Comoediae;

531쪽

annus neque est l. IJ, cum qui ibi in fastis Iogitur Themistocles, diversus esses debeat ab illo magno

et mut ut tydiat tus Iutavit, liuius patruus aut nouum quidem cognatione AEum coniunctus Corsin.

stoclis debeat post relictam a Persis Graeciam pugnamque Plataeensem incidere, Corsan T. III. P. I 6O sqq.; libenter itaque cum Corfinio imum magistratus Themistoclis Ol. 75 dixerim, quo ipso anno Themistocles non quidem isχὴν ἐπωνυμον sessi aliam administravit, nescio quam Sed te deo id Hippodamum mostrum, qui quoniam Gl. 75 P certe tricesimum aetatis annum egit, quippe Vix prius ad tantam artis laudem pervenire potuit, ut Milesius tanto operi perficiendo et quidem ilienis adhiberetur, eo anno, quo haec equitum fabula acta est Ol. 88. I. Octogenarius saltem fuit, qua quidem aetate cum Cleone ullas . suscipere potuit inimicitias, meque omnino Unquam suscepit, Si Milesium fuisse memineris, Thurios, cum haec colonia conderetur, prosectum Sed nimis iam multa de ippodamo Milesio, ita tamen claro architecto, ut ab eo singularis condendae rati nominetur νεωτερος καὶ 'Iπποδύμειος τρόπος Aristot Polit. VII, II. g. s. id Sch. quem locum laudavit Schneide ad Xenoph. H. r. a,4 II liceat tamen monere in scholiasta Aristophanis

mutandum Sse verborum ordinem: etenim, ut nune

leguntur. facile suspicareris, Archeptolemum ab aliis Milesium, in aliis Thurium appellari, cum hoc potius do Hippodamo dicendum sit; itaque scribe meo Marte: γυρπουμενον καὶ οἱ ἐν αυτόν φασι Θ0ύριον, is δε

λ6, etc. Transeamus clam in Archeptolemum, quem hic significari dixi et iam multo ante dixerat Casa u- bonus, cuius ad n Glatio alioquin non ita optima est. Est enim ridem Arcti eptolemus, qui memoratur in hae fabula v. 79 et ubi Agora critias Cleoni vitio vertit, quod - r Πτ0λAt ου GE oi tot νην et ἰ9m0ὶν αξεσκεδασας

532쪽

G τας σπονδας rso καλ0Drrαι Scholiastae Error, qui ad la Unc locu in poetam Contra historiam censet Arcti eptolemum legatiam nominasse, cum in ea legatione, qua is octavo debebat nonum dicere belli anno superstites Cleone ad annuas inducias componendas missa erat, nullus Hippodamus nominetur, ab aliis, velut a Palla)erio, notatus iam est, qui idem prudenter monuit, in ea fabula quae Ol. 8, 4 doceatur, non de ea posse legatione dici, quae Ol. 89. suscepta fuerit, sed intelligendum esse hunc locum do iis pacis conditioni bus, quas Lacedaemonii anno septimo belli Ol. 8, 3. ante Pylum penitus captam Athenas tulissent, huc. IV. 16. quas et si lautissinius Cleon potissimum auctor uit Athenionsibus ut repudiarent; sed erravit idem Palmerius ad h. l. cum iis, qui et Us Ictoritatem Sequuntur, Hudsono et Duhoro ad Thucydidem V. 6. si exlio Aristophanis loco Archeptolemum coryphaeum legationis 1uisse expis Cati sunt. Quippθ, qui Upra Ummo luctu ob leonis impudentiam et flagitia affectus dici trir, Archeptolemus, Atheniensis, pacis studiosias et leonis inimicus, idem haud tibi est atque is, cui nunc Cleon maxime adversari traditur. Neque iniuriam me ut Serritonis usui facturum, si φέρειν πην εἰρυ η de eo intelliga: n, qui legationem Lacedaemoniorum in con Cionem introduxerit, eam pacemque ab ea allatam Civibus suis Commendaverit. U ,,Certissimum autem argumentum, Quo probatur

Archeptolemum Ippodami filium utroques loco intel ligendum esse, id est, quo hunc Cleonis furiosis est turbulentis concionibus semper se opposuisse, magis paucorum quam populi dominatui deditum, magis pacis quam belli fuisse studiosum probatur, ex eius vitactsine ducitur. Etenim hic Archeptolemus, qui instituto CCCC virorum imperio, cum Antiphonte et Onomacle eam suscepit legationem, cuius mentionem facit Thucydides HII. I. ἐκπέμπουσι καὶ ἐς τm Αακεδαίμονα πρέσβεις περ ξυμβασεως, βουλόμενοι ιδ αUurn ναι. serido plutarchus in Vita Antiphontis Caecilio septiis-ma nobis servRVit, quo terque, Antiphon et Arche-ptolemus, restituto OP ulari imperio in iudicium voca-

533쪽

danda aut explicanda ipso initio nisi statuas excidisso Αἰ uiti vε alia quaelibet φυλ Πρωτρὶ - δεκύτη asυτάνευε post et u βουλν, legenduΠI SUA de Pro ζ πρυτανείας numerum liquem ordinalem πρώτης, τρίτης et - δεκάτης quem, nescio. Legatos lios infectis rebus Lacedaemone rediisse, auctor est Thucyd. Vt II. 9 I. πειδη o εκ της α κεδαίμ0ν0ς πρέσβεις Ουδξ πράξαντες ἀνεχωρησαν τοῖς ξυμπασι ξυμβατικόν, quem locum, tam qui scholiastae auctoritate interpretantur nulla pactione cum Universis Lacedaemoniis facta qui sensus neque ex verbis elici potest, neqUe rebus est aptus, Cum Pax inter singulos homines nulla sit quani qui τοῖς uπασι delendum putant aut iitellio endum esse Plane, o innino, errant: υδεν πρήξαντες τοῖς ξυμπασι ξυμβατ ικόν . . cum nihil Consecissent, quod omnibus c. Atheniensib Us esset ξυμβατικον, sed quae confecerunt erant CCCC quidem utilia sed non item plebi Discimus autem ex hoc nostro sephismate, legatos Allienienses ex exercitu hostili . . ex classe illa duarum et quadraginta navium Peloponnesia Cariam, quae in ora Laconica stationem habebat et in Euboeam navigationem parabat, Profectos esse hostili navi, appulsos vero Attico littori per Deceleam, quod castellian Agis tum tenuisset, terra Athenas vis

ni 79a in quo nomina legatorum restitui possunt ex Thucydido IV. I9. tum autena, Uicti Verborum r-

534쪽

scriptum p. 45, 36. 255, 8. 257, 3. 573, 37. 545, 35. μονθηλευτην Sic et in reliquis editt.

legitur. At scribendum est μονθυλευτην, ονθυλευειν, quod idem significat ac νθυλευειν de qua Voce non poenitebit legisse, quae notAVimus supra ad soliolia in Plui. v. o 64. UST. Vide emsterhusium supra P. 28.

Ρ. 544, 6. κατορθωσεις - διατύσεις Scr. κατορθωσαι - διανύσαις. 54, 8. Post ἀμοσπάρακτον excidit no νεοσπλ

τος hic procul dubio corrupta cuius loco sensus Tequirit verbum aliquod, quod timid/ιm significat. Praecedit enim, ταράξον, φοβησω. t Ni Cias eius erat ingonii, ut facile terreri posset ut discimus ex Plutarcho in eius vita. UST.546, 13. λάβρως - κατεσθίει Eberi dissertat. Sicular. . . I99 grammat in Montes alc. Bibl. Cois- Iin P. 255.

535쪽

EQUITES. 463 P. 47, 9. μόνον Legit scholiastes ἱόν σε ὁ -

σωγ satis indocte.

547, II. εἶδος δε δεσμωτηρίου Henric. Valesius

in notas Maussa ci ad Arpocrat pag. 246. recte litotegendum monet εἶδος δεσμου, i. e. suus in Ciai.

Vide notam ad . 366. UsT. 547, 25. ωςτε απο ουνοῦςτε post σου traiecit ty- Potheta. - σώματος δέρματος Bentleius.

quin corrupta sint, nemini dubium esse potest. Quaro lego , καὶ κ ΟυTo κρειττ0νων γεν0μένων. . . t uicto Iodo adversarios vincunt. Loquitur enim hic scholiast se de luctatoribus, qui antagonistas Daedios prehendunt, iisque in terram prostratis, superiores ex certamine discedunt. UST.

ἐστίν '. sine ratione. DURER.

536쪽

55o, 7. δ περ μ0ι δοκεῖ rao0ξυνθεὶς - - - πύλινγρύψει Sensus est iiDpersectus et νακό1ουθος qui sic constituendus ibi videtur: δὐ περ μ0ι δοκεῖ παροξυνθεὶς -- πύλιν 79ύφειν Vel, cum Suida V. κωδιον, sic legere possis: Oθεν καὶ παsoξυνθεις κεῖνος, πάλιν γωνίζεται και γραφῖ σραμα τον LIRT, . Usae. 55o 29. πιτυρ ην Scribe πυτίνην. Sic enim drama hoc ab aliis rectius vocatur. Vido Meurs in Bibliotii. Attica v. Cratinus. Usae. πιτύνην Porti et Κusttiri editiones: Ildina πυτίνην. 55o, S. φίλους δε περιτνχόντας του ματίνου ISuidas . αδι0 rectius, φίλ0υς δε παρατυχόντας et C. Constructio autem et sensus hiatus loci talis est: φίλους δε ρατίa o παρατυχόντας δεῖσθαι scilic. της κωμωδί&ς)

Suida v. κωδιον si rescribendus est: τι μη κω uoiδεῖ

Cratini adeo corruptus est, metrumque adeo turbatum, ut absque meliorum Codicum SS. Op eum restitui

CLXV sol. 2. ad Vocem παιδοπίπης re Cita CR quae fclioliastes Aristoplianis liabet, atque scribit τουτον δε ο Κρατῖνος πυροπίπην λεγει. Mendose πυθροπίπην dat scholiastes atque Eustathius ad Iliad. T. P. 257. PEYRON. ad Et) mol. M. P. 999

537쪽

Sillos scripsisse Xenophanem ex Strabone et aliundo constat. Quos si in plures libros dispertivit Xenoplianes, ut Timonem fecisse novimus, non improbabilis fortasse videbitur quae et mihi et ei diero in mentem venit coniectura de loco corrupto Herodiani προ μον - Οους λέξεως p. 7, 11. καὶ παρὰ Ξενοφανει ἐν δ' at V. CodeS . . αριστοφάνει εν ινσίλλωνι. Et ne ultima quidem littera corruptae vocis διο σίλλωνι Bbiicienda erit, si qui sequitur versus καὶ Πιθυι et σειε νέος νης 9μφιπόλοι sic corrigatur, εἴ κ' επιθυμ ει .

553, 5. 4 φ ex Suid Hem stertius ad Pollue.

X. I. 553. 1 o. 'Πσιόδω Theogon. V. 87. 553, II. τρικέφαλον M 900νηαJ Sic etiam habet Suidas V. κυνοκεφαλος. At Versus gratia scribendum Est Ἀρικίρροον cuius αλ τρικέφαλ0ν est interpretatio.

553, 19. 0βαλεία, 1 20ςποίητος -- ἀντορχου- μενον λίσκεσθαι Haec omnia totidem verbis leguntur etiam apud Harpocrat et Suid. oβαλία AEUST.

555, 24. δευτέρον Imo VIII. 14, 6 p. 57 I. ubi

539쪽

νος tui . Locus hic est Ubscurus, quia Corruptus: quem enim sensum inde elicere queas qui clarissimus et, si l gas, καὶ, μάτη , oi 3 et ς του λέono διαβολῆς λελίχθαι χόριν subintellige ex praecedentibus δικη Sensus enim est: μ hae tEmeres, Et Gl/ιmniandi tantum lesonis gratia ab Oso dicta vi rentiar. UsT. Scripserim και η λ et ς του λεωio; διαβολης λελέχθαι χάριν Ex alio codice Bd Hως, μίτην ad χόριν, περὶ tanquam diversas lectiones, ni fallor adscripserant. VALC NAR. ad Herodoti V. 77. 557, 22. 0 Κλεωνα Imo ἐν λ ζωοοπώλην, ut nota liae cum praecedentibus Consentat. ἘUST.

dubio scholiastes, εar o iratioti sed librarii eius Ioco posuerurit γυναῖκα, ocem illam per errorem culorum ex praecedentibus repetentes. UST.

Haec et quae sequuntur ex scholiaste repetit Suid. v. ωλι tr γιος. Caeterum Plutarch. in uua est Graec Pag. I97. A. etymologiam hanc damnat, putatque tir siti νdici Um esse, o MLευασθαι καὶ τυλάξασθαι δια μυχνη- ρίαν καλως ειχε. Idem tamen ἐν et πεοὶ πολυπραγμο- συνης in n. parum sibi constat, dum etymologiam illam, loco laudato reiectam, probat, Si anquiens: 1εγεται δε καὶ τον ουτ ριον ἐκ φιλοποars Oοίνης κατονο- μασνUαι πsῶroν λιμου γὰρ λ 6ικεν, - ναλις ἰσχυ00ὐ γενυμ δεου, καὶ των Iόντων πνουν t μέσον υτε903rων, αλλὼ -υτα καὶ 6κrω ἐν ταῖς οἰκίαις λου-τ03ν, 7 εὐιοντες ετ, 20Dν ων μυλο νοον πυτο tria λιτ 0ιοι π2οσηγορευθησαν. Quamvis autem harum etymologiarum neutra mihi probetur, et praeterea incertum Sit, unde vocis ἀλιτroto origo ducta sit signiscati tamen eius minime obscura est, nec dubia quo Graecae linguae studioso usficere Potesti UsT.

540쪽

et pars eius posterior pud Athen lib. III. Ap. XII.

554, 5. καὶ των μη0ων καὶ το κοτ. Supple et emenda ex Suida, et με Tας των μηρων καὶ της κ0zύλης etc. UST. 554, 6. κταῖς καταλαμβ. Legendum est, Σκη- τας καΤαλαμβανουσαις Sc. γυναιξί: Ut molauit iam pri dem Casau bonus ad Athenaeum. Usae. r. I. r. Vid. Iungermania. ad Polluc. Vll. 457. 554 I9. 0υδετέρως PrSVO ccentu τα κόχωνα decipi se passus est boni impetitus. Scribendum τα

556, 17. Post καταπρήξεται excidit, Ἀρχίλοχος, ε δ' ευ οἶδ' Benti eius εμεῖ δ' recte tymol. . in

no02κrης εκεῖνος Ου καταπροῖξεται. Aliorum grammaticorum locos lacob sius egoque indicavimus ad Arctii lochi r. XXVIlI. . Sob Gaiff. Vid. Pierson ad Moerin P. 275.556, 37. νότον Stulte interpretatur τότον. Bm Caecias a solstitio aestivo flat. Hinc autem quod κακίας παρι ψεῖ poeta Salma si error Brguitur, qui καὶ κίας scribit τετρασυλλύσω in notis ad Solinum BENTL. P. 557 , 5. κα ε φ αυτον ελκων ως ο καικίας μψ Bentleius. Aliorum scriptorum locos qui lio pro

verbio si sunt indicavit Wittenbachius ad Plutarchi Moral. p. 88 . ol. I. P. a I.

라틴어 텍스트