Observationes in oraculorum fragmenta

21쪽

teros quoque Graec08 doricam terminationem in usu fuisse, ideoque is, qui Oraculum illud composuit, re vera I θωματα stividetur Scrip8iSSe. Venio nune ad eam quaestionem utrum sola epica an etiam attica dialectus in oraculis usurpata sit. Nam haud paucis in oraculis atticas formas inveniri, unus quisque qui ea legerit facillime sibi persuadebit. De eis mihi sic videtur iudieandum: in oraculi8 quae genuina putanda sunt et a sacerdotibus Delphicis consecta, nihil causae fuit cur illi atticas Drmas in epicam dialectum immiseerent: itaque ex his sine ulla dubitatione eae removendae sunt. Si subditicia videntur oracula, sed apud alios atque Attic0s consecta, quaerendum e8t num antiquiore aetate orta sint atque prudenter et ad normam genuinorum composita: etiam ex eis atticae dialecti formae eiciendae sunt. Et re Vera multa eorum oraculorum, in quibus attica dialectus inVenitur, ex priore sorma epica corrupta esse, haud pauci8 exemplis c0mprobatur. Apud Herodotum I 66 hoc exstat oraculum

Idem etiam Diodorus flX 534 servavit, sed pro Aρκαδίηὶ et Τεγελὶν atticas formas aρκαdia et I εγεaν seripsit: id qu0d etiam in eis versibus, qui apud Herod0tum sequuntur fΙ 67J,

Occurrit. In versu notissimo, quem Croeso Pythia respondisse

Oraculo

22쪽

tatum est in Zala. In eadem sententia de his oraculis sum, in quibus Secundum ea, quae Supra explicavi, epica dialectus initio usurpata

fuisse videtur. Apud Diodorum LVII 20J in prim0 M) trium illo

rum oracul0rum, quae ibi traduntur, pr0 γενεαν regii tuendum

X60ρύν pr0 χωραν lectum 8it. Nam tria haesi 0raeula si non genuina sunt attamen non imprudenter conscripta, et manifesto auctores linguam Homericam imitari student. Eadem ratione in oraeulo, ) quod servatum est in selioliis ad Clementis Alexandrini Protrepti cum fl43, 1J, γενενην scribendum Videtur pro 7ενεar idemque dicendum est de forma εἰναλiar in priore horum Ver8uum, qui exstant apud Iamblielium in vita Pythagorae : rκai εἰνaiiaν νλ 6ον πιμον αντὶ Σαμλὶς οεοAcizειν κελollat, Φυλλας δ' or os a Frat at T d. Mihi quidem dubium non videtur quin εἰναλίαν mutandum sit

23쪽

quem legens unus qui8que Homericum illum red0rdatur: l Il

cedent.

ter eos comp08itoS esse: et quamquam facillimum est χωρκὶς Scribere pr0 χωρας, et hoc quoque licet Iroλεωc mutare iuπολιος, cum Syllaba terminans brevis - ος sequente ratκ Saepi88ime producatur, repugnare tamen videtur attica alterius Ver8u8 sorma ερχνύομενοι pro εἰρλὶ6όμενοι. Sed eum etiam apud H0merum ex8tet Verbum hρεύθGι, ex quo derivatae sormae ερ όμεθα, ἔροιτο, ερεώθαι inveniantur, ad eam sententiam perveni ut in hoc versu ερλὶ66μενοι re Vera dictum ab eo, qui oraculum comp08uit, in primo Vero χωρης et IrOλιος 1 e8tituendum mihi videatur. Nonnulla tamen exstant oracula, in quibus attica dialectus videtur servanda: quae cum p08teris temporibus, ni fallor, conscripta sint, atticam dialectum mixtam cum epica miram non puto nec cauSam Video eur mutemus. Carystum oppidum fuisse in insula Euboea situm satis inter omnes con 8tat: quod oppi' dum Carystus, filius Chir0nis, condidisse dicitur hoc accepto

Oraculo:

24쪽

invenitur. Quae cum ita sint, ego sane non affirmaverim, illum qui hoe oraculum finxit, sive ipse fuit Oenomaus sive alius, epica dialecto pura usum esse, praesertim cum tres insint sormae quae ab ea recedant. Nec repugnare primi versus Vocabulum . raκλειτοZo facile quivis eoncedet. Idem, ni fallor, iudicandum est de orastulo, quod Pythia in bello a Romanis cum Philipp0, rege Macedonum, gesto edidisse sertur, quod exhibet Plutarchus in libro de Pythiae 0raeulis cap. XI aλλ' ὐποταν Τρωουν γενεὰ καθυπερθε γενλὶτσι

auct0re in textum videntur reeepta e88e. Quamquam certi quidquam de hac re non affirmaVerim.De ver8ibus:

quae inest sententiam se bibe vinum saecatum, cum Sine saecuvinum non adsit' proverbium potius versus n08tros suiSSe grediderim, ad qu08 p0stea alius aliam sabulam adfingeret. C0n-

25쪽

gruit cum hac sententia etiam attica dialectus τρογίαν, Λραν Υπερ χνJ. Duo reStant 0racula, quae quo tempore orta Sint ignoro, in quibus nihilo secius atticae sormae non videntur delendae. Prius h0e est Athen. VI p. 232 s. , quod Alcmaeon accepisse dicitur, cum a Pythia quaesivisset quem ad modum morbo suo liberaretur: τιμ/ῆεν μ α εις δωρον μανέαν ποπαυGaι. καί ου φερειν τιμνῆεν εμοὶ γερας ω ποτε Amfμαραον δε ρυς υπο γ λὶν αυTOωι συν ἱπποίς, alterum quod Plutarchus in S0lonis vita c. IX tradidit:

ιλαύο, τους κολποις δεύωπιας - πικαλυπτει, 0ῖ φθίμενοι δερκοντω ες ηεδεον δυνονTQ. Utrumque ni fallor in ipsa Attica coniectum est ideoque nescio an atticae dialecti formae servandae sint. Nam Attic08 in componendi8 oraculis non puram epicam dialectum adhibuisse, intellegis ex Arist0ph. eqv. 1062. Cum vero utrumque ad Atticam historiam spectet, dubium vix videtur quin apud ips08 Atticos ortum sit: eaque de causa larmas illas n0n puto de

26쪽

Cetera, quae de dialecto oraculorum dicenda sunt, opusculo adieiam quod in animo mihi est brevi conficere, in quo metri eorum oraculorum fragmenta colligentur.

27쪽

Natus sum Prenglaviae anno h. s. LVI Gustavo et Augusta parentibus. Quarto vitae anno Land8bergam veni, quae ad Wartam sita est, ibique primis literarum elementis imbutus gymnasium adii. Autumnali temp0re anni LXXIII maturitatis testim0nium adeptus per quinque semestria Berotini, per duo Halis Saxonam studiis philol0gicis operam dedi. Doeuerunt me

3,hilologicum receptus per duo semestria ordinarius eius sui 80- datis. Praeterea Lacherus benigne permisit ut exercitationibus quas instituit theodiseis interessem. Quibus viris omnibus, imprimis ver0 Halensis universitatiS professoribus, optime de me meritis, gratias quam maxima S et ag0 et Semper agam.

28쪽

THESES.