Gabrielis Cossartii Orationes et carmina

291쪽

αs ARM ANDO AD REONIO. Et seper in patris nomine natus erit. Talibus excuset dum tristis lama, jacentis Interea tingit lumina fessa por. Visa quoque in Emnis eadem se sistere, eosdem Audita in semis tape referre senos.

PRINCIPI DE CON TYPhilosophicas theses publice propugnanti Farisiis in collegio Cla montano S. I.

o D taceant Muta , quod laudum turba

creatrix

Non eat in laudes inciosa tuas Ne querere, o Princeps facis ipse silentia Muses. Ut primum reseras ora , silere jubes. Dum loqueris, patulas totae vertuntur in aures, Quae totae voces ante suere Deae. Verum ubi desieris sensimque resederit altus, Pectora qui turbat, qui ligat ora lupor: Tunc iterum in linguas, iterum vertentur in ora,

Et tua centena nomina voce canent.

Hunc tibi permisere diem: selidumque vicissim

Ad tua mox repetent facta canenda diem. Nunc distent, quod deinde canant, vocalia Muta Numina Borbonio muta loquente silent. Si laudes hodie inciperent patrisque, tuasque Ossicerent patris laudibus , atque tuis. Lausirit amborum tua vox laus esse parenti Clarior Armando nulla loquente potest.

292쪽

LUDO VICO ORBONIO

PRINCIPI CONDAE OE BELGIO IN GALLI AM REDEUNTI

TE, pacemque, simul nostris duo maxima oris

Munera, Borbonide, rettulit una dies. Tu pacem nobisci te nobis illa reducit. Illius pretium diceris illa tuum. Ctia tu reseras ratio haec ante selebat Gallia victricis munera ferre manuS. Arma olim, de spolia, lauros, captivaque signa ira uaeque selet Mavors fundere dona , dabas. At nunc egregius Martis contemptor, almae, Qtanquam invisa prius, gaudia pacis amans e Te reduci comitem castis adjungis in omnes Et sternis faciles ante, prarisque Vias. Quo tibi selvemus meritas pro munere grates, Pacificaeque tenent quae juga nostra Deae

Non ignota tibi quondam haec, Lodoice , suerunt Numina , nec studiis visa minora tuis. Sic Phoebus jaculis insignis, cinitus idem Carmine . sic laudem Pallas utramque tulit. Sic belles, sic pace vales. At, qui modo belli

Totus eras, pacis mox quoque totus eris. bona paxi Quanquam tum pacem optare licebat, Optabant cum te Gallica castra ducem. Nunc cum te fruimur,pax est incommoda rebus: Conveniunt votis te duce bella magis. Te duce quae notri is non captae viribus urbes, Quae non Marte tuo regna subacta forent

Albene, quod nato servant hos fata triumphos

293쪽

υς INSCRIPTIO REGIAE TRAMIDIs 'Et, quem possit adhuc quaerere, restat honos Ut quondam Enguineo qua: Vincat, regna siler

sint I areat magnanimus incere cuncta pater.

INSCRIPTIO

REGIAE PYRAMIDIS

PARISIIS ERECTAE IN FORO DELPHrNICO,

E REGIONE STATUAE EQUESTRIS HENRICI MAGNI. -

ω pompam nuptialem Ludovici IRI Maria Thersia Uyriaca.

Q et Metua cavi monumentum hinc cernis, inde nepotis: Hinc opus egregiuin pacis, in inde vides. Pacem restituit palmis gravis alter, cinnis, Pacem alter juvenis, Victor ipse, refert. Munus uterque suis pacem dedit alter, orbi Arbitriis pacans omnia regna sitis. Nam quod parta quies Italis, quod parta Britannis; Sarmata quod requiem,quodque Suecus amat: Haec Lodoiceae pacis lunt munera magnum Major avum hac potuit vincere parte nepos. Hinc etiam vicit, sancti quod foedera pacti Regius aeterno foedere sanxit Hymen

Quod pax subjecit populos , quod dedidit arces. Fortior Martis viribus una fuit. Et miraris , avi celsis super ire colosibQuρd Lodoiceus conspiciatur apex

294쪽

DE LA VILLE DE LONDRES

DE INCENDIO

EX GALLICO D. DE B ENS SERA DE

ΙNcxYτa sic arsit quondam Ilios at neque reges Ausa tamen, Divos nec violare suos. Londinum meritos, quantum fuit, ivit in ignescio Poenaque par, noXa pro graviore, it.

295쪽

SENATUI RARIS IZNsIQusdsielus admisit, scelere est immanius omni:

Et tantum ignoseunt numina nulla neses. Nec genus hoc monstri Sol viderat ante; nec olim Posteritas visem, sic reor illa putet. Hujus ubi crevit, nec jam est tolerabilis horror, Et queritur lentum terra, citatque Deum: Serus adest vindex, itandem approbat orbi, Iussaque per certos crescere poena gradus. . Orta luesci mox bella Linor serit inimus ignis rQuodque nec eluerent aequora cuncta , piat.

SENATUI PARISIENSI

Cum ad philosophisa disputationes FRAN-CIs C MOLAE , principis senatus flij,

convenisset in collegium Claromontanum S.I eidemque Mus carmina ferrent.

ANNO ID. I C. XLIV.

ApoLL MUSAS INTRODUCIT.

SACRI vatum animae, mea mens, mea gloria, Muis, Matres honorum virgines, Montis honos rurisci vestro non adfuit inquam Seges ulla verse dignior. Credisic En nostri consedit cu ine montis , Magna senatus Galliae, Liligeti Themidis numen spectabile, vultu Astraea sub multo redux, Curia par Divis, mens Regis, arbitra regni. Utriusque majestas. Tremit Pondere sub tanto collis iacer. Ipse strenua

296쪽

remens adoravi jubar is radi tremuere mei, pallentquetogatae Splendore victi purpurae. Ergo agite, o vae voces, gens prodiga laudum Perennis .famae artifex Si quis amor Phoebi,Themidis reverentia si qua est, Et purpurati numinis; Fundite, docta cohors, sinum modulamen, ovanti Quod astra responsent sino; Quod nostri aeternum colles, lene fiementi Canat ipsa laurus sibilo. Ignea progenies, statis nec pectoratatus Et ora complevit Bror

Rectores populorum, aeterna oracula mentis Procerumque proceres arbitri, Una aeterna manens regis mortalis imago, Vulgare non poscunt decus.

Augusti decora alta novem, tittilosque senatus Novena turba dicite. Non haec, Pierides, vobis indicta nec istis Deinceps tacendamontibus.

Postiuam senatui religionem , AN I x.

aquitatem THALIA, antiquitatem CLIO, dignitatem CALLIOPE , amplis udinem Ei E , multitudinem POLYm MNIA, Aminam MEL OMEN E , sapientiam TERPSICHOREJacundiam ERATO, variis variorum carminibus gratulata sunt, APOLLO MUSAS DIMITTIT. MAON quidem canitis , sed nec miracula, Muis, u

297쪽

Minora fas erat loqui.

Nec locus hic tantum capiet decus. Ibo per omnes Viator illustris plagas: Dumque diem spargam terris regalis honores . Ibique spargam curiae, Et radio pictore loquar. Sint omnia regna Tantae theatrum gloriae. Hanc clonginqui domus audiat invia Nili, Fluetiique Ganges divite Extremus fluviorum qui Brasilaea perenni Pacificus argento rigat Arux peregrinaeque Iapon meta ultima navis. Ite, ite Divae praepetes Qua mare, qua la culta patent, populosque Per

omnes,

Versi volantes alite: Ferte procul magni decus immortale senatus, Castaeque florem purpurae. Hunc vetus , hunc unum resene novus orbis uterque Τanta minores gloria.

Huic vestraeque fides, viri heroica lauri Huic laureata serviat Curia Musarum numerumque auctura, decusque, Non integro Themidem choro Adjungat decimam;dominamque agnostat Apollo Valete felices Deae, Non vestro praeerunt posthac mea numina monti Sororibus praesit seror, Uno nata minor patre riuarumque senatum Sola regat aeternum Themi .

298쪽

PETRO SE GUIERI OSFRANCIAE CANCELLARIO Cuius in stemmate stelia c.

cini me, qui ferit aureis Demulcens oculos luminibus decor o faces' geminae faces Ο sideribus sidera, igneo Faetuta invidiam polo An binum geminis sidus ab ardui Parnassi radiat jugis, Et sacris animos enthea ignibus Aut erroris amabili Mens delusia dolo est, aut Segulerij Fulgent sidera stemmatis Ante inelli seri ornicis atria,

Et cunabula temporis,

Summi ficta maiiu sidera principis,

Phoebes ante rotas Vagae, Germanique rotas ante Hyperionis. Flammis aucta perennibus. Quae non curriculis aut oriens suget Titan, aut reVocet cadens.

nobis furias inter,in aequoris Crudeles tumidi minas, Bellantesque Notos, lucida sidera rMagnae spes ratis haud minor Non sic conspicui, quos olor edidit Furio Iupiter inclyto, Et functos inperis ignibus addidit Nautis praesidium ac decus,

299쪽

aci PHASELI CATULLIANI Dum vera salis aequore Crestit Eoliis praelia fratribus Syrtes inter inhospitas Iactatosque salo , nec meritos mosi Faustis luminibus beant. Sic, o dulce decus, lucis laureae Tractus spargere amabiles, Ignes propitispergite Temporum Sic vester seperet minas Aternoque dec0r lumine fulguret.

IN ITINERARIUM

LUDOVICI OMENII

BRIENNAE COMITIS.

PARODI PHASELI CATULLIANI

LIsaa Gus iste, quem stupetis aulici, Ait fuisse codicum brevissimus et Nec ullius tumente mola codicis Nequisse major ire , sive sensibus Libros decet putare sive vocibus.

Et hoc negat superbus ampla Livij Negare seripta, principisve Taij,

Τerentiive, melleive Caesaris, Et incbti Nepotis,in Paterculi. At iste nunc libellus, una vix suis Et altera ante pagina, unico milii Frequenter alterove lecta spirim. Caput Lutetia orbis, alta Lupara,

Tibi haec fuistis .esse cognitissima Ait libellus: siperbam originem

300쪽

Tuis habere gloriatur a typis, Tuo prosectus evolasse de sinu. Et inde per tot ampla regna Lomeni Decus tulisse Eoa, sive Atlantica Nataret aequora utriusque seu simul Cubile selis hinc Minde viseret: Nec ignis esca, nec cucullus Indica: Fuisse mercim ante sit secuti licet. In ultimaque sepe lectus India. Et haec fuere, runtque iam fit amplior . Tuaeque ditat urbis elegantias Gemelle Romule, gemelle Romuli.

DE PAR ODIAE MORA

TI H A s a uua ille, quem Catullus edidit. I Tibi, Brienne, quod videtur elegans Quod hunc amasque perditeque deperis; Proboque, gratulorque sed parum placet, Quod aemulator hujus esse carminis Te id imperante cogor, ejusin modos Sequi canendo desueta sit licet Camoena pridem in hujus elegantiae

Facetioris immemorque carminis.

Et exigis severus usque creditor Iambum, eumque, desit ut nihil meruma Tibique dicis hacce luce debitum Nec id negamus cimo si nec est satis Bis obligasse sponsione me tibi, Ter id quaterque spondeo : at moram dari Brevem reposco, Quam negare sit nefas: Atrocioris esset istud ingeni. Vale ergo, dum incalescat,in brevi ob ner Meam Camoena liberet tibi fidem.