장음표시 사용
21쪽
PRAEFATIO..pinentur, non posse obscure tra dira percipi, cur no pudet ineptos homines,id est, Hippocratis Psit tacos 5c sonorum imitatores ab eo peteretestimonium eruditionis,il
lius* sibi nomen fingere oc iunge
re autoritatem, quem quamuiS aement,non in intelligunt aliam
obrem mihi visa semper fuit peri culosa assentiendi consuetudo: tanto in Galeno deterior, quod ab
hoc multa inconsulte&temere di cantur:inHippocrate autem lubrica, qui rationis momenta non semper quaerit. Sed 5c hoc dubium no' his est, cum multaHipp.oc Galeni interciderint,sintne in his amissis,
ex quibus veterum errorum em . dationes carperenturivi Hipp. do ocet Aesculapiu sene sitoru dogma tum confutatione scripsisse. Ratici igitur semper studiosisveri homii Mib. postulanda est: omitteda, quae obestiis qui discere volui, authoii lias.HOmines autem qui de studiis nostris
22쪽
πια diligenter quesiverint,venerari oportet, sed veritas qus a liquissima est,ec ad agnitionem rex um necessaria, ad controuersiaiudijudicatione adhiberi debet: no
stra ingenia si Auerrhoem sequi
mur,usdem,quibus veterum,limstibus:si Aristoteles placςt, latiori hus terminanda sunt. υ μονον A
Contra illos igitur qui authorita tes magis quam rationis momtia Rufruni,hactenus disputatum sit. sed nimis rest icte, quonia ex ses &Philosophia omnes obiurga tores noritatis confutantur. Si
quendos nobis Philosophos esset utant, Auerrhose censuit, y urni per essep se qum per natur
23쪽
Aristoteles veterumuenta augendi emendandi m potestatem fecit.
Ital posteris facilinium erit ocne nesocio, quod veteres defatis gati reliquerunt, aut circunscripti falsis rationibus non redie statu runt inuenire di corrigere: eritUminor in nostiis iudiciis infirmio ltas, qui non caepimus philosopha,i, illorum* laborib . adiuvamur.
Iustam autem venerationem vetu
stati tribuimus cum in illius decretis cognoscendis perpetuo sel mus αναλνεis: Quo labore si inintei ieetu perfungimur,quotiesin horrida se ex male connexis conclusa deterius incidemus r Praeterire haec sinerem ut a discentibus accopiantu hominis est insipient is ocindocti, εc nihil eorum in stimit tentis, quae ad veritatem eripien dam &quandam quasi nodum offundendam rerum cognicionicere possunt. Quod si nouitatis appellatio iam odio. est: --d noua como
24쪽
tra commoueamus,irascuntur, primum quod verum est, nouum esse non potest,quid enim veritate an tiquius Falsa autem omnia, noua' sunt . crustergo illi sitstinere non
possunt, quamuis pertinacissime . defendant,ab antiquis secernenda sint: neqnos flectiere debet ora . tio,quam de tot temporutam multis conuersionibus habent,diligo ter, ornate, copiose:cUm Veritatis, manifestum sit , quanta esta futura antiquitas, si tempora metiremur. pugnaciter aute cum certant, seu
strantur tum alios, tum seipsos, ct ad contentiones ineptesine Philosephia se applicant. Pugnent igitur a gumentis nobiscum: nolint authoritatibus oc calumnijs : θc, επisκ cui κωέ ad Aristotelis constitutionem verum diiudicent,cum noliceat ae regula philosephica homini studiose transuersum, ut aiunt, digitumdiscedere. Non enim tissa stum doctis est, si ea proben-
25쪽
u PRAEFATD. tur quae ab antiquis iudicata sunt. aut si stemus veterum tantum ve-sigijs persequendis,quantumcunque celebritatem nominis *glo . viam docendo dilatarint:sed regu lasequenda est, Constitutio veri cisalsi. Haec ad vos, aequissimi iudices, ut caussam nostratia cogno
sceretis, breuiter scripsi, tanto Parcius, quod ad charis dimesum negocium conficiendu esset. Rura enim sunt quae aduerseriis repugnant. Ita* valete, prudentissimi viri, meum libellu aduersus c Iumnias obtrectitorum defendi te,&huncad vos proMedicina sermonem instituti, legite aequo ae
dedius IoarinesPistorius Nidd.
26쪽
multorum monumenta extent, taucos tamen
consecutos esses ne Ῥel ei eunductiones quarerent, πel qua parte florere Medisina marivi poterat, ab hae assererent etirationemnem remotam esse. Nes hoe dubitationem habet, eommunes practicos in febi bus leuioribus malis verbosiψ agere, quam resus exiguis eonueniat: in eateris aut sta- tim abiecto se animo, aut certe qualem cunq, prorogationem polliceri. Me enim multos, qui cumanitate commutari nun quampossint, hoe faeramento contendere Ῥidentur, Etsverὰ ad nostrum negocium ea disceptatio nihil eonfert: Ῥisium tamen mihi semperfuit morbum e sinitatem momnibus tanqua contraria exaequari: eumque nulla Ῥaletudo ita eonfirmata sit fuissaliquando labefactetur, eodem modo de morbis iudicandum esse. Itaque nullus erit morbus, eui peritus Medicus remedium non inueniat. O quidem millis ipsis,
27쪽
os incurabiles dicunt,quoties naturaneauxilio Medico felicem operam contuolis quoties insemestres'acium eduxit, mora alis longam interposuit',i turpi terse dent Medici, qui ministros se esse na iturae aiunt: interim dominaes ae patierita abutuntur: tar quod oti sine peregrina manu conseicit, deterius putant fieri,si misi fri laboressivos eommunicent: Sed illi quo que morbi, qui naturam post multas con-
pictationes fortiter repugnantem, deser-- tam a Medicis vineunt, parem accommo dationem habent: Succurri enim ab initio natura poterat, qua morbum messem, annum,'amplius eludebat, er si in Ae
gulos millesimam totius mali partem Iu sulisset Meditus, intra decursem anni v nius rem ocisset omnem θlendidissime Iam illud quidem persticuum est, det a cta aegrituatne,sanitatem statim consequitnes placet ad natura primo e semierper.
tinere hoc Ῥstium: At contra,facultatem, o αιών graeci vocant , non Nitiari ά mori his υ iletrimentis actionum: eos intelligi potest,quid in malis curet Me Leus,noa, . saeuitatem , non laesam actionem, sed mombum qui ab utros dissidet. sed teaiffas morbi quae antecesserunt, acri animo inus
sig moi ,sisperfecte illas sumus conse
28쪽
ense,artem tenemus eurandi Est autem pasta situm m nobi Ῥι es subsidium exr mediis habeamus exquisitum, quema modum sit πtendum eo, non ignoremus, sim omnia comparata sint,necessa ria restituuntur af licti . Eaeultas enim nunquam amittitur an vivis hominibus: inve ritur tamen morbis ne Nim suam mactiones per Naletudinem transferat. Das obdueitur quodammodo nebula obscura,
. radise illius ενε γεια aerendi non potest, quod nobis est morbus: Sanitas vero fruisio perfecta illustris luminis:Medicina diascusso caliginis, cir ablatio impedimentorum,Ῥt id totum,quod eurare dicimus, naremouendo sinuod illis non sit magnum, qui habent ad summam Medicinam orogressionis aliquantulum. Equidemstpug antibus,m eontrarijs qualitatibus morsus areidit,quid simplicius est et apertius, quam effere ut ire eontrari, loeum eontraris ueeedat' Si eompactione-dissolutione meatuum eonstat assectio, Medicis non esse potest, qui bonum a malo non Ρ- iunga e minutum horiindustri ua non recte tracteritia is eaeterisse habet. Se ubstantiarum absolutae exesiones morssunt:
Isai si consistant in simplici eruniformi
29쪽
Hur m nostris curationib- , neque euis morte 'votremo Spugnare aut nouum opus educere. Nec Nero ignoro,Narias quomἡ-duis fuissesententias: eorum dido, qui hiι- mr dum natiuum, coemitiales partes, stois fug/ιine is ΝΙ,-m aiebant per mediet ma-vium denuo redireposse : qua' quanquam multi acriter repraehenderunt, nos tameis aliquando λignitatibua reddemus . Ita sine magno negocio morbi tolirantur, neque plus sibi quis proponet ad morborum de quibus est altercatio, quam febrium curationem: ne que ad φνprogressi di Nulla enim immobilitate nominata aut descripta est, sed ablationis diffultatem omnes ὰefiniunt: At moram longiorem desiderant, qui profunde is multu locu haerent: minorem taeteri qui explicatioressunt. Lustremus animo non hos minimos morbos, quibus medicina an I IS in corpore ingenerata es, sed quae ro num existiment, iuuictos : sic enim v, Iunt: morbosi nobis cogno ci' Est autem illorum, et/t omnium ,sacta exsubiecto eae causiis e lunatis: Et in curatione cultis in Medico est, num in ratiocinatio
χχτον illud quod Aristoteles cae ferip sse es primam steri arbitratur ρ tiae omisiae fie
30쪽
exacte tenere, forma est curationis absolura: habent, neque tamen suppe si aegroto serunt,putandum est,morbum posse leniri: si is Nero qui afficiuntur, nihil melius habeant, id omne positum iu ignoratione me corum ποικn Ir no .se quo hoc,quod imaginatione refle con Diutumfuit, cumsubiecto morbi copuletur. Esmobrem persesenatu flua morbus omnis Medicinum accipit: Sed ex
dissimilibus circis laniijs, dissimiliter
sicientibus morbum, Ῥarietatem habet. t quidam a Medico curetur, quidam non sinit: suntque ilia disserentiae curabiliamcurabiιιu,n5 morboruΡdMedici qui recto artiscio mentis dissoluta, modsi ignorat cotexendi iterum: At κατα-gκκὰ morborum, non ferus acsidicas , cc morsum ab hoc medico non fuisse superatum: Itas in incurabilibinponendum esse. Hoenos in nostras Paradoxu, quae nondii in luce dedimuσ, egimus copiose. Demostrabimus aut multo clari- in niuersali omniu mor horn explicatione: Prastieasbarbari homirines hactenusdixerunt. Iaquidsentire, aperire Nolui, quomodo tiim multos alios incurabiles nostri homines μνὰ existiment et tumpor imiim in pestilenti Ῥene' io , de quo nobis hium sermo futurus est, u a quam