Joachimi Perionij ... De sanctorum virorum, qui patriarchæ ab Ecclesia appellantur, rebus gestis ac vitis, liber

331쪽

Dominus Deus veritatis ratione habebit, nosq; consolabitur, quemadmodum Moses in Cantico suo exposuit, Et in seruis suis consolabitur. Mortuo primo, secundu produxerui lictores, ex quo cute capi ti; cu capillis detracta cum quaererent, nuvesci vellet te qu m toto corpore ditacerperetur,seq; ille facturum negasset,iis dem suppliciis quibus prior affectus est. In extremo autem spiritu his Regem conuenit, Tu quidem scelestissime,nobis hac vitam eripis, sed Rex mundi nos, qui pro ipsius legibus interficiamur,in sternς vitqresurrectione excitabit. Tertius arreptus cum irrideretur,lingua qua petebant exerta, manibusq; porrectis, haec magno an mo fiduciaeque plenus dixit: Haec quae a coelo habeo, propter Dei leges contemno ac pro nihilo puto,qudd eadem a Deo me receptum esse sperem. qua fiduciae tantis plena oratione magna Regi, ijsq; qui cum eo erat, animi sui ac fortitudinis excitauit admirationem,quod pro nihilo cruciatus

putaret.Quartus raptus ad mortem cupoenis prope exanimatus esset: Praestat, in quit, humana spe relicta, expectare a Deo secundam vitam atq; resurrectione Tibi enim

332쪽

enim spes nulla reliqua est viti in resurrectione. Quintus intor supplicia, hac usus

cst ad rege oratione,Pro potestatex qui-dom,cum mortalis sis,facis quod libet: nosim tamen genus nostrum dosertum esse a Deo putos,sed mane paulisper,tumq; m g na Dei vim senties,qua &te&genus tuum

excruciabit.Sextus appropinquate ia morte IVςse monebat,ne tςmere erraret. Nδm

se quidem ac sis tres iure illa tam grauia supplicia perserre, quod Dei voluntatem offendissent: se tamen ne putaret impune laturum essu, quod cum Dςo bellu gerere conatus csox. Septimus erat reliquus, qui idem minimus natuerat omniqm. Eum Antiochus qui se contemni arbitraretur, metueretque ne nihil tormetis suppliciis que proficeret , vitio sibi daretur,non soli1m verbis hortabatur,sed cita iuroiura do assirmabat, se, si patria instituta violareto opibus aucturum esse &beatum effecturum, & habiturum in amicis. Quibus promissis cum illu nullo modo eo delabi ac deduci posse intelligeret, matrem accer isit,atq; ut filii saluti costulat,hortatur.Pro mittit mater se filio esse suasuram. At illa cum propius ad filium acccssisse tyrannu

333쪽

4rrideris patrio sermone sic cum illo est loquuta:Miserere mei,sili, quae te in aluo nouem menses continui,quae te lactaui trienvito,& educaui parvissum, quae te denique: qi ad istant artatem perduxi. Peto a te,fili ut coelum& terram contempleris, eaq; omnia quae complexu suo continent,tibi-

quis veniat in metem , , Deo ex nihilo lis c

facta esse omnia, genusq; hominum, cum non esset. Tum enim denique carnificem 4s tam contemnes,leq; &dignu fratribus' tuis pr stabis morte contempta,& in aeterna gloria cum illis recipiam. Nondum mater finem dicendi fecerat, cum ille, Quid, inquit, expectatis'Regis praecepto non pareo, seὰ legi,quae nobis a Mose ὀata est.Tu

vero omn1s in Hebr os mali in uetor,Dei numen no effugies. Nam nos quidem etsi haec pro sceleribus nostris seretes, Dei ira castigamur, tamen ite um cu illo in gratia reducemur. Tu vero o hominum scelera tissime, noli inani spe efferri, quod seruis Dei scelestas manus afferas: nondum praepotentis rerum omnium Deum & omnia cernentis iudicium effugisti. Nam fratres mei, qui modo breue sensum doloris habuerunt,nunc in aeternet vitae foedere comprehen-

334쪽

329 VITA ET ΜoRs. prehenduntur. Tu vero Dei iudicio, arrogatiae tuae penas propediem lues. Ego igititur quemadinodu etiam fratres mei, pro patrijs legibus me vitamq; meam tormenetis mortiq; offero.Rex hac illius oratione ita concitatus est, ut ei se quam fratribus, quod se irrisum spretumq; acerbe ferret, iniquiorem acerbioremm praebuerit. Postrema beata illorum mater liberoru sup . plichs ad mortem paratior & quasi exerci tatior facta, morte mulctata eL Iosephus quidem librum de tam clara matris atque liberorum morte scripsit, & Gregorius Nanrangenus orationem,quibus i illi pluribus uniuscuisque mi in respondendo con