De duplici recensione orationis Demostenicae quae est De falsa legatione [microform]. Dissertatio inauguralis philologica quam...in publico defendet scriptor Rudolfus Busse..

1쪽

aS partis the Foundations os,estern Civiligation Preservatio Project

Funded by the

Reproductions may noti made ithout permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

States Code, concems the mining of photocopies onother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbia Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

DE DUPLIC RECENSIONE ORATIONIS.

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

Origina Materia a Filinem Existin Bibliographic Record

5쪽

Contimeter

iiii lui illi illim illi sit utilis sim similli sit i

l. a

6쪽

QUAE EST DE FALSA LEGATIONE.

CONSENSU ET AUCTORITATE

ADVERSARII RUNT:

7쪽

IMPERII TRIBUNALIS CONSILIARIO

8쪽

Demosthenis Aeschinisque orationes, quae de salsa legatione inscribuntur, et a veteribus et a recentioribus in disceptationem iam suope Vocatae sunt. Ac primum quidem utrum dictae fuerint coram iudicibus orationes necne, magna quaestio fuit, de qua Plutarchus in vita Demosthenis cap. 15 his orbis rettulit: O δὲ κατ Αἰσχινου γης παραπρεσβείας δηλον εἰ λέλεκται καίτοι φησὶν Ἱδομενευς παρα τριάκοντα μονας τὸν Αἰσχίνην ἀποφυγεῖν. Nec mirum quod haec Plutarchi dubitatio nonnullis viris doctis, imprimis Beckero in libro cui titulus Demosthenes ais Siaaismanu und Redner Hal. 181b et esto manno in histor eloq. tum I p. II sq. ansa fuit, ut eas orationes unquam habitas esse negarent tamen Fr Frankius protegg. in Demosthenis orationem de salsa legatione Misenae a. 846 , Michaelis elimidiius quaesit de Demosthenis et Aeschinis orationibus de salsa legatione Bonn. a. 18bl), postremo Arnoldus Schaeserus in libro Demosthenes und eine Zoit vol. III a. 1859 tam acute contra disputaverunt, ut vix ulla restiterit dubitatio, quin causa reVera acta orationesque ipsa habitae sint uua quaestione, ut mihi quidem videtur, soluta atque diiudicata restat altera num oratio Demosthenica de salsa legatione eadem qua extat forma, si non apud iudices habita, at certe a Demosthene composita atque conscripta sit, id quod exquirendum ion nulli vir, docti iam susceperunt.

Ac primum quidem apud Photium p. 491 h. haec invenirtius Καὶ μέντοι καὶ τὰν περὶ παραπρεσβείας τινες ἐν πο-

9쪽

τα ἐπιλογικα πολλα τε οντα καὶ σχεδον et πλειστον μέρος ἐπέχονrα, πολλα προ αυτων αντιθέσεις εἰπων παλιν π αντιθέσεις τραπετο ' περ ανοικονόμητον τέ ἐστι και διερριριμένον.

Quibus Photii verbis ducti recentiores quidam . . aliis praeterea argumentis indagatis orationem perturbato prorsu Ordine partium ad nos pervenisse contenderunt. Cum enim Fr. Frankius eumque secuti . chaoserus et C. romayerus de dispositione, qua Demosthenes in oratione περὶ παραπρεσβείας usus sit. Stargard. 1863 omnia recte et bene procedere iudicaverint, alii extiterunt, ut Spengelius Mus Ithon. vol. XVIa 186l , oemelius praef. orat Demosth. u. I 862), atque imprimis Gulielmus Nitsche dissert Berol. a. 1863 , qui, cum

ordinem rationis perversum omnibusque rhetorices legibus contrarium osse arbitrarentur, translatis orationis partibus eam emendare eiusque genuinam formam restituere conarentur.

Fuerunt praeterea alii et inter eos . Hauplius Iahit ann. a. 186 I p. 600 oti Gilbertus dissuri Marburg 1867 comment Berolin. a. 1873), qui conexum orationis quibusdam locis turbatum esse rati into Olationibus eam corruptam esse existimarent. Atque ut horum ratione orationis xplicandae emendandaeque breviter perstringamus, Leonti Spengelius . l. analysin eius rhetoricam instituit, qua leges oratorias a scriptore multis locis violatas esse non sine specie veri similitudinis demonstrurit. Cum praeterea quibusdam locis conexum orationis turbatum esse iudicaret, Demosthenem ipsum, oratorum longo principem leges rhetorices tantopere negligere non potuisse censuit potius existimandum 8Se Orationem non eo, quo Demostheno scripta sit, ordine nobis traditam esse Minoris momenti esse putavit, qualis medela corruptae orationi asserretur; nec tamen se continere potuit, quin qua ratione oratio corrigi possu proferret. Proposuit enim, ut paragraphira 34-149 med. τάχα τοίνυν σως καὶ τοιουτος ξει τις λογος - - ἀλλὰ νὴ II του συρ Φάχους ἀπειρηκέναι φήσει τω πολέμω loco suo motae confutationi inter paragraphos l82-233 aliquo loco insereruntur et in earum locum paragraphi l5-33l reponerentur. Iurbatum autem esse ordinem partium censuit,

cum casu Vel potius neglegentia oditoris schedae quaedam orationis transmutatae essent Iisdem de causis Voemelius cum orationem confusam esse iudicaret, tamen aliter disponendas esse partes disiectas putavit. Et cum orationem non integram nobis servatam esse sibi persuasisset, sic disponenda

orationis fragmenta ei visa sunt νῆ l-10l, IUS 332-340,

hae partium disiectio originem duxisset, id oemolius ne verbo quidum attigit. Eandem ac Spengelius iam ingressus Gulielmus Nitsolio

genuinam orationis formam summa cura restituere conatu eSt. Quaerit enim, num quae partes orationis revera disiecta sint, tum ex disturbata forma eram eruere conatur uua quaestiones quibus argumentis decerni disceptarique voluerit, ipsepp. 5 sq. indicat. Haec sunt ipsius verba: ' Videmus igitur methodi circulum, ecquo Vademus, Si praeceptis, quae capienda sunt ex iudicialis generis orationibus locupletibusque rhetoribus, adhibitis in hac quoque oratione partes primarias distinguere potuerimus, Si Verba reperientur, quibus ab una orationis parte ad alteram diserte refertur, si transitus capitum apte

officientur res actae quoque quae commemorantur cetera argumenta confirmabunt, si eas non ex auditorum memoria

praeteriti temporis peti sed ex ipsius orationis capitibus prioribus apparebit denuo afferri neque ad genuinam orationis argumentorum seriem eliciendam Varia eorum pondera neglegenda erunt; at non tam Vera eorum spectanda, quam quantaeis esse Demosthenes ipse voluit denique vehementior aut remissior in variis partibus spiritus, effusior aut strictior oratio ad laec accedet. His ex verbis satis elucet illum eadem ac Spengelium ratione usum esse uuamquam orationem liter

med. VIII 188-233 init. 234-236, 233 ult. πως ουν ταυτὰ ἐμοι καὶ τουτω πέπρακται . . . αλλ' oμως ἐρεῖ. IX 332-340,

10쪽

Vides igitur, in quam exiguas particulas orationem discerpserit. Neque omisit, unde hic disturbatus ordo partium ortus sit p. 40 pluribus exponere. Cum enim rationem Demosthene ipso non esse editam ex paragraphorum 234-236 loco colligeret, ab alio neglegentiore editore schedas, in quibus oratio a Demosthene exarata esset, disiectas esse putavit, ut partium ordo prorsus turbaretur: quae explicatio quam audax et parum probabilis Sit, apparet. Sed alii litor orationem emendare conati sunt. Ac primum quidem O. Ηauptius . l. para graphos 2, 30, deinde S*9P-l0l, post Di 77-l86, denique ανακεφαλαίωσιν *3l5-33 spurius esse contendit, tum etiam . Gilbertus duas potissimum partes S 20l-236, 320-340 interpolatus esse

coniecit.

O. Hauptius enim hausit in eo potissimum, quod 33lo-336 res repeterentur, quae iam prioribus in partibus Orationis explanatae essent. Idem tamen fatetur conclusionum quandam omitoriam Sine ulla argumentorum repetitione effici non posse. Sed ne nobis quidem, si cum Hauptio saceremus orationem de salsa legatione modo Scriptam, non dictam DSSe, repetitiones illae valde placerent. Nunc ero cum Xploratum habeamus orationem a Demostheno apud iudices habitame8Se, non udo miramur, quod Orator etiam atque etiam eadem argumenta produxit, quae repetita quasi plura viderentur. Ce

oratione reliqua abhorrere et quibus locis invenirentur tam inepto collocatas esse, ut tenor rationis interrumperetur, IImptius contendit, accuratius non demonstravit. uod etiamsi concedam, tamen perSuasum nondum habeo Verba ea a Demosthene prorsus abiudicanda esse perturbationem autem illam, quae subesse in ordine partium videtur, me probabiliore ratione expediturum esse spero. Quibusdam in rebus et ipseo Gilbertus Hauptio occurrit, qua de re conser eius Ommentationem p. I 25 sq. - Copiosius disseruit de coniecturis suis . Gilbertus. Ex annotatiuncula enim, quae initio 320 Imargini codicis rascripta est . . πωθεν λείπει ημα εως τουομοίου ηειείου, posteriora Verba factiticia esse suspicatus est.

Cum autem illud μ0ιον σχὶμειον nusquam reperiatur, Gilbertus ipso finem huius membri post S 236 quibusdam do causis constituit. Noque tamen ogavit hanc annotationem Vario explicari posse p. 49). Ergo non adversabitur, si ego aliundo atque ille originem horum orborum deducam. Mihi enim Vori non dissimile videtur nescio quom hominem contulisse li- brum lacunosum cum codice , vel si mavis cum eo. quem code secutus est cum partem quandam irationis cinlibro 'u' non scriptam sideret, inscripsisse Verba ea. quae nunc in margine codicis invoniuntur: quam ob rem para- graphos 20l-236 in suspicionum adducere non audeo. Absurde autem coniunctam esse hanc partem cum prioribus verbis non pernegaverim. Et me hoc quidem infitior paragraphos 234-236 Aeschinis oration domum audita laborata esse; eatenus autem discedo a liberto, ut, cum illo verba ea subdita osse iudicaverit, ego nihil inveniam, quod hanc partem a Demostheno non esse conscriptam liquido doceat. Existimavit enim libertus rhetorem quendam partem iam . quae

nunc O 20l-236 amplectitur elucubrasse, rub priori parti SI 82 - 200y non satis accurato tractatae substitueretur;

OmisiSse autem Scriptorem narrationem de muliero Olynthiaca ideo, quod eschines id crimen fortitor repudiavisset Cuius Opinionis concinnitatem constantiamque desidero. Namque si haec lars scripta est res quae Demosthenem prioribus verbis 'evitor attigisset. hoc opusculo planius illustrarentur, narratio illa neglegi non potuit, praesertim cum advorsarium hac u re verba fecisse apud Aeschinem aperte scriptum videamus Porro hanc partem . Gilbertus vituperavit. quodo verbis atque enuntiatis commixta esset, quae in aliis orationibus Demosthenieis vel in hac ipsa oratione alicubi reperiruntur quotiescumque autem verbum aliquod deprohendit, quod a Demosthene insolentius usurpatum est. id Demosthenicae dictioni non respondere censuit. Ego vero non diffitooream argumontationem miram mihi videri, cum tali rations quaelibet irati Demosthene 'biudicari possit. EL eum doctus ille homo ratiocinationem suam ita tueri studuerit, ut enuntiata ea ex ceteris orationibus Demosthenicis operoso con-