Mororum libri III ; Carminum liber

181쪽

Quis laudes reserat tuo decore Pares 3 seu pedibus leves choreas Ducas, seu tumidos premas fugacis Amos quadrupedis, manuque docta, Quamvis indocilis pati recuset Frenum, prompta regas, citoque cursa Praevertas Lepores; superba praeda est, Quae tuis manibus cadit perempta, Victa unde invideat tibi Diana, Atque Amaronidum cohors vetusta. Te morum ingenuus nitor , piusque . Candor eloquii, venustiusque

Quidquid est Charitum, suaviusque

Te miscet supero choro Dearum. Nymphae M incladis Iacus disertae, Quae olim lacrimulis tuam parentem Deflevere Rosam tui Parentis Advectam ad thalamum, Rosam venustam Sexus foeminei, suaeque Gentis Immortale decus, modo indecentem Flu-Disiti orale

182쪽

Fletum contineant. Acerba damna Tu satis reparas: Parentis ipsam Namque haurire animam tibi dedere Numina, unde habitum, illiusque vultum , Incessumque refers, piosque mores. Sic reddit tua Gens, quod ipsa debet

Μantuae pretium satis decorum. 'Non astuc dubites. Abi venusta Sponsa: iam thalamum Venus iugalem Stravit. Sanctus Hymen quatit micantes Faces: Mantua te cupit, tibique Sponsum ex Archiadum exhibet vetusto Satum sanguine, nuptiasque dignas Te parat . Famulae ligustra plenis

Spargunt Idaliae viam canistris, Et tecum comites erunt ubique. Hymnos dum pueri canent sequaces, Atque candidulae simul puellae . . Cymbala in numerum manu vicissim

Pulsabunt. Gnidius tibi Cupido

183쪽

Ρraemonstrabit iter, comesque fidus Sacro flammeolo comas amictam Te docet, placido qua arundinosus Lambit Mincius amne flexuosas Ripas, atque agitans levi susurro Undas, se in nitidum laeum revolvit Belli praesidium, decusque pacis, Unde pulchrior es tuis amicis, Μantua, hostibus et magis timenda. Quid moraris adhuc venusta virgo λAbi . Μater eris, tuumque sponsum Patrem tu facies, citoque prolem Habebis specie, et decore plenam,

Quae mores reserat, patrisque avitos

Et matris simul. At pol coruscus Laeto nascitur Hesperus, iubarque Vobis Idalium explicat; novoque Nuptis en pueri nuces repostas Clamosi exagitant, rosasque spargunt. Salvete, o Iuvenes; diu valete.

184쪽

Lucem, Phosphorus, et diem, rogate, ut Tardior reserat, Venusque sancta Nuptiis faveat, Pueaque coecus Vestros augeat ipse amoris ignes. Salvete o Iuvenes ei diu Valete.

Nil meas aliud. decet Camoenas . . ... ia

Sirmionis Peninfulae

Laudes.

Alve Sirmio, Sirmio beata Salve. Te cecinit meus CatulIus Unde diceris insularum ocellas . . . . Te olim Lesbia candido beavit Vultu. Conscia carminum, atque amorum Vatis fatidici superba gestis. O stentas virides sacros recessus, Queis clara Hesperidum vireta vincis. Tu quidquid Veneres, simulque Musae Donarunt lepido meo Catullo Dulcius, graviusque, laeta nobis . Et Dissiligod by Corale

185쪽

Et lares memoras, soco'ae sacros, Et lapsas veteri domos ruina Nobis pandis adhuc . Pius uetustos εNunc ego tenerae colo recessus Addictos Erator hic inelefantem Tibi sacro lyram, meosque amores. Ne pondus leve muneris recuses,

En pulcherrima Elysa, quae nitore Lesbiam superat, Deasque, et omne Quidquid est Charitum, fuitque florum. Haec arguta movet labella, et igne Vivaces oculos vibrat; lepore, Et risu renitet, rosasque vincit Pulchritudine. Quidquid est virorum Mulcet roboris, allicitque corda . Blanda nunc manibus sitis Elysa Tibi, Sirmio, vota nostra stavit. Jactitare igitur vetusta pulchrae Vota desine Lesbiae; piaris Clariori etenim, magisque dulci

186쪽

Μanu; eandidior, suaviorque Unde nulla tibi dies micabit

o Nuptias

x II. Ulchram pinge nuhi, precor, puellam Vivis, musa, coloribus; puellam,

Quae vincat Charites, Deasque flore Pulchritudinis, et nitore vultus. Primum pinge comas manu magistra Flavas, molliculas: sine hasce partim Liberas volitare ubique, partim Lento compositas iacere ne u. Frons eburnea sit, serena, laevis. Neu supercilium putes secare, Vel miscere nimis, lavi sed umbra Inter se cilium coire utrumque. Flavo palpebra sulgeat nitore z Vivam materiam ministret ignis Ocellis, Venus, et Minerva formam , - - - - i Ut Disiti eo by Gorale

187쪽

Ut decus reserant, simulque amorem .

Nasum pinge, genasque, queis colorem Praebeat rosa lacte sparsa pingui Finge suaviolum labrum rubore Fructus puniceos magis, magisque Vincens. Μoniculum inde finge mentum; Collum fulgidius sit unione. Luctxntes strophium premat papillas,

Quas circum volitet venustiorum Quidquid est maritum. Superba membra Auro contege, purpuraque Coa.Μolles pinge manus ita, ut venustam Totius speciem exprimat puellae. Hoc mihi satis. En venusta virgo.

At quis ingenium indicet virile,

Ingentesque animos, gravemque mentem, Quam tantam dederunt Deae movere

Formam Τ Si mea musa non valebis Tanta dicere, dic. Venus, Minerva, Pulchrae cedite Virgini. Hanc Deorum

188쪽

Formavit Genitor, viroque dignam Effinxit, cui iungitur decoro Tandem connubio, Adriae superbo, i Unde littore gestiunt puellae, Et spargunt manibus ligustra plenis. i ,. DIte versiculi mei invenusti; r. ' . sAugete Adriacos ubique plausus. Neu incauti tamen audeatis alta Sponsae limina adire: namque vestis, Quam rudes geritis modis latinis , Contextam, Vereor, ne amata fessan - VI i onsae gaudia, nuptiasque turbet. I

Vineentio Visario Presbtero miserino J. U. D. , qui nuptias Auctoris eum Marebionissa

Omisa Capra. cecinit. XIII. '

O Ter illepidi, invenustulique s U

189쪽

Dilectas nimium, nimisque caras Minervae, Uraniaeque, Apollinique. Summus hic aderit vir, eleganti b re Qui verbo, ingenioque perspicaci Certum, Iupiteri & laboriosum Euclidem enucleat, triangulosque Doctus explicat Archimedis, una Stellarumque obitus, vagumque istis Iter comperit aerisque pondus, Et coecos maris optime scit aestus. Hie plectro seriens lyram latino , . Et promens cithara modos Hetruscae Belle Uirgilium aemulatur ipsum, Et Petraream imitatur elegantem . Ibi sistite, gratiasque dignaSIllustri reseratis, opto, Vati νQuem iam non piguit meas decoro

Versu dicere nuptias, Virosque 'Tantos sollicitum excitare , ut oestro sMusisque ingenio diu dicato, Me Diqiligo: by Cooste

190쪽

Μe vatem canerenc ter infacetum, .

Nullisque illecebris, iocisque dulcem.

Ad N. V. Vincentium Carolum Comitem Baretieta discedentem a Veronens Praetura. x of Ι.

Lenus Aonidum chorus Sororum

Assiat Pierio meos sodales oestro. Calliope lyra, Thalia, Et Clio calamo, suisque menis

Singulae resonant modo Canentes . Virtutes animi celebriores, Quae fidae Sociae Virum sequuntur, Qui discessit Athesim suo reli uens, Fusam lacrimulis reliquit Urbem. .

Cur ergo sileam sopore victus λUos Vos, o Charites, meo Catullo Dilectae comites venustiores, Et vos, o Dryades, adeste, quaeso, Et desiderio meo faveter A a a Lau-