Gabrielis Cossartii Orationes et carmina

발행: 1675년

분량: 304페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

Hospitis. Illius quae sessitat ore labrisque, Ingenua ac sincera Charis , scis ipse, nec ullo Infecta est faciem medicamine. Si quid erit, quo Sive tibi favisse , tuis seu possit amicis

ossicia ante tuos ibunt injussa rogatus. Moribus his hodie non vivitur. Undique amici, Si nihil indigeas. Unum exigit usus amicum Omnis amicus abest. Horum te viderit unus AEdibus in magnis, ubi te conjectet opellam Expectare suam, dum sors nil tale requiris: Te procul aspecto , visa ceu Gorgone, OIpet. Accedis propius λ procul avolat Ocyus aura Postque sores prudens sese occulit haut aliis se, Qua datur, occultat latebris Deprensus in illis, Quid struat 3 accedit demissis auribus. At se Non tamen omnino tibi commodat. Est prope

notus

Nescio qui , quo se fingit gaudere reperto,

Ceu dudum quaesisset. Ei tum pronus in aurciri Plurima, tanquam res urgeret magna, suserrat

Sollicito similis. Sic te sensim inter eundum Declinat. Non sic alieni debitor aeris, , Sive fide qui jussit, amat lictore per artem

Desus fugere. Hax simplex aequique bonique Consillis, atque subesse doli nil reris. At ille

Aufugiens, jam ratus evasisse, triumphat. Cum tibi nolentem casusve Deusve reducit, Vix hbductum oculis , alia cum parte recurrit Obvius Aspecto gaudes,neque enim tibi quidquam Artis adhuc stabolet. Dextram vis prendere praebet Addubitans, alio respectans versiis in omnes, Ceu Proteus, formas in jam prope quaerere qui sis Velle videtur antiquum ignorare sedalem.

Miraris silet ille. Aut si pudor est stiper ullus, Vult humanus adhuc aliqua si parte videri;

262쪽

EP ISTOLA. 23 Nescio quid confusum immurmurat ore renidens: Dejectitque oculis , raptim obliquumque salutat Exiliens, ut qui di tum pede presserit anguem. Ipse sciens loquor similes expertus amicos Haud pridem , libuit cum visere magna potentum Limma, quindenis quod bis mihi contigit annis. Nam tunc ossici quamvis nullius egerem , flam: Nec peterem qui me in penetralem admitteret au- Id metuens sugit tamen, ut me vidit , amicus ;Insignis prius ille, atque inter summus amicos; Et, tibi descripsi quidquid modo praestitit unus. At tibi longe alius , corruptique integer VI, Praeses erit tuus. Hic vultu tibi semper eodem Occurret. Qualisque suis arridet amicum Sub Laribus cialis , Luparae sive aed1bus altis Te videat, Lamoni seu vasta per atria turbat Permixtum , seu Telleri interior siubire Tentantem frustra conclavia' talis ubique, Talis semper erit Teque ut conspexerit, ultro Occurret prior,&: Numquid vis, Hore rogabit. Gratia sirita mea est hic utere sive patronum Αffari cupis , est supplex tibi sive libellus Sum praesto. Has ejus voces mox facta sequentur. Hac ope tu nam liber eris tunc forte negoti Uti si nolis, uti potuisse juvabit. I , propera , tales quid dedignaris amicos Segnior in tali invitantem carmine Musam

i GNI ET VENTUS.

STYLO OVIDIANO.

ANNO II. Dc. XLVI.

SU L pHu Retus nuper tumida Vesevius ira Arserat ' victor ruptis inacibus ignis

iiij

263쪽

11 IGNIS ET VENTVS. Turbine flammarum rapido vastaverat urbes Ausenias , turresque prisca palatia regula,

Egerat in cineres. Incendia juverat atrox

bEolus, immissis qui vires adderet igni

Agmine ventorum. Postquam postiere surorem Ambobus placuit communem agitare triumphum. Dumque parant currus primum sibi poscit honorem Mulciber, primum petit AEolus. Ergo tueri Jura placet verbis, prior dic Mulciber orsias. Scilicet exsuperas nostros Aquilonibus ignes IEoleo sic subito intumuit ventosa potestas Ille ego sium vitae, mortalis marbiter ortus. Ignibus excitam tepidis animalia lucem Λccipiunt quid sitiat animae, nisi vivi ius ardor Membra fovens,agitansob in omnes diditus artusZIgneus est opis vigor at si flamma recedat; Deficient vires, Merii sine sanguine corpus. Vita manet,dum flamma manet cor igne perenni Illaestim vivit servens incendia pectus Continet, missas flammis coquit acribus escas. Accipit igni seris haec nutrimenta cavernis Molle jecur,rursusque coquit.Mox sanguis in ignem It liquidum, fluviusque per omnia men ibra volutus Irrigat occulto jecore expellente meatuS. Ac veluti coelo erumpens, blandit in imbres, Aut tumet in fluctus , aut grandine dura rigescit, Torrentem inriguum modo praecipitatur aqua vis: Fervidus haud aliter per membra calentia sanguis In nervos modo porrigitur , durescit in ossa, Lentescitque pilis, mollitur carne, medulla Ossibus ardescit vita sic utilis ignis. Nec minus ipse cibos lianda alimenta ministro Queis fugientem animam retinere in corpore posu

snta

Q in ego contusam Cererem serventibus undis

264쪽

IGNI ET VENTVS. 22sMollio , illatam fornacibus excoquo Nobis Parvulus est sernix illos extructus inrisiis, Hic dum farra manu subigunt, farrique tepentes Immiscent undas famuli . non segnius ipse Parte alia flammam exiguas accendo per aedes. Hinc Cererem reserunt humanis usibus aptam Nec satis at segni ne sit gravis usiue palato Una Cerci varias, quas eligat, apparo carnes, Ferculaque, mensis bellaria nota secundis. Λ neque flava Ceres largas adolesceret unqua ira Laetior in messes , aestu nisi fota benigno Cresceret occulte, tostis flaveret arisiis, Vis eadem fruinis, eadem educat omnia late Poma per aestatem. Tum sicubi bruma recurrit Membra fovent ignes brumae frigora pellunt

Quid quod absque meo pietas frigesceret ignes

AEternos superum Aveo Vulcanus honores: Omnibus intersum sacrisci inculta jacerent Me sine templa, socis & inutilis ara Vacaret. Gens hominum supplex cum Divis munera bivit, Ignem adhibet sacris pavitantem rite sacerdos Igne super jugulat pecudem, votiva'ue flammae Viscera confiniunt sacras reddentia sortes. Quin etiam gratos mittit Vulcanus odores Thure bonus liquid, calidis liffitibus halant Divorum simulacra Sc sancta myrrha per aedes; Accensiumque socis per me vanescit amomum. Hinc laetus vapor exundat, mentesque beatas Fumus adit, celsique pererrat culmina templi.

Sed quid parva sequor , ibique haec mortalia jacto ZAspicis aethereas arces, .lucida mille Ignibus astra meis' illic mirare bicornem Reginam astrorum sine me neque Cynthia noctu Fulgeret, nisi tantum olli darer ignis honorem. Nonne vides Phoebum. mundi cum cardine summo

265쪽

Stat librata dies, rutilo temone sedentem, Circum de flammiuomo salientes ore favillas, Et flammam elata ructantes nare jugales Si nostro Phoebus caruisset lumine, nunquam Phoebea optassent obscurae lumina gentes. Quin etiam, si penna valet, penetralia terrae Atque imos scrutare sinus. Hic aspice clarum Ignis opus, defossa auri algentique talenta, Ingentes massasci coecis pretiosa cavernis Pondera mercator promit, ratibusque per aequor Credulus extremis Europam importat ab Indis. Nec tantum hoc debet nostris ardoribus aurum.

Quippe nisi talum vasta fornace liquescat.

Et quas viseeribus terrae contraxerat imis

Deponat faeces , rudis indigestaque moles Obsita nativis est brdibus cilla camino

Cocta, meis crebro teritur Cyclopibus ictu: Ad numeros illi multa vi brachia miscent, Persenat omne antrum donec tractabile tandem Invarias abeat lamnas, rutilumque nitorem Concipiat nostris excoctum viribus aurum. Hec ubi Vulcanus, contra sic Eolus infit.

Irrita quid loqueris' nobis tua nota potestas Importune faber Gli mihi debita vitae

Gratia mortalis per mera italis in omnes

Sparsa sinus natura viget Circumspice, cunctiore meas spirant auras, mea stamina cunctiore bibunt. Mollis latet alto pectore pulmo Irrequietus agens ventos, reddensque trahensque Perpetuis vicibus coeli spirabile munus. Haud aliter , Vulcane, tuis sornacibus auras Accipiunt redduntque cavi, mea munera, folles Fumanti in Lipare. Quae si mea munera desint:

Ignea vis lapsi crudelius acta maligno Pectora consumat. Dum spirant pectora, vivant

266쪽

IGNIS ET VANTVS iret

Spiritus humanos artus regit intima virtus Haec ciet una sat si nullus luper halitus exit Si laqueus nodo fauces eliserit arcto Stringens, atque meis aditum intercluserit auris. Vita fugit procul, pigros mors occupat artus. Igne quidem Cererem mortalibus usibus aptas :Nec mihi nullus honos qui frango, motaque rotatu Virii bigo. Sunt rapidis sira commoda Ventis. Aspice qua immo confiirgit machina colle Ut flabris Boreae, Zephyrique faventibus auris Explicat ingentes alas , quibus addita vela

Suscipiunt animas,in circum obliqua feruntur. Saxum intus geminum , quod vix conamine multo Agricota tollant bis sex , moveantque stibactis Veistibus , at facili quatiant mea flamina motu . Duram illis Cererem populorum in commoda cogo Attritam communi hominum servire filuti. Nonne audis , quanto tecti stridore laborans

Machina tota tremi, quanto frumenta fragore Franguntur quanto nutat domus ardua motu λHinc rudibus fixis sensim se blapsa siligo

Fingitur in panem venti si forte remittant Nil homini cellae, nil exundantia prosiunt Horrea, nil crudis flaventes messibus agri.

Protinus ad glandes , communia pabula porcis I uni redeant populi domibusque relictis Nutrices repetant sylvas, saltuque revisant Majorum in miseris viduentur civibus urbes. Si qui iis arva juva Qui , si non leniat aestus

Mitior aura tuos, tepidoque Favonius ore Ventilet 3 Immodicis absumes ignibus agros, Arescent segetes, arescent mitia poma. Estas una tibi, totus mihi siubditus annus. Tu potes algentes refovcre caloribus artus,

267쪽

Hoc tantum positin terris inducere venti Quos voluere dies. Si jussero, siccus ab Arcto Erumpit Boreas in concita flumina pigro Durantur contracta gelu. Si tempora malim Humida , si fusis manantes nubibus imbres Ad nutum madida praeceps Notus evolat ala, Congestasque nives stricta fluenta resbivit. Si vernos placet ire dies, Zephyrum evocor pernix Ille volat signo citius, coelumque serenat. Non incauta autem , neque numinis inscia nostri Gens hominum, summis statuit versatile ferrum Turribus , atque vagis hinc illinc mobile ventis: Urbibus haec magnis praesiant oracula, cives Hinc responsa petunt monet index certa futuri Pinnula iraedicitque viris , quae crastina coelum Tempestas maneat, pluviarne, dies ne sereni.

Tanta est relligio mos senus esΙe profarium Quippe putas 3 ullo celebrentur sacra Deorum

Concentu, si venti operam conferre recusent.

Horum poscit opem Phoebus 4 quando magistram Exercere artem, sestivaque caimina coelo

Tollere fert animus Tabulis assistit eburnis Grande serem tabulis ingentibus organa sergunt In teretes distincta tubos, ornata cylindris Fusilibus sensim series argentea crescit Ordine disparili Celeres hic pulcher Apollo Exercet ventos, digitisque micantibus urget Doctum ebur Agnoscunt signum, gens garrula,

venti,

Et sese volucres per aperta foramina trudunt: Garrula jam loquitur concepto machina vento, Iam gravidis inflata tubis animaque volucri Vivit,in in varios expirat fistula cantus,

Quos mutum dispensat ebur Phoeboque movente

268쪽

IGITIS ET VENTVs. 229 Elinguis fluidum moderatur lingula carmen, Turbaque ventorum talis captiva gemistit Cantibus. Hic grave carmen init, seu murmure

rauco

Mugiat aes Tyrrhenum, Martia sescitet arma: Hic Philomelam imitans, aut seactis flexibus errat, Aut uno modulans dat carmina longa tenore: Sunt etiam quibus humanae modulamina vocis Arrident , hominesque putes dum carmina fundunt. At frustra Eoo per te ditata metallo

Regna canis' sine me populis quid proderit aurum

Barbarica tellure latens is mitibus auris Regna per & populos, queis tanti muneris usus Dispergam : ni vela regam ii flamine dextro Usque sequar foetas pretiose munere naVeS. Quis dubios inter fluctus pontique pericla Fundit vota tibi quis adhuc altaria ponit Mercatora Mihi litoribus cadit hostia totis Plurima, me sertis dominum pelagique potentem Vectores nautaeque colunt. Ego partibus orbis omnibus incumbens, populorum in lucra laboro. Namque aurum quod flamma probat, iusique metalli Excoquitur calidis vitium natale caminis, Induiturque novum posita ferrugine lumen Munus opusque meum est, sine me tu languidus

haeres:

Ac nisi perpetuo sepitas flamine prunas Irritent uimidi solles , animosque ministrent Semianimi, residemque juvem auxiliaribus auris ; Evanestis iners, tristique oppressa favilla

Emoritur vis omnis, cirritus occidit ardor. Talibus indoluit Vulcanus , lacrius ardens: Experieris ait, sine te quid numina positant

Lemnis. Sic fatus, bis se qui sorte securi

269쪽

a 3 IGNIS ET VENTVS.

Astabant signum Cyclopibus edidit. Illi

Vicinis quibus exercent dura aera cavernis Educunt tormentum ingeni stupet instia turba Ventorum meminis muralis machina iurgit Vecta rotis, multo stridens conamines currus Ferratique axes sub ahena mola fatiscunt. Faucibus os immane patet , quas pulvere raro Si sature sauces, Mahenea pondere magno

Addita massa siler fuerit , serrique resecti

Plurima fragmenta intentat mortalibus ingens Exitium, turresque propugnacula terret. Tum si orte aliquis tenuem sub fomite dense Immittat scintillam , ardet mora nuda senatque Machina quo senitu coelum procul omne remugit. Lemnius ergo illam muris obverterat altis Triste minans atro jam cocta bitumina nitro Colligit, exoneratque cados testemque malignam Ingerere in patulos tormenti grandis hiatus Et vastum os implere parat conamina vana rIEolus interea ridet secretus, Austrum Aspiciens nutu monet. cIus ille per auras Pulverem agit Verrens, atque uno flamine dimat Mulciberum pudor accendit, stimulatque iurentem

Iamque ingens utrimque furor, propiorque duello

Arserat impatiens scelerum cum Iupiter ad se Utrumque accivit, fierique ultricia mandat Fulminaci nec magni fas detrectare tonantis

Imperium fuit. Unanimes usium ergo laborem Suscipiunt operique accingit uterque vicissim. aEolus admiscet ventos; queis missile siilmen Irruat in terras rapidum , diroque fragore Intonet addit aquas prudens , nimbosque proce lasque, Et quicquid spirat gens turbida Lemnius ignes

Sulphuraque ad)ungit queis it tabile telum

270쪽

INGENII FAMILIA 23 IFulguret ardeseens, lateque incendia portet. Ergo concordes animis , prius excita tollunt Iurgia, dum unctis conspirant viribus Ambo Iunxere ex illo dextras, foedera firmo Strinxerunt nexu quin iubi mutua jurant Auxilia , , flamma si quando torpet inani Mulciber , illabens socium juvat Eolus ignem.

INGENII FAMILIA.

INGENIUM, LIBER, VOX, MEMOR: A, OBLIVIO.

STYLO OVIDIANO.

INGENIUM.INis N a juvenilis honos i huic plurima vul

Insedit Charis,is divinae gratia forma Arguit este Deum , mortaliaque omnia supra Tollitur assurgens absistit vivida flamma Actibus ex oculis sequam non vibrantia coelo Fulgura, non aeqent Phoebei sideris ignes. Tantus honos Divo Vegeto scintillat in ore Plurimus, inque apices ignis tenuatur acutos Par linguae, par vocis honos, par gratia gestus Coclite digna manus, sunt omnia coelite digna. Sit sons laeta licet , tamen est haec multa putanti, Multa volutanti similis neu lubricus error Fors agat incautum , pendentem examine justo Libram habet,& si quid pravum dubiumque veretur, Sedulus ad certam revocat simul omnia lancem. Fulgentes humeris aptantur mollibus alae. Flammeus ut puer est, puero quoque flammea sedes.

Nubila cuncta supra coectique in limine priaio

SEARCH

MENU NAVIGATION