De rebus Delphicis imperatoriae aetatis capita duo

51쪽

DE DEMIVRGIs 43 minimam suisse. Hoc alitem titulo nunc primum quid ualuerint illustratur.

Iamdudum quidem constat inter imperatores Hadrianum praesertim in prouinciis omnia si per frumentarios explo-PRSSe , cuius rei nouum exemplum et maxime dignum quod retineatur habemus . empe illis εργοις quae Hadria nus Delphis confici iussit nihil aliud quam aedificia noui Pylaeae suburbii designari opinor ac postea demonstrare conabor. Praetermitto quoque eum qui decretum litteris mandauit ioco satis elaborato uocem in hoc genere admodum inusitatam αιδημόvio. Pudenti adhibuisse. ostri magis inieres demiurgos semel sane consilio populoque delphico suppares declarari de impertienda ciuitate. unc

. In sinistro latere lapidis 1220 cs. p. 24 et 32 adn. medius titulus. V. 5 legitur λεruovri mero errore puto quadratarii propter duo uerba quae sequuntur similiter cadentia.

52쪽

enim demum intellegimus quia significauerit in Cnidio quodam documento illa σίτησις ει δαριιοργι ρ facta et

planius etiam Aristotelis uerba haec Q ούτω καὶ Λαρισαιους τους π τῶ δημιιουργῶ πεποιημι Μους, i. e. inter ciues eos qui a demiurgis ciuitatem acceperunt. Quam multi in legitima sessione et num perpetui suerint noti comperimus, sed cum et initio quarti . Chr. saeculi προστατη ' Semper eis praefuisse radatur, hoc nomen in

fragmento quod infra posui fidenter suppleui :

patronymicum Ν unum enim consilium, quandoquidem de romano Senatu non agitur, praeter amphictyonicum Delphis nuncu-1. . C. emto Cnidus... n. 52, p. 766 qui liber mihi in promptu non est, locus uer adsertur a G. Gilbert mndhuc d. r. Staalsalteri. IIp. 17 adn. 1.2. Polu III 2 p. 12 5 I, 29.

3. s. inis p. 45. Προστατα τω δαμιορτω ex altero a Chr. saeculo habes BCH XVII p. 357 n. 32 et wesch. Fouc. 411 unum προσταταv, τω δαμt-ουρτῖ Scilicet. 4. . 1 95. In v. 10 post c solium aspicitur cum incuruato pediculo.

53쪽

pari potest sanctissimum. Praemia igitur etsi ad res delphicas maxime spectant ab Amphictyonibus quoque dari

hic ut saepius alibi constat. Προστατη uero unum nominatum esse propterea statuo quod in titulo quem modo commemoraui unus προστατης adest quanquam duos etiam occurrere nemo nescit. Vtcumque est, hoc certe demons- iratur praesidem illum annuum fuisse, sed magistratum iterum atque iterum continuauiSSe.

Postremo documentum magni momenti de quo iam in transcursu dixi propius inspicere uolo, licet non omnia mihi plane perspicua apparere fatear

ΝΝ. 245s, 1818, 1829, 1779. Quattuor ragmenta, Sed spero fore ut plura coniungam, marmoreae tabulae, 0 m. 06 crassae, quae in uicinia

54쪽

Littera initium uerbi Σ ε6αστου est titulus igitur ille tribuendus est anno 3 5, quo imp. Constantinus

et Licinianus Licinius Aug. coss. quarium fuerunt. Quae suppleui maxime dubia esse neque interpretationi omnia Satisfacere non sum nescius. Dicam tamen quid mihi uideaturi de donatione quadam sane agitur, sed hoc mea quidem sententia rem tacit ancipitem eundem hominem esse qui donationem illam instituendam declarauit et qui propterea quod demiurgis praeerat de ea ipsa derogationem tulit. Atque primum pecuniam totam in aliqua re Consumendam esse uoluit, uelut sollemni quodam sacro deinde dimidium saltem detrahi placuit et in usum publicum ita seruari ut lauarentur balnea Sed quemadmodum in uniue sum mihi liquet, sic in singulis haereo, paucissimaque de eis quae adieci asseuerare audeam. Etiam de nonnullis uerbis quae aetatem tulerunt nihil habeo quod proponam: quid enim sint illae 'tvπλαριαι - πλω u. 9 scire uelim, uerbum autem ab Vlpiano tantum uenditionis cuidam generi adhibetur neque de nummis usquam usurpatur. Atque etiam quid u. 7 significetur condicione illa pecuniae in annum retinendae et quomodo hoc cum ceteris congruat neScio. Vnum certe demonstratur, quod iam dixi, demiurgos rebus ciuilibus operam maxime nauauisse. eque obici potest eos de donatione ideo pronuntiauisse quod eorum προστατηι idem erat qui pecuniam suam testamento relinquendam curabat. am si alius ciuis esset, de donatione

nihilominus decreuisset collegium. Itaque illo quoque

frontis templi et magni altaris, quoad ex locis ubi fragmenta effossa sunt sciam, posita suit. In hoc titulo enucleando non nihil adiutus sui a doctissimo amico P JOuguet.

55쪽

documento quid ualueriu demiurgi in re publica administranda apparet, quandoquidem legatum in publicum iactum

accipiunt. ec mirum est pecuniam apud Antisthenem depositam esse qui eodem δημιοσίου τραπεζιτου munere lanctus est quo e g. Pleisteas quidam in Phocensium multa repetunda .

Quid noui inscriptiones aetatis imperatoriae de concilio amphictyonico attulerint altero capite explicare tentabo. Νec mirum lucrum citius praedicandum est, sed opportunius de amphictyonia in nouum statum redacta disseremus cum ad imperatores uenerimus qui illam rerum commutationem perficiendam curauerunt. Habemus contra cur de Amphictyonum epimeleta hic disceptemus eumque numero magistratuum qui Delphis munere suo iuncti sunt adscribamus, licet primo adspectu anhellenius potius esse uideatur. Sed priusquam quid sentiam aperte declarem, seorsim eum ponam necesse est ab illo Amphictyonum scriba quem ex inscriptionibus superiorum temporum ' cognouimus. Hunc etiam altero aut tertio p. Chr. saeculo extitisse titulus n. 798 nobis documento est: nam M. Iunius Thra' seas ibi planissime γραμματευς του otvo appellatur, neque cum in eo glorietur quod Pythiae cuiusdam erat pronepos Onsundi tamen potest cum epimeleta qui multo plus auctoritate ualuit.

56쪽

Νonniilli uero iam in titulis occurrerunt occurrentque alii insuper non ita multi quibus omnibus epimeletae nomen utrum merito attribuatur necne ante omnia diiudicandum est. Vocem enim ἐπιμιελητευοveto quae CI 7 3, in basi statuae imp. adriano consecratae, ante Plutarchi nomen mihi liceat notissimo exemplo uti legitur de nulla alia renis do cura illius statuae ponendae G. Ditisnberge accipiendam esse censuit , perperam si quid uideo. am exemplum quam simillimum in heocle Eudami s. icopolitano habes, cuius nomen Supplendum esse in basi statuae imp.Τiberio dedicataeo iamdudum monui . Quem titulum hic expedit repetere quippe cuius fragmentum postea repertum iustum praebeat finem ci Ab τοκρατορα

patum pro illo που Λελεῶ quod exhibet Plutarchea inscriptio et quod deinceps enucleare tentabo. Sed titulum

l. yli Inscr. Gr. 379 adn. 2 ct 37 adn. 1.2. . 203, CH XX p. 708.3. BCII XXI p. 75. 4. Ν. 20 ε 3868, cuius Pagmenti notitiam debeo benignitati amici

57쪽

qui BCD VI p. 450 publici iuris factus est cum OStro

Consera quaeso, atque animaduertas illic Theoclem dilucido ἐπιμιελητη et o 'Αριφικτιό, o nominatum esse. Facile tunc SumeS, Opinor, latroque loco uoce επιμυεληzευουτος nihil

nisi quandam dignitatem magistratumque proprie deSignarie uerbo αυet o iterum significari amphictyonicum conci lium i cuius de sententia egit heocles Eundem magistratum indocumentis iam notis quibus Sociari Petraei Eubiotinomina illustrantur illud Ἀπι η ἐπι λελη resut aut v Icπιλελητει manifesto significat. Quod fortasse non ualet de titulo quodam eo quem idem uir doctissimus commentariis ornauit . empe de eadem uoce ἐπιμιελητευουτος eo errauisse statuit qui Augusti Boeckli exemplum secuti eam ad magistratum ab Atheniensibus insulae impositum rettulerunt. Illam enim testimonio praeterea atticarum inscriptionum adlato, cum altera ἐπιμεληθευτος promiscue Surpari demonstrauit. eque de Ceo neque de Athenis equidem nunc habeo cur disgentiam, sed quod ad Delphos pertinet admodum diuersa re eSt. Itaque si quid de illis uiris quos supra nominaui et de quibusdam aliis tituli docuerint colligendi licentiam impetrauisso mihi uideor. Adde quod ne argumentum quidem quo G Diti enbergerusus ad opinionem minus aptam ductus erat re ipsa confirmatur. am omne quo epimeletarum munere functo eSSecertum esset origine suisse Ἀicopolitanos contendebat,

58쪽

oblitus sano illius Callistrat Leontis . Delphi, σοφιστο 0 cognomine apud aequales insigniti, quem Plutarchus his

uerbis memorat Ilυθιοις Καλλισet ρατος τῶ 'Αωρικτυο-vio co letti αελητης. Eodem magistratu decorati sunt quattuor aut quinque Hypataei et Tithoraeus Soclarus quibus adiungendos esse Delphos nonnullos praeter Callistratum uerisi mile, Chaeronensem uero Plutarchum certissimum est. Minime prosecto icopoleos laudem minuere uolo, quam Spero contra illustraturos esse noua plane luce delphicos titulos in corpus conatos. Sed tantum Abest ut omne epimeletae ex illa urbe originem duxerint ut eorum qui non Delphis nati erant quam plurimos delphica ciuitate donatos esse probabile mihi uideatur. Cuius rei exempla quattuor nunc reseram. Decreti enim fragmentum extat n. 2783 quo Τheocles Philocaesar icopolitanus laudatur cibi de uerbis ὀο0υα αὐτω πο λειτεια, controuersia seri ion potest. Dein hoc quod in basi statuae insculptum erat quasi luculentiΗ-simum simul ac breuissimum documentum proponatur

Celsus sicut Theocles icopolitanus erat. De patria tertii eorum quos modo dixi quattuor epime letarum nil affirmare

1. Quaest conuiti. VII, 5, 1, p. in D is. Bid. IV, 4, 1, p. 667 D atque etiam de des. Orac 2 p. 410 A λtro πρ Πυθιω et si επὶ Καλλt πρατο de archonte intellegi non potest, quod . quoquo Ponito tandem uidiSSe Philol. IV p. 597 adn. 16 magnopere gaudeo. 2. . 2429. Exscripsit G. Colin.

59쪽

uolo, uiu ne nomen quidem aetatem tulit; sed fragmentum

n. 458 quo litterae ΡΙΝΘΙΩ perspicue leguntur eiusdem

Ευ βουλιθ ου .Postremo ipsius Plutarchi nomen reuocari uix mireris quippe qui sacerdos Delphis fuerit. h. e. ciuitatem acceperit priusquam etiam epimeletae munus indueret. Atque adeo illa uerba ἀπου Λελρω quae post επι λελητεύοveto in titulo CIM 17 3 incisa sunt nunc puto plane intellegentur . empe Plutarchus in concilium amphictyonicum non a Boeotis missus erat sed a Delphis ad quos maxime omnia pertinebant quae epimeleta emcienda curabat. Inspicienti enim quaenam extiterint huius magistratus parte apparet Statim quam necessario uinculo ille cum Delphis coniunctus fuerit. am praecipua et eximia laus quam Semel epimeleiae cuidam ulterius saeculi datam videmus ' omnibus sine dubio tribui potuerat

1. Ν. 669 842, 3218, 3220, 3450, 3460. Fragm. 3458 ad titulum restituendum dubitanter sane adieci Archontis uleutarumque nomina ex decreto p. 29 deScripto Suppleta Sunt. 2. . 2490, in basi admodum rudi leucophaei lapidis Alterius baseos eidem uiro dedicatae fragmentum 2867 seruatum eSt.

60쪽

Ihi Siam pecuniarum summam ei qui in ipsius locum succedebat tradidit , aut, quod idem est, aerarii curam habuit, et Dei rem nummariam reditusque bene gessit. onenim opus est sormulam quae aliquoties inscripta est ἐκ h. το θεο χρημιατ o uel προσοδω ubique legere. Etiam ubi non reperitur, ibi pro certo habemus Sacram pecuniam Sacro peribolo ornando et reparando adhibitam esse Delphis igitur et substructi muri praesertim in uicinia altaris, et fons et alii muri prope Cassolidem, et bybliotheca et Pythiae domus, et si structorium M illud quod se in gymna si repperisse haud sine causa T. Homolle arbitratus egi et Aesculapii aedes, et statuae plurimae imperatoribus dedicatae' omnia denique illa opera quae Amphictyone peragenda decreuerunt impensa pollinis per epimeletam absoluta sunt. Atque ideo delphica ciuitas perfrequenter huic magistratui addita est quod pecunia ex Dei thesauri erogala Sacram urbem simul et decorauit et dilauit. Talibus autem rebus diutius immorari Superuacuneum puto; nam epimeletae potestatem aerarii dispensatione non terminatam fuisse nobis indicio uni inscriptiones quibus cum eius iitulo speciosa aliqua dignitas haud raro conexa