Mox etim agresses Satyros nudapit, et arperAeolumi grapuate Deum tentari

53쪽

Illaeebris erat et paria noMitate morandus Speetator functusque sacris et Porus et exlex. Verum ita risores, ita eommendare dieaera Conoeniet Satyros, ita Mertere seria ludo, Ne quicumque Deus, quieumque adhibebitur Heros, Regali e speetus in aum nVer et ostro, Migret in obscuras humili sermone tabernas', Aut dum pitat Linum nubes et inania capten

utire leues indigna tragoedia Mensu Ut festis Matrona moMeri jussa diebus, Intererit Sat is paullum pudibunda proterris. Non ego inornata et dominantia nomina solum, Verbaque, Pisones, Satyrorum scr*tor amabo; Nee sic enitar tragico diserre Glorim nihil intersit,

54쪽

E dilatii Ia gent che per et di

Gli' han assari e fastidi e trebuleri A la stra se vinuren diverti E minga streng et eceur coi dramma Seri, che san plang i donneti de compassion, E at omen de bon gens metten ghignon. Ma sit lai maselier, sti caraiter bussVan trattaa anch lor coi so conveniena: Se presempi se tralla d' on marivssChe la de Consilier spuasentenZ, Ne mettili tropp su la sublimitaa, Ne seli patia de rabotton de straa. E per quant rappresenten i attor Personn pienn de ardiment e d' ignoranga, Τoccara at bon criteri de l'autor A iegnigh i dandinn de la creanetaron ceri decor abbieli semper in vista: Fee come i Damm in su Ia festa mista. Ne hasta schiva i termen trivial, Ε i proverbi strasciaa de la genialas Con tuu ehe sien puraee che natural Per no passa parent de Ia canaja: Ma anca ciappand on ton de confidenta Fej sta tuee in Ia soa convenienZa.

55쪽

Dao ne loquatur an audax Pythias, emuncto lucrata Simone talentum; An eustos famulasque Dei Silenus alumni.

. . . .

Ex uolo fetum μrmen sequar, ut sibi quisis Speret idem; sudet mulium frustraque laboret Ausus idem: tantum series juncturaque posset; Tantum de medio sumptis aecedit honoris I SMois deducti eaMeant, me judire, Fauni, Ne oelut innati triolis et Pene forenses, Aut nimium teneris juMenentur Mersibua unquam, Aut immunda erepent ignominiosaque diem:

menduntur enim qussus est equus et paler et res me, si quid fieti ciceris probat et nucis emptor, uis aeeipiunt animis donantMe corona.

57쪽

Descriptas semare Aces Operumque colores 86

Cur ego si nequeo ignoroque meta salutor 'Cur nescire Pudens Pr e quam discere malo ZQui studet optatam eursu eontingere metam 4ia Multa tulit stetique puer; sudaWit et alsit, Abstinuis Venere et oino: qui Pythia eantat Tibiem, didiea prius, exstimuitque magistrum. Nume satis est dixisset ego mira poemata pango. Oecupet extremum sciates t mihi turpe relinqui est, Et quod non didiei sane neutra fateri.

58쪽

E se manea et talent di eiar e scur, Se in dei parta no stemm a la stacchetta, Se no gh' emm evidenta in di pittur, Gli' avaremm cceur de lass clamma poeita ΤΕ se nol semin, inscambi de fa et elati

Nar adetti . . . aquas disi ona hestemmia: Per mi a consessamm asen no me pias,

59쪽

Decipimur Uecie recti: breseis esse laboro, Obscurus for sectantem laeMia nemi ', IDefieiunt animique: i . . A

Serpit humi tutus nimium timidusque procellos: Qui pariare cupit rem prodigialiter unam Delphinum sylois amingit, suctibus aprum. In Misium Geu cul e fuga, si caret aricia . . iSunt delicta tamen, quibus ignooisse Oelimus: 34

Nam neque ehorda sonum reddit quem μult manus et mens, Ascentique Maoem pers e remittit acutum; Nec semper feriet quodcumque minabitur arcus. Dissi tred by Corale

60쪽

I poelia, 'pariandin generat,