장음표시 사용
1쪽
CONSENSU ET AUCTORITATE AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS
UNIVERSITATE FRIDERICIANA HALENSI CUM VITEBERGENSI CONSOCIATA
RITE CAPESSENDOS UNA CUM THESIBUS A SE PROPOSITIS DIE XXIV MENSIS ΜARTII ANNI MDCCCLXXVII HORA XI PUBLICE DEFENDET
3쪽
, Lacedaem0niorum rex, apud Herodotum VI 86J Glauci exempl0 c0mpr0bat, quae qui8 cOnServanda ubaltero acceperit, ea r0ganti illi reddenda: etenim si quis vel conetur retinere ea et periurio confirmare se nihil accepisse, eum ip8um t0tamque progeniem brevi a diis ultoribus ex terra deletum iri. Glaucus, si Her0dotum Sequimur, intra annOS SeX- centesimum et quingentesimum quinquage8imum fuit: nam Leotychides ipse, qui primi belli Persarum aetate una cum Aeginetis Athenas venit, Glaucum κατα τριτλὶν γενεην a se ipso Spartae fuisse narrat. Ad hunc qu0ndam hominem Milesium venisse eique, quia Ionia semper in periculi8 Versaretur et Glaucus apud omnes iustitiae laude fl0reret, opes suas conservandas tradidisse; et symbolo aliquo constituto Sanctum e8Se ut eiS, qui hoc OStendissent, sive ipse esset Milesius ille sive alii, a Glaueo opes illae redderentur. Sed cum postea filii h0minis illius ostentis symbolis
pecuniam p0Stula SSent, Glaucum omnino acceptam eam negavi8Se:
4쪽
76ον δυνaGθω. Neque eventu caruisse Pythiae verba Leotychi
λθεώθαι, εἰρχθύεται. Γλαυκου νυν ουτε τι άπογονον ε6τιν Ουδεν ουτ ἱώτίχὶ Ουδεμία νορμέοιέενη είναι Γλαυκου, εχτέτριπταί τε προρρι ος εκ Σπαρτης Utrum re Vera consuluerit Glaucus oraculum in tali re, vix poterit diiudicari: attamen hoc videtur demonstrari posAeiis verbis, quae nobis Servata Sunt, Pythiam tum non eSSE USam. Ac primum quidem cum ne Pythia quidem praesentire potuerit Glauei stirpem brevi temp0re deletum iri, vel hoc Versu8 ill0s iu suspicionem vocat. Etenim hoc ante omnia tenendum est et Pythiam et sacerdotes Delphicos ceterosque vates homine8 mortales fuisse neque plus de rebus suturis providere aut praedicere potuisse quam unumquemque n08trum, qui quidem sanae callidaeque mentis est. Itaque si aperti8 verbis res aliqua, quae
908tea evenit, oraculo praedicitur, Si non semper at certe plerumque concludendum Videtur, Versus post factum compositos esse. Quamquam interdum casu aliquo evenisse rem, quam ora ulum eventuram praedixerat, non potest negari: Thucydides enim certissimum exhibet exemplum. Scriptum apud eum videmus:
καὶ ιιεχρι Ου ετελευτνηώε προφερομενον υπο πυλλων ΟΤιτρὶς εννεεα ετη δεοι Ιενεώθαι αυτον. Sed nemo 0pinor sibi persuadebit eos, qui hoc Vaticinarentur, re vera a deo inspiratos fuisse: sine dubio in hae re casu aliquo evenit quod praedictum
Et hercle satis bene explieare p088umus, quo tandem modo ad hune numerum illi adducti sint. Diuturnum suturum esse bellum, cum utraque pars ad summam fortunam pervenisset quamque maxime poterat omnia praeparasset, nemo Sine dubio
5쪽
4 dubium suit: tum vero facillime vates aliquis et oraculorum fabricator distere p0tuit per ter n0vem annos bellatum iri. Recte
enim Blomseldius ad Thucydideum illum loquin f V 264 ad
nota Vit, numerum Tρὶς εννεα - consilio non dico viginti septem se in Superstitione Sanctum quendam putatum esse: ) ut singuli numeri τρεις et εννεα, Sic etiam Tρὶς εννεα apud Grae00Η et Rc,man0s summi momenti suisse compluribus locis cognoscitur.
τλον δε πιριλαν. Postremo luce elarius quod probare Studeo P0rphyrius dem0ustrat, qui in vitae Pylliag. cap. IT haec me-m0riae prodidit: εἰς δε ro Idato P κGλουμενον ὐ ντρον κaria 'aς ερια εχων μελανα τὰς νενο μιώμ ενας τοὶς εν νε α λὶμερας εκ εἶ διετριφεν. Et luculentissimum aliud apud ipsum Thucydidem exstat exemplum in libri septimi capite quinquageSimo. Classis Atheniensium eum n0ete luna plena elam h0stibus sese recipere coepi AAet, subito luna desecit: qu0 signo perterritus Nicias Se non prius profecturum esse ait, quam vate8 audivisset illi vero ter novem dies exercitui eodem loco manendum essere8ponderunt. Denuo igitur numerum illum magicum invenimus. Quae cum ita sint, aliam explicationem eiu8 numeri indagare opu8 n0n est: id qu0d Curtius saeit, qui de hae re in hist0riae graecae volumine II 3, p. 655 haec attulit: sedie jelgi vortiari deneum eister der kunst et klarten, man mil88e einen volt en monil- . um laus abWarten, um init gutem gewissen die rilchsahrt augui reten. alS0 dreimal neun tage, Wo jede Atiinde Verdei ben') rite thride nine like ali odit numbers and especialty ilieti
6쪽
drohte Quae explicatio mihi etiam ea de causa non probatur, 'quod inter unam alteramque lunam plenam non viginti septem dies intersunt, sed aut undetriginta aut triginta, cum lunae undetriginta et unius diei dimidium ad perficiendum cursum
Itaque ut complectar, quae ex his sequi mihi videntur: cum provideretur bellum per mult08 ann08 gestum iri, facile h0mo aliquis superstitiosus sacro illo numero usus dicere potuit Tρὶς ἐννεα ετη illud lare; et casu accidit, ut re vera inter initium belli et captas Athenas viginti septem anni et hμερία Ου πολλαὶ
Sed redeat 0ratio mea unde deflexit: cum in oraculo n0stro praedicatur totam Glauci progeniem e terra deletum iri, ea duoausa post hominum ill0rum interitum mihi quidem videtur c0n
Vides alterum horum versuum Verbo tenu8 in oraculum nostrum
transisse. At mihi quidem haud quamquam veri simile esse videtur, sacerdote8 Delphieo8 iis qui oraculum c0nsuluissent tradidisse vel Aus He8i0de08 quasi a Pythia pronuntiatos. Quid igitur statuamus 3 Graeci atque imprimis Lacedaemonii eum Glauci stirpem exstinctam esse vidi 8Sent, periurium sacere illum voluisse recordati divini numini8 vim ac maie8tatem cognoscere sibi videbantur; tum in mentem eis venit Hesiodei illius, επιορκουντος progeniet intereundum e8Se. Has p0puli Voces contexentes Sacerd0tes, Sive Lacedaemonii erant sive Delphidi, Oraculum BOStrum comp08uerunt, quo magis dei p0tentia Ap0llini8que sapientia ostenderentur. Num exstiterit antiquius re Vera Glauc0 editum, huc non pertinet: quod nobis traditum est, id exstineta Glauci stirpe partim a populo partim a Sacerdotibu8
7쪽
videtur consectum. Erant tamen in populo qui dicerent: at voluit tantum peierare, a Pythia monitus n0n perfecit: illis
Delphici saeerdotes alterum oraculum obiecerunt: To πειρηθύναι του θεου κaὶ το ποινθώaι ι6ον δυνασθω. Elueet ex eis, quae m0do disputavimus, comp08itum esse oraculum adhibitis verbis Hesiodeis: mult0 saepius vero hoc factum est, ut ad oracula fingenda proverbia usurparentur,
βουλομενοις εχειν συμμαχους. At versum illum non oraculum
sed proverbium fuisse, Gustavus W0lmus Porphyrii de phil0s.
ex orae. havr. libr. reliqu. p. 74J ita demonstravit, ut nemini res dubia esse p08sit. Primum enim Herodotus, ut erat oraculorum
studiosissimus, si omnino illud ei notum fuisset, sine dubio attulisset: sed si apud eum bellum inter Cares Per8asque gestum
8쪽
priusquam ab homine aliquo ad Apollinem reservetur fabulaeque illae adfingerentur. Ceterum primu8, ni fallor, pro 0raculo eum habuit Demon, contra quem Philoch0rus Atthida suam seripsit: es. Adhol. Arist. Plui. 1002. Mulieri hist. gr. D. vol. I p. 380. Sed alias quoque ita saetum e8Se ut ad explieanda8 proverbiorum origine8 oracula fingerentur, Si non tam certis argumentis pr0bari p0test, attamen veri Simillimum videtur. Veluti ad illud oracla rῆ πΠτρις ' posteris temp0ribus addita est
non Videtur disputare, quamquam Diogenianus VIII 11J oraeulum id fuisse tradit. Res enim ita se habet. Zenobius ad Originem proverbii illius explicandam V 93J haec dicit: .... ετεροι δἐ φασιν Οτι μiλλων
ui ipsum proverbium pro Oragulo illo Minervae, de quo dicitur, haberet. Idem Wolfsus censet, si recte verba eiu8 intellego, cum dicat: hDiog0nianus res diversas confudit .
9쪽
, legitur ii p0stea pro oraculo habitum est et ad Iasonis historiam relatum. ) τὶ των προσποιητικῶς τι πραττοντων , ut Diogeniani VlI 86J verbis utar, tria potissimum pr0Verbia apud p0pulum Graestorum vigebant: πολλοι τοι νaρθνηκοφοροι, παυροι δέ τε Βακχοι, alterum: πολλοὶ βουκενται, παυροι δέ τε γλὶς άροτῆρες, tertium de quo nunc disputandum est: πολλοὶ θριοβολοι, παυροι δε τε μαντιες ανδρες.
illorum sic huius versus manifesta est sententia: multos simulare callere se artem ex calculis vaticinandi, pauc08 re Vera pOSSe.
Po8teriore vero aetate cum proverbia coepta e88ent ad
10쪽
verbio illo usi eam suxerunt. Utrum etiam Ver8u8, qui apud ) eL Leuiseli ad Diogen. I 63.