장음표시 사용
1쪽
CONSILIARIIS GRAVISSIMIS, ET CONSI
STORII ECCLESIASTICI ASSESSOBlBUS.
IRIS NOBILISSIMIS, AMPLISSIMIS, I NERANDIS, CONSIIT
mSIMIS, PER TAM RE RENDIS, EXCELLENTISSIMIL
m. FELICI UNSEMANNO, VJ. D.&Consistorii Ecclesia
utriusque, archionatusSuperint. Geuersic i
2쪽
lbliothecain Patrum , curiit Tom. Ri edit: Paris an. i, 3. tractatus ultimus., cuius liarcerat inscriptio: D. Nicera dei orae , qui tunc ob e .itur, cum quὼ a Saracem ad nostram si e. Christian Mumsi 'puram quidem immacueram trans it, ex mbra thesauri orthodoxia flagrarentum. Arrisit materia, cum perlegerem , & Dpera pretiam putabam uberius caeremolaias istas ex antiquitate illustrare : cxistinians studiosis antiquitatis,h lepraesertim, tibi Turcae Saracenorum posteri nostrae Germaniae inam, nciat, & sm qiu putent regno isti exitium nunc temporis
chael Havcinaianus Superintendens Generat. Ducati ia
3쪽
Qio duo testimonia allegat Illum is & Generosissiimus Ernestus Iustinianus a Tela L. B. iii scirimi mosqcincinienvolsasta &ci quem nuper ad incodditis literis, Rat spmna misit ; Quemque audio Zelo convertendorum Mimham metanorum & infideliu aliorum permotum Amb-Glodami cum aliquot sibi adjuctis madiosis, concepto
prius voto,navem conscendisse Orientcio visurum; Fa-xit Deus, quod Ecclesiae Christianae post gloriam sui iam minis proficuum videtur. Interea discamus ritus, quia bus olim Saracenos ad Christum scite applicantes istiani initiarunt pARAG. I
Ara , qui ceremonias imitationis descripsit, est Nicetas ci
gnometuo Choniates . quod nominis accepiste videtiir ex
Nieeta Chonarum Episeopo, viro insigni virtute de dono prophetico praedito, a quo ex baptismate itisceptus est, ut ipse m minit Annah f. 17. Distinguitur a Nieeta Byzantino philosopho,
qui librum scripsit contra Moa tedum Expositio confirmativam, cum demonstratione Chri sudogmatu, ex communi bin praenotionibus ct dialectica methodo,o turalibi argumcntu e S 2 fico ariti Oproducta item contradictionem epistola ab agarenis misse ad MLchaetem Impcratorem Theophiam filium , quae Christianorum fidem calamulatur quos tracti tus ex Bibliothcia Vaticana citat Gesnerus in Biblioth. s. m. 131. tit. Niceti Noster autem Nicetas dignitate suit illustiis, utpote in aula Constantinopolitana secretorum Logoth ta, Inspecti r&Iudex Beli , Praesectus cia biculi ; Ingenio prasos, ct veritatis historicae, ut mihi videtur, ubiquestudiosim; ita ut major ipsi ισia sit o diligentia lectioque jucundior,quam Zmara,censente Tot praefat. in Nicetam. Historicum titia dis, in m vocat B. I oricheus ui orat. inaug. anno 1627. ha bita, in quo turum rectumsjudicium aliud illo aero. seculo . videt sto.t. II app lib. XVI.c. Q. f3o . Dolendum autem , quodinjuria temporiam inutili
4쪽
ipsus libri ad nos pervenerint, ex quibus minis etiam praesens stamentum est. Nam, quae scripsit, aut ipse vidit, aut certe ab iis, . qui viderunt, accepit, quod in praefatione ipse laudat. Praeter historias autem seripsit etiam libros de fide orthodoxa, quorum Rotant, eaeteri praeter fragmenta perierunt. r. Ritus initiationis varii referuntur, quos ordinis gratia dis inbitamus in antecedentes, inpredientes, &consequentes baptismum. ' Antecedoites , qui sunt i. in jejunium. Nam si eauspicatur: Primum, qui . ut dem orthodoxam acierit, sivi hebdoma-d.s jermat. Ieiunium est ritus, qui in L literis & utroque testamento eum veteri tum novo situm habet fundamentaim& locum. Etiamsi enim trium per se non sit cultus Dei, aut virtus,sed adiuta virtutem, ut Hieronymus loquitur; juvat tamen exercitia piet
iis, &Deo placet, si justo modo ,&debita intentione peragatur. Solebant olim fideles jejunia ussupare, eum vel poenitentiam agere, vel preces suscipere, vel gravius aliud nsgotium obire deero icsent. Exempla ex X. literis obvia sunt. Primitiva Ecclesia institiuum illud, ut multa alia, situm quoque fecit. Nam, ut alias oecasiones omittamus, prius solebant Ecclesiae ministri baptirandis indicere jejunium,quam ad Sacramentum admitterent Iustinus Apol. II. f. m. s docet , baptizandos τε ψ αίπνον ται orare jejunantes, ct petere a Deo priorum peccatorum remissionem doctri Tertullianus de bapt. c. rc. Ingressuras , inquis , bapti- sin uorationibus crebru,jejunis, o semiculationibin,' privilegis orare oportet. Linus, vel quicunque alii hor est, de passiones. Pauli. scribit : Sic neque procurrente bjunio neque ad vesteram, baptieati sint. Clemens Rom. Const. Apost. l. . e. 23. qui liber, judice Chemnit. Q. L . de Deo, contineratiqua non inutilia de antiqua formagubemati uin scilisa) docet: aure baptisinum jejunet, qui est baptirandus. Iohannes Diaconus in vita Gregorii etiam infantes jejunio subjicit: pas halu . scriberis supervenit dies, O tui acratisismo Sabbato, in quo omnes etiam parruli baptizandi jejunant, ipsi jei nare non posset, arpit prius marrare,quam infirmitate deficere. Haec ille., Coque, quae veteres impulerunt, plures esse possunt. par nitentia prsus agenda erat de commissis delictis ; s utentiae autem signit non postremum habebatur abstinentia a cibo& potu, A 1 quibus
5쪽
quibi indignos sese peccatores profitentur. mouistiani nescirente ad an. Da Sigeberti continuatore In terra sancta Haraeeitis: premer tir, jejunium indixeriuat, a quo ne quidem infantes &bestiae immunes erant. Orationes pra imittebantur ne octo
isti arduo, quae ut essentardentiores eddite inspectiores, j uniis erant condiendae. Cum in Damiatae obsidione annona & reliquus commeatus , Nilo exundante,corrumpetetur, publicum orationisgratia indicebatur jejunium, ut mare intra temainos rediem retur. Bonta. l. V. Decia. Neeotii mestnon parvi momenti baptismus ι sicut igitur veteres, referente Ireneo lib. a. c. snsulestarum mortuum , universam Ecesesam ad preces &jejunia perduc llant ni r Italustitatutisse ritualiter mortuum jejunia illi ipsi volebant.. Proximam mihi caise Clemens, vel quisquis auctor est, Constit. ApolLub VI 23, dicens: Antebaptismumj0 et,qui est tua triuia enim Mnin pnin baptiea, a Iohanne se ct in desertum duct- p daebet,ctpostea Dpraetini: non est enim aequa commortuum se si cis igitur Christianos. imitata Chris , inverso tamen ordine, qui apud Christum ore omnia sanctissimum non requirebat jejunia, sicut apud hominem peccatorem. Tempus, quo baptismum recipiebant, erat pasidiale quod praecedebat seiunium quadragesimale Unde B. Chemnit pa IV. Exam. p. m. 174 IV exEuseb. lib. V. . Irenaeo citante epistolam, notatispi si se unis, quod anterestumTfuit. v mim,incti atticiscat diem s. t veteres historiat a nam meditationem passio nuctresurrecti muccin isti, stadimnem communion se praepara t,ctis hum odiactionibus iapumfusitatafuisse e uni cripturaostenditi
6쪽
m ira os . cim pri previ rati me habitant ex septimanas iemri sitie ante pascha sum, im , ictu aet-pus clarage amninic pant, alii praeter horum consactu si in septem septi van, ante laetas sum initium j6ummdifacisntes quamvs IH dies fidum, quibiniam is tervalla interpo situ, j0unent, nihilominus tempus illud quadragesimum cant. Haec ille. Privatum tamen baptizandoriina sitic jejunium, quod Episcopi satian arbitrium definivit tingendis,pmni pr. dentia suadebat. Addit idem Socrates de forma jejunii, a quibus, abstinuerint, quibus iton, alii aliter, & ab aliis,& addit: Muoniam nemo de ea re praeceptum literarum monumintu proditum potest ostendi re, perspicuum ect Apostolos liberum potestatem in eadem missique mentictarbitrispermisisse, ut quisque nec metu nec necessitatem ludius, quod bonum', ageret. Haec ille ex nostra sententia rectissime s.. ro) Catechesis. Verba Nieetae ita senant: oraris-nim istam edisiit,qua nobis a Domino nostro Iesu Christo Sanctu in Eν
geliis tradita est, quavisiorum dii symboluin subsequisin. Duo iginar erant Catecheseari capita. h. oratio Domisica.. Antiquus ritus est, cuius mentionem facit Clemens Constit. Apost. Us. c. it Mui baptiratur de tanquam Filius Dei orans Patrem, dr dicens ut acum 110 elium conventu in hunc modum: Pater nostre O. Quoniam
tuum es regnum,uirtus, o gloria in secula.Amen i Observa doxologian, quam petitionibus hic, de lib. 7. c. as subjungit ille, judicio quorundam Pontificiorum, genuinus Pontifex Romanus. Alibi tamen, quod non dissitemur, omittit. Fragmenta Caroli M. de vet. Eccles ritib. , Laetio edita p. m M. Pos horam tertiam Sabbathi pseparantur ad Ecclesiam,qui baptioni sint , ut cum P trinis θ Matrinis,st ordinantur ab Mohtho. masuli ad dextram,farmina rero ad latinam. Tunc, qui possunt, reddunt orationem Dominicamersembrimm ire Patrini pro ipsis atque matrina eorum qui eos sumpturi sunt. Hine distas citrante orationem dominicam docerentur,. nempe,ut in ipse achare citare poliatat publicE vel ipsi,vel suscepimus. Eadem ratio dicebatur olim ad Eucharistiam, si verae sunt ceremoniae,quas Liturgiae, Iacobi praesertim Aradunt, & Honorium Augustodunensis ingem. anim. lib. LAE. 86. repetit: ad Famimpsi
7쪽
rituran verint, qMDomiam dixit, ct Dominisam oratisnem dixerunt. vide Pamel. t. i. Utvrg. p. m. 7s. Cum igitur baptizatus s. o nam acceperit,accepto baptismo,aequum erat, ut sciret orationem, ad quam populus dicebat Amen, Tenim orationis dominicae e plicandae erat seria secunda post Dominicam Palmariim, uti docet August hom. 62. de commendatione orationis Dominieae. Vide
Caiah d. ritib. Christ. lib. i. e. II. varia olim symbolafilerunt acerescentibus stibinde novis additamentis prout vel haereticorum calliditas S malitia extorquebat ; vel vitia etiam seculi
comministebantur,ut mox ostendemus.
. 6. Symbolum, quod baptizandi Saraceni docebantur. videtur esse illud ipsum. quod auctor subjungit , in quo deprehendas vestigia veteris sermulae, & contritientiiun Conciliorum. Sie enim Catechumenus profitetur i.) De Dco: Credo in Patrem, o Filium θ viritum S. indimu : Sunt enim tres distine personae, in quas erediderunt fideles V. T. quarum eadem nobiseum fides est;& qtias literae Gerae in N. T. clarius nobis revelarunt, quam illis Nam proponunt nobis ad Iordanem Patrem in voce , Filium in earne, spiritum Sanctiim in columba, eas ipsas petibnas, in quariun nomine baptismum peragere jussisiuit Apostoli de sileeesse res. Matth. III. is. XXVIII. ry. Qim saritatis gradii Eluee sita
nunquam antea prodierat eminentissima Trinitas. Sanctam constu stautialem individuam , Trinitatem eam Catechumenus idem profitebatur. Nam Deus unus est,unitate es lentiae. Deut. q. Marci XII. 31. L Cor. VIII. s. oportet igitur tres personas,quarum singit.
lae verus Deus sent, esse unum verum Deum, eandemque omnium trium esse ellentiam. Hoc rere unum in quo num est numerus, nullum
in eo aliud, praeter id quodHI, ut ex cethio citat pro unitate Dei, Bemhard. de Consid. α s. Dividitur hoc unum, si aliam , etiam numero talem, essentiam assignaveris Patri quam Filio , &hule, quam spiritui Sanctis. r.) De Christo,nam ita Catechumenus pomm : Dissensitionem illam in camefactam, atque ad homines adventum unius e sancta Trinitate confiteor, nimirum unigeniti Libi se robi Dei:
dce. Observa r. incarnationem , quam vocat οωνοι uas phrasi Pa tribus usitata. Nee enim virtute naturae . λογγ earnem in suam
8쪽
l postisin assumpsit, sed admiranda Dei sapientia ita dispensante,
ut Deus manifestaretur in carne. Fuit quidem inter homines, sed non apparebat, & ita fisit, ut praesentior fieret carni, qiuun assu
sit, quo praesentiae gradu antea non erat. Incarnatus est autem non
Patet , non virtus s. sed unigenim Dei Fili hin m Dei. Etsi enim Pater quoque de Spiritus Sanctiis suum opus habuerint in carne Filio applicanda, solus tamen Filius in suam hypostasin eaonem & animam assumpsit, adeoque lus etiam est incarnatus. Vni unus est Filius : Nam Deus Pater ex sua ipsem essentia genuit, ex qua neminem alium sive intra sive extra Trinitatem genuit. nempe e mς ατικὸν quo ille omnia creavit ,& adhue conservat; quo usiis est, oim ad nos loqueretur Ebrae. l. i. Qui a Patre ante pecula genitus cst, nempe ab artemo, ita ut nullum si erit tempus, ut sic loquar, quo Deus Pater non ellet; secus ac Ariani cavillabantur,erat cum non erat vel Pater vel Filius. a. incarnati naturas de quidem i.) humanam. sic ille: Con reor eum hominemem ibus nunieru absolutum rcvera fui se, qui sua tamen dirinitate noeriserit. Homo omnibus suis numeris abselutus est ille, qui verum Corpus & veram habet animam : Et is erat Christus semen mulieris. Gen. III. s.&homo. I. Tim. II s.constans me&fanguine , sicut pueri alii ,& anima, quam moriturus emavit. secus olim visim est Saturnino, BasIissi, Gnosticis, Carpocrassanis, Mamcius, Ophitis , Marcioniti , Valentinianis, Manichaeis; Apollinariastis , Nam alii verum ipsius corpus, ast animam rationalem negabant. Hypostasin quidem hiunanam non habuit, eam tamen ii mana natiita habuit & divina, quae in sitam hypostasia carnem receperat. Et licet humana natura finita; divina autem infinita; neque tamen haec illam excedit, ut alicubi sit divina natura, ubi non sit humana Quae enim pers aliter sunt ita,ea fuit egi mia
1 ) dirisam sic enim pergit profitendo Fundem vero Deum st
re hominem esse me usta confuseme, conresone commutationem unica pirfna ct naturo duabus. Deus alius est natura alius gr tia. Christus est Deus natura, adeoque veia,sine ullo tropo aut anabogia, Contra Simonem Magum, Cerinthium, Ebionem, Nicolaitas, Gnosticos: Valentinianos, Tatianos, larbasiam ahe .lationem,Artemone,Beryllum,Samos e Manichaeo , anos,
9쪽
NMedonianos, Asterianos, Photinianos, AElian .Eunomiairos. . anos, Priscillianistas. Eis autem duae sint Christi nautis. Ἀ-men s. Vna estpersena. Eadem peri Mouae Deus, est etiam h ino ; Nee enim λιγγ hominem assumptit, sed humanam natim ram, eamque in sitam ipsius hypostasin, quae utrique naturae,facta ineamatione,communis est. Dum igitur una utritis lueest hypostasis , una quoque est pessima, quam hypostatis constituit. Ita earunt in excessu, ita vel δὶαρο δεν vel consequenter genii nam s elabant pessimam : δὶα ii h ν, Cerinthiani, Ebitanes, Nicolast V lentiniani , Elcestatae, Manichaei, docentes alium filii Ie Chri stum. alium Iessem Mariae Filium. Coniequenter Nestoriani; Alii pecca-
runt in modo, dum coafusionem, conversMacm, ct commurationem iunnica persena ct naturis duamstatuerunt. In quo errore Eutychi ni praesertim haeserunt. Sic enim Eutyches , reserente Leone in epistola ad Flavianum: Confiteor, inquit, ex abus mitur uissem num nostra te adunatim , post adumttion vero unam natura confiteor. ant, ut in epistola ad Iulianum loqititur ante incarna. linem dua uisse in Christo naturn, post incarnat eman unam. Huic errori synodus Chalcedonensis oppositi sitam orthodoxam sententiam , nempe unum' don Iesum Christum, Filium Dei, D minum unigenitum indua naturise , ψ ἄδου - inconfusP, inconvertit iliter,indirutae ct insepar biliter esse manifestatum ; haudquaquam disserentia naturarum proptermitatem sublata , sed mar utri lue naturae in unam personam ct unam posta in concurrentu) proprietate secreat a d . Atque hue
digitum intendit nostra confessio, cum negat confiisionem, ut est inter aquam &vinum commixta; & conversionem aut commutationem , qua divina humanam naturam absiliit, velut ignis guttulam aquaelibi in sesam. β. 7. A.) Personae merita o fata. Nam omnia plus viatra cf. sponte sese Christius variis passionibus obnoxium reddidit,nullis ipse peccatis contaminas,aut alia ratione,quam volunt te propria, ina imis, ut dira pateretur. Came cruci m est, divinia rate impatibili manente. Crucifigi est ἰδίωμα humanae naturae, quod de divina praedicatur non in abstracto ; divinitas enim est impati illa, sed in concreto; Deus enim est crucifixus ; εc quidem sine
10쪽
κμὴ autαλλιι M. sicut enim sinere mea hiano , recipia iii 'υπόσαπιν humana natura; Ita sine tropo est passus&mortuus. εις quam propriὸ dico: homo est passus de crucifixus, tam propivi:
Deus in concreto naturie) est passus & mortuus. Dissentimus igitur non tantum a vetustioribus haereticis, qui Christum negantes hominem, etiam negabant esse passurii di mortuum, Simonem ipsi Cyrenaeum substituentes; vel idiomatum communieationem negabant, ut Nestoriani, his Nestorii institia sibi persiadere non soleratruum Dosse concipi masti,crescere,pati ori,sepeliri sed tu sun a recentioribusCalvinianis,qui quidem latentur peGnam,quae Passa est, extitisse Deum; Deum tamen sine τροπε passim esse sinconereto naturae) abnegant Nos quidem non negamusparticitas distinctivas in i. gesiere communicationis esse adhibendas, ut Deus dieatur passus came ; ut appareat juxta quam naturam pri
dicatum de Deo prcedicetur , vide Ceil. Ex4es Loe. IV. , is; Giesen. d. fiag Calv. parti t. disp. 6. g. 23. sseqq: Negamus tamen sesam ornem esse pallam: Nam & Deus revera est passus,qui t
xerit in caelas assumst Undeque νωuris cumi ia,ur viros oemis-ruosjudicet. Perspicua sunt verba, quibusnnit symbolum suum seu consessionem.Mirandum autem est,quod reliqua symboli cari-.ta non sint addita , Nisi de industria sint omissa Latinis,pmpter errorem seris Graecorum de processione Spiritus Sancti.Notari etiam' potestinuersitas symboli sic dicti Apostolici: quod alii aliter recit rint, Non igitur vel ab Apostolis compositum videtur, vel adoquata fuisse regula credendi, secias integriun suisses recitatum.
f. 9. Adduntur, quae appendices sint, nec satis purae omnes,symboli Apostolorum. c enim pergit: SMicta praeterea Virmem, qua irum is came peperit, Dei proprie rereque mairemes credo ct confitear: eandemque ut re vera Dei, qui homoDLIM est, Gree m atque idcirco Dominam ct Reginani omnis creatum, dixinagratia
effectam, adero O veneror. Habemus ne i.) approbanda, ut quo seredat Mariam fuisse stactam, sanctitate nimirum cum imputata, tum inlia tua; praeter eam tuae suit ex Deo, virginem istam sibi IN parante intempluμ : Eliabitantis. peperit illum pridem