장음표시 사용
31쪽
dine, o contra in Casuario ulnae aequior est. Eadem ad sortiorem Volatus evolutionem proportione anti brachii ossa longiora sunt osse humeri, in Hirundine duplo longiora, in Anatidis breviora humero. EX Ossibus sub articulatione cubitali nullum aere impletum est.
Carpus duobus constat ossibus juXla Se positis; qu
rum anterius Os carpi radiale cum cavitatibus glenoidalibus radii, ulnae et melacarpi conjunctum; alterum poSlerius, os carpi ulnare, uiuae et metacarpo annectitur. Meiacarpus duobus formatur ossibus oblongis, in utrisque suis extremitalibus concretis, quorum Superius, anteriuS, radio respondens, multo crassius est, cujus dearticulatio sexionem lanium et extensionem permittit. In Anafidis pars ulnaris ratione ad partem radialem exilissima, in Napta foribus autem maxima est. In basi ossis melacarpi Ialeris radialis processus existit, praesertim in Anatidis, verisimiliter melacarpi pollicis rudimentum. Meiacarpus semper sere tria ossa fert, primani scilicet, partim solam
lolidem digilorum phalangem. Digitus primus anterior iurudimento positus p0llex est consormalione impeditus, secundus Vero multo longior duobus constat internodiis, tertius denique, uno tantum articulo gaudenS, partem Ulnarem occupat. Omnes ilice articuli sexionem lanlummodo et extensionem exercere valent. Pollicis articulus in Na- fatoribus longissimus; digilus secundus, maXimis scilicet remigibus indutus, semper longissimus, interdum ires articulos habet. Τola manuS eo major, quo celerior Volatus, eademque ratione portiones desuper deorsum magnitudine valde crescunt; cujus aculum suppeditat exemplum Cypse- Ius, in quo manus antibrachio major, digitus longus mela- carpo major, Secundus ejus articulus longior primo est: similis ratio in mullis Nataforibus reperitur: e. g. in Laro Alca, Diomedea, Procellaria, Sterna, Cir.
32쪽
D. ossa extremitatis mammalium Rupstrioris δ' . In an librachio radius et ulna non Semper separali, interdum concreti, saepe articulatione immobili juncti; semper autem per ginglymum cum Osse humeri et melacarpo in connexu sunt. Iu Celaceis uterque lalus et planus; in Solidiingulis et Numinantibus ambo Ossa in unum Os COH- creta, radius uni e ulnam situs praecipue cavitatem gleuoidalem Drmat; in Soli singulis praesertim leviter tantum ulna significatur; tu caeloris animalibus ulna magnitudine crescit, at parum mobili articulatione cum radio gaudet. In Elephante radius oblique introrsum ulnam praeterit; in 'Lonofrenia tibus an libracliti ossa juxta se sita; ulna in parte superiori longior radio est, inferiori vero uterque trochleam sormat, flexionem lanium et extensionem permitientem. In Gliribus, Didelphyde et Carnit oris utrumque OS, alterum post alterum, ut in avibus, situm est. In Ta a radius
sale in anterius Vertitur, cavitas glenoidalis, humero designata, in posterius; radius ulnaque nusquam sibi is juncti, altamen rotatio circa axem ossici nequii. In Chiropterisanlibrachium maximam extremit alis superioris partem sormat, antrorsum flexum, et lotum sere ex radio constat; cum ulna lanium stylus sit; in Melete, Urso, Quadrumα-nis et Hominibus utrumque antibrachii os mullo mobiliori articulatione gaudet; radius enim circa axem suam rotaturct ulna antrorsum et retrorsum; radius ulnaque non ante sed juxta se existunt, quorum extremitales inseriores laxa nonnisi capsula cohaerent.
Carpus minimam manus partem format atque compluribus ossibus, duas in series digeSliS, comp0nitur, quorum 10 in Mochel. Bd. II. Ablli. 2. p. 363. - Caru S. P. 189. II) Lysor primus suit, qui ossibus carpi nomina attribuit,
nec tamen Omnia cum iiS conveniunt, quibus nunc utimur; e. g. OS naviculare couloides nominavit.
33쪽
maXimus numerus undecim, minimus quinque. Major ossium carpi numerus cum latitudine manus et praesertim cum sessura, cui designata est, in connexu est. Unum vel plura liorum ossium, Ossa muscularia et sere tu parte ulnari sila sunt. Ossa augendae manui inserVientia, cum an- librachio et metacarpo non juncta et ante reliqua partem radialem occupant. Conjunctio cum ossibus anti brachii, tribus salieni carpi Ossibus, osse scaphoideo, Iunalo ei triquetro efficitur; quorum tertium os musculare, pisisorme
scilicet, fert. Id praesertim in Monofrematibus, Gliribus,
mentatis et Carninoris inormalum. Secundam Seriem constituunt, a margine radiali ad ulnarem, Os muli angulum majus, Os mullangulum minus, os capitaliam, et hamatum ordo superior Versus an ibrachium planum format con-VOXum, VerSus Seriem secundam autem concaVum; planum
Ordinis secundi superius convexum, inserius Vero plus minusVe rectum est, ita ut inter primam seriem et antibrachium motus exiensionis et seXionis efficiatur; inter secundam aulem seriem et me tacarpum articulatio minus mobilis. Os scaphoideum sere os maximum et in pluribus animalibus cum osse lunato concrescit; os pisisorme magnitudine sero secundum carpi os. Inserioris seriei Ossa fere cunei vinia inlus cororsum magnitudine decrescunt et basis eorum versus manus dorsum dirigitur. Τria prima praesertim respondent tribus primis, quartum Vero quarto et quinio melacarpi Ossi; primus ordo sequitur ossium an- librachii, secundus Vero melacarpi lypum; ideo primi ordinis ossa magis ad concretionem sese inclinant, et Secundi ordinis ossa magis ad nova, praesertim VerSUS medium, sormanda. In Cetaceis carpus brevis at talus est, in Soli lungulis . et Numinantibus aequo allus fere ac latus; in his, Camelo excepto, sex Ossa reperiuntur, insta duo; deest os mullangulum majus; in Pac dei malibus septem ad octo ossa; in Elephante carpus Ocio Ossibus compositus, per exceptionem longissima manus pars est; in Mouo re- qualibus et Edenfasis multo latior quam longus; in Gliribus Os Scaphoideum et os lunatum concreta sunt, Lepore QScepto; os pisisorme ut in Elephante cum ulna articulu-
34쪽
cobayα inter os Scaphoideum, Os pyramidule et os capitatum quintum os, numerum eXCedens, reperitur; apud ΠΙ- stricem directione transversa a margine radiali ad ulnarem infra tendines flexores cst magnum os melacarpi, quod ligamentum Volare proprium ossificatum esse videtur; quod inter et cutem duo sunt menisci subrotundi, verisimiliter lendini palmari designatae; in Halmaturo qualuor OSSI Serici anterioris Valde eXcavata sunt, et condylos OsSium melacarpi in se eXcipiunt, quare hic maxima mobilitas. Os scaphoideum et lunatum Caruit ororum foveam habet,
cui radii stylus inseritur, quo ginglymus Oritur, proceSSuS radii inter os pyramidale et capitalum procedit. Talpae
carpus latissimus ac brevissimus, undecim Ossa continet, in serio superiori scilicet quatuor: os scaphoideum et lunatum separata, os triquetrum Cum ulna articulatum, Os pi-
siforme juXla ulnam situm; in serie inseriori ossa seX; OSextraordinarium, inter os Scaphoi deum, Os pyramidale clos capitaliam Silum est, ct Os parvum in parie radiali ossis mullanguli majoris; praeter ea os sulcisorme planum ab extremilale radiali anteriori usque ad extremitatem anteriorem primi ossis melacarpi procedit, quibus omnibus manus ad sodendi lacullatem latior evadit. Vespertilionis carpus peculiari modo formatus: in prima Serie os est permagnum, probabiliter ex OSSe lunaio, naviculari et triquetro concretum, quod caVitates articulares primi ossis mclacarpi, duo ossa muli angula, os capitalum et os hamalum in se excipit; extrorSum praeterea Os parvum situm est; ossa seriei anterioris melacarpi ossibus similia sunt ei per cavitates articulares ossa metacarpi in Se excipiunt. Lemures transitum faciunt a Carni oris ad Simitis. In his
ut in compluribus ungulatis os pisiforme Valde prominet, ct manui id sit, quod calcaneus est pedi, musculis scilicet sexoribus ei se inserentibus; praeterea quoque apud Simias Os numerum excedens existit inter os capitaliam, os
lunatum et pyramidale, et anterior carpi series longiuscula est. Ita uomine deest os extraordinarium, et os pisi sermo
35쪽
Constat is sepio ossium oblongorum juXla Se Silorum,
in extremitatibus superioribus planorum aut ConcaVorum, in anterioribus bulem in trochleam extenSorum et cou-VeXOrum; numerus nuSquam quinque Superat; tu Numinantibus nonnullis unum lanium adesi ; secunda carpi series saepissime uno osse minor eSi quam melacarpUS. OSSa me-lacarpi longissima manus Ossa sunt, eo majora qUO magiSeXlremit ales anteriores ingressui lautum, eo breViora, quo magis comprehensioni inserviunt; quare longissima apud numinantia et Soli Iungula, breviora apud Glires, 'arsupialia, Carnivora, uua humana et Homines. Plurima Pachydremata insigni brevitate exceptionem constituunt, Vespertiliones e contra insigni longitudine; os medium sere longissimum, primum os autem brevissimum. Posterior Ossis quinti extremitas apud nonnullas Glires, Carnit Ora citcrum scilicet, Arctomyn, Leporem, Ursuum et Quadrumana valde prolongata eSt extrorsum. Unumquodque melacarpios ex duobus Osseis germinibus, uno corpori, altero capitianteriori, formatur. In Cefaceis, proprie Sic diciis, ossa metacarpi brevia, plana ac lata; in Soli singulis princeps melacarpi os, deorsum trochleam simplicem formans, in uno quoque latere Stylum habet, secundo et quarto mela- carpi ossi respondentem; in Numinantibus unum lanium os melacarpi, infra in duas trochleas eXiens, reperitur; stylorum rudimenta in Cernis, uobus, ovibus, duo styli Vero in CerDO Capreolo, et Tarando existunt, ita ut os Princeps tertio et quarto melacarpi ossi, duoque styli cum phalangibus conjuncti, secundo et quinto digito respondeant; Primo tempore princeps melecarpi os du0bus paribus sero dimidiis constat,i quae sensim sensimque re80rplione parielis interni concrescunt. Pachydermata brevi me tacarpo, tribus stillem ossibus constante gaudent; in Mibus, in quibus ut apud Hippopotami in Ct Topirum quatuor existunt ossa, duo media longa, lateralia ut apud Numinantia bre- Via Sunt; in Elephante quinque ossa, cuncta brevia; iu rhinocero tria; iu Monotremutibus quiuque me lacarpi ossa,
36쪽
quorum quartum longissimum est; in Braddipode quinque
melacarpi ossa in postico inter se et cum carpo Concrescunt; in Myrmecophaga quinque mela carpi ossa; Glires, Maraupialia et Carnii ora qua tuor externis mela carpi Ossibus cum capitulis et uno interiore parvo osse gaudent; in Phocis meiacarpi Ossa a primo ad quintum usque deinceps decrescunt; Vesper filiones liabent quatuor OsSa melacarpi, perlonga externa exilia, et quintum Crassum ac planum, inde manus longissima sit; apud Quadrumana et mmines ut in Carnit oris, deest processus in capitulis anterioribus, et cavitales articulares posteriores praesertim apud mini-neS Valde concavae sunt; apud Menopem fardigradum primum Os me tacarpi tertio majus, secundum brevissimum
IIi plerumque oblongi, in parte postica concaVi in antica conVexi; qualuor exlerni tribus, pollex duobus articulis sormalus; rhigonyclitum pro animalis Vitae genere Variae formae est; digilorum numerus maximus quinque - ad unum diminuitur; digitis deficientibus primum pollex mutilus sit, deinde digilus quinius, lum quartus, denique secundus; medius autem proxime anti brachii ossium directionem seculus, constantissimus ac longissimus est. Inofaceis numerus phalangum qumque digitorum magnus cst, et pinnae instar formalus, apud Balaenam articuli massa cartilaginosa in immobilem articulationem juncti sunt; Soli singula unum lanium liabent digitum ex tribus
articulis planis planisque cavis articularibus praedilis; primum internodium longissimum, Fesselbein), secundum quadrangulum et brevissimum Κ nenbein), tertium latum cum margine inseriori semilunari ΙΙusbein) ost; in Numinans ibits duo digiti principales tribus articulis conflaus es, ct saepe duo digiti secundarii impersecti reperiuntur; apud Camelum digiti latitudine ac planitie rhigonychiorum phalangibus Soli iungulorum similes sunt; apud Ceν- vos, oves ritigonychia acula extrorsus conVexa, introrsus plana aut concava; iu ovibus digitorum secutidario-
37쪽
rum loco est integumentum corneum adipe impletum; quo analogia digitis datur monstruorum numerum QACedentibus, quippe qui Saepe tantummodo cule et tela ceu lutosa adip0sa constent;) in G, Dis digiti secundarii tribus phalangibus componuntur; apud Sues digili ut apiid Numinantia, oblongi, prima phalanx longissima, Secunda minima, rhigonychium triangulare, duo digiti medii majores et crassiores; in Elephante phalanges anteriores Ialiores quam longae; rhi Zonychium parVum, quiu quel gu- Iaro, Obluso acutum; in Ichinocero rhigonychium ut apud Equos; in Edentalis digili medii propensi ad extensionem in latitudinem et crassiliem; phalanges Subsequentus inter
Se concrescunt; rhi ZOnychia maxima saepissime valde
incurvata, praesertim in Myrmecophagα di laclyta, in qua secundus et tertius nonnisi digilus efformatus rhi ZOnychium tertii digiti longius, incurvatum, valde acuminatum et phalanx Secunda el tertia concreverunt; desunt penitus digitus primus et quintus; et apud Mantilem et Dasypodem medius digilus magna evolutione gaudet; in si admpode iridactylo tres, in Chommode di dactylo duo digiti.
cernuntur, quorum rhigonychia incurvata Suni, et trochleae protundae et arctae; in Gliribus Vero phalanges digilorum multo oblongiores, semper sere digiti quinque persecti, pollice quantumvis saepe brevissimo; apud Ar- cIOmyn et Hyaenum Omnia desunt pollicis vestigia; apud Dium polleri unius articuli est; apud Aletes Nimia Neelzebiu unus lanium articulus' pollicis existere videtur; apud Glires et CarniDora fere rhigonychium apud uuadrumaria et Immines prima phalanx longissima est, in Carnit oris et Gliribus secunda, in Quadrumanis et m-minibus rhigonychium brevissimum; apud Vesper filiones digiti valde prolongati et tenues, polleX brevis cum patagio non concrevit, et sorti ungue praeditus; apud Phο- cum et Trichechum pollex longissimus digilus, duobus tantum articulis constat; tu omnibus Gliribtis tertia phalanx incurvata, et valde acuminata; in compluribus Eden- falis et Carnit oris ex utraque rhigonychiorum pari clamina cXilis in anticum versata prosilit, quae Vagi
38쪽
nam unguium sistit, praecipue apud Feles et Melem I xum , minus apud Ursum, Uyaenam et Canem; apud Ursum lamina non format vaginam clausam, ideoque ungula minus sirina; quae vagina apud Feles mechanico quodam apparatu instructa est ad ungulas retrahendas et exlendendas; margini scilicet superiori rhigonychii ligamenium elasticum ab articulatione primae et secundae phalangis annectitur, eamque valde reflectit; extremit ali autem inferiori rhigonychii lendo musculis sexoris inseritur et ungulam eXlendit; apud Ursos et Nelem Taxum quinque digiti paralleli et ejusdem sere longitudinis; opud Canes rhigonychium eXile nec valde incurvatum, apud Quadrunt stria et Homines latius et subrotunde acuminatum CSi.
Priusquam his, quae de anatomia OSSium manUS comparata diximus, sinem imponamus, haud alieni incepti nobis esse Videtur, majoris momenti res, quae in iis, quae copiose eXposuimus partim passim, partim per facta nonnisi significata reperiuntur, breviter exhibere, ut eo planius fiat, manum sensim senSimque ex primis ossium rudimentis evolvi, larinamque ejus semper peculiari Variorum animalium organismorum Vitae generi et sormae respondere; in eo enim maximum anatomiae comparatae commodum cerni persuasum nobis habemus. Denuo igitur apiscibus exordium lacimus; apud quos manus pinna adhuc pectoralis est, flexioni lautum et exlensioni idonea; at plerumque multo persectius evoluta, quam pinna Ventralis eX-i remitati posteriori respondens, semperque in suo loco; pinna Ventrali locum persaepe permulante. In Chon Iracanthis carpi nonnisi Ossa, lanquam pinnae baSin, reperimus segmentum primum portionis secundae) liisque prο-xime digitos singulariter eslarmatos multifarieque articulatos radios pinnales). Pinna pectoralis plus minusve occipiti anneXa, ideoque nondum sui constans evasit; persectissimus piscium ordo, Plagiostonii, praesertim Naia, persectissimam digit0rum compositionem ostendit. CycloStomio,
39쪽
praesertim Petronacteto, Gast Obrancho, imperfectissimis scilicet piscibus deest pinna pectoralis. Inter Eleuthero-
branchos, Accipenser esurio transilum ad infacanthos sa-cit, itemque ratione ellarinationis pinnae pectoralis. Apud Osfacanthos eXlremitas anterior magis jam a cranii ossibus sejungitur, carpum inter et Semicirculum pectorale portio inedia ut brachium formatur; pinnae radii multum quidem adhuc praevalent, nec lamen articulati sunt. Duo maxime Opposita Videas in Muraenophide, in qua pinnae pectoralis loco lanium spina existit extremitatis origo in et in Petromygo, in quo me lacarpus jam Significatur.
Amphibia characterem suum, prodigiosa animalium ad ea pertinenlium disserentia insignem, Variis scilicet eorum formis modo ad hunc modo ad illum Ordinem reserendis, etiam in extremitalibus manifestani. Proteus, cui tria Sunt carpi ossa, deficiente melacarpo, piscibus proximus est, digitis lamen minime es rinalis. Batrachia digilorum sor-malione Gliribus et Carninoris simillima sunt; apud Nanam Pipaim metacarpus valde ossormatus; apud Ophidios
Vix exiremitatum rudimenta reperiuntur. Satiri ordinis Superioris Crocodilini tum lota structura cum forma manus mammatibus similli mi; apud Chamaeleon tem pollicis formatio praevalel; Chelonia, cui ad natandum validis pedibus opus est, evolutionem ossium carpi ostendit, qualis apud
Talpam nonnisi ilum reperitur. E contra apud ADes Structura extremitatis anterioris maxima gaudet congruentia; quae cum Volatui inserviat, major minorve extremitatis anterioris ossium ellai malio eadem cum Volatus celerilate ratione versatur; conditiones Volatus celerioris Sunt hac: minor etformatio radii ratione ulnae; major anti brachii longitudo ratione ossis humeri; insignis magnitudo manus, praesertim digiti medii, ita ut articuli ejus extrorsum magnitudine crescant. Anlibraclitum, carpus et melacarpus apud omnes aves duabus nonnisi portionibus constant; Simplici hoc apparatu alarum esseclus confirmatur; melacarpUS digilusque magnus serunt remiges primarias, decem lare numero; an tibi aclitum remiges secundarias; os humeri pa- rapterum et rudimentum pollicis alam spuriam Seu alutam
40쪽
fert. - Apud mammalia formalionum manus major Varietas, diversis eorum molibus ac Vitae generibus respondeus Observatur, ita ut extremi tales a simplicissima et minima ad persectissimam usque evolutionem persequi Valeas; tu quibus extremit ales anteriores locomotioni lanium inserviunt, ut apud Soli Iungula et Numinantia. radius et uiua in unum os concreti aut radius praesertim excultus cst; in Chiropteris antibrachium ut in mullis avibus maximam
extremitatis superioris partem constituit; apud Digiti rei radius et ulna adhuc P0 ne Se Siti; apud Plantigrada, uua-
Irtimana et mmines tandem juxta se utraque Ossa Sila sunt, radiique rotatio Observatur. Manus hic speciale Omganon apparet, eVOlutione a melaCarpo , Ut centro, procedente, ideoque saepe OSsa, juSlum numerum excedentia, reperiuntur in secunda carpi Serie, primae seriei ossibus magis ad concrctionem propen Sis. Persectissima est structura
carpi apud Tulpam, ad extremitalem sodendo adaptandam; apud Carnit ora procesSus Slyloideus radii prosunde in carpum procedit, quo modo manui firmitatem dat. Nimiae carpus eo ab hominis dissertur, quod Os pisi rine ut calcaneus promineat, et OS Ultra numerum existat. Evolutionis melacarpi scala haec sere eSt: Soli singula, Numinarilia, Pachuder mala, GlireS, Curnit ora, Simiae, Homines sapud Hominem Omnia melacarpi OsSa maxime congrue
constructa; digiti, praeSertim ritigonychia maximi momenti in animalium vitae genere, larmae et articulationis ratire e valde inter se disserunt; constantissimus est digilus medius. In Cefaceis magnus phalangiam numerus radiorum pinnalium numero apud pisces respondet ; e contra apud Ungulata digitorum numeruS minimus; apud Eden fata propensitas ad concretionem; apud Chiroptera digili valde prolongati sunt ut apud oves celeri Volatu insignes; in Gliribus et Carnit oris rhinonychium longissimum, saepe incurvatum et acuminatum, ideoque praecipue ut comprehensionis instrumentum cssormalum est; apud Simias ac pracser-lim apud Homines rhigonyclitum minus at Iulius sit et cxtrorsum sub rotundam formam acquirit, qua aptissimum tactus