Comoediae;

401쪽

23o Io. λαθ siri λαβεῖν ortus ceterique. a So, 3. ἀναγράφοντες ΝΘ Oratio suspensa sit,

scribendum est ἀνέγραφον. Deitide Post ναβύσεως Sensus supplendi gratia addendum est ἐκήλουν, vel verbum simile. Usae. το δόξαν posu*0 ε αυτ0ῖς Legebaturo δοξαν ἀν&γράφοντες quod emendavimus schol Apollonii ad V. 28 o. qui si liabet εἰωθεσαν τὰ δόξαντα εν αὐτ0ῖς ἀναγράφειν. AC Plerct QUO, quae hic loguntur, et scholiastes Apollonii habet, et Suidas in i sβεις, et Harpocration in eodem vocabulo, ad quem videndus Valesius, et tymologus M. P. 47. de quo disputavit Rulini enitis ad Tam Relam V. κυρβις, P. 17o. Vide etia in Ueynium in fragmentis Apollodori P. O58 seqq. 397. d. sec. HERM το δόξαν ἀνεγράψαντο Heyti ius. . um ις πὀ μεν Hermannus. 25 , Iss. κυρβις δε Π της εἰς U0 αταβάσεωςJMira haec etymologia vocis κίρβις', eam scilicet deri-VBre ab της εἰς illo αν&βασεως. Quae enim est soni affinitas inter κυρβις et νύβασις Quare scholiasten

nostrum emendandiam et Supplendum censeo ex Suida

v. κύρβεις, qui sic habet: da δε εἰς ip0ς παρατάσεως, δια o κεκορυφωσθαι, κυρβεις. Nimirum κυρβεις quidana dictas consebaΠt, tanquam κ0sύφεις, κ0ρυφουGθαι, quam tamen etym Olbgiam, ut hoc obitor dicani, ineptam et falsam esse existimo Usae. εἰς υψ0ς τατύσεως κύλουν Verbum ex Harpocratione ad

batur, ους μεν απο τῆς Grύσεως. Harpocration et Sui

das ς ἀπ μέν Deinde pro r&βύ σεως Cripsim V α- νατάσεως, quod firmat Suidas, in quo P. O 1 scriptum εις W0 ἀνατεταμένας. Hic autem idem Suidas παρα- Schol in Aristoρh. T. IL

402쪽

2SO, I. κατεγρίφησαν Editiones inde a Porio ἐγκατεγράφροαν. Quae scriptura si de caret. In Aldina scriptum κατεγραφησαν. Iuniin typothetae opinor errore κατεγράφησαν e quo actum illud ἐγκατεγρύφησαν. 23o 27. κάχρυς Legebatur κύγχρυς. De his versibus alchenar. Diatrib. de rctgm Eurip. P. 221. Pierson admoerin 1 2IS HERM.

περιτετργμένος Suidas ὁ τετρυμένος σφόδρα, και πεπερονημένος εν τοῖς πράγμασιν HERM. P. II, 3. η τριός Sic omnes habent oditi Sodquid hoc An sorte scripsit Choliastes, τριπτός unde

Compositum τριπτος in frequenti est usu. Cogitet lo-Ctor. UST. περιγενόμενος Le et, 'tur περιγενομενον. τρυσσος Legebatur τριός τρυσσος He Sychio St, νοσε- 0ς, ασθενης, λεπτος, id quod hoc loco voluit scholiastes. HER M.

234, 5. Lege Μάσθλης ἰδίως καλεῖται o ἱμὰς, non ἐταμυς, quod ineptum Res latet in Guida.

403쪽

P. 235, α 5. , αυτο Aldina. P. 34, a 3. .. τα χρήματα HermRnnus. 254 , 7. ατε φιλοσ0φία συντετηκως Priores editt.mRIE habent, συνεστηκως, Pro quo συντετηκὼς TePΟSui ex Laida v. διοίσειν, abi locum hunc clioliastae de Scripsit. Mendum autem hoc iam ante etiam recte de Prehensum fuit a Florente Cliristiano in notis ad ves-Pas cornici nostri v. 1599. et Paulo Leopardo emen dat. lib. XvIII. cap. . Significat autern δυντετηκεναι π9υγματι τινι rei alicui quasi iuxuria esse, vel tanto studio ei incumbere, ut inde philorem et a Cieui con trahamus. UST.

404쪽

linins sensus relinquitur imperfectus et Suspensus quod utilii indicium mihi videtur. Quomodo autem lae E-1nendari debeant, absque codicum meliorum ope dissicile est dictu. UST.

. . , P. 36, 7. . . βαλλον Huc usque hoc scholion etiam in nidia legitur. HΕRΜ. 236 , i 8. ἐπιμεμιγμενον Sic Aldina . Vulgo με

405쪽

236, 9. και et ἐβδομον berat articulus Cae telum de septimo versa scholiastes allitur, qui ipsi St, πρύγ μασι χρωτίζεται, clioriambicus ille quidem dimeter catalecticias, sed in Creticum, non in Bacchium. Nisi quis existimet, scholiasten in Aristophane laro χρωTίζεται glossam habuisse, qua hoc verbuit interpretBtur Suidas, πλησιύζM HER Μ.

Phaestione. Nam quae inde a v. πια δε οντων leguntur, e fragmento Hephaestionis p. 75. ducta sunt, quod emendatius e cod. S. Marci edidit illo is onus in Prolegona ad Iliadem P. 59 seq. Ibi Pro ἐνῆ scriptum

P. 258, 27. διατάξαι corruptum. UHN N. 2584 36. ἡ Γ επιδείκνυσθαι ηδ εστιν. II λ λογίμοιρJ Hoc scholion ita legitur in libro Ba v. Vulgo, εἰς scribo ἶς τυ με ἐπιδείκνυσθαι δ ἐστιν.

238, 38. Hoc scholion in Aldina legitur post 238. 26 Habet etiam liber Ravennas.

P. 259, 3. 0tητων Pro ποιWων legebatur εἰ- πεῖν Correctio Nagelii est. Enai. Utcunque haec accipiantur, sive de scena, Ut Petitus iacit P. 46., sive de comitiis, ut Palmerius et esset ingius ad Petitum , salsa sunt. SCHOEΜANN. de comitiis P. I Ο6.

259, 2 o. EυριπίδηςJ Phoeniss. V. 25. 230, 25. λεωrίδης Procul dubio egendum est

Oιλωτiδης Philonidem ni in t .cllistratum sabulas Aristophanis olim egisse, tum ex Argia metatis dramR- tum Contici liuius, tuin etia in alii inde constAt. DOCleonide autem idem nusquarii legi puto. MUsae.

406쪽

Εp. ad ebr. X. 22. RUIINREN. P. 24O, 5. παραγενόμενον Legebatur καὶ παραγεrόμενον, correctum ab ReiZio. ΗΕnM. 24o, . neptum scholion. Vid. Stantei ad Aesch. Choeph. 66. p. I 19. uti. Ω4O 29 Δυπ0λις σκωψ τους φαλα290υς Legendum est Εἴπολις σκωφε του φαλακρούς Deiride, quRO sequuntur: opto δ' ἐδωρησίμην sunt verba ipsius Eupolidis, quamvis mutila ut discimus ex eodem scholiaste paulo inferius ad . 552. Ubi fragmentum

Prima verba manifesto sunt Aristophanis, ER qiae PSH, quae interpretari olebat scholiastes. Quare locum Eupolidis e scholio ad . 55a emendavimus. Nam Aldus

et illic ut hic pro ἐδο)ρησίμην habet δωρησάμην. Metrum autem Eupoli deum est, quo haec ipsa Aristopha ni scripta est parabasis HERM. aio 35. 36. σικιru i Hermannus. Cons. rctmmaticum in Montes alconi Biblioth. Coislin. p. 61Ο. et annotationem ad Athenaeum XIV. p. 61 o. B.

24 I, 7. Σιμερμωνα Scriptum erat Σισέρμιον,

quod mutavi e p. 94o, 27. ΗΕnΜ.u4i 8. Hoc scholion deleto lemmate Cum Praecedente scholio coniunxit Herna annias.

407쪽

σὶν, αφ ο α πρ. Locus est corruptissimus, qui siescribendus et interpungendus est: δυσὶν τεσιν στροον Ἀσαρχου, ἐφ ob αἱ rso τα etc. Ait enim scholiastes, Cleonem mortuum fuisse sub Alcaeo Archonto, duobus anilis post sarchiam, sub quo Nubes priores ac laefuerunt. Veritas emendationis lauius probari potest ex ipso scholiasto nostro paulo inserius ad . 55u. usae. Κusterum equitur HermBnnus. 242 6. των δυο των , h. e. ων δευτερογν, Elmst eius in Commentariis vol. VII. I. P. 44. 242, . cliolion s. 549. ita restituendum: επαισ ες την γαστέμα εχυς ἐν τοῖς Ἱππευσιν. Er0α νε α κατ' Deto τοὐς ππέας κοὐκέτ' πε

ta cortexit Hermannias.

242, 5 I. - 4. υπώ ς - Mδωρημαμ ut Transposuit Hermannus Ost 45, D. 242, 3I. συνεποίησεν Doro roφμει Sic sensu exigente rescripsi pro συνεπ. ' δροσχοφα i qὶς quod hi Bntea male legebatur. Ait enina Clioliastes Eupolidem adiuvisse Aristophanen in conscribendis Equitibus: quod Graece di Condum est, ori Ei Πολις συνεποίησεν 'Asιστοφύνει τους 'Lππεῖς. Sic in fragmento EupoIidis, quod paulo post sequitur, ipse Eupolis de s ait, Toυς Ἱππίας συνεποίησα τω φαλακρm. In ramat E-qrι itum com onesndo adiuvi a iam z i. e. Aristopha Nem Eum enitia calvum fuisse monuimus et inm BD Io superius ad . 45. Confer etiam scholiasten ad Equit. v. 283. Usae. Ἱριστ0φανει Hermannus.

408쪽

I42, 33. Eupolidis verba Hermannus correxit ut supra 24o 29. reposit φημι δε κακείνους τους Ια-

transposuit Hermaniatis Post 42 8. Cum ha annotatione: Moc scholion legebatur ad . 552. D re ipsa vide Spanhem. in Conam p. 17 Corsinum in Fastis Atticis T. III. p. 24o. Seq. Scholis ste Luciani T. . p. 44. qui Clponem Aminia archonte interiisse tradit. Sed Hems tertius ius ibi ex Diodoro XII. qui vald dissentit a Thuc, dido V. Io et esselingius ad Diodorum p. 3 o. vol. V. p. 5 SO. d. i poni. probant Androtionis sententiam, qua Cleo Olymp. LXXXIX. 5. Alcaeo archonte mortuus perhibetur. ε

'Aμεινίαν HermannuS. P. 45, a. Infra V. 592. I 43 5. δοκουσαν Legebatur, την δ0κουσανεν ταῖς - 0τοπο λισι. 0λλὰ κατ αυT0 ειπεν Ἀμμιππος. Hem stertiusius ad lutum p. 379. supra p. II 6. frustra fores Attis, qui sola distinctione opem ferre ut gatae scripti arae Vellet, legendum putat, ni δοιδυκού- σαν vel δ0ιδυκi DGα εν ταῖς Asr0πωλισιν, δια πυλλὰ κατ αὐτου εἶπεν 'μιππ0ς. Milii parum veri simile videtur, ita scholiasten scripsisse, qui hic Caussam potius, quare rideretur Ityperboli mater, asserr debebat, quam quo labitu ea occurreret in Ita una termippi fabula. ta quo postrem ad V. 557. Tetuli priora autem mutilata Puto. HERΜ. 243, 5. πευθυνος littera maiore scripsimus. Videtur enim fabulae nomen esse. Alioquin haec intelligi nequeunt. HERM. I S, 7. κροει, καὶ ἴσως εν περβ0λ α λόγοι, αυτ 3 or To κητος. Post γε punctum erat. Deinde legebatur, και ἴσως εν Περβυλ03 α λεγ0ι Drυς, orbet κητος αεν Ἀλλώiς Εἰς r etc. videndum est, inquit scholiastes, ne poeta, fabulaui Phrynichi tamquam vetulam isti ici obiectam dicens. etiam per D

409쪽

porbolo significet, ipsum Eupolidem Pistricem esse.')I0θιεν non scholis stae, Sed Aristophanis verbum est, in quo interpretand OCCUPAtur seqUens scholion ' περβολην et ' ἐρβ0λον etiam Permutata in scholiasto Luciani T. I. P. 43 HER M. 243, 22. εοικε δε το εἰς ας ἀρτοπωλιδας λεχθενJ εἰς ti scripsi Pro πλείστας. emsterhusius ad lutum P. 379. supra P. I 6 P κατὰ τίς. ΗΕnΜ. 245, 7. Ἱππευσιν V. 86. unde ab Hermanno πεπονθας repositum est. P. 244, εὐνομοιJ Scribo εἴν00ι RUHNKEN. 244, εδει 03 inermannus. 244 9. ραν καὶ αδειν, ἐπὶ το δειν εἰς τερον

244, So. συμπτυκτ0ις Legebs tu συμπτύστοις. Mutatum ex Iephaestione P. 35. συμπτυκτot Benili ius. J Pro ναπαίστ0ις, quod etiam Hephaestio habet, vereor ne sit ἀντισπαστοι legendum, si quidem Pherecrates de hoc ipso metro, Ut videtur, loquutus est. II En M. Sed hae emendatio metrum Prorsus corrumpit. GAIsFORD ad Hephaestion. l. 56. P. 245 16 γενάρχης Post alios Hermannus. 245, 18. επισπωμενος Sic recte id Vulgo - πισπωμεν0ν iERΜ. 245, 37. δια et επιρρεπειν αὐθις Inepta elymologia. Quis enim sibi persuaderi patiatur πίρρη- μα dictum esse ab επιθρίπειν ' ἘUsΤ. P. 464 15. εσπεὶ ὁ λέων τοι0υτος Vide schol. Lucrani T. 1. P. 44. HERM

410쪽

246, 22. Male Harlesius scholiasten reprehendit, qui verba Aristophanis ad primam expeditionem Cleonis ad Pylum reserat, Ubi ille Secunda fortuna usus est, non ad altersm ex Peditionem in Thraciam, ubi, amictis Atheniensium rebus, periit. Nam sane d prima expeditione loquitur Aristophanes, qui haec et vivo Clione scripsit, vide cliOl. ad . 592. et pro verbio usus est . 588. quod aliter non modo nulla cum vi, sed prorsias inepte adhibuisset. Suidas θη- ταίων δυςβουλία, επὶ ων παρ ελπίδας καὶ ταξίως εὐτυχούντων. ERM s0ηδρ0μιωνι usterus et Hermannus.

φασὶν τι HERII. της 'Aθ si Her annus ex correctione AEusteri.

247, 7. - I9. Sic Aldina . Vulgo verba καὶ ταυτα μεν οὐ π0λλῶ σTερον, ut parentii est uncis includebantur, BC deinde εν ἶς τε et κωμωδιων πολλων legebatur. HERM. 247, 23. διθυραυβοποιων ex Ernesti emendatione

라틴어 텍스트