장음표시 사용
21쪽
uerterit, licet actor et creditor id neque uoluerit, neque set irrIn negotiorum gelii one sciens gestor rem, quam curat, esse alie-ham, flatim a principio contractus antinum habcat, eum sibi ad indemnitatem obligandi, cuius negotia gelit Alia dime. rentia est h) in effectu utriusque negotii, cum in negotiorum geltione Gelior ad rationes reddendas & damna data resarcien. da directa actione obligatus sit q. r. I. de Obl. quae quosi ex eou. tractu uen. l. s. st. r. st de neg gest. Praestet etiam colpam leuissimam, atqrae contraria demum actione Indemnitatem suam con. sequatur, in veitione in rem autem nulla inter creditorem et
patrem mutua obligatio in rei cedat, sed ista μονοπ λευρο sit. e) Actionis utriusque finis diuersus haud est, cum per uia amisque solidum a reo exigatur, nisi in eo d, Terentiam quaeras, quod Actio de in rem uerso non semper Actora ad omne quod credidit prodesse queat, sed tantum ad id, quod riere uersum eli a filio; Per negotiorum gestorum actione in autem solidum simpliciter repetatur. STRYCK. in Vsu Modern. . r t. de in R. U. et plures ahi. Quae tandem piae toria acquiras actionem depeculio UTI LlΤΑTΕ ad alios personas, qUi non cum filio, sed cum aliis, qui sunt E FAM Ll A patris familias, extendit,
et hanc etiam de in rem uerso actionem tam late patere uoluit, ut si quid ex hominis, qui sui iuris est. contractu, ad alium peruenit, ille de in rem ueris pariter teneatur. I. I. r. quod
VERSIO in rem probari debet hac in actione, id quod
eius proprium quasi eit, cum alias creditor uersionem nota probet, nisi quando eum Ecclesia, minore, ciuitate contraxit. Tl LITAS itaque ex per denda est, cuius naturam explicat. VLpi ANvs I s. e. de in rem uerso: iN REM VERSUM UI
22쪽
. NON DETERlOREM. Ex hoc intelligimus Vulita tem non tantum a) in NECASSARII S, sed etiam in iis po quibus b) MEL 'OR res redditur patris L 3. 6. a. f. l. r. vel cyCONSER VATUR, uti in uerbis excitatis: NON DETERIO REM, expresse dicitur, et quod d) HONESTATIS DECOR,SQVE caussa impediuntur, dummodo impensae consuetae finit. I. ν. y l. r. f. b r. Quae patris consuetudo eam uim habet ut si Olitus sit e VOLvPT UARIAM etiam in rem
ei e tum us, filius, quod tali ratione in uoluptatem patris Impendit, eius in rem uertisse dicatur. Ad consuetudinem ita que patris hac in materia semper respiciendum est, quoties, uti uni modum excerserit filius. recte arbitrari uolumus, in pri mis ubi de ab mentis liberorum et familiae sermo est, cum bisempei dignitas et consuetudo patris creditorem commonefa ciant, ut ne quid ultra credar filio, neque si patris mores tales sunt, ut dui iter ac parce uiuat, et se suosque alat, quicquid hunc patris modum excedit, id in eius rem uerti posse putet,
per t. I. g. I. e. de in R. V ibique uerba: USQUE AD EUM NODUM, QUEM DOMINUS El PRAES P, RE CONSUEUERAT. Inter ipsam etiam VTi LlTATEM ac NECESSITATEM hoc discrunen intercedit, quod si res Patri
necessaria tuerit comparata, totum conuen rum pretium, si uero non necessaria, sed utilis tantum sit emata, uerram tantummodo pretium in rem uersum esse dicatur. Lypr. V. de in remue=so, sin conuentum pretium sit minus uero pretio me illinctae conuentum Pietium spectetur. BRVNNEM. ad i. s. f. d. r. adri . ra. f. d. r.
V ,' . ' XlU. tilitate, in quo consistat, explanata, restat ut naturam uer si0nis consideremuς, ubi notamus a) Uei sionem non fieri ab ipso creditore sed filio, in quo disserentiam huius et ne gotiorum gestorum actionis supra commoniti aut b) credito- ' bdvbere, utrum filius recte impendat, quod B a liuo secus factum ipsi aduersus patrem actio non datur, ii 'cet bona fide ut ea intentione crediderit, ut in rem patris uer
23쪽
teretur, et filius bene etiam alias uertere solitus sit. l. 3. ν. set
SPECTETUR L ro. . de Negor. Gest. l. a. . I. I. ro. d. de in P. V. nee Creditor Casum praestet L 17. f. b. t. sed res pereat suo do. mino, dominus autem pro ea, quae mutui est natura, paterest, in cuius rem uersio facta. d Durare tamen uersum debe. re in Is. 6. l. ro. f. de in R. V. statuitur, quae res mire torquet interpretes, alii enim uerba sequentia
ET iTA DEMUM DE IN REM VERSO COMPETlΤACTIO, SI NON SIT A DOMINO SERUO SOLU. TVM VEL FILIO,
pro explicatione antecedentium accipiunt, et durationem non externam, sed internam necessariam esse autumant, scit. ne se. cto Patris non duret, utpote si Pater reddiderit quantum uer. sum est, filius autem creditori non dederit, sed perdiderit. uid. L A v T E R B. ad F. de in rem vers. g. 3. S c HIL T. Exere. XXVIII. f. yy. Alii posteriora uerba, tanquam in adaequata, repudiant, et legem ita interpretantur, ut VERSUM SUA NATURA PERPETUUM ESSE DEBEAT, neue sumtus in rem suapte natura illico perituram impendantur, sed dulatio casu saltem, qui euitari non potuit, intercidat. Co CcFI. in Iur. Controu. L. XV. Tit. I. qu. 2. Quam ultimam sententiam ampleEtor,
quia id, quod uertitur, non est obligatio ipsa, sed obligationis caussa, unde quamuis obligatio uno modo extingui queat, si pater scilicet filio, quod uertit, reddit, hic modus tamen ne solitarius quidem est, sed dantur plures, indicta autem lege de VERSi natura disquiritur, atque tunc Versum esse edicitur, cum duret, quam ob rem DURAT ONEM ad NATVRAM VERSI requiri videmus. Rationem in eo quaero, quia inuit. lis est res quae durare nequit, ideoque dici non potest, in rem Patris quid uersum esse, cuius effectus ad patrem ueniri non POTEST. Alii quibus actio haec pereat, modi explicantur in s. ro. I. ro θ. h. t. qui omnes fere ex facto filii ueniunt,
' quod creditorem sequi par est, quia filii fidem semel ele
24쪽
git. Addo tandem singulare illud, quod in L rδ. f. b. t. cautum est, eum scit. qui pro seruo FIDElUSSERIT, ut credi. tor rem uertendam daret, actione hac de in R. V. non expe- , riri. Rationem GODO FREDus quaerit in eo, quod haec actio tantum illi detur, qui principaliter contraxit; Verum haec res non nihil dissicut ratibus habet cum fideiussori competat actio MANDA Tl CONTRARIA, L s q. a. F. Manae uel NEGOTIORUM GEUTORVM contraria I. ao. g. r. f. eod. I. ro. C. Manae in omnibus autem caussis, ubi istae actiones dantur, etiam haec de in R. V. locum habeat. l. s. f. s. de in
Vsus Actionis non est ut a nobis uindicetur, cum de eius frequentia dubitari non possit. Sed tamen pretium face re puto, si illius REt memini, quae quotidie tere in foro ue satur. Alimenta liberorum nomino, ad quae pater maximo obstrictus est. uid Ric ATER in Exposit. Authentieae . Hab/ta. Cod. ne AL pro Patr. ita ut inuitus cogi possit ad alendos liberos I. g ro. de lib. agnoscenae et si non praeitet alimenta, Pro
homicidia reputetur l. y. f d. e. COLER P a. Deris. με. CARPE. P. a. Constis V def. II. u. r. DE cum et naturalis ratio suadeat, et ciuilis praecipiat, ut liberos tanquam portiones et partes corporis sui, donec sibi ipsis prospicere queant, alant. Nou.νδ. e. a. l. a. C. de ins expos addatur ex iure Canonico Can. Si quis r . D. Io. ubi anathemate mactatur pater, filios non alens. Hanc tamen patris obligationem leges temperant, si filius ipse habet, unde uiuere possit L δ. C. de bonis quae M. Ceterum inter alimen a pater uictum etc. etiam institutionem et sumtus ad studia resurri, quoties de parentibus sermo est, dubitari non potest, quia ubicunque ex lege debentur alimen: a, ibi non tantum τὸ necessarium, sed etiam το honestum atque deo corum complectuntur, id lue iuxta dignitatem et consuetudionein patris L δ. in . r j. de transas l. as st. r. de Aur ν. argent. legat. COLER. P. I. δεα ω π. Ir. T A B i R P. I. p. BO STRUM Exere. o. u. 77. Non uacsto, Plura affcrre, quae huc quid m
25쪽
spem re possent, illud tantum quaero, utrum ex alimentis praestitis tertio Actio de in rem uerso nascatur. Dubitare licet, quia alimenta non ut patriae potestatis, nec tantum in patriae potestate uiuentibus liberis, sed emancipatis etiam, imo& illis, qui nunquam in patria potestate fuerunt, quales sunt ILLEGlTl MI L ι. C. de nat. lib. Atatb. ex complexu C. de intest. nupti t. I. g. g. Is de agn. lib. INCESTUOSl, e. s. X. de eo qui
dux. in matr. debentur, atque ad ea non pater solum, stid et mater et avus paternus, aliique ascendentes ac colalterales ex
iure naturae obstricti sunt. Pro assii mativa tamen facit g. I. I. s. f. de in Rem Versio, ubi alimentorum expressa fit mentio, et, quicquid in ea impensum est, uere uersum esse dicitur. Qua de caussa, pro diuersitate subiecti passivi uel haec de in rem uerso directa, uel utilis, ut de illa de negotio gesto, locum. habebit. XUI. A consensu Patris praesumto transimus ad TACITUM. Nulla enim ratio subest, cur hunc obligandi modum a patris persona repudiemus, cum fortiorem nexum efiiciat, quam quidem, de quo hactenus quaesitum est, consensus
praesumus, si quidem UERUM CONTRACTUM sistit,
ubi ex altero tantum QUASI CONTRACTUS oritur. Rei exemplum habemus, si pater ab initio scit, filium contrahere, et tacet, qui consensus tacitus excludit uim SCii Macedoniani I. a. s. s. C. de Scio Maced. l. 7. II. et L ra. F. d r. item si filius absens patri, se pecuniam mutuo accepisse, literis significat, simulque ut illam soluat, rogat Pater autem non continuo con tradicit. Ratum enim habuisse filii contractum Pater putatur, quia non eontinuatio testationem contrariae uoluntatis interposuit. l. ιε. J. de Scio Maeed. Quam sententiam ita limitat Movi us in Iure Lubee. P. III. T. μ. art. μ. p. 6o . ut neget consen sum ex sola taciturnitate elici, ubi de scientis et tacentis magno praeiudicio agitur. Sed vix opus est hoc, uel etiam illo, quod BavMNE NANMVS ad d. I. Is f. d. r. urget, tempe
ramento, cum dicta lex in filii semilias persona subsistat et ter
26쪽
minetur, cuius cum habenas et moderamen gerat pa 'ur, in id tacito consensisse putatur, cui non expresse, sicuti debebat, contradixit. Nam consentire dicitur is, qui, quando prohibere potest, non prohibet l. a. re ρ. f. de Noxal. . HARpRECHTad pr. I. de nupt. SENECA in TROADE: qui non uetat peceare, eum possit, iubet. IR AN CHI NI in voce Parer.
EXPRESSO tandem ex consensu patrem obligari, uix est, qui ambigere queat. Nec in hoc obligationis genere p)oprium quoddam pa riae potestatis quaeramus oportet, cum suo quilibet consensu Obi getur. Sed eum Romani iamen creditorem filii, qui iussu patris contraxit, peculiari actione dota. rint, necesse est, ut huius etiam terminos uideamus. Actio QVOD lVSSV datur illi, qui cum filio familias contraxit, iussa patris, ad id, quod ex contractu dibetur, in solidum praestim. dum. g. δ. I. quod cum eo. Ad quasi contractus hune IUSSUM accedere docet BERGE Rus in Dissere. Iur. XII. g. s. commotus uerbis Vlpiani, quod QUODAMMODO CUM EO CONTRAHATUR, QUI IUBET, quae ita interpretatur, ac si iussus in personam filii concipiatur. Sed uel in personam filii, uel in personam tertii contrahentis iussus ille concipiatur, consensus patris erit expressus; cum iussus in persona filii nihil aliud sit, quam mandatum, in persona eXtranei autem contra. Eius pariter expressus, ut itaque non uideam, qua ratione iussus ille ad qnasi contractus reserri queat, cum PRAESUMI CONSENSUM UIX OPUS SlT ubi expressus adest. Nec obstat quod a) Actio haec ADIECTi TlAE SlT QV A LI TATIS h) filius in persona propria principaliter obligetur, siquidem a) non omnis actio adiectitiae qualitatis ex praesumto consensu uenit, uti exerr plo INTERROGATO-RlAE ACTIONIS docemur l. v. q. s. y quae si uli quasi con stactu ueniret, necestum esset, ut Omnum consensum ex P ist,
27쪽
uel rati habitionem, ad quali contractus reiiceremus. Qua de caussa Adiecti ita ista qualitas uim saltim in eo probat, quod cum pater in instrumento obligatorio plane non nominatussi, atque se exceptione: NON NOMINATUS SUM INDOCUMENTO, tueri possit et uelit, Actor REPLICAM
libello inserere, et IVSSV patris actionem suam munire queat. Cessat tamen et ista adiectitia qualitas omnino, si i usius in personam extraneam confertur I. r. g. r. f. quod iussu, si
scilicet pater contestatus sit QVOD UOLES CUM FILlO MEO NEGOTlVM GERERE PERICVL.O meo, ubi dubi-
landum non est, quin actio directa et principalis absque omni ue ilimento uel adiectitia qualitate aduersus partem detur, et
tamen sit actio quod iussu proprie talis. . Licet etiam b) fi lius principaliter obligetur, non tamen unius obligatio tollit . alteram , imo facile concedo , id ipsum peculiare quidpiam et actionis quod iussu proprium esse, quod ut patriae pote statis filius iussu patris contrahens et se et Patrem , utrumque etiam principaliter, Obliget. XUII.
Himeri Actio QVOD IUSSU a MANDATO et quidem a) in
M subiectis cum pater solos iubeat, mandet quilibet eX-traneus, Filio iubeatur, quem dicto patris obedire oportet, Mandatarius liberam habet uoluntatem, uelit, nolit, mandatum subire b) in modo contractus, cum filius se suamque personam obliget in omni contractu, quem patris iussu celebrat, quia suo nomine, non patris, contrahit. I. I. g. . d. de Miuor. Mandatarius neutiquam, utpote qui alieno nomine contrahit, et indemnitatem etiam consequitur c) in effectu, cum aduer- sus filium ex iussu patris actio detur principalis, aduersus patrem etiam, et quidem aduersus utrumque in solidum, contra Mandatarium autem ille qui cum eo contraxit nullum habeat actionem, cum non hunc sibi, sed mandantem, obligare
28쪽
uoluerit. Differentiam iussus a) ab HORTATU expo. nis L AVTER B. ad F. b. t. q. 4. ubi ostendit, hortatum fieri quidem cum obligatione sed addita protestatione: Se nolle teneri: v. e. tbue u ar du miis etc. leb misi dis nubes fui sebraiahen etc. 3 a COMMENDATIONE habemus differentiam in eo, quod commendatio regulariter non obliget commen. dantem, nisi cum enixa persuasione coniuncta sit, ita ut intel. ligi possit, quod commendans ad se periculum rei pertinere uoluerit, uel si dolus intercedat, quem praestare necessum
In quo et commendatio a consilio maxime differt, eum consi. 'lium ille petere soleat, qui ipse negotium gerere uult, Immendationem uero sponte det commendans illi, quem, ali quid ut agar, rogat. Qua de causa tantum abest ut ex consilio quis obi eiur, nisi dolus probari possit, ut ne lata quidem culpa a Consiliario praestanda sit, quae tamen in ciuilibus dolo a ui paratur. Ratio est, qui lata culpa saltiιn
in materia contractus dolo aequiparatur, extra hanc uero mi. nus. Consiliarius autem non contrahit, hinc etiam Cura. tor Sexus, quanquam in contractum mulieris consentiat, non obligatur ex ulla culpa, nec mulieri aut tertio, cum quo mulier contraxit, tenetur BERG. Oeeon. Iur. L. I. TD. ρ. g. 6. n. T.
Limitationes huius assertionis, quod scilicet consilium sit ob. ligatorium, si α) instruat in delictis B) cum enixa incitatione et persuasione coniunctum iit, γ) a perito artis fiat uide apud Hoppi VM ad 3. 6. I. de Covir. Consens Tandem
etiam differt iussus a MlNISTERlO NUDO, si scilicet
filius tantum caussa ministerialis est, cuius nota Chara fieri stica in eo ponitur, si filius non suo, sed patris nomine contrahit t. s. F. quod iussu, quia in actione quod iussu requiritur, ut filius contractus cum creditore celebrati sit caussa principa.lis Proxima, pater, ut caussa causse, remota.
29쪽
XVIII. Disputatis his, sacile opinor, patebit, qn id si iussus, et hoe
explanato termini constituantur hiabiles oportet, ut actio quod iussu locum habere queat. Scilicet r. on debet iussum Patris excessisse filius L s. U. quod ios , id quod huie cum Mandati actione commune est. lusius Patris non ex. pressus et antecedens semper requiritur, sed concomitans et subsequens etiam lassicit. I. g. s. f. b. t. Siue uerbis, siue Iiteris, siue per nuntium etiam declaratus g. r. l. r. V. d. t. qui ex eo' etiam satis intelligitur, si pater filii chirographo sub scripsit I. r. f. s. f. h. l. I. C. quod eum eo. Ex sola uero scientia patris non descendit haec actio quod iustu, quia a manda. to praesumto ad Actionem quod iussu non ualet consequen. tia, cum IVSSVS requirat CONSENSUM EXPRES. SVM LEvTER B. ad j tit. quod iussu g M. nec fideiussio pi. tris pro filio iacta inuoluit iussum, quia fideiussor non princi.
paliter contrahit, sed accestarie intercedit et obligatur. l. r. 4. s. s . b. t. Placuit tandem Iustiniano directam etiam ex iussu actionem dare contra Patrem, I. quod cum eo, qui in ol. pol. idque summa quidem aequitate, cum adiectitia illa qualitate opus omnino non sit, ubi eX proprio consensu et idcirco contractu uero quis obligatus est, uti in mandato generali videmus, in quo Mandans etiam nescit, cum quibus Man. datarius ut liberae contracturuS sit, et tamen directa, v. c. muttii amone a creditoribus conuenitur. Nominauere hanc directam quod iussu actionem Doctores passim Civilem, cum prior illa uetusque Praetoria audiat. Addamus VTILEM, quam Praetor ex contractu cum uxore, statre, simulo, alia. ue, quae sui iuris est, persona iussu Mariti, fratris, heri et initio aduersus iubentem concedit, de qua BRYNNEM AH-N v a ad l. r. f b. t. et alii commentantur,
30쪽
Finis Actionis quod iussu est SOL tDVM. In qno dis
fert haec actio a praecedentibus de peculio et de in rem uerso, quatenus scilicet peculium non sufficit, aut non omne quod creditor dedit, in rem patris uersum est. Quo loco, uae supra monui, repeto, semper scilicet respiciendum es. e, quid et quantum pater iusserit, ne patris iussus ad incogitata
Mixti Generis est TRIBUTORIA AC Tlo, eum paris
tim ex eo enseu patris uel tacito, uel expresso, partim ex dolo detur. Ex consensu tacito, quia Pater sciuit, filium merce peculiari negotiari, et passus est nec contra dixit, I. r. f. a. et r. f de trib. M. unde obligatus est ad satissa ciendum credi. toribus, et merces peculiares aequaliter distribuendas. l. r. 1. F. de trib. M. partim ex dolo, si quidem pater merces fi lii in aequaliter distribuit, quod uti in fraudem creditorum se. Etiam, ita hoc patri est obligatorium, ut in aequalem diuisio. nem corrigese et merces aequaliter diuidere cogatur. I. r. I. ra. f. d. g. Obiectum est merX' peculiaris, cuius appellatio angustior est, quam peculii g. r. l. r. f. b. t. cum merx sit, cuius negotiatio sito permissa est in peculio filius saltim a d. ministrationem habeat. l. r. 3 φ. et a. Τ. d. t. et cum in peculio pater iure prioritatis et praelationis utatur, in merce peculia. ri hoc ipsi non competit, sed praeseruntur creditores filii livis