Hermanni Conringii Assertio Juris Moguntini In Coronandis Regibus Romanorum

4쪽

ΗER MANNI CONRINGII

MOGUNTINI IN CORO.

NANDIS REGIBUS ROM, NORUM.

EDITIO TERTIA AVeTIOR

ET EMENDATIOR.

5쪽

B. L. S.

Geo exhibuerunt , collecta. Autoris nomen se famam in orbe luerato immortalem. nemo erit . quis ignoret. De ipso. rum mero seriptorum utilitate quare altera B. L. Aeademi rum universarum cathedras , prolixioribus ilia panegyricis istud Tibi persuadebunt. Itaque nihil amplius mearum partium esse arbitror. quam ut eausam, Ga eommoveor ad opus boeees eipiendum. enarrem. Ruinosa antiqvitiae iam stre Ieptista illa lageo . ει plurimorum desiderium ista possendi κομα Itaque pro rare ista summopere omnibus. quibus potui. --ribus Mahorami. ωι prelo subiici denuo po*nt. Inuium aprastrui factum est.reliqua bremi tempore sequemur,se quid metiti, quia in Decasibus aut uno molumine eineri rario. rem emtorem invenirent. Quantum in me est. evrabo, ne spes εν Φωνectatio hujus operis sphalmatibus multis. eommuni ne aligentia Tnographica essestu, 'ustretur. Favorem hine ιοθεctioni iam dicta eundem, quo semper orbi3 litervius auiuii docto patius prosequitur, observar ur, decenser expeto Restatruor huius omis.

6쪽

IUS CORONANDI

Uustris est controversia, quae hodie

inter duos Eminentissimos bisummos Imperii Principes, Elactores Se Archiepiscopos, Moguntinum ac Coloniensem, agitatur, de iure coronandi Regem, quem appellant Romanorum. Moguntinus enim concedit quidem illam coronandi facultatem Coloniens. si eoronatio Aqui rani aut intra Coloniensem dioecesin instituatur, alibi tamen sibIsoli eam vendicat. Ex adverso Coloniensis omne hoe tua Moguntino denegat. tanquam sibi uni omiu loco M tempore debitum. Possit videri contentio de re levi: M vero non est in ea salus reipublicae collocata; attamen interea ipsius duoque reipubL ut sua cuique dignitas. suum ius sedivetur. praesertim maximis Principibus; quod noceant Bu modi iniuriae saltim exemplo, M iniquum ferendo muniant Quasi viam licentiae. Principum sane, Archiepiscoporum mprimis. in ossicio est, Sedis quemaue suae iura delam dere; praesertim quum illa neutiquam sint propriae posse sonis, quae pro arbitrio liceat alienare Vl negligere. . R status sententiam non dubito caussam Eminentitumi Electoris Moguntini approbare: etsi M lem M cum cura a me sint expensa, quae ab adversa parte hactenus sunt editas Idque inductus rationibus validis quam multis. Quas proinde honi publici causa procul odio M amore, in patroiscinium recti M aequi, producam in medium, sermone nudo

ει simplici. ut eo promptius Iuleat quoque aliis veritatis

7쪽

Antequam vero ad rem ipsam aggrediamur , majoris lucis ergo praemittemus nonnulla; quoniam ia circa illa impingitur non vulgo tantum, sed etiam ab iis, qui Em, nentis Elect*rem Coloniensem defendere susceperunt: δε tamen sunt ipsessima veri in hoc negotio fundamenta. , priseipis igitur observandum est, Caesares nostros non' una corona inligniri solere. Cis Alpes enim in Italia druplex ipsis competit et Romana altera, altera Longobar. diea. Trans Alpes saerumaue non nisi una hactenus frucemni sese eoronari. Interdum tamen Sc Arelati alteram imponi sibi curaverunt. Conradus sane II. Burgundicamillam eoronam accepit anno Io33, Se filium suum, qui Patri post Mecessit, Henricum III. anno io38 eodem dia demate ornari curavit: quod testatur Wippo in vita cim radi. Fecit idem Fridericus I. qui ducta in matrimonium Beatrice Reinoldi Burgundiae Comitis filia. non fiam Buν.

is gestis Frid. Imo fecit illud Carolus IV. ut quidem mei,

morat Christophorus Marcellus Caerimonisu. Romam T. p. de triplici Imperatoris corona. Has inteT coronas tamen

sola Romana vere Caesarea est. h. e, vere competit Caesari in quantum est Imperator Romanorum. Idque solent insimet Caesares nostri publice profiteri. electos Caesares sese appellantes quamdiu cor na ista non sunt insigniti, ein in Germania coronati iam fuerint. Vt merito mireris. vulgo passim, imo a virisquoque doctis, Caesareae coronae nomine usurpari illam quae in Germania confertur, comtra publicam Caesarum Se spontaneam professionem, ne alia nune tangam. IlIa vero quam Gemania exhibet corona, olim quidem, pene usque adseculum Christianum dum

8쪽

decimum audivit corona Regni Francorum: inde frequemtius dici cepit corona Regni Teutonici: quomodo eam ipse Frider. I. appellat in epistola ad otionem Frinsingeniastm aut Alemannici; posteaquam scilicet Galliae regnum -τ retinuit Francorum nomen, Germania Imperii Romani titulum, post obtentam Caesaream dignit,tem, subeunte. Plurimis id possit confirmari testimoniis veteris aevi, si opus sir. Imperium Francorum videlicen quod Caroli Magni cumprimis felicibus armis in vastam amplitudinem excreverat, quamvis post Ludovicum Pium inter hujus filios tres in partes fuerit divisum, singulae ta- 'men partes aliquamdiu Franeorum commune nomen ret, merunt. Praecipue vero ita diu audiit, praeter Gallicum,

Regnum Germanicum, quod Ludovico Ludovici Pij hlio ejusque posteris cessit: cum pars quae Lothario obtigerat. Regiam Lothariense seorsim usurparetur. Et vero sempuli mermanici Franci orientales sunt dicti, ut Gallici Franci occidentales. Unde iam olim scripsit Frisiingensis

. 6. e. II, Franciam Orientalem comprehendere, praetet Franciam propriemic dictam, Bavariam, Sueviam, Saxo niam, Thuringiam, Frisiam. Imo Se ipsum Lotharingiae regnum iis Francorum regni commune nomen receptum est, posteaquam in unam rempublicam cum Germanicis iulis provinciis coiit M Reges Germanicos accepit domnnos. Hinc sane otioni Magno, etiam tum cum Aquis toronaretur in Regno Lothariensi . porrecto gladio acclamavit Moguntinus r Auipe hunc gladium, quo ejici- --IChristi admersaris, barbaros, ct malos Christianos, auctreitare δε

mina tibi tradita omni potestate, tritus Imperii Fraiscors m. . Et vero etsi Otto I. interdum in nonnullis tabulis, h,regno Iotharingia odisis, isse dixerit Regem Latiarim in OI --

9쪽

minu, raro tamen id fecit, M post illum forte nemo Loth, Densium Rex audiit. Quinimo ipsamet illa eorona, qua hodieque eoronais tur Reges Romanorum. est illa, qua coronati fuere Reges Germaniae, nondum Caesarea dignitate cum Germaniae regno coniuncta. Nec enim alibi quam in Germania Transrhenana. quisquam Regum a Ludovico Germanico usque ad otionem Magnum, qui primus maluit consecrari Aqui rani. est coronatus; ceu infra probabitur. Illi vero per manus, successori qui e suo. coronam cum aliis Regni insignibus tradiderunt. tarte Conradus I coronam cum aliis insignibus regiis, quibus ipse erat insignitus, ad Hem 'ricum Aucupem transtulit, ut patet ex itaindo I. r. Echardo monacho Sangallensi de casibus monasterii μ cv. s. itprando Ticinensii l. a. cap. 7. Iisdem post inauguratum luisse otionem Magnum Aqui rani. ut & hujus successi res, per sane est verisimile; cum abunde ex monumentia antiquis sit manifestum , quam superstitiola ad posteros illa fuerint translata; nee usquam fiat in iis mentio noviter se ratorum insignium. Hoc fuit in antecessum primo loco

monendum.

Sera do etiam id observandum est e solemnia eorona, tionis variis actibus exerceri. inque his recepto more, uncctionem 3c benedictionem maxime, sacerdotalis muneris esse. Impositio scit. coronae. etsi inter gentes Christianas plerumque a Praesulibus facta sit, interdum tamen etiam ab aliis est peracta. 1e quidem ab ipsi, etiam illis qui coronabantur. Sic Rigordus Philippi l l. Galliae Regis medicus test

tur. anno ri 8r Philippum illum im suisse Misera-δε --ἀ- Clarissime omnium id liquet ex iis quae narrat The-ganus

10쪽

ganus c. 6. de coronatione Ludovici Pii quam instituit Ca, roIus Magnus pater. Verba eius infra adducemus contra illum ultimum partium Coloniensium defensorensa. Solet quidem hodie semper sacrum quoque solemne peragi in coronatione Regiat verum illud videtur etiam apud nos serius coepisse. seculo demum tertiodecimo. Et vero habemus sic satis accurate descriptas ceremonias cor nationis Αqui ranensi', cum Octonis Magni apud Wite. kindum I. a. tum Wilhelmi Ηollandi apud I. Behammo Episi . , m Ou--XXXVI: nulla tamen facia sacrificii. ut partis solemnium, mentione. De Rudolphi I. autem inauguratione agens Ioan. Aventinus L . Annal. ita scribite Rudο-bus accersita uast--as mramplum deducitur. Pontifex Agrippisensis de eo Deum se utinu publicum deinde ae perpetuumsacerdotium oris gratia Agri'

pine buu Episcopu fuis. Obscuriora quidem sunt illa Aventini: nisi talior tamen. loquitur ille de Missae solemnibus, quae hoc initio coeperint coronationis actibus adjungi. Etiam unctio,iateor, diu fuit inter Christianos populos ignorara in Regum inaugurarione, alicubi nunquam mempta, alibi usurpari desita: in Francorum tamen regno obibnuit fere ab anno Christiano 74o: quando Pipinus in hunc modum est consecratus. Quam in Hispania coepisse inter estrogothos c etsi aliquot iam seculis desierit Reccaredo 'Rege, circa annum 136, per facit verisimile V.Cl. lom. . b. Chimetius I. dae puri Memensi c. I s. Tretio id ciuoque notandum venit: ex quo unctiones Itati henedictitines sacrae apud Christianos myulo' coepellunt coronationibus Regum addi, illud officium conte. Crandi, apud omnes genres, quasi communi consensu pri-

-- Plaetusi esse com tam , nisi alicubi singulari aikiuo