Rheinisches Museum für Philologie

261쪽

Inscriptionum Graecarum in editarum etc. 98

Athenis, in fragmento vasi fictilis musei societatis ant, quariorum. 99.

Athenis, in fragmento vasi fictilis mussi societatis antiquariorum.100.

Athenis, pictum in fragmento vasi fictilis, quod asservatur in museo societatis antiquariorum.

262쪽

cienses, Dr. 635: vias omnes, Dr. 643 : Nonas Apriles, Dr. 537:. . . Stales Caere dedi xit, Dr. 2545: ludos floratos; banebentureΙs 605, inter mortalis Isturat. 304, 3; 6428 in einem ebietveδ Ruguliud canales alδ Necul. neben ciris.

263쪽

communia . . . accusatiVum PlerumquΘ per 'es' esserunt . . .

decurio, lex, maior, miles, opses, pater, Praeco, Praes, Praetor, quaeqstor, Virtus.

264쪽

ileint neben audacis, felices neben felicis, seraces neben seracis, seroces neben serocis, fugaces neben sugacis im Gebrauth gemelen

suetudo tamen et hos plures dicit et hos pluris. 3a Ichon imSelange ber Arvalbruber heben die beiden Jormen pleores unb pleorisunmittetbar nebeneinander. Andererieitδ finben mir maiores, nichimaioris mieberholt in der lex do Termensibus C. I. L. I 204.

265쪽

244 Set Nee uiati viil aut is ver brit ten Tetrinationtieeui. stur. immer aui es. Tenina: iinb Accusative mie

arcis, falcis, saucis, finagis, mercis, noctis, vicis, hergleichen in

vermerien, ebenio semonia civitatis, fraudis, laudis ii. vgl. Ter

p. 129 st.: Fonteis. Quorum nominum genetivi pluralis anto umsyllabam i litteram merebuntur, accusativus' inquit Plinius pereis loquetur, montium monteis; licet Varro' inquit exemplis hanc regulam consutaro temptarit istius modi: sulcium falcos, non salceiΗ facit, nec has merceis, nec hos meis, lintreis, ventreis, stirpeis, urbeis, corbeis, vecteis, neptela inepteis cod. inerteis s.

praemissae regulas ridiculo, ut exceptis his nominibus valeat

Et et g is haben β): amnis, auris, clavis, crinis, sobris, sinis, funis, hostis, naris, natis, uis Vis, o Vis, piscis, sontis, Syrtis, testis, tigris, turris, unguis, vallis, vitis und Munos.

266쪽

mons, Pars, fons, gens uno pons; immer es endissen mens,

haε ricitisse nubo an unantast rein 'plahe: Doneo divolsa sulserunt

267쪽

sativus iuxta regulam manente i littera debet enuntiari: hos othas agilis, ut est omnis homines'; sed sum ad nominativi et vocativi formam consuetudo transduxit; unb gana dhnsist fagi er

ιu verhinbern, haruber notiri: accusativus anticus; meit hausiget

D. iste Iler.

268쪽

Lipsiensis

epistula critica ad ' Theodorum Frit Zachium

Gustroriensem '

de Theseriti earmine aeolieo nuper a TL Berghio edito.

Magno me gaudio affecerunt tuae, mi Fritetschi, litteras nuper ad mo Gustrovia missas, quibus de carmino Τheocriti recens a Guil. Studemundio Mediolani in bibliothoca Ambrosiana invento et a Theodoro Bernio in indice scholarum in Univers. Halensi per hanc hiemem habendarum edito egisti multumque contulisti ad intelligendum carmen quum ob alias ros tum ob nova quaedam vocabula v. 2. 7. 29 memorabito. Nec molius mogratias tibi agere posse intelligo quam si de carmine, in quo

multa corruptissima habentur, quid ipso sentiam exposuerim. Itaque hac oblata occasione carmen totum recensui, non quo do rebus dubiis tecum litigarem nec quo Berghio palmam mori- tam eriperem - ille enim, utpoto oditor carminis, tanta suis religione ut, quum graeca ad codicis fidem quam maxime Moommodare studeret, quasdam coniecturas suas egregias et haud dubie veras in adnotationibus commemorare quam verbis poetas inserero maluerit - , sed ut tamquam unus, coniector significarem cum quadam probabilitatis specie, quid potuisset i scribin Poeta, non quid necessario dobuisset. Nam in rebus tam incertis, quales hic multas habemus, incensis aliorum ad indagandum studiis, a probabilibus - vel, si dis placet, a temerariis se perveniri solet ad vera atque solida. Ac magnam hercis a misgratiam inibunt Ahronsii, Amsisti, Buccholori, Koechlyi, Meinerit, Theocriti illi iuxta Borghium sospitatoros, si provocati hac nostra quasi velitations nos meliora odocuerint. Et quoniam oblitus

quodam modo porAonao eius, quam in critica factitanda hucusque sustinui et contra praecoptum Aristotelis mei nunc aliquando R POsso nd esse commondaro conclusionem quandam decrevi, adieci etiam interpretation m latinam, ut homines doctos ad carmen legesndum allicsrom. Itaquo sic habe.

269쪽

Do Thoo eriti carmino a solio o

' 'Dιαι τῶ χαλεπῶ καἰνομόρω τῶδε νοσῆματος loτορταιον εχει παῖδος ερος μῆνα τε δεύτερον, Λαλω μεν μετρίως, ἄλλ' ὁπόσων .τl παῖδi πρέπει πνιλοις παρέχειν, ουδε τόσον λισσομένω φέρει. 5 Kαi νυν μὲν τὰ κάκον ταις μευ ἐχει τλησιπονοις φρένας. An αν τουτο χάρισμ αἴ τι παραυαις γλυκυ μειδίαι. Τοα δ' Ουδ' osον ωπνω 'πιτυχην εσσετ' ερωῖα. πιθὲς γὰρ παριών εδρακε κλεπτ' ἄμμε δι' o φρυων,-δεσθεις ποτιδην μ' αντιος, ῆρε θετο δε χρόα.10 Τμεθεν δε πλέον τῶς κραδιας ἁ ' ρος ἐδράζατο, Εἰς οικον δ' ἀπέβαν ελκος εχων και τὰ κέαρ δακών. Πόλλα δ' εγκαλέσαις θυμον ἐμαυτῶ διελες αν' ,,ri δῆ ταυτ' ἐπόης; ἀλλοσυνας τί σχατον επσεται; -υκας ου συνίησθ' οττι φορεις εν κροτάφοις τριχας et 15 υρά τοι φρονέειν l μὴ τυ τι νέος τῶν ιδέαν πέλη; Πάντ' ερ δ', οσσα περ οι των ετέων ἄρτια γε i μενοι. Λαι μὰν αλλος ἐλύσθη τὸ δ' ἄρ' ἐς λωῖον, εμμεναι δεῖνον των χαλεπῶν παιδος ἐρώτων και ἐλευθερον.

Tφ μεν γὰρ βιος ἔρπει προγόνοις ti' ελάφω θοας,20 Ἀλλάσσει δ' ετέρω ποντοπὁρην αυριον ἄμερος. Νυν δ' αυτφ γλυκερῆς ἄνθεμον ἔβας πεδ' νμαλικων Μέλει ' τοι δ' ο πόθος κὰτ τὰν εσω μυελον ἐσθίει 'Oμμιμνασκομέν0L πόλλα ορης vi κτὰς ἐνυπνια. Παύσασθαι δ' ενιαε τὰς χαλεπῶς Ουκι δυας ἁλις. 25 Ταυτα χἄτερα πόλλα προτ' εμον θυμον ἐμεμφύμαν G δε τουτ' εφαE' Gοττις δοκιμοι τὸν δολομάχανον Νικάσειν ερον, ουτος δοκιμοι τοις υπερ ἀμμέων Mρεῖν θραMιως αστέρας ὁπποσσάκις ἐννέα. Λαι νυν ειτ' εθέλω, χρή με μακρον σχόντα κατ' ἄμφενα 30 'Ελκειν τὰν ζένον, εἴτ' οὐκ ἐλλω. ταυτα γάρ, ἁγαθέ, Βούλεται θέος, δέ και Λιὀς εσφαλε μέrαν νόον Καντας Κυπρογενήας. εμε μάν, φυλλον επάμερον, μικρας δεύμενον αυρας, αδν ερον πῶς ἄῶκες φορεῖν;

270쪽

nuper a Theodoro Berghio odito.

Heu quam triste mihi, quam miserum hoc, quo pereo, malum lΡer bimestro me amor iam puori ac quadriduum tenet. Formosus Puer est, per Venoremi nil tamen illo dat Horum, quae puerum gratificari ingenuo decet.

Et nunc hocce malum perpetuo corde gero meo. Summa est gratia, si forte genae mollia riserint. Ne sopore quidem parva mihi mox requies erit. Limo praeteriens intuitus nos oculo est hori, Nec recto, steteratque ante genas Virgineus Pudor. Moum sed cruciat pectus amor maior et acrior, Ac domum petii moestitiae vulnus alens graVB. Et multum increpitans sic animum corripui meum:

seria, dic quid agas i Ecquis erit finis inoptiis 3

Canas temporibus nonne vidos esse tuis comas 3Tandem sis sapiensi Num facies ost iuvenis tibi ΘΗaec tandem meditore, his studeas, quae senium decent. 0blivisceret Nam profuit hoc saepe aliis Viris.

Felix ille quidem, quem pueri nullus amor trahit. Illi namque hilaro est vita fluens inulei citi, Sed mutabit et hanc atquo alii velificabitur. At nunc hunc iuvenum laeta iuvat turba sodalium: Τo desideriis urit adhuc flamma modullitus

curarum i Miserum somnia te nunc male habent Vaga. Vix anni spatium to recreet, ni sapias cito. His multisque aliis ipso animum corripui meum. Contra sic animus: sevir bone, qui vincere se putat

Posse callidulam progeniem Cypridis, hic putat

Posso dicere quot caelum habeat milia siderum. Et nunc, sive velis, colla iugo subdere te gravi Fas est, seu fugias. Sic etenim complacitum est deo Callonii insidiis saltero vel magnum animum Iovis, Atque ipsam Venerem. Cur igitur me, solium breve, Auraeque exiguae, ferro iugum turpo Cupidinis 3