장음표시 사용
561쪽
EN UI TE S. 487 P. 24 5. απὸ της τροπιδος ατερχόμενα ξύλα
Suidas v. ἐντερόνει habet, - - αρχόμενα ξύλα sensu
dina. 624, 8. ταυτα δε Πρωδιανός Quare ταυτα, in plurali Loquitur enim hi comicus de sola voce εν-τεsόνεια, non etiam de aliis. Quare legendum est, ταύτην δε ν λέξιν, vel simile quid Deinde pro A-φειλε συστελλειν TO , καὶ παροξυι ειν, rescribe, φ. GUUT. 0 α, καὶ πρ0παρυξίνεσθαι sensu Plano et ne cessario. ΚUST.
negatione scribendUm sit, αντὶ του, o dωροδοκεῖται, nemini dubium fore puto. Us T. 625, 8. Προῖται typothetae error Pro μιμεῖτui. Tum recte ortus Io ας. 625, 27. Gl φίχαυTtς Potius αμφικαυσεtς, ut liab et Hosychius V. μφίκα Darις sic enim legendum apud una est pro μφίκλυστις et V καυστις. MVS Τ.
562쪽
Ium servis, sed etiam quibusvis supplicibus templum Tlaesei olim asylum erat ut praeter alios Clare docet Elymologus V. γεῖον. ae ratio est, quare apUd eteres scriptores promiscue nun οἰκετας, nunCὶκirci ad templum Thesei constigis; legam Us qua odiversitas partim proficisci potuit a librariis, qui voces illas ικεται et ἱκέται O soni amnitatem inter se confunderent Partim etiam ab ipsis Scriptoribus, qui Scirent, tam servis, quam aliis etiam supplicibus, ut diximus, Thesei fanum pro sui Patuisse. Hic tamen
ται, quoniam triremes, quBO Per Prosopopoeiam quandam hic aiunt, se ad templum Thesei vel Eumenidum, ut asylum, confugere Velle ut honi ines liberi, non ut servi, a comico in scenam induCuntur.
Certe Suidas v. Θησεῖον, qui locum hunc scholiastas de cripsit, Iro οἰκέται, legi ἱκέται. EST. P. 63o, II. ἀγυιους ἀγυιαίους Bergier in Com
63o, 8 - 26. Haec integrius scripta leguntur in Argum Euripidis Medeae. 65o 24. ιδυἱ ι εἰδυί=ῖσι Wolfius in fragm. Homericis Vid. Bel heri censuram p. 17 a.
P. 32, Io. θεουσαι Vox ista sensu huius loci
minime commoda est. Quare enim neminae MVTEnis potius quam incedesntes umbraculum eiusmodi, Propulsandi solis gratia, gestassent. Ugae a Sunt. Quare vel dici potest, vocem illam θέουσαι delendam eSse, Ut pote quae salvo sensu expungi possit vel eius loco scribondum ess βαδίζουσαι, vel simile quid Di-
istius Verhi forma activa exemplis ait idoneis Hobaxi
563쪽
posse. Conser schol ad Aves, v. 5o8. UsΤ. o lasse scholiastes dederat ἐξιούσαι vel πομπευουσαι. VALC-κΕΝAR. ad Adonia Z. p. 343. C. Legendum haud dubio 4 0σαι Vel θεωροῖσαι, Sacris 'ECtGCHis Et Pompis Uctram dant ES PERIZON ad Aelian. V. H. VI. 1.ίεα ω recentioribus frequens, quamvis Apud Atticos scriptores nusquam CCurrat, Antiquissimis tamen Graecis sui in usu errat Perigonius, Ut saepius in Graecis, in Aelian. cavit sibi ab hoc error Κusterus. VALCKENAR ad Adonia Z P. 79. A. εωρ0υσαι Oupius
564쪽
. 35. I. προπερισπαστό0ν περισπαστεον Aldina. 635, II. διαταχέως, de quo ab Lenne pio et Schaesero dictit ad 'balarid epist. P. 258. dubitatur utrum librariis debe Bliar an ab serioribus scriptoribus dictum sit. Mihi librario rutri error esse videturium in locis ab aliis indicatis tollendus tum in Galonovol. VIII. p. o 7 ed Lips. Oςτις αν αυτην δια τ&χεως ευμ γευσαι δυντ ον Scrib. δια Ἀαχεων. Ρ. 636 5. θηλυς γαρ κανθαρος ου γίνεται W1tionbach. ad Plutarchi Mor Al. p. 3b, B. l. 183.
565쪽
P. 4i, 4. Palmer. in Commentar. I. 585.6 41, 4. παραχα s ματα Se ibe Παραχορηγηματα:do quo dixi ad Ranas . . P. 424 23. 25. η et ἡ τυχέστερος et υριπίδου addita ex Ravennate. 6ia, Io Post 'Iouso excidit rus u. P. 43, 4. κλειτούς κλειστους eursius de Pi-
566쪽
657, 28. μελγίππου Narratio haec sumpta ex Thucydide Il. 2.
659, 15. ira ouroni Ibidem c. 16. In utroque loco I hucydideo scholiastae scriptura dissidet ab exemplaribus historici.
567쪽
biade allitur solioliastes de cuius annotatione videI'almerium in Comment. P. 444. 659, 23. Πεφέλαις Coesyra memoratur in Nub V. oo et alibi. Quam si δούλην dixit scholiastes, in saniit Nam mulier sui ευγενεστάτη.
P. 795, 37. P 665 5. χρηματων ρημάτων Florens in Com
568쪽
668, 34. παλάθων Lege παλὰθίων ex Suid in
nominibus archontum erratum est. Primo loco rescri
Eusebio, et ipso Scholiaste antiquo supra constat legendum Θεόδωμον Pri ira loco, septem annos ante belli Peloponnesiaci initium, quo tempore Pylliodorus fuit archon, iisdem auctoribus et ipso Tliuc3 dido lib. a. initior et rursus ab legitur, ς ωιλόχos0ς φησὶν επι Iud διόρου, lege επὶ Θεοδωs0υ PALAIER. Vid. Scaliger ad Euseb. p. Iob. Corsin. Fast. Att. III. p. 18. Elmstet in Commenta r. in Acharn. . . 67o, . J J Quadraginta numeravit Thucydides, quinquaginta Diodorus. Vid. Is oech h. oecon civ. Athen. vol. I. P. 48o. P. 72, 2 o. π ἡκ00 Portus. Aldina υπηρεται.
672, 36. καὶ εὐωχαρνεῖσι v. oa. J Haec ad φιβάλεων Pertinent. Ρ. 673 I9. εἰς addidit Portus. P. 674 I. I. Thucyd. IV. I. P. 675, 29. κυτίδια κυτίδα Corae ad Heliodor. P. 55. P. 6 6. 35. Post ζωσατο excidit μη χουσα. P. 677, 17. Πίνδαῖος Isthm. I. I. unde Corrigatur scholiastes. 677, 5. usterus, ἔλεγεν εἶναι την δε μεστρο, διδόντων I γνωριμον περιφερόμενον ευρίσκεται. 677, 3 o. astέντως - σμικρολόγοι Ilaec ab alio
569쪽
P. 6 8, 4. De hoc versu dictum in Commentar. P. 499 678, 9 ἐλκυσθεὶς εκλυθει Spanhemius in Com
68o 25. Platonis fragmentum attulit Suidas in παρύβασις. Priorem Versum si scrip Sit Hermannus εἰ ἐν τι λίαν, A 'νδρες, ναγκαζόμην. Recte, opinor, ienti eius εἰ μεν Ῥη λίαν Ai δῖε ηναγκαζόμην. 68o, 39. αἰσυμνῆτας Eberi dissertat. Sicul. I.
570쪽
684, 35. x corrupto ο μόχθος usterus in in dicem intulit Mochth nomen. 684, 37 'Oδυσσείω θ, 267. P. 685. 34. Florens in Commenta r. p. 521.
685, 38. Non tetigit solioliastes causam ioci Iatonici. Nam allusit ad nonae meretricis cuiusdam samosae, qua δωδεκα fiet a Nilo Vocabatur, b varia I - ματα, et multipli Ceria Patientiam, de qua in Ranis v. 136 I. et ibi scholiastes. Nomen scorti erat Cyreno, do qua etiam Suidas in δωδεκαμrηχανος Traduxit igitur Plato Xenoclem Antagonis tam ad populum, eo quod machinas inducebat in illeatruin, plures more Tragicorum, et nomine eius scorti vulgo noti eum ridiculo voca Vit. PALMER.
scholiastes commentus esse Videtur.
μείνομεν ex untina in ceteras transiit editiones. Aldina μείνωμεν μείναμεν enti eius ad Mili. ἀστερ ἀείδομεν alckenar ad Euripid. Hippolyt. 78 P. 175. P. 689, 1. λευκη πτερυγι λευκοπτέ0υγα enileius ad Mili. 689 4. κωμο)δίας Ionem quo auctore Fabricius in comicorum iudicem retulerit nescio, nisi brte Escholiasta Aristoph. cuius tamen hac in re auctoritati