장음표시 사용
21쪽
Pauca praesto Sunt quae Sacerdotum catalogo adiciam quem G. Colin nuper instruxit Unus tamen illic deost qui sacerdotio functus esse circa medium primum . Chr. saeculum uidetur, siquidem recte collati sunt duo tituli quo rum priorem hic habes ἁρlχηίθα, IJ fp lμιοὐ Στασιl 1 cet, , δια, ευεργέτιυ ι ηεί τ λατι β ουλη et . P. Memmius Soterus sacerdos ex eadem familia sine dubio est ortus ex qua duo alii Soteri, unus pater Ctesonis qui buleuta in priore parte primi saeculi. nominatur , alter
1. CH XXII p. 56-181.2. . 818 in catalogo nanium rerum quae Delphi Ossossue sunt)Exscripsit L. Couve. Alta hasi naui rudisque lapidis, iuxta uiae Sacrae nexum quem definit muri polygonii anguluS. V. - legitur uox αρνης de quis s. P. 18.3. II XXII p. 109 n. 98.
22쪽
pater Ciesonis et Soteri illorum quos laudat decretum imp. Hadriano iterum archonte latum Sed cum eadem nomina frequentius in eadem domo usurpentur nec acile sit successionis ordinem illa tantum ratione determinare, praestat aliam uiam ingredi ut locus reperiatur qui Sotero sacerdoti merito uindicari possit En igitur alterum documentum
1. CH XX p. 23.2 ΝΝ. 195, 1744, 2268. Fragmenta lectu dissicilia propterea quod plani
ties lapidis scabrosa est et littera consertim et SpiSA Oxaratae cum fiSSuris constandi possunt. V. 1 ante XIένιμι ος, - EII uidisse puto, et OSt nomen Arto. . . aut 'Aρρ0. . . quibus uegligit formulam 'no Γερειο πολλω 'indicari non probabile censeo. icandrum illum diuersum suisse ab Sacerdote certum Si ueri Sinaillimum autem eundem cui lutarchus libellum de audiendo 1, p. 37 C misit. s. quod de eo ipso coniecerat I. omlow, Neu Iahi B. 1889 p. 550 dii. T. - . ad Scaenica arto pertinere laudo quae hic et . Seq. memorantur haud dubium arbitror, sed nihil hac totius inueni quod conserretur. - . 9 initio do sunt duae litterae quarum priorOm P suisse notaui Sane dubitanter, Aed quid lateat, nam σιτησtς minime Conuenit, neScio. Πρυταυ Elo Delphi iam quarto ante Chr. Saeculosuisse nouimus es meae Admin sinanc dia sanct Pyth. . . adn. 2.
23쪽
Supplementa a 2 et si probaueris, non minusquam quadraginta aut quinquaginta anno inter sacerdotes P. Memmium Soterum et C. Memmium Euthydamum eius nepotem interfuisse sumes. Hunc autem intra decem postremo primi saeculi anno sacerdotium inisse constat' Hucusque C. Memmius ille Euthydumus et Euclidas Astoxeni f. ultimi sacerdotes habentur quorum tempore serui manumissi sunt. equo ueterem formulam qua mancipium Apollini Pythio uenundabatur paullatim cessisse et tandem ut obsoletam euanuisse nego. ut tamen manumissionis documentum quod infra posui , cuius breuis- Sima uerba, magnae litterae uox ἐχαρισαμινὶ olim in hoc genere inusitata, omnia denique notabilia Sunt, non posse
24쪽
suscepisse mox demonStrabo. Quandoquidem ego quoque censeo Delphos ad Romanorum exemplum certiSSimo cursu honores adeptos esse, tempus quo Aristaenetus Demostratusque sacerdotes et M. Aurelius Antiphanes archon fuit illo termino quasi cohiberi mihi uidetur, neque ante a. 164
Sed alter ille sacerdos, L. Gellius Demostratus, iam abhinc aliquot annis innotuit Babbius enim Aurelius icobulus statuam ' εαυτο0 ρο*ilari dedicauit, cuius basis extat descripta BCII XX p. 19. Tituli initium desideratur neque certa ratione mihi quidem suppleri posse uidetur
ibi scriptum erat nomen clarissimae mulieris cui nomina uiri, sacerdoti fortasse, qui eam duxerat uXorem, et Sacerdotum pollinis Bacchique, quorum erat mater, poStposita fuisse satis fidenter conicio. Asseruatur certe stemma familiae antecedentis, aut ut pressius loquar, sacerdotum serie quorum filia neptis proneptis honorata est
L. Gellius Xenagoras IL. Gellius Xenagoras II L. Gellius Demostratus
Si retro temporum ordinem sequimur, ab anno 164 et sequentibus profecti paene ad nouissimos Phitarchi annos reuertimur, cuius in locum forsitan enagoras I successerit. Alterius faesculi sacerdotibus insuper adiungendus eSt, Disjtjgsui QOOQle
25쪽
nisi salior, Flauius Aristotimus qui in nummo delphico iερεύς nominatur quemque Babbio Maximo archonte buleutam et principem legatorum a. 125 ad Hadrianum missorum fuisse accepimus. Quod is nummus f ρω Avetivό i tanquam consecratus est, Aristotimum Antinoi sacerdotio functum esse olim putaui Sed nunc, praesertim cum Delphis nullum aliud noui illius cultus uestigium reperium sit, mera uoce iερευς non posse nisi Apollinis ministrum designari crediderim Aristotimus igitur circa a. 130, quo Antinous heros factus est, summum illud munus accepit. Hactenus de temporum rationibus. Instituta uero quae ad res sacras pertinent non commutata esse manumissio supra transcripta teStatur, ex qua apparet duos tunc fuisse Apollinis Pythii sacerdotes, sicuti per superiora tempora tres enim perraro occurrunt . Sed munera plura in emplo extiterunt, ut sit apud homines dignitatum amantissimos. Quid de Diis penitus senserint indagandi non est locus at, perinde quasi uetus religio nouo nitore illuminaretur, officiorum ministeriorumque nomina haud pauca in conSuetudinem uenerunt aut reuocata sunt, de quibus apertiora dicere nobis in promptu non est. Hic commemorandus est e. c. σύυδικος ille o Πυθιου , atque Hosiorum collegium, qui et Bacchum et pollinem coluisse mihi uidentur. Νam ut eos lutarcho auctore o Λικυιτη caerimoniis adsecutos esse constat , ita in titulo quem modo laudaui
26쪽
18 DE AEACERDOTIBUS uerba u. Q τiου ο H υθιόυ recte suppleta esse conce-
deS. Horum tamen nominum duobus inmoremur necesse St
quae illius aetatis proprium quiddam et peculiare ipsa indi
Ρrius αρχηιδος est, quo Memmiam Lupam et Gelliam Dionysiam 3 ornatas esse comperimus; praeter eas Flauiam Cleam, eandem ortasse uel potius eiusdem filiam cui Plutarchus librum de Iside et siride misit, agnoscemus. Sed multae mulieres quarum memoria obliuione obruta est illam dignitatem acceperunt . eque inauditum est seminas illo tempore munera paene omnia adepta eSSe, nec tantum rebus diuinis animum dedidisse uerum etiam ad rem publicam accessisse. Sed, ut alibi et praesertim in Asia minores mulieres honoribus tephanephori gymnasiarchique et prytaneos et demiurgi quoque defunctae haud semel inueniuntur, ita Delphis nullam, Pythia excepta, in
sacerdotum eorumque ministrorum numero ante aetatem imperatorum fuisse concedendum St. Altero nomine, quod est ι ερις παῖς, L. Gellium Polyge
1. In eodem titulo qui p. 1 adnot. 4 memoriatur u 10 Γελλ ιας Διοvυσιας της κρα τιττης αρὸ ηιδ0ς. 2. Eiusdem tituli u. 11 Ἐρεω καὶ ἄρχηιδω πολλω απὀI0 vov . 3. s. . aris, Quatenus feminae res pubόicas in Asia minore Rom. imper attigerint, arisiis, 1891.4. Ita enim uerbum quod est αρ crit mihi accipiendum uidetur esse ut idem atque ἱερεt ualeat. am quid fuerit apud Tenios αργ ις Cm 2339 et Musge Belge 190έ, quod noui tantummodo ex Rev. Et Grecg., 904, p. 295, ubi αρχις si lamme de archonte is redditur et apud Thasios αρ aetu; Cm 2 62 et in insula Syro ρηεivri Ross, Inscr. ined. p. 20 n. 10s nune diiudicare nolo. Sed ex Spartani titulis IM, 14. et 'Εφημι αρχαιολ. 1892, p. 19, lucide mea quidem Sententia apparet et iv αρχηiδα rebus diuinis operam dedisse.
27쪽
DD SACERDOTIBus 19lum designatum uidimus , abbiumque Maximum, qui
Νil huc spectant pueri qui pythici dicebantur , ei scili
cet qui in gymnicis musicisque ludis σοπυθια praemia reserebant Paullo propius ad delphicum usum accedit quod B. Hausso ullier in titulis praecipue asianis uoce αρος hiero-dulos, Deorum mancipia ut architectum, operarioS, ceterOSbπηρέτας significari luculenter demonstrauit β Ἀερους Didymei παIδας nominare sat est. Ingenuo contra eos esse apparet qui in inscriptionibus Messeniis heris et Andaniae repertis 4εροι nuncupantur. Sunt tamen digniores etiam qui hic commemorentur puer Aesculapio consecrati ut ille παῖς Epidaurius ι etsi θεωπυρρορῶ eique quos mane cantantes audiebat Aristides ,
28쪽
aut Iobacchorum filii qui patre supersiti si nondum Iobacchi at caerimoniarum participes erant Sed Delphis uernaculum prorsus saporem illud habet. Memoriam enim acris adulescentuli, quem in templo Pythii humili condicione educatum nobilitabat Euripidea fabula, fieri non potest quin reuocet sera Ionis hereditas. imirum ex notissima eximie popularis poeiae tragoedia quam propter omnia delphicae antiquitatis quae continet documenta praeceteris illic dilectam suisse probabile est, imaginem quam simillimam exprimere conati sunt Babbius Maximus AureliusqueῬolygelus et alii, ingenui quidem, sed ab incunabulis ut Ion Deo deuoti. Quemadmodum ille proprie, sic hi τυμβολικως Apollonis alumni fuerunt- sicut ille ad Atheniensium regnum, ita hi ad buleutae, archontis, sacerdotis munus euasere atque etiam Maximum dum archon est officium suum βασιλεύοveto titulo semel decora8se non mira
Illius temporis homines, ut qui praeterita reSpicerent, uitam non tam suam quam alienam et uere ficticiam degere cupiebant. Quamobrem procul dubio est icandrum illum quem Plutarchus ' minus accurate προῖ/τη uocat eundem fuisse atque sacerdotem ib. Claudium icandrum quod iam pridemG. Pomto sagaciter coniecit . Et hoc quoque
Gr. 37 adn. 37. 2. Ita medicus ατρομαum nai 'Aπολλωvo ab Aeschylo dicitur Suppl. 263, Sed quasi artiore uinculo pueri Pythii cum Deo conectebantur. eque nomen illud ad exemplum Romanarum ρω παρθέvtov, i. e. uirginum VeSta
paullo aliter uerbum interpretatus icandrum non minu proprie et ροφη iv quam sacerdotem dici potuisse censet.
29쪽
nomen adfectatam antiquitatem redolet, siquidem ut uox προφητις a poetis de Pythia usurpari, ita sacerdos ab homine qui Herodoteoc libros perlegisset προφητης dici potuit. on igitur de Romanis tantum Seneca illum gemitum fecit litterarum intemperantia laboramus, cui ante alios Delphi assentiri debuerunt.
Inter archonies quorum nomina in manumissionum documentis occurrunt, circiter sexaginta primo p. Chr. Saeculo tribuuntur nequedum mihi quidem suppeditat cur suum cuique locum assignem. Ergo diuersa uia procedere impraesentiarum satius est. Decretis enim quibus proxenia ceterique honores externis hominibus concedebantur archontes non ita multi innotescunt, sed perraro iidem quos ex manumissionum titulis nouimus. Quamobrem nihil aliud nunc quam illos quoad potuero secundum emporum ordinem collocabo Deinceps si quis utrumque archontum catalogum in unum confundere tentabit, lacilius spero fore ut omnes rite disponat, quippe quorum nonnullos satis certo interuallo distinctos habeat. Sed ne uanam spem praecipiamUS, rem ardui tamen laboris futuram esse statim fatebor et quia frequentiu eadem nomina redeunt et propter multas alias causas. Quid enim sperandum sit, quid timendum quoque ostendere exemplo uno aut altero liceat, ut si quid postea
30쪽
Ea supplere ne conor quidem quia uter laudetur Seruiusne an Gaius Sulpicius Galba diiudicare nequeo. Hunc enim, imp. Galbae fratrem, quem illo titulo designari olim putaui, post a. 23 urbe cessisse narrat Suetonius melphos igitur uenire potuit. Sed eodem Antiphilo archonte scriptae sunt manumiSsiones aliquot quarum unam habes BC XXII p. 73, atque ex sacerdotum Philonis et Polemarchi nomini bus , quantum eorum tempus coniectura determinare possumus, efficitur ut annus archontis Antiphili non tam sero incidisse potuerit. Melius imperatoris Galbae patri, COS. R. ante Chr. n. conuenire uideretur titulus si certiora testinionia haberemus ' quae ei delphicam inscription om tribui sinerent. Quod in incerto relinquendum arbitror. Alter archon, ythodorus enagorae . nondum puto notus est. Eius nomen decreto n. 136 lj traditur quo ciuitas Ποπλ tis, riovi Atrιεῖ data est; sed ex duobus buleutis
unius nomen SSeruatur, ultimus ni uersus sic legitur
1. . 1 38. Duo fragmenta paruae tabulae cymatio Ornatae. 2. I. Pomto apud Pauly-Wiss. s. u. Delpho pp. 9-80.3. s. Prosopogr. In . Om. III p. 284.