장음표시 사용
281쪽
a MARIA CUSTOS. Sarviat immitis repetitis flatibus Auster Utraque dat senitum ingentem is complexibus
arctis Se gemit avulsam, raptosque inclamat amores . Donec in amplexus atque ostula grata recurrat
L Nou emensus iter , tandem loca nota
Attigeram, partes ubi se via scindit in ambas. Squalidus ad dextram salebr. tramite callis Ducit ad optatos montes in a Tna Sionis Moeniaci deliciis ubi dulce perennibus aevum Ducitur in laeta mentes in seste quiestunt. Invitat locus, at discrimina mille viarum Deterient animos Nitendum scilicet arcto Limis per scabras ducit qua semita rupes, Undique in abruptum vestigia ad omnia pendens gauin etiam ante oculos omni statione locatae Apparent laruae horribiles hinc verbere multo Triste se nans Melancea , Farnes tunc rabida vul
Nudaque Pauperies Latque agmina mille dolorum, Mille cruces fixae venientibus. Haec via sela est Qua sortunatum liceat superare cacumen. Laetior ad laevam species , via mollis, amoena Planitie, celsas ducit Babylonis ad arces. omnibus hac iter est populis ingentibus omnes Admittique volunt spatiis, gaudentque recepti. Illic deliciae certatim, quicquid amorum est Blanditur choreaeque leves , risusque, jocique objiciunt ultro sese S comitantur eunt s. Iamque viae dederam memet, cum flore sit,omna
occultos angu , tectosque sub omnibus herbis
282쪽
po LOGIA MORTIS. Conspexi colubros Heuiquae me numina servent Exclamo. Nec longa mora est simul aethere ab alto Adfuit, atque manu prensem Maria periclo Eripuit praesens & dextrum voce benigna Commonstrans iter : Hunc, inquit, duce Virgine callem Ingredere Anteiit Virgoci visiamque repente Sub pedibus florere silum, siabsidere vi Abruptae cautes 'lano cedere dorse Mellaque per totam coelestia currere rupem. Hac equor, erernumque sequi te, Virgo , juvabit.
PUERI QUADRIMULIA POLOGIA MORTIS.
POset Aldulcem animam liquit Franciscus, dit
Spes magnae cecidit deliciaeque domus Exuviis coepit Mors ire superba pusillis, Magnorum spoliis ut let ire ducum. Nec patri misero , miseraeve occurrere matri Pallida per moestos desiit umbra lares. Questibus trobris mortem si flectere questus, Tangere si possent probra, ligata foret. Sed magis hoc instat crepitantiaque omnia crebro Dant tristem latis aedibus ossa senum. Tandem excusenti similis, similisque fatenti, Ultinia dum longae tempora noctis eunt,
283쪽
a 'OLOGIA MORTIs Adrepit patris ante torum , seque ubiicit ingens :Talibus, pro se dicere visa mussis. SOL , nec inficior , tanti sum causi doloris Nostra tuo tamen est culpa dol re minor. Quamlibet incuses , eg de te amita vicissim Deque Ra postum conjugemina meri. Nam cur praedatrix toties, cur perfida vobis, Cur plen; invidiae, nomina Glla vocor χVos mihi nastentem puexum, stis ipse , dedistis fAt nec dicta dies ulla, oec hos: fuit. Occidet haec pacti fuerat si uia unica nostri. Momenta arbitriis ipsa relicta meis. Ham Isarae ad Pontem pepigisti foedera mecum, Hausit ubi vitae munera prima puer. Quod stelus hic igitur , quaeve est injuria tandem, Si morkur per me , qui mihi natus erat λΑt quereris fato quod sit tibi praecoce raptus Hoc quoque, quod reri vix potes, ipsa queror. Me tamen incusem licet, & mea spicula danmem: Error hic insentis , culpa nec ulla fuit. Quippe virum rebarci postquam sum amplexa ja
Agnitus est parva tum mihi mole puer. Si falli scelus est , merui scelerata vocari , Sed magis est,per quem fraus mihi laeta, nocens. Hanc puer instruxit, dictis mentitus ubique, Mentitus factis ingenioque Virum. Seu rogat aggrediens, seu dat responsa rogant ,
Ferre virum credas verba. referre virum.
Ipse sui lusus puero risusque virilis Nec poterat lepidos dedecuisse senes. Tu quoq; seu gestum admirans,seu verba loquentis; Saepe virum auditus dicere, sepe senem. Quod sit si potuit genitorem fallere proles: Cur ego, quod fuerim falsi, scelesta vocor 3
284쪽
Illa ego, quae nulla dicor seperabilis arte. Nullis alue hominum victa sitisse dolis,
Vocibus infantis cogor decepta fateri: Sensibus impositi fraus ea prima meis. Saepe imitatur anus teneram longaeva puellam. Rugoam fuco dissimulante cutem. Saepe senex canam tingit medicamine barbam
Et canas , mira callidus arte , comas.
Trans pigmenta mihi ruga canique patestunt, Nec sallit visit ille vel illa meos. Unus hic, iudor est, post tot me secula fallens Percutitur, dum vir creditur esses, puer. Fac tamen excutem nihil, insentique tenelli Messuerim primos insidiata dies. Quas mihi tu grates vel sic, quae digna referre Muneribus posses tum quoque dona meis Non potui pulchram pro nato tollere matrem Tollere non potui funus utrumque simulona tamen spes, nostra est ea gratia , vivit: Digna sit mulier nomine, digna tuo. Summo digna loco, quem tot virtutibus imples,
Et te, quae prima est gloria, digna viro. Quippe nec ingenio, placidis nec moribus impar
Indole te magna, te pietate refert. Non illam a telis poterunt defendere nostris Castellae turres , gentis avitus honos: Sed fervens pietas, cunctitque modestia major Laudibus, nullo munere victa fides. Haec illaeta meis sent vir busci his tua conjux Tuta manu nunquam cicacitat icta mea. Sed matura arvi, stra tibi morte perempto Cum juges lacrymas, munus inane dabit;
Nocte dieque gemens sensim tabestet, Lipsa Eitingue lues esse generosi seo. Quid memorem sanctam post tot tibi lustra parentem ma
285쪽
Munere servatam n c superesse me
Si quamvis inimica mihi, manibusque frequenter Eripiat praedas imperiosa meis. Saepe meas tibi illa domos, ubi triste gementum ordinibus longis millia multa acent: Turba mihi devota , meis transcriptaque regnis
Ni certam mater provida ferret opem.
Quidquid inest morbi, vitales admovet herbas,
Et Coo nunquam balsama nota seni. Hos recreat dapibus, succis vitalibus illos, Hos dulci alloquio mitis, radite levat. Sic impune meas matrona lacestere vires Audet, miti laribus regnat inulta meis.
Et mihi, quod pueri tulerim modo funus acerbum
Gratia servatae nulla parentis erit Insuper, an nihil est, quod adhuc tibi vivere fratres Quatuor illaesos dextera nostra sinit Quos inter sacro fulget Franciscus honore Ille decus Volcis deliciaeque sitis. Quem sibi desponsum gaudens Narbona salutat, Quo Baiona ferox orba parente gemit. Ut taplex merito quam texerit insula frontem, Dignam tergemmo nullus honore neget. Non amor est vestrae Basilius 3c arbiter aulae FEst aliquis, quo non surgere possit apex Una modum ponit generosa modestia, una In meritum virtus peccat iniqua situm :Fortunae virtus in amicos prodiga magnae Uni quae laus est maxima, parca sibi. Saepe virum , fateor , seu vi, seu fraude petivi: Nil mea vis, fraudes nil valuere meae. Major obest 'irtus Latque hunc , licet usque recuset, Ad summum servant Gallica sata decus. Nec selum hunc servant. Ei ut Lodoicus ad alia
Affectat pulchrum te duce certus iter.
286쪽
Apo LOGIA MORTIS. x Et nunc illa tuo quanquam de lumine fulget:
Mox tamen ex illo tu quoque clarus eris. Hunc Boreae ad populos regnorurn arcana mo
Vidi difficiles ite redire Vias. Nec nocui. Vidi mirantem assurgere Romam. 39sque sacro vestit murice Roma patres. Nec tamen invidi , quae pulchris invida rebus. Et praedae sitiens divitis usque sui. Hunc etiam vestro patior regnare senatu, Qui pendere frequens ejus ab ore let, Scilicet austultans redivivum audire parentare Rursiis, cillustres curia credit avos. Sed vivat selix in honos accrestat honori, Et non cana sacer tempora cingat apex.
Ex Agathae selio summa ad fastigia sergat: Et sacra dent primum, regis & aula, decus Noster erit tandem r/ quo ducet longius aevum. Hoc spolia extinctus nobiliora dabit. Ille tibi absentis pueri latia praesens Magna, nec Egidius serre minora potest. Ultimus hic annis, nulli virtute secundus. Nec spe , quam coepit sestinuisse, minor. Mens animuique ingens illici naturaque selers,
Et facilis , decorum quo vocat aura , sequi. Par est oris honos, par illi gratia morum, Quique caret fuco rarus Marte epoS. Hinc amor est veste virtus his utitur armis, Cunctorumque animos illecebrossi rapit. Gratanturque adeo , primo quod sidus in ortir
Te non indignum sparsit ubique diem. Per te major erit , poterat qui magnus haberi Te sine , qui meritis crestet, ipse sitis. Has ego de ias, haec dum tibi robora servo: Qu)m modo deiunctus vana querela pucr t
287쪽
.1so POLOGIA MORTIS. Quid, tibi quod natos blatia blanda reliqui,
Et non pollicitos inferiora, duos Quid , tibi quod dulces patior quoque vivere natas ἰCorpore praestantes ingenioque, duas Quarum quae thalami proles est una prioris, Quam coepit magnos urere , quotque procos lMox avum faciet faciet simul Qua conjux , Prole alia, penset quae tua damna , patrem. Foecundisque adeo certabunt partubus ambae :
Saepius anne parens, anne Voceris aVus.
Et natarn quoties prolem humbere, credis Laetitiae plaudam non inimica tuae. Nam tibi quot natos dabit haec,quotque illa nepotes; Praeda mihi, vestrae lex ea sbrtis, erunt.
Et tu jura quidem haec nobis concessa isteris rIure patri natum sed praetisse negas. Scilicet incuses, quod sente superuite rivus, Qvpd radius, Phoebo non pereunte, fugies Cernis ut annosa super arbore poma leguntur Et pomis arbos stat super ipsa sitis. Cernis ut inclinant morientia lilia collum Et flori bulbus stat seper ipse seo. Nec dotes nati egregias hic objice, nec quod Tam cito tam praestans desiit esse puer. Hos carpunt sileri floresci hunc tua morem Exemplo conjux approbat ipsa seo. Illa tuis celebres visit dum Valtibus hortos, Mollis ubi flores undique undit humus: Sicubi prae cunctis tollit pulcherrimus unus Pictura egregium vensicolore caput: Hunc legit affectans reliquisque senescere jussis , Ejus amat tenerum praeripuisse decus. Hoc Divi faciunt. Coeli viridaria fiant haec Scilicet, flores hinc quoque sepe legunt.
Nec parcunt pulcriis: sed qui super emicat omnes,
288쪽
Sideribus properant hunc sectare seis. Quodque tibi reliquos nondum rapuere, tuorum Quod stiperest terris copia tanta , favent. Tu quoque , si regni paterentur commoda cutis Gallica si possent sceptra carere tuis Auserrent seperi sed carae gentis amori Delicias ultro posthabuere seas. Te tuus ante alios coetu pater ardet in isto, Tot titulis ingens ille, tuisque minor. Et te praesentem, sineret sua Gallia, vellet: Optata insiimmis haec stipe una bonis. Regni fata megant: at non saltem unicus illi Post tam longa nepos Vota negandus erat. Hic tibi suffectus coelum tenet, atque paternam Inter avi amplexus gaudet obire vicem. Nimc animae ingentes anima hic quoque scilicet ingens,
Exiguo postquam corpore liber iiij
Deliciis agitant felix communibus aevum, Nectare nec fruitur deteriore nepos omnia factus avo similis namque aethere in asta Nec pueri seri hic ora , nec ille senis.
Sed studiis similes, similesqueatatibus ipsis
Flore aevi nunquam deficiente vigent. Et gemis ah demens , quod non accesserit aetas Non sensim patrias creverit inter opes :Inter mille metus, morborumque agmina mille, Perque omnes aevi lubrica multa gradus rLuxuriaeque inter scopulos, scelerumque catervam rQua procerum natos perdere multa selent. Non fuit hunc satius nostro crevisse repente Munere,in exemptos tot semel esse metus
Appulit huc insens, quo tu quoque tendis 4 aegre Quae lacera prendes litora puppe senex.
Tunc spolium effaetae pones e lis AE aevi
289쪽
M APOLOGIA MORTICQus nunc iste viget flore beatus eris. Quae vero invidia est , mortis compendia nactus Quod breviore via prae tibi natus iit Quod nunc fata supra casus erectus omnes, Nulla timet sertis vulnera , nulla necis Quod steteri intactus, vitio nec pervius ulli Plena quod aeterno gaudia fonte bibit. Hoc nocui. Tu, si mortem accusire libido est, His incide meum crimen in aere notis Mors invisa mihi est, natum quod reddidit omnis Expertemque mali, participemque boni. Haec inseribe, licet, nostra ted falce notatus, Adversis reseret talia dicta lapis: Crudelis pater est, natum qui lugeat omnis Expertemque mali, participemque boni. Me tamen interea crudelem dicis omnis Regia crudelem, Vulgus omne Vocat. Saepe ego me regum natos, ipsesque recordor
Imperiis reges eripuisse sitis. At neque tot probris hominum, totque obruta diris, Nec populis unquam sic odios fui.
Quam tamen immerito' quae tum, ne sieva viderer, Naturae fuerim vix memor ipsa meae. Nam torvos aliis constet ostendere vultus. Huic uni faciles non inimica tuli.
Hinc mihi praesenti, scis ipse, arrisit amicet Blanditias risiis prodidit ille meas. Quoque ocos dulces lamica crepundia siletus
Hoc mortem aspexit languidus ore puer. Nam neque tela mihi, nec crates ossea, nec quem Nunc cernis , foedo rictus in ore fisit. Fructum decerpsit manus exarmata tenellum:
Quamque illi vultus, tam mihi blandus erat. Talis eram , qualem aspicies, cum liqueris olim Divisiim hi natos munus utrimque senes.
290쪽
Nunc decus hoc celo me publica commoda contra, Alite diem gratae commoda mortis ames.
Iam mea si nosses, vitae bona nulla placerente Tot tibi tam ducis heu' bona mersa malis. Vivis in hoc blandum licet applaudente, tumultu 3. expers vitae, dum fluit, ipse tuae lHanc trahis lac alij, te non potiente, fruuntur a Hinc tibi quod totos atria plena dies Hinc tibi quod regni blandixi numina cernis , Ambitri affatus splendida turba tuos. Hi tibi custocles ste captivum aulica semper Agmina, sint quamvis officiosa tenent. Alter adest praeceps rege, a patribus alter ecigrari curas hic novat, ille sori.
His miser assidue pulsaris fluctibus aetas Hos tibi per strepitus irrequieta fugit. Dum vitam in regis populique negotia totam
Dividis, illius pars tibi nulla vacat. Et illa lauta licet mensis sint sercula r curis Sunt condita tamen sercula cuncta tuis. Strata licet dulces inritent mollia semnosci Cura tamen stratis mollibus aegra subest. Infelix ad haec natum seperesse volebas Tot crucibus quod mors liberet una, gemis At mea quo pluris fiant tibianunera cerne
Quam nato suerim non inhonora tuo. Nemo nascenti, viventi carmina nemo;
Certatim functo carmina quisque canit. Has laudes nunquani siectis abolebo futuris, Spondeo, nec pueri nomen honosque cadet Ast erit aeternum, mihique inviolabile nomen eQtiam tener hic obiit, tam vetus illud erit. Tu quoque praesa meis quanquam sis debita telis , Par fatum agnoseo nominis esse tui.