장음표시 사용
11쪽
nliorum historieomina aus imminui videtur. Graviora sunt, quae praeterea reprehenduntur, quod nee alienus verit a par itum studio et tragicorum poetarum instar in augendis rebus animisque lectorum commovendis magis sibi quam In veritatis
studio placuerit. De his quae dicenda sunt, quum ad libros sere posteriores pertineant, de quibus quae Polybius rotulit; singularem requirere disquisitionem videbantur, seorsim mox explieabuntur. Nunc illud tantum meminerimus, a Theopompi inde aetato vulgare imprimis per Graeciam visis historieorum genus, qui ex rhetorum discipΗna profecti, in libris quoque suis magis oratores quam historicos agerent, atque omatum potius ac aplendorem quam fidem rerum spectarent. Ad quos scrip es, quomim non uno loco PMγbius leviiniem Moisse Vit suspicari licebit, Phylarchum quoque reserendum esse, quamvis oratio ejus nec ad ompositionem verborum nee ad Attici sermonis e viaieta severioribus earum rerum censori smila probaretur .
otione et leon,ilio totius operis e rum iis, ibas aetatem tusemihi, vix est quin aliqua eum probabilitatis v eis disputari po sit. Quorum quum plurima ex iis eis dini impia sint, qui a hylares, nonnisi per digressiones cepi videantur, tantum abest, ui remam ab eo traditarum compretum quendam exhibeant, ut ,. honiecturis Hesm do eo iaciendis locus ait. miremae ianium Drti ejus lux quae dam iniinditur eo, quod et Polrbius narratae quaedam a Phy, sarino examinanda et refellenda sibi esse putarit, hi mutar.
elius in Aidis et Cleommis vitis e mγ- ehi potissiliri in libri
latu isse sua videtur. Ae Polybi quidem de Plutarcho iudicium provocatum 'eat
iis , qua des bello ille Cleomenis narraverat. In quo quum et rato et Aehneis in sestior fuisse videretur, ne deessEnt lamen, quibus probavisset sua, non committendum Polybinaratus, ut mendacita cum veritat iam amplius contenderet , abreptum eum partium studio rerum saepe idem eorrupisse accusavit, qui animis sere lectorum commovendis unice intentus, alia temere. essinxeri , alia ultra. moduni au et it, alia , 5 Dum s. malis. ε conis verb. io M. Mer ira in rus
12쪽
denui in euani omisurii. Crius temeritatis exempla lineo a G-
γbio asseruntur. De Manlinea pii inum ab Antigono et Achaeis Arato duce capta Phylaretium ale exposuisse, ut nihil non attulerit, quod aut civium calamitatem aut hostium atrocitalem denotare potuerit. Antiquissimam inde readiae urbem excisam, cives in servitutem venditos, laniamque ει altera parte rabiem et crudelitatem, ab altera miseriam fuisse, ut nem non DBE- eorum summo dolore affectus suevi. Caunsas lamen, e quibus hae tam atroces poenae a Manlineensibus repetitae fuerint, omissas, o ab auetore, quae si reputentur salis, omnem iniquitatis istius speciem tolli. Mantineenses enim, relicta primunt sponsae sua Lehaeorum societate, miti et lintriain
Phylarchum porro Aristomachum dixisse Argivum, olq-rissima gente alum et Argivorum quidem olim Frannum sed
tyrannis orium in potestatem postquam venerit Antigoni et Achaeorum, Cenchreas deductum et tormeniis multis inter laetum esse, ut par iniquitas aut crudelitas in neminem unquam morialiuin admissa fuerit saetiquo ui augere atrocita
13쪽
per noctis visitis aiuntae suerist quomini alii noris horrenis impietatem . alii dissidentes, alii in signa με, ad
domum appropera erint quais leniorum sequendorem aviditate non opus esin, ut amplius dioeretur ' Aristomaesumi enim, etiamsi nihil praeterea in patriam deliquerii, propter ipsum me institutum, quod scelera initium non omnia e--. plectatur, supplicia quaeque eommeruime, quor-- ma xima severitas ne am unius illius diei vix expiatura fuerit impietatem, quo Arato, qui ad urbem ii randam Argivori
necesserit repulso, eloginta civitatis principes, quos conspirasse eum Achaeis suspicatus uerit, Excruciatos coram ne-CesSariis eorum necaverit Auxisse vero Aristomaehum flagitia sua eo, quod summo illo Cleomenici belli diserimine relictis Achaeis, qui maximis eum antea honoribus ornaverint v quom καὶ στρατηγον καταστήσαντες σφων αντιον ΙΙ, 60, 5), eum civitate simul Argivorum ad Cleomenem et Lacedaemonios defecerit. Non Cenehreis profecto eum, ut Phylarchus nar raverit, oportuisse noetu ad mortem crueiari, sed irrumductum ubique per Peloponnesi ei vitates et expositum omnium oculis perire. Sed ne vera quidem illa esse de Aristomaeho
tradita, qui nihil perpessus suerit gravi , quam ut mari
Videri omnino listarchum hoc tantum eonvenire historico lasse . ut nesaria quaeque atque horrenda reserret. De re tute malopolitanorum, in eodem bello capia eorum a Laee- daemoniis urbe conspicua, eum ne verbum quidem eisse, qui inmorari erit iantummodo, Cleoninnem iis incolumem se patriam redditurum esse spopondisse, si mei ipsi Lacedae-
galopolitanos autem iam indigne hoc inlisse, ni oratores regiis tantum non lapidibus obruerint Laudem, aloponianorum, quod urbem maluerini et fortunas suas quam foedus Achaeorum relinquere, silentio eum transmitas', semilaniem sesnees ad pulcherrimas rerum gesiarum historiarumque seripiori Ἀ- primis celebrandas. - Allam vero iis sipudem accedere.
Dici a Phylareho non minus se millia talentorum e direpta Lacedaemoniis provenisse Megalopoli eorumquε duo contigisse Cleoni erit. In quo miram primi in exsistere opulentiae Grae
14쪽
- ignoratui a qua praedis si ilae, Megalopolitanae, quae I unee eua, trec eum ab ipso Phylari, intentui aesti.
viiii x, excedere non potuerit, summam a supi a omnem modum auxerit, ut Atheniensium adeo florentissimas opes Oxsuperet. Praeterea autem mendaei scriptorem convinci iis
quae de inopia dixerit Cleomenis, qua ut ei dimicaret ad Sellasiam coactus sit, quae nullo cogitari modo posset, si tanta e Megalopoli reportata pecunia suisset. In his igitur eriminationibus num justum se Polybius et
integrum censorem ostenderit, tanto magis est operae pretium
exquirere, quod quae ratio hylarcho verit, non aliis exloeis cognosci disertius potest, istudque olybi judicium id quoque suisse idetur, quod Plutarchus passim de libris Phy- Iarehi expromsit. In quo illud primum notandum est, quod severius omnino Polybius de prioribus historicis judicavit, quibus pauci suisse videntur, qui omni ei ex parte satisfacerent. Neminem iugit, mim acriter reprehenderit The pompum, Timaeum, nos, quos ianis quis inier eos auctores referre dubitabit, quomina jactura vel maxime nobis lugenda ait Ao leniuntur se era enmulata illa ab eo in hylarchum probra, si rerum quae fuerit ratio, accriuatius examinemus.
M primum mi em, puto, illud onstat, mimum non
iis a quovis paruum studio alienuni sui me, quin rebus passim. Aeli inomini, quarum μ. olim administrandarum particeps suis ei, ut is, qua in par erat, faveret, inseatiorem autem iust sh Aetolis ostenderet me ut in aliis animadversum est
operis eius partibus Lucas mirbius arsieliung des aetoli
Minen Bundes; milio G in se mee nien d id, ita notari etiam potest in succincta illi de incrementis Actaeorum et de Cleomenico bis narratione Aratum ma donici sis deri Auctorem ut prodita Graecorin Antigono regi liberiali erimine purgaret, rem iis ea posuit . ut pericula lanium es&gisse eo diceretur, quae Aetoli tum Achaeorum foederi paravissent Polyb. II, 45). Hos enim qum vidissent inerementa Aehaeorum post Demetrii regis mortem, hoc egisse invidia ineensos, ut conciliatis sibi et Lacedaemoniis et Macedonibus, cum his una Achaeorum foedus destruerent: hos igitur ei ipsos praeeipuos Cleomeni suisse auctores, ut bellum contra Achaeos moveret, ne tam Lacedaemoniorum ae Cleo-Diuitia ' le
15쪽
videbuntur , ut Aratus, ne mi α: eorum: lata stire chinees seret, cavens, inevitainti ianitri nee siluis eoissis videretur. De tota autem, quale de eo instituitur, et intricata disputationelio tantum verum est, uti Aetoli inde a Demetrii sis.
quem communem eum Aeliae is hostem habebant. morte lan
guescere coeperunt in amicitiis quo juncta ab iis antea eum Aeliaeta suerat, neque Cleomenis propterea conuitiis on erunt. Neque enim eae Cleomenis rationes inerunt, ut admonitoribus si e instigatoribus egeret alienis, neque tantum illud Aetolo runt in Ae haeos odium . ut ad perieula plane raecutirent inquit ipsi aucta nimis interitu illorum vel Macedonnm vel Laacedaemoniorum polentia ineurrerent. Quid quod auxilium adeo ab iis in Cleomenem petivisse leuntur, quod quum quam recusatum est, Iieti tamen ab apertis hostibus non pote-- Plutarcho Ar ΦΙ), Aratus autem, tameis nihil non pr issi e serium quo Ioederis illius moedonici dedecus a noli-r etur, ne verbum quidem de ea: in in eonimentarii sauis sectissvidetur . Plutamii Ar 38 ibi onmis, haec esse videbanivi , ut 'umn incerta ipsius
reddita est, apparebi soriasse Polybitan no prorsusiae sumis se ejus judicem praebuisse Ae dis rapta quidem Mantiti quae tradidit Phylarehus, hoe polissimum nomino apud Polybi vi malo audiunt, quod crudelitatis indo in Achaeos ae melos eorum Macedones eriminatio conjeet luerit. D monstrar.ehim findex Po suus, bisuis tantum cives perfidiae sua poe-Diuitia ' Coosl
16쪽
Similis ratio est eorum, quae de Aristomacho, tyranno Argivoriun Phylarchus dixisse sertur In quo Polybi quanta iniquitas fuerit, facile patet, si quis quae c. 59, 5 dicit, eum iis comparaverit, quae antea ipse 59 L e Plifflaretio re tu terat. Non enim tibiarchus voluerat, Aristomachum non solum tyrannum sed etiam tFrannis Oitum fuisse Nise , lyran num quidem Argivorum sed tyrannis natum L Multum autem ille Achaeis conciliatus, ad foederis eorum inere menia contulisse videtur, a quo quod paullo ante Antigoni in Peloponnesum advenium defietebat 'i, defendi poterat tum invidia, qua perseeutus eum pariter ac L diadem, Megalopolitanorum antea tyrannum, Amtu suerat, tum ipso Achaeorum dissidio.
17쪽
Virtutem Megalopolitanorum, qui patriam maluerint quam Achaeorum Medus relinquere, quod minus laudavit Phylarchos, Achaeus tantum homo aegrius erre poterat. De praedae rapta Megalopoli summa erravisse Phylaretium, Polybio saei leeredimus, agnoscimus etiam in eo levitatis notam, quod Cleomenem, quem modo dixisset duo millia talentorum accepiss , mox de eontinuando bello desperavisse propter Muniae des eiu tradidit explicari autem rem illam posse judicamus eo, quod Megalopolim urbem, quae ad maximas Graeciae eivitates
pertineret Strabo III, p. 385 Cas. ex ambitu ningis quam
e eivium numero vel somniis censueriti Polybii ute ensurae opponere sorta in auctoritatem li-bit, quam in Agide et maxime in V omene Plutarcho Phylarchus habuisse videtur. Non aequius sane hie Polrbio de
Ph3larcho judicavit tum in Themistoelis tum in Arati vita; de his auteni pilarissius mutis ante quam de illis expositisse ', et inomianua quaestam, quam in eo admiserit; eo mimis
ineredibilis erae Viderum, quo vulgi Phylaielii in ad leo, metuit laudandum propensis Plutares, irationi onVeniret, ei ad illud εἰδωτοι- τὸ μον idoneam mineriam a meret.
Sunt autem uino eius rei arguntem'. Primum ipso linam, is praeter Phat, urin, Aratimi ianium eoninis mit, Polybium, Baionem Sinope in ae Spha rum Borysilientiani V, e quibus hauserit. Posteriores aulam duo, quamquam Diam a Strabone et Athenaeo laudato' iam
obseuriores fuisse scriptores eredit,ile est, neque eos fortasse, quorum ratio Plutarcho satis eonveniret; ol3bio, qui In civitate Spartanorum quae gestae essent, neque explicuit disertius neque voluit explicare, in bello tantum Cleomenie d scribendo uti poterat, sed uno tantum eum locot' memoravit:
Aratus do instituit Agidis Et Cleomenis in republiea Lacedaemoniorum, si tradidit, alio tamen ea modo quam lutarebus 3 λλ. Lion Gyrdine, quo Plutarchia vitas seripserit Gottingae
18쪽
neeesse est tradiderit ' unde non relinquitur nisi Pha larchus,
quo usus inprimis ille fuerit.
Deinde tota sere Plutarchi narratio id laudibus versatur Cleomenis, Lycurgearum videlicet legum sospitatoris, qua, nemo extulisse Phylarcho altius dieitur Φη. A quibus qui Achaeorum certe partes sectarentur, tam alieni suisse videntur, ut e Polybio et qui eum secutus est Livio si quid colli re licet, tyrannis, qui mori exstiterunt later Lacedaemonitu non multo eum justiorem haberent. atriam his rempublimini Cleomenes no restituisse sed e erilsis videbatur; qui patriam seni det rempublicam ms ον notiτείαν) Qua . . quam Cleomenes ab antii regni invenisset, eamque 'illum vi inrorum magistria abrogato, tabulis novis, et novis ei i- bus in rempublicam receptis mill modo; isti istoriores isti xyranni secerinc, eorrupisse iudicarent. His singuli denique laei quidan apud Plutarchum addendi videntur, in ,-bus aut diserta sat mo inrelu mentio init everbis tamen auctoris usurpatum e sit e conigatur. In Agidis quidem vii uno tantuni in laeo Phylarinus ominem ratur e 9). Hunc tamen non minus copiose de Agide quam
de Cleomene egisse, ea ipsa declarant, quae de Pasiphaae oraculo dixisse sertur. D morte quoque Agidis quae reseruntur, ita comparata sunt, ut a Phylarchi, quae fuisse videtur, ratione non abhorreant. In Cleomene Phriarchi mentio fit primum c. 5, ubi non committendum esse putavit Plutarchus, ut sententia jus de Arehidam Agidis fratris morte Cleomenem
Θακας καλουσιν, μη --θονμeie sam quum apud Athen. VI,
It Speclare huc verba videntur Plutarchi Ar 88 εἰ δε χεομνης λεγεοθω γαρ οει- παρανομιος -- τυραννιμός et alia eod. cap. In cie . . minis vita c. 16 17 19 commentariorum Araii mentio si sed non ita
19쪽
p. 271 hie e Phylarcho loeus servatus sit εἰσὶ δ' οἱ μέθα-
incredibile est, hujus de molliacibus explicationis opportuni-inis secisse narratione ii de eptureorum caede, e quae Planar elius fortasse et ipse sua depromserat . mis uberior accessit Pistarchi de victu Cleomenis lociis M. Athen. IV, p. 142, ex eodem libro quinto et vicesimo, e quo ille de motruicibilis, quem nemo facile negabit, lularetium in Cleom. c. 13 anto
oculos habui e In pugna ad Sellasiam deseri mia, quum linurire singula omnia posse e Polybio, a limiis .imprimis et copioso de ea re, mon omisit lamen 'γiarchum, proditoris cuiusdam, raem inter ipsos Cleo ne sis illares habuerit, nequitiae cladem tribuentem Plutaresti Cleom. 28. Denique ejusdem agnoscimus vestigia in iis, quae de exirem Cleomenis orio iraduntur. Discrepant enim de ea Phitarchiis et mi Hus, quorum ille, quamquam singula passim verba et lo-tiones ex hujus narratione retulisse videtur, tamen non solitin habet, quae apud Polybium desiderantur V, 35- 39), sed etiam in iis, quae de Nicagora Messenio traduntur, in alia
omnia discedit. Hoe ipsum autem argumento est, lutarchum sua ex eodem sonio hausisse, ex quo illa de Arehidami caede ducta sunt Simultatis enim, quae Nicagorae cum Cleomene intereesserit caussam Polybius non ex aere repetit alieno, quod a Plutarcho Cleomenes apud eum contraxisse sertur, sed ex Archidami morte, quem Nicagorae hospitem, amicitiae jungendae specie ad redeundum in patriam pellerium, Cleomenes intersici jusserit. Cujus saeinoris eulpa quum liberatum hune hylarchus voluisset, aliam quoque caussam necem Erat asserret, qua Nicagoras Sosibio go ad perdendum Cleomenem
obtulisset Unde non improbabile uerit, Plutarchum in hac quoque narratione secutum illum auctorem esse.
20쪽
Ad verba Ium a Wim ditatur ii deratur. Ita pin aut excidit ὁμοιον τι sive, νεωτο, aut totus hie locus ab πει Myαν usque ad ἰχθυο ν pro interpretaminii habesus est. Sed illud praestat, alteri rationi obstat, quod Userte las, datur Phylaretii liber. Herodoli locns est IV. 13 l. Res stratur a Pausania I l, l), qui insulam atrocli prope At- Deae litius e regione Lauri montis commemorans, hae addit rτειχος αρ κωορεησατο ἐν σμῆ, καὶ χαρακα βαλσο Ioeceo--ος, τριηρεσιν πεπλει ναυαρχος Alaum ἱαιe, ας μολεμαῖος δ τοφ αrου τεριωρειν στειλεν Θηναίοις. τε σφίσιν 1ντίγονος ὁ Λεγι τρίου στρατιβ τε πρεῖς ἐσβ .ηκ- ωθειρε τὴν χωραν, καὶ ναουσὶν ἄμα ἐκ θαλασσης κατεῖργεν. Res si ante Ptolemaei agi mortem, quae in annum incidit 283 . Chr. Clinton. F. H. , et quod latui omnino necesse est post He-cium emacedonia Demetrium 287 gesta est, ad 286-284 a Chr. pertinet. ec hoc tamen auxilii Atheniensibus tulit in pilaea lassis, qui Antigono mox iterum se dedere eo-