Mororum libri III ; Carminum liber

발행: 1769년

분량: 200페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

O utinam rursum vates Rhodopeius adiret . . Rapturus Stygiis sedibus Euridicent Ipse egomet premerem sacri Vestigia vatis, 'Transgrederer cupidus nigram Acherontis aquam, Impositumque humeris, ni patrem Troius Heros iAnchisen, Erebi e limine te eriperem. Sed quid vana loquor non exorabile fatum ' Te urget, non Erebum grandia vota moVent Sic crudae cecinere Deae, cum barbara dudum Mors tantum nobis surda Virum raperet.

Hic igitur mihi Pier1des, currite crinem Incomptae, atque genas lacrimulis madidae. De collo vestes fluitent sine lege solutae, , Pendeat et tristi rauci manu cithara . . Diffugiant risu, noti, lususque recedant, . Μe luctus modo, me carmina moesta vocant. IEste mihi comites, mecumque ululate se querelli oti ii INGra Athesis resonent littora flebilibus.

Lux Patriae, Italiae lumen, pars optima Pindi Massejus morti, prohi dolori occubuit. A

152쪽

Hinc Dryades, et Amadryades, Charitesque vicissim Lugent, estinctos ut Niobe pueros. ἴ: IMoerentes Nymphae celebrant longo ordine laudes, U IEgregiique Viri gesta inihi memorant. Ostentant docta vectas ex urbe irini lo G i J ii lii 2

Etruscas Musas, Arcadiosque choros. , ε . Irri , IUndique collectos lapides, . mossumentaque priscis 1 c.. . t aia . . . . . Gnaviter huc illucierum temporibus . . Iu i. IAedibus ille Philarmonicis pydnostyla Guxit, i itti l e Quae veteres statuas, quaeque anaglypha tegant cilΤhuscis disposuit, doctisque instulpta, Pelasgis .am. isti sit, L D

Et ludi, choreae, et parta trophoea Nivis Atque hederae apparent claroram priami Varum uer m s. bu A uidquid et antiquae suppleata historiae in uas: υ . IASaepe humili socco, regali saepe cothurno IIndutus scenas magna equidem docuit .: HLia di pa Comi

153쪽

Comicus urbanae irrisit contagia vitae, Gallorumque modos qui Obruerant Latium. Fortunam. Meropis tragicus variam ille,theatro Ga Protulit, et nostras dissoluit lacrimas, . rCui pleno plausere chori clamore, senesque ob υ Infandos casus ingemuit populus. . . . i ci.' SBarbaricas leges evertit, iuraque Monori S. . i Falsa ex Ausoniis urbibus eripuit. i 2. . Illustres hominum coetus, doctaeque palaestrae, 'i i :' Lipsia, Parisii, Felsina , et Oxonium 'ν ' Grandia mirantes divinae munera mentis Illum praeclaris inseruit titulis, . Quid palmas memorem , quas illi Aurelia plausus i . . . Inter communes obtulit Allobrogum λ s. OVAt mea me nimio duxerunt carbasa ponto, Carbasa. vix. etenim lenibus apta vadis. Audacem rivocare gradum nimis aequore Vasto, cAtque ratem cogor reddere littoribus.

154쪽

Jamque silent citharae, et fletum pro carmine Musae DPromunt, et restat nil, nisi amarities. Virtutes lugent moestae, seretroque sedentes γTristia Maiseio munera persoluuntis IExtinctum Italiae lumen viduam sequamur . . . sMusa igitur luctu, tristibus et lacrimis. Grandia qua surgunt veterum simulacra Virorum , Marmoreus medio surgat et ille sero, Moribus ut pravis misere vitiata iuventus Denique segnitiem pectore discutiat, Et distat, doctis quos reddat Patriae. uores, , , Quos ponat titulos, quae monumenta Viris.

In nuptias Comitis Alexandri Bevilaequa

Cum Comitissa Maetberita Negroboni.

VIII l . . talior ulla dies vobis non sussit Olympo .c Horaque nulla unquam candidior, Iuvenes, Pectore qua dudum compressos excitat ignes Finem tot lacrimis impositura Venus, Opta Disiti eo by COOste

155쪽

Optatosque toros demum, taedasque ministrat , Mutua queis facilis vincula xumpat amor . Caenomanum hic adsint genii, geniique vetustae .. JUrbis, qiam nostri dividit unda Athesis Ipsa aetas adsit magnos visura Nepotes, Digna quidem tanti munera C tygii i. . . Egregiisque omnes mecum plaudant hymen eis,

Inspirentque mihi carmina sua locis, Dum thalamos, o Sponse, tuos, tua gaudia, Sponsa, Concordesque faces incipiam canere. iBlandus Amor dudum yemio Cypriae Genitricis Haerebat promens illecebras oculis, Sollicitusque homines duris agitare sagittis Celsis dispexit sideribus iuvenes Innuptos huc illuc, innuptasque puellas, Intenditque oculos, qua unda fluit rapidi Mellae, quave Athesis praeceps agitur decursu; Hic patriis Iuvenem moribus ingenuum, Caenomanumque decus lustravit iste puellam Illic, non aliis ante cupidinibus

156쪽

Contactam, cui pulcra Venus sermam addit, honorem Pallas, cui Charites quidquid amabilius.

Tunc inversa acie matrem sic ore locutus.

Quam sibi belle istae conveniunt animae lDa mihi, supplicibusque meis precor adnue votis , Illas praeclaro iungere connubio. Cui sic alma Venus e subito i, primasque savillas Insere pectoribus: sic mihi gratus eris.

Dixerat, et natus vento levioribus alis Libratus tectis labitur aethereis, Instructusque humeros arcu, pharetraque lacertos Ibat, corytoque undique clausa dabant Spieula tinnitum: occultus velut umbra Volabat, Adductoque arcu constitit, atque Oculo Contra Athesim patrem candenti crine nitentem, Extendens docta conscia tela manu. Percussas improviso sonitu quatit auras , Fortemque extemplo corde Virum seriit, Qui ignarus fati obstupuit, casumque volutans Ambiguum primam sensit amaritiem. V Funis

157쪽

i 6 CARM. LIB.

Funditus ignotam concepit pectore flammam, Exarsitque novis servidior facibus. Cunctas miscet Amor venas, imasque medullas, Cunctam vulnus mentem occupat, atque animam. Interea Mellae flavas processit ad oras Arcitenens pectus Uirginis aggrediens; Iamque illi expansas confestim praebuit alas, Et teneris flammas ossibus implicuit. Expertus juvenis vestigia amoris adivit Caenomanos fines, sic sua fata sequens. Qualis in apricis volucri confossa sagitta Cerva surit velox aegra trahens latera Vulnere mortali, et fumanti nigra cruore Terga, saluti seri gramina amata cupit Dictamni, passimque acrem rimatur Morem, Qui miseram mortis limine restituat .

Vix hue devenit Sponsus, sermosa Puella Se obtulit , ora gerens Palladis, atque habitum . Sic pueri Idalii selicia iussa serebant, Sic Μater miris se insinuata modis Jusi Dissili od by Corale

158쪽

Iusserat. Ut magnes serrum cognoscit anhelum, Attrahit atque tenax omne genus chalybum. Sic Iuvenis coepit demissis Virginem ocellis Compresso raros corde movens gemitus . Illa oculos declinans sespiravit in illum, Atque in amore ambo deperiere pares Prima avidis tandem miscentes gaudia curis. Quas voces dederint, quas lacrimas penitus Ignoro e Cytheraea Venus, Gnidiusque Cupido Illecebras molles, et lacrimas docuit. Salvete, o taedis Iuvenes felicibus aucti, Atque annos ambo vivite Nestoreos: Optatas properate simul perducere noctes, Dum Μatri Idaliae gaudia vestra sacro.

'permnfra: Tragoedia Nob. Hieronymi Pompei,ne. Philarm. acta a Nobilibus Matronis, et Nobilibus Viaris in aedibus Philarmonicis. A. CIDIOCCLXVIII. V I I I IJ Ttiea nunc stupeant, stupeant Thebana theatra, Magnum aliquid nobis protulit Italia. V IMitis

159쪽

Mitis Hypermnestrae Uates praeclarus amorem, Et casus nostris exhibuit lacrimis. Μatronae egregiae, egregii cinxere cothurnum

OX erat, et tardo permittens Iumina somno Languida securo membra toro dederam. Iamque soporiferis Μorpheus me texerat alis, Nec vigor hesternus, nec mihi sensus erat . Cum mihi visus adesse accensis Aetna caminis Qua surit, et flammas arida terra Vomit.

Hic ego Μulciberem vidi , sociosque Cyclopas

Crudam fingentes duritiem chalybum e Immanis Steropes, Brontes, nudusque Pyracmon Brachia reactabant dura labore pari. Hic aurum, chalybenque alii fornace reponunt, Unde simul commixta aera soluta fluunt. Inso Diuitigoo by Corale

160쪽

Informem labito calidis incudibus aptant Massam, quae alternis ictibus acta gemit. Binas deducunt virgas, quas protinus acri Expoliunt circum dente, manuque levi. Hinc Steropes patri Vulcano porrigit arte Docta opus inceptum et Lemnius inde senex

Exacuit trifida sulgentes cuspide virgas, Et cuspis divino ex adamante micat. Hic Puer Idalius, Vulcani hic adsuit una Sponsa, Deae crines , os, habitumque gerens. Ecce mea, Conjux, persectas arte sagittas Μulciber, ecce, inquit, munera nunc tribuo Grata tibi : Egregium miratur diva laborem, Et nequit expleri, et versat opus manibus: Pennigero posthac divellit tergore Nati Plumas, quas summis inseruit iaculis. Accipe, care Puer, rapidusque in nobile vulnus Munera tanta adhibe. Vix ea fata Venus, Nec dum visa mihi in tenues evanuit auras, Sopitisque incassum hanc sequor inde oculis.

SEARCH

MENU NAVIGATION